กระดานข่าว Save Our Sea.net

เมืองท่องเที่ยวชายทะเลที่มีชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก (ทั้งในทางดีและไม่ดี) ที่อยู่ใกล้กรุงเทพฯ ที่สุด เห็นทีจะไม่มีเมืองไหนสู้ "เมืองพัทยา" ได้.....

ตามเส้นทางเลียบชายทะเลอ่าวไทยด้านตะวันออก ด้วยระยะทางห่างจากกรุงเทพฯ เพียง 140 กิโลเมตร หากจะขับรถไปแบบสบายๆ ไม่ต้องไปติดขัด....ขับๆ...หยุดๆ...เลี้ยวซ้าย....หลบขวา บนเส้นทางที่กำลังก่อสร้างอยู่ น่าจะใช้เวลาไม่เกิน 2 ชั่วโมง ก็ควรจะถึงพัทยาได้แล้ว

หน้าชายหาดเมืองพัทยาในวันนี้...หนาแน่นไปด้วยตึกรามบ้านช่อง อาคารร้านค้า และโรงแรมที่เบียดเสียดยัดเยียดกันแน่นขนัด...

ชื่อ "พัทยา" นั้น ท่านว่าได้มาจากการที่ สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช สมัยยังดำรงพระยศเป็น พระยาวชิรปราการ เจ้าเมืองกำแพงเพชร ได้ยกทัพมาพักแรมอยู่บริเวณบ้านหนองไผ่ (อยู่แถวๆบ้านนาเกลือ บางละมุงในปัจจุบันนี้)  เพื่อจะยกทัพไปตีเมืองจันทบุรี (สองเดือนก่อนที่จะเสียกรุงศรีอยุธยา ในปี 2310)

ต่อมาจึงเรียกจุดพักทัพนี้ว่าบ้าน "ทัพพระยา"   และเปลี่ยนมาเรียกใหม่ว่า "พัทธยา" เนื่องจากเห็นว่าตรงบริเวณที่พระยาตากมาตั้งทัพนั้นทำเลดี และมีลมทะเลชื่อ "ลมพัทธยา" ซึ่งก็คือลมที่พัดมาจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทิศตะวันออกเฉียงเหนือในต้นฤดูฝน จึงเรียกสถานที่ แห่งนี้ว่า "หมู่บ้านพัทธยา"

ปัจจุบันคำว่า "พัทธยา" ได้เขียนใหม่เป็น "พัทยา"  

 ในอดีต....พัทยาเป็นเมืองเล็กๆที่เงียบสงบร่มเย็น ชาวบ้านทำมาหากินกันแบบเรียบง่าย ทั้งการทำประมงชายฝั่ง ทำนาเกลือ และทำสวนมะพร้าวเป็นหลัก

จุดเปลี่ยนของเมืองพัทยาที่กลายมาเป็นเมืองท่องเที่ยวชายทะเลนั้น เขาเล่าว่า....เมื่อวันที่ 29 มิถุนายน 2502 มีรถบรรทุกขนาดใหญ่ของฐานทัพอเมริกันที่ตั้งอยู่ ณ.เมืองนครราชสีมา ประมาณ 4-5 คัน ได้บรรทุกทหารอเมริกันเต็มคันรถ มุ่งมาที่ชายหาดพัทยา และได้เช่าบ้านของ พระยศสุนทร   ซึ่งอยู่ติดชายทะเลทางตอนใต้ของหาดพัทยาเป็นที่พักอาศัย

และนับจากนั้น....ทหารอเมริกันได้ผลัดกันไปพักผ่อนที่บ้านพักตากอากาศของพระยศสุนทรเป็นงวดๆ ละ 1 สัปดาห์ อยู่เป็นประจำ ด้วยเหตุการณ์เช่นนี้ จึงเป็นจุดเริ่มต้นที่เปลี่ยนพัทยาจากหมู่บ้านชายทะเลที่สงบมาเป็นสถานที่ท่องเที่ยวตากอากาศที่ทันสมัย ดังที่เห็นกันอยู่ทุกวันนี้  

ส่วนบ้านพักตากอากาศของพระยศสุนทรนั้น ปัจจุบันได้เปลี่ยนเป็นให้เช่าเพื่อทำร้านค้า ส่วนที่ว่างก็ให้เช่าที่ดินเพื่อสร้างโรงแรมและอาคารพาณิชย์ ซึ่งตั้งอยู่ติดๆกับท่าเรือมารีน ที่พวกนักดำน้ำไปใช้กันอยู่เป็นประจำ

คุณสายน้ำ...ซึ่งเป็นหลานปู่ของ พระยศสุนทร เล่าให้ฟังว่า ตอนเด็กๆ พอปิดเทอมใหญ่เกือบทุกครั้ง ก็จะไปพักที่บ้านติดชายทะเลที่พัทยาใต้ครั้งละเดือนสองเดือนเป็นประจำ ต้นมะขามใหญ่ที่อยู่หน้าบ้าน (ตามภาพ) นั้น คุณปู่เป็นผู้ปลูกกับมือ เมื่อก่อนเคยปีนขึ้นปีนลงเล่นเสมอ ปัจจุบันคงปีนเล่นไม่ได้แล้ว เหตุผลที่หนึ่งก็เพราะแก่จนปีนไม่ไหวแล้ว และเหตุผลที่สองถึงจะปีนไหวก็คงไม่กล้า เหตุเพราะชาวบ้านร้านถิ่นแถวๆนั้นเล่นผูกผ้าเจ็ดสีรอบต้นมะขาม แถมมีเครื่องเซ่นวางเต็มโคนต้น จนกลายเป็นต้นมะขามศักดิ์สิทธิ์ไปแล้ว ขืนไปปีนต้นมะขามเข้าจะมีเหตุเพทภัยหรือไม่ก็ถูกชาวบ้านรุมประชาทัณฑ์...

ส่วนชายหาดที่เคยกระโดดจากนอกชานบ้านลงไปเล่นน้ำทะเลได้เลยนั้น ตอนนี้ขืนไปกระโดดน้ำเล่นก็มีหวังคันคะเยอแน่ๆ เพราะน้ำทะเลนั้นเน่าเหม็นส่งกลิ่นฉุนเฉียวเมื่อยามน้ำลง

เมืองพัทยานั้นเดิมอยู่ในเขตปกครองของ สุขาภิบาลนาเกลือ เมื่อปี 2521 จึงถูกเปลี่ยนเป็นรูปการปกครองท้องถิ่น รูปแบบพิเศษ (City Manager) และให้เมืองพัทยามีฐานะเทียบเท่าเทศบาลนคร

จนกระทั่งรัฐธรรมนูญราชอาณาจักรไทย พ.ศ. 2540 มีผลบังคับใช้ ได้กำหนดให้ผู้บริหารท้องถิ่นและสภาท้องถิ่น ต้องมาจากการเลือกตั้ง จึงยกเลิกพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการเมืองพัทยา พ.ศ. 2521 และตราพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการเมืองพัทยา พ.ศ. 2542 บังคับใช้ มีผลตั้งแต่วันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2542 เป็นต้นมา

ข้อมูลจาก....http://www.pattaya.go.th/app/thai/webportal/
ขอขอบคุณไว้ ณ. ที่นี้

เมืองพัทยาอาจแบ่งเป็น 4 ส่วนใหญ่ๆ คือ พัทยาเหนือ (นาเกลือ)....พัทยากลาง....พัทยาใต้....และหาดจอมเทียน

ถ้าอยากสัมผัสวิถีชีวิตชาวบ้านก็ต้องไปนาเกลือ

ถ้าอยากจะไปสัมผัสชายหาดที่เงียบสงบ ถิ่นของผู้ดีเก่า และโรงแรมชั้นหนึ่งเก่าแก่มีชื่อเสียงก็ต้องไปแถวพัทยาเหนือ

ถ้าอยากเดินซื้อของกินของใช้ หรือหาโรงแรมที่ไม่แพงนักพักอาศัยก็ต้องไปพัทยากลาง

ถ้าอยากไปสัมผัสชีวิตคนกลางคืน ก็ต้องไปแถว Walking Street พัทยาใต้

ถ้าอยากหาที่พักแบบบังกะโลหรือโรงแรมชั้นสอง หรือจอดรถนั่งกินลมชมวิว ตั้งวงฉิ่งฉับทัวร์ หรือเล่นกีฬาทางน้ำ ก็ต้องไปที่หาดจอมเทียน

และถ้าอยากหาที่พักสูงๆ ที่ราคาก็สูงตามไปด้วยก็ขอเชิญแถวๆเขาพระตำหนัก...เขาสูงแห่งเดียวของเมืองพัทยาที่สามารถชมวิวเมืองพัทยาได้กว้างไกลสุดสายตาแบบพาโนรามา

ที่บนเขาพระตำหนัก มีพระรูปของกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์  ประทับยืนเด่นเป็นสง่า ผินพระพักตร์สู่เมืองพัทยา....

ถ้าไปพัทยา...ควรหาโอกาสไปถวายสักการะพระรูปพระองค์ท่านด้วยนะคะ

ของดีที่ทำให้พัทยากลายเป็นเมืองท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงนั้น ต้องยกให้กับ "ทะเล"

ทะเลของเมืองพัทยาในสมัยก่อนหน้านี้จนถึงเมื่อ 20 - 30 ปีก่อน ยังใสสะอาดและอุดมสมบูรณ์ไปด้วยสรรพชีวิตน้อยใหญ่ เกาะต่างๆที่มีอยู่หน้าอ่าวเมืองพัทยา ไม่ว่าจะเป็นเกาะล้าน  เกาะสาก  เกาะครก  เกาะไผ่  เกาะหลาม  เกาะมารวิชัย  และเกาะริ้น ยังเขียวขจีไปด้วยต้นไม้

มาบัดนี้...น้ำทะเลไม่ใสสะอาด แถมเกาะต่างๆหลายแห่งมีบ้านเรือนสิ่งปลูกสร้างเกิดขึ้นมากมาย ที่ยังเหลือต้นไม้ไว้ให้ดูเล่นก็เป็นเขตในความดูแลของกองทัพเรือ

ถึงสภาพทะเลหน้าอ่าวพัทยาจะมีสภาพทรุดโทรมเพียงใดก็ตาม.....ทะเลก็ยังคงเป็นจุดเด่นและเป็นตัวดึงดูดให้คนไปเที่ยวพัทยาได้มากมายอยู่เช่นเดิม   

ส่วนใต้ทะเลหน้าอ่าวเมืองพัทยานั้น เริ่มเป็นจุดขายให้กับนักดำน้ำหรือผู้ที่ต้องการจะดำน้ำมาตั้งแต่ครั้งที่ทหารอเมริกันเริ่มมาท่องเที่ยวที่เมืองพัทยาเมื่อราว 40 กว่าปีที่แล้ว

พวกทหารที่ได้รับการฝึกดำน้ำ ได้นำกีฬาดำน้ำเข้ามาเผยแพร่จนกลายเป็นที่นิยมในหมู่ฝรั่งต่างชาติและคนไทยจวบจนถึงทุกวันนี้

สายชลได้มีโอกาสลงดำน้ำทั้งแบบ Skin และ  SCUBA ที่เกาะล้าน และเกาะสาก เมื่อปี 2515 และได้พบว่า แนวปะการังที่เกาะทั้งสองช่างสวยงามและอุดมสมบูรณ์ยิ่งนัก และแล้วความงามและความอุดมสมบูรณ์ของใต้ท้องทะเลก็ลดน้อยลงเรื่อยๆ

จวบจนถึงปัจจุบัน...ใต้ท้องทะเลของเกาะทั้งสองแทบหาความงามไม่ได้แล้ว เช่นเดียวกับแนวปะการังของเกาะอื่นๆในอ่าวพัทยา

จะอย่างไรก็ตาม....ใต้ทะเลที่พัทยาก็ยังเป็นจุดที่ดึงดูดใจให้สายชลและนักดำน้ำอีกหลายๆคนพากันไปเยือนเสมอมิได้ขาด เพราะถึงจะหาความงามไม่ค่อยจะได้แล้ว แต่ใต้ทะเลที่พัทยาก็ยังพอจะทำให้เราเพลิดเพลินกับการเที่ยวดำน้ำค้นหาตัวเล็กตัวน้อยให้ได้ดูกันได้ไม่รู้เบื่อ จนที่นี่กลายเป็นจุดดำน้ำที่ต้องไปเยี่ยมเยือนอยู่เสมอของพวกเราไปโดยปริยาย...

ลองมาชมกันนะคะว่า ในช่วง 3-4 ปีที่ผ่านมา.... มีอะไรที่ดึงดูดใจให้สายชลเพลิดเพลินกับการดำน้ำที่พัทยาบ้าง...

เกาะล้าน

เกาะใหญ่ที่สุดของอ่าวพัทยานั้น คงต้องยกให้ เกาะล้าน  ซึ่งเป็นเหมือนภูเขากลางทะเล ที่โผล่ยอดขึ้นมาสูงเหนือผิวน้ำ พื้นที่ราบเห็นได้เฉพาะบริเวณเวิ้งหาดทรายที่อยู่รอบๆตัวเกาะ

ตัวเกาะล้านทอดขนานในแนวเหนือใต้กับแนวชายหาดพัทยา โดยอยู่ห่างจากชายฝั่งพัทยาบริเวณตรงข้ามเขาพระตำหนัก ระยะทางราว 7.5 กิโลเมตร ตัวเกาะกว้าง 2 กิโลเมตร ยาว 5 กิโลเมตร

ปัจจุบันมีนายทุนและชาวบ้านไปปลูกสร้างโรงแรม รีสอร์ทและที่พักอาศัยอยู่รอบๆเกาะ เดิมทีก็ทำเป็นเพิงพักชั่วคราวเฉพาะตามเวิ้งหาด  แต่ต่อมาก็รุกล้ำก่อสร้างอาคารแบบถาวรกระจายไปทั่ว ไม่เว้นแม้แต่บนยอดเขาสูง หรือตามหน้าผาสูงชัน 


 
 

ชายหาดที่มีชื่อเสียงของเกาะล้านนั้นมีอยู่หลายหาด ไล่เลียงกันตามความยาวของชายหาดได้ดังนี้

หาดตาแหวน

อยู่ทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือของตัวเกาะ เป็นหาดที่ยาวราว 750 เมตร ขึ้นชื่อว่ามีทรายขาวสะอาดนวลเนียน ไล่ตั้งแต่บนบกจนทอดลาดลงไปสู่ท้องทะเล มีร้านค้าและร้านอาหารตั้งอยู่เต็มหน้าหาด ด้านใต้ของหาดเป็นที่ตั้งของสะพานท่าเรือคอนกรีตชั้นดี ที่กลายเป็นที่ดำน้ำยอดนิยมของพวกเราไปแล้ว

ถัดไปทางใต้ของหาดตาแหวน มี หาดตาพัน ที่มีความยาวราว 500 เมตร มีร้านค้า เพิงพักและที่กางเตนท์ให้เช่า มีแหลมที่ทอดตัวลึกลงไปใตน้ำ ซึ่งเมื่อหลายปีก่อนเคยเป็นแนวปะการังที่สวยงามและสมบูรณ์ แต่ปัจจบันถูกทำลาย และพื้นเป็นตะกอนหนา ฟุ้งกระจายได้ง่าย

ใต้สะพานหาดตาแหวน เป็นที่อาศัยของสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยมากมาย ตามเสาสะพานที่มีอยู่หลายสิบต้นเป็นที่อาศัยของสัตว์เกาะติด ประเภทหอย เพรียง ฟองน้ำ และกัลปังหาพัด

มีลูกปลามากมาย เช่น ปลาน้ำดอกไม้ ปลาสลิดทะเล ปลาข้างเหลือง อาศัยหลบภัยอยู่ใต้สะพานเป็นฝูงๆ  ทำให้มีนักตกปลาพากันมาหย่อนเบ็ดอ่อยปลา แถมลงอวนญี่ปุ่นเพื่อจับปลากันมากมาย โดยเฉพาะในช่วงวันสุดสัปดาห์ หากจะไปดำน้ำ ได้โปรดระมัดระวังทั้งเบ็ดและอวนกันหน่อยนะคะ

นอกจากปลาเป็นฝูงๆแล้ว ใต้สะพานหาดตาแหวนยังเป็นที่อาศัยหลบภัยของสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยมากมายหลายชนิด

ดังเช่น....เจ้าปลาตุ๊ดตู่ ที่ไม่อยู่ในเรี่ยวในรู ขออยู่ในขวดเครื่องดื่มชูกำลังดูจะปลอดภัยกว่า

"พวกนักดำน้ำที่ไปเก็บขยะ...จะเก็บขวดเก็บกระป๋องก็ดูให้ดีก่อน อย่าเก็บหนูไปทิ้งบนบกพร้อมขวดพร้อมกระป๋องเลยนะคะ "

ปลาบู่ Goby หลากหลายพันธุ์ ขุดรูอยู่ที่พื้นทรายใต้สะพานเต็มไปหมด ส่วนมากหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู พอคุ้นกับนักดำน้ำแล้วก็จะไม่กลัว เชิดหน้าชูตาให้ถ่ายภาพแต่โดยดี

ตัวนี้เป็น ปลาบู่ลายจุดสีฟ้า (Blue-Speckled Shrimgoby) ตัวโต แต่แสนเชื่อง

แส้ทะเลสีขาวมีอยู่เป็นดงที่ใต้สะพานตาแหวน ถ้าตาดีก็จะเห็นสัตว์ตัวจิ๋วหน้าตาประหลาดๆเกาะอยู่บนแส้ทะเล

ดังเช่น ปูจมูกยาวXeno Crab ที่หน้าตาเหมือนสาวต่างดัด.....สัตว์ต่างดาว

ที่นี่อาจจะมีบรรยากาศดี เหมาะแก่การแพร่ขยายพันธุ์  Xeno Crab สองตัวนี้เลยพากันมาจับคู่ดู๋ดี๋....

ผลลัพธ์ที่ได้ก็คือ...อาคารบวมกลาง

เจ้า Xeno Crab บวมกลาง ออกมายืนยันว่า "หนูไม่ผิดนะคะ.....เรื่องแบบนี้เป็นเรื่องตามธรรมชาติ..."

นอกจากปูจมูกยาวแล้ว....ตาดีๆก็อาจจะเจอ กุ้งตัวยาว (Saw Blade Shrimp) ได้ค่ะ

แส้ทะเลสีแดงก็พอจะหาได้ แต่ยากมาก....

ถ้าหาเจอ...ก็อาจจะได้รางวัลเป็น หอยเบี้ยเทียม (Allied Cowry) ตัวเล็กจิ๋วสีเดียวกับแส้ทะเล

ที่ห้อยระโยงระยางอยู่นั้นดูเหมือนหยากไย่ใยแมงมุมนะคะ จริงๆแล้วคงเป็นเมือกของสัตว์อะไรสักอย่างหรืออาจจะเป็นเมือกของหอยเบี้ยที่หลั่งออกมาเอง พอมีตะกอนลอยมาก็ติดหมับจับเมือกเข้าให้...ดูเก๋าดีนะคะ   

ปูแต่งตัว (Decarator Crab) หาได้มากมายที่ใต้สะพานตาแหวน แต่เห็นแล้วอาจจะเลยผ่านไปเพราะดูไม่ออกว่านั่นคือ...ปู

ดูออกไหมคะว่าปูอยู่ไหน...   

เจ้าปูตัวนี้แต่งมากเกินไปจนดูเลอะเทอะมอมแมมไปหมด

ปูตัวนี้น่าสงสาร เช่นเดียวกับเพื่อนฝูงอีกหลายตัว ที่ถูกอวนญี่ปุ่นพันตัวไว้แน่น ทำให้สองสายเสียเวลานั่งตัดอวนเพื่อช่วยปูพวกนี้อยู่ใต้น้ำเกือบชั่วโมง

ปลิงทะเล (Sea Cucumber) ตัวจิ๋วที่รวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อน เหมือนต้องการความอบอุ่น

ส่วนปลิงทะเลเหลืองตัวนี้ ตัวเล็กนิดเดียว แต่ยื่นหนวดหากินอยู่เพียงลำพัง

สัตว์ที่มีมากมายใต้สะพานหาดตาแหวนอีกชนิดหนึ่งนั้น คือ หนอนตัวแบน (Flat Worm) ที่พากันบินกันว่อน  พอเหนื่อย....ก็ลงเกาะหาอาหารกิน

หนอนตัวแบนที่เห็นส่วนมากจะเป็นสีส้มสดใส เมื่อเห็นแสงไฟจากไฟฉายของนักดำน้ำ จะพากันบินเข้ามาเล่นไฟ เหมือนกับแมงเม่าบินเข้ากองไฟ

ไม่ทราบว่าเพรียงหัวหอมสีสวยชนิดนี้ที่มีอยู่มากมายตามเสาสะพาน จะเป็นที่โปรดปรานของหนอนตัวแบนหรือเปล่านะคะ  

ส่วนหนอนตัวแบนแสนสวยตัวนี้ เคยเห็นอยู่ครั้งเดียว แล้วก็ไม่เคยเห็นอีกเลย...

ป. ปลาที่หาดูยากอีกชนิดหนึ่ง คือ Fingered Dragonet ....ตัวนี้เล็กจิ๋วเท่านิ้วก้อย แต่ครีบหลังยาวเฟื้อย คลานต้วมเตี้ยมๆอยู่ที่พื้นทราย   

ออกไปนอกร่มเงาของสะพานหาดตาแหวนด้านนอก  จะมีกองขยะอยู่มากมาย รวมทั้งเศษยางรถยนต์ที่คนหวังดีนำมาทิ้งให้เป็นแนวปะการังเทียม เวลาผ่านไปหลายปี...นอกจากหอยชนิดต่างๆแล้ว ยังไม่เห็นมีปะการังและสัตว์เกาะติดมาอาศัย  แต่ก็นับเป็นที่หลบภัยของสัตว์เล็กๆเช่น กุ้ง และปูได้ดีทีเดียว

เสียดายที่พื้นทรายบริเวณนี้เริ่มเป็นตะกอนฟุ้งกระจาย ทำให้น้ำขุ่นมัวหาของดูได้ยาก แต่ทากทะเลหน้าตาประหลาด พันธุ์ Melibe mirifica     ตัวยาวครึ่งฟุตตัวนี้ คงจะใช้ที่นี่เป็นที่อยู่อาศัยหากินได้อย่างสบายๆ

สาวต่างดัด.....สัตว์ต่างดาว.....  :-X :-X :-X  
พี่สายชลนี่เล่นผวนคำด้วยนะเนี่ย ...ดีนะ มีเฉลย.. ไม่งั้นหนูคง งง อ่ะ ... ผวนไม่เป็น  :-*

Xeno Crab ... :D :D :D ยังงี้นี่เอง  ตัวอื่น ๆ ก็น่ารักดีจังค่ะ

ตอนแรกก็แปลกใจอยู่ค่ะ ว่า ที่พัทยามีจุดดำน้ำด้วยหรือ...
จนได้ไปดำนี่แหละ ถึงรู้ว่าพัทยาแต่ก่อนคงสวยใสไม่แพ้ทะเลที่อื่นเลย
เสียดายที่ไม่เคยเห็นแต่ก่อน เกิดไม่ทัน... อิอิ... แต่ดีใจค่ะ ที่ยังมีโอกาสได้เห็น ณ ตอนนี้ ตามชมต่อดีก่า :P
ขอบคุณค่ะ  :-X

ฮี่ๆ...ศัพท์นี้ได้มาจากหนู Sky ไฮเปอร์ค่ะ เลยไปขอแฮ๊บมาแอ๊บแบ๊วววว....

ว่างๆไปหาของดีใต้ทะเลพัทยาดูกันนะจ๊ะหนูแมลงปอ

ที่กองเศษปูนที่เกิดจากการทิ้งขว้างของผู้รับเหมาก่อสร้างสะพาน บัดนี้ได้กลายเป็นแนวปะการังเทียมที่มีปะการัง กัลปังหาและดอกไม้ทะเล เกาติดอยู่ทั่วไป

กุ้งดอกไม้ทะเล (Anemone Shrimp) ตัวโต อาศัยอยู่ในกอดอกไม้ทะเลที่มีปลาการ์ตูนพันธุ์อินเดียนแดงตัวเล็กๆ เป็นเจ้าของบ้าน

ใต้สะพานหาดตาแหวนยังมีอะไรให้ค้นหาอีกมากมาย แต่ระวังเรือโดยสารและเรือเร็วที่วิ่งเข้าๆออกจะชนเอานะคะ และช่วงลมตะวันตกเฉียงใต้หรือลมพัทยาเข้าจังๆอย่างช่วงนี้ ไม่เหมาะจะไปดำน้ำที่นั่นเท่าไร ไว้ช่วงปลายๆปีถึงต้นปีหน้าค่อยว่ากันใหม่ดีกว่าค่ะ

หาดเทียน

อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะล้าน ที่นี่มีหาดทรายขาวสะอาด แต่ถูกแก๊งค์ร่มและเก้าอี้ผ้าใบยึดครองจนหาที่ว่างแทบไม่เจอ ด้านซ้ายมือเป็นแหลมที่มีหน้าผาสูงชัน เรียกกันว่า แหลมทอง ซึ่งเคยเป็นจุดดำน้ำที่สวยงามมาก

จากปลายแหลมลงไปจนถึงพื้นทรายใต้ทะเลความลึกราว 20 เมตร เป็นกองหินลดลั่นเป็นชั้นๆ เดิมทีเป็นจุดที่มีความหลากหลายด้วยสรรพชีวิตนานาชนิด ที่เด่นสุดเห็นจะเป็นดงแส้ทะเล...หวีทะเล...กัลปังหาพัด...และปะการังดำ มีปะการังอ่อนสีหวานๆขึ้นแซมอยู่ทั่วไป   

วันดีคืนดีของพวกที่ชอบล้างผลาญท้องทะเลไทย....ท่านก็ส่งเรือมาลงอวน ลากทุกสิ่งที่ขวางหน้าไป จนแทบไม่มีอะไรเหลือหลอ

เวลาผ่านไป...สภาพใต้น้ำเริ่มฟื้นตัว ปะการังอ่อนเริ่มงอกขึ้นมาใหม่ พอต้นสูงได้สักคืบสองคืบ ท่านก็มาลงอวนกันอีก

วนเวียนอยู่อย่างนี้ จนสิ่งมีชีวิตที่นี่แคระแกรน โตไม่ทันคนทำลาย....

ที่รอดตายมาได้ ก็หกคะเมนตีลังกา หาที่เกาะไม่เลือกที่...

เจ้าหมึกกระดองตัวนี้ ทำท่าทางงงๆ....รอดมาได้อย่างไรนี่...

ลูกฉลาม Nurse Shark ตัวนี้ก็แอบซุกอยู่ในซอกหิน ที่พึ่งพิงหลบภัยยามอวนลง

มันน่าสงสัยว่าเหตุใดถึงมาลากอวนกันได้ประชิดติดฝั่ง ทั้งที่บ้านผู้ยิ่งใหญ่แห่งเมืองพัทยาตั้งอยู่บนหน้าผาเหนือจุดดำน้ำแห่งนี้

อีกหน่อยที่นี่คงมีแต่ทากทะเลไว้ให้ดูแทนกุ้ง  หอย   ปู  ปลา...

ทากทะเล  Jurunna คงอยากบอกว่า ถึงจะแพร่พันธุ์มากแค่ไหน อวนลงบ่อยๆอย่างนี้ เผ่าพันธุ์ของหนูก็คงจะสาปสูญเช่นกัน

หาดนวล หรือ ล้านแว๊ค

หาดนวลหรือล้านแว๊คนี้ อยู่ทางด้านใต้ของเกาะล้าน ชายหาดเป็นทรายขาวละเอียด โค้งเป็นรูปจันทร์เสี้ยว ความยาวประมาณ 450 เมตร ที่นี่เคยเป็นที่ตั้งของรีสอร์ทใหญ่ที่มีไว้ต้อนรับพวกจีไอ ปัจจุบันปิดทำการ แต่มีบริการตั้งร่มและเก้าอี้ผ้าใบให้เช่าจนเต็มชายหาด

หาดนวลเป็นจุดที่ได้ชื่อว่าเป็น "โรงเรียนสอนดำน้ำ" ของพวกเราหลายๆคน  เหตุเพราะใต้ทะเลห่างฝั่งออกไปราว 200 เมตร เป็นพื้นทรายราบเรียบ และน้ำลึกเพียง 12 เมตรกว่าๆ ใกล้ๆฝั่ง มีแนวปะการังที่อุดมสมบูรณ์ เป็นที่อาศัยของปลาและสัตว์น้ำอื่นๆมากมายหลายชนิด   

เมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว มีเรือประมงลำเล็กๆจมลงหน้าหาดนวล ตอนแรกเรืออยู่ในสภาพสมบูรณ์ดี แต่ต่อมาก็ผุพัง เหลือแต่เครื่องยนต์เรือและกระดูกเรืองูที่มีรูปร่างเหมือนซี่โครงไก่ ที่กลายเป็นที่อาศัยของปะการัง กัลปังหา ฟองน้ำ ปลาและสัตว์ทะเลอื่นๆ

สองสายชอบเจ้าเรือจมซี่โครงไก่นี้มาก ไปดำน้ำที่หาดนวลทีไรเป็นต้องแวะไปเยี่ยมเยียน ต่อมาก็มีลูกฉลาม Nurse Shark ตัวเล็กๆ เข้ามาอาศัยอยู่ในโพรงหินใกล้ๆเจ้าซี่โครงไก่ แต่พอตัวโตจนคับโพรงหิน ก็ต้องย้ายออก แล้วก็มีลูกฉลามตัวใหม่ย้ายเข้ามาอยู่แทนที่ เป็นอยู่อย่างนี้หลายปี

จนเมื่อสองปีที่แล้ว...เจ้าซี่โครงไก่ก็อันตรธานหายไป ทิ้งไว้เพียงเศษไม้ชิ้นเล็กๆไม่กี่ชิ้น

เข้าใจว่าเรือประมงคงเข้ามาลากอวนในบริเวณนี้ แล้วก็หอบเจ้าซี่โครงไก่ไปด้วย

เสน่ห์ของหาดนวลหายไปเยอะ...เมื่อไม่มีเจ้าซี่โครงไก่

 :'(

สายชลเคยเรียกร้องให้ทำทุ่นจอดเรือโดยใช้แท่งซีเมนต์เป็นฐานผูกทุ่น ซึ่งจะเป็นแนวป้องกันปะการังที่หาดนวลด้วยอีกทางหนึ่ง และแล้วเราก็ได้ทุ่นจอดเรือ แต่ฐานแทนที่จะเป็นซีเมนต์กลับเป็นแท่งเหล็กที่เจาะยึดลงไปบนพื้นทราย

ไม่นานนัก ทั้งทุ่นและฐานก็หายไปเกือบหมด ที่เหลือไว้กลายเป็นอุจาดทัศน์ สภาพเหมือนไม้กางเขนเหนือหลุมศพ....  

สัตว์ทะเลที่เป็นเหมือนเจ้าถิ่นของหาดนวลนั้น คือ ม้าน้ำ (Sea Horse) ซึ่งหาดูได้ตามพื้นทราย และหอยเม่นหนาม

ถ้าใครไปดำน้ำที่หาดนวลแล้วไม่เห็นม้าน้ำ....ท่านว่า...บุคคลผู้นั้นต้องไปอาบน้ำมนต์ล้างซวย

ปลาหน้าตาพิลึกที่ชื่อ Indian Walkman ก็หาดูได้ไม่ยากนักที่หาดนวล

"แฮ่....มองดีนัก เดี๋ยวก็หม่ำซะหรอก"

ปลาวัว Fan-Bellied Leather Jacket ที่หาดนวล มีมากมายและค่อนข้างเชื่อง

เจ้าตัวนี้คงเหนื่อยจัด เลยขออาศัยเปลือกหอยนอนพักผ่อน....

ปูแมงมุมตัวจิ๋วๆ หาดูได้ถ้าตาดี

มองออกไหมคะ...ปูแมงมุมสองตัวอยู่ที่ไหน

แล้วปูแต่งตัวแสนสวยล่ะ...เห็นไหมคะ.... ;)

ปูตัวนี้กลัวเหงา เลยต้องแบกเจ้าหอยเม่นเพื่อนยากไปด้วย

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=459.0;attach=3810;image)


ที่พื้นทรายราบเรียบ...มีดอกไม้ทะเลขนสั้นที่เรียกว่า "เห็ดหลุบ" ตัวกลม โตกว่าฟุตนอนราบอยู่กับพื้น   ปลาการ์ตูนอานม้า (Saddleback  Anemonefish) ครอบครัวใหญ่อาศัยอยู่ที่เห็ดหลุบ

เจ้าปลาการ์ตูนตัวโตสุดซึ่งเป็นแม่ใหญ่ ชอบว่ายออกมาไล่กัดนักดำน้ำไกลจากบ้านกว่า 3 เมตร

ดุจริงๆ...แม่คุ๊ณ   

บนกอเห็ดหลุบ ยังมีกุ้งตัวใสแจ๋วอาศัยอยู่เต็มไปหมด ยามเข้าไปใกล้ กุ้งจะกระโดดเข้ามาหา  พร้อมส่ายหัวส่ายหางต้อนรับ

หอยจุกพราหมณ์ (Volute) ตัวขนาดฝ่ามือ เดินชูท่อ siphon หาอาหารกินตามพื้นทราย

เจ้าตัวแบบนี้ไงคะ ที่จับน้องหอยมือเสือของเรากินอย่างเอร็จอร่อย

หอยเม่นหนามสั้น (Short Spined Sea Urchin) จับอะไรก็ได้ที่อยู่ใกล้ตัว นำมาปิดๆบังๆตัวเอง....

ไม่ทราบว่าอายอะไรนักหนานะคะ....

ปลาจิ้มฟันจระเข้ (Pipefish) ก็มีให้ดูที่หาดนวล

ตาบ้องแบ๊วดีนะคะ

ทากทะเล ก็พอจะหาดูได้ที่หาดนวลค่ะ

เจ้าตัวเล็กน่ารัก ขนฟู พันธุ์  Flambellina rublolineata  ซึ่งตามปกติชอบเกาะอยู่บนกิ่งไฮดรอยด์ วันนี้ลงมาเดินเล่นอยู่บนพื้นทราย

ขอบคุณพี่สายชลค่ะที่เอาภาพสวยๆมาให้ชมกัน......ได้ความรู้และภาพสวยๆ มาประดับสมองอีกแล้วค่ะ.....
เมื่อตอนเด็กๆ หนูเคยไปนั่งเล่นบ้านเพื่อนแถวๆ ท่าเรือมารีน เวลากลางคืนจะเห็นตัวอะไรไม่รู้เป็นสีเขียวๆ เรืองแสง ลอยอยู่บนน้ำ (ชานบ้านเค้ายื่นเข้าไปในทะเลด้วยน่ะค่ะ) ไม่ทราบว่าเป็นตัวอะไร ดูๆแล้วก็เหมือนหิ่งห้อยบนบก แต่อันนี้เป็นหิ่งห้อยในทะเล สวยดีค่ะดูแล้วเพลินดีค่ะ

เจ้าตัวนี้ อยู่ในตระกูล Tergipedidae ชื่อ Trinchesia yamasui หรือบางทีก็เรียกว่า Cuthona yamasui ซึ่งมีหลากหลายสี แต่สีนี้ได้ใจที่สุดค่ะ  

สีสวย...ตัวโต...ยาวราว 6 ซม. ขนสีม่วงอ้วนกลมเหมือนกล้วยหอม ปลายขนมีจุกสีเหลืองอ่อน  ปลายสุดเป็นจุดสีดำ

ที่ชอบมากคือดูเหมือนทั้งมีหนวดและหูชูชันอย่างละคู่

ส่วนเจ้าหนูดีตัวนี้ เปิดตำราหาดูแล้วเธอชื่อ Patcwork Scloerodoris (Scloerodoris sp., Discodorididae) สีสันและลวดลายสวยงาม พู่เหงือกใหญ่ฟูงาม และมีระบายรอบๆตัวเหมือนกระโปรงนักเต้นรำสาวสเปน เป็นทากที่หาดูยากมากๆค่ะ

 

ขอบคุณค่ะน้องMermaid.... :-*

เข้าใจว่าที่น้องเห็นเหมือนหิ่งห้อยนั้นน่าจะเป็นพวกแพลงก์ตอนซึ่งเป็นพืชทะเลหรือสัตว์ทะเลตัวเล็กๆหรือเป็นตัวอ่อนของสัตว์ทะเล ที่มีบางชนิดมีพรายน้ำหรือเรืองแสงอยู่ในตัว เมื่อต้องแสงไฟจึงเหมือนแสงหิ่งห้อยค่ะ   

ออ อ่อ อ้อ อ๊อ อ๋อ.....อย่างนี้นี่เอง เข้าใจแย้วก๊า.....ขอบคุณค๊าบพี่สายชล   ;)
 

ปิดท้ายเกาะนวล ด้วยภาพน่ารักๆของลูกหมึกยักษ์ Octopus ที่เข้าไปหลบซ่อนตัวอยู่ในถ้วยน้ำ เมื่อสายชลไปแอบดู เจ้าหมึกน้อยโผล่หน้าออกมาดูแบบกล้าๆกลัวๆ....

พอคุ้นหน้ากันดีแล้ว เจ้าหมึกน้อยก็ส่งสายตาหวานแหวว พร้อมกับถือเปลือกหอยรูปหัวใจไว้แนบอก เหมือนจะบอกสายชลว่า

"รักกันนะจ๊ะ"

อยากเห็น ตัวที่ 64 และ 65 จังเลยค่ะพี่....
ยังไม่เคยเห็นเลย ตัวที่ 64 คงจั๊กกะดึ๋ยยยส์ น่าดูเลย

แต่ตัวที่ 65 น่ารักน่าดูน่าชมค่ะ....

 ;D ;D ;D ชมเพลินเลยอ่ะ ;D ;D ;D รวมเล่มได้เลยนะค่ะเนี่ย
เชื่อว่ามีเรื่องราวมากมายที่คนทั่วไปไม่รู้... ทะเลพัทยา...มีมากกว่าที่เห็น...แถมใกล้ กทม นิดเดียวเอง
ช่วงวัยเด็ก วันสะรุ่น ของพี่สายน้ำ กะพี่สายชล คงมีความสุขน่าดูเลยค่ะ เห็นความเป็นมาและเป็นไปของที่นี่
ไม่แปลกใจเลยค่ะ ว่า ทำไม พี่สองสายถึงผูกพันกับที่นี่ค่อนข้างมาก ดีจังค่ะ ...
ขอบคุณนะค่ะ อย่างน้อยก็รู้ว่าที่นี่เคยมีความสวยงามมากมายเพียงใด  ชอบเรือชาวบ้านที่หายไปนั่นนะค่ะ ...
 :-X :-X :-X

น้อง SNR จ๋า...เจ้าหนูดีสองตัวนั่น น่ารักมากๆ ได้พบอยู่ครั้งเดียว แล้วก็ไม่พบอีกเลยจ้ะ

ว่างๆว่าจะไปตามล่าหาดูกันใหม่อีกสักครั้ง เขาน่าจะแพร่ลูกแพร่หลานไว้ให้ดูต่างหน้าบ้างไม่มากก็น้อยนะจ๊ะ... :-*

น้องแมลงปอ จ๊ะ...พัทยายังมีอะไรให้เราค้นหาอีกเยอะจ้ะ 

เสียดาย.....ที่คนพัทยาหลายๆคน ไม่รู้ว่าตัวเองมีเพชรอยู่ในมือ...

พี่คิดว่าความรักที่ให้กับทะเลหน้าเมืองพัทยานั้นคนพัทยามีกันทุกคน แต่เขาไม่เข้าใจทะเล...เกิดการละเลย...ขาดการทนุถนอมดูแลเอาใจใส่ทะเลอย่างเสมอต้นเสมอปลาย  จนกระทั่งทะเลที่เขารักป่วยหนัก  กำลังใกล้ตายเต็มที  

ทำไมเราไปดำไม่ค่อยได้เจอแบบพี่สองสายเลยนะ  :'(   มีแต่ภาพสวย ๆ ทั้งนั้นเลยครับ  เยี่ยมจริง ๆ   :D ;D

 :)

เอ...อย่างนี้หรือเปล่านะ ที่เขาพูดว่า...โชคชะตา...ฟ้าลิขิต...  ;)

น้อง ok3 คะ....ภาพที่น้องเห็นนี้ เป็นภาพ "ยำใหญ่"  คือดำน้ำหลายๆครั้ง หลายๆปี แล้วก็เก็บภาพมารวมกันไว้ทีเดียว 

อีกหน่อยน้องดำน้ำไปนานๆก็อาจจะได้เห็นสรรพชีวิตเหล่านี้  ดีไม่ดี...ในอนาตข้างหน้า น้องอาจจะได้เห็นของดีมากกว่าที่พี่ได้เห็นมาแล้วก็ได้ค่ะ

เป็นกำลังใจให้น้อง  ok3 และน้องปุ๊ ดำน้ำต่อไปอย่างมีความสุขสนุกสนาน และได้เห็นของดีเยอะๆนะคะ... :)

เกาะสาก

เกาะสากเป็นเกาะเล็กๆ อยู่ตรงด้านเหนือของเกาะล้าน มีช่องแคบกว้างประมาณ 600 เมตร คั่นกลางอยู่ และอยู่ห่างจากชายหาดพัทยาไปทางตะวันตกประมาณ 10 กิโลเมตร 

เกาะสากมีรูปร่างคล้ายบูมเมอแรง หรือพระจันทร์เสี้ยว (ไม่เห็นจะเหมือนสากตรงไหนเลยค่ะ) ตัวเกาะมีหาดทรายอยู่ 2 หาด คือ หาดทรายบริเวณอ่าวด้านเหนือ ซึ่งมีความยาวประมาณ 250 เมตร เรือนำเที่ยวมักจะจอดให้นักท่องเที่ยวลงเล่นน้ำบริเวณนี้ ส่วนอีกหาดหนึ่งคือ หาดทางตอนใต้ของเกาะ ซึ่งอยู่ตรงกันข้ามกับหาดแรก และมีทางเดินติดต่อกันได้หาดนี้เป็นหาดเล็กๆยาวประมาณ 80 เมตร มีแนวปะการังอยู่บริเวณด้านหน้า นักท่องเที่ยวสามารถดำน้ำดูปะการังในบริเวณนี้ได้ แต่กระแสน้ำมักจะแรง และไม่ว่าจะเป็นช่วงไหนของปี

ส่วนด้านตะวันออกและตะวันตกของเกาะสาก เป็นแนวปะการังที่เคยสวยงามและสมบูรณ์มาก ตอนนี้แทบไม่มีอะไรให้เห็นแล้ว

จริง ๆ คะ พี่สายชล .... :) :) :)
บางครั้งเรามักมองข้ามอะไรที่ใกล้ตัวเรา .... หรืออาจจะรัก แต่ไม่รู้จักว่าจะรักษามันอย่างไร..
แต่เชื่อว่าไม่มีอะไรสายเกินไปที่จะหันกลับมารักษามันไว้ ...ไม่มากก็น้อย ....
คิดว่า นี่เป็นเหตุผลนึงที่พี่สองสายยังพยายามทำเพื่อท้องทะเล ... ทุกผืนน้ำ...
น่าขอบคุณแทน ท้องทะเล และน้อง ๆ ทุกคนที่จะมีอะไรเหลือให้พวกเขาได้เห็นบ้าง...
และหวังว่า จะมีกลุ่มคนมาช่วยกันรักษาเขาไว้มากยิ่ง ๆ ขึ้นไป และช่วยอย่างจริงใจด้วยค่ะ

เริ่มนึกถึง กรุงเทพฯ .... เป็นคน กรุงเทพฯ แต่ไม่ค่อยชอบกรุงเทพฯ แฮะ และมักอิจฉาคนมีบ้านต่างจังหวัดอ่ะค่ะ..
อาจจะเข้าภาษิตว่า ใกล้เกลือกินด่าง...ไว้ต้องหาโอกาสค้นหากรุงเทพฯ บ้างซะแระ ....  :-X :-X :-X

 :-*

หนูแมลงปอพูดได้ดีจังเลยค่ะ....รัก แต่ไม่รู้จักว่าจะ รักษา อย่างไร 

ดีใจที่อย่างน้อยๆก็มีคนเข้าใจถึงสิ่งที่เราได้ทำให้กับทะเล และพร้อมจะร่วมเดินเพื่อสานฝันให้ทะเลกับเราต่อไปค่ะ

ถ้าเบื่อกรุงเทพฯ....ยังมีที่ว่างให้เราอีกเยอะที่บ้านนอกค่ะ จะอยู่บนดอย หรืออยู่ติดทะเล ก็เตรียมเลือกไว้ตั้งแต่วันนี้เลยนะคะ ปลดเกษียณและไม่มีภาระอะไรแล้วจะได้ไปอยู่ให้สมใจอยาก.... :-*   

อ่านเรื่องพัทยาต่อนะคะ.... ;D

ได้ยินมาว่า..... เกาะสากเป็นเกาะส่วนบุคคล ที่เจ้าของทำรีสอร์ตไว้ต้อนรับนักท่องเที่ยว สองสายและครอบครัวก็เคยมานอนเล่นบนเกาะนี้สองครั้ง แต่ทั้งเรื่องบริการ...น้ำ...ไฟ ไม่สะดวกสบายเอาเสียเลย  (แต่อาหารอร่อยมาก) จึงไม่ได้ขึ้นไปพักบนเกาะสากอีก ได้แต่มาดำน้ำแบบเช้าไปเย็นกลับ

หน้าหาดด้านเหนือ ถือเป็น "โรงเรียนสอนดำน้ำ" อีกจุดหนึ่งของเรา เพราะพื้นเป็นทรายและไม่ลึกนัก แต่อันตรายจากเรือเร็ว เจ็ทสกี เรือกล้วย และเรือบริการดำน้ำ ที่วิ่งกันขวั่กไขว่ นับเป็นอันตรายที่ต้องระมัดระวังอย่างมาก โดยเฉพาะในช่วงนี้ที่ลมพัทยาที่พัดมาจากตะวันตกเฉียงใต้มีกำลังแรง เรือต่างๆจึงมารวมกันที่เกาะสากหมด

ใต้ทะเลเกาะสากมีปลาและสัตว์ทะเลอื่นๆให้ดูมากมาย  สร้างความเพลิดเพลินให้นักดำน้ำได้อย่างดี เวลาดำน้ำที่นี่จึงใช้เวลากันไดฟ์ละเป็นชั่วโมง

สัตว์ที่ขึ้นหน้าขึ้นตาที่สุดของเกาะสาก หนีไม่พ้น ปลาผีเสื้อกลางคืน (Slender Seamoth)....ปลาที่รูปร่างหน้าตาเหมือนนกมากกว่าปลา เขาจะคลานต้วมเตี้ยมๆอยู่ตามพื้นทราย แทนที่จะว่ายไปว่ายมา

ถ้าโชคดี....ไม่ใช่ตัวเดียวที่จะได้เห็น แต่ยกกันมาทั้งครอบครัว 5-6 ตัวเลยทีเดียว

   

เมื่อวันที่ 10 กรกฎาคม 2546 สองสายไปร่วมเก็บขยะกับพี่ๆน้องๆชาว SOS แล้วได้พบตัวอ่อนของปลาผีเสื้อกลางคืนตัวเล็กขนาดใหญ่กว่าไม้จิ้มฟันนิดเดียว

รูปร่างที่หัวโตตัวเล็ก ปากสั้น และมีสีดำสนิท ทำให้ดีใจว่าเกาะสากมีปลาผืเสื้อกลางคืนพันธุ์ Short Seamoth ด้วย แต่ดูไปดูมาลำตัวเขาเพรียวและเรียวยาว จึงน่าจะเป็น Slender Seamoth มากกว่าค่ะ   

ม้าน้ำ ก็มีให้เห็นได้ที่เกาะสาก เคยได้ยินมาว่า...เมื่อหลายปีก่อน มีคนมาทำฟาร์มเลี้ยงม้าน้ำที่เกะสาก ลูกม้าน้ำตัวเล็กๆคงหลุดรอดออกมาได้ แล้วก็แพร่พันธุ์สืบเชื้อสายต่อๆกันมา  ม้าน้ำจึงมีให้เราได้เห็นกันอยู่เสมอ  แม้ว่าฟาร์มเลี้ยงม้าน้ำจะเลิกไปแล้วก็ตามที

พี่ขา มองแทบไม่เห็นเลยค่ะ
คือว่ามอง ม้าน้ำ แทบจะไม่เห็นเลยค่ะ  ไม่ใช่ มองขา คุณพี่นะคะ

หาตาที่ใสซื่อบริสุทธิ์ให้เห็นก่อนสิคะ....เห็นตาแล้ว ที่นี้ก็เห็นตัวม้าน้ำเองจ้ะ....แต่จะเห็นไปถึงใจหรือไม่นั้น ต้องถามใจตัวเองก่อนนะจ๊ะ.....อิๆ.. :-*

แต่ถ้าเจออย่าง ม้าน้ำแคระ....ไม่ใช่ Pygmy Seahorse อย่างของเมืองนอก แต่เป็น ม้าน้ำที่ตัวเล็กๆ ขนาดโตเต็มที่จะมีขนาดเท่าปลายนิ้วก้อยของหนู SNR (ไม่ใช่ของน้อง Sea Man) อย่างตัวข้างล่างนี้ (ซึ่งเดือนธันวาคม เราจะมีโอกาสได้ไปปล่อยที่กระบี่) มันตัวเล็กซะจนมองตาไม่เห็นนี่ ก็คงจะลำบากหน่อย ที่จะเห็นตัวเขา

แต่ม้าน้ำตัวนี้สีเหลืองสดใส ไม่ต้องเพ่งมากก็เห็นได้สบายๆนะคะ

Indian Walkman ที่หน้าตาอัปลักษณ์ ก็หาดูได้ไม่ยากนัก

ปลาไหลกระป๋องก็มี....

หมึกยักษ์กระป๋องก็มาก...

ปลาลิ้นหมา (Flounder) นอนราบกลมกลืนกับพื้นทราย...

ปลาหน้าตาประหลาดอีกตัวหนึ่ง....ปลาจระเข้ (Spiny Flathead) ที่นอนหมกทรายอยู่ ตัวนี้มีหนามตามตัวและปลายครีบ ส่วนอีกตัวที่มีผิวเรียบ (Sand Flathead) นั้น ถ่ายภาพไม่ทัน ว่ายหนีไปเสียก่อนค่ะ

ตัวอ่อน Fingered Dragonet...ตัวนี้เป็นตัวเมีย ครีบหลังจึงไม่ยาวเหมือนตัวผู้ที่เคยเห็นที่ใต้สะพานหาดตาแหวน

ปลาปักเป้า (Yellow-Eyed Puffer)...เมื่อก่อนเห็นมีมากมายเข้ามาว่ายเคล้าเคลียอยู่แถวๆสมอเรือที่นักเรียนไปนั่งสอบดำน้ำกัน ไม่ว่าจะเป็นเกาะสากหรือเกาะล้าน

จู่ๆปลาปักเป้าชนิดนี้ก็หายไปเกือบหมด  ไปเห็นอีกทีตอนปลายปี 2546...นอนตายเกลื่อนกลาดแถวหาดจอมเทียน ซึ่งไม่ทราบสาเหตุว่าตายเพราะอะไร

ต่อมาไม่นาน...ได้ยินว่าปักเป้าพันธุ์นี้กลายเป็น "ไก่ทะเล" ถูกล่าอย่างหนัก จับกันทีเป็นตันๆ จะไม่ให้หมดทะเลได้อย่างไรไหว   

ปูแต่งตัว (Decarator Crab) มีมากมายที่เกาะสาก

เจ้าตัวนี้สงสัยเคยรับจ้างยกมือจนติดเป็นนิสัย....เห็นใครเข้าใกล้ก็ยกมือขวาไว้ก่อน

เจ้าปูตัวนี้ จับฟองน้ำไปเทินหัว ดูไปดูมาเหมือนไก่...เอ้ก...อิ๊....เอ้ก...เอ้ก

ตามปกติจะเห็นแต่ม้าน้ำขึ้นไปซ่อนตัวอยู่กับหอยเม่นหนาม แต่วันหนึ่งก็เห็นเจ้าปูแต่งตัวขึ้นไปนั่งอยู่บนหอยเม่นหนามอย่างสบายใจ ที่ไม่ต้องเดินไปไหนมาไหนเอง

เด็ดสุด...ต้องตัวนี้....

บนพื้นทรายใต้ทะเล....สองสายเห็นกระดาษหนังสือพิมพ์ฝรั่งเคลื่อนเข้ามาหา...ใกล้เข้ามา....ใกล้เข้ามา...

ตอนแรกก็นึกว่ากระดาษหนังสือพิมพ์ลอยมาตามกระแสน้ำ...เอ...ไม่น่าใช่ เพราะไม่มีกระแสน้ำสักนิด

หนังสือพิมพ์เคลื่อนผ่านเราไป ด้วยความสงสัย จึงไปจับกระดาษไว้...อืมมม...มีแรงดึงกระดาษหนีเราไป

เราจึงค่อยๆจับปลายกระดาษหนังสือพิมพ์เปิดออก

โอ๊ะโอ...ปูอ่านหนังสือพิมพ์ฝรั่ง...

ขาคู่ที่สามของคุณปูแต่งตัวเจาะเข้าไปในหน้ากระดาษหนังสือพิมพ์

ทีนี้ไปไหน...คุณปูก็มีชุดที่ใหญ่และสวยกว่าปูตัวอื่นๆ.... :-X  

สีหน้าของคุณปู แสดงถึงความภาคภูมิใจในชุดสวยของเธอมากค่ะ... :)

สองสายหัวเราะกันงอหายอยู่ใต้น้ำ......:-X

ปลาสลิดหินตัวจ้อย หลบซ่อนตัวในขวดแก้ว...ท่าทางตื่นกลัวไม่น้อย

ห่างจากชายหาดด้านหนือของเกาะสากไปประมาณ 300 เมตร...มีกองยางรถยนต์บรรทุกที่ถูกนำมาทิ้งเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ที่ความลึกราว 12 มตร เพื่อเป็นแนวปะการังเทียม เดิมทีกองยางที่มีอยู่ราว 30 - 40 เส้นก็กองรวมกันดี

เวลาผ่านไป....มีหอย...ฟองน้ำ...แส้ทะเล...และปะการังดำมาเกาะติดบ้าง แต่ไม่หนาแน่นนัก แต่ที่นี่ก็กลายเป็นที่หลบภัยของปลาและสัตว์น้ำหลายชนิด

จะด้วยความแรงของกระแสน้ำ หรือฤทธิ์ของอวนก็ไม่ทราบได้ กองยางแตกกระจายเป็นกองเล็กกองน้อย บางเส้นก็ไปอยู่ไกลจากจุดเดิมมาก

สัตว์ที่อาศัยอยู่ที่นี่ เท่าที่เห็นในระยะ 3-4 ปีหลังนี้  ส่วนมากจะเป็นฝูงปลาเล็กๆ  กุ้ง และปู ก็มีให้เห็นบ้างเล็กน้อย

ตามกิ่งแส้ทะเลมี Xeno Crab ให้เห็นเสมอ...   

ไม่แน่ใจว่าเจ้า Xeno Crab ตัวนี้จะยังอยู่ดีฤๅไฉน..... ;)

ปากก็แหว่ง....เพรียงขึ้นอยู่บนหลัง แถมใยขึ้นเต็มตัว

กุ้งตัวยาวก็เห็นได้บ้าง...

นอกจาก ปลาผีเสื้อกลางคืนและม้าน้ำแล้ว...ที่กองยางยังมีปลาประหลาดๆให้ดู

อย่างปลา Bearded Leatherjacket (Anacanthus barbatus) ซึ่งเป็นปลาในกลุ่มปลาวัว ที่รูปร่างผิดแผกไปจากพวกพ้อง คือตัวยาวเรียว ปากยาว ปลายปากหักห้อยลงมาตั้งฉากกับตัวได้ ดูคล้ายหนวดแพะ

จากภาพ...จะสังเกตเห็นว่า น้ำทะเลที่กองยางขุ่นเขียว และมีตะกอนลอยฟ่องอยู่ ซึ่งผิดกับสมัยเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ที่น้ำใสแจ๋ว

ตะกอนที่คลุ้งอยู่ทั่วไปทำให้แทบมองไม่เห็นอะไร รวมทั้งเจ้าจิ้มฟันจระเข้ลายสวยตัวนี้...

ดาวทะเล ที่ไม่ค่อยเคยเห็นที่ไหนในอ่าวไทย ก็เห็นได้ที่กองยาง

ความขุ่นและเขียวของน้ำทะเลที่เกาะสากในบางครั้ง  อาจก่อให้เกิดอันตรายจากสัตว์ที่ล่องลอยมาตามกระแสน้ำได้

ดังเช่น แมงกะพรุนกล่อง (Box Jellyfish) ทีมีหางที่หดสั้นไม่ถึงคืบ และยืดได้ยาวถึงกว่า 4 เมตร เต็มไปด้วยเข็มพิษที่อาจทำอันตรายถึงตายได้ หากใครไปถูกเข้าและช่วยไม่ทัน

ทากทะเลที่เกาะสากไม่ค่อยมีให้เห็นนัก แต่พอได้เห็นสักครั้ง ก็เป็นทากทะเลที่แสนประหลาด....

ดังเช่น ทากทะเลที่เรียกว่ากระต่ายป่า หรือ Sea Hare (Bursatella leachi, Aplysiidae) ตัวยาวราว 12 ซม. ที่มีหูยาว ขนปุกปุย และกลางหลังมีหลุมลึก เวลาถูกรบกวน..."ต่อมสีม่วง" จะขับสารออกมาเห็นเป็นจุดสีม่วงตามตัว  

เหมือนกระต่ายป่าไหมคะ.... ;)

ทางหัวแหลมด้านตะวันตกของชายหาดด้านเหนือ เคยมีแนวปะการังที่สวยงาม ซึ่งสองสายชอบไปดำน้ำกันมาก

ภาพที่เห็นข้างล่างนี้ คือส่วนหนึ่งของ "สวนญี่ปุ่น" ที่สวยงามของเกาะสาก ถ่ายไว้ไม่นาน ก่อนที่จะถูกอวนลากจนสวนสวยแหลกราญ หาความงามไม่ได้แล้ว

เต่าตัวนี้มักจะหากินอยู่แถวๆแนวปะการังด้านตะวันตกของเกาะสาก

สังเกตดูดีๆนะคะ....เต่ามีกี่ขา....

ถ้าไม่สนใจช่วยกันดูแลใต้ทะเลเกาะสากให้ดี....อีกหน่อยคงไม่มีสรรพชีวิตและสิ่งสวยๆงามๆให้เราได้เห็นอีกแล้ว

ต่อไป...ที่จะมีให้เห็นก็คงเป็น "ปลาเกือก" อย่างนี้

 :P
ว้ายยย.. ปลาตัวล่าสุดนี่หน้าตาพิลึกนะคะ ครอบครัวไหนล่ะเนี่ย .. แหะๆ..
โถ.. อุตส่าห์มีฟองน้ำไปขึ้นเกาะอยู่เก๋เชียวนะคะ

ปลาพันธุ์ใหม่ยังหาตระกูลไม่พบจ้า.....ว่าจะไปขอขึ้นทะเบียนว่าสองสายเป็นผู้พบคู่แรกของโลก.... :-X :-X :-X

น้องเต่าขาหายไปไหนหนึ่งข้างล่ะคะ น่าสงสารจัง  :'(
ปลาเกือกนี่ก็หน้าตาแปลกๆนะคะ  :-[

ฉลามคงงาบขาเต่าไปข้างหนึ่งมั้งคะ..... ;)

เคยได้ยินเขาเล่าว่า....เต่าไปติดอวนลากของชาวประมงแล้วดิ้นรนเพื่อจะหนี ชาวประมงกลัวอวนขาด เลยค่อยๆปลดอวนออกจากตัวเต่า แต่ขาเต่าไปพันกับอวน ทำอย่างไรก็ดึงไม่ออก 

ถ้าจะตัดอวนเพื่อดึงขาเต่าออก  ชาวประมงก็เสียดายอวน  เพราะในความคิดของเขา...อวนแพงกว่าชีวิตเต่า

ชาวประมงก็เลยเลือกวิธีตัดขาเต่าทิ้งไป แล้วก็โยนเต่าที่ขาขาดหายกลับลงไปในทะเล.....

โชคยังดี....ที่ชาวประมงไม่ฆ่าเต่าเพื่อเอาเนื้อไปกิน และเต่าตัวนั้นก็รอดชีวิตมาได้ ทั้งที่ขาขาดหายไปหนึ่งข้าง....

แย่จังเลย อวนขาดซ่อมได้ แต่เต่าขาขาด งอกใหม่ไม่ได้  :'(

ใช่ค่ะ....แย่จริงๆเลย เวรกรรมคงตามทันชาวประมงพวกนี้ไม่ช้าก็เร็ว.... :'(    

เกาะไผ่

เกาะไผ่ เป็นเกาะที่อยู่ถัดไปทางตะวันตกของเกาะสากและเกาะล้าน อยู่ห่างจากชายหาดพัทยาราว 11 ไมล์ทะเล (ประมาณ 20 กม.)  ใกล้ๆเกาะไผ่มีเกาะหลามและเกาะมารวิชัยซึ่งเป็นเกาะเล็กๆ ไม่มีผู้คนอาศัยอยู่

ตัวเกาะไผ่เป็นที่ราชพัสดุ กระทรวงการคลัง ซึ่งได้อนุญาตให้กองทัพเรือใช้ประโยชน์ในพื้นที่เกาะทั้งหมด  หน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่งเป็นหน่วยปกครองดูแลและใช้ประโยชน์ที่ดินเกาะไผ่ 

เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๓๒ กองทัพเรือได้อนุมัติให้จัดกำลังพลจาก หน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง ไปปฏิบัติราชการบนพื้นที่เกาะไผ่

ต่อมากองทัพเรือจึงได้ผ่อนปรนให้ใช้พื้นที่ของทหารบางส่วนเพื่อการท่องเที่ยว ซึ่งจากการที่เกาะไผ่เป็นสถานที่ที่มีความเป็นธรรมชาติที่สมบูรณ์ และเป็นที่ดึงดูดใจของ นักท่องเที่ยว กองทัพเรือ จึงได้พิจารณากำหนดให้เกาะไผ่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ภายใต้การควบคุมดูแล ของหน่วยบัญชาการต่อสู้อากาศยานและรักษาฝั่ง ตั้งแต่ เมษายน 2545 เป็นต้นมา

เกาะไผ่ มีหาดทรายที่ขาวสะอาดสวยงาม เหมาะแก่การท่องเที่ยวพักผ่อน มีหาดจำนวน ๖ หาด อยู่บริเวณรอบเกาะ มีสำนักงานท่องเที่ยวและเจ้าหน้าที่ของกองทัพเรือ คอยต้อนรับและให้ข้อมูลในการเยี่ยมชม ผู้ที่จะเข้าเยี่ยมชมเกาะไผ่ ต้องปฏิบัติตามระเบียบที่กองทัพเรือกำหนด

ข้อมูลจาก..... http://www.navy.mi.th/sattahipbase/tour/antiair_khopai.php

พวกเราชาว SOS คงคุ้นเคยกับเกาะไผ่กันดี ด้วยเหตุที่ในช่วงระยะเวลาที่ผ่านมา คือเริ่มตั้งแต่วันที่ 5 มีนาคม 2547 จนถึงวันที่ 6 สิงหาคม 2548....เราได้นำลูกหอยมือเสือที่เกิดจาการเพาะเลี้ยงของน้องแม่หอยและคณะ แห่งศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่ง ประจวบคีรีขันธ์ รวม 4,000 ตัว ไปฝากเลี้ยงไว้ที่บริเวณหน้าอ่าวแห่งหนึ่งของเกาะไผ่ เพื่อให้หอยมือเสือสามารถแพร่พันธุ์ได้ในธรรมชาติ

ในระยะที่เริ่มปล่อยจนถึงต้นปี 2550....หอยมือเสือ ทั้ง 4,000 ตัว เติบโตแข็งแรงกันดี มีศัตรูตามธรรมชาติ เช่น หอยจุกพราหมณ์มารุกรานบ้าง หรือจมทราบไปบ้าง แต่ส่วนที่ตายไปนั้น นับเป็นส่วนน้อยนิดเมื่อเทียบกับจำนวนหอยมือเสือทั้งหมด

เป็นที่น่าเสียใจและน่าเสียดาย.....ที่นับตั้งแต่กลางปีนี้เป็นต้นมา หอยมือเสือได้สูญหายไปจากเกาะไผ่เป็นจำนวนมาก ซึ่งเราสันนิษฐานว่าคงเป็นฝีมือมนุษย์ใจบาปที่เห็นแก่ตัวและเห็นแก่ได้มาโขมยไป  ทั้งที่เกาะไผ่เป็นเขตอนุรักษ์ที่อยู่ในความดูแลของทหารเรือ....   

 

โหดร้ายเป็นที่สุด..... ตัดขาเต่าเพื่อที่จะเอาอวนไว้.....เฮ้อ...คนเราน้อ.... เต่าก็ยิ่งจะสูญพันธุ์อยู่ด้วย แต่ก็ยังดีที่ไม่ฆ่าน้องเต่า   :'(
อวนน่ะทำใหม่ได้ แต่เต่าน่ะขามันงอกใหม่ไม่ได้เหมือนที่คุณสกายว่า.... เห็นแก่ตัวกันจริงๆ   ???

กิจกรรมการตรวจเยี่ยมหอยมือเสือที่เกาะไผ่ของพวกเราชาว SOS ได้ทำกันอย่างต่อเนื่องมาโดยตลอด แต่กระนั้นก็ไม่วายที่หอเมือเสือจะหายไป..... :'(

ในระหว่างการไปตรวจเยี่ยมหอยมือเสือ เราได้เห็นแนวปะการังที่สวยงามและสมบูรณ์ของเกาะไผ่  แม้น้ำจะขุ่นไปบ้างก็ยังพอจะเห็นของดีหลายอย่างที่ใต้ท้องทะเลที่เกาะไผ่

สัตว์ที่พอจะมองหาได้ไม่ยากนักที่เกาะไผ่ คือ ม้าน้ำ แต่ม้าน้ำที่นี่หน้างอสิ้นดี เห็นที่ไรก็ก้มหน้ามุดทราย ไม่ยอมสบสายตากับพวกเรา....

 

นอกจากหอยมือเสือ...ยังมีหอยสารพัดชนิดให้ได้ชมกัน...

เห็นเหมือนกิ่งไฮดรอยด์ขยับไปขยับมาอยู่กลางพื้นทราย

ดูดีๆ....กลายเป็นปูแมงมุมที่แปลงขาตัวเองเหมือนกิ่งไฮดรอยด์

ตามโพรงหินและเปลือกหอยที่พื้นทรายมักมีสัตว์อาศัยหลบภัยและดักจับสัตว์อื่นกิน

ที่ได้เห็นบ่อยๆเห็นจะเป็น หมึกยักษ์ Octopus

เจ้าตัวนี้นอนหลับตาพริ้มฝันกลางวันอยู่อย่างสบายอารมณ์

ทากทะเลหาดูไม่ค่อยได้ที่เกาะไผ่ นอกจากเจ้าทากทะเลหน้าตาประหลาด พันธุ์ Melibe mirifica ที่มีภาพแสดงไว้ให้ดูในตอนสะพานหาดตาแหวน เกาะล้านแล้วนั้น ทากทะเลส่วนมากที่เห็นที่เกาะไผ่จะเป็นพันธุ์ Armina sp., Arminidae

อาหารโปรดของทากพันธุ์นี้ ก็คือ ปากกาทะเล (Seapen) ที่มีอยู่มากมายที่ใต้ทะเลเกาะไผ่

เวลาจะกินปากกาทะเลที....เจ้าทากตัวสวยอวบอิ่มจะปีนขึ้นไปที่ปลายปากกาทะเล เพื่อกินจากยอดมาหาโคน....  

เจ้าตัวนี้ปีนไปยังไม่ถึงยอดปากกาทะเล ก็ตกแผละลงมากองกับพื้นทราย ต้องตั้งท่าปีนขึ้นไปใหม่

เฮ้อออ....กว่าจะได้กินก็เหนื่อยหมดแรงเคี้ยว...

พฤติกรรมประหลาดๆของเจ้าทาก Armina ยังมีอีก

มีทาก Armina สองตัวเดินมาคนละทาง ตัวหนึ่งเดินมาจากทางเหนือ อีกตัวหนึ่งเดินมาจากทางทิศใต้...

พอสิงห์เหนือกับเสือใต้เจอหน้ากัน ก็ตรงดิ่งเข้ามาดมๆดอมๆตามเนื้อตามตัวกัน....

ชั่วพริบตาเดียว....สิงห์เหนือกับเสือใต้ก็เข้าห่ำหั่นโรมรันพันตูกันอย่างถึงพริกถึงขิง....ผลัดกันรุกผลัดกันรับ...พลิกคว่ำพลิกหงาย

เหตุการณ์จะเป็นอย่างไรต่อไป.....ไม่อาจทราบได้....เพราะสายชลทนรอดูต่อไปไม่ไหว.... :-X

เรือคราม

หน้าหาดที่เกาะไผ่ด้านตะวันออก มีซากเรือจมที่เกิดจากความตั้งใจของมนุษย์อยู่ลำหนึ่ง นั่นคือ เรือคราม...อดีตเรือหลวง ที่ถูกนำไปตั้งแท่นอยู่ที่พื้นทรายใต้ทะเลที่ความลึกราว 27 เมตร เมื่อวันที่ 30 มกราคม 2546

หาอ่านรายละเอียดเกี่ยวกับเรือหลวงครามได้จากกระทู้ทีลงไปเมื่อเร็วๆนี้..... http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?topic=226.0
และกระทู้ที่เกี่ยวข้องอีกมากมายใน SOS


(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=226.0;attach=4062;image)

ลองมาชมภาพเรือหลวงครามในสมัยที่เพิ่งลงไปนอนอย่างสงบใต้ท้องทะเล จนถึงเมื่อปลายปีที่แล้วดูนะคะ ว่าแตกต่างไปจากที่เราได้เห็นในปัจจุบันนี้อย่างไร

ภาพแรก....เป็นภาพสะพานเดินเรือ  หอบังคับการที่ยังมีสภาพที่สมบูรณ์ มีหลังคาที่ยังสวยงามและเพิ่งเริ่มมีสิ่งมีชีวิตมาเกาะติดไม่มากนัก ปลาหูช้างที่มีอยู่เพียงตัวเดียวในบริเวณนั้น เข้าไปว่ายเล่นอย่างมีความสุข

ตามกรอบหน้าต่างเริ่มมีหอย..เพรียง...และกัลปังหา มาจับ ดูเหมือนกรอบรูปที่สวยงาม

เพรียงที่เกาะอยู่ที่เรือครามมีตัวโตขนาดเกือบเท่าถ้วยกาแฟ...

ปะการังอ่อนเริ่มเข้ามาเกาะบนส่วนต่างๆของลำเรือ

ปูแมงมุมและปูแต่งตัวแอบหลบมุมอยู่ตามที่ต่างๆ..

ปูที่น่ารัก....

ปูที่สีสวยเหมือนขนม...

นี่ก็น่ารัก...

ดำน้ำที่เรือครามมาหลายครั้ง ได้เห็นทากทะเลเพียงตัวเดียว แต่ก็เป็นทากทะเลที่สวยน่ารัก และไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อน

ตอนเห็นครั้งแรก ทากทะเลตัวนี้เกาะพื้นท้องเรืออยู่นิ่งๆ เราก็ถ่ายภาพเขาไว้เป็นที่ระลึก....

พอเราลงดำน้ำที่เรือครามอีกหนึ่งไดฟ์  ได้เห็นภาพที่ทำให้แปลกใจกันมาก  เพราะเวลาผ่านไปเพียงชั่วโมงเศษๆ หนูดีตัวสวยออกไข่ซ้อนกันได้หลายรอบแล้ว

รอกพันเชือกหรือท่อน้ำดับเพลิงสมัยที่ยังไม่มีปะการังหรือกัลปังหามาเกาะติด...

สายสลิงที่โยงระหว่างเสาเหล็กข้างลำเรือที่เริ่มมีหอยและเพรียงมาจับจนโค้งงอ...

ปะการังอ่อนและกัลปังหาเริ่มมาเกาะติดมากขึ้น...

เรือครามสวยงามและมีสีสันสดใสขึ้น...

ถ้าน้ำจะใสกว่านี้และไม่แรงจนเกินไป  อีกทั้งไม่มีใครไปลากอวนที่บริเวณเรือคราม....เรือครามคงจะสวยงามและน่าไปดำน้ำมากขึ้น...

 :)
หนูดี #139+140 น่ารักมาก แต่ที่ตื่นเต้นตื่นตามากก็คือเจ้าหอยเชลล์สีสวยที่เกาะอยู่ในภาพ #139 น่ะค่ะ
ทราบว่าที่เรือครามมีหอยเชลล์เกาะอยู่จำนวนไม่น้อย แต่ไม่ค่อยมีใครบันทึกภาพมาให้ชมกันเลย
ขอบคุณพี่สองสายมากค่ะ อยากเห็นรูปหอยเชลล์สวยๆ อีก จะ save เก็บไว้ชื่นชม (และขออนุญาตนำไปใช้งานอวดคนอื่นบางโอกาสนะคะ) ขอบคุณค่ะ :-*

ด้วยความยินดีค่ะน้องแม่หอย.... :-*

ที่กรอบหน้าต่างห้องสะพานเดินเรือ (ภาพที่ 132) ใช่หอยเชลล์หรือเปล่าคะ และภาพที่ 123 เป็นหอยพันธุ์อะไรคะ (จุดฟ้าๆเรืองแสงที่เกาะอยู่รอบๆปากหอยนั้นคืออวัยวะใดของหอยคะ....ชอบมากๆค่ะ)

ภาพสวยๆทั้งนั้นเลย ขอบคุณพี่สองสายที่นำมาให้ชมครับ
ชอบภาพปูแบกหนังสือพิมพ์ฝรั่งจังเลยเห็นแล้วขำกลิ้ง
ผมว่านะ มันคงโกรธพี่น่าดูเลย ก็มันกำลังปวดท้องจะไปห้องน้ำอุตส่าห์ติดหนังสือพิมพ์ไปนั่งอ่านให้สบายอารมณ์ซักหน่อยก็ดันมีคนมาแย่งไปซะนี่ :-X

จ๊ากกกก....เจ้าปูแบกหนังสือพิมพ์จะไปนั่งทุ่งเหมือนที่น้อง Plateen เคยทำมาแล้ว  รึนั่น..... ;)

โธ่...แล้วก็ไม่บอก.....ปล่อยให้สองสายตามตื๊อถ่ายภาพอยู่นั่นแหล่ะ......... :)

ฮี่ๆ....จริงๆแล้วไม่ได้ไปแย่งหนังสือพิมพ์เจ้าปูตัวนั้นมาหรอกค่ะ พอถ่ายภาพเสร็จ ก็ปิดหนังสือพิมพ์ลงตามเดิม เจ้าปูรีบเดินอ้าวไปไม่หันหลังกลับมาอีก  สงสัยจะรีบไปนั่งทุ่งอย่างน้อง Plateen ว่า.... :-X :-X :-X

ยังมีเรื่องและภาพให้อ่านกันอีกนิดหน่อยค่ะ ติดตามต่อนะคะ

 ;D :) ;D

 :)
หนูพลาดไปได้ไง.. ดูข้ามไปทั้งหน้าเลย..
#123 นั่นแหละค่ะ หอยเชลล์ของแท้  จุดสีน้ำเงินเข้มนั้น blue eyes ตาของหอยเชลล์ล่ะค่ะ..
โธ่ ก่อนนี้ยังไม่เคยเห็นภาพหอยเชลล์ของพี่สองสาย  อุตส่าห์ไปหาเจอภาพในอินเตอร์เนตนึกว่าแจ่มสุดแล้วนา มาเจอของพี่สองสายบรรเจิดยิ่งไปอีก..สวยแจ่มชัดมากค่ะ ชอบที่สุดเลย

สนใจลองแวะไปชมภาพและเรื่อง scallop eyes จากที่นี่ค่ะ..
http://www.augsburg.edu/home/biology/photoofmonth/scallop-eyes.html
Photos by Bill Capman 2002

#132 นั่นมีหอยหลายชนิด แต่ที่สวยเด่นมีเกล็ดเปลือกแหลมๆ นั่น ตระกูลหอยมุกแกลบค่ะ
ภาพนี้ก็สวยมากๆ อีกแล้วค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่มาแบ่งให้หนู save เก็บใส่คอลเลคชั่นภาพหอยไว้ชื่นชมอีก
 :-* :-* :-*

ขอบคุณสำหรับข้อมูลเรื่องตาของหอยเชลล์ค่ะ.....น่าทึ่งนะคะที่ทราบว่าหอยมีตาสีฟ้าสวยสดใสอย่างนี้ แถมหลายตาเสียด้วย

ถ้าอวนไม่มากมายก่ายกองจนเกินไปนัก.....ไปชุมพรคราวนี้ จะพยายามหาภาพหอยสวยๆมาฝากน้องแม่หอยอีกค่ะ

เกาะริ้น

จากเกาะไผ่ ล่องใต้ไปเรื่อยๆจะผ่านเกาะหลาม และ เกาะมารวิชัย  ซึ่งมีแนวปะการังที่เคยสวยงามและสมบูรณ์ แต่ถูกอวนจากเรือประมงลากซ้ำๆซากๆจนบอบช้ำ แทบไม่เหลือความงามให้เห็นแล้ว ประกอบกับในระยะหลังๆ มีเรือเดินทะเลขนาดใหญ่แล่นผ่านใกล้เกาะ ทำให้น้ำทะเลแถวนั้นขุ่นข้นด้วยตะกอนที่เรือตะกุยขึ้นมา 

ฉะนั้น...ทุกครั้งที่สองสายไปดำน้ำที่เกาะทั้งสอง  เราจึงได้ภาพที่มีแต่ตะกอนลอยฟ่อง ดูไม่จืด... สองสายจึงเลิกดำน้ำที่เกาะหลามและเกาะมารวิชัยมาได้หลายปีแล้ว และเรามักจะเลยไปดำน้ำกันที่เกาะริ้น ที่อยู่ไกลออกไปทางใต้ของเกาะไผ่ ราว 10 กิโลเมตรแทน

เกาะริ้น...เป็นเกาะเล็กๆที่กว้างราว 30 เมตร และยาวเพียง 400 เมตร มีหาดทรายสีขาวนวลเนียนให้ขึ้นไปนั่งเล่นได้ทั้งทางด้านตะวันออกและตะวันตกของตัวเกาะ  ส่วนปลายเกาะทั้งด้านเหนือและใต้เป็นเนินเขาย่อมๆ ตรงช่วงกลางเกาะมีต้นตาลขึ้นอยู่ 6 - 7 ต้น ไม่ทราบว่าใครมาปลูกไว้ หรือลูกตาลลอยน้ำข้ามทะเลมาขึ้นเอง

ด้านเหนือและใต้ของเกาะริ้น มีกองหินโผล่พ้นขึ้นมาเหนือผิวน้ำ กองหินด้านเหนือเรียกว่า หินลอมฟาง ส่วนกองหินด้านใต้ เรียกว่าหินยักกระโดง  
 

สภาพใต้น้ำด้านตะวันตกของเกาะริ้น เป็นแนวทรายออกไปไกล ไม่มีอะไรน่าสนใจนัก  ส่วนหน้าหาดทรายด้านตะวันออก เป็นแนวทรายลาดชันลงไปจนถึงแนวราบที่ความลึกราว 20 เมตร จะมีกองหินเป็นหย่อมๆ แต่ละหย่อมจะมีแส้ทะเล ปะการังดำ และกัลปังหาพัดขึ้นอยู่อย่างหนาแน่นและสวยงาม

แต่ใต้ทะเลที่สวยที่สุดของเกาะริ้น คือบริเวณรอบๆ หินยักกระโดง ที่มีแส้ทะเล ปะการังดำ และปะการังอ่อนสารพัดสีขึ้นอยู่เต็มไปหมด

บริเวณหินยักกระโดงนั้น ดูไปแล้วมีลักษณะคล้ายๆกับแหลมทองที่เกาะล้านมาก แต่ปะการังอ่อนจะสวยกว่า และหนาแน่นกว่า

ความงามของที่นี่ทำให้แปลกใจว่า....นี่หรือคือใต้ทะเลหน้าเมืองพัทยา

ที่สายชลชอบที่สุดก็คือ ที่นี่มีเพรียงหัวหอมของโปรดมากมายหลายชนิด และบางชนิดก็ไม่เคยเห็นที่ไหนในเมืองไทย ที่สวยและสมบูรณ์เท่านี้มาก่อน...

จุดเด่นของเกาะริ้นอีกอย่างหนึ่งก็คือ...ที่นี่มีหอยเบี้ยเทียมให้ดูมากมาย

ถ้าลองไปดูๆแถวแส้ทะเลที่ขึ้นอยู่ทั่วบริเวณลานด้านตะวันออกของหินยักกระโดง เรามักจะได้เห็นหอยเบี้ยเทียมหลากชนิด และหลากสีสัน

ที่เห็นข้างล่างนี้ หอยเบี้ยเทียมยื่นเนื้อสีชมพู และจุดนูนๆสีขาวออกมาคลุมเปลือกจนมิด เพื่อให้ดูกลมกลืนกับแส้ทะเลที่เกาะอยู่   

ถ้าลองไปดูอีกด้านหนึ่งของแส้ทะเลเส้นเดียวกันนี้....จะเห็นหอยเบี้ยเทียมอีกตัวหนึ่งเกาะอยู่คู่กัน แต่ตัวนี้ไม่ได้ปิดบังซ่อนเร้นตัวเอง ด้วยการดึงเนื้อมาปิดเปลือกไว้ จึงมองเห็นเปลือกสีขาวใสจนเห็นเครื่องในได้ลางๆ

หอยเบี้ยเทียมตัวนี้พยายามทำตัวให้กลมกลืนกับแส้ทะเลที่เกาะอยู่แต่ไม่แนบเนียนเท่าไรเลยนะคะ...

ตัวนี้ยิ่งแล้วใหญ่เลยล่ะค่ะ....ตัวแดงแจ๋ แต่มาเกาะอยู่บนแส้ทะเลสีขาว.... :-X

ทากทะเลก็พอมีให้ดูนะคะ แต่ไม่มากนัก

ที่เห็นอยู่ตัวหนึ่งลวดลายแปลกดี  แต่ถ้าไม่เห็นหนวด และท่ออวัยวะสืบพันธุ์ที่อยู่ข้างตัวละก็คงไม่รู้ว่านั่นคือทากทะเล

เห็นแต่ไข่สีขาวบางๆเป็นวงซ้อนๆกันอยู่บนฟองน้ำสีม่วง ก็ทายได้เลยว่าเป็นไข่ของเจ้าทากทะเล Jorunna funebris

ไข่แล้วทิ้งไปเลยนะคุณเธอ...
 

ลอบดักปลาเก่าๆที่ถูกทิ้งไว้นาน จนสรรพชีวิตไปเกาะติดเต็มไปหมดอย่างนี้....ถ้าเห็นก็อย่าเก็บขึ้นมาเลยนะคะ ปล่อยให้ลอบเก่าเป็นที่อยู่อาศัยของสัตว์ทะเลประเภทเกาะติดต่อไปดีกว่า

ขยะอย่างนี้ยิ่งไม่น่าเก็บเป็นอย่างยิ่ง....

หัวระเบิดที่กองทัพเรือมาใช้ซ้อมยิง ซึ่งตกอยู่เกลื่อนกลาดแถวๆเกาะริ้น บางลูกยังไม่ระเบิด....บางลูกระเบิดไปแล้วเหลือแต่ปลอกกระสุน

มีชาวประมงเคยไปดำน้ำจับปลา แต่กลับไปเก็บระเบิด ยังไม่ทันขึ้นถึงผิวน้ำ ระเบิดเกิดทำงานขึ้นมาเอง

ระเบิดตูม....เรียบร้อย....

พัทยาพาเพลินไหมคะ.... :)

พัทยายังมีที่เที่ยวและที่ดำน้ำมากมายให้ค้นหา ขนาดสายชลเล่ามาตั้งหลายหน้าเวปแล้วก็ยังไม่หมดสักที

เพื่อนพ้องน้องพี่ทั้งหลายลองไปท่องเที่ยวดำน้ำหาของดีดูที่ทะเลเมืองพัทยา แล้วกลับมาเล่าให้พวกเราฟังกันบ้างสิคะ....จะได้เป็นวิทยาทานและช่วยกันเผยแพร่ชื่อเสียงในทางที่ดีของพัทยาให้ขจรขจายออกไป

ส่วนเรื่องไม่ดีของพัทยา เราก็รู้ๆกันอยู่ว่ามีอะไรบ้าง แต่อย่านำมาเล่ากันให้เสียอารมณ์เลยนะคะ... ;)

อย่างไรก็ตาม....ก็อยากจะฝากไปถึงเจ้าหน้าที่บ้านเมืองที่ดูแลเมืองพัทยาว่า....

มีทะเลสวยๆอยู่ในเมือง...ก็เหมือนมีเพชรเม็ดงามอยู่ในมือ 
 
โปรดให้การดูแลเอาใจใส่รักษาท้องทะเลหน้าเมืองพัทยาของท่าน ให้สะอาด....งดงาม...และอุดมสมบูรณ์ยิ่งๆขึ้นไป.....ทั้งนี้เพื่อเป็นการรักษาอู่ข้าวอู่น้ำนำความมั่งคั่งมาสู่เมืองของท่านเอง   และเพื่อเป็นการช่วยให้สรรพชีวิตทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในท้องทะเลหน้าเมืองของท่านมีแต่ความสุข ไม่ถูกเบียดเบียน  สามารถแพร่ลูกแพร่หลาน สืบสายพันธุ์กระจายไปทั่วท้องทะเลไทย อันนับเป็นประโยชน์มหาศาลทั้งกับเมืองพัทยาของท่านเอง และประโยชน์อันจะเกิดแก่ประเทศชาติบ้านเมืองโดยรวมด้วย.....       

พัทยาพาเพลินของพี่สายชล เพลินจริงๆ ค่ะ ไปตรวจเยี่ยมน้องหอยที่เกาะไผ่ครั้งหน้า จะขอพี่สายชล ไปถึงยักกระโดงได้มั้ยคะ เคยไปดำครั้งนึง เมื่อ 5-6 ปีก่อน (ตอนจบ Openwater ใหม่ๆ) ยิ่งมาเห็นภาพสวยๆ ของพี่สายชล ยิ่งอยากไปอีกค่ะ
 :-*

โอยยย... ;)

ตกลงค่ะน้อง Sky... :)

น้องWayfarinG ร้องโอดโอยด้วยเหตุอันใดฤๅ..... ;D

รูป 151 ทำไมดูๆแล้ว เหมือนปีศาจในหนังญี่ปุ่นเลยคะ แบบกำลังจะแปลงร่างแยกเขี้ยว

ถ่ายใกล้แบบนี้ดูน่ากลัวดีจังเลยค่ะ

นึกว่ารูปอะไร อ้าว..รูปหอยเชลล์นั่นเอง..
มันหน้าตาน่ากลัวเพราะเป็นปีศาจต่างประเทศค่ะ ฮิๆ..
หอยเชลล์เราหน้าตาอ่อนโยนกว่านั้นเยอะค่ะ คุณสายรุ้ง .. ยิ่งพวกที่แม่หอยเพาะพันธุ์นะ ยิ่งหน้าตายิ้มแย้ม เจียมเนื้อเจียมตัว ;D

แม่หอยที่ พกมุกมาเยอะแยะ ไว้ยิงกราดใส่พวกเราน่ะเหรอคะ พี่แม่หอยคนนั้น ทั้งน่ารัก และอารมณ์ดี ยิ้มแย้ม ถ่อมตนอยู่ตลอดเวลาเลยค่ะ

ว่าแต่ว่า จะไป พัทยากันอีก เมื่อไหร่ ดีครับ

พี่แม่หอยขา...ตามมาขอดูสาวงามใส่ชุดราตรีสโมสร กาล่าดินเนอร์คืนนั้น

เราจะตามตื้อท่านไปทุกกระทู้จนกว่าพี่แม่หอยจะมา post ให้ดู 555 อยากมาเปิดประเด็นเองนะเจ้า

 :-* :-* :-* :-* :-* :-*

เพลินเป็นที่สุด  :)

โอยยย.. เพราะ อยากไปดำน้ำอะจ๊ะ..  :-*

ขอบคุณค่ะ....คุณเกดจัง.....ขอให้เพลิดเพลินกับการดำน้ำ ไม่ว่าจะเป็นที่พัทยาหรือที่ไหนๆในโลกนี้นะคะ  :)

เมื่ออาทิตย์ก่อนไปดำน้ำที่เกาะล้าน และ เกาะสากมา เจอสาวต่างดัดเยอะแยะ  คงต้องหาเวลาไปเยือนทะเลพัทยาอีกแล้วล่ะค่ะน้องพิงค์.... :-* :-* :-*  

อะไรคือ สาวต่างดัด อะคะ..

คือ
ก. สัตว์ ต่าง ดาว   
ข. สัตว์ต่างด้าว
ค. ถูกทุกข้อ งัยจ๊ะ   

เอ .......ข้อไหนถูกค่ะพี่น้อย

กร๊ากกก.. (http://www.yenta4.com/msn/emoticon/Tuzki/yenta4-emoticon-0015.gif)

คุณสายชลค่ะ เกดจัง จะขออนุญาตนำภาพไปประกอบ สื่อการสอน (Flash) ให้นักเรียน ที่ โรงเรียนเกาะหมากน้อย จ.พังงา สิ้นเดือนนี้ ได้ไหมค่ะ

เกดจัง จะทำเรื่อง "รักพังงา รักษ์ทะเล"  นำเสนอ 2 ด้าน คือ
ด้านหนึ่ง เป็นภาพของทะเล สัตว์น้ำ และ ปะการังที่สวยงาม
อีกด้าน เป็น ภาพของขยะในทะเล หรือ การใช้อวนตาถี่จับปลา ฯลฯ

หาภาพขยะในทะเล ยากมากเลย ไม่เห็นจะมีรูปเลย (หรือว่าทะเลสะอาดแล้ว)
มีขยะใต้ทะเลอีกหรือเปล่าค่ะ อยากให้น้องๆ ได้เห็น ภาพอย่างชัดเจน ระหว่าง
ความงามใต้ท้องทะเล และ ทะเลที่เสียหายจากการทิ้งขยะ

เลยมาขออนุญาตนำภาพไปใช้ ได้ไหมค่ะ
:(

ถูกทุกข้อคร้าบบบบ..... :-X :-X :-X

คุณเกดจัง คะ

เพื่อการเรียนรู้และการศึกษาของเยาวชน.....  สองสายยินดีให้นำภาพของเราใน SOS ไปใช้ได้ แต่ ต้องคงข้อความแสดงความเป็นเจ้าของภาพไว้ ไม่ลบออกไป (เหมือนที่บางคนหรือบางหน่วยงานเคยกระทำ)

หรือหากภาพใดไม่มีชื่อหรือข้อความแสดงความเป็นเจ้าของ กรุณาลงข้อความ Songsaay@SaveOurSea.net ให้ด้วยค่ะ

สำหรับภาพขยะและเศษอวน....หาชมได้จากกระทู้การทำกิจกรรมโครงการที่เกี่ยวข้องกับการเก็บขยะและตัดอวนของเรา ซึ่งอยู่ใน  ห้องกิจกรรมและผลงาน ของ SOS ค่ะ

อ่านภาคต่อจากเรื่องนี้ได้ที่ http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?topic=499.0

ทริปหน้า...ขอให้นู๋ไปด้วยนะจ๊ะ... :-* :-*

ว่าจะไปดำน้ำทำงานรับใช้ผู้มีอุปการคุณอีกตอนต้นเดือนหน้า.....แต่สภาพดินฟ้าอากาศไม่ค่อยอำนวย เลยต้องเลื่อนไปไม่มีกำหนดค่ะ

 :) ขอบคุณนะคะ  เกดจังไม่ลบเครดิตหรอกค่ะ มายังไงก็อย่างนั้น 
นี่เป็นตัวอย่างที่จะนำไปนำค่ะ  ตอนนี้ยังเขียนเรื่องไม่จบเลย   อีกแค่ 2 วันเอง
อย่างไรก็ เต็มที่ เต็มที่  ;)



ขอบคุณอีกครั้งค่ะ _/\_

ทำไมไป ไม่เห็นเจอ ม้าน้ำ นูดี้สวยๆ ปลาหมึก และอื่นๆๆๆๆ ... ไม่เห็นมีเลย  :'(

ภาพร่างสื่อการสอนของคุณเกดจัง น่ารักและน่าสนใจมากค่ะ....ทำเสร็จแล้ว กรุณานำมาแบ่งปันให้พวกเราชาว SOS ชมด้วยนะคะ.... :)

น้อง Sunshine ขา....ถ้ารู้จุดดำน้ำและช่างสังเกต จะเห็นของดีมากมายใต้ทะเลพัทยาค่ะ.... :-*

ไปมาเมื่ออาทิตย์ก่อน ก็พบทั้ง Sea Moth....,ม้าน้ำ....Nudie ขน....Xeno Crab.....ฯลฯ....เด็กใหม่หัดดำ เลยเพลิดเพลินกันมาก

 :) ;D :)

 

หรือแบบนี้     ;)

เป็นสื่อการสอนที่น่ารักน่าสนใจมากเลยค่ะ ถ้าทำเสร็จแล้วอยากจะขอชมบ้างค่ะ ดูน่าจะเป็นประโยชน์มากเลยค่ะ
 :-* :-*

น่ารักจริงๆ ด้วย..  :-*





พัทยา... พัทยา... แต่เห็นด้วยกะพี่สายชล.. ลมฟ้าอากาศไม่อำนวยจริงๆ ด้วย..  :-X

สร้างสรรดีครับ  :) :-*

ขำเจ้าปูหนังสือพิมพ์มากๆเลย ดูไปขำไป  :-X ช่างเข้าใจหาของมาแต่งตัวจริงๆ ท่าจะหนักนะเนี่ย
เจ้าหมึกจิ๋ว ที่แนบเปลือกหอยรูปหัวใจก็น่ารักค่ะ  :-*
เจอทากเปลือยหลายกหลาย สวยงามดีจังค่ะ บางพันธุ์ก็ยังไม่เคยเห็นเลยค่ะ

ศุกร์ - อาทิตย์ ที่ผ่านมา  (4 - 6 กรกฎาคม 2551) ไปพัทยามาอีกแล้วค่ะ.....คราวนี้ตั้งใจไปดำน้ำเที่ยวแก้เหงาจริงๆสักสองวัน หลังจากไม่ได้ดำน้ำเที่ยวที่นี่มานานเป็นปี

วันศุกร์ ช่วงใกล้เที่ยง....เราออกเดินทางไปพัทยา โดยแวะทานข้าวกันที่ร้านอาหารทะเลเจ้าประจำที่หมู่บ้านแหลมฉบัง  ตรงข้ามท่าเรือใหญ่ที่เรือเดินสมุทรวิ่งเข้าออกมากมาย

วันนั้นตรงกับวันแรม 2 ค่ำ พอบ่ายสองโมงกว่าๆ น้ำที่หาดแหลมฉบังก็เหือดแห้ง หายไปอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน....

จำได้ว่า....ครั้งแรกที่ไปแหลมฉบัง เมื่อปี 2516  ที่ชายหาดแห่งนี้มีต้นผักบุ้งทะเลทอดยอดยาวปกคลุมไปทั่วหาดทรายละเอียดสีทอง ดอกสีม่วงของผักบุ้งทะเลตัดกับใบสีเขียวขจีทำให้ทั่วบริเวณงดงามแปลกตา

น้ำทะเลที่ชายหาดแหลมฉบังยังใสแจ๋ว  สายชลลงเล่นน้ำที่แหลมฉบังกับเพื่อนๆได้อย่างสนุกสนาน  พอเหนื่อยนักก็นั่งพักก่อกองทรายเล่น เมื่อตักทรายขึ้นมาเมื่อไร จะมีหอยทับทิมตัวเล็กๆติดขึ้นมามากมาย  ในเปลือกหอยมีทั้งเนื้อหอยที่ยังมีชีวิตอยู่  และมีทั้งปูเสฉวนตัวจิ๋วที่อาศัยเปลือกหอยเป็นบ้านปะปนอยู่

แต่หาดทรายที่แหลมฉบังในวันนี้....ไม่มีสภาพเดิมให้เห็นแล้ว....

ทรายสีทองกลายเป็นเม็ดกรวดปนโคลนสีกระดำกระด่าง  น้ำเสียจากบ้านเรือนและร้านค้าที่ปลูกสร้างรุกล้ำยื่นออกไปจากชายหาดถูกปล่อยให้ไหลลงทะเลโดยตรง  ยามน้ำลงอย่างนี้ น้ำทะเลมีสีคล้ำเหมือนเน่าเสีย  แต่ชาวบ้านก็ยังหอบลูกจูงหลานท่องน้ำเน่าๆไปหาหอยหาปูตามชายน้ำอยู่หลายคน

เห็นแล้วเสียดายทาดทรายงามๆในอดีตจริงๆค่ะ.... :'(
     

เมื่อไปถึงคอนโดฯ ที่พักริมหาดวงศ์อำมาตย์  ยิ่งเศร้าใจใหญ่ ที่เห็นว่าด้านหน้าคอนโดฯ กำลังลงมือสร้างตึกใหญ่ที่ต่อไปคงบังวิวด้านหาดนาเกลือและแหลมฉบังไปกว่าครึ่ง

ส่วนด้านข้างติดกับคอนโดฯ ของเรา ก็กำลังสร้างตึกใหม่ แต่ยังดีที่เป็นตึกสูงเพียง 6-7 ชั้น  ไม่อย่างนั้นคงบังวิวด้านหาดพัทยาไปจนหมด แต่ระหว่างการก่อสร้างก็คงทำให้เกิดความน่ารำคาญจากเสียงและฝุ่นละอองได้ไม่น้อยเลย

มองไปไกลๆ....มีตึกสูงกำลังสร้างใหม่ตามชายหาดวงศ์อำมาตย์ และในเมืองพัทยาอีกหลายแห่ง  อีกหน่อยพัทยาก็จะมีตึกระฟ้ามากมายไม่แพ้ที่เห็นในกรุงเทพฯ....

เช้าวันเสาร์.....ท้องฟ้ายังมีเมฆครึ้มๆอยู่ แต่พอสายหน่อยเมฆก็จางหายไป และลมก็ไม่แรง คลื่นก็ไม่สูงอย่างที่คาดการณ์ไว้ล่วงหน้า 

เรือแล่นออกจากท่าเรือมารีนเมื่อเกือบเก้าโมง เพื่อพาสองสายออกไปดำน้ำที่เกาะสากกันเพียงสองคน  วันนี้เรือเลยไม่มีที่นั่ง.....มีแต่ที่นอนให้เรากลิ้งไปกลิ้งมาอย่างสบายๆ

พอวันอาทิตย์....มีน้องๆจากกรุงเทพฯ มาดำน้ำเที่ยวกับสองสายเพิ่มอีก 7 คน ทำให้คึกคักสนุกสนานขึ้นเยอะ แต่วันนั้น ลมกลับพัดแรงขึ้นกว่าวันเสาร์ คลื่นก็สูงกว่าเล็กน้อย

ทั้งวันเสาร์และวันอาทิตย์ เรือมารีนจอดทอดสมอไม่ไกลจากหัวแหลมด้านตะวันออกเฉียงเหนือของ เกาะสาก นัก

ในวันเสาร์....เรามองลงไปข้างเรือ ยังเห็นน้ำใสจนเห็นพื้นทราย ซึ่งทำให้ดีใจว่าวันนี้เราคงดำน้ำได้อย่างมีความสุขแน่ๆ  เมื่อกระโดดน้ำลงไปก็เจอกับกระแสน้ำที่ไหลเร็วรี่  เลยถึงบางอ้อเพราะตะกอนถูกกระแสน้ำพัดพาไป ไม่แขวนลอยอยู่กับที่เหมือนอย่างเคย อย่างนี้นี่เองน้ำจึงใสกว่าปกติ และในตอนบ่ายซึ่งกระแสน้ำไม่แรงแล้ว แต่น้ำก็ยังใส ใช้ได้ทีเดียวค่ะ

ผิดกับวันอาทิตย์ซึ่งแม้กระแสน้ำจะแรงพอๆกัน  น้ำที่หัวแหลมเกาะสากก็ไม่ได้ใสอย่างในวันเสาร์  ยิ่งไปลงดำน้ำที่เรือกูด  เราก็ได้พบกับน้ำที่เหมือนน้ำก๊วยเตี๋ยวราดหน้าไม่มีผิด....

เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาดูกระทู้นี้อ่ะคับ  :-* :-* :-*
พัทยาพาเพลินจริงๆค้าบ   ;D
สาวต่างดัดน่ารักมากมาย ไม่ว่าจะนอกกระป๋อง หรือในกระป๋อง หรือที่พกหนังสือพิมพ์มาอ่าน น่ารักบ้องแบ๊วกันสุดๆ  :-*
รอชมภาพจากทริปล่าสุดนะค้าบ พี่สายชล

ถึงน้ำจะใสหรือขุ่น....เกาะสากก็มีอะไรดีๆให้เราดูมากมาย  เหมือนจุดดำน้ำที่เป็น Muck Diving ทั่วๆไป  แต่ต้องตาดีๆและไวๆหน่อยๆ  ไม่อย่างนั้น แม้มีของดีอยู่ตรงหน้า เราก็ไม่เห็นอะไรนอกจากพื้นทราย กับตะกอนที่ลอยไปก็ลอยมา

อย่างเช่น เจ้าตัวนี้.....ปลาลิ้นหมา ( Flounder) ที่ตัวแบนแต๋ดแต๋ติดพื้นทราย  แถมยังปรับสีและลายของตัวเองให้เข้ากับพื้นทราย ทำให้ยากที่จะสังเกตเห็น

ถ้าไม่เห็นตาที่กลอกกลิ้งไปมา ก็คงจะไม่รู้ว่าเจ้าลิ้นหมานอนแบ่บอยู่ตรงนั้น....

เห็น หอยจุกพราหมณ์ (Volute)   มาก็มาก แต่ไม่เห็นตัวไหน มี "จุก" ที่แดงจัดและขดได้สวยอย่างนี้มาก่อน

หุๆ.....ใครเกล้าจุกให้พราหมณ์น้อยกันหนอถึงได้สวยอย่างนี้....

หอยที่กระโดดผึงๆไปได้ไกลอย่างนี้  แม่หอยบอกว่าเป็น "หอยชักตีน"  ซึ่งที่พัทยานี่ ตัวโตกว่าที่เห็นๆมา

เสียแต่ตัวขมุกขมอม คลุกดินคลุกทรายจนสกปรกมอมแมม  แต่ตานี่สิ.....แป๋วแหววเหลือเกิน...

ตามปกติจะไม่ค่อยเห็นท่อไซฟอนของหอยชักตีน.....แต่คราวนี้เห็นยื่นออกมาที่ด้านล่างระหว่างตาชัดเชียวค่ะ....

ปูที่พื้นทรายใต้ทะเลเกาะสากมีมากมายหลายชนิด....

แต่ที่มีมากที่สุดเห็นจะเป็น ปูแต่งตัว (Decorator Crab) ที่แข่งกันแต่งตัวแปลกๆแหวกแนว ให้สองสายได้หัวเราะกันสนุกสนาน

เช่นเจ้าปูตัวนี้ ที่เล็กขนาดปลายหัวแม่โป้ง  แต่แบกใบจากขนาดยาวหนึ่งฟุต (ที่คงมีคนกินขนมจากแล้วทิ้งลงไปใต้ทะเล) วิ่งวุ่นชนโน่นชนนี่ไปทั่ว

ดูออกไหมคะ ว่าปูอยู่ตรงไหน.... :-X  

เหยื่อที่เจ้าปูมุงใบจากวิ่งไปชนจนกลิ้งรายหนึ่งเป็น ปูแมงมุม (Spider Crab) ที่ตัวก็ไม่ใหญ่ไปกว่าเจ้าปูมุงใบจากนัก แต่ขายาวเก้งก้างข้างละ ครึ่งฟุตได้  เห็นแล้วตลกมาก เหมือนปูอลาสก้าย่อส่วนอย่างไงอย่างงั้น....  

ขอบคุณค่ะน้องเป้.... :-*

คิดว่าคงมีสมาชิกยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้เยอะแยะ เลยขุดมาต่อให้อ่านกันค่ะ จะได้รู้จักพัทยากันมากขึ้นไงคะ

ปูแต่งตัวตัวนี้ ไปเด็ดยอดฟองน้ำสีชมพูมาสวมปาก แล้วก็ไปยืนแอบอยู่ข้างกอฟองน้ำจนดูกลมกลืนมองแทบไม่ออกว่าเป็นปู

ถ้าเขาไม่ขยับตัวเพราะคงรำคาญ ดาวเปราะ (Brittle Star) ตัวจิ๋วที่ไต่อยู่ใกล้ๆตาข้างขวา เราก็คงไม่รู้เขาคือปู

ดาวเปราะไต่จากขอบตาปู จนไปอยู่กลางตาปู และไต่เลยออกไปนอกดวงตา

หุๆ....เจ็บตาบ้างไหมจ๊ะ  ปูจ๋า.....

ส่วนเจ้าปูตัวนี้ นำฟองน้ำสีฟ้าและสีชมพูมาแปะไว้ตงโน้นตรงนี้จนทั่วตัว 

มองแทบไม่ออกใช่ไหมคะว่าปูอยู่ตรงไหน

ถ้าปูไม่ขยับตัว....สองสายก็ไม่รู้เหมือนกันว่าปูอยู่ตรงไหน  

ปูตัวนี้เห็นชัดหน่อย เพราะนำฟองน้ำสีดำมาแปะไว้บนกระดอง  แล้วก็เดินไปทั่ว.... 

ไปดำน้ำที่นั่นสองวันก็เลยได้เห็นเจ้าปูตัวนี้ทั้งสองวัน....

เห็นไหมคะว่า....มีปูสองตัวกำลังจู๋จี๋กันอยู่....

เจ้าปูตัวนี้ดูเหมือนสาวต่างดัด.....สัตว์ต่างดาว...

เจ้าตัวนี้ใฝ่สูงเกินศักดิ์....คิดจะแบกฟองน้ำที่ทั้งหนักและใหญ่กว่าตัวมาก....

หุๆ....แบกอย่างไงก็ถูกทับขยับไม่ได้สักที....

เปลือกหอย Murex ซึ่งถูกจับจองโดยปูกระดุม  ไม่ยักใช่ปูเสฉวน...

ปูม้าตัวโต ที่เราถ่ายภาพได้สบายๆ ไม่ยักจะวิ่งหนีไปไหน

ปัดโธ่.....กว่าจะรู้ว่าเป็นปูม้าที่ตายแหง๋แก๋  ก็กดไปหลายสิบภาพซะแล้ว..... :-X

ทากทะเล (Nudibranchs) ที่เกาะสาก ก็พอจะหาดูได้บ้าง แต่ไม่มากนัก

คราวนี้....สองสายก็ไปพบเข้าตัวหนึ่ง และนับเป็นทากทะเลพันธุ์ Dendrodoris dennisoni    ที่สองสายพบเป็นตัวแรกในเมืองไทย

ลักษณะเด่นของทากพันธุ์นี้ ก็คือ ผิวเรียบ มีจุดสีฟ้า และสีแดงบนผิว สลับกับปุ่มนูนขึ้นมาคล้ายหมวกชาวนาฝรั่ง  ถ้าตกใจหรือมีสิ่งเร้า จุดสีฟ้าจะเข้มขึ้น

ภาพนี้สียังซีดอยู่....

จุดสีฟ้าบนตัวทากที่เข้มขึ้น....

และเข้มขึ้น.....

เอิ๊กกก.. เจ้าสารพัดปู นี่ดูยากมากๆ

อย่างที่พี่สายชลว่า ถ้ามันไม่ขยับตัว ไม่มีทางรู้เลยว่า มันเกาะอยู่ตรงนั้น..



นู๋ดี น่ารักมากๆ..  :-* :-*

ชอบ ...นู๋ดี คะ  :) :) :)

ใช่ค่ะน้องพิงค์....ปูแต่งตัวได้กลมกลืนมาก จนยากจะเห็นว่าอยู่ตรงไหน....

 :)

ชอบเหมือนกันเลยค่ะ....น้องกุ้ง

ดีใจค่ะที่พื้นทรายใต้ทะเลเกาะสาก เริ่มมีปะการังอ่อนให้เห็น....

แต่สมอเรือที่ทิ้งโครมๆลงไป แถมยังกาวไปตามพื้นทราย น่าจะทำให้ปะการังอ่อนพวกนี้หลุดลอยไปในไม่ช้า....

เรียนท่านนายกฯ เมืองพัทยาคนใหม่.....ขอทุ่นผูกเรืออีกเยอะๆได้ไหมคะ.....

ปากกาทะเล  (Seapen) ถูกสมอลาก จนถอนรากถอนโคนออกมานอนแอ้งแม้งอย่างนี้....

แถวๆกองยางเล็ก ก็ถูกสมอลากจนยางกระเด็นกระจัดกระจาย....

ปะการังดำที่อยู่แถวๆกองยาง จะอยู่ได้อีกนานแค่ไหนหนอ...

แส้ทะเลสารพัดสี และกัลปังหา ก็คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน...

ไม่มีแส้ทะเลแล้วเจ้าปลาประหลาดอย่าง Bearded Leatherjacket จะไปแอบหลบอาศัยอยู่ที่ไหน...

ถ้าไม่สังเกตดีๆ ก็คงจะคิดว่าปลาชนิดนี้เป็นพวกปลาจิ้มฟันจระเข้ หรือไม่ก็ลูกปลาปากแตร....

จุดเด่นของปลา Bearded Leatherjacket  อยู่ตรงปากที่พับได้ 3 ท่อน 

ถ้าปากห้อยลงมาทั้งอัน จะดูเหมือนเคราแพะไม่มีผิด...

หุๆ...ภาพนี้เห็นตะกอนลอยไปลอยมาชัดเจนดีนะคะ...  

ตาอะไรเอ่ย.... ;)

ปลาปักเป้าตัวนี้เองค่ะ....

ฝรั่งเรียกว่า Milk - Spotted Toadfish เพราะหน้าคงคล้ายคางคก แถมชอบนอนหมกทรายซะอีก  คนไทยเรียกชื่อว่าอะไรไม่ทราบค่ะ  รู้แต่ว่าปลาแบบนี้หายหน้าหายตาไปจากเกาะสากเสียนาน ตอนนี้กลับมาว่ายฉุยฉายไปมาอยู่ตัวสองตัว

เจ้าปลาตั๊กแตนหิน หรือตุ๊ดตู่ (Blenny) พันธุ์นี้ทำหน้าตลกดีค่ะ... :-X

ปลาวัว Fan-Bellied Leatherjacket มีให้เห็นทั่วไป  ทั้งตัวเล็กตัวใหญ่....

ตามปกติ...ปลาวัวพันธุ์นี้จะชอบไปอิงแอบแนบกับปลาอื่น  แต่วันนั้นมีลูกปลา  Trevally  เกาะติดหลังไปด้วยตลอดเวลา เรียกว่าไปไหนไปกัน....

เจ้าปลา Bearded Leatherjacket  รูปร่างประหลาดจริงๆเลยค่ะ เหมือนปลาใบมีดโกนผสมปลาจิ้มฟัน

หนูดีจุดฟ้าก็ประหลาดอีกเหมือนกัน พี่ Sky ชี้ให้ดูในกล้องแล้วบอกว่าอยู่แถวๆนี้ ตอนที่ดูในกล้องไม่รู้หรอกค่ะ ว่าตัวอะไรก้อนกลมๆดำๆ เจ้าตัวนี้นะเอง :-*

ประหลาดและหาดูได้ยากจริงๆค่ะหนูหวาน......ไว้เราไปล้างตาหาของดีดูกันใหม่นะคะ.... :-* :-* :-*




ถ้าไปเกาะสากแล้วไม่เจอเจ้าปลาตัวนี้....เขาว่า....ไปไม่ถึงเกาะสาก

ตอนดำน้ำในวันเสาร์....สองสายเจอ  ปลาผีเสื้อกลางคืนตัวผอม (Slender Seamoth) 5 ตัว  แต่วันอาทิตย์พบแค่ตัวเดียวเองค่ะ

บางตัวเล็กเท่านิ้วก้อย แต่บางตัวก็โตเท่านิ้วโป้ง และยาวกว่าคืบ....

มี Seamoth ตัวหนึ่งที่โตเต็มวัยแล้ว แต่ครีบหูข้างขวาพิการ คือโผล่ออกมาเล็กนิดเดียว  ส่วนครีบหูอีกข้างสมบูรณ์ดี...

เวลาเขาคลานอยู่ตามพื้นทราย จึงเซไปเซมา เหมือนเสียศูนย์...  

ส่วน ม้าน้ำ (Common Seahorse)   ในวันเสาร์ ก็พบอยู่ 7  ตัว  แต่พอวันอาทิตย์เห็นอยู่ 3 ตัวเองค่ะ

ม้าน้ำบางตัวสีสดใส และตัวโต....แต่บางตัวดูผอมบางขี้โรค  

ม้าน้ำที่เห็นนั้น ส่วนมากเกาะอยู่บนตัวเม่นทะเลหนาม  บางทีเม่นตัวเดียวกันมีม้าน้ำเกาะอยู่สองตัวก็มี...

สงสัยว่าอาหารที่ม้าน้ำชอบกินคงชอบมาเกาะแถวเม่นทะเลหนามเหมือนกัน หรือไม่ม้าน้ำอาจรู้สึกปลอดภัยเมื่ออยู่กับเม่นทะเลหนาม ม้าน้ำจึงชอบอยู่กับเม่นพันธุ์นี้มาก  

ตามเปลือกหอยก็เห็นมีม้าน้ำเกาะอยู่....

มีม้าน้ำตัวหนึ่งสีชมพูสวย เกาะอยู่ใต้โครงลอบเก่าๆที่มีฟองน้ำและไฮดรอยด์เกาะอยู่  ดูแล้วเหมือนเจ้าสาวกำลังอยู่ใต้ซุ้มดอกไม้   

มีม้าน้ำเพียงตัวเดียว ที่ว่ายน้ำหากินไปเรื่อยๆอยู่แถวๆสายทุ่น....

ปลาจิ้มฟันจระเข้ (Pipefish) ญาติสนิทของม้าน้ำ ก็มีให้เห็น แต่หน้าตาเนื้อตัวขมุกขมอมเหลือเกิน จนไม่สังเกตให้ดีก็คงไม่เห็น...

น่าแปลก....ที่ในสองวันนั้น พื้นทรายใต้ทะเลด้านเหนือของเกาะสากไร้เม่นทะเลดำขนยาว  สองสายเห็นแต่เม่นทะเลขนสั้นรวมตัวกันอยู่มากมาย

พัทยาพาเพลินจริงๆค่ะ  ไม่น่าเชื่อว่าจะมีอะไรให้ดูมากมายอย่างนี้    :D :D :D

ชอบหนูดี จุดฟ้าค่ะ  ยิ่งตื่นยิ่งสวยจัง     :-* :-* :-* :-*     รอชมต่อนะค่ะ   

เม่นขนสั้นนี้ชอบนำอะไรต่อมิอะไรมาวางไว้บนตัว....เช่น เปลือกหอย ก้อนกรวด ช้อน ส้อม  

หุๆ....แต่เจ้าตัวข้างล่างนี้ เก็บเอาต้นตะไคร้ใส่ต้มยำที่มีคนทิ้งลงไปในทะเล มาติดไว้อย่างเท่....

ปิดท้ายเกาะสากด้วย ลูก หมึกยักษ์ (Octopus)   ที่หายใจฟู่ๆ เหงือกเปิดๆปิดๆ หลับตาพริ้มนอนหลบอยู่ในรูบนพื้นทราย

น้ำมันขุ่นมากๆ แต่พี่สายชลถ่ายมา นึกว่า น้ำใสชมัด.. เอิ๊กกก.. ข้าน้อยขอคาราวะจริงๆ..  :-* :-*

ขอบคุณจ้ะหนูพิงค์.... :-* :-* :-*

ภาพครั้งนี้ ไม่ได้ลบตะกอน เลยค่ะ..... ถ้าเป็นภาพ Close up ปกติก็ไม่ค่อยจะเห็นตะกอนอยู่แล้ว แต่ถ้าเป็นภาพ  Wide Angle ละก็ตะกอนตรึมเลย  อย่างเช่นภาพเจ้า Bearded Leatherjacket นั่นเป็นต้น จะเห็นว่าตะกอนพราวแพรวเต็มจอไปหมด

คุณสายน้ำบอกว่าปล่อยไว้อย่างนั้นแหล่ะ จะได้รู้ว่าตะกอนที่เกาะสากมันมากมายเพียงใดค่ะ.... :-X :-X :-X  

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=912.0;attach=6733;image)




การไปดำน้ำครั้งนี้ ได้มีโอกาสลงดำน้ำที่ เรือกูด ด้วย....

นับตั้งแต่จมเรือกูดเมื่อเกือบสองปีก่อน....สองสายได้ยินกิตติศัพท์ความขุ่นและความแรงของน้ำที่เรือกูดแล้ว ก็ไม่มีกะจิคกะใจจะไปดำน้ำที่เรือกูดเลย เพราะมีความรู้สึกว่าเรือครามที่เป็นเรือพี่เรือน้องกับเรือกูดก็เหมือนๆกัน  เราเคยประทับใจกับเรือครามมาแล้ว ก็เลยไม่อยากจะไปลงดำน้ำที่เรือกูดอีก 

อนึ่ง...สองสายได้เคยไปเยี่ยมเรือกูดครั้งยังประจำการอยู่ในกองทัพเรือที่สัตหีบ ซึ่งเราประทับใจกับเรือหลวงกูดในขณะนั้นมาก  เราจึงอยากจะเก็บภาพที่เคยเห็นไว้ในความทรงจำมากกว่า ภาพของเรือกูดที่ถูกนำไปตั้งแท่นไว้อยู่ใต้น้ำ

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=912.0;attach=6665;image)

อ่านรายละเอียดเรื่องเรือกูดได้ที่...http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?topic=912.0

แต่เหตุกาณ์บางอย่างที่เกิดขึ้นในวันเสาร์นั้น ทำให้เราต้องเปลี่ยนใจ....

หลังการดำน้ำสองไดฟ์ที่เกาะสากจบลงแล้ว....เรือมารีนก็ชักสมอขึ้น แล้วปล่อยให้เรือลอยไปเรื่อยๆตามกระแสน้ำ เพื่อรอให้เราทานข้าวกลางวันที่กลายเป็นข่าวบ่ายไปแล้วให้เรียบร้อยเสียก่อนจึงจะแล่นกลับเข้าฝั่ง 

ปรากฏว่าเรือมารีนลอยขึ้นไปทางด้านเหนือของเกาะสาก และไปหยุดลอยลำเหนือจุดที่เรือกูดตั้งแท่นอยู่ใต้น้ำ แล้วก็ลอยอยู่อย่างนั้นไม่เคลื่อนต่อไปไหนอีก จนเราสงสัยว่าเรือมารีนไปผูกทุ่นที่โยงกับเรือกูดไว้หรือไร เรือจึงไม่ลอยต่อไป 

จริงๆแล้ว.....เรือมารีนไม่ได้ผูกทุ่นแต่อย่างใด  สายชลนั้นถึงกับอึ้งและคิดไปเองว่า....เขาเชิญชวนเราให้ไปเยี่ยมเยือนถึงขนาดนี้แล้ว ไม่ลงดำน้ำที่เรือกูดก็คงจะไม่ดีแน่

พอถึงวันอาทิตย์....เราจึงตัดสินใจชวนน้องๆลงดำน้ำกันที่เรือกูดในช่วงบ่ายโมง ซึ่งขณะนั้นน้ำกำลังนิ่งสนิท  แต่ตะกอนก็ยังคงความเข้มข้นสมคำร่ำลือ ทำให้ทัศนวิสัยที่ตัวเรือกูดเหลือเพียง 1-2 เมตร เท่านั้น

สายชลไต่ลงไปตามสายทุ่นด้านท้ายเรือ  และคอยคุณสายน้ำที่จะตามลงมาอยู่ที่ปลายสายทุ่น เวลาผ่านไปกว่าห้านาที คุณสายน้ำก็ไม่ลงมาสักที  สายชลจึงตัดสินใจเกาะกราบเรือด้านซ้ายไปทางหัวเรือ  ระหว่างนั้นก็ได้เห็นว่าเรือกูดมีเพรียง...หอย....ฟองน้ำ และสัตว์เกาะติดอื่นๆมาจับเต็มไปหมดจนไม่เห็นโลหะที่เป็นตัวเรือแล้ว 

ปะการังอ่อนเริ่มโผล่ยอดขึ้นมาให้เห็น....

ปะการังอ่อนบางต้นก็สูงเกือบฟุต....

ฟองน้ำกิ่งสีชมพูที่เกาะอยู่ทั่วลำเรือ ทำให้เรือกูดดูสดใสขึ้น...

โครงเหล็กหลังคากันแดดที่คลุมท้องเรืออยู่  ในไม่ช้าก็คงจะหักโค่นมาเพราะเพรียงที่จับตัวหนาและหนัก....

เสาระเบียงเรือส่วนมากก็มีสภาพเช่นเดียวกับโครงเหล็กหลังคาเรือ....  

แต่ไม่เข้าใจว่า เสาบางต้นทำไมไม่ค่อยมีสัตว์เกาะติดมาจับเหมือนต้นอื่นๆ...สีที่ใช้ทาเสาไว้ก็ยังเห็นได้ชัดเจน

บันไดขึ้นลงระหว่างท้องเรือกับกราบเรือยังอยู่ในสภาพที่พอมองออกว่าเป็นบันได.....

ฟองน้ำสีม่วงที่หัวบันไดดูสวยดีค่ะ....

เพรียงตัวใหญ่ยักษ์ที่เกาะอยู่ทั่วไปตามตัวเรือ....

หลากหลายชีวิตและสีสันที่มารวมตัวกันอยู่ในที่เดียวกัน...ทำให้เกิดภาพที่คล้ายกับศิลปินปาดป้ายสีลงไปบนผ้าใบอย่างสนุกสนาน....

ปลาตัวเล็กตัวน้อยแหวกว่ายอยู่ทั่วไป....

กว่ายี่สิบนาทีผ่านไป สายชลตั้งใจจะขึ้นไปที่สะพานเรือ  คุณสายน้ำเพิ่งโผล่มาให้เห็นหน้า แล้วก็ชี้มือชี้ไม้ขึ้นไปข้างบน  สายชลนึกว่าเขาชวนกลับขึ้นเรือเพราะเกิดปัญหาอะไรขึ้นมา  จึงรีบว่ายไปที่ทุ่นหัวเรือเพื่อเตรียมขึ้น  หันไปอีกที....คุณสายน้ำหายไปไหนแล้วก็ไม่ทราบ

ขึ้นดีกว่า....ว่าแล้วสายชลก็สาวเชือกขึ้นไป....

เจอสาวสวย Sky เกาะเชือกอยู่  เลยขอถ่ายภาพซะหน่อย....   

มีหนุ่มไต่ขึ้นมาคุยกับสาว Sky  ได้ความต่อมาว่าคือน้อง pk สมาชิกใหม่ของเรานั่นเอง

เกาะเชือกคอยคุณสายน้ำอยู่นาน....ระหว่างนั้นก็ถ่ายภาพปลาตุ๊ดตู่ที่เกาะอยู่แถวเชือกเรือแก้เซ็ง....

แก้เซ็งได้ดีจริงๆค่ะ....

กว่าคุณสายน้ำจะโผล่ขึ้นมาทำ Safety Stop ได้ เวลาก็ผ่านไปอีกกว่า 10 นาที....เหตุเพราะหนีขึ้นไปบนสะพานเรือกับน้องติ่งและน้องหวาน

เมื่อขึ้นมาบนเรือแล้ว ได้ความว่าเกิดเหตุการณ์ประหลาดกับคุณสายน้ำ คือก่อนกระโดดลงน้ำ คุณสายน้ำได้เปิดถังอากาศแล้วเรียบร้อย  แต่พอจะเตรียมลงน้ำ อากาศกลับไม่ไหลออกมา จึงขอให้น้องเหน่งเปิดถังอากาศให้ใหม่ และดูแล้วว่า Pressure Guage ตีไปที่อากาศเต็มถัง และลอง Purge อากาศดูอากาศก็ออก จึงกระโดดลงน้ำไป 

แต่เมื่อดำลงไปในน้ำได้ชั่วครู่  กลับไม่มีอากาศให้หายใจ  จึงต้องลอยตัวขึ้นมา และปีนขึ้นเรือเพื่อเปลี่ยนถังใหม่ กว่าคุณสายน้ำจะลงน้ำได้อีกครั้งก็เสียเวลาไปหลายนาที....

ทำไมเรือกูดที่พี่สายชลไปดำน้ำมา ถึงน้ำใสขนาดนี้คะ ต้องไปคนละวันกันแน่เลย :-X :-X

จบการดำน้ำที่เกาะกูดแบบงุนๆงงๆ....ไปๆมาๆได้เห็นแต่กราบซ้ายกับหัวเรือกูดเท่านั้นเอง  กราบขวา....ท้องเรือ....และสะพานเดินเรือยังไม่ได้ไปเห็นเลย

อย่างนี้ต้องขอไปล้างตาที่เรือกูดอีกสักรอบสองรอบแล้วล่ะค่ะ....หุๆ

:-X :-X :-X

น้องหวานขา....พี่ใช้วิธีกางขา Strobe ออกไปจนสุดด้านซ้าย-ขวาของตัวกล้อง  ในระนาบเดียวกับหน้ากล้อง ภาพที่ถ่ายก็เป็นภาพใกล้ๆ จึงไม่ค่อยเห็นตะกอนนัก  พอตอนปรับภาพ คุณสายน้ำเธอบอกว่าขี้เกียจลบตะกอน ก็เลยใช้วิธีปรับสีให้มืดขึ้นหน่อยเพื่อไม่ให้เห็นตะกอนชัดนักค่ะ

เดี๋ยวให้คุณสายน้ำมาอธิบายให้ทราบดีกว่านะคะว่าปรับอย่างไรไม่ให้เห็นตะกอนลอยฟ่อง.... ;D

สรุป.. ยืนยันคำพูดเดิม..  :-* :-*

ไอ๊หยา .... เห็นผมเป็นนักเล่นกลไปซะแล๊น

ภาพต้นฉบับต้องดีพอสมควรด้วยครับ  ถ้าตะกอนลอยฟ่องเต็มไปหมด จะลบก็ลำบาก  ถ้าปรับให้มืดหรือเข้มมากไป ตัววัตถุเป้าหมายก็จะมืดตามไปด้วย

แนะนำกันไปตามบุญตามกรรมนะครับ ..... ถ้าน้ำมันขุ่นมาก  ก่อนอื่น ต้องพยายามเข้าใกล้วัตถุเป้าหมายให้มากเท่าที่จะมากได้  แล้วตั้งมุม strobe ให้ตรงไปข้างหน้า  กะให้ข้ามหัววัตถุไปเลย แต่จริงๆแล้ว beam ของแสง (ภาษาไทยจะเรียกว่าอะไรดีหว่า) จะตกกระทบที่วัตถุนั้น แต่จะไม่สะท้อนตะกอนที่ลอยอยู่หน้าเลนส์  หากตะกอนมันฟุ้งมากจริงๆ ก็คงเลี่ยงไม่ได้มากนักครับ แต่อย่างน้อย จะช่วยให้แสงไม่สะท้อนตะกอนออกมาครับ

อย่างภาพของคุณสายชลที่ได้จากเรือกูด ..... ใครว่าไม่มีตะกอน  ไอ้ที่ฟุ้งมากๆ แก้ไขไม่ไหว ก็ไม่เอามาใช้ไง  แต่ที่มีแบบพอหอมปากหอมคอ  Photoshop ช่วยได้ครับ

beam ของแสง   ก็ครือครือกับ  "ลำแสง"  แม่นบ่..... :) ;D :)

ขนาดพี่สายน้ำมาอธิบายแล้วก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีค่ะ สงสัยพี่สายน้ำจะต้องไปสาธิตให้ดูน้องๆดูที่นัดล้างตานะคะเนี่ย :) :) :-* :-*

เมื่อคืน....น้อง Sea Man และคุณสายน้ำช่วยกันอธิบายวิธีลดตะกอนในภาพให้น้องหวานทราบแล้วด้วยวาจาพอหอมปากหอมคอ.... :) 

ฮิๆ...เข้าใจแจ่มแจ้งแล้ว หรือว่างงหนักขึ้นไปอีกคะ.... :-X

ยังมีภาพใต้ทะเลหน้าเกาะล้านตกค้างอีก 2-3 ภาพ ที่ไม่อยากจะให้เห็นกันเท่าไรเพราะช่างน่าเอน็จอนาถใจมาก

แต่มาคิดดูว่า ภาพนี้น่าจะทำให้เราได้เห็นความใจร้ายใจดำของมนุษย์บางคน ที่สมควรจะได้รับการตำหนิ ติเตียน และตักเตือน (ถ้ารู้ว่าเป็นใคร) สายชลก็เลยตัดสินใจที่จะนำภาพนี้มาลงให้พี่น้องชาว SOS ได้เห็นกัน

ภาพนี้เป็นภาพซากปลาไหลมอเรย์ ตัวโตเต็มวัย ตัวยาวราว 1เมตร.....นอนตะแคงตายบนพื้นทราย  ปากที่เริ่มเปื่อยเปิดกว้าง  ฟันฟางและกรามล่วงหลุดออกจากที่  ตาเปิดค้างนั้นขุ่นมัว....หม่น.....   

ที่พี่สายน้ำ กัยพี่ Sea Man อธิบายมาก็พอจะเข้าใจทางทฤษฏีอยู่บ้างค่ะ

แต่ทางปฏิบัติเนี่ยไม่รู้จะออกหมู่หรือจ่า งี้ต้องเอาไปลองก่อนนะคะ เอิ๊กๆ

ปล. กำลังหาลู่ทางเพิ่ม strope อีกตัวกับเปลี่ยน Arms อยู่ค่ะ  ถ้าได้เพิ่มอีกชุดคงถ่ายรูปสนุกขึ้นเยอะเลย แต่โครงการ DSLR คงต้องพับไป เฮ้อ เลือกยากจริงๆเล้ย

กลางลำตัวของปลาไหลมอเรย์ตัวนั้น มีลวดเส้นเล็กๆที่ทำเป็นบ่วงนายพรานรัดอยู่ และพันปลายหลายทบอย่างแน่นหนาหลายรอบ จนเนื้อของปลาไหลยุบไปตามรอยรัด.....

สันนิษฐานว่า....คงมีคนใจร้ายดำน้ำแล้วมาเห็นปลาไหลมอเรย์ที่อาศัยอยู่ในบริเวณกองยางเล็กหน้าเกาะสาก (อยู่ใกล้ๆกับที่พบซากปลาไหล)  จึงกลับขึ้นไปทำห่วงลวดมาคล้องจับปลาไหลเพื่อเอาไปกินหรือขาย... 

แต่ไม่ทราบด้วยเหตุอันใด ปลาไหลจึงนอนแอ้งแม้งซี้แหง๋แก๋อยู่กับพื้นทราย โดยบริเวณปากแหลกเละ ในขณะที่เนื้อตัวของปลาไหลยังอยู่ในสภาพที่ดีอยู่อย่างนั้น.... ;)

หุๆ....หรือว่า....เจ้าปลาไหลไล่งับมือไม้เนื้อตัวคนจับใจร้ายจนจมเขี้ยว เขาเลยบีบปากเจ้าปลาไหลให้เปิดอ้า จนปากปลาไหลแหลกเละคามือ   จากนั้นก็เผ่นกลับขึ้นเรือ ทิ้งให้ปลาไหลนอนตายอยู่อย่างที่เห็น....

:'(

หนูหวานขา....ใจเย็นๆค่ะ  ลองใช้ของเดิมเพื่อลองมือไปก่อน แล้วระหว่างนี้ก็หยอดเงินใส่กระปุกไปเรื่อยๆ พอไม่ให้ตัวเองต้องเดือดเนื้อร้อนใจ 

เมื่อรู้หลัก....มุมมอง...และเทคนิคการถ่ายภาพดีขึ้นแล้ว คราวนี้ก็ซื้อ DSLR ด้วยเงินเก็บไปเลยดีกว่าค่ะ.... :-*     

เห็นแล้วสลดจริง ๆ ครับ  :'(

เจ้ามอเร่ย์นี่น่าสงสารจริงๆ ตายไปเป็นอาหารให้คนกินจะดีกว่าตายเปล่าๆแบบนี้
รูปแรกนึกว่าเป็นปลาเค็มตากแห้งซะอีกค่ะ

ส่วน DSLR ลงน้ำนี่ ต้องท่องไว้ดับกิเลสว่า อย่าซื้อๆ เพราะไม่อยากเอาทอง 10 บาทโยนลงน้ำ ใช้กล้องป๊อกแป๊กต่อไปดีแล้วค่ะ

 :'( :'( คนเราใจร้าย กรรมนั่นย่อมสนอง เป็นอย่างแน่แท้ อย่างกระทู้ที่พี่สายชลเอามาให้อ่าน เรื่อง กฎแห่งกรรม ในห้องนั่งเล่น..

ตอนนี้ก็ได้แต่คอยว่า คนที่ทำอย่างงั้น กับเจ้ามอเรย์ จะเป็นงัยต่อไป..  >:(











ปล..ถอยเลย 40d+housing พี่สนับสนุนนะ น้ำหวาน.. (http://kulin-hsu.myweb.hinet.net/A06/001/124.gif)

หุๆ....ใช่ค่ะน้องพิงค์  "กฎแห่งกรรม".....กรรมใดใครก่อ....กรรมนั้นคืนสนอง....

มาทำเป็นยุคนอื่นเค้าดีไปเถอะ น้อง WayfarinG ..... ตัวเองน่ะ มี 40D แล้ว  ก็ถอยซะทีสิ Housing น่ะ  แค่หยุดเที่ยวต่างประเทศซักทริปนึง ก็ได้แล้ววววว ....

(http://dookdik.kapook.com/upload/whatsnew/43491.gif)

น้องหนูดี Den_ni    น่ารักจังคับพี่สองสาย
น้องม้าน้ำ น้องหมึกก็ตาใสแจ๋ว :-*

สงสารเจ้า Moray นะคับ     :'(

ปล. ให้พี่ WFR หยุดเที่ยวทริปนึงนี่ถ้าจะยากนะคับ ยุให้เที่ยวเพิ่มอีกทริปนึงน่าจะง่ายกว่ามาก  ;D :-*

กร๊ากกก.. วันลามันเหลือเยอะหนะเป้..  :-*

สงสาร...มอเรย์ จัง  :'( :'( :'(

น่าสงสาร... ตายอนาถ :(

เมื่อเสาร์ - อาทิตย์ ที่ผ่านมา (9 - 10 สิงหาคม 2551)  ไปพัทยามาอีกแล้วค่ะ...... 8)



โชคดีที่คราวนี้น้ำใสกว่าคราวที่แล้ว แถมกระแสน้ำแทบจะไม่มี  คราวนี้เลยได้ภาพดีๆมาฝากค่ะ

คราวนี้เจอ Seamoth เกลื่อนพื้นทรายใต้ทะเล ชนิดว่ายไปเดี๋ยวเจอ....เดี๋ยวเจอ....

Seamoth Show ค่ะ.... :-*

น่ารักมากๆค่ะ....ดีใจที่เขาแพร่พันธุ์เพิ่มขึ้นมากมาย..... :-*

 และอยู่รอดปลอดภัยจากสมอเรือที่ทิ้งโครมๆลงใส่...... :-*

ม้าน้ำก็มีให้เห็นเช่นเคย......

น่ารักมากค่ะ....

ไม่มีปะการังหรือกัลปังหาให้เกาะ....เกาะเชือกก็ได้...

ทากทะเลพันธุ์  Dendrodoris dennisoni   ก็ยังมีให้เห็นอยู่....  

ทำตัวแบบอ้วนกลมก็ได้...

หรือตัวยืดดดด....ยาววววว....

ปลาจิ้มฟันจระเข้ ตัวยาวๆและใหญ่กว่าที่เคยเห็น  มีอยู่สองตัว แต่ตัวหนึ่งไม่ค่อยให้ความร่วมมือ เหลือแต่เจ้าตัวสีทองแสนสวยตัวนี้....

ปากกาทะเล (Seapen)  มีให้เห็นมากมาย  แต่ตอนกลางวันจะคอพับคออ่อนอย่างนี้....

ส่วนตัวนี้....ถอนรากถอนโคน นอนแอ้งแม้งอยู่บนพื้นทราย

ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น..... ;)   

ปูม้ามีให้เห็นมากกว่าทุกครั้ง แต่ส่วนมากนอนตายกันเกลื่อน  กองรวมๆอยู่กับปูแต่งตัวและปูแมงมุม

เหมือนโดนยาเบื่อเลยล่ะค่ะ....... :'(

ปลาแพะ (Goatfish).....ใช้หนวดคุ้ยเขี่ยไปตามพื้นทรายเพื่อหาอาหาร   เป็นตัวทำให้น้ำขุ่นอีกหนึ่งตัว นอกเหนือจากนักดำน้ำมากมายที่ลงมาสอนและฝึกดำน้ำกันอยู่หลายสิบคนใต้ท้องทะเลเกาะสากในวันนั้น..... :-X

หอยอะไรก็ไม่ทราบค่ะ คลานต้วมเตี้ยมอยู่ที่พื้นทราย  ฝาหอยมีทรายติดอยู่เต็ม....  

ปลาลิ้นหมา.....ตาบ้องแบ้วดีค่ะ....  :-*

ไม่แน่ใจว่าจะเป็น Soft Coral หรือไม่ แต่โคนฝังทรายอยู่ โผล่งวงกลมๆยาวๆสีส้มๆ มีปุ้มขาวๆตามตัว โผล่ออกมาเหนือพื้นทราย มีดอกยื่นออกมาเหมือนโพลิปปะการังอ่อนดอกไม้ (Flower Soft Coral)


ใครทราบว่าคืออะไร ชื่อเรียงว่าอย่างไร กรุณามาตอบให้ทราบด้วย  ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ....

คราวที่แล้วเจอปลาหมึกยักษ์แอบอยู่ในโพรง  แต่คราวนี้ท่านออกมาเล่นด้วยทั้งตัวเลยค่ะ  สงสัยจะชอบแสงสีของไฟ....

ตัวคุณหมึกใหญ่ขนาดกำปั้นคุณสายน้ำ  ยื่นหนวดมาหาไฟอยู่สักพัก พอเบื่อก็ค่อยๆแทรกตัวเข้าไปในทราย....

เผลอแป๊บเดียว....เหลือแต่ตาโผล่ออกมาให้เห็น....

หอยเม่นขนสั้น คงอยากแปลงกายเป็นปู  เลยนำกระดองปูที่เลื่อนกลาดอยู่แถวนั้น มาประดับไว้บนตัว....ดูตลกจัง.... :-X

ครีมนวดผมหลอดนี้คงตกลงไปใต้ท้องทะเลมานาน  จนหอยเริ่มมาเกาะติด......

คงต้องทิ้งให้เป็นที่เกาะของสัตว์อื่นๆต่อไป....

ที่เกาะไผ่....

ได้มีโอกาสไปเยี่ยมเยือนน้องหอยมือเสือที่เรานำไปปล่อยไว้  เห็นแล้วก็ดีใจและใจชื้น  น้องหอยของเรามีให้เห็นมากมายจนนับไม่ถ้วน   

น้องหอยที่อยู่บนพื้นทรายตัวโตและหนักมาก จนเริ่มจะจมทราย  แต่เขาก็พยายามเป่าทรายฟู่ๆ ไม่ให้ทรายกลบ

เราเลยช่วยกันสงเคราะห์ นำหอยบนพื้นทรายไปไว้บนพื้นหิน หรือซากปะการังที่ซ้อนกันหนาๆ เพื่อให้เขาปลอดภัยมากขึ้น....

หอยมือเสือที่เคยช่วยเอาหินไปหนุนไว้ ให้ตั้งได้มั่นคง ก็ยังดูอยู่ดีมีสุข.....

หอยที่อยู่บนพื้นทรายจะตัวใหญ่ และออกจะกลมๆ

มีไม่น้อยที่ตายจากไปทั้งที่ตัวใหญ่แล้ว....

ที่พื้นทรายก็มี....

แต่ที่อยู่ในแนวปะการังดูจะตายมากกว่า.....

ทั้งที่อยู่บนที่สูง......ตายคู่เลยก็มีค่ะ....

ถ้าเป็นหอยมือเสือที่อยู่แถวๆพื้นทราย คงจะตายด้วยศัตรูตามธรรมชาติ อย่างเจ้า หอยจุกพราหมณ์ ตัวนี้.....

แล้วหอยมือเสือตัวที่อยู่ในแนวปะการังที่อยู่สูงๆ ทำเลดีๆ  หอยจุกพราหมณ์ไต่ขึ้นไปไม่ได้  จะตายเพราะอะไรคะ.... ;)

อย่างไรก็เห็นหอยเป็นๆมากกว่าหอยตายที่เหลือแต่เปลือกไว้ให้เห็นเป็นที่ระลึกแล้ว   เราก็แสนจะมีความสุขค่ะ.... :-*

ไปคราวนี้  โชคดีได้ลงเรือครามด้วย  ขอไปเล่าในเรื่อง.... เรือคราม....ภาพจากอดีตจนถึงปัจจุบัน  นะคะhttp://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?topic=226.0

รู้สึกทึ่งทุกๆ ครั้งที่เห็นภาพใต้น้ำของพัทยา...คะ จริงๆ แล้วพัทยาก็มีสิ่งที่น่าดูอีกตั้งมากมาย ...  :D :D :D
ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆที่นำมาให้ชมคะ... :-* :-* :-*

ขอบคุณเช่นกันค่ะน้องกุ้ง.... :-*

ถ้ามีเวลาหาไปเรื่อยๆ....ก็คงจะเจอของดีมากมายที่ใต้ทะเลเมืองพัทยาค่ะ

ภาพสวย คมชัดทุกรูปเลยค่ะ   อยากไปดำน้ำพัทยา อิอิอิอิ

ตอนนี้ ได้แต่ดำน้ำ King Cruiser , Shark Point , Koh Docmai   เท่านั้นเองค่ะ

ขอบพระคุณพี่สองสาย มากนะคะ ที่นำรูปและรื่องดีๆ มาฝากอีกแล้ว  ชอบ ชอบ  :-*  :-*

จะโพสโครงการไปพัทยาเดือนตุลาคมในเร็วๆนี้แล้วค่ะ....เตรียมตัวลงชื่อกันให้ดีๆนะคะ จะได้ไปทำงานด้วยกันไงคะ....

:) ;D :)

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=272.0;attach=17564;image)

Soft coral แบบนี้ เห็นเค้าเรียกชื่อกันที่ Layang Layang ว่า Xenia soft coral นะคะ

แต่ น้องไม่ทราบชื่อที่เป็นทางการของเค้า ค่ะ

ขอบคุณค่ะน้องติ่ง.... :-*

ได้เห็นบรรดาลูกๆ ของพวกเราที่เติบโตผ่านร้อนผ่านหนาวมานานนับปีแล้ว แม้บางส่วนจะล้มหายตายจากไปบ้างก็เป็นธรรมดาของชีวิตนะคะ.. อย่างไรก็ตามพวกหนูๆ ทั้งหลายที่เห็นนั้น เธอเติบโตจนเป็นพ่อแม่หอยมือเสือได้แล้วค่ะ .. คงได้ผลิตและปล่อยไข่และน้ำเชื้อออกไปผสมกันเป็นลูกหอยตัวจิ๋วๆ ล่องลอยไปในบริเวณต่างๆ เท่าที่กระแสน้ำจะพัดพาไปได้ในระยะเวลาประมาณ 1 สัปดาห์ และหากสภาพบริเวณนั้นๆ เหมาะสม เจ้าหลานหอยจิ๋วๆ ของเราก็คงได้ลงเกาะและเจริญเติบโตขึ้นมาได้บ้างแล้วนะคะ ..

แม้ว่าที่เกาะไผ่นั้น สภาพพื้นที่ธรรมชาติและสถานการณ์การลักลอบจับสัตว์ทะเล อาจจะไม่เหมาะสมสำหรับการดำรงชีวิตของลูกหอยมือเสือของเราเท่าไร (ดูจากลักษณะเปลือกที่ผุกร่อน กุดๆ บิดเบี้ยวชอบกล) แต่อย่างน้อยลูกๆ เราก็สามารถอยู่รอดจนแพร่พันธุ์ได้จำนวนไม่น้อย เห็นแล้วก็ชื่นใจแล้วนะคะ .. มีสิ่งที่ต้องติดตามอยู่หน่อยก็คือ ในอนาคต จะมีลูกหอยเกิดและโตอยู่แถวนั้นได้บ้างไหมหนอ..

ขอบพระคุณพี่สองสาย และสมาชิกทั้งหลายที่ไปช่วยติดตามความเป็นอยู่ของลูกหอยที่เกาะไผ่มาให้พวกเราได้รับทราบนะคะ  :-* :-*

ปล. แวะเข้ามาหาข้อมูลพร้อมภาพทากทะเล เพื่อประกอบการพิจารณาร่างชนิดพันธุ์สัตว์ทะเลในกลุ่มมอลลัสกา ที่จะมีประชุมอีกครั้งปลายเดือนนี้ .. บ้าน SOS นี่เป็นแหล่งข้อมูลวิชาการอย่างดีแหล่งหนึ่งเลยเชียวค่ะ ขอบคุณนะคะ

ด้วยความยินดีมากๆค่ะน้องแม่หอย...... :-* :-* :-*

ไปคราวนี้ไม่มีเวลาตรวจเยี่ยมน้องหอยอย่างละเอียดนัก  แต่เท่าที่เห็น....ก็ดีใจมากๆค่ะที่น้องหอยของเราอยู่รอดให้เห็นมากมาย ชนิดเด็กที่บอกให้ช่วยนับน้องหอยบอกว่า...."พอได้ร้อยกว่าๆ....หนูก็เลิกนับแล้ว....เยอะเหลือเกิน....."


ในเดือนตุลาคมนี้....เราน่าจะได้สำรวจน้องหอยกันอย่างละเอียดอีกครั้ง  ก็หวังว่าจะได้เห็นเจ้าตัวเล็กๆที่เพิ่งเกิดใหม่เหมือนที่ชุมพรนะคะ...


ดีใจค่ะที่บ้านเราเป็นแหล่งข้อมูลทางวิชาการ....ถ้าน้องแม่หอยต้องการภาพที่ใหญ่และละเอียดขึ้น ก็แจ้งมาได้นะคะ เชื่อว่าพวกเราคงพร้อมจะให้ภาพที่น้องต้องการใช้อย่างแน่นอนค่ะ.... :-* :-* :-*

ขอบพระคุณมากค่ะ .. ไม่ได้นำภาพไปใช้พิมพ์อะไรหรอกค่ะ แต่จะเอามาตรวจเช็คกับ checklist ที่ผู้เชี่ยวชาญต่างๆ เขา list กันขึ้นมา เผื่อตกหล่นตัวไหนไปจะได้ช่วยยืนยันว่ามีตัวนี้อยู่ในทะเลไทยเราที่ไหนบ้างด้วยน่ะค่ะ

ประชุมคราวที่แล้ว เขา list ว่าหอยสังข์แตรสูญพันธุ์ไปแล้ว (Extinct) ก็ยืนยันกับเขาไปว่ายังไม่สูญพันธุ์ น่าจะจัดไว้ที่ Endangered หรือ Very rare มากกว่าเพราะเราไปดำน้ำก็ยังได้เห็น เพียงแต่หายากสุดๆ หายากยิ่งกว่าฉลามวาฬ (ฮิ ฮิ)

พี่น้อยจ๋า  ถ้างั้น  ต้องเปิด อีก 1 ห้อง สำหรับ รูปถ่าย ที่ไม่รู้จักชื่อ และ ช่วยกันหาข้อมูล มาเพิ่มเติม ดีกว่าไหมค่ะ 
หรือเป็นลักษณะ ถ่ายภาพที่มีในประเทศไทย แล้ว หาข้อมูลประกอบไม่ได้ รอผู้เชี่ยวชาญ มาเพิ่มเติมดีไหมค่ะ

ไอเดียบรรเจิด แต่จะทำได้หรือไม่ได้ ว่ากันอีกทีนะจ๊ะ  อย่ารำคาญน้องจอมยุ่งนะจ๊ะ :-X  :-X   :-*  :-*

เปิดได้จ้ะ....แต่พี่เกรงจะเป็นห้องร้าง วิเวกวิเหว๋โหว๋  เพราะท่านนักวิชาการท่านงานยุ่งกันทั้งนั้น  กว่าจะตอบได้คงใช้เวลาหลายวัน....หลายเดือน....

เอาเป็นว่าสงสัยอะไรเกี่ยวกับสัตว์หรือพืชใต้ทะเล....ก็ไปตั้งคำถามใส่ไว้ในห้อง "สรรพชีวิตแห่งท้องทะเล" ของเราก็แล้วกันนะจ๊ะ  ท่านนักวิชาการท่านว่างเมื่อไร ก็คงจะแวะเข้ามาตอบเองจ้ะ

แบบนี้ ก็เป็นอันว่า ตกลงค่ะ หาก ท่านใด มีภาพ หรือข้อมูลที่ต้องการเนื้อหาวิชาการ ก็ใส่ไว้ในห้องดังกล่าว

เผื่อว่าจะมีนักวิชาการ จะมาให้คำอธิบายเพิ่มเติม ดีกว่านะคะ บ้านเรา จะได้ไม่ต้องต่อเติม  รอแต่ ย้ายบ้านใหม่ นะคะ

ขอบพระคุณค่ะ พี่น้อย/พี่จ๋อม

ปล. น้องกลัวว่า จะมีนักวิชาเกิน มาตอบแทนน่ะคะ อิอิ  ตอบแบบกำปั้นทุบกำแพงน่ะคะ

ครั้งล่าสุดที่ไปดำน้ำพัทยา ตามที่คุณสายชลได้ลงรูปและเรื่องไปแล้ว

ระหว่างพักผ่อนอยู่ที่เกาะไผ่ รอเวลาลงเรือคราม .... ได้มีนกพิลาปตัวหนึ่งโผลงมาเกาะอยู่ที่คอแท๊งค์ท้ายเรือขณะที่พวกเรากำลังล้อมวงสนทนาหลังอาหารกันอยู่

ไม่รู้ว่ามาจากไหน และใครใช้ให้ทำอะไรอยู่ แต่ที่ข้อเท้ามี Tag สีเขียวติดอยู่ที่ขาขวา และสีส้มติดอยู่ที่ขาซ้าย  ท่าทางอ่อนระโหยโรยแรง 

น้อง zmax เอาข้าวให้กินก็ไม่กิน  แต่พอยื่นขันใส่น้ำให้เท่านั้นแหล่ะ ..... โน้มคอลงมากินอย่างกระหาย

คงจะเหน็ดเหนื่อยจากการบิน และกระหายน้ำอย่างรุนแรง และคงรู้ว่า บนเรือลำนี้มีคนใจบุญอยู่ จึงแวะลงมาพักเอาแรงและขอน้ำกินดับกระหาย  พอพวกเราได้เวลาแต่งตัวเตรียมลงน้ำ เขาก็โผขึ้นไปชั้นบน และบินจากไป .... อาทิตย์นี้จะไปอีกแล้ว จะได้พบกันอีกไหมหนอ 

ไม่มีอะไรหรอกครับ เล่าให้ฟังแค่นั้นเอง ....

และจากการออกทะเลเที่ยวนี้ น้องตุ๊กแกผา น้อง Oo และน้องรัตน์ บั๊ดดี้น้องไอนุ ได้ร่วมกันมอบเงินจำนวน 2,000 บาท สมทบเข้าบัญชีเงินกองกลางของ SOS .... ขอขอบคุณมากๆครับ

ฮั่นแน่ มาเกาะชุดของ Pim ด้วยสิ นกพิราบ จะให้ลาภ รึเปล่านะ  :-\

 :) ;D ;D :)

ใกล้จะได้ไปทำงานเก็บขยะที่พัทยากันอีกแล้วนะคะ  สองสายเลยนำภาพใต้น้ำของพัทยาเที่ยวล่าสุดมาให้ชมกัน  เผื่อจะช่วยกระตุ้นให้พวกเราที่ลงชื่อไปเก็บขยะที่พัทยา กระปรี้กระเปร่าตั้งตาคอยให้ถึงวันดำน้ำที่พัทยาขึ้นมาบ้าง

เริ่มที่ หาดนวล หรือ เกาะล้านแวคก่อนเลยนะคะ  เพราะเราน่าจะไปไปทำงานกันที่นี่สักหนึ่งไดฟ์

ที่นี่มีเศษอวนและขวดเครื่องดื่มมากมายที่จะรอคอยให้เราไปเก็บกัน  แต่ถ้าเจออย่างนี้....อย่าเก็บนะคะ....

หม้อไฟใบนี้คงตกจากเรือลงไปตั้งตรงอยู่ที่พื้นทรายใต้ทะเลอยู่นานแล้ว  จนมีสัตว์เกาะติดประเภทหอยและฟองน้ำเกาะอยู่เต็มด้านในของหม้อไฟ  ส่วนปล่องใส่ถ่านไฟยังเปิดโล่ง เหมือนรอให้ใส่ถ่านให้ความร้อนกับหม้อไฟใบนี้.....

เห็นแล้วก็ขำ....เหมือนใครมาจัดหม้อไฟนี้ไว้รอเรามานั่งกิน.... :-X

รอบๆหม้อไฟมีปลาอมไข่ว่ายว่อนไปมา  เหมือนจะขอร่วมวงหม้อไฟด้วย....

ใกล้ๆกันนั้น...ตาสีเหลืองคู่หนึ่งกรอกกลิ้งไปมาอยู่เหนือพื้นทราย.....

ปลาปักเป้าตาเหลืองนี่เอง   เขาผิดกับปลาปักเป้าชนิดอื่นๆ ตรงที่ชอบนอนหมกทรายโผล่แต่ตากับปากออกมาให้เห็น...

พอหิวก็จะสบัดทราย โผล่ลำตัวออกมาว่ายหาอาการกิน....

สองสายชอบเพรียงหัวหอมที่เป็นสัตว์ประหลาด มีท่อให้น้ำผ่านเข้าเพื่อกรองอาหาร แล้วก็พ่นน้ำที่กรองกาหารออกแล้วไปอีกท่อหนึ่ง  ส่วนมากเพรียงหัวหอมที่สวยๆมักอยู่แบบตัวเดียวโดดหรือเป็นช่อ  ส่วนพวกที่อยู่กันเป็น Colony sinvอาณาจักรนั้นดูแล้วไม่สวยเลย

แต่เพรียงหัวหอมสีเหลืองที่รวมกลุ่มกันเป็นอณาจักร ที่ชื่อ  Botrylloides violaceus ที่ชอบเกาะติดอยู่ทั่วไปนั้น  พอพิจารณาอย่างใกล้ชิด ก็สวยน่ารักดีค่ะ

เสน่ห์ของเพรียงหัวหอมชนิดนี้น่าจะอยู่ที่ปากซึ่งใสแจ๋วเหมือนแก้ว และสีอ่อนๆทั้งเหลืองและชมพูที่ดูแล้วทำให้จิตใจสดใสขึ้นมาได้อย่างประหลาด...

เม่นทะเลหนามดำที่มักรวมตัวกันอยู่เป็นกลุ่มก้อน หากินกันอยู่ตามพื้นทราย  พอถึงเวลาหมดอายุขัยก็แยกย้ายกันไปตาย  แต่เม่นทะเลกลุ่มนี้คงรักกันมาก พอถึงเวลาก็มาร่วมกลุ่มกันตายหมู่......

หอยจุกพราหมณ์ (Volute) ทั้งตัวเล็กตัวใหญ่ คลานกระดุบๆเกลื่อนพื้นทรายใต้ทะเล

แถวนี้หาหอยเมือเสือได้ยากมาก  คงต้องหาอย่างอื่นกินไปก่อนนะจ๊ะ...  

มาถึงตัวเด่นของหาดนวล......ม้าน้ำ

สองไดฟ์ที่เราดำน้ำที่หาดนวลนั้น  เราพบม้าน้ำหลายสิบตัว  จนบางครั้งเห็นก็ทำเมินๆเสียบ้าง

ตัวนี้เมินไม่ได้ เพราะเป็นม้าน้ำสีชมพูที่ตัวโต...พุงปล่อง เหมือนกำลังอุ้มลูกไว้เต็มท้อง   

ส่วนตัวนี้สีชมพูเหมือนกัน  แต่ตัวเล็กจิ๋ว  กำลังเกาะอยู่บนเม่นทะเหนาม

ถ้าไม่สังเกตให้ดีก็คงมองไม่เห็น

ม้าน้ำตัวนี้ก็เล็กมาก แถมขมุกขมอมจนมองแทบไม่ออก...

ตัวนี้อยู่กับอีกตัวหนึ่งบนเม่นทะเลหนาม

ตัวหนึ่งไม่ค่อยจะยอมร่วมมือเท่าไร  เลยได้ภาพมาตัวเดียว....

ตัวนี้โตพอๆกับตัวแรก  แต่มีรสนิยมชอบพัวพันนัวเนียอยู่กับ "ปูแต่งตัว"  เรียกว่าปูเดินไปไหนขอไปด้วยตัว....

รูปเพรียงหัวหอม #353 ถ้าจะบอกว่า น่าหม่ำจัง นี่หนูผิดปรกติหรือเปล่าค่ะ :( :(
เหมือนขนมฟูๆ  น่ารักจริงๆเลย


พี่สายชลค่ะ ดูรูปแล้วช่วยกระตุ้นให้คนที่ไม่ได้ลงชื่อไปเก็บขยะพัทยา เกิดอยากจะไปด้วยเลยค่ะ
สงสัยต้องเก็บกระเป๋า ไปรอแบบพี่ Denn และพี่กุ๊งส์กิ๊งส์บ้างซะแล้ว :-* :-*

 :-* :-*เสน่ห์เพรียงหัวหอม ใสกิ้งดีจังค่ะ :-* :-*

เพรียงหัวหอมเหมือนขนมถ้ายฟูจริงๆด้วยค่ะน้องหวาน....ไม่ผิดปกติ ที่อยากกิน.... :-X


ที่ผ่านมาไม่ค่อยเห็นปากเพรียงหัวหอมใสกิ๊งอย่างนี้หรอกค่ะหนูแมลงปอ   เพราะส่วนมากตะกอนจับเต็ม จนหาความใสไม่ได้... ;D   


เตรียมตัวไว้ก็ได้นะคะน้องหวาน.....เดี๋ยวใช้เชือกลากตามเรือไปเก็บขยะเป็นพรวน.... :-X :-X :-X

ตัวเด่นของหาดนวลอีกตัวหนึ่งคือ Seamoth......

คราวนี้พบสองตัวเองค่ะ..... ;)

ถ้าเป็นที่เกาะสากจะมีเพรียบเลย

 :'( :'( :'(  8) :o 8) :o 8) :o 8) :o

เวลาใช้เลนส์มาโคร  ส่องเจออะไรก็ดูสวยไปหมด แม้แต่ Lizardfish ตัวนี้

ในภาพแรก : มีปูแต่งตัวกี่ตัวเอ่ย ?

ภาพที่ 2     :  2 ตัว  เค้ากำลังกระซิบข้างซอกหูกันอยู่ไงครับ

ปกติ  ตุ๊ดตู่ต้องอยู่ในรูไม้กระบอก   แต่ปลาตุ๊ดตู่ Blenny ตัวนี้ ผลุบๆโผล่ๆอยู่ในฝาหอยจอบ

สงสัยว่า วันนี้ คงเป็นวันเดินพาเหรดของพวกปูแต่งตัวแน่ๆเลยครับ .... จะไปทางไหนก็เจอกันตลอด

Juvenile Leatherjacket ตัวจิ๋วน่ารักตัวนี้  ลอยหลบไปมาอยู่ตามร่องหนามของหอยเม่น ..... ลองนึกดูสิครับ ว่าตัวจะเล็กกะทัดรัดแค่ไหน

ได้พบเห็นสิ่งแปลกอีกอย่างหนึ่งคือ ได้เห็นหอยเม่นตัวนี้กำลังพยายามหาทางกินเจ้ากระเบื้องทะเล ซึ่งเป็นญาติกับดาวทะเล อย่างเอาเป็นเอาตาย ..... แต่ไม่มีเวลาพอที่จะคอยดูว่ามันทำได้สำเร็จหรือไม่

แต่สิ่งที่ทำให้ตื่นเต้น แปลกใจ ประหลาดใจ ตกใจ และดีใจ คือ ....

ท่ามกลางน้ำที่ขมุกขมัว มีอะไรบางอย่างนอนคลุกทรายตาแป๋วมองมาทางเรา ..... พระเจ้าช่วยกล้วยน้ำว้าเน่า ....

เขาคือ ปลาจระเข้ หรือ Sand Flathead สัตว์ตระกูลเดียวกับ Scorpionfish นั่นเอง มีกันอยู่ 2 ตัว ใหญ่ตัว เล็กตัว นอนเคียงข้างกันอยู่บนพื้นทราย

เจ้าม้าน้ำที่อยู่ใกล้ๆกันตกกระป๋องไปเลย ตำแหน่งดาราหน้ากล้องจึงตกเป็นของเจ้า Flathead ไปโดยปริยาย .... เป็นความแปลกใจครั้งที่สอง หลังจากที่ได้พบ Slendered Seamoth ที่หาดนวลนี่เป็นครั้งแรก ไม่ต้องพูดถึงที่เกาะสากซึ่งพบได้มากมาย และก็ได้พบ Spiny Flathead เป็นครั้งแรกในการดำน้ำมาตลอด 20 กว่าปีในประเทศไทย

สักประมาณ 2 ปีที่แล้ว จากการดำ Night Dive ที่เกาะสาก  สองสายเคยพบ Flathead ตัวหนึ่ง ขนาดไม่ใหญ่นัก พอๆกับรองเท้าแตะคุณสายชล แต่ตัวนั้นหัวจะออกกลมๆป้อมๆกว่าคู่ที่พบที่หาดนวลนี้ และตัวที่เกาะสากก็ขี้ตกใจ ยกกล้องขึ้นมาถ่ายได้แชะเดียว ก็โกยอ้าวหายไปในความมืด

ไม่เหมือนเจ้า 2 ตัวนี้ นอนโพสต์ท่าราวกับนายและนางแบบอาชีพเลยทีเดียว ..... ไปทำกิจกรรมเก็บขยะกันในอีก 2 สัปดาห์ที่จะถึงนี้ จะคุกเข่า จะวางมือ ก็มองรอบๆให้ดีๆเสียก่อนนะครับ ขืนวางลงไปบนตัวน้อง Flathead เข้า คงได้รับพิษกันไปบ้างไม่มากก็น้อยเลยครับ

เมื่อไม่ได้ไปเกาะไกล อย่างเกาะไผ่ หรือเกาะริ้น  ที่ใต้สะพานหาดตาแหวง เกาะล้าน ก็เป็นอีกจุดที่หลบลมได้ดี และมีตัวเล็กตัวน้อยให้เก็บภาพมากมาย อย่าง เช่น หนอนตัวแบน ที่เต้นระบำได้  กุ้งตัวยาว  Xeno Crab  Fingered Dragonet ฯลฯ

แต่เที่ยวนี้  น้ำขุ่นทั่วไปหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ใต้สะพานวันนี้ อาการหนักทีเดียว  Visibility สักประมาณ 5 ฟุตเท่านั้นเอง  คงหาอะไรดูได้ยากสักหน่อย

ช่วยกันไล่ดูตามแส้ทะเลสักประมาณ 50 เส้นเห็นจะได้ จนตาแทบเหล่ ในที่สุดก็พบดาวเด่นของที่นี่จนได้

Xeno Crab ครับ ..... มันน่าจะมีแยะกว่านี้ แต่ทั้งไดฟ์ก็พบตัวเดียวนี่แหละครับ

หนอนตัวแบนสีส้ม  ตามปกติ จะคลานกันยั๊วเยี๊ย บินกันให้ว่อนไปหมด ..... วันนี้ ก็พบเพียงตัวเดียว แถมยังตัวเล็กกระจิ๋วอีกด้วย

ได้เจอน้องหนอนจุดตัวนี้เข้าอีกตัว ค่อยดูดีมีสีสันขึ้นหน่อย

เท่านั้นแหละครับ ที่ได้พบที่ใต้สะพานหาดตาแหวนเที่ยวนี้ ....

และได้พบน้องตุ๊ดตู่ตัวนี้อาศัยอยู่ในขวดยาชูกำลัง  จึงขอนำมาโพสต์เตือนใจกันไว้สักหน่อย ก่อนที่จะไปดำน้ำเก็บขยะกันในวันที่ 18-19 นี้ ว่า จะเก็บขวด หรือ กระป๋อง ต้องดูให้ดีๆว่า มันไม่ได้กลายสภาพเป็นที่อาศัยของสิ่งมีชีวิตใต้น้ำไปแล้ว  หากพบเป็นเช่นนั้น ขอให้ปล่อยไว้ที่เดิม ไม่ต้องเก็บขึ้นมานะครับ

เรื่องเหล่านี้ จะมีการบรรยายสรุปอีกครั้งก่อนลงเรือทั้ง 2 วันครับผม ....

ทั้งเพรียงหัวหอมหวานๆ ใสๆ ทั้งปลาจระเข้ ทั้งม้าน้ำ ทั้ง Flatworm ทั้ง Xeno Crab.... กรี๊ดมากๆ เลยค่ะ

ภาพก็แจ่มแจ๋ว ตามแบบฉบับของพี่สองสาย  ;D

#372 เจ้าหอยเม่นตัวจ้อยกับกระเบื้องทะเลของพี่สายน้ำน่ะ ถ้าพี่สายน้ำไม่ได้บรรยายว่ามันกำลังพยายามจะกินอย่างเอาเป็นเอาตาย แม่หอยคงเข้าใจว่าน้องหอยเม่นเธอคงแค่ขอแทะกินตะไคร่ที่ติดอยู่บนเปลือกพี่กระเบื้องเท่านั้นเชียวค่ะ เพราะเท่าที่เคยเห็นในบ่อเลี้ยงหอยมือเสือ หอยเม่นจะเดินเล็มขูดกินตะไคร่ตามพื้นบ่อ ไม่ได้ทำร้ายหอยมือเสือเลย .. แต่ก็มีหอยเม่นหลายชนิดที่เป็นศัตรูของหอยและสัตว์น้ำบางชนิดเหมือนกันค่ะ เพราะตามข้อมูลและตำราการเลี้ยงหอย เขาก็ใส่ไว้ว่า ศัตรูของหอยเช่นปลาดาว หอยเม่น ฯลฯ..

ชอบเจ้าปลา flathead จังเลย หน้าตาพิลึก และภาพแจ่มมาก

ปูกระซิบข้างหู...เอิ๊ก

"ปูเป้" ของพี่สายน้ำนี่เอง ... :-X :-X

ชอบ flathead จังเลยค่ะ เท่.....จริงๆเลย




งั้น ต้องไปเช่าบานาน่าโบ๊ทสีสดๆซักลำนึง เอาเชือกผูกลากขอตามไปด้วย อิอิ  :o :o

สนใจมั้ยคะพี่ Dennn พี่กุ้งพี่ Phanu  นั่งไป 5 คนกำลังดี

แต่.......ถ้าเรือทำหล่นก็ ตัวใครตัวมันละกันนะคะ  :-X :-X

เออ เนอะ หนุกไปอีกแบบนะน้องหวาน เผลอ ๆ มีคนขอผลัดขึ้นเรือใหญ่กับบานานาโบ๊ทด้วยอ่ะ  ;D ;D ;D

ต้องขออภัย ..... จริงๆแล้ว อยากให้ไปด้วยกันได้หมดนะครับ แต่ติดขัดตรงที่ นายไก่ คนดูแลเรือเค้าขอไว้ เพราะ ทั้งเรือทั้งเครื่องเรือก็แก่พอสมควร เกรงว่า การแบกน้ำหนักของคน 25 คน เครื่องมือดำน้ำ รวมตะกั่ว 25 ชุด กับถังอากาศอีก 75 ใบ มันจะทำให้เรือวิ่งไม่ไหว และพาลจะเดี้ยงเอาง่ายๆ  ส่วนเรื่องที่จะเพิ่มเรือเป็น 2 ลำนั้น คงไม่เลือกทางนี้ เนื่องจาก จะทำให้พวกเราต้องแยกกันเป็น 2 กลุ่ม ต่างคนต่างอยู่ ดูแลกันไม่ได้ครับ

รูปชุดนี้ ยังไม่หมดครับ แต่ที่หยุดโพสต์ไป เพื่อไปพักใจ และดูแลคนข้างตัว .... ตอนนี้ พร้อมที่จะมาโพสต์ต่อแล้วครับ

เที่ยวนี้ คลื่นลมสงบเกินต้องการ เลยขอไปแวะลงเรือกูดกันหน่อย ....

ตามตารางน้ำ บอกว่าน้ำตาย  แต่พอลงไป มันคนละเรื่องเลยครับ น่าจะซัก 2 เด.ได้  แถม Visibility ยังสุดยอด อยู่แถวๆ 3-5 ฟุตเท่านั้นเอง ดำน้ำชนิดแทบจะต้องเอามือคลำ  หน้าต้องคอยไถไล่ไปตามกราบเรือ เพื่อให้กลับไปถึงทุ่นได้โดยสวัสดิภาพ

กลัวน้ำขุ่นอยู่แล้ว จึงเอาเลนส์มาโครลง แต่ขนาดมาโครยังได้มา 5 ภาพเอง .... สิ่งที่ชอบและสวยงามมากๆคือ ไข่นูดี้ ขดเป็นวงๆแบบนี้ มีให้เห็นหลายวง แต่ไม่ยักเห็นเจ้านูดี้ตัวที่มาวางไข่เลยสักตัวเดียว

เจ้าปลิงหนามชนิดนี้ มีให้เห็นได้กลาดเกลื่อนที่ใต้สะพานหาดตาแหวน แต่ไม่เคยให้ความสนใจเลย มาเจอเข้าตัวนึงที่เรือกูด พอได้แสงไฟ มันดูสวยเหลือเกิน เลยเก็บมาเสีย 1 รูป

ของโปรดคุณสายชล .... เพรียงหัวหอม

อีกวันถัดมา คลื่นลมก็ยังสงบดี  เราจึงบอกกัปตันหนึ่งให้ตรงไปเกาะริ้นเลย จากเดิมที่ตั้งใจไปแค่เกาะไผ่ .... เป็นเพราะไม่ไว้ใจลมฟ้าอากาศและน้ำขึ้นน้ำลง ซึ่งดูจะเพี้ยนๆไปด้วยกันหมด  ไดฟ์แรกจึงไปลงที่ยักกระโดงเลย

น้ำไหลเล็กน้อยๆ พาเราไหลลงไปยังแนวทราย ที่มีกองหินกองใหญ่บ้างเล็กบ้างกระจัดกระจายกันทั่วไป ดูๆแล้ว น่าจะเป็นผลมาจากการที่แต่ก่อน กองทัพเรือใช้หินยักกระโดงเป็นที่ซ้อมยิงปืนประจำเรือ จากหินห้อนใหญ่ๆจึงแตกกระจายออกไปเป็นก้อนเล็กก้อนน้อย

ที่น่าแปลกตาแปลกใจมากคือ มีปะการังอ่อนหลากหลายชนิดเกาะติดอยู่กับกองหินเล็กๆตามแนวพื้นทราย .... อย่างปะการังอ่อน Nephthea กอนี้

หรือ ปะการังอ่อน Sarcophyton ที่รูปลักษณ์คล้ายดอกเข็มกลุ่มนี้

หรือ ปะการังอ่อนสีสันอ่อนหวาน ซึ่งมีทั้งสีขาว สีฟ้า สีชมพู สีม่วง และสีเหลือง บานสะพรั่งเป็นหย่อมๆ

บรรดาฟองน้ำก็ไม่น้อยหน้า แพร่พันธุ์กันไปทั่วเหมือนกัน

ฟองน้ำครก และฟองน้ำสีดำกลุ่มนี้หาที่เกาะแปลก  ใช้โครงลอบเหล็กที่ที่อาศัยเจริญเติบโต

มีชิ้นส่วนของปะการังจานนอนกองอยู่ข้างๆ  คากว่า ถ้าไม่โดนสมอ ก็คงถูกอวนลากกระชากจนหักมานอนกองอยู่ตรงนี้

หินกองนี้ เป็นที่อยู่ของ ฟองน้ำครก  แอนนีโมน และ ปะการังอ่อน ที่อาศัยอยู่ร่วมกันโดยไม่มีทีท่าว่าจะเบียดเบียนกันเลย

ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะสมอเรือ ก็อวนลากหล่ะครับ ที่ทำให้ปะการังดำกอนี้ ลงมานอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้นทราย

กลุ่มหอยมุก ซึ่งที่ไหนๆก็เหมือนกัน ชอบมาเกาะติดอาศัยอยู่กับกิ่งก้านของปะการังดำ  ถ้ามากๆเข้าก็คงจะทำให้ปะการังดำตายได้เหมือนกัน

ปะการังพันธุ์ไหนกันล่ะนี่ .... ซากอวนนั่นเอง  เก่าแก่ขนาดที่ฟองน้ำมาเกาะอาศัยจนเติบโตได้ขนาดนั้น และอยู่บนพื้นทรายห่างไกลจากแนวปะการัง

แบบนี้ ไม่ต้องเก็บขึ้นมานะครับ .....

เรื่องเก็บขยะ เก็บซากอวน .... คงจะกลายเป็นสิ่งเสพติดอยู่ในตัวของสมาชิก SOS ทุกคนเสียแล้ว

ขนาดไปดำน้ำเพื่อสันทนาการกันแท้ๆ  แต่เมื่อพบเศษอวนหรือ สายเบ็ดติดเกี่ยวอยู่กับแนวปะการัง ยังอดไม่ได้ที่จะต้องกรูกันเข้าช่วยกันตัดออกมา

อ๊ะ .... เงาอะไรแว๊บๆ ..... ฉลามวาฬว่ายผ่านมาเรอะ

ม่ายช่าย ..... ฉลามเหน่ง ต่างหากล่ะ

มีภาพ 3 สาวกับคุณครู ที่ไปเก็บไดฟ์หลังจากสอบแอดวานซ์ผ่านไปแล้ว

สาวเบิร์ด ....

สาว Oo .....

น้อง Equal .....

ยังได้ลงดำที่อ่าวด้านตะวันออกของเกาะริ้นด้วย แต่น้ำกลับขุ่นมหากาฬเลยสำหรับเกาะริ้น

ลงไปก็เจอ 1 ในเครื่องเย็นตาโฟมาลอยไปลอยมาคอยต้อนรับ  ทำให้คิดถึงเย็นตาโฟวัดแขกขึ้นมาทันที

ยิ่งเจอเจ้าตัวนี้ ทำให้คิดถึงอาหารเย็นเหมือนกัน ...

ลักษณะนิเวศโดยทั่วไปจะพบ ฟองน้ำครก .... ปะการังหนัง

หุๆ ดูรูปอุ่นเครื่องก่อนไป   :D

ปะการังจาน .... มีอยู่หนาแน่นมาก แต่สามารถถ่ายมาให้ได้ชัดก็แค่รูปนี้

กัลปังหาแส้ทะเลสีแดง .... มองด้วยตาเปล่าจะออกสีคล้ำๆ แต่พอเจอแสงไฟเข้า สีจะออกแดงแจ๋เลยทีเดียว

หอยเบี้ยเทียม ..... มีทั้งสีขาวสีชมพู มักจะเกาะแอบแนบชิดอยู่กับแส้ทะเล

ตรงจุดนี้ จะมีแส้ทะเลขึ้นอย่างหนาแน่น ถ้าสังเกตให้ดี จะสามารถพบหอยเบี้ยเทียมได้มากมายทีเดียว แต่เที่ยวนี้ไม่ได้ติดมาโครลงไป เลยได้หอยเบี้ยเทียมมาตัวแค่นี้เอง ขนาดเท่าที่สายตามองเห็น

เช่นเคยครับ ..... เศษอวน / สายเบ็ด

ติดอยู่ตามแนวปะการังเช่นนี้ เป็นตัวก่ออันตรายแก่นักดำน้ำได้เป็นอย่างดีทีเดียว ถ้าเกิดเกี่ยวติดกับอุปกรณ์ดำน้ำ โดยเฉพาะคอถังเข้า แล้วเกิดช่วยเหลือตัวเองไม่ได้

พลพรรค SOS มาเจอเข้า .... ต้องเอาออกซะ

ปะการังพันธุ์ไหนครับเนี่ย ...

เอ่อ .... ระเบิด ..... กระสุนปืนใหญ่  :o

ไม่ว่าจะมีหัวติดอยู่หรือไม่ ไม่ว่าเค้าจะหมกทรายอยู่หรือไม่

อย่าขี้สงสัยนะครับ ..... ม่ะต้องไปยุ่งกับเค้าเลยนะครับ ..... ปล่อยให้เค้านอนอยู่อย่างสงบเถิด .....

ภาพใต้น้ำเที่ยวนี้หมดแล้วครับ ..... ทีนี้มาดูบนผิวน้ำ และภาคพื้นดินกันต่อครับ

จากท้ายเรือนะครับ ....

เกาะล้านตอนเช้าๆ จะคึกคักและมีสีสัน ด้วยร่มร่อน ที่มีอยู่มากมายหลายเจ้าด้วยกัน และต้องชมคนขับเรือลากร่ม ว่าเก่งมากๆ โดยเฉพาะตอนจอด เพื่อหย่อนตัวคนเล่น ที่สามารถหย่อนลงตรงกลางโป๊ะได้อย่างแม่นยำทุกครั้ง

ตัวเกาะล้านเองก็เริ่มหนาแน่นแออัดจนน้ำจืดไม่พอให้ ไฟไม่พอปั่น โดยเฉพาะฝั่งตะวันออก จะเป็นชุมชนขนาดใหญ่ นอกจากเป็นที่พักอาศัยแล้ว ยังมีรีสอร์ท โรงเรียน วัด สุเหร่า ฯลฯ อีกมากมาย

จนทำให้ต้องมีการก่อสร้างอาคารใหญ่โตไว้บนเขา ที่ผมเข้าใจว่า คงเป็นที่ทำการของ อบต.

2 ภาพนี้ ตกค้างมาจากการโพสต์ครั้งก่อน .... เป็นภาพต้องห้ามของคนบางคน

เริ่มจากน้องเบิร์ด ..... ที่เข้าใจว่า คงอดนอนมา แล้วมาดำน้ำเพื่อสอบแอดว๊านซ์ ..... แค่ไดฟ์เดียวก็เดี้ยงสนิทซะแล้ว

ข้าวปลาอาหารยังทานไม่หมด เลยวางไว้ข้างตัว ชุดก็ยังไม่ได้เปลี่ยน นอนมันตรงนี้แหล่ะ .... พอตื่นมาก็ถามหาจานข้าวที่เพื่อนช่วยเก็บไปแล้ว

แล้วก็ ... ป๋า Seaman

ที่โชว์ส่วนสัดอวบอึ๋มทั้งวัน จนสาวๆกลุ่มนี้ใจสั่น

รูปหมู่สาวๆที่มาดำน้ำเพื่อเก็บเพดานดำน้ำ ....

รูปหมู่ กับครูใหญ่ และป๋า Seaman

สองสายเดินทางกลับในวันจันทร์ จึงได้แวะไปทานอาหารที่ "ร้านเชือน" บางพระ เพื่อที่จะซื้อแกงส้มไข่ปลาเซียวกลับบ้าน

อาหารที่สั่งวันนี้มี

ยำมะม่วง ..... ใช้มะม่วงรสเปรี้ยวซอยแบบมะละกอใส่ส้มตำ คลุกกับหอมซอย กุ้งแห้ง กระเทียม พริก แล้วโรยน้ำตาล เท่านี้ก็เสร็จ  มะนาวไม่ต้องบีบ เพราะใช้รสเปรี้ยวของมะม่วงแทน

ตามมาด้วย "แกงป่าปลาเห็ดโคน" หรือ ปลาทรายนั่นแหล่ะครับ

ดูท่า เนื้อปลาจะมากว่ามะเขือซะอีก แถมยังไม่มีก้างมากวนปากด้วย

ทานกันแค่ 2 คน จะสั่งมากก็ไม่ไหว จะสั่งน้อยก็เกรงใจ เลยสั่งปลาอินทรีย์ทอดน้ำปลา มาดับเผ็ดเสีย 2 ชิ้น

เมื่อทานอิ่มแล้ว ต้องรออาหารที่สั่งเพื่อนำกลับไปใช้ในงานสังสรรค์สมาชิก SOS วันถัดไป ..... ไม่อยากอยู่เฉยๆ สองสายจึงขับรถขึ้นเขาไปนมัสการพระพุทธบาทจำลอง ที่วัดพระพุทธบาท บางพระ ที่ตั้งอยู่บนเขาเหนือร้านเชือนขึ้นไป

บนระเบียงพระมณฑป มีพระพุทธรูปเรียงรายอยู่ด้านหนึ่ง อีกด้านหนึ่งเป็นระฆัง แต่สองสายไม่กล้าตี เพราะเป็นช่วงบ่าย วัดเงียบสงบ พระสงฆ์องค์เจ้าท่านคงกำลังจำวัดอยู่  เราจึงทำเพียงแค่ไหว้พระแล้วเดินเลยไปทางพระมณฑปที่เป็นที่ประดิษฐานพระพุทธบาทจำลอง

ภายในพระมณฑป ..... องค์พระพุทธบาทจำลองประดิษฐานอยู่ตรงกึ่งกลางพอดี

รอยพระพุทธบาทมีขนาดไม่ใหญ่นัก .....

สองสายได้ซื้อดอกไม้ธูปเทียนมานมัสการคนละชุด ซึ่งในชุดนั้นมีทองคำเปลวมาให้ด้วย

ปกติที่อื่นๆจะให้ทองคำเปลวมาแค่ 3 แผ่น แต่ที่นี่ให้มาตั้ง 12 แผ่น  สองสายต้องผลัดกันปิดทองเสียจนรอบรอยพระพุทธบาทเลยครับ

ที่มุมหนึ่งภายในพระมณฑป มีแผ่นหินแกะสลัก บอกเล่าถึงที่มาของรอยพระพุทธบาทองค์นี้

ก่อนกลับ สองสายขับรถเลยจากวัดลงไปด้านหลัง ซึ่งเป็นตัวอำเภอบางพระ ที่เดิมคงจะเป็นชุมชนชาวประมงและชาวสวน ที่ตั้งอยู่ติดกับชายทะเล สามารถมองเห็นอาคารสูงๆชายหาดศรีราชาได้อย่างชัดเจน

อีกสองอาทิตย์ .. แต่ฝนจะหยุดตกมั๊ยเนี่ย ..  :(

โอมเพี้ยง ขอให้น้ำใส ๆ ฝนไม่ตกเน้อ... :P :P :P

เมืองไทยไปที่ไหนก็แวะไหว้พระ เข้าวัด
เป็นสิริมงคลให้กับผู้เยี่ยมเยือนได้เสมอ... :-* :-* 8) 8) :-*

ว่าแต่ว่า ปลาอินทรีย์ สีหน้าหม่ำจังค่ะ ดีนะ หม่ำข้าวเย็นแย้ว...รอดท้องไป :P :P
ขอบคุณพี่สองสายที่ซื้อฝากในงานสังสรรค์สมาชิก SOS ด้วย...อิ่มหนำ :-X :-X :-X

พี่จ๋อมคร๊าบบบ...หมดกันภาพลักษณ์ที่สั่งสมมา(((ซึ่งก็น้อยอยู่))))
อุตส่าห์ดีใจ๊ดีใจ นึกว่าไม่โดนแล้วเชียววววววว :( ??? :(

งือ ๆๆ เห็นแล้วน้ำลายสอ คิดถึงอาหารไทยจัง
((คิดถึงดำน้ำและเพื่อน ๆ sos มากกว่า อิอิ))

5555....ขำรูปพี่เบิ๊ดจัง

เอ่อ....พี่ sea man....ขาวอวบมั๊กๆๆ ง่ะ  :-X :-X :-X

ดูรูปอาหารแล้วหิวง่ะ