หนึ่งวัน ..... ใน Manila

[สายน้ำ]

จุดหนึ่งที่เป็นทางเดินลงไปยังห้องขัง

[สายน้ำ]

เลยไปนิดนึง เป็นอาคารหลังใหญ่ ที่ควบอยู่กับป้อมและเชิงเทินปากแม่น้ำปาซิก ที่ใช้โจมตีศัตรูผู้บุกรุกเข้ามาในแม่น้ำปาซิก

อาคารหลังนี้ สร้างตั้งแต่ปี 1592 เพื่อใช้เป็นกองบัญชาการ  ส่วนห้องใต้ดินติดแม่น้ำ ถูกใช้เป็นที่เก็บอาวุธยุทโธปกรณ์ และดินปืน  ต่อมาถูกดัดแปลงเป็นกองบัญชาการทหารอเมริกันในปี 1904  จนถึงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2  ฟิลิปปินส์ถูกญี่ปุ่นยึดครอง  ห้องใต้ดินเหล่านั้น จึงถูกใช้เป็นที่คุมขังนักโทษแทน

[สายน้ำ]

บริเวณที่ใช้เป็นที่คุมขังนักโทษชาวฟิลิปปินส์นั้น  อยู่ติดแม่น้ำ  ดูแล้ว น้ำน่าจะซึมเข้ามาถึงได้ง่ายๆ  ดังนั้น นักโทษน่าจะได้รับความทุกข์ทรมานจากทั้งแดดและฝน รวมทั้งความชื้นแฉะจากน้ำที่ซึมเข้ามาจากแม่น้ำปาซิก

[สายน้ำ]

 

[สายน้ำ]

จากบนป้อม  มองเห็นวิวแม่น้ำ และตัวเมืองอีกฝั่งของแม่น้ำได้ชัดเจน .... นึกไปถึงสมัยก่อน คงสามารถมองเห็นเรือรบของศัตรูได้แต่ไกล  ทำเลดีจริงๆ

[สายน้ำ]

อีกมุมหนึ่งที่ด้านบนของป้อม และที่ขังนักโทษ

[สายน้ำ]

 

[สายน้ำ]

บนป้อมนี้ ก็ยังมีรูปปั้นรำลึกถึงริซาล ....

[สายน้ำ]

มองลงไปที่ด้านล่างของป้อม  เห็นทหารสเปนอีกคนหนึ่ง ยืนมวนบุหรี่อยู่ข้างป้อมริมน้ำ

[สายน้ำ]

สุดทางแล้วครับ  ใช้เวลาเดินชมอยู่ประมาณ 2 ชั่วโมง  สมควรจะเดินกลับได้ ...

ลงจากป้อมริมแม่น้ำ .... ต้องผ่านจุดที่ใช้คุมขังโฮเซ่ ริซาล  และมีรูปจำลองของริซาล ขณะที่เตียมตัวออกเดินไปยังลานประหาร

[สายน้ำ]

จากหน้าห้องขัง ไปจนถึงจตุรัสที่เป็นลานประหาร ... จะมีรอยเท้าจำลองที่ทำด้วยทองเหลือง และปูน  แสดงถึงเส้นทางที่ริซาลเดินไปหาจุดสุดท้ายของชีวิต

[สายน้ำ]

แต่ละก้าวเดิน จะเป็นย่างก้าวที่สั้นๆ เพื่อแสดงให้ทราบถึง ความยากลำบากในการก้าวเดินของริซาล เนื่องจากถูกจองจำด้วยโซ่ตรวนอันหนักอึ้ง

[สายน้ำ]

พ้นจากประตูของ Fort Santiago มาด้วยอารมณ์เศร้า สลด หม่นหมอง ....

แต่พอมาถึงบริเวณที่เป็นสวนและน้ำพุ  อารมณ์ดังกล่าวหายไปหมด เมื่อเจอภาพน้องเก๋ และป๋าหนิ่ง อย่าง 2 ภาพนี้เข้า .... ขำกลิ้งเลยครับ


หนึ่งวันใน Manila ก็หมดไปแล้ว ไปได้แค่ 3 แห่งเท่านั้นเอง เพราะแต่ละแห่งใช้เวลาพอสมควร นอกจากนี้ ลมยังแรง  ฝนทำท่าจะตก  และรถติดมากถึงมากๆๆๆๆ และไม่อยากรบกวน Kori มากกว่านี้  เอาไว้โอกาสหน้าถ้ามีโอกาสมาพักใน Manila อีก จะหาโอกาสไปอีกหลายแห่ง อย่างเช่น ภูเขาไฟปินาตูโบ ที่อยู่ไม่ไกลนัก ... คอยติดตามนะครับ

ขอบคุณที่ตามอ่านมาจนจบครับผม ... 

[Sky]

ฮ่าๆ สนุกดีค่ะ ขำกลิ้งเอารูปสุดท้ายจริงๆ

[สายรุ้ง]

พ้นจากประตูของ Fort Santiago มาด้วยอารมณ์เศร้า สลด หม่นหมอง ....

แต่พอมาถึงบริเวณที่เป็นสวนและน้ำพุ  อารมณ์ดังกล่าวหายไปหมด เมื่อเจอภาพน้องเก๋ และป๋าหนิ่ง อย่าง 2 ภาพนี้เข้า .... ขำกลิ้งเลยครับ

เห็นด้วย ๆ เลยค่ะ กำลังอ่านสนุก ได้บรรยากาศ เจอภาพกำจัดจุดขำ 5555    จริงๆด้วยค่ะ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุกๆนะค่ะ