ชุมพร...จุดนัดพบของผู้พิทักษ์รักษ์ทะเล กับ ผู้มีเศรษฐกิจพอเพียงในหัวใจ

[สายชล]

โขดหินด้านใต้ของหินแพ เคยมีดงแส้ทะเลสีแดงที่ขึ้นอยู่หนาแน่น  แต่ปีนี้....แส้ทะเลขาดแหว่ง และหายไปมาก

อย่างไรก็ตาม....ความงามของที่นี่ยังคงอยู่ให้เราได้เห็น....แม้จะไม่เท่าเดิม....

[แม่หอย]

 

[สายชล]

ปลาตัวเล็กๆประเภทปลากะรังจิ๋ว ( Anthias) ว่ายไปมาอยู่ตามกอแส้ทะเล

[สายชล]

ชื่นชมกับความงามใต้ท้องทะเลได้ไม่นาน.....งานก็เข้า....


ลอบดักปลาขนาดมหึมาวางอยู่บนพื้นทราย ที่ความลึกราว 23 เมตร 


ปลาหลากหลายพันธุ์ที่ติดอยู่เต็มลอบ ทำให้เรารู้ว่าลอบนี้ถูกทิ้งลงใต้ท้องทะเลเมื่อคืนก่อนหน้านี้เอง....

[สายชล]

ถ้าลอบใบนี้ไม่ได้ถูกทิ้งอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติทางทะเล  เราคงปล่อยทิ้งไว้อย่างนั้น เพื่อไม่ทำให้เจ้าของลอบเดือดร้อน

แต่....หินแพอยู่ในเขตอุทยานแห่งชาติทางทะเล หมู่เกาะชุมพร  ซึ่งทุกอุทยานฯ ห้ามทำการประมงทุกชนิด  และเราเชื่อว่าชาวประมงพื้นบ้านคงไม่มีปัญญาขนลอบใหญ่ยักษ์ ขนาดมนุษย์สิบคนเข้าไปนั่งๆนอนๆได้สบายๆอย่างนี้   เราจึงไม่สามารถทำใจปล่อยให้ปลามากมายหลายหลากพันธุ์เหล่านี้ติดอยู่ในลอบต่อไปได้

รายการปล่อยปลาออกจากลอบจึงเริ่มขึ้น......

ปลาหลุดออกไปได้หมด และไม่มีตัวใดเสียชีวิตอยู่ในลอบใบนี้.....

[สายชล]

เราว่ายน้ำล่องไปทางตะวันออกของหินแพ....

ตามปกติแถวนี้จะมีทากสวยๆหลากหลายพันธุ์ให้เราได้ชมมากมาย  แต่วันนี้เราเจอแต่ทากปุ่มสีซีดๆ...ขาวๆ....

[สายชล]

ไข่ทากที่มีให้เห็นก็ขาดเว้าๆแหว่งๆ หาที่สมบูรณ์ไม่ได้...

[สายชล]

ที่น่าประหลาดอีกอย่างหนึ่งก็คือ ดาวทะเลที่พิกลพิการ แขนขาดออกจากตัว แต่ยังดีที่มีแขนใหม่งอกขึ้นมาใหม่บ้างแล้ว

[สายชล]

คงอีกนานกว่าดาวเหล่านี้จะงอกแขนใหม่ออกมาครบถ้วนสมบูรณ์.....

[สายชล]

ปะการังลูกโป่งใหญ่ (Rounded Bubblegum Coral)  ของที่นี่ ก็เป็นพวงเล็กๆไม่สมบูรณ์นัก....

[สายชล]

แต่ที่สวย....สมบูรณ์ และมีจำนวนมากขึ้น เห็นจะเป็นกุ้งตัวยาว.....

กุ้งตัวผู้ที่ตัวเล็กๆ ผอม เพรียว....

[สายชล]

กุ้งตัวเมียที่ตัวใหญ่....สีสันสวยงาม....

[สายชล]

ด้านหลังของกุ้งตัวเมียที่ไม่ค่อยได้เห็นภาพด้านนี้นัก....

[สายชล]

ภาพเปรียบเทียบขนาดและรูปร่างของกุ้งตัวยาวเพศผู้และเพศเมีย ที่อยู่ในกิ่งแส้ทะเลเดียวกัน แต่ไม่ยอมมาอยู่ใกล้ๆกัน.....

[สายชล]

ทางด้านตะวันออกของหินแพ.....เราได้เห็นเศษอวนติดอยู่ตามหน้าผาของกองหินจากที่ละน้อยๆ และมากขึ้นๆเรื่อยๆ....