กระดานข่าว Save Our Sea.net

                          Alii !......Palau.....สวัสดี....ลาที....ปาเลา

"ไปดำน้ำที่ปาเลากันไหมคะ ?"

น้องหนิ่งถามสองสายในวันหนึ่ง ที่กลางทะเลอันดามันของไทย แล้วเราก็ใจง่ายตอบน้องหนิ่งด้วยเสียงใสๆว่า "ไปจ้ะ"

และแล้ว.....บ่ายสองครึ่งของวันที่ 9 พฤษภาคม ที่ผ่านมา.....น้องหนิ่ง น้องเก๋ และสองสายก็นั่งเครื่องบินของสายการบินแห่งชาติไทยจากสุวรรณภูมิไปลงที่สนามบินมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ 

พอพ้นจากตัวอาคารสนามบิน  Anthony....  คนขับรถของ Kori เพื่อนสาวชาวอินโดนีเซียที่ไปทำงานประจำอยู่ที่ธนาคารเพื่อการพัฒนาแห่งเอเชีย กลางกรุงมะนิลา  ซึ่งเราเคยไปดำน้ำด้วยกันครั้งหนึ่งที่ Puerto Gelera ในฟิลิปปินส์ เมื่อสี่ปีมาแล้ว ยืนคอยเราอยู่พร้อมรอยยิ้มพิมพ์ใจ

Anthony ขับรถอย่างใจเย็นพาเราวิ่งฝ่าเมืองที่ถนนหนทางสับสนวุ่นวายไปด้วยรถราที่วิ่งกันอย่าง "วัดใจ" ทางใครไม่ทางมันอย่างน่าใจหายใจคว่ำ...

กว่าจะถึงบ้าน Kori ได้ เล่นเอาเรามึนๆงงๆ  ลงจากรถได้ก็ขอวิ่งเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตาให้คลายเครียด

บ้านของ Kori อยู่ในหมู่บ้านที่เงียบสงบแม้จะอยู่กลางเมืองใหญ่  บ้านน่ารักและสะอาดเรียบร้อยมาก การประดับประดาห้องรับแขกเหมือนกับโชว์รูมขายของตกแต่งบ้านอย่างไงอย่างงั้น

หน้าบ้านเป็นที่จอดรถ ส่วนสวนสวยกลับไปอยู่หลังบ้าน  เห็นแล้วก็ชอบใจ เพราะมีไว้เพื่อความเป็นส่วนตัวเจ้าของบ้านจริงๆ คนเดินถนนผ่านหน้าบ้านไม่เกี่ยว..... 

วันนี้เราแค่มาแวะพักผ่อนที่บ้าน Kori เพื่อรอต่อเครื่องบินไปยังปาเลาในตอนสี่ทุ่ม แต่ในตอนขากลับ เราจะต้องแวะค้างคืนที่นี่สองวัน  เราจึงขนเสื้อผ้าที่จะใช้ตอนขากลับขึ้นไปเก็บไว้บนห้องนอนใหญ่ที่ Kori เตรียมไว้ให้เราทั้งสี่คน เพื่อจะได้ไม่ต้องแบกไปแบกกลับให้เปลืองแรงและเสียน้ำหนักที่มีให้อย่างจำกัด

จากนั้น....Anthony ก็ขับรถพาเราฝ่าการจราจรที่คับคั่งไปหาอาหารรับประทานที่ศูนย์การค้าใกล้ๆที่ทำงานของ Kori  ศูนย์การค้าแห่งนี้มีการตรวจตราความปลอดภัยเข้มงวดเพราะอยู่ใกล้อาคารสำคัญหลายแห่ง ผู้คนก็คึกคักดี ร้านอาหารมีคนนั่งอยู่เต็มไปหมด

อาหารที่เราหาทานในวันนั้น ไม่ใช่อาหารพื้นเมืองแต่กลายเป็นอาหารเม็กซิกันที่รสชาติพอกล้อมแกล้มทานไปได้ไม่ฝืดคอนัก

เรานั่งรับประทานอาหารและเดินเล่นอยู่ที่นั่นชั่วโมงกว่าๆ ไม่ได้มองหาซื้อข้าวของอะไรแต่เพื่อฆ่าเวลามากกว่า เมื่อนั่งรถกลับไปบ้าน Kori อีกครั้ง ท้องฟ้าที่แจ่มใสเริ่มมีเมฆดำแผ่กระจายเต็มท้องฟ้าด้านตะวันออกของตัวเมือง

หางพายุรามสูร ซึ่งก่อตัวกลางมหาสมุทรแปซิฟิกแถวๆไมโครนีเซีย และกำลังเคลื่อนขึ้นไปทางเหนือห่างจากกรุงมนิลาไปทางด้านตะวันออกราว 800 กม คงเริ่มส่งอิทธิพลมาถึงที่นี่แล้ว

สายชลเริ่มภาวนาขออย่าให้เป็นอุปสรรคกับการเดินทางไปปาเลาของพวกเราเลย....

คำภาวนาของสายชลได้ผลชงัด.....เมื่อ Kori และ Ayako....เพื่อนร่วมงานของ Kori ที่เคยดำน้ำกับเราที่ Puerto Gelera เช่นกัน มาถึงบ้านและเราพร้อมจะออกเดินทางไปสนามบิน เมฆครึ้มก็พลันพัดไกลไปทางตะวันตก ไม่มีทั้งฝนทั้งลมให้เราได้สัมผัส

แต่ที่สนามบินมะนิลา....ความปวดเศียรเวียนเกล้าและความเครียดเริ่มมาเยือนพวกเรา..... :(

สายการบินที่จะเดินทางจากมนิลาไปปาเลานั้นมีเพียงสายการบินเดียว คือสายการบิน Continental Airlines ของ U.S.A. การผูกขาดของสายการบินนี้ทำให้เราต้องปวดเศียรเวียนเกล้ากับการบริการ นับตั้งแต่การสอบถามข้อมูลละเอียดยิบถึงของในกระเป๋า ถามแล้วถามอีก กว่าจะปิดสติ๊กเกอร์ผ่านการตรวจจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลงบนกระเป๋าได้  จนมาถึงเรื่องการอนุญาตให้ส่งกระเป๋าเข้าใต้ท้องเครื่องได้สองใบ โดยน้ำหนักของกระเป๋าแต่ละใบต้องไม่เกิน 50 ปอนด์ (23 กก.) อีก.....

 ;)

ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อเราถูกบังคับให้จัดแยกแบ่งสมบัติเฉลี่ยใส่สองกระเป๋าให้ไม่เกินใบละ 50 ปอนด์....แต่พอ Kori ส่งเงินให้ไป 25 ดอลล่าร์  การแบ่งสมบัติใส่กระเป๋าก็ยุติไปซะเฉยๆ  แต่พอเครื่องบินจะออก กระเป๋าใส่อุปกรณ์ดำน้ำของสองสายใบหนึ่งก็ไปนอนอยู่ที่พื้นสนามบิน ไม่ยอมถูกขนไปไว้ใต้ท้องเเครื่องบิน เหตุเพราะมีมือดีไปดึงสติ๊กเกอร์ผ่านการตรวจจากเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยออก  โชคดีที่มีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งไปพบเข้าและมาตามหาเราไปยืนยันว่ากระเป๋าใบนั้น และอีกสองใบที่อยู่ใต้ท้องเครื่องแล้วและถูกรื้อค้นลงมากองรวมกัน ได้ผ่านการตรวจตราแล้วเรียบร้อย กระเป๋าทั้งหมดจึงถูกหิ้วนำไปขึ้นใต้ท้องเครื่องบินได้

การตรวจตราของที่จะนำติดตัวไปขึ้นเครื่องก็ทำแล้วทำอีก ค้นกันชนิดละเอียดยิบ แม้แต่รองเท้าที่ใส่ก็ต้องถอดให้ตรวจ  สายชลสงสัยมากในเรื่องนี้จึงถามเจ้าหน้าที่สาวที่ดูใจดีว่าการตรวจอย่างเข้มงวดเช่นนี้มีเป็นประจำหรือ  คำตอบก็คือ ใช่ เพราะนี่คือมาตรฐานของสหรัฐอเมริกา ที่วางไว้ให้กับปาเลาที่เคยเป็นอาณานิคมมาก่อน การเข้าเมืองปาเลาจึงต้องเข้มงวดกวดขันตามอเมริกันไปด้วยอย่างที่เห็น

ความขุ่นมัวติดใจเราไปจนถึงสนามบิน Koror เมืองหลวงเก่าของปาเลา แต่พอลงไปถึงบริเวณตรวจคนเข้าเมือง เรากลับอารมณ์ดีขึ้นมาก เมื่อได้เห็นเจ้าหน้าที่ของปาเลาที่มีแต่ความน่ารัก ยิ้มแย้มแจ่มใส ให้คำแนะนำในการกรอกใบผ่านด่านอย่างดีเป็นกันเอง  แถมยังมีเจ้าสุนัขพันธ์ลาบาดอร์มาเดินดมตามขาของเราอย่างแสนสุภาพเรียบร้อยให้เรายิ้มหัวได้อีก

Alii!.....Welcome  to Palau.....สวัสดี......ยินดีต้อนรับสู่ปาเลา

                              (http://www.worldatlas.com/webimage/countrys/oceania/pwnewz.gif)                                                       


                                                       (http://www.visit-palau.com/aboutpalau/images/palmap.gif)


สาธารณรัฐปาเลา (Replublic of Palau)  เป็นแผ่นดินแห่งหมู่เกาะที่ตั้งอยู่กลางมหาสมุทรแปซิฟิก ตรงบริเวณที่เรียกว่า Micronesia อาณาเขตของปาเลาอยู่ในระหว่างเส้นรุ้งที่ 7องศา 30' เหนือ และเส้นแวงที่ 133 องศา 30' ตะวันออก  ถ้าจะเทียบระยะห่างจากเมืองที่เรารู้จักดี ก็คือห่างจากกรุงมนิลาไปทางตะวันออกราว 800 กม. และห่างจากกรุงโตเกียวไปทางใต้ราว 3,200 กม.
 

                                         (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/cd/Map_OC-Micronesia.PNG)


ชนพื้นเมืองของปาเลา (Palauan) สันนิษฐานว่ามีกำเนิดมาจากการอพยพของชนพื้นเมืองมาเลย์  ของอินโดนีเซีย....มาลานีเซียน ของนิวกินี....และ ชนเผ่าโพลีนีเซียน เมื่อกว่า 1,000 ปีก่อนคริสต์กาล ในสมัยโบราณกาลมีการปกครองโดยหัวหน้าเผ่า แต่เมื่อชาติยุโรปเริ่มเข้ามามีอิทธิพลในบริเวณนี้ ไมโครนีเซียก็ถูกสเปญเข้ายึดครอง ต่อมาได้ขายให้เยอรมัน พอถึงช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เยอรมันก็โอนดินแดนให้ญี่ปุ่นเข้าครอบครองแทน

หลังญี่ปุ่นแพ้สงคราม ไมโครนีเซียซึ่งรวมทั้งปาเลาด้วยก็ตกไปอยู่ในความดูแลของสหรัฐอเมริกา ยาวนานมาจนถึงวันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1994 ปาเลาจึงได้รับเอกราช ตั้งเป็นสาธารณรัฐปาเลา มีประธานาธิบดีที่ได้รับเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตย ปกครองประเทศสืบมาจนถึงปัจจุบัน

ปาเลาเป็นประเทศเล็กๆที่มีพื้นที่รวมเพียง 459 ตารางกิโลเมตร ประกอบด้วยรัฐ 16 รัฐ  ประชากรมีประมาณ  20,842 คน  รายได้เฉลี่ยประมาณ $10,000 ต่อคน/ปี

จุดเด่นของปาเลาคือเป็นประเทศเล็กๆที่มีความสวยงามมาก ในปี 1989 ปาเลาได้รับการจัดอันดับให้เป็นสุดยอด หนึ่งในเจ็ดของจุดดำน้ำที่ดีที่สุดในโลก 

                                                                                     (http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/48/Flag_of_Palau.svg/125px-Flag_of_Palau.svg.png)

ธงชาติของปาเลา เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีวงกลมสีเหลืองอยู่บนพื้นสีฟ้า  สีเหลืองนั้นหมายถึงดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของการเก็บเกี่ยวพืชผล การแพร่พันธุ์ และเทศกาลสำคัญต่างๆของปาเลาซึ่งมักจะตรงกับคืนเดือนเพ็ญ

ปาเลาเป็นประเทศหมู่เกาะ ที่มีเกาะเล็กเกาะน้อยรวมกันราว  300  เกาะ ปัจจุบันเมืองหลวงย้ายจาก Koror ไปอยู่ที่  Melekeok ที่อยู่บนเกาะใหญ่สุดทางเหนือของ Koror

สภาพอากาศโดยทั่วไป จะอยู่ในเขตร้อนชื้น อุณหภูมิเฉลี่ย 27 องศาเซลเซียส ฝนจะตกหนักในช่วงเดือนกรกฎาคมถึงตุลาคม จึงถือเป็นช่วง Low Season ประจำปี เท่าที่ผ่านมาปาเลาจะอยู่ในแนวนอกเขตพายุไต้ฝุ่น แต่ไม่ทราบว่าด้วยเหตุโลกร้อนหรืออย่างไร ช่วงนี้ปาเลาจึงถูกถล่มด้วยไต้ฝุ่นถึงสองลูกติดต่อกันคือทั้งพายุรามสูรและนากรี

ภาพจาก.....http://www.visit-palau.com/aboutpalau/index.cfm
                   http://en.wikipedia.org/wiki/Palau
                   http://www.worldatlas.com/webimage/countrys/oceania/pw.htm

สนามบินเมือง Koror เป็นสนามบินแห่งชาติของปาเลาที่มีขนาดเล็กกว่าสนามบินภูเก็ตของเราสักสี่เท่า หาอะไรที่เจริญหูเจริญตาไม่ได้

แต่ขอบอก....ห้องน้ำของสนามบินนั้นสะอาดกว่าสนามบินภูเก็ตสักสี่เท่า

กว่าเราจะออกมาพ้นสนามบิน Koror ได้ ก็เกือบตีสามของเมืองปาเลา (ตีหนึ่งบ้านเรา)  ผู้จัดการหนุ่มของเรือ Eco Exploror นาม Richard มาคอยต้อนรับและต้อนเราขึ้นรถบัสพวงมาลัยขวาที่แล่นชิดขวาไปตามถนนแคบๆที่ลัดเลาะไปตามเชิงเขาผ่านตัวเมืองเล็กๆของ Koror ไปจนถึงท่าเรือ ซึ่งใช้เวลาเพียง 30 นาทีก็ถึง

ความใหญ่ของเรือ  Eco Explorer ที่จอดเทียบท่าอยู่นั้น ทำให้น้องหนิ่งถึงกับร้องว่า "โอ้โฮ.....ใหญ่กว่าเรือโชคศุลีเยอะเลย"


นักดำน้ำที่มาลงเรือพร้อมกับเราในครั้งนี้มีทั้งหมด 12 คน...... มีทั้งชาวเอเชียและยุโรป แต่ละคนนั้นท่าทางอ่อนระโหยโรยแรงที่พร้อมจะหลับได้ทุกเมื่อ  ฉะนั้น....พอขึ้นเรือได้  Richard จึงรีบบอกเบอร์ห้องพัก แล้วก็พาเราไปห้องนอนของแต่ละคนทันที

เนื่องจากมีคนน้อยกว่าปกติ....Yvette (อ่านว่า "อีเว็ต"  ซึ่งเราคนไทยเรียกว่า "อีส้วม" นางเอกละครของไทยที่แสดงโดยน้องแหม่ม คัทลียา)  ผู้จัดการฝ่ายขายของบริษัทเจ้าของเรือ จึงกรุณาเลื่อนห้องพักของสองสายจากชั้น  C  ซึ่งเป็นห้อง Standard อยู่ล่างสุด ขึ้นมาอยู่ห้อง Suit ชั้น A ซึ่งอยู่บนสุด ส่วนน้องหนิ่ง...น้องเก๋...และ Ayako ได้อยู่ห้อง Deluxe ชั้น B  สำหรับ Kori นั้นพอใจจะอยู่ชั้น C ต่อ

เวลาง่วงนอนนี่ ห้องไหนๆก็ไม่สำคัญแล้ว ขอให้ได้นอนก่อนก็แล้วกัน  สองสายนั้นอาบน้ำเสร็จก็ปีนขึ้นเตียง แล้วก็หลับไปชนิดที่เรียกว่า "หลับกลางอากาศ" สนิทไปจนถึงเช้า.....    

เช้าวันแรกในปาเลา.....อากาศยังขมุกขมัว เมฆเต็มท้องฟ้าด้วยฤทธิ์พายุไต้ฝุ่นรามสูรที่ทิ้งแต่หางไว้ให้ได้เห็น

Richard และ Hayley สาวชาวออสซี่ที่จะเป็น Dive Leader ของเรา ช่วยกันบรรยายสรุปให้เราทราบเกี่ยวกับปาเลา....เรือ... การปฏิบัติตัวขณะอยู่บนเรือ....ตารางการดำน้ำ (คร่าวๆ) การแบ่งกลุ่มดำน้ำ ฯลฯ ตามธรรมเนียมของการดำน้ำกับเรือ Liveaboard โดยทั่วๆไป

ส่วนจุดดำน้ำของปาเลามีมากมายหลายจุด รอบๆเกาะแก่งต่างๆกระจายกันอยู่ตั้งแต่เหนือจรดใต้ ว่าแล้วนาย Richard ก็กางแผนที่จุดดำน้ำที่เพิ่งสั่งทำมาจากมนิลา  กางแล้วก็เก็บไม่ให้คนดู  โชคดีที่สายชลมีแผนที่จุดดำน้ำของ ร้านดำน้ำเก่าแก่ที่สุดของ Palau อยู่ในมือ จึงนำออกมาใช้ได้เอง ไม่ต้องพึ่งพาท่านให้ปวดหัว....

สำหรับการดำน้ำไดฟ์แรกนั้น Richard บอกว่าจะเริ่มตอนบ่ายสองหลังจากทานอาหารเที่ยงแล้ว  แต่พวกเรารวมทั้ง Yvette เจ้านายของ Richard พากันคัดค้าน เพราะเราจะเสียเวลาไปครึ่งวันทันทีโดยเปล่าประโยชน์ 

ตอนแรกเขาทำท่าฮึดฮัดจะไม่ยอม โดยอ้างโน่นอ้างนี่  แต่ในที่สุด เมื่อเห็นว่าเราไม่ยอมกันแน่ เขาก็ยอมเผยความจริงว่า เรือเล็กที่มีอยู่สองลำนั้นกำลังพาแขกที่มาถึงก่อนเราหลายวันแล้ว (แต่ยังไม่ได้ออกดำน้ำสักวัน เพราะติดพายุรามสูรอยู่) ออกไปดำน้ำ และยังไม่กลับมา หากกลับมาถึงเมื่อไรจึงจะให้พาเราออกดำน้ำได้

เอ....ทำอย่างนี้ไม่สวยเลยนะ นาย Richard..... ;)

อยู่ว่างๆ....เราไปจัดการแขวนอุปกรณ์ดำน้ำเป็นชุดๆเพื่อให้เขานำไปประกอบกับถังอากาศแล้วยกไปไว้ในเรือเร็วเล็กที่จะพาเราไปดำน้ำ  ส่วนอุปกรณ์อื่นๆก็ใส่ตะกร้าที่เขานำมาวางเรียงให้ใช้

จากนั้นเราก็เดินสำรวจเรือไปทั่วทั้งลำ.....เพื่อจะได้รู้ทีหนีทีไล่กรณีฉุกเฉิน

กระดานบอกชื่อคนเรือที่ทำหน้าที่ต่างๆ และ Dive Leaders ทั้งหมดที่มีอยู่เพียง 4 คน สำหรับนักดำน้ำที่มีอยู่บนเรือทั้งหมดในขณะนั้น 13 คน   

อ่างอาบน้ำจากุซซี่ที่หัวเรือน่าลงแช่แก้เหนื่อยเมื่อยล้านะคะ....  

ท่าเรือ Koror ที่เรือ Eco Explorer จอดอยู่ เป็นท่าเรือสินค้าที่ใหญ่สุดในปาเลา

ติดกับท่าเรือนั้น...มีโรงแรมหรูตั้งอยู่หลายแห่ง

มองออกไปนอกอ่าว....ฤทธิ์คุณรามสูรยังมีอยู่ คลื่นลมในช่วงเช้าของวันนั้นจึงยังรุนแรงอยู่พอสมควร

สายชลคาดการณ์ว่า....วันนี้เราคงต้องดำน้ำอยู่เฉพาะแต่ในอ่าวที่เรือเราจอดอยู่แน่ๆ

ระหว่างนั่งๆนอนๆคอยเรือเล็กพาไปดำน้ำ.....เราเห็นคนเรือหิ้วปลาทูน่าขนาดใหญ่จากท่าเรือด้านเหนือตรงมายังเรือ

อู้ฮู้....ตัวใหญ่จัง  พวกเราบางคนเริ่มน้ำลายสอ นึกถึงทาโร่ ซูชิ ขึ้นมาทันทีทันควัน.....

Yvette บอกเราว่า วันนี้ต้องมีเรือล่าทูน่ามาจอดส่งปลาแน่ๆ แล้วก็ชวนเราลงจากเรือไปเดินชมเขาขนปลาทูน่าขึ้นมาขายกัน

ไปถึง....เห็นเขากำลังยกปลาทูน่าแช่แข็งตัวใหญ่ยักษ์ขึ้นจากเรือประมงพอดีค่ะ

น่าสงสาร....

ปลาทูน่าที่เห็นตัวเท่าๆกัน เหมือนมาจากฝูงเดียวกัน  เกือบทุกตัวมีเบ็ดและสายเบ็ดคาปากอยู่ 

ปลาแต่ละตัว...ใหญ่กว่าตัวที่คนเรือยกไปมาก

ปลาถูกจับวางบนรางอลูมิเนียมแล้วเหวี่ยงด้วยแรงคนส่งไปตรวจสภาพความสดและความสมบูรณ์  ด้วยการดูเหงือก และการตัดเนื้อบริเวณด้านข้างเหนือหางออกเป็นรูปลิ่มก้อนโต...

ปลาผ่านการทดสอบคุณภาพ....จะถูกนำไปขึ้นตราชั่ง...จดบันทึกน้ำหนัก...แล้วก็ส่งไปนำเอาเบ็ดตัวโตออกจากปาก ทำความสะอาดเนื้อตัวให้ดูดี

ขั้นตอนสุดท้ายคือการนำปลาลงบรรจุในกล่องกระดาษที่มีพลาสติกผืนใหญ่หุ้มตัวปลาไว้อีกชั้นหนึ่ง  แต่ละกล่องจะบรรจุปลา 3 ตัว เฉลี่ยตัวละ 30 กว่ากิโล  เขาบอกว่าส่งขายได้กิโลละ 20 เหรียญสหรัฐ

อืมมม....ตัวหนึ่งก็ราว 600 เหรียญ  แพงใช่เล่นเลยนะคะ  

ส่วนปลาที่ไม่ผ่านการตรวจสอบคุณภาพ จะถูกนำไปไว้ใต้โต๊ะอย่างนี้ค่ะ.....

ส่วนตัวนี้ถูกเหวี่ยงมาตรวจสภาพแรงไปหน่อยจนกระเด็นตกลงมาจากรางมานอนแอ้งแม้ง เล่นเอาพวกเราที่ยืนดูอยู่ตรงนั้นหนีกันกระเจิง....

ขอปาดดดดดดดด ก่อนนะค่ะ   :) :) :)    กลัวน้องปลาทูน่า หล่นทับหรือเปล่าค่ะ ตัวหญ่ายเหลือเกิน  น้องปลาอ้วนหรืออืดค่ะพี่สายชล

แอบกระซิบได้ไหมค่ะว่า พ่อ Richard  หน้าตาน่ารักเชียว สาว Hayley ก็ดูท่าจะเป็นสาวสวยนะค่ะ  ดีจัง ไปแล้วเจริญหูเจริญตา

ค่ะ ฮิ ฮิ   :-* :-* :-* :-*

มาตามอ่านอยู่นะค่ะ  สงกะสัยว่าจะเป็นมหากาพย์หรือเปล่าเอ่ย    :D :D ;D ;D

สงสัย.. ตัวที่ไม่ผ่าน เค้าเอาไปทำอะไรต่ออะคะ.. หรือเอาไปกินกันเอง..  :)

มาตามอ่านอยู่ too na ka...
Palau !!!  one of the life time destination on my list too ka'  :-*  :-*

ตามมาดูติดขอบสนามเลยค่า... 8) 8) 8)

โอ๊ะโอ.....เผลอไปหาอะไรหม่ำหน่อยเดียว แฟนคลับเข้ามาเยี่ยมซะแล้ว  ขอบคุณค่ะ.... :-* :-* :-*

ฮิๆ....หน้าตาก็ดูดีหรอกค่ะน้องเตย เดี๋ยวคอยดูฤทธิ์พ่อ Richard ต่อไปเถอะ  ถ้าอยู่เมืองไทยละก็...ฮึ่มมมมม.... :(

ส่วนปาเลาจะเป็นดังฝันหรือไม่นั้นหนู BBL ลองตามอ่านไปเรื่อยๆนะคะ..... :-* :-* :-*

ปลาทูน่าที่ชาวประมงจับได้โดยใช้เบ็ดราวนั้นตัวใหญ่กว่าสายชลอีกค่ะ เมื่อปลาถูกนำขึ้นมาบนเรือก็จะถูกช๊อกด้วยการเข้าห้องเย็นจัดทันทีจนตัวแข็งทื่อ เพื่อให้มีความสดอยู่เสมอจนกว่าจะเข้าฝั่ง ส่วนตัวที่ถูกส่งไปอยู่ใต้โต๊ะนั้นคงมีขนาดที่ไม่ได้ที่หรือมีปัญหาอย่างใดอย่างหนึ่ง เขาจะขายให้กับพ่อค้าท้องถิ่นหรือแบ่งให้คนเรือของเราเอาไปให้แขกกิน ซึ่งก็สดดีไม่มีกลิ่นค่ะ

ได้คุยกับผู้จัดการบริษัทส่งออกปลา เขาบอกว่าปลาขายดีมาก มีคนรอซื้อมากมาย ราคาจึงดีมาก ส่วนมากแล้วจะส่งออกปลาทูน่าไปญี่ปุ่น

เห็นปลาทูน่ายักษ์พวกนี้แล้วก็สงสาร....แต่ก็ต้อปลงว่าเขาเกิดมาเพื่อเป็นอาหารของมนุษย์ ชะตากรรมเขาถึงเป็นอย่างที่เห็น

หุๆเกิดชาติหน้าขออย่าเกิดเป็นปลาหรือสัตว์ที่เป็นอาหารมนุษย์เล้ยยยย.....

เอ....แล้วจะเกิดไปเป็นอะไรล่ะนี่..... ;)

ขาเดินกลับไปเรือ....ถ่ายภาพกับท้ายเรือสักหน่อย

ก๊วนสาวไทยถ่ายภาพกับ Kori......น้องรักชาวอินโดนีเซียของสองสาย

นั่นแน่....เห็นเรือเล็กมาจอดเทียบเรือใหญ่แล้ว.... 

ฮูเร.....จะได้ไปดำน้ำกันซะที...... :)

จริงดังคาด....พอเราขึ้นไปบนเรือ Hayley ก็เรียกเราไปเตรียมตัวดำน้ำ  และบรี๊ฟเกี่ยวกับจุดดำน้ำแรกของเราซึ่งจะเป็นเรือจม Helmet or Helmut  or Depth Charge Wreck ของญี่ปุ่น ที่ถูกถล่มจนจมลงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2

จุดเรือจมอยู่ในอ่าวฝั่งตรงข้ามท่าเรือนี่เอง  เห็นเรือลำอื่นกำลังส่งคนลงดำน้ำอยู่ได้ชัดเจน  

 Helmet Wreck

"แต่งตัว.....แต่งตัว"

ได้ยินเสียงนี้แล้ว พวกเราไม่รอช้า ลงไปที่ลานแต่งตัวที่อยู่บนชั้นสอง ใต้ห้องอาหารชั้นดาดฟ้า

BC และ Regulator ถูกนำมาประกอบแล้วก็ยกไปลงเรือเล็กโดยพนักงานเรือ เราเพียงแต่แต่งตัว แล้วก็ถือตีนกบและหน้ากากเดินลงบันไดสูงชันไปขึ้นเรือเล็กที่จอดคอยอยู่แล้ว     

กล้องถ่ายภาพใหญ่ๆ ถูกยกตามไปลงเรือ เมื่อทุกอย่างพร้อม.....กัปตัน Iskoy ที่อ้วนพุงพลุ้ยแต่น่ารักสุดๆก็เริ่มเดินเครื่องเรือ มุ่งไปยังจุดที่เรือจม Helmut นอนรออยู่

เรือแล่นไปเพียง 2-3 นาทีก็ถึงจุดดำน้ำแรก

ใกล้ดีจริงๆนะคะ.....

พอเราไปถึงจุดดำน้ำ.....ฟ้าก็เป็นใจ  แดดแผดเปรี้ยง ลมสงบลงซะเฉยๆ

ขอบคุณค่ะ....ขอบคุณจริงๆที่มีเมตตาให้โอกาสดีๆกับเราเช่นนี้.....(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif) .....(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif) .....(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif)

รูปก็สวย การเล่าเรื่องก็สนุก  ติดตามอยู่ครับ คอย refresh เป็นระยะ ๆ  :-* :-* :-*

ขอบคุณคร๊าบบบ.....พี่น้อง..... :-* :-* :-*

แค่เริ่มเรื่องก็เคาะไปสองหน้ากว่าๆ....นี่กว่าจะจบคงเคาะเหนื่อยแน่น้องเอ๋ย....  :) ;D :)

อ่าวที่เรือจมอยู่นี้เรียกว่าอ่าว Malakal Harbor ซึ่งอยู่ทางตะวันตกของ Koror

เรือจมลำนี้ไม่มีใครทราบชื่อแน่นอน จึงมีการตั้งชื่อไปต่างๆนาๆ แต่ชื่อที่นิยมเรียกคือ Helmet หรือ Depth Charge 

ที่เรียกว่า Helmet หรือ Depth Charge  นั้น เป็นเพราะมีการพบหมวกเหล็กและระเบิดน้ำลึกบนเรือลำนี้ แต่ชื่อเรือ Helmut ที่ Richard เรียกขานและเขียนอยู่บนกระดานนั้น สายชลก็ไม่ทราบว่าท่านไปได้แต่ใดมา

Helmet มีความยาว 57.6 เมตร กว้าง 9.5 เมตร น้ำหนักบรรทุกไม่ทราบแน่นอน แต่ไม่น่าจะเกิน 1,000 ตัน เธอนอนทอดกายโดยส่วนหัวทิ่มลงไปทางทิศใต้ที่ความลึกราว 35 เมตร  ส่วนท้ายเกยอยู่บนแนวปะการังที่ความลึกเพียง 15 เมตร ดาดฟ้าเรือส่วนท้ายอยู่ตื้นเพียง 8 เมตร จากผิวน้ำเท่านั้น

เรือจม Helmet เป็นเรือจมที่ถูกค้นพบเมื่อวันที่ 18 มกราคม 1990 ซึ่งนับเป็นเรือลำล่าสุดที่ค้นพบในปาเลา  จึงยังคงมียุทธปัจจัยมากมายหลงเหลือให้เห็น บางอย่างเห็นแล้วก็สยอง.....

ภาพจาก.....http://fishnfins.com/s/3dhelmet.jpg
                  Thank you for your hospitality.

ก่อนเที่ยงวันไม่กี่นาที.....เราหงายหลังลงจากเรือเล็ก แล้วว่ายไปจับสายทุ่น เมื่อพร้อม เราค่อยๆปล่อยตัวดำดิ่งลงสู่ใต้ท้องทะเล 

น้ำที่ปาเลาในวันนั้นขุ่นเขียวอย่างกับพัทยา ไม่ได้เป็นสีฟ้าใสแจ๋วอย่างที่เคยเห็นในภาพ.....

ตามแผนการดำน้ำที่คุยกันไว้....เราว่ายผ่านดาดฟ้าด้านท้ายเรือที่อยู่ตื้นๆตรงไปยังหัวเรือที่อยู่ลึกกว่า โดยใช้ขอบเรือด้านขวาเป็นตัวนำทาง ระหว่างนั้นก็ผ่านช่องกว้างที่ถูกยิงจนทะลุ ทำให้เห็นสรรพสิ่งมากมายที่เรือลำนี้ขนมาก่อนถูกยิงจนจม

เห็นไหแตกใบนี้ก็ตื่นเต้น  ไหบรรจุอะไรมาหนอ....เหล้าสาเก หรือซีอิ๋วญี่ปุ่น....

ดำไปเรื่อยๆ เห็นไหทั้งแตกและไม่แตกมากมายก็ชักจะหายตื่นเต้น.....

แล้วนี่ล่ะ...ขวดอะไร....

โถฉี่ผู้ชายแน่ๆ....นอนกระจัดกระจายอยู่ในท้องเรือ....

ถังน้ำมันมากมายเรียงกันอยู่ใต้ท้องเรือที่แตกอยู่

 :)     :)     :)         :)           :o          :o            :D

เกือบถึงหัวเรือ....พื้นดาดฟ้าเรือหลุดหายไปเป็นช่องใหญ่สองช่อง  ซึ่งตอนบรี๊ฟ Hayley บอกว่าสามารถว่ายทะลุถึงกันได้ ใครอยากลองว่ายไปสำรวจก็เชิญตามสบาย

หุๆ....ถึงจะไม่มีกระแสน้ำเลย แต่น้ำขุ่นๆ ทัศนวิสัยน้อยๆอย่างนี้ ข้าพเจ้าไม่ขอลองดีกว่า.....  

สองสายยังลัดเลาะไปตามกราบเรือเรื่อยๆ...

เรือที่จมมากว่า 60 ปีอย่างนี้  ปะการัง....กัลปังหา...สัตว์...และพืชทะเลเกาะติดหนาแน่น ดูสวยงามและสมบูรณ์ยิ่งนัก  

ในที่สุดเราก็ไปถึงหัวเรือที่วันนั้นความลึกสูงสุดอยู่ที่ 27 เมตร

เขาบอกว่าตรงหัวเรือจะมีเครื่องยนต์ของเครื่องบินอยู่   ที่เห็นอยู่นี่คงจะเป็นเครื่องยนต์ของเครื่องบินที่ว่า.... ;)

และนี่คงเป็นปืนที่อยู่บริเวณหัวเรือ....

ตื่นเต้นๆ จนเหมือนได้ไปด้วยตัวเอง  :) :) :)

สายชลอยากจะลงไปดูให้ถึงใต้ท้องเรือ  แต่ลึกเหลือเกินและมืดจนมองไม่เห็นพื้น เลยเปลี่ยนใจไม่ลงไปดีกว่า แล้วก็ย้อนกลับมาทางท้ายเรือใหม่ โดยการเกาะขอบเรือด้านซ้ายกลับไปจนถึงหอสะพานเดินเรือ

เมื่อมองขึ้นไปบนสะพานเดินเรือ....ภาพที่เห็นสวยงามมากค่ะ

ตามชมภาพสวย ๆ ครับ  :D

ถามนิดครับพี่ว่า  palau เนี่ยใช่ เส้น palau micronesia ที่แพง ๆ ใช่ไหมครับ  :o :-\

ช่องหน้าต่างที่กระจกแตกหายไปหมดแล้ว บัดนี้ มีปะการังดำขึ้นปกคลุมเป็นหย่อมๆ....

เดี๋ยวตื่นเต้นมากกว่านี้ค่ะน้อง kungkings....ตามอ่านต่อไปนะคะ....

 :-* :-*:-*

ใช่ค่ะน้อง ok3......เสียหยุบเสีบหยับ จ่ายไปซะกระเป๋ามันแผล่บ

รายละเอียดของ Palau ไปสรุปให้อ่านที่หน้าแรกแล้วค่ะ  

บนดาดฟ้าเรือยังเห็นเชือก....หรือ โซ่....เส้นใหญ่ๆที่ถูกปะการังแผ่นเกาะติดเต็มไปหมดจนดูไม่ออกว่าเป็นอะไรกันแน่  ปะการังดำและแส้ทะเลขึ้นอยู่ทั่วไปบนหอสะพานเดินเรือ

บันไดที่นำขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือ....

หัวบันไดมั๊งคะ....;)

ม่ายช่ายๆ.....แต่น่าจะเป็นหัวเสาที่ใช้แขวนเรือกู้ชีพที่สูงขึ้นไปบริเวณข้างเรือด้านหลังสะพานเดินเรือน่ะค่ะ

สายชลไม่ต้องไต่ขึ้นบันได แต่ใช้วิธีเหาะขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือแทน....

ลอยละลิ่วไปท้ายเรือที่เพื่อนๆกำลังรุมล้อมดูอะไรกันอยู่

จ๊ากกกกก.....ลูกระเบิดมากมายเรียงรายอยู่ในกล่อง เห็นแล้วก็ขนพองสยองเกล้า...... ;)

ทุกลูกยังมีประสิทธภาพในการทำลายล้างสูง และพร้อมจะระเบิดได้ทันทีหากได้รับความกระทบกระเทือนรุนแรง....

สายชลเลยขอดูอยู่ไกลๆ ปล่อยให้คุณสายน้ำไปอยู่แนวหน้า ถ่ายภาพลูกระเบิดไปเรื่อยๆ

เอ....ระเบิดที่หายๆไปนั้นถูกยิงในระหว่างการสู้รบ หรือมีใครเก็บเอาไปดูเล่นหนอ.... ;)

เกาะขอบสนามรอ...น้ำลายยืดเลยค่ะพี่น้อย
รอ ร๊อ รอ รอจนเรอ ((((กิน m&m ไส้ถั่วหมดไป 2 ห่อกลาง เป็นไปได้อย่างไรเนี่ย!!!!))))
 :( :( :(

ฮิๆ.....ดีจ้ะ ดูไปกินไป จะได้อ้วนซะทีนะหนูเบิ๊ด

 :D สนุกจัง เอาอีกๆๆๆๆ

ที่ท้ายเรือ.....หน้ากากป้องกันแก๊สพิษวางอยู่เหนือกองเศษซากปืนไรเฟิลและอาวุธอื่นๆ  ดูแล้วเหมือนมีใครกำลังมองตอบนักดำน้ำที่รุมล้อมอยู่นะคะ

หุๆ....เห็นแล้วสยองจัง  หนีไปดูอะไรที่ตัวเล็กๆดีกว่า....

สนุกจ้ะ หนูโอ....สนุกแบบสยองๆ ไม่รู้ระเบิดมันจะตูมตามขึ้นมาเมื่อไร..... ;)

hello p' noi here tiger nice pictures.just come home from australie.
pu show me the pictures and she say that this was your first dive in palau.but i see no fish jocking 5555   :-X
waiting for more pictures .
we are planing to go diving in cumphon next month and have to go back work on 11 june

greatings tiger

 
Hi...Tiger !   It's very nice to hear from you..... :-* :-* :-* 

Ha....ha...ha....In Palau, there 's so many fish jocking into the boxes exported to Japan. Therefore, no fish jocking  underwater.   :-X

At Chumphon, we will have the  Giant Clam Plantation and Clean up the Sea Project  during  June 26 - 29 this year. Unfortunately, we wil miss you there.  However, have a good time in Chumphon and anywhere else in Thailand.

Hope to dive with you again in the near future na ka.

Miss  you and Pu always, we really do.

P' Jom & P' Noy

 

เกาะสนามรอด้วยคนค้าบ พี่น้อย ;D
รอดูภาพสวยๆ  เจ้าตัวเล็กตัวน้อย  ตัวใหญ่นะคับ :-*

สังเกตไหมคะ....ที่นี่ไม่ค่อยมีปลาให้เห็นเลย อย่าง Tiger บอก มันหายไปไหนหมดนะ

หุๆ....สงสัยว่าจะกลัวระเบิดจึงพากันหนีไปหมด.... :-X :-X :-X

สายชลไปหาตัวเล็กตัวน้อยให้ดูดีกว่าค่ะ....

ตามเรือจม Helmet มีเพรียงหัวหอม (Sea Squirts or Tunicates) สุดโปรดของสายชล เกาะติดอยู่ตามลำตัวเรือมากมายหลายชนิด

อย่างเช่นตัวเล็กๆใสๆติดกันเป็นพวงใหญ่ที่เรียกว่า Lightbulb Sea Squirts ซึ่งน่ารักมากๆ

ได้เลยคร้าบบบบบ.....น้องเป้เป้....

ที่เรือจมนี่ตัวเล็กตัวน้อยดูจะมีมากกว่าตัวใหญ่ๆ....ไปไกลๆค่อยมีตัวใหญ่ให้ดูบ้างค่ะ

สวยใส....สีฟ้าสวย....แต่ไม่ทราบว่าชื่ออะไรค่ะ

มองเห็นไส้เห็นพุงชัดแจ๋วเลย   สีเหลืองๆเป็นยวงๆนั้น ใช่ไข่หรือเปล่า ใครตอบได้บ้างคะ....

นี่ก็เพรียงหัวหอมอีกชนิดหนึ่ง ตำราเรียกว่า Yellow Sea Squirt ตรงๆตัวอย่างนี้แหล่ะ....

สีเหลืองได้ใจจริงๆค่ะ....

ตัวอะไรกระโดดแผล่วๆ ไปทางโน้นที ทางนี้ที.....

อุ๋ยยยย....ปลาต๊ดตู่  Segmented Blenny (Scientific Name: Salarias segmentatus) ที่หาดูได้ยากนั่นเอง

อ้าววว....กระโดดลงรูไปซะแล้ว...

หุๆ...โผล่หน้าบ้องแบ๊วมาแอบดูเราอีก

ชักคุ้นกันแล้ว.....ขอกระโดดออกมาคุยกันหน่อย....

นี่ไง....จุดสีซีดๆสองจุดที่อยู่ข้างๆเหงือกใต้ครีบหู  บางทีจึงถูกเรียกว่า Twinspot Blenny ค่ะ....

ใกล้จะหมดเวลาดำน้ำ....เราว่ายเลยขึ้นไปในแนวปะการังที่อยู่ติดกับท้ายเรือ

ที่นั่นมีปะการังแข็งขึ้นอยู่หลายชนิด และสภาพค่อนข้างสมบูรณ์ดี  เสียแต่ปลามีให้เห็นน้อยมากอย่างผิดปกติ

เจ้าปลาปากคม Lizard Fish นอนเหงาๆ ไม่ขยับเขยื้อนอยู่บนปะการังแข็ง

   

เมื่อเข้าไปดูใกล้ๆ จึงเห็นเพรียงตัวหนึ่งเกาะติดแน่นอยู่บนกลางริมปากล่างของเจ้าปลา Lizardfish ซึ่งดูท่าน่าจะสร้างความลำบากให้เขา จนทำให้เกิดอาการเซื่องซึม ไม่ขยับหนีไปไหน แม้จะนำกล้องไปจ่อจนเกือบติดหน้าเขาก็ตาม  

ปลาที่เห็นว่ายไปว่ายมาอยู่ทั่วไป  เห็นมีแต่ปลานกขุนทอง (Wrass) ทั้งพวกตัวโตเต็มวัย   

และพวกปลาวัยละอ่อน.....

 :-* :-*









ตามอ่านตั้งกะอยู่ทีทำงาน.. ตอนนี้ถึงบ้านแล้ว.. ก็ยังตามมาอ่านต่อ..  :D

 :-* :-* :-*.....ขอบคุณจ้ะหนูพิงค์.... :-* :-* :-*

เมื่อยหลังจัง.....ขอพักก่อน  พรุ่งนี้มาอ่านต่อนะคะ

เจ้าหนู twin spot น่ารักจังฮับ :-*

รอรอ..  :-* :-*

มาแล้วคร้าบบบบ.....พี่น้อง..... :-* :-* :-*

ขออภัยที่ต้องให้รอค่ะ มัวไปหาข้อมูลเกี่ยวกับปาเลามาให้อ่าน อ่านแล้วจะได้เห็นภาพมากขึ้นค่ะ

Coral Garden

หลังดำน้ำไดฟ์แรกที่เรือจม Helmet  กว่าเราจะได้ทานข้าวเที่ยงก็เกือบบ่ายสองโมงแล้ว  ระหว่างทานข้าว Hayley มาบอกเราว่า ไดฟ์ต่อไปจะพาเราไปดำน้ำกันที่ Mandarin Point กัน สายชลจึงยังจะใช้กล้องติดเลนส์มาโครเพื่อให้ถ่ายปลาแมนดารินได้

เกือบสี่โมงเย็น....เสียงระฆังในมือของ Hayley ก็ระรัวขึ้นเพื่อเรียกฟังการสรุปแผนการดำน้ำ ซึ่งเปลี่ยนจาก Mandarin Point มาเป็น Chandelier Cave ซึ่งต้องใช้กล้องติดเลนส์มุมกว้าง ไม่ใช่มาโครอย่างที่เราได้เตรียมไว้

สองสายมองหน้ากัน แล้วยิ้มฝืดๆให้กัน พอการบรี๊พจบลง คุณสายน้ำต้องรีบลงไปเปลี่ยนเลนส์ใหม่ ซึ่งกว่าจะเสร็จ นักดำน้ำอื่นๆก็ลงไปคอยเราอยู่ในเรือกันหมดแล้ว  เราต้องกล่าวขอโทษที่ต้องทำให้ทุกคนคอย....

เรือแล่นออกไปทางใต้ราว 10 นาที ก็ถึงลากูนหน้าถ้ำ  Chandelier ที่ขณะนั้นมีเรือจอดอยู่ 3 ลำแล้ว  Jojo หนุ่มฟิลิปปินส์ซึ่งบินมาพร้อมกับเราเพื่อเป็นผู้ช่วย Hayley บอกเราว่าไม่น่าจะเข้าไปแล้วล่ะ เพราะคนเยอะไป ข้างในถ้ำคงตะกอนคลุ้งไปหมด  แล้วเขาก็สั่งให้เรือแล่นกลับไปที่ใกล้ๆจุดดำน้ำ Helmet Wreck แล้วก็บอกว่าตรงนี้เรียกว่า Coral Garden

เรามองไปในน้ำที่ดูใสดี แต่ตะกอนขาวก็ลอยฟ่องให้เห็นได้ชัดเจน......เฮ้ออออ.....ได้ดำน้ำขุ่นๆที่เมืองปาเลาอีกแล้ว

ลงไปข้างล่างก็เป็นอย่างที่คาด ตะกอนลอยไปตามกระแสน้ำอ่อนๆพัดผ่านหน้าเราไป  แต่แนวปะการังที่สวยงามและสมบูรณ์ก็ทำให้ความรู้สึกของเราดีขึ้นบ้าง  

ทั้งๆที่อยู่ใกล้ Helmet Wreck แต่สภาพของปะการังของ Coral Garden กลับมีความหลากหลายและความสวยงามสมบูรณ์ของปะการังมากกว่า  อีกทั้งปลานานาพันธุ์ก็แหวกว่ายไปมาอย่างมีชีวิตชีวากว่ากันมากมาย
 

Sol Foo บรรณาธิการสาวนิสัยดีของของนิตยสาร Asian Diver ที่ร่วมเดินทางมาดำน้ำพร้อมเรา  ว่ายผ่านมายิ้มให้สายชลจับภาพเธอไว้เป็นที่ระลึก  

ปะการังแข็งแปรงล้างขวดของที่นี่สีสวย ก้านใหญ่และแข็งแรงกว่าที่สิมิลันมาก...

ปะการังเขากวางสีเขียวอ่อนกอใหญ่ ตั้งอยู่บนพื้นทรายรวมกับฟองน้ำและปะการังอื่นๆ

ฟองน้ำแจกันสีสวย น่าเสียดายที่ตะกอนจับหนา จนดูหมองไปมาก

ปะการังเขากวางที่สวยงามและสมบูรณ์โผล่ขึ้นมาบนปะการังโขดก้อนเล็กๆ แผ่กิ่งก้านกระจายออกไป จนเส้นผ่าศูนย์กลางยาวกว่าเมตร  โคนที่ดูอรชรอ้อนแอ้น จนเราเกรงว่าจะล้มพับลงมาสักวันหนึ่ง....

Dodo สาวสิงคโปร์ เพื่อนดำน้ำระดับ Dive Master ที่น่ารักของ Sol  กำลังชี้ชวนกันดูกุ้งตัวจิ๋วอยู่ที่พื้นทราย

เอ๊ะ....นี่อะไรกันนะ   

อ๋อ.....ปะการังกิ่งที่ถูกจับเสียบลงในปูนซีเมนต์ที่หล่อไว้ในกระถางเล็กๆที่มีทั้งทำด้วยเซรามิกและท่อน้ำ PVC ดูแล้วก็รู้สึกชอบใจที่ที่นี่มีคนสนใจเรื่องการแพร่ขยายพันธุ์ปะการังด้วยวิธีน่ารักๆแบบนี้

สองสายได้เห็นปะการังกระถางเล็กๆถูกนำไปวางแทรกไว้บนซากปะการังที่ตายแล้วกระจายอยู่ทั่วไป ส่วนมากก็เจริญงอกงามดี

บางต้นก็ตาย ซึ่งส่วนมากเป็นเพราะกลิ้งตกลงไปอยู่บนพื้นทราย

สองสายเลิกสนใจสิ่งอื่นๆ หันมาช่วยกันตั้งกระถางปะการังเล็กๆที่ล้มคว่ำขมำหงาย ให้อยู่เข้าที่เข้าทาง

ปะการังบางกระถางก็ยึดติดแน่นกับปะการังเจ้าที่ จนขยับเคลื่อนย้ายไม่ได้แล้ว

ระหว่างนั้น Jojo ซึ่งเห็นเราดำน้ำแต่คร่ำเคร่งกับการพลิกฟื้นปะการังกระถางให้วุ่นอยู่ ก็มาเรียกให้เราตามไป

สิ่งที่เราเห็นทำให้เราตื่นตาตื่นใจ.....รางเพาะปะการังนานาพันธุ์อยู่ในกระถางจำนวนมากมายตั้งเรียงรายอยู่ต่อหน้าเรา รางนั้นมีทั้งที่มีตาข่ายเหล็กคลุมไว้เหมือนกรงอย่างเรียบร้อย และที่ยกพื้นสูงแต่เปิดรางโล่งไว้

มาถึงตรงนี้....เราเข้าใจแล้วว่า กระถางปะการังเล็กๆนั้นถูกนำมาจากที่ใด....

กระถางปะการังที่ถูกวางเรียงไว้ในถาดหลุมนั้น ช่างน่ารักน่าเอ็นดู และให้ความรู้สึกดีๆมากกว่าที่เคยเห็นปะการังที่ถูกขันน๊อตติดกับท่อพีวีวีสีฟ้าอ๋อยอันโต ซึ่งดูเท่อะทะน่าเกลียดน่ากลัวมากสำหรับสายชล

ถาดใส่กระถางปะการังใบเล็กจ้อยที่ถูกวางลงบนถาดหลุมที่พอวางกระถางได้พอดีนั้น ตั้งเป็นหมวดหมู่ตามชนิดของปะการัง มีแผ่นกระดานเขียนบอกรายละเอียดวางกำกับอยู่ทุกราง

รางที่ไม่มีการครอบด้วยกรงเหล็ก มีบางรางที่ถาดพลัดตกลงมาที่พื้น  ซึ่งสายชลได้จัดการจับวางถาดเข้าที่และเก็บกระถางปะการังวางกลับลงไปในถาดใหม่ให้เรียบร้อย ในภายหลัง Hayley ก็มาช่วยด้วยอีกแรงหนึ่ง ทำให้งานเสร็จได้เร็วขึ้น

Hayley ที่น่ารักและใจดี....

จากป้ายที่ติดไว้กับกรง....ทำให้เราทราบว่าผู้ดำเนินการเพาะปะการังที่เห็นนั้น คือ Save Coral Foudation ซึ่งพวกนักดำน้ำในปาเลาร่วมกับชาวประมงตั้งขึ้นมาเพื่อช่วยกันดูแลรักษาแนวปะการังของปาเลา

แม้ไม่ได้เป็นสิ่งที่ต้องการ....แต่ขวดเปล่าซึ่งเป็นขยะใต้ทะเลใบนี้  กำลังจะเปลี่ยนฐานะเป็นที่พึ่งพิงก่อร่างสร้างฐานของปะการังต่อไป

ที่ Palau มีโรงเพาะพันธุ์หอยมือเสือที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในเอเชีย  แต่เราดำน้ำในวันนี้ ได้พบแต่เพียงเปลือกหอยมือเสือขนาดเกือบฟุตตัวนี้ อยู่ไม่ห่างจากกรงเพาะปะการังนัก

หอยอื่นก็ไม่ค่อยจะมีให้ดูมากนัก....ดีใจค่ะที่ได้พบหอยเขาตัวนี้...

หุๆ...ตะกอนจับเลอะเทอะรุ่งริ่งไปหมด

หลังการดำน้ำที่ Coral Garden แล้ว  Hayley บอกว่าจะไปดำน้ำต่อที่ Mandarin Point ในตอนโพล้เพล้ ซึ่งเราไม่ค่อยจะสนใจนัก จึงขออาบน้ำเตรียมพักผ่อน แต่จู่ๆ Kori  ก็มาบอกว่าพวก Dive Leader ทั้งหลายจะเปลี่ยนไปดำน้ำกันที่ Chandelier Cave แทน และต้องไปเดี๋ยวนี้เลย

เราเริ่มหงุดหงิดกับการเปลี่ยนแผนไปมา ที่หาความแน่นอนไม่ได้ อีกทั้งไม่มีเวลาที่จะเปลี่ยนเลนส์กล้องได้รวดเร็วทันใจทันเวลาที่จะต้องไปดำน้ำ  เราจึงตัดสินใจงดดำน้ำในวันนั้นที่ยังเหลืออยู่อีกสองไดฟ์  โดยใช้เวลานั้นมานอนหลับพักผ่อนไปจนถึงเวลาอาหารเย็น

German Channel

เช้าวันใหม่....ท้องฟ้าแจ่มใสขึ้น ลมก็อ่อนลงมาก  แผนการจึงถูกกำหนดให้ในช่วงเช้า เราจะต้องออกไปดำน้ำนอกอ่าวที่เรือจอดอยู่โดยใช้เรือเล็กวิ่งออกไปดำน้ำสองไดฟ์ แล้วกลับมาทานข้าวเที่ยง ส่วนช่วงบ่ายจะดำในบริเวณอ่าวใกล้ๆกับที่เรือใหญ่จอดอยู่

หลังอาหารเช้า....เรือเล็กเริ่มแล่นออกไปทางด้านตะวันตกเฉียงใต้ของ Koror ผ่านเกาะน้อยใหญ่ที่ร่มครึ้มไปด้วยต้นไม้เขียวขจี  เมื่อเริ่มออกสู่ทะเลกว้าง คลื่นลูกยาวแต่ไม่สูงนักก็ซัดปะทะหัวเรือเสียงดังซู่ซ่าๆ จู่ๆเครื่องยนต์หนึ่งในสองของเรือเล็กก็ไม่ทำงานซะเฉยๆ  แต่โชคดีใกล้ถึงจุดดำน้ำที่ชื่อ German Channel พอดี

จุดดำน้ำแห่งนี้ เป็นร่องน้ำที่ขุดแนวปะการังระหว่างเกาะNgemelis และเกาะ Ngercheu ในแนวเหนือไปใต้ โดยทหารเยอรมันในช่วงที่เข้าปกครอง Palau (1899 -1914) เพื่อที่จะสามารถแล่นเรือเข้าออกระหว่างลากูนกับมหาสมุทรเปิดได้สะดวกขึ้น ไม่ต้อมอ้อมเรือไปไกลๆ

ช่วงไหล่ทวีประหว่างเกาะทั้งสองมีความลึกถึง 330 เมตร และลาดขึ้นไปเรื่อยๆจนลึกราว 120 เมตร ในขณะที่ช่วงร่องน้ำนั้นมีความลึกเพียง 10 เมตร

ในช่วงน้ำขึ้นน้ำลง กระแสน้ำในร่องน้ำจะแรงมาก แต่จะมีสัตว์ใหญ่เข้ามาหากินเป็นจำนวนมาก และเราก็ถูกกำหนดให้ลงดำน้ำที่นี่ในขณะที่น้ำแรงได้ที่ทีเดียว

ภาพจาก....http://fishnfins.com

ที่ว่า "แรงได้ที่" นั้น หมายความว่า พอเราหงายหลังจากเรือเล็กลงไปในน้ำนั้น  เราต้องรีบมุดน้ำแล้วก็ดิ่งลงไปนั่งคุกเข่าหรือนอนพังพาบอยู่ที่พื้นทรายให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ มิฉะนั้นจะลอยละลิ่วหายไปในพริบตา

งานนี้จึงต้องประเคนตะกั่วเข้าไปให้หนักไว้ก่อนเพื่อให้อยู่ได้นิ่งๆ  ถ้านั่งไม่อยู่ ก็จะมีอาการ "คลุกฝุ่น"  ตีทรายที่ขาวและละเอียดเหมือนแป้งให้กระจายคละคลุ้ง จนทัศนวิสัยบริเวณนั้นเหลือเกือบศูนย์ พาลให้นักดำน้ำอื่นๆที่อยู่ใกล้ๆเลิกคบเอาได้ง่ายๆ

ท่านั่งนิ่งๆจะเป็นอย่างนี้....

ส่วนท่านอนพังพาบ...จะเป็นอย่างนี้

เป้าหมายสำคัญของการมาดำน้ำที่ German Channel ก็คือ ที่นี่เป็นสถานีทำความสะอาด (Cleaning Station) ของสัตว์ทะเลใหญ่ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Manta Ray จะเข้ามาทำความสะอาดที่ศูนย์บริการนี้เป็นประจำ

เราพากันไปนั่งรอดูแมนต้าอยู่ที่นั่นสองครั้ง แต่ครั้งแรกพลาดไป นั่งคอยแล้วคอยอีก ไม่มีแมนต้ามาให้ดูสักตัว   

ต้องหาโน่นหานี่ดูแทน.....แต่ก็ไม่ค่อยจะมีอะไรให้ดูนัก นอกจากเจ้าปลาไหลสวน Garden Eel ที่ตัวผอมแห้งแรงน้อย ไม่เหมือนของบ้านเราเลยค่ะ

เจ้าปลาสร้อยนกเขาลายจุดนี่มีอยู่สองสามตัว...พอให้ถ่ายรูปคลายเหงาไปได้...

ขณะที่พวกเราต้องนั่งเอาเหล็ก Pointer ปักทรายให้นั่งได้นิ่งๆ....

แต่น้ำแรงจัด....เจ้าปลาพวกนี้ กลับลอยตัวอยู่กลางน้ำได้เฉ๊ย....เฉย....

ส่วนคนที่ลอยตัวขึ้นมานั้น ถูกน้ำแรงๆหอบลอยไปลิ่วๆ

นั่งอยู่นานๆก็ชักหงุดหงิด  พวกเราเริ่มขยับตัว ไปหาโน่นหานี่ดู

โชคดีที่ได้เห็นปลานโปเลียน ตัวใหญ่เบิ้มว่ายหากินอยู่....

ลงดำน้ำที่ German Channel ในอีกสองวันถัดมา คราวนี้โชคดี น้ำไม่ค่อยแรง แถมได้เห็น Manta Ray สมใจ

ตัวแรกร่อนมาแล้ว.....

ใกล้เข้ามา....

โป๊ะเช๊ะ.....

ใกล้ชิด...

ผ่านไป....

หวนกลับมาใหม่....

ใกล้เข้ามา....

แวะผ่าน....ก่อนจะลับหายไป....

พอแมนต้าเข้ามา ไม่นานฝูงปลาต่างๆก็เริ่มเข้ามาในบริเวณนี้มากขึ้น

Jackfish ฝูงใหญ่ว่ายเข้ามา

Khi....ภรรยาคุณหมอ Course Director ชื่อดังของเกาหลี ว่ายเข้าไปในฝูงปลา Jack ด้วยท่านางแบบที่เธอถนัด

ฉลามครีบขาวตัวเบ้ง ที่ว่ายไล่ตามฝูงปลา Jack  แต่ต้องกระเจิงออกมา เพราะคุณ Khi เธอเข้าไปว่ายปรู๊ดปร๊าดอยู่กลางฝูงปลา แอ๊คท่านางแบบอยู่ไปมา....

งานนี้...ฉลามงง....

ไหลตามน้ำไปบริเวณใกล้ๆขอบหน้าผา ทำให้ได้เห็นแนวปะการังที่สวยงามและสมบูรณ์ มากกว่าตรงช่วงกลางร่องน้ำ

สีแดงๆอย่างนี้ช่วยให้ German Channel สดใสขึ้นบ้าง....

ปะการังโต๊ะขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 2 เมตร ให้ร่มเงาที่วิเศษกับปลา Blackfin Soldierfish ที่ลอยตัวอยู่นิ่งๆ

 คุณสายน้ำเห็นคนมุงดูอะไรกันอยู่ เลยเข้าไปดูบ้าง....

หุๆ....ปลาจระเข้ตัวเขื่อง กำลังนอนตาประหลับประเหลือกอยู่หน้าซอกหินนั่นเอง

ก่อนจะขึ้นสู่ผิวน้ำ....มีหอยมือเสือตัวจิ๋วฝังอยู่ในปะการังโขด ใกล้ๆกันมีปะการังกิ่งเล็กๆขึ้นอยู่ เป็นภาพที่น่ารักดีนะคะ

ขณะลอยตัวทำ Safety Stop อยู่....Manta Ray ตัวเขื่อง คนละตัวกับที่ได้เห็น ว่ายอยู่เหนือแนวปะการังที่ความลึกราว 25 เมตร สายชลกับเพื่อนๆเลยลงดำตามไป เสียดายที่ตามไม่ทันเลยไม่ได้ภาพมาโชว์ค่ะ

ไม่เลวเลยค่ะ ที่ลงดำที่ German Channel สองไดฟ์แล้วได้เห็น Manta Ray สองตัว..... ;D  

ตระการตา  :D :D ;) ;) :-* :-*

สวยงามมากๆเลยค่ะ  :-*
มาเกาะจอรอดูต่อ  ;D

ขอบคุณจ้ะหนูแมลงปอและหนู voldermort .... :-* :-* :-*

พรุ่งนี้จะมาเล่าต่อ....คืนนี้ขอไปชม AF ก่อนนะจ๊ะ.... ;D ;D ;D

เอิ๊กกก.. พี่สายชลติด เอเอฟ..  :-*

ว้าว แมนต้าเท่ห์จังคับ :-*

รอติดตามต่อค่ะพี่สองสาย ... ได้เห็นรูปสวยๆ และได้ความรู้ ความเพลิดเพลินด้วยค่ะ :)
ขอบคุณนะคะ ที่โพสรูปและความรู้ให้อ่าน .....

แอบเห็น แกะดำในฝูงปลาแจ๊ค ..... แบบทำตัวกลมกลืนมากส์........... #126
จรเข้....หน้าตา บ้องแบ้วจริงๆครับ.......

โอ AF  AF AF    ;D ;D ;D ;D ;D     เจอแม่ยกตัวจริงแล้ว   ปีนี้เชียร์ครายค่ะพี่น้อย

WOW  Manta Ray  Manta Ray  Manta Ray  จะมีบุญได้เห็นไหมหนอเรา   ;D ;D 

ติดตามชมอยู่ด้วยใจระทึกค่ะ ว่า ทีมนี้จะเจออะไร ตื่นเต้น ตื่นเต้นอีก  ลุ้นมากๆเลยค่ะ

ยิ่งพี่น้อยบอกว่าเดี๋ยวรออ่านต่อไป....มีพายุไซโคลนกว่านาร์กีสเกิดขึ้นบนเรือหรือเปล่าค่ะ ฮิ ฮิ  :( :( :( :( :( ลุ้นจัง

รออ่านแบบยาวๆหลายๆหน้ามันส์แล้วก็สนุกจังค่ะ   

หุๆ...ติดมาตลอด....ยกมาทุกปี....เชียร์มาทุกคน.....ก็เด็กๆ AF เก่งและน่ารักกันทั้งนั้นนี่จ๊ะ ..... ;D ;D ;D

ขนาดเพิ่งเริ่มโปรแกรม.....เมื่อคืนยังน้ำตาท่วมจอเลย  ความรักและความผูกพันของคนในบ้าน AF นี่ รุนแรงขึ้นทุกปีเลยล่ะค่ะ

เห็นแล้วก็อยากให้ทุกบ้านในเมืองไทยรวมทั้งบ้าน SOS ของเรา เป็นอย่างนั้นบ้าง แล้วก็อยากให้คนในบ้านทุกบ้านส่งความรักและความผูกพันนั้นไปให้คนในบ้านอื่นๆทั่วทั้งโลกด้วย โลกจะได้มีแต่สันติสุขค่ะ

ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ....แต่อยากบอกว่าภาพจากทริปนี้ไม่ค่อยถูกอกถูกใจเท่าไรเลย เพราะน้ำทะเลที่ปาเลาไม่ได้ใสๆไร้ตะกอนอย่างที่คิด  ต้องคัดภาพมาลบตะกอนกันเหนื่อย.....:D :( :D
 

หุๆ...จริงๆแล้ว เจ้า "แกะดำ" นั่น ไม่ได้มาตัวเดียว แต่มาเป็นฝูงๆ ตามฝูง Jack ไปเรื่อยๆ  เผลอๆก็ว่ายเข้าไปอยู่กลางวงฝูง Jack เลย เข้าใจว่าคงจะพยายามผูกสัมพันธไมตรี ขอกินฟรีด้วยหลายตัว.....

เจ้าปลาพันธุ์นี้ ตามตำราบอกว่าเป็นพันธุ์ Humpback Unicornfish ตัวผู้จะมีเขาหรือนอเดี่ยวอยู่กึ่งกลางระหว่างดวงตาทั้งคู่ ส่วนตัวเมียหามีไม่.... :)  

พอพี่สองสายกลับมาแล้วเห็นว่าเริ่มโพสรูปก็ กะว่าจะรอซัก 2 วัน ค่อยตามอ่านรวดเดียว
แต่กลายเป็นว่าคิดผิดซะงั้น เพราะ พี่สายชลโพสเร็วมาก ตอนนี้เพิ่งจะตามอ่านได้แค่หน้า 6  เอง เฮ้อ

สนุกดีค่ะ สมกับที่รอคอย

(ต้องเร่งสปีดการอ่านซะหน่อยแล้วเดี๋ยวจะเป็นดินพอกหางหมู )

ขอบคุณค่ะหนูหวาน..... :-* :-* :-*

เมื่อวานโพสไปก็หงุดหงิดไป เพราะเดี๋ยวหลุด....เดี๋ยวหลุด แต่ก็พยายามโพสไปจนหมดช่วงดำน้ำที่ German Channel เมื่อเช้ามืดตื่นมาก็มีปัญหาโพสตอบในกระทู้ของหนู แล้วก็เข้าบ้านไม่ได้ไปหลายนาทีกว่าจะโพสตอบในกระทู้นี้ได้

พอทำข่าวเช้าแทนคุณสายน้ำที่ตื่นสาย และออกไปทำกิจธุระต่อเสร็จแล้ว  ก็ขึ้นแท่นหลับสนิท เพิ่งมาตื่นเมื่อครู่นี้เองค่ะ.....(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_140.gif)

วันนี้คงจะยังไม่โพสเรื่องนี้ต่อ....เพื่อจะได้รอให้คนที่ยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้ ได้เข้ามาอ่านไปสบายๆ ก่อนจะเป็นดินพอกหางหมูมากกว่านี้ค่ะ..... (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_60.gif)

 :'( :'( :'( :'(  อดอ่านต่อเลยวันนี้ แต่ไม่เป็นไรค่ะ  ไปรับใช้หลวงท่าน ต่างจังหวัดก่อน 2 วัน

แล้วจะมาจอคิวอ่านต่อนะค่ะพี่น้อย   8) 8) 8) 8) 8)   :-* :-* :-*

ไปรับใช้หลวง 2 วัน พอกลับมาแล้ว เรื่องนี้ก็คงจะยังไม่จบจ้ะหนูเตย

อ่านต่อนนะคะ.... :-*   

Turtle Wall

หลังการดำน้ำที่ German Channel ในเช้าวันที่สองของการดำน้ำ.....เรือเข้าจอดหลบในอ่าวที่น้ำเรียบสนิท เพื่อให้เราได้รับประทานแซนวิชและเค๊กเป็นของว่าง และกลั้วคอด้วยน้ำเปล่า รอเวลาดำน้ำไดฟ์ต่อไป ในจุดที่อยู่ปากทางเข้า German Channel ด้านติดเกาะ Ngemelis ตลอดแนวยาวเหนือใต้ของตัวเกาะด้านติดมหาสมุทรแปซิฟิก

เดิมเรียกจุดดำน้ำนี้ว่า Ngemelis Wall ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น  Turtle Wall ด้วยเหตุที่ว่าจุดดำน้ำแห่งนี้มีลักษณะเหมือนกำแพงผาที่มีเต่าอยู่มากมาย

ภาพจาก....http://fishnfins.com

เรือพาเราไปด้านเหนือของเกาะ Ngemelis ซึ่งมีคลื่นหัวแตกสีขาวลูกโตขนาดเล่นกระดานโต้คลื่นได้ซัดซาดเข้าสู่หาดทรายสีขาวสะอ้านแห่งเดียวของตัวเกาะ เสียงดังโครมครามๆ เห็นแล้วก็เสียวว่าถ้าเรือหรือตัวเราเข้าไปติดอยู่ในเขตที่คลื่นหัวแตก หรือที่เรียกว่า Surf Zone คงเละแน่ๆ

แต่ Iskoy กัปตันเรือเล็กของเราที่ชำนาญในการแล่นเรือในบริเวณนี้มาก นำเรือไปลอยลำอยู่บริเวณนอก Surf Zone เพื่อให้เราแต่งตัวและหงายหลังลงน้ำได้อย่างสบายใจ

ลงไปก็เห็นหน้าผาสูงใหญ่ยาวเหยียดขวางหน้าอยู่  มองไปเบื้องล่าง.....มีแต่ความมืดมิด เพราะที่จุดดำน้ำนี้มีความลึกกว่า 300 เมตร

น้ำที่ใสแจ๋ว มีตะกอนเพียงเล็กน้อย และสีสันที่สดใสของสรรพชีวิตใต้ทะเลที่ Turtle Wall ทำให้สายชลยิ้มออกมาได้ด้วยความดีใจ

   

จุดเด่นของที่นี่เขาว่าคือ "เต่า" ที่มีอยู่มากมาย แต่ทั้งไดฟ์ เราพบเต่ากระตัวเล็กๆที่ว่ายหากินอยู่เพียงตัวเดียว

จุดเด่นของ Turtle Wall ในสายตาของสายชลจึงไม่ใช่เต่า แต่เป็นกัลปังหาพัด (Gorgonian Fan) สารพัดพันธุ์ สารพัดสี ที่เกาะติดอยู่ทั่วกำแพงผาใต้น้ำแห่งนี้

บางต้นเพิ่งเกิดขึ้นมาได้ไม่นาน....

กัลปังหาบางกอสูงใหญ่ แผ่กิ่งก้านไสว สีสันสวยถูกตาต้องใจ....

กัลปังหาสีหลืองอมเขียวที่โพลิปบานสพรั่งสวยสะดุดตา....

ไดฟ์นี้เป็นไดฟ์แรกในปาเลาที่สายชลได้เห็นปะการังอ่อน.....

สีชมพูหวานแหววของปะการังอ่อน ตัดกับสีเขียวของปะการังหนัง....สีแดงของกัลปังหาพัด....และสีแสดของฟองน้ำ

แส้ทะเลสีแดงสด มีมากพอๆกับกัลปังหาพัด.....

ปะการังแข็งนานาพันธุ์ก็มีให้เห็นได้ทั่วไป

ที่เด่นที่สุดในหมู่ปะการังแข็ง....ต้องยกให้กับปะการังโต๊ะที่สวยสมบูรณ์  ยื่นล้ำออกมาจากหน้าผาสูงเพื่อรับแสงแดดที่ส่องผ่านมาจากเบื้องบน

พี่สองสายค๊าบบบ...แล้วพวกสัตว์หญ่ายยย ๆ มันไปหนายกานหมดอะจ๊ะ...   ??? ??? ???

การดำน้ำของพวกเราในกลุ่มแบ่งออกเป็นสามพวก คือพวกแรก เป็นพวกที่ตาม Dive Leader ที่ดำน้ำไปลิ่วๆ ตลุยไปข้างหน้าเหมือนไม่สนใจอะไร ซึ่งสองสายตั้งชื่อให้เป็นกลุ่ม "ตามควาย"

ไม่รู้ว่ากลุ่มนี้จะรีบไปไหนกัน พอเห็นอะไรที่สนใจก็จะรีบถ่ายภาพอย่างรวดเร็ว แล้วก็ตลุยไปข้างหน้าต่อ

สังเกตว่ากลุ่มนี้จะลงเร็วและขึ้นเร็วกว่าคนอื่นมาก สันนิษฐานว่าอากาศจะหมดเร็ว เพราะออกแรงมากไป

พวกที่สอง....เป็นพวกที่ขึ้นเร็วลงเร็วเหมือนกัน คือพอลงได้ก็ลิ่วๆไป แต่จะดำขึ้นๆลงๆเพื่อหาของดู พอเห็นอะไรดีๆจะหยุดด และถ่ายภาพซะนาน  ไม่เผื่อแผ่เจือจานให้เพื่อนฝูง  พอถ่ายภาพเสร็จแล้วก็ Take Off ชนิดฝุ่นกระจาย ถ้าเป็นสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยก็จะปลิวไปไกล ปิดโอกาสที่คนอื่นจะได้ถ่ายภาพ....

ตัวอย่างของคนกลุ่มนี้คือ Ken....ตากล้อง KKTV หนุ่มใหญ่ชาวเกาหลี  ที่ชอบลงไปก่อนชาวบ้าน และชอบลงลึกซะจนน่ากลัว แล้วก็โผขึ้นไปแขวนอยู่ใกล้ผิวน้ำ  สันนิษฐานว่าอากาศคงใกล้จะหมด แต่ติด Decom. หลายนาทีกว่าจะแก้หมด....

พวกที่สาม....เป็นพวกที่ลงช้ากว่าสองพวกแรก แล้วก็ขึ้นช้ากว่ากลุ่มอื่น กลุ่มนี้คือกลุ่มคนไทยทั้งสี่ ที่เพลิดเพลินกับการไหลตามน้ำไปเรื่อยๆ  เห็นอะไรดีก็หยุดถ่ายภาพ....

หรือไม่ก็ถ่ายภาพกันเองไว้เป็นที่ระลึก.... (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_63.gif)

ถึงเวลาต้องขึ้นสู่ผิวน้ำแล้วล่ะค่ะ.....เราค่อยๆว่ายขึ้นไปตามหน้าผา ไต่ระดับขึ้นไปทีละน้อยๆ

ตัวเราโยกไปก็โยกมาเพราะไปเจอน้ำโยก หรือ Surg เข้าเต็มๆ เมื่อมองขึ้นไปเห็นคลื่นหัวแตกก้อนโตวิ่งทะยอยเหนือผิวน้ำเข้าไปที่ราบหน้าชายหาด

ตอนขึ้นสู่ผิวน้ำ....เราต้องพยายามหนีให้ไกลจาก Sulf Zone  มิฉะนั้นแล้ว เรือจะเข้าไปรับเราไม่ได้  และจะเป็นอันตรายถูกน้ำซัดไปชนหินหรือแนวปะการังใต้น้ำให้บาดเจ็บเสียหายได้

ปลาตาหวานหางวงเดือน (Moontail Bigeyes) ที่อาศัยอยู่ใต้เชิงผาใกล้ผิวน้ำ มองเราอยู่ด้วยหน้าตาขี้สงสัย เขาคงนึกว่าเรามาโยกเข้าโยกออกอยู่แถวนี้ทำไมนะ

ฉลามหลายตัวป้วนเปี้ยนหากินอยู่บนที่ราบของแนวปะการัง.....

เสียดายค่ะที่ถ่ายฉลามครีบขาวไว้ได้ตัวเดียว แบตเตอรี่ทั้งกล้องและไฟของสายชลก็หมดเกลี้ยง  ส่วนคุณสายน้ำนั้นเมาน้ำจนตาลาย ไม่มีแรงแม้แต่จะยกกล้องขึ้นถ่าย  ปล่อยให้เจ้าฉลาม Grey Reef Shark ตัวโตท้องป่อง ยิ้มผ่านหน้าเราไปอย่างสบายอารมณ์..... :'(  

Jojo พาเราถอยออกไปห่างจากแนวปะการัง มาอยู่กลางน้ำ ที่เขาเรียกว่า "Blue Sea"  เพื่อให้พ้นทั้ง Surf และ Surge  เพื่อทำ Safety Stop

เวลานั้นเป็นช่วงดีที่สุดที่เราจะได้ใกล้ชิดกับปลานานาพันธุ์ที่มาว่ายล้อมรอบตัวเราอย่างใกล้ชิด ยิ่งคุณสายน้ำให้อาหารปลาบ่อยๆ ปลาก็ยิ่งมีมาให้ดูมากมาย

แต่ต้องพยายามว่ายหนีให้พ้น "อาหาร" ของคุณสายน้ำนะคะ ไม่อย่างนั้นละก็....โอ้กกกก.....

สัตว์ใหญ่ๆก็มีอยู่ค่ะน้องkungkings  แต่เราไม่เห็นเอง  เพราะส่วนมากจะอยู่ลึกๆ  หรือกลางทะเลหรือมหาสมุทรลึกๆค่ะ 

ประชาชนที่นี่ยังชีพอยู่ด้วยการทำงานในกิจการที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่ การประมงมีบ้างแต่ก็น้อยค่ะ สายชลจึงไม่เห็นเศษอวนหรือแม้แต่สายเบ็ดใต้ทะเลของปาเลาเลย

พี่สายน้ำใจดี๊ดี... ไปให้อาหารปลาถึง ปาเลาเลย... ถ้านู๋ไปสงสัยจะเมาแบบไม่ต้องดื่มมมมม  :-* :-* :-*
เคยเห็นในสารคดีเขากระโดดจากเรือลงไปขี่เต่าเลยอะคะ...น้ำก็ใสมั่กๆ 
สงสัยพี่สองสายจะต้องจัดทริปเอง...พาพวกเราไปบ้างแล้วละคะ... :) :) :) คนอื่นจัดไม่ดีหร๊อก... อิอิ

หุๆ....ใครพาไปก็คงเหมือนกันแหล่ะค่ะ เพราะมันเป็นเช่นนั้นเองอยู่แล้ว.....

ขึ้นมาถึงผิวน้ำ....เจอคลื่นลูกยาวๆรออยู่ ผสมกับกลิ่นเหม็นๆของควันเรือ  สายชลซึ่งไม่เมาคลื่นแต่เมากลิ่นเหม็นๆของน้ำมันและควันเรือก็พลอยเลี้ยงปลาตามไปด้วยอีกคน.... ???

หุๆ....จำได้ว่า เกิดอาการอย่างนี้ครั้งสุดท้ายเมื่อกว่าสิบปีมาแล้ว ตอนไปใช้ Speed Boat  ดำน้ำที่หินมุสัง กระบี่

พอปีนขึ้นเรือได้....ได้เห็นเพื่อนอีกหลายคนที่เกิดอาการเดียวกันกับสองสาย  และหลายคนยังยิ้มได้อยู่

ขาไป....เรือเล็กแล่นคู่กันไปสองลำ แต่เมื่อลำหนึ่งเสีย  ขากลับก็เลยจับคนมาลงเรือรวมกัน ได้สนุกสนานเฮฮากันดี เป็นเรือ "คนแก่" นานาชาติ ที่ซนกันระบิดเถิดเทิง

เรือต้องวิ่งลัดเลาะไปในลากูนเพื่อกลับเรือใหญ่ที่อยู่ในอ่าวห่างออกไปเกือบ 30 กิโลเมตร  บางช่วงต้องตัดเข้าไปใกล้เกาะที่เขียวขจี

พอได้ลมเย็นๆที่พัดฉิวๆผ่านหน้า....พวกเราก็กลับมามีชีวิตชีวาขึ้นใหม่อีกครั้ง 

Chuyo Maru

กว่าเราจะได้ทานข้าวเที่ยงในวันนั้นเวลาก็ผ่านไปบ่ายสามโมงแล้ว ข้าวยังไม่ทันเรียงแถวเข้าที่ดี ก็ถึงเวลาดำน้ำอีกแล้ว

Francesca....สาวชาวอิตาเลียน ที่มาทำมาหากินเป็น Dive Leader ในปาเลา สั่นกระดิ่งเรียกพวกเรามาฟังสรุปเกี่ยวกับจุดดำน้ำในไดฟ์ต่อไป ที่คราวนี้เป็นเรือจมชื่อ Chuyo Maru ซึ่งเป็นเรือปืนที่ใช้ปฏิบัติการชายฝั่ง ( costal freighter) ของญี่ปุ่นที่ถูกยิงจมเมื่อวันที่ 1 เมษายน 1944  ระหว่างการปฏิบัติการ DESCECRATE ONE

เรือจมลำนี้มีขนาดยาว 89 เมตร กว้าง 12.4 เมตร ระวางขับน้ำ 1941ตัน  สร้างในปี 1943 เจ้าของคือ Toyo Kisen Kaisha, Tokyo

เรือจมอยู่ที่อ่าว Malakal ด้านตะวันตก ไม่ไกลจากเรือจม Helmet นัก เรือจมอยู่ที่ความลึก 40 เมตร ดาดฟ้าเรืออยู่ที่ความลึก30 เมตร ส่วนบนสุดของหอสูงที่หัวเรืออยู่ที่ความลึกราว 12 เมตร

ภาพจาก....http://fishnfins.com

เรือลำนี้มีชื่อเล่นว่า "Lionfish" เพราะนักดำน้ำมักจะได้เห็นปลาสิงโตว่ายไปว่ายมาอยู่ตามลำเรือ

ตามแผนดำน้ำที่วางไว้....เราจะลงดำน้ำไปตามสายทุ่นที่ผูกไว้ที่เก๋งด้านท้ายเรือ แล้วไต่เชือกที่ขึงไว้ที่โคนเสาท้ายเรือไปยังเสาหัวเรือ  แล้วจึงจะไต่กลับไปตามเชือกที่โยงจากปลายเสาด้านหัวเรือไปยังปลายเสาด้านท้ายเรือ

เราทิ้งตัวลงไปตามสายทุ่นสู่ผืนน้ำเบื้องล่างที่มืดมัว และมีตะกอนลอยฟ่องอยู่ทั่วไป ทัศนวิสัยเหลือเพียง 8-10 เมตร ทั้งที่ตามปกติแล้วทัศนวิสัยของที่นี่อาจสูงได้ถึง  30 เมตร 

อย่างไรก็ตาม....ทัศนวิสัยที่นี่ก็ยังดีกว่าที่เรือจม Helmet มาก

หอยนานาพันธุ์ขึ้นอยู่ทั่วไปตามส่วนต่างๆของตัวเรือ.....

ดังเช่น หอยนางรมหนาม  (Thorny Oyster) ตัวโต....

 
หอยมุกที่รวมกันอยู่เป็นพวงใหญ่.....

เจ้าปลาไหล  Bartail Moray โผล่หน้ามาทักทายพวกเรา...

บางส่วนของดาดฟ้าเรือ ถูกคลุมไปด้วยปะการังแผ่น จนมองไม่เห็นพื้นเหล็ก....

มีเชือกนำทางโยงจากท้ายเรือไปทางหัวเรือ ที่อยู่สูงจากช่วงกลางลำเรือที่อยู่ลึกลงไปกว่า 5 เมตรและไม่มีอะไรน่าสนใจ  เพื่อช่วยให้เราประหยัดอากาศไว้สำหรับการสำรวจสิ่งอื่นๆที่น่าสนใจมากกว่าที่บริเวณหัวเรือ

ที่หัวเรือ.....มีป้อมปืน ที่ตัวปืนแทบมองไม่เห็นเป็นรูปร่างแล้ว....

ปล่องที่โผล่ขึ้นมาจากพื้นเรือ มีหอยตีนหมีเกาะอยู่ พร้อมกับช่อปะการังอ่อนและไฮดรอยด์เล็กๆ

สายชลมองหาปลาสิงโตที่เขาบอกว่ามีมากมายหลายตัว  หลังจากมองหาอยู่พักหนึ่ง จึงได้เห็นปลาสิงโตวัยหนุ่มน้อย ลอยตัวอยู่เหงาๆอยู่เพียงตัวเดียวที่ลึกลงไปข้างๆหัวเรือ

ดีใจค่ะที่ได้พบปลาสิงโตดาราตัวเด่นของเรือจมลำนี้ ที่ไม่มีใครอื่นในกลุ่มเราได้เห็น

เพิ่งทราบว่าคุณสายน้ำและคนอื่นๆอีกหลายคนไม่ได้ตามมาในกลุ่มนี้ด้วยตามแผนที่วางไว้ สายชลเลยต้องไปดำน้ำรวมเป็นกลุ่มอยู่กับ Francesca .... Jojo....น้องหนิ่ง และน้องเก๋

ที่บริเวณหัวเรือนี้ ปกคลุมไปด้วยปะการังดำสีแดง ซึ่งทำให้ดูสวยงามกว่าท้ายเรือมาก     

Francesca ชี้ให้สายชลดูกุ้งเล็กๆตัวใสแจ๋วที่เกาะอยู่เต็มต้นปะการังดำ ที่ขึ้นอยู่ตามเสากระโดงที่ตั้งไว้สูงลิ่ว

เสียดายค่ะ ที่ไม่มีกล้องติดเลนส์มาโคร  คุณสายน้ำที่ใช้น้องโอ 8080 ก็หายไปไหนไม่รู้....เลยไม่ได้ภาพกุ้งน่ารักๆเหล่านั้นมาให้ชม

บันไดที่ใช้ปีนขึ้นลงเสาสูงยังพอเห็นได้ชัดเจน

Francesca เคยบอกก่อนลงน้ำว่ามีของดีอยู่บนยอดเสา.....

เมื่อไปถึงยอดเสา....สายชลจึงวนหาของดีที่ว่า  ตอนแรกก็เห็นเพียงปะการังเขากวางกอใหญ่อยู่กลางฝูงปลากระตักที่ว่ายวุ่นไปมา

จ้องมองอยู่สักพักจึงมองเห็นหอยมือเสือตัวโตกว่าฟุตยิ้มหวานอยู่ 

หุๆ...ขอสารภาพว่าเห็นตัวที่มีแมนทอลสีเขียวอยู่ตัวเดียว ส่วนตัวสีน้ำตาลนั้นเพิ่งมาเห็นตอนกลับขึ้นมาเปิดภาพดูในห้องนอนแล้วน่ะค่ะ.....

ดีใจมากที่ได้เห็นหอยมือเสือเป็นๆที่ปาเลาค่ะ

ดูลักษณะหน้าตาแล้วน่าจะเป็นพันธุ์ T. Squamosa ซึ่งเป็นพันธุ์เดียวกับที่น้องแม่หอยเพาะได้นะคะ

สายชลขอ Francessca มาเป็นนางแบบ เพื่อเทียบขนาดกับหอยมือเสือ....

ข้างๆหอยมือเสือตัวโต มีกอดอกไม้ทะเลที่มีปลาการ์ตูน พันธุ์มะเขือเทศ (Tomato  Anemonefish) อาศัยอยู่อย่างโดดเดี่ยว

สายชลชักเริ่มห่วงคุณสายน้ำและคนอื่นๆที่ไม่ได้ตามมาที่หัวเรือ จึงชวนคนอื่นๆในกลุ่มไต่เชือกอีกเส้นหนึ่งที่โยงจากยอดเสาหัวเรือไปยังหัวเสาท้ายเรือ

ที่นั่น....คนอื่นๆที่ไม่ได้ตามไปอยู่กันครบถ้วน  แต่ไม่ยักเห็นคุณสายน้ำ  เลยเข้าไปถามคุณหมอสามีของ Khi ว่าเห็นบัดดี้ของสายชลไหม คุณหมอก็ชี้ๆไปที่เก๋งท้ายเรือที่อยู่ด้านล่าง

 

สายชลสบายใจขึ้น จึงวนเวียนถ่ายภาพแถวๆยอดเสาด้านท้ายเรืออย่างเพลิดเพลิน

บนยอดเสาด้านท้ายเรือ....มีหอยมือเสือสีสวยแต่ตัวเล็กกว่าที่ได้เห็นที่ยอดเสาด้านหัวเรือราวครึ่งหนึ่งเกาะติดอยู่

Khi ชี้ให้สายชลดูหอยตัวนั้นด้วยท่าทางกระตือรือร้น คงกลัวว่าเราจะไม่เห็นและไม่ได้ถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึก  สายชลเลยต้องฉลองศรัทธา ถ่ายภาพทั้งหอยและทั้งตัวเธอคู่กับสามีคู่กับน้องหอยหอยเป็นการตอบแทนในน้ำใจ

เสียดายที่ถ่ายได้แต่ภาพหอย ส่วนภาพเธอและสามีกับน้องหอยนั้นตะกอนตรึม....  

คุณสายน้ำเพิ่งโผล่ขึ้นมาบนยอดเสา พร้อมกับยิ้มเผล่ ขณะที่สายชลทำตาเขียวใส่ เพราะฉุนที่เขาไม่ยอมดำน้ำตามแผนการดำน้ำที่ Francesca วางไว้

คุณสายน้ำเลยเอาใจด้วยการถ่ายภาพสายชลคู่กับน้องหอยมือเสือ.....โชคดีที่ภาพไม่มีตะกอนมากลบหน้าเหมือนของ Khi  ไม่อย่างงั้นคงมีรายการโกรธกันไม่เลิกตามมาแน่ๆค่ะ

มีเรื่องน่าเศร้าแทนคุณหมอผู้เป็นสามีของ Khi ที่ต้องสังเวยกล้อง D100 ให้กับการดำน้ำไดฟ์นี้ไป เหตุเกิดในขณะที่กำลังจะยื่นกล้องให้คนเรือนำขึ้นไปบนเรือ จู่ๆฝาครอบ Housing ยี่ห้อ Nexus ก็หลุดผลั่วตกลงไปในน้ำ

Francesca ที่เห็นว่ามีของหล่นลงไปในน้ำ แต่ไม่ได้ตามไปช่วยเก็บ เลยต้องรับเคราะห์ถูกต่อว่า แล้วก็ถูกให้ลงไปงมหาฝาครอบอันนั้นพร้อมกับ Khi และ Ken 

ยังดีที่ Ken ลงไปงมหาฝาบ้านได้ที่บนพื้นกลางท้องเรือ Chuyo Maru ที่ความลึกราว 30 เมตร ไม่อย่างนั้นคุณหมอคงได้เสียทั้งกล้องและ Housing ภายในวันเดียวกัน ส่วน Francesca ก็คงจะโดนคุณหมอโกรธไปจนตาย....  

Yellow Wall

หกโมงเช้าในวันต่อมา....เรือใหญ่เคลื่อนลงใต้ไปจอดอยู่แถวๆ German Channel และจะค้างคืนอยู่ที่นั่น 3  วัน เพื่อให้เราได้ดำน้ำแถวเกาะและสันทรายด้านใต้ของปาเลา

เรือเล็กแล่นไปส่งเราลงดำน้ำที่ German Channel หนึ่งไดฟ์ อีกไดฟ์ต่อมาเรือเล็กพาเราไปลงดำน้ำที่ Yellow Wall ด้านตะวันออกของเกาะ Peleliu ซึ่งเป็นเกาะที่ใหญ่ใต้สุดบนแนวปะการังของ Palau

Peleliu นี้ได้ชื่อว่าเป็นสนามรบเลือดระหว่างฝ่ายญี่ปุ่นและพันธมิตร ปัจจุบันมีพิพิธภัณฑ์สงครามตั้งอยู่บนเกาะ เสียดายที่เราไม่มีเวลาไปชมกัน นอกจากนี้  Peleliu ยังได้ชื่อว่ามีจุดดำน้ำดังๆอยู่หลายแห่งติดๆกันรอบๆปลายแหลมด้านใต้และตะวันออกของตัวเกาะ

Yellow Wall เป็นจุดดำน้ำที่เราได้ดำน้ำกันถึง 4 ไดฟ์ในสามสี่วันสุดท้ายของการดำน้ำ ด้วยเหตุที่อื่นดำน้ำไม่ได้เพราะน้ำแรงเกินไป หรือจะด้วยคลื่นลมแรงเกินไป เราก็จะไปดำน้ำแก้ขัดกันที่นี่ ที่ไม่ว่าน้ำจะไหลไปทางไหน เราก็ดำน้ำได้  กลับไปกลับมา เล่นเอาจำได้หมดว่าอะไรอยู่ตรงไหน

บางไดฟ์ที่เราลงดำน้ำที่นี่นั้น โชคดีได้ลงดำน้ำตั้งแต่ช่วงหัวแหลมด้านใต้ที่เรียกว่า Peleliu Express แต่ก็มักจะไหลตามน้ำไปจบการดำน้ำที่ Yellow Wall เสมอ

ภาพจาก....http://fishnfins.com

สภาพโดยทั่วไปของ Yellow Wall ที่อยู่ติดกับ Peleliu Expressway ด้านบนเป็นแนวปะการังแข็งราบเรียบเป็นลานกว้าง ขอบทุกด้านหักเป็นหน้าผาตัดตรงลงไปที่ความลึกเป็นร้อยๆเมตร

บางช่วงที่ความลึกราว 20-30 เมตร อาจจะมีลานหินที่อุดมสมบูรณ์ด้วยปะการังนานาพันธุ์เป็นแหลมใต้น้ำยื่นออกไป  และบางช่วงก็เว้าเข้าไปเป็นซอกและโพรงถ้ำเล็กๆ

แต่จุดเด่นของ Yellow Wall ก็คือปะการังอ่อนสีเหลืองที่ขึ้นอยู่ตามกำแพงผา จนกลายเป็นที่มาของจุดดำน้ำที่ชื่อ Yellow Wall แห่งนี้

 :-*

 :-*

ใช่ว่าที่ Yellow Wall  จะมีแต่ปะการังอ่อนสีเหลืองเท่านั้น แต่ยังมีปะการังอ่อนสีอื่นๆ รวมทั้งกัลปังหาพัด แส้ทะเล และฟองน้ำที่มีสีสันและรูปร่างแปลกตา

 :-*

 :-*

 :-*

 
ปะการังจานที่สวยงามและสมบูรณ์ ขึ้นอยู่ทั่วไปตามหน้าผา บริเวณด้านเหนือของจุดดำน้ำแห่งนี้

ฝูงปลาแหวกว่ายไปมาอยู่เหนือหน้าผา...

 :-*

จานแบนๆแบบนี้ก็มีให้เห็น....

ตามมาเกาะติดขอบจอคร๊าบ...  :-*

จานซ้อนจานก็มีให้ดู....

มีจานแล้วก็ต้องมีหม้อ.....

ฟองน้ำกลมๆดูคล้ายหม้อดิน (ก้นทะลุ) ของบ้านเรานะคะ

มาดูสัตว์น้ำที่นี่กันบ้างนะคะ....

ฉลามครีมดำ...ครีมขาว....และฉลามปะการังสีเทา จำนวนมากมายหลายตัว ว่ายไปว่ายมาอยู่ที่เชิงผา ลึกซะจนกล้องจับภาพไม่ได้ ตอนแรกๆก็ตื่นเต้นดี แต่เห็นมากๆเข้าก็เลยเฉยๆ....

ตื่นเต้นกับปลาควาย....Bumphead Parrotfish ที่ว่ายมาทักทายมากกว่า...

ว่ายไปนานๆทีก็มีปลา Napoleon Wrass ว่ายมาทักทาย แต่ไหง๋ไม่ค่อยจะเชื่องเลย

เต่าที่นี่มีมากกว่าที่ Turtle Wall  ซะอีกนะคะ

เต่าที่นี่ค่อนข้างเชื่อง ว่ายเกือบชนนักดำน้ำก็ยังเฉยๆ ไม่ได้รู้สึกเกรงกลัวมนุษย์...

หุๆ...คงนึกว่าเป็นพวกเดียวกัน ....

ปลากระพงเหลืองว่ายหากินอยู่แถวรอยต่อของหน้าผาและที่ราบด้านบนติดกับตัวเกาะ...

ปลากระรอก (Squirrelfishes) ซ่อนตัวอยู่ใต้โพรงปะการัง  

ปลาเหยี่ยวที่ปาเลาหาดูได้ง่ายอยู่พันธุ์เดียว คือพันธุ์  Ring-Eyed Hawkfish ที่สายชลยังไม่เคยเห็นในเมืองไทย

ปลาวัวมงกุฎ  (Clown Triggerfish) มีให้เห็นตลอดทาง

ปลาการ์ตูน  Orangefin Anemonefish ที่หน้าตาและลายคล้าย Clark's Anemonefish มาก แต่ลาย 2 เส้น แทนที่จะเป็นสีขาว กลับเป็นสีฟ้าอ่อนๆ ครีบหูมีสีส้ม หางเป็นสีขาว ครีบท้องและครีบหางเป็นสีดำสนิท

สีฟ้าที่ลายของเขาสวยมากค่ะ

ปลาโนรี Masked Bannerfish ตัวนี้สายชลก็ไม่ค่อยจะเคยเห็นมากนักในทะเลไทยค่ะ  

ที่สายชลเห็นว่าแปลกมากนั้น เป็นปะการังแข็งสีม่วงที่ดูไกลๆคล้ายกับกัลปังหาพัดอันเล็กๆที่ห้อยอยู่ตามโพรงหินหรือโพรงปะการังแข็งตามหน้าผาทั่วไป

พวกเราดำน้ำที่ Yellow Wall กันอยู่หลายครั้ง จนคุ้นเคย  ฉะนั้นในครั้งหลังๆพอลงดำน้ำที่นี่ เลยกระจัดกระจาย ต่างคนต่างไปดำน้ำในจุดที่ตัวเองชอบ....

Sol และ Dodo....สาวสิงคโปร์ ชอบตัวเล็กตัวน้อย  เธอจึงลัดเลาะไปจนชิดหน้าผา หาตัวเล็กดูแล้วก็ใช้กล้องจิ๋วของเธอถ่ายภาพไปตลอดทาง

 :-*

ตากล้องหนุ่มชาวสเปญที่มารวมกลุ่มกับเรา ชอบเหินเวหา เพราะดูแต่สัตว์ใหญ่ๆ

ได้ยินมาว่า เขาชนะการประกวดถ่ายภาพ เลยได้รางวัลมาดำน้ำที่ปาเลา

Hayley.....สาวออสซี่ ผู้มาทำงานเป็น Dive Leader ที่มักทำหน้าที่ปิดท้าย อยู่ที่นี่ได้เพียง 3 อาทิตย์ ดูเธอยังตื่นตาตื่นใจกับปาเลาไม่หาย ดำน้ำไปหยุดดูโน่นดูนี่ไป ไม่ค่อยสนใจลูกทีมเท่าไร  

สงสารคุณหมอชาวเกาหลี  ที่วันนี้ไม่มีกล้องอยู่ในมือ ดำน้ำอย่างเหงาๆ ขณะที่ภรรยาว่ายปรู๊ดปร๊าดไปไหนแล้วก็ไม่รู้

Ayako....สาวญี่ปุ่นที่ดำน้ำทีไรไปเจอกันตอนทำ Safety Stop ทุกที

ภาพนี้ของเธอดูลึกลับดีนะคะ....

Kori...สาวอินโดนีเซีย ที่ชอบปล่อยตัวไปตามกระแสน้ำตามหลัง Ayako คู่บัดดี้ไปห่างๆ แล้วก็ไปรวมกันตอนทำ Safety Stop

Jojo....ดำน้ำไปหันมามองสองสายที่อยู่ปิดท้ายขบวนไป ในวันหลังๆก็หายไป ทิ้งเราไว้ข้างหลังสองคน

ส่วนหนูหนิ่งกับหนูเก๋ของเราก็ต่างคนต่างไป  แต่พอจะทำ Safety Stop ส่วนมากก็มารวมกลุ่มอยู่กับสองสาย

การดำน้ำถึง 4 ไดฟ์ที่ Yellow Wall ดูออกจะมากเกินไปสำหรับการมาดำน้ำที่ปาเลา แต่สายชลก็มีความสุขสนุกสนานดี

อย่างไรก็ตาม....ถ้าจะให้ดี  ขอดำน้ำซ้ำที่ให้น้อยกว่านี้หน่อยก็จะขอบใจหลายๆ....

รูปสวยสมกับที่รอเลยค่ะ  :-* งามมากๆ รูปปลาสิงโตที่เรือจมก็สวยเด่นเชียว

ส่วนประเภทของนักดำน้ำเนี่ย สงสัยอ้อจะเป็นประเภทที่ 4.1ละมั้ง ^^"
คือคล้ายๆประเภทที่ 4 แต่ด้วยความที่ รอคนอื่นไปก่อนแล้วเข้าไปถ่ายรูป จนโดนทิ้งให้อยู่ข้างหลังคนเดียวบ่อยๆ  :'(
บางทีเลยจะกลายเป็นดำน้ำคนเดียวไปเลย  :(

ขอบบคุณจ้ะ....น้อง Conundrum และหลาน voldermort.... :-* :-* :-*

ตากล้องทั้งหลายเป็นอย่างหนูอ้อหลายคนคือชอบถ่ายภาพอยู่คนเดียว เพราะไม่อยากให้ใครมารบกวนสมาธิ จริงๆแล้วก็อันตรายมากนะจ๊ะที่ทำอย่างนั้น ถ้าเกิดอะไรขึ้นมา.....ใครจะช่วยเราได้ทัน  และถ้าเราเกิดตกใจช่วยตัวเองไม่ได้....อะไรจะเกิดขึ้น.... ;)   

สรุป....หาบัดดี้ที่ถูกใจไว้ใกล้ๆสักคนให้อุ่นใจดีกว่าจ้ะ.... :) ;D :)   

ว่ายตามมาดูอย่างเกาะติดเป็นเหาฉลามเชียวค่ะ .. กลัวกระแสน้ำพัดหายไป ฮิๆ..
ชอบ Yellow Wall ม๊ากมาก.. อยากเห็นภาพตัวเองว่ายอยู่ข้างๆ หน้าผาสีเหลืองทองอร่ามขนาดนั้น.. โฟโต้ช็อปช่วยหน่อยเร้วววว.. (ไม่มีปัญญาไปดำจริงๆ)

คิกๆ...ได้สิคะ....บอกตัวเองไปเรื่อยๆ แล้วสักวันหนึ่งน้องแม่หอยจะได้ไปดำน้ำที่นั่นค่ะ.... :-* :-* :-*

สองไดฟ์แรกก็ตื่นเต้นดีค่ะ แต่พอไดฟ์ที่ 3 ที่ 4 ติดๆกันนี่ ชักจะหายตื่นเต้น  ดำน้ำช้าลงช้าลง  แล้วก็มีแต่ตัวใหญ่ให้ดู  หาตัวเล็กๆดูแทบไม่ได้เลยค่ะ....

มีไดฟ์หนึ่งที่ Yellow Wall นี่แหล่ะ....พี่เจอนักดำน้ำนานาชาติกลุ่มหนึ่ง ว่ายตามกันมาเป็นพรวน ตามแนวปะการังน้ำตื้นๆ นักดำน้ำบางคนดูอายุสัก 65-70 ปีแล้ว คือแก่จนหลังโก่งแล้วก็ยังว่ายน้ำอยู่  เกือบทุกคนมีกระดาน Slate ถือติดมือมาด้วย แต่ละคนก้มลงดูปะการังแล้วก็จดๆลงใน Slate  พี่เลยสงสัยว่าจะเป็นนักวิชาการมาดูงานด้านปะการังหรือสัตว์พืชทะเลอื่นๆที่ปาเลา

พี่ก็หวังว่าน้องแม่หอยจะได้ไปดูงานอย่างนั้นที่ปาเลาบ้างนะคะ.... :-* 8) :-*

 :-* :-* :-*
ตามมาดูรูปสวยใสต่อ ภาพมุมกว้างสีสวยบาดใจมากคับ  :-*

ป.ล. น่าสนจังคับพี่แม่หอย ถ้ามีไปดูงานที่ปาเลาอย่างที่พี่สองสายว่าเนี่ย  ;D

อ้า.. พี่สายชลขา น้องเป้ขา.. สงสัยว่าถึงแม่หอยจะรอจนแก่หลังโก่งก็คงจะไม่ได้ไป .. ถ้าไปก็คงไม่รอดแน่.. แก่แล้วถ้าไปดำๆ จดๆ อะไรนั่นน่ากลัวจะอ้วกแตกตาย .. พวกนั้นเขาคงเป็นนักวิจัยผู้เชี่ยวชาญเรื่องปะการังแหละค่ะ คงมีมาประชุมสัมมนาอะไรกันสักอย่างด้านปะการัง
แม่หอยน่ะภาวนาอยู่เรื่องหอยมือเสือ แต่ดูๆ จากทริปของพี่สายชล โธ่เอ๋ย ขนาดในทะเลยังมีหอยมือเสือให้เห็นตัวจิ๊บๆ แค่ 2-3 ตัว แถมสวยน้อยกว่าของเราตั้งเยอะ.. ทั้ง 3 ตัวเขื่องๆ ที่เห็นในภาพ รวมทั้งอีก 1 เปลือกน่ะ เป็น T. squamosa อีกตัวจิ๋ว #134 นั่นก็เป็น T. maxima .. ยังไม่เจอ T. gigas ยักษ์เลย.. สงสัยไม่มีอะไรจะให้แม่หอยไปดูแล้วล่ะมัง..

ปล. จุ๊บ จุ๊บ ปลาปากคม #78-79 .. แต่อยากจะบอกว่าจะย้ายมารักปลาจระเข้ #133 ดีกว่า ตัวโตน่าตื่นเต้นดีจัง ปลาอะไรไม่รู้ ปากแบะน่าร๊ากกกก

 :-* :-*

ภาพส๊วยสวยยยยยยยยย....คะ :) :) :)
แต่...น่าเสียดายนะคะที่ปาเลาไม่มีอวน ไม่ง้านคงต้องให้พี่สองสายจัดทริปนำทีมไปตัดอวนแล้ววววว  8) 8) 8) 

สนุก ได้ความรู้ดีจังครับ  อยากมีโอกาสไปบ้าง กว่าจะได้ไป คงต้องหาคนช่วยหามลงน้ำ แถมให้ ออกซิเจนทั้งบนบก และไนตรอกเข้มข้นใต้น้ำ  อ่านกระทู้นี้แล้วดีกว่าไปเองอีก  ;D ;D ขอบคุณครับ

ขอบคุณมากค่ะน้องเป้...น้อง kungkings และน้อง nudie..... :-* :-* :-*

อย่างที่เคยเล่าไว้แล้วว่าไม่ค่อยพอใจนักกับภาพที่ได้ในทริปนี้ เพราะทะเลที่ปาเลาไม่ได้สวยใสไร้ตะกอนทุกจุดดำน้ำอย่างที่คิด ในแต่ละจุดดำน้ำ...สองสายเลยต้องโหมถ่ายภาพไว้หลายภาพหลายมุม เผื่อเหลือเผื่อขาดไว้ก่อน

ภาพที่ถ่ายมาได้นั้นจึงมีเยอะแยะมากมาย ซึ่งต้องนำภาพเหล่านั้มาคัดเลือกภาพที่ดีที่สุดแล้วก็อาศัย PS ช่วยปรับแก้ (โดยเฉพาะการลบตะกอน) ทำให้ดูได้ขึ้นมาหน่อย ซึ่งผิดกับภาพที่เราถ่ายไว้แถวทะเลอันดามัน หรืออ่าวไทยแถวชุมพรและเกาะเต่า ซึ่งไม่ต้องเสียเวลาปรับภาพลบตะกอนมากมายขนาดนี้

แต่ก็ดีใจค่ะ....ที่ทุกท่านชอบภาพและเนื้อหาสาระ (ซึ่งบางเรื่องก็ต้องไปค้นคว้าหามาให้อ่านเพิ่มเติมค่ะ)     

น้องแม่หอยขา.... :-* :-* :-*

ถ้าจะต้องหามน้องไปดำน้ำดูงานที่ปาเลาละก็ คงมีพวกเราหลายคน ช่วยกันหามน้องไปแน่ๆนะคะ ส่วนเรื่องจดบันทึกก็คงไม่ต้องห่วงมีคนรับอาสาเพรียบ ว่าแต่...ถ้าถึงตอนนนั้น พี่สองสายไปอยู่ไหนแล้วก็ไม่รู้   คิกๆ...(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_60.gif)

ขอบคุณสำหรับข้อมูลของน้องแม่หอยค่ะ....(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif) :-*

ส่วนจุดดำน้ำทั้งหมดที่ไปดำน้ำลึกมี 14 จุด และดำน้ำตื้นๆอีก 2 จุด  ตอนนี้พี่เพิ่งเล่าไปได้แค่ 6 จุดดำน้ำลึกเองนะคะ ขอรับรองว่าเดี๋ยวมีภาพหอยยักษ์ตัวเบ้งให้ดูแน่นอนค่ะ.... :D

โปรดอย่าเบื่อที่จะเคาะอ่านเรื่องและดูภาพต่อไปนะคะ ขอบอก....เรื่องนี้ยาวน้องๆมหากาพย์เรื่อง "น้องแม่หอยท่องเดนมาร์ค" เลยล่ะค่ะ.....(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_100.gif)

น้อง ๆ เกาะขอบจอกันหน้าสลอนเลยครับพี่  ;D

ว่าจะไม่โพสรบกวนสมาธิพี่สายชลแล้วนะคะ... แต่อดไม่ได้จริงๆ  ดูนักวิจัยฯ อายุมากแล้ว ยังดำน้ำได้อยู่เนี่ย นับถือจริงๆ เลย

ตามพี่สายชลดำน้ำปาเลาอย่างนี้ ไม่ต้องไปเองแล้ว..โชคดีจังเลย ดูจากเรื่องเล่าของพี่สายชลแล้ว....สงสัย จะลาที... ปาเลาอย่างที่พี่สายชลบอกจริงๆ ค่ะ ทะเลบ้านเรา เจ๋งกว่าเนอะ

Blue Holes

ปาเลามีจุดดำน้ำที่ได้รับคำแนะนำว่า "ต้องไปดำน้ำ" อยู่ 5 จุด คือ  Blue Corner....Chandelier Cave..... Ulong Channel.....Blue Holes  และ New Drop Off


อยู่มาได้ 3 วันแล้ว....แต่วันนี้จะเป็นวันแรกที่สองสายจะถูกพาไปดำน้ำตรงจุดที่เขาแนะนำว่า "ต้องไปดำน้ำ" เป็นจุดแรกหนึ่งในห้าของปาเลา นั่นคือจุดดำน้ำที่เรียกว่า Blue Holes

Blue Holes เป็นถ้ำใต้น้ำที่อยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะ Ngemelis (ห่างจาก Koror ไปทางตะวันตกเฉียงใต้ราว 48 กม.)  ลักษณะพิเศษของถ้ำนี้ก็คือมีปากทางเล็กๆเข้าไปในถ้ำ 4 จุด ลักษณะเป็นโพรงอยู่บนแนวปะการังที่มีน้ำตื้นเพียง  1- 2 เมตร   เมื่อมุดลงไปตามปากโพรงแล้ว จะดิ่งลงไปในถ้ำที่ใหญ่โตกว้างขวาง และมีความลึกถึง 40 เมตร

เมื่อลงไปในถ้ำแล้วจะมีทางออกอยู่ 2 จุด คือจุดแรกเป็นปากถ้ำเล็กๆมีลักษณะเหมือนหน้าต่างกลมๆอยู่ที่ความลึกราว 15 เมตร จากผิวน้ำ และอีกจุดหนึ่งเป็นปากทางออกที่เปิดกว้างจากพื้นจรดเพดานถ้ำเบื้องบนซึ่งจะนำออกไปสู่ทะเลเปิดด้านนอก   ที่พื้นด้านเหนือสุดของตัวถ้ำ มีทางแคบๆนำไปสู่ถ้ำใหญ่อีกคูหาหนึ่งที่เรียกกันว่า The Temple of Doom ซึ่งแนะนำให้สำหรับผู้ที่เรียนดำน้ำแบบ Cave Diving มาแล้วเท่านั้น

ที่มา.... http://fishnfins.com

เรือไปจอดไม่ไกลจากเดิ่งบ้านเรา หรือ Surf ของฝรั่งที่ม้วนเป็นเกลียวสาดซัดเสียงดังโครมคราม 

Hayley บอกให้เราหงายหลังลงน้ำแล้วรีบมุดลงถ้ำที่ใหญ่ที่สุดและใกล้ที่สุดซึ่งอยู่ใต้ท้องเรือนั่นเอง

หงายหลังลงไปและมุดน้ำลงไปแล้ว  ต่างคนก็ต่างตะเกียกตะกายฝ่ากระแสน้ำที่พัดอู้ๆไปให้ถึงหลุมที่กว้างยาวเพียง 2 - 3  เมตร....

พวกที่ใช้ตะกั่วพอดีเกินไป หรือไม่ก็มีลมใน BC มากเกินไป จะถูกฟองอากาศของคนที่ลงไปแล้วดันให้ลอยเด้งขึ้นมา..... ต้องไล่ลมออกจาก BC กันให้วุ่นวาย   

หุๆ....กว่าจะลงไปได้ เล่นเอาชุลมุนวุ่นวาย ซึ่งเป็นภาพที่ตลกมากจนสายชลอดหัวเราะออกมาไม่ได้....(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_60.gif)

ใครควบคุมการลอยตัวไม่ดี ก็หัวทิ่มไปจนถึงความลึก 30 - 40 เมตร

Hayley บอกว่า ใครต้องการเห็นภาพสวยๆตอนคนค่อยๆดำดิ่งลงมาในถ้ำ ให้ลงไปนั่งคุกเข่านิ่งๆอยู่ที่พื้นถ้ำ แล้วก็แหงนหน้าขึ้นไปดูที่ปากหลุม

Kori และ Ayako เป็นสองในอีกหลายๆคนที่ปฏิบัติตามคำบอกของ Hayley อย่างเคร่งครัด....(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_60.gif)

มองขึ้นไปด้านบนจะได้ภาพอย่างนี้ค่ะ....

ปากหลุมที่เราไหลลงมา กว้างยาวกว่าปากหลุมอื่นๆ...

ปากหลุมใหญ่อีกหลุมหนึ่ง คงจะใช้ผ่านขึ้นลงลำบาก เพราะมีกัลปังหาพัดต้นใหญ่ เกาะอยู่ใกล้ๆปากหลุม

หลุมเล็กที่คุณสายน้ำคงจะลงลำบากหน่อย....แต่สายชลน่ะลงได้สบายๆ.... :-X

"หน้าต่าง"....หรือทางออกด้านข้างที่ความลึก 15 เมตร กรณีเดิ่งสูงหรือน้ำลงมากๆ ก็อาจจะใช้ช่องนี้เป็นทางเข้าได้

คุณสายน้ำไปสำรวจหน้าต่าง สงสัยเตรียมหาทางหนีทีไล่.....  :)

พวกเราเริ่มซน เคลื่อนออกจากที่ตั้งไปสำรวตามจุดต่างๆ....

แสงที่สาดส่องเข้ามาถึง 6 จุด ทำให้เกิดแสงที่งดงามสาดส่องไปทั่ว....

พยายามที่จะจับภาพปากหลุมทั้งสี่ให้ครบ แต่ก็ได้มาเท่านี้....

และเท่านี้....

ไทเกอร์ จะมุดลงไปได้ไหมเนี่ย...............      :-X       :-X

วนเวียนอยู่ในถ้ำกันนานเกือบ 15 นาที....อยากจะอยู่นานกว่านั้น แต่เวลาดำน้ำที่มีอยู่อย่างจำกัด ทำให้ต้องจำใจลาจาก

 Kori ยังนั่งคุกเข่า ดื่มด่ำกับความงามและความสงบของ Blue Holes จนต้องไปสะกิดชวนกันออกไปเถอะ....

เธอยิ้มหวาน แล้วก็ตามสายชลออกไป.....

ปากทางออกใหญ่ที่แสงเจิดจ้ามากกว่าโพรงอื่นๆ....

เราออกไปแล้วก็เลี้ยวซ้าย เพื่อไปหาความงามของ Blue Corner ที่อยู่ถัดไป....   

อู้ววววว.....ด้านนี้น้ำใสเป็นสีฟ้าเชียวล่ะค่ะ

ปากถ้ำมีฟองน้ำรูปร่างเหมือนสมองมนุษย์ เลยขอแวะชมหน่อย...

สาหร่ายหรืออะไรก็ไม่ทราบ แต่รูปร่างหน้าตาเหมือนต้นหนวดฤาษี หรือที่เรียกอีกชื่ออย่างลามกหน่อยๆนั้น แขวนอยู่ทั่วไปบนหน้าผาสูงชัน

คุณสายน้ำสนใจกับเจ้าสิ่งนี้มาก พินิจพิเคราะห์อยู่นั่นแล้ว จนสายชลขอล่วงหน้าไปกับ Phillip....หนุ่มจีนใน LA  ที่มาช่วยเป็น Dive Leader ให้เราในวันนี้   

หน้าผาที่นี่สูงชันมาก  มองลงไปไม่เห็นพื้น ตามหน้าผาไม่มีสีสันน่าสนใจนัก มีเพียงปลาในแนวปะการังหากินอยู่ทั่วไป  

แต่พอมองลงไปในที่ลึกๆ....กลับระทึกใจกับฉลามครีบขาวที่ว่ายไปว่ายมาไม่ขาดสาย ไม่ทราบจะว่ายไปไหนกัน....

ฉลามแต่ละตัวอ้วนท้วนสมบูรณ์ดี....

บางตัวก็ว่ายขึ้นมาหากินบนที่ราบในแนวปะการังใกล้ๆผิวน้ำ....สวนไปสวนมากับนักดำน้ำที่เตรียมตัวขึ้นสู่ผิวน้ำ

ฉลามบางตัวรูปร่างปราดเปรียว ว่ายวนเวียนอยู่ไม่ไกลจากกลุ่มนักดำน้ำที่กำลังลอยตัวทำ Safety Stop กันอยู่

แอบติดตามเป็นระยะ ๆ นับวันยิ่งตื่นเต้นคะ... พี่สายชลขา  :) :) :)

 
กระแสน้ำที่แรงทำให้เราว่ายไปที่ Blue Corner ไม่ได้....

Phillip โชว์การเป่าฟองอากาศเป็นรูปห่วงให้พวกเราชม ระหว่างการทำ Safety Stop ให้สาวๆกรี๊ดกันสนุก....

กลุ่มบัดดี้หาย.....Khi  ผู้ไม่สนใจว่าบัดดี้จะอยู่ไหน กำลังลอยตัวในท่านางแบบที่ถนัด

น้องหนิ่ง....ห่วงที่บัดดี้หาย  แต่สบายใจเมื่ออยู่ใกล้ครู..... :-X

หุๆ....จริงๆแล้วไม่ว่าดำน้ำที่ไหนๆ จะขุ่นจะใส ก็ล้วนให้ความสุขกับสองสายได้ทั้งนั้นค่ะ แต่พอมาถ่ายภาพแล้วอย่างนี้ก็ทำให้มีอารมณ์ความพอใจไม่พอใจมาเสริม แต่ทั้งสองเรื่องที่กล่าวมาไม่ได้เป็นสาเหตุทำให้ต้อง "ลาที...ปาเลา" แต่เป็นด้วยเหตุผลอื่นๆที่จะเล่าให้ฟังต่อไปมากว่าค่ะน้อง Sky

พี่สองสายก็อายุมากแล้วนะคะ แล้วถ้าไม่เท่งทึงไปซะก่อน ก็ว่าจะดำน้ำไปจนดำไม่ไหว ซึ่งกะว่าน่าจะสัก 70 - 80 น่ะคะ.....(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_32.gif)

ใช่ค่ะ....จะตื่นเต้นขึ้นเรื่อยๆ  ติดตามต่อไปนะคะ.... ;D

ฮิๆ....น้อง conudrum ระวังคุณป้าหมอจะเดินมาดุ ที่นั่งเคาะติดขอบจออยู่ทั้งวันอย่างนี้นะจ๊ะ..... :-X

พอว่างแวะเข้าห้องทำงานตัวเองทีก็เคาะ refresh ทีน่ะแหละครับพี่ นี่ไปธุระข้างนอกเพิ่งกลับเข้า office นี่แหละครับ  :-[

จ้า....เดี๋ยวอ่านต่อนะจ๊ะ... :-*

Blue Corner

จากความพยายามว่ายจาก Blue Hole ไป Blue Corner ไม่สำเร็จ ทำให้เราขึ้นจากน้ำ แล้วกลับเรือใหญ่ไปทานอาหารกลางวัน จากนั้นก็กลับมาดำน้ำใหม่ที่ Blue Corner ซึ่งได้ชื่อว่า เป็นจุดดำน้ำที่ดีที่สุดของปาเลา

Blue Corner อยู่ตรงมุมหักปลายแหลมด้านตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะ  Ngemelllis ซึ่งติดกับทะเลฟิลิปปินส์ กระแสน้ำในบริเวณนี้จึงค่อนข้างแรงตลอดเวลาในช่วงน้ำใหญ่คือข้างขึ้นและข้างแรม 15 ค่ำ 

ฉะนั้น การดำน้ำที่จุดนี้ต้องมีการใช้ตะขอเหล็กที่มีสายยึดติดกับตัวแล้วนำไปเกี่ยวเกาะหินหรือปะการังที่ตายแล้ว อย่างที่เขาเรียกกันว่า Reef Hook พกติดตัวไปดำน้ำที่นี่ด้วยทุกครั้ง เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเราไหลไปตามน้ำ จะได้เฝ้ามองสัตว์น้อยใหญ่ที่ขึ้นมาจากน้ำลึกขึ้นมาโชว์ตัวแถวริมหน้าผาได้สะดวก และมีมือว่างพอที่จะใช้ถ่ายภาพได้อย่างสะดวกสบาย

Blue Corner นั้นได้รับการยกย่องว่าเป็นจุดดำน้ำที่ดีที่สุดในโลกจากนิตยสารหลายฉบับ เขาบอกว่าจุดเด่นของที่นี่ก็คือ เป็นหัวแหลมที่สองฟากเป็นหน้าผาสูงชันพื้นอยู่ลึกเป็นร้อยๆเมตร  ส่วนด้านบนเป็นที่ราบ ที่นี่จึงเป็นจุดที่สามารถดำน้ำได้ทั้งแบบ Wall Diving และการดำน้ำบนพื้นที่ราบ

ตามหน้าผาที่ประดับประดาไปด้วยปะการังและกัลปังหาเหมือนสวนแขวนที่สวยงาม มีปลาใหญ่น้อยมากมายจากน้ำลึกเพื่อขึ้นมากาหากินอยู่บริเวณขอบผาและที่ราบด้านบน   บนที่ราบนั้นมีแนวทรายที่ขาวสะอาดเหมือธารน้ำพาดผ่านไปกลางแนวปะการังนานาพันธุ์จากฟากหนึ่งไปยังอีกฟากหนึ่งในแนวเหนือใต้

Richard บอกว่าในเมื่อที่นี่สวยดี ก็เลยสั่งให้เราดำน้ำที่นี่ซะ 2 ไดฟ์....... :(

โชคดี....พอหงายหลังลงไปในน้ำ ฉลามก็คอยอยู่หลายตัว

ฝูงปลากะพงขาว ลอยตัวอยู่เหนือที่ราบแนวปะการัง....

เราเริ่มเคลื่อนตัวลงไปอยู่บริเวณหน้าผา....

คุณ Grey Reef Shark ตัวโต ก็โฉบเข้ามา Alii....Alii!    สวัสดี....สวัสดี....กับพวกเรา

พอเห็นไฟแว้บๆ....แปล๊บๆ แสบตา ท่านก็บอกว่า  "Alii....ลาที มิใช่ลาก่อน"

ป ปลา ตากลม ปากอวบอิ่ม...ทั้งสร้อยนกเขา และกะพง เห็นได้ทั่วไป

กัลปังหาพัด และปะการังอ่อนสีชมพูหวานแหว๋วขึ้นอยู่ตามหน้าผา

มองลงไปข้างล่าง....อูยยยย   ฉลามเยอะแยะไปหมดเลยล่ะค่ะ

ตามกันมาเป็นพรวน.....

อ๋อยยยย.....มองขึ้นไปข้างบนผิวน้ำ ก็ยังมีวนเวียนอยู่....

สายชลมีความสุขกับการลอยตัวไปตามหน้าผา ที่มีทั้งปลาเล็กปลาใหญ่ว่ายอยู่ใกล้ๆตัว....

ปลาผีเสื้อ Pyramid Butterflyfish สีสันสดใสสวยงามฝูงใหญ่ ว่ายหากินอยู่ทั่วไปใกล้หน้าผา

Dodo ว่ายเรื่อยๆลัดเลาะไปตามหน้าผา ในลักษณะขนานไปกับผิวน้ำ....  

แว๊บบบบ เข้าตื่นเต้น ๆ อีกแล้วคะพี่สายชลจ๋า  :-X :-X :-X

แต่เจ้าปลา Midnight Snapper กลับตั้งตัวตรงตั้งฉากกับผิวน้ำ หน้าแหงนมองพระอาทิตย์ พร้อมกับอ้าปาก กางเหงือกกว้าง เพื่อรับบริการทำความสะอาดจากปลาพยาบาล

หุๆ...เห็นแล้วตลกจัง.... :-X

สายชลชอบลายสีฟ้าสะท้อนแสงสองเส้น และหางขาวผ่องของปลาการ์ตูน  Orangefin ที่อาศัยอยู่ในกอดอกไม้ทะเล

เมืองไทยมีปลาพันธุ์นี้ไหมคะน้อง Mr. Can

ปลาเก๋าตัวโตๆอาศัยอยู่ทั่วไปตามแนวปะการังริมผา....

ฉลาม Grey Reef Shark ตัวเบ้ง มีเหาฉลาม (Slender Suckerfish) ตัวจ้อยห้อยติดอยู่ที่ครีบหลังอย่างเท่  เขาว่ายเฉียดเข้ามาใกล้ๆตัวสายชล

สิ่งที่น่าสังเกตคือ ฉลามแถวนี้ไม่ค่อยมีสมุนอย่างเหาฉลาม Remora เกาะติดเหมือนบ้านเรา หากจะมีก็เป็นตัวเล็กๆอย่างที่เห็นในภาพนี้

ฉลามครีบขาวตัวผอมเพรียวว่ายว่องไวหากินอยู่

โน่นๆ....Grey Reef Shark ว่ายมาอีกตัวแล้ว

หุๆ....ตื่นเต้นดีนะคะน้อง kungkings  

Jojo มาตามสองสายที่เพลิดเพลินอยู่ริมผา ให้ขึ้นไปบนที่ราบริมผา เพื่อใช้ตะขอเกี่ยวยึดตัว เฝ้าดูฝูงปลาที่จะขึ้นมาหากิน

โธ่...อยู่ข้างล่างน่ะ กระแสน้ำไม่มีสักนิด แล้วยังได้เห็นปลาฉลามมากมาย พอมาเกาะอยู่อย่างนี้ไม่ค่อยจะมีฉลามให้ดูเลย ได้แต่ดูและคอยหลบเจ้าปลาวัว Titan ที่ว่ายเถไปเถมาอยู่แถวๆนั้น...

เขยิบไปใกล้หน้าผาอีกหน่อย แล้วก็ก้มลงไปมอง.....โน่น ลึกๆลงไปโน่น ฉลามว่ายอยู่ตั้งหลายตัว  ถ้าเกาะอยู่อย่างนี้ก็คงได้เห็นแต่ปลาเล็กๆ

อยู่ๆน้ำก็หยุดไปซะเฉยๆ ปฏิบัติการแขวนตัวกับตะขอรอดูฉลามก็ถูกยกเลิกไปโดยปริยาย  ที่นี้เราก็มีอิสระที่จะดูอะไรก็ได้ตามใจเรา

นั่นไง....ปลานโปเลียน ตัวโตว่ายขึ้นมาจากหน้าผาแล้ว....

ตัวโตสะใจดีจัง....

Alii....!

อ้าววววว.....คุณสายน้ำลงไปทำอะไรอยู่ข้างล่างนั่นคะ....นโปเลียนอยู่ทางนี้....

ปลาสากตัวโตว่ายขึ้นมา.....

ตามด้วยฝูงปลาสากขนาดย่อมวัยเยาว์ฝูงใหญ่

พอเข้ามาอยู่กลางที่ราบ....ปลาหลากหลายพันธุ์ก็ออกว่ายหากินรวมกัน  

ปลาวัวดำ (Redtooth Triggerfis) ที่มีอยู่มากมาย ว่ายขวักไขว่อยู่หลายร้อยตัว

เช่นเดียวกับปลาขี้ตังเบ็ด Vlaming's Unicornfish สีสันฉูดฉาดที่ว่ายกันอยู่ไปมา

ปลาวัวมงกุฎ (Clown Triggerfish) มาร่วมสร้างสีสันให้ Blue Corner

บริเวณร่องน้ำที่มีทรายขาวสะอ้านพาดผ่านจากหน้าผาฟากหนึ่งไปยังอีกฟากหนึ่งนั้น  มักจะมีฉลามมานอนพักให้ปลาพยาบาลทำความสะอาดเนื้อตัวให้เป็นประจำ

นั่งคุกเข่าอยู่ที่ร่องทรายเงียบๆ ก็มีฉลามว่ายมาให้ดูใกล้ๆ....

หุๆ....เพลินดีค่ะ....

ถ้าไม่ว่ายน้ำไล่ตาม.....ปลานโปเลียนมากมายจะว่ายมาหา

ทั้งตัวเล็กๆ....

ตัวใหญ่ๆที่โตเต็มวัย  ลวดลายและสีสันชัดเจน....

หุๆ....ตัวใหญ่กว่าสายชลเยอะเลย.....

ลองเทียบขนาดดูนะคะ....

ฝูงปลาควาย  Bumphead Parrotfish เข้ามาหากินเช่นกัน ไม่สนใจใคร ก้มหาสาหร่ายกิน  ไม่ยุ่งกับปะการังให้เสียหาย ผิดกับที่เคยเห็นที่ Sipadan ที่กัดปะการังกร้วมๆจนแหลกยับเยิน  

แล้วเจ้าปลาตัวนี้มาแอบทำอะไรอยู่ล่ะคะ....

ดีใจที่ได้เห็นปะการังอ่อนหลากสีสันมาขึ้นอยู่กลางดงปะการังแข็งที่ไร้สีสันค่ะ....

ตรงริมหน้าผา....มีดงปะการังอ่อนที่ไร้สีสันพันธุ์อะไรก็ไม่ทราบ ขึ้นอยู่เต็มไปหมด

สองไดฟ์ที่ได้ดำน้ำที่ Blue Corner เราได้อิ่มอกอิ่มใจกับปลาใหญ่อย่างฉลาม....นโปเลียน.....และปลาควาย ท่ามกลางน้ำใสๆสีฟ้าคราม  ช่วยลบความทึมๆของแนวปะการังแข็งที่หาความสดใสไม่ได้เลย

ตอนทำ Safety Stop.....เหมือนเช่นทุกครั้งที่เราจะขึ้นสู่ผิวน้ำ  Jojo ทำหน้าที่ยิง Safety Sausage อันใหญ่ขึ้นสู่ผิวน้ำ เพื่อเรียกเรือเล็กมารับ และป้องกันไม่ให้เรือของเราเองหรือเรืออื่นวิ่งเข้ามาชนพวกเราที่ลอยตัวอยู่ต่ำลงมา 5 เมตรจากผิวน้ำ   

ติดตามอยู่ตลอด สนุกมากๆเลยครับพี่สายชล เหมือนได้ไปดำด้วยตัวเองเลย

ขอบคุณมากๆครับพี่  ;D

Sol....ลอยตัวไปดู Dive Computer ไป....สงสัยจะมีปัญหา....

ขณะที่ Dodo ยังสนใจการถ่ายรูปอยู่....

น้องหนิ่ง....บัดดี้หายอีกแล้ว......Sol จึงมาจับคู่กับน้องหนิ่ง  แหย่กันเล่นตั้งแต่ใต้น้ำจนขึ้นไปบนเรือ

มิตรภาพที่เกิดขึ้นอย่างแนบแน่น ทั้งที่ดำน้ำอยู่ด้วยกันเพียงไม่กี่วัน

คู่ที่ทำให้เราหัวเราะกันได้เสมอ....

คุณหมอที่วันนี้มาทำ Safety Stop อยู่กับเรา  ทำท่าทางวิเวกวิเหว๋โหว๋....เพราะบัดดี้หายอีกแล้ว....

หุๆ....Khi  เธออยู่โน่นนนน.....

กำลังแอ๊คท่านางแบบ พุ่งไปพุ่งมาอยู่กลางวงปลา Jack ฝูงใหญ่....

(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_32.gif)

ขอบคุณค่ะน้อง ดอกปีบ .... :-* :-* :-*

ยังมีจุดดำน้ำอีกหลายจุดที่น่าสนใจค่ะ  ติดตามต่อไปเรื่อยๆนะคะ.... ;D

อ่านและชมภาพในเรื่องนี้กันมาหลายหน้าแล้ว มาพักเหนื่อยด้วยการเล่นเกมส์กันหน่อยดีไหมคะ

สายชลมีคำถามมาถาม ใครตอบถูกมีของฝากจากปาเลาให้เป็นรางวัลค่ะ

เริ่มเลยนะคะ.....

จากภาพข้างล่างนี้ที่ถ่ายมาได้จาก Yellow Wall.....ถามว่า 

ภาพที่เห็นเล็กๆ กลมๆ (ขนาดนิ้วหัวแม่เท้าน้องเหน่ง) ยาวประมาณ 10 ซม. สีออกเขียวๆนั้น คืออะไรคะ.....

ให้เวลาหาคำตอบจนถึง 10.00 น. ของวันพรุ่งนี้ (28 พค.) ค่ะ ถ้ายังไม่มีคนตอบถูก จะเฉลยคำตอบให้ทราบค่ะ

ตามชมติดๆ..  :-*

sea cucumbers ค่ะ ((((ว่าแต่ว่า...น้ำลึกมีปลิงทะเลมั๊ยคะ))))
ผิด..ถูก..ม่ายยยยยรู้ แต่หนูอยากมีส่วนร่วมอ่ะค่ะ
((((งานการไม่เสร็จ  :( :( :( เพราะแวะเข้ามาดูถี่ยิบเลยค่ะพี่น้อย)))) :'(

อิๆ....น้องเบิ๊ดทำงานตอนดึก เข้านอนตอนสายๆอีกแน่ๆ

ขอบคุณค่ะที่มาร่วมสนุกคลายเครียด  ถูกหรือไม่ถูก เดี๋ยวคอยรอฟังคำเฉลยนะคะ.... :-* :-* :-*

Turtle Cove

เรายังอยู่แถวด้านตะวันตกเฉียงใต้ติดกับทะเลฟิลิปปินส์ต่อไป บ่ายวันที่ 3 ของการดำน้ำ เราถูกพาไปดำน้ำที่จุดดำน้ำดังอีกแห่งหนึ่งของปาเลา จุดดำน้ำแห่งนี้ชื่อ Turtle Cove นัยว่าได้ชื่อนี้มาจากอ่าวเล็กๆของเกาะ Ngercheu ซึ่งอยู่ทางใต้ของเกาะ  Ngemelis ซึ่ง Blue Corner ตั้งอยู่ไม่ไกลนัก ในอดีต...ที่อ่าวนี้เคยมีเต่าตนุมาวางไข่อยู่เป็นจำนวนมาก เขาเลยตั้งชื่อว่า "อ่าวเต่า" ซะเลย บัดนี้ หาเต่าไม่ค่อยเจอแล้ว

ในปัจจุบัน จุดเด่นของ Turtle Cove เป็นถ้ำใต้น้ำ ที่ทางลงด้านบนที่อยู่ต่ำกว่าผิวน้ำราว 3-5 เมตรนั้น  เป็นหลุมแคบๆเหมือนกับ Blue Hole แต่ที่นี่มีเพียงหลุมเดียว เมื่อทิ้งตัวดิ่งผ่านหลุมลงไป จะพบคูหาถ้ำกว้างขวางที่พื้นเป็นทรายขาวละอียดเหมือนแป้งอยู่ห่างจากผิวน้ำราว 25 เมตร  

ภายในถ้ำซึ่งแคบกว่า Blue Hole สักครึ่งหนึ่งนั้น ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจมากนัก แถมพื้นที่เป็นพื้นทราย ยังฟุ้งเป็นตะกอนขาวได้ง่ายเพียงปลายฟินโบกพัดผ่าน  เราจึงว่ายวนเวียนอยู่ในถ้ำได้ไม่กี่นาที แล้วก็ว่ายออกมาที่ทางออกที่เป็นช่องใหญ่เปิดกว้างออกสู่ทะเลเปิด

ที่ปากทางออกมีทากปุ่มสามัญพันธุ์ Phyllidia ceolestis ซึ่งหาได้ง่ายในไทย แต่คงหายากที่ปาเลา เพราะดู Jojo ตื่นเต้นมากที่ได้เห็น และสายชลเองก็ได้เห็นแค่เพียงตัวเดียว ตลอดทริปนี้...

ออกจากถ้ำแล้ว Jojo ก็เลี้ยวขวา พาเราเลียบผาสูงที่ยอดผาซึ่งเป็นที่ราบนั้นอยู่ห่างจากผิวน้ำไม่มาก แต่พื้นคงอยู่ลึกมากจนมองไม่เห็น

โชคดีที่เราทราบจาก Hayley ว่า ตามหน้าผาของ Turtle Cove มีตัวเล็กตัวน้อยให้ดูมากกว่าตัวใหญ่ คุณสายน้ำจึงเตรียมเลนส์มาโครใส่หน้ากล้องไว้ให้แล้ว

ไม่ผิดหวังค่ะ.....ตัวเล็กตัวน้อยที่นี่น่าสนใจทีเดียว

ก่อนอื่นก็ขอถ่ายภาพเพรียงหัวหอมตัวจิ๋วจ้อยที่อยู่รวมกันเหมือนช่อดอกไม้ไว้ก่อน.....

สวยน่ารักจริงๆนะคะ.....

เพรียงหัวหอมสีเหลืองที่รวมตัวเป็นโคโลนีอยู่บนฟองน้ำสีแดง

หุๆ....เชียร์รรมศาสตร์เต็มที่เลยนะคะ

ส่วนเจ้าสีเหลืองๆที่เกาะอยู่บนฟองน้ำสีขาวนี่ ไม่ทราบว่าคืออะไร แต่ลักษณะดูเหมือนลูกปลิงทะเลเหลือง ที่เกาะอยู่ทั่วไปบนฟองน้ำกอนี้

ปลาบู่จิ๋วตัวจ้อย เกาะอยู่ทั่วไปบนปะการังแข็ง  

Khi ตาดีชี้ให้ดูกุ้งตัวจิ๋ว Rock Shrimp ( Urocaridella sp.B, Palaemonidae) ที่กระโดดหย๋องแหย๋งอยู่บนกอฟองน้ำ

พอสายชลเข้าไปถ่ายภาพใกล้ๆ เจ้ากุ้งตัวนี้ก็กระโดดเข้ามาหา

เจ้ากุ้งน้อยคงนึกว่า.... "หวานแล้วตู....มีเพื่อนตัวใหญ่มาให้เกาะไปหากินแล้ว"

Ken ตากล้องทีวีเกาหลี กดกล้องถ่ายตัวอะไรอยู่นานมากกว่าจะผละจากไป พอสายชลตามเข้าไปดู ก็เห็นทากสองหาง ที่สองสายชอบเรียกว่า "ขนมโตเกียว" ซึ่งจริงๆแล้วเป็นทากพันธุ์ Chelidonura inornata, Aglajidae

ไปพบช่อเพรียงหัวหอมที่สวยถูกใจอีกช่อหนึ่ง ใกล้ๆเจ้าขนมโตเกียว

เรารั้งท้ายขบวน ว่ายน้ำลัดเลาะไปตามหน้าผาดูโน่นดูนี่ไปอย่างเพลิดเพลิน

แป๊งๆๆๆๆ......Khi เคาะถังอากาศดังสนั่นเพื่อเรียกให้ไปดูอะไรอีกแล้ว

สองสายว่ายไปหาเธอที่ตั้งท่าชี้ๆให้ดูอะไรก็ไม่รู้  กว่าสองสายจะเห็นว่าอะไรได้ Khi ก็จากไปไกลแล้ว

ปั๊ดโธ่....ทากขนตัวใหญ่กว่าเส้นด้ายสอยผ้านิดเดียว จะให้เห็นได้ง่ายๆอย่างไรกันจ๊ะ...  

เจ้าทากตัวนี้เป็นพันธุ์ Flabellina ที่รู้จักกันดี  แต่ตัวนี้เล็กกว่าที่เคยเห็นมามาก แถมห้อยหัวมุดต่ำ  จะถ่ายภาพให้เห็นหน้านั้นเป็นไปได้ยากเต็มที

คุณสายน้ำชี้ให้ดูอะไรขาวๆกลมๆมีขนรอบตัว ที่อยู่บนกัลปังหาพัดกิ่งเล็กๆ 

ลักษณะเหมือนหนอน แต่ดูๆไปก็เหมือนตัวอ่อนของหอยเม่น.....ตัวอะไรกันหนอ.....

มาช้าไปหน่อย ขอตอบด้วยคนได้มั้ยคะ...... :-*

ของหนู... มั่ว นะคะ.. แต่ก็อยากตอบ...ตอบหลายอย่างได้มั้ยคะ...

1. ปลิงทะเล..
2. ชิ้นส่วนของดาวทะเล...
ไม่ก็.... ไม่รู้แล้วค่ะ :(

เสื่อทะเล (Sea Mats , Bryozoa) สีขาวสะอ้านเกาะติดอยู่ตามเชิงผา  ดูเหมือนโบว์ขาวที่ประดับประดาอยู่บนชายผ้าที่ปักลวดลายสีสันละลานตา

Sea Mats อีกกลุ่มหนึ่งที่ดูเหมือนโบว์ที่ผูกไว้ที่ก้านช่อดอกไม้...

หอยนางรมหนามยิ้มหวานจ๋อยให้ทุกคนที่ผ่านมา....

ปิดท้ายการดำน้ำที่ Turtle Cove (ที่หาเต่าดูไม่ได้สักตัว) ด้วยภาพปลาแมงป่อง Scorpionfish ที่ Khi ชี้ให้ดู (อีกแล้ว)

เห็นแล้วก็สะดุ้งค่ะ เพราะตัวใหญ่เหลือเกิน...

กุ้งคาดว่าคงตัวใสมาก และเล็กมากด้วย.. ถ่ายได้สวยจริง..  :-*

คิกๆ....ได้เลยค่ะน้องอุ้ม  เพิ่งมีคนตอบมาสองคนเองคือน้องเบิ๊ด กับน้องอุ้ม....น่ารักสุดๆ.... :-* :-* :-*  

อย่างงั้นต่อเวลาให้จนถึงหกโมงเย็นก็แล้วกันนะคะ.... ;D

ไม่จำกัดคำตอบค่ะ  ฉะนั้น....หนูจะตอบอีกก็ได้ ไม่มีปัญหาค่ะ......

ใช่ค่ะ....ตัวใสและเล็กมากๆ   ถ่ายยากเหลือเกิน ได้มาแค่นี้ก็ดีใจแล้วค่ะ

ขอบคุณค่ะหนูพิงค์..... :-* :-* :-*

May I answer : a piece of Sea Star..... :-*  :-[

Pee Noi Ja...Kung very fantastic ja ....So cute....

Pee Noi ka , I had ever dive with Khun Sol Fu once time last Andaman's season, She was so cute.
And her team very nice....Do'nt you? She nerver use full wetsuit just Short shirt and half wet suit,
The water so cool??????

สวัสดีจ้ะหนูติ่ง..... :-* :-* :-*

ขอบคุณจ้ะที่ช่วยกันส่งคำตอบมาร่วมสนุก.... :) ;D :)

กุ้งตัวนั้นน่ารักจริงๆ  ตรงที่ใส....ก็ใสแจ๋ว  ตรงที่เป็นสีแดง....ก็แดงแจ๋ดดดดด....

Sol ก็น่ารักมากจ้ะ  เธอเรียบร้อยและนิสัยดีมากๆ  แต่พอมาอยู่กับพวกคนแก่แสนซน ก็พลอยซนตามคนแก่ไปด้วย ไม่ทราบว่ามีใครไปเล่าเรื่องของพี่ให้เธอฟัง เธอสนใจและเข้ามาคุยพร้อมขอถ่ายภาพด้วย 

หุๆ...ชุดที่ Sol ใส่ดำน้ำที่ปาเลา ก็คงจะเป็นชุดเดียวกับชุดที่หนูเคยเห็นจ้ะ

หนูมีความสุขสนุกสนานดีนะจ๊ะ  ตอนแรกพี่สองสายจะไป Labuan - Layang Layang เพื่อจะได้ดำน้ำกับหนูตอนสิ้นเดือนนี้.... แต่ว่าทริปนี้ถูกยกเลิกไปแล้ว  เดือนหน้าถ้าน้องปุ้มจะไปใหม่อีก ก็อาจจะตามไปอีกสองคนค่ะ..... 8)

Pee Noi Ka.........I am not sure naka,
Pee Pum will coming June14,2008  because of next trip is June 14 and the last trip is June21.
I will be there for waitting Hammer Head ka....And I love Dallas Reef the most.

Pee Noi ka Khun Sol used the same suit as I ever saw ka.  She is a very good Divemaster naka.
And have an excellent diving skill,too.

แหะ แหะ นึกว่าจะตอบคำถามไม่ทันแล้วค่ะ  แต่พี่สองสายยืดเวลาให้ ลองตอบดูนะค่ะ

หนูว่าเป็น มันสำปะหลังหล่นไปอยูใต้นำแน่ๆเลย  เฮีย ไม่ช่าย ค่ะไม่ช่าย  น่าจะเป็น ปลิงทะเล นะค่ะ  

เอแต่ถ้าตอบง่ายๆแบบนี้ พี่สองสายไม่น่าจะถามนะค่ะ  ติ๊กต๊อก ติ๊กต๊อก  แฮ่  ยังคิดไม่ออกค่ะ

โห กลับมาจากต่างจังหวัด มาตามอ่านจนเหนื่อยเลยค่ะ (ตลอดบ่ายนี้  แอบนายมานั่งเฝ้าจออ่านเรื่องนี้หล่ะค่ะ ฮิ ฮิ)

 และกำลังจะไปอีกแล้วค่ะ หลวงท่านส่งไปรับท่าน รมต. สิ่งแวดล้อม จะไปดูงานที่เมืองกาญจน  อีกแล้วค่ะ 

แล้วจะมาตามอ่านเรื่อยๆนะค่ะ  สนุกดีค่ะ ชอบตอน กระโดดลงถ้ำกัน เห็นแต่  Fin  ชี้ฟ้า ดูตลกดีค่ะ  :-X :-X

ขอบคุณค่ะ....เดี๋ยวจะคุยกับน้องปุ้มดูก่อน แล้วจะส่งข่าวนะคะหนูติ่ง

Sol และ Dodo เป็น Dive Master ที่ดำน้ำได้ดีทั้งคู่  เธอมาเมืองไทยอีกเมื่อไร คงได้นัดดำน้ำด้วยกันนะคะ

...มันสำปะหลังหล่นลงน้ำ....

คิกๆ.....ความคิดสร้างสรรค์ดีจริง....จริ๊งงงง....หนูเตย.... :-X

ชีพจรลงเท้าจังเลยนะจ๊ะ  ถ้าหนูได้คุยกับท่าน รมต. ก็ช่วยเรียนเชิญท่านไปตัดอวนกับเราด้วยนะจ๊ะ.... :P :P :P

ขอมั่วด้วยคน
ขอตอบว่า สาหร่ายใบมะกรูด แล้วกันครับ   :( :(

จากคำตอบ #321 to #324 เกี่ยวกับปลานโปเลียน หรือบางคนเรียกว่า นกขุนทองหัวโหนก ปลาชนิดนี้ปัจจุบัน ติดอยู่ในบัญชีไซเตส 2
เป็นปลาที่มีราคาแพงที่สุดในตลาดปลาชีวิตที่ฮ่องกง (ราคาขายส่งประมาณ 100 ดอลลาร์/กก)
มีหลายประเทศพยายามเพาะพันธุ์ปลาตัวนี้อยู่ รวมถึงไทยเราด้วย แต่บ้านเราหาพ่อแม่พันธุ์แทบไม่ได้แล้ว
ปลาชนิดเป็นกะเทยสมบูรณ์แบบ คือเริ่มสืบพันธุ์จะเป็นเพศเมียก่อน มีน้ำหนักประมาณ 5-10 กก. และหัวจะยังไม่โหนก
ส่วนปลาตัวใหญ่ ๆ พอ ๆ กับพี่สองสาย และมีหัวโหนก จะเป็นปลาเพศผู้
จะเห็นว่าปลาชนิดตรงกันข้ามกับปลาการ์ตูนที่ช่วงแรกของชีวิตเป็นเพศผู้ เมื่อโตขึ้นจึงเป็นเพศเมีย

ขอบคุณที่มาร่วมสนุกค่ะน้อง Mr.can..... :-* :-* :-*

สรรพชีวิตทั้งหลายทั้งบนดิน....บนฟ้า...และบนอากาศนี่มันมีอะไรประหลาดๆดีนะคะ ตัวเมียกลายเป็นตัวผู้....ตัวผู้กลายเป็นตัวเมีย  เมื่อไม่กี่วันมานี้ ก็ยังได้ยินเรื่องรักร่วมเพศในหมู่สัตว์ ซึ่งมีมานมนานกาเลแล้วอีกด้วย

ถ้ามีพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ปลานโปเลียนมาให้น้องสามารถได้.....พี่ว่าน้องจะเพาะพันธุ์ปลาชนิดนี้มาให้เราได้เห็นแน่นอนค่ะ... :P 

ในเมืองไทยนั้น พี่ได้เห็นปลานโปเลียนหลายครั้งแล้วเหมือนกันนะคะ โดยเฉพาะช่วงหลังเกิดสึนามิใหม่ๆ  ได้ยินว่ามีชาวไต้หวันไปทำฟาร์มเลี้ยงปลานโปเลียนแถวๆพังงา - ระนอง  พอสึนามิมา...ก็หอบเอาปลาลงทะเลไปหมด ทำให้เราได้เห็นปลานโลเลียนบ่อยๆหลังจากนั้น   เรื่องนี้ไม่ทราบว่าจริงเท็จประการใด   

Siaes Tunnel

วันที่ 4 ของการดำน้ำ.....เรือเล็กแล่นออกจากเรือใหญ่ที่จอดอยู่แถวๆ German Channel แล้วตีขึ้นเหนือ ผ่าน Ngerukuid Islands  ที่แปลว่า "70 เกาะ"   ซึ่งเป็นเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ ที่หากไม่ได้รับอนุญาตแล้ว จะห้ามเข้าไปเด็ดขาด

ภาพมุมบนของหมู่เกาะ 70 เกาะสีเขียวขจีในทะเลสีฟ้าใสแห่งนี้ นับเป็นสัญลักษณ์แทนความงามของปาเลาที่คนทั้งโลกรู้จักกันดีค่ะ


ภาพจาก.....www.visit-palau.com

เงาของเมฆขาวๆดำๆบนท้องฟ้า สะท้อนลงบนแผ่นน้ำที่ราบเรียบในลากูนที่สงบนิ่งและใสเหมือนกระจกเงา  มองลงไปใต้ผิวน้ำ เห็นพื้นทรายขาวสะอ้าน ตัดกับสีคล้ำๆของก้อนหินโสโครก และสีเขียวของปะการังก้อนเล็กๆใหญ่ๆกระจายอยู่ทั่วไป 

บริเวณสันทรายและแนวปะการังที่กั้นระหว่างลากูนกับทะเลเปิดในยามน้ำเริ่มขึ้นหรือลงจะมีเดิ่ง....คลื่นหัวขาวลูกโตวิ่งเข้ากระแทกเสียงดังโครมคราม

Iskoy ผู้ทำหน้าที่เป็นกัปตันเรือเล็กของเรา ต้องใช้ความรู้ ความชำนาญ และความจำ บังคับเรือลัดเลาะหลบหลีกทั้งหินโสโครก...ปะการัง....เดิ่งและออกไปอยู่นอกลากูน ในบริเวณขอบทะเลเปิดด้านที่เป็นทะเลฟิลิปปินส์ได้อย่างปลอดภัย

วันนี้ Richard ลงเรือเพื่อนำเราไปดำน้ำที่ Siaes Tunnel และ Ulong Channel ซึ่ง Dive Leader คนอื่นๆคงยังไม่ค่อยชำนาญการดำน้ำในบริเวณนี้นัก

เราไม่ค่อยจะชอบใจกับท่าทางวางกล้ามของ Richard   ท่าทางเขาไม่ค่อยชอบคนเอเชีย แต่ชอบที่จะโอ๋ชาวยุโรป โดยเฉพาะตากล้องมืออาชีพที่ชนะการประกวดภาพมาด้วยแล้ว เขาดูจะเอาใจใส่และสนใจเป็นพิเศษ เหตุเพราะเพิ่งเขาซื้อกล้อง DSLR และ Housing ชั้นดีมาใหม่ เลยต้องไขว่คว้าหาความรู้เพื่อจะ Turn Pro กับเขาบ้าง

อย่างไรก็ตาม....Richard  ไม่ลืมที่จะเอาใจคนเอเชียอย่าง Sol Foo ที่มาใช้บริการในฐานะสื่อมวลชน...บรรณาธิการของนิตยสาร Asian Diver แน่นอน

เมื่อเรือจอด....Richard ใส่หน้ากากดำน้ำแล้วกระโดดลงไปสำรวจทางไหลของน้ำเช่นเดียวกับที่ Dive Leader ของที่นี่ปฏิบัติกันมาทุกไดฟ์

.. เลิกงานมาคลายเครียดด้วยการติดตามชมภาพสวยๆ ของพี่สองสาย .. ทำยังไงกล้องน้อยๆ ของหนูจะถ่ายเพรียงหัวหอมได้มั่งละคะ .. เอ.. แต่ว่า.. ต่อให้สมมุติว่ากล้องสามารถ แต่ตาช่างภาพแม่หอยคงไม่สามารถจะมองเห็นได้ เลยไม่รู้ว่าจะเล็งกล้องไปตรงไหน .. ฮิๆ

ภาพปริศนาของพี่สายชลน่ะ ฟันอวนเลยว่า ถ้าไม่ใช่กล้วยชุบแป้งทอดหล่นไปแช่น้ำทะเลอยู่เลยสีออกเขียวซีดไปนิดล่ะก้อ.. ต้องเป็นน้องปะการังโขดเกิดใหม่แน่เลย ฮิๆ.. คือยังไม่ทันเป็นโขดโตๆ น่ะค่ะ .. คิดได้ไงเนี่ย

ไม่อยากตอบว่าปลิงทะเล หรือแขนปลาดาว Lingia กลัวซ้ำกะคนอื่น เดี๋ยวไม่ฮา.. ฮ่า ฮ่า..
คือไม่ค่อยรู้อะไร แต่อยากได้ของฝากเลยกระเสือกกระสนไปงั้น.. เพี้ยง...

.....กล้วยชุบแป้งทอดหล่นไปแช่น้ำทะเลอยู่เลยสีออกเขียวซีด....

คิกๆ....ชอบคำตอบนี้จังเลยค่ะน้องแม่หอย.....ขอบคุณสำหรับคำตอบค่ะ.... :-* :-* :-*

กล้องน้อยของน้องแม่หอยน่าจะถ่ายตัวเล็กตัวน้อยได้ดีกว่ากล้องของพี่สองสายซะอีกนะคะ เพราะเห็นภาพจากกล้องน้อยของน้องหนิ่งและน้องเก๋แล้ว ยังต้องร้องอู้ฮูเลยล่ะค่ะ  สีสวยภาพชัดแจ๋วจริงๆ

ตอนนี้แนะนำให้น้องแม่หอยไปทำ Lasik จะได้มองทั้งไกลทั้งใกล้ได้สบายๆนะคะ

จุดแรกที่ Richard กระโดดลงไปนั้น คงไม่เป็นที่พอใจนัก  เขาจึงให้เรือเลื่อนไปจอดยังอีกจุดหนึ่ง แล้วกระโดดลงน้ำไปอีก  เมื่อขึ้นมาได้ เขาก็บอกให้เราแต่งตัวเตรียมกระโดดลงน้ำ บอกว่าจุดดำน้ำนี้เรียกว่า  Siaes Tunnel 

เมื่อกระโดดลงไปตามสายทุ่น ให้เราลงดิ่งไปตามสายทุ่น แล้วจะพบปากถ้ำบริเวณหน้าผา ที่มีความลึกราว 10 เมตร ให้ดำเข้าไป ข้างในจะเป็นคูหาถ้ำใหญ่ ที่พื้นทรายก้นถ้ำนั้นลึกถึง 35 เมตร  ให้ระวังอย่าไปกวนตะกอนทรายที่พื้นให้ฟุ้ง  เพราะน้ำจะขุ่นมัวทัศนวิสัยต่ำ  ทางออกของถ้ำจะมี  3 ด้าน แต่ให้ทุกคนใช้ทางออกใหญ่ที่ไม่มีต้นกัลปังหาขวางทางอยู่ทางเดียวเท่านั้น เพื่อที่จะออกไปดำน้ำต่อที่หน้าผาด้านตะวันออก

เราดำน้ำลงไปตามที่ Richard แนะนำ แล้วก็ได้เห็นทุกอย่างตามที่เขาบอก....มีบางคนลงไปอยู่แถวๆพื้นถ้ำ แต่สองสายและ Yvette มุ่งตรงไปยังปากทางออกที่มีดงกัลปังหาพัดที่สวยงามและสมบูรณ์อยู่มากมายทันที  

น้องหนิ่งตามมาอีกคน เลยจับเป็นนางแบบซะหน่อย...

ในตัวถ้ำนั้นมืดมาก  การว่ายไปที่ช่องทางออกก่อน แล้วค่อยๆปรับสายตาให้ชินกับความมืดจึงเป็นเรื่องที่ดี

เราสี่คนว่ายไปที่ทางออกอีกช่องหนึ่งที่มีกัลปังหาขึ้นอยู่เช่นกันแต่อยู่ลึกกว่าช่องแรก และตะกอนจากก้นถ้ำตีขึ้นมาคลุมไว้มากมายจนมอไม่ค่อยจะเห็นความงามและสีสันที่แท้จริง  

ด้านนอกถ้ำ น้ำทะเลเป็นสีฟ้าแต่ไม่ใส เพราะตะกอนลอยฟ่องทั่วไป...

รูปทรงของกัลปังหานานาพันธุ์ และปะการังดำที่อยู่แถวปากถ้ำช่างสวยเหลือเกิน แม้จะมีตะกอนจับอยู่เต็มก็ตาม.....จนเราอดไม่ได้ที่จะเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึก

เราอ้อยอิ่งอยู่ในถ้ำ จนเป็นกลุ่มสุดท้ายที่ออกจากถ้ำใหญ่นามว่า Siaes Tunnel

พอออกจากถ้ำได้ เราต้องรีบไต่ระดับขึ้นที่สูง เพราะเวลาดำน้ำเหลือน้อยเต็มที ด้วยเหตุที่เรามัวแต่เพลินอยู่ในถ้ำที่ลึกมากนานไปหน่อย

กัลปังหาพัดมีให้เห็นมากมายตามหน้าผาปากทางออกของถ้ำ

ปลากลางน้ำประเภทปลา Jack เข้ามาหากินในบริเวณนี้มากมาย...

น้ำที่ไหลไปไหลมามีตะกอนลอยฟ่องมากมาย และหาอะไรที่น่าสนใจดูไม่ได้แล้ว  เป็นเหตุให้พวกเราหลายคนหมดอารมณ์ที่จะดำน้ำตามพ่อ Richard ที่พาว่ายไปว่ายมาฉิวๆซะมึนจนอยากจะอ๊อก....

พอเห็นเรือมาจอดจับทุ่นรออยู่ เราก็เลยพากันทำ Safety Stop แล้วก็ปีนกลับขึ้นไปนั่งคอยพ่อ Richard อยู่บนเรือหลายนาที

หนอยแหน่ะ....!  พอพ่อเจ้าประคุณโผล่พ้นน้ำขึ้นมา ยังมาถามพวกเราด้วยหน้าตาหงิกงออีกว่า "ทำไมไม่ว่ายตามไปกันล่ะ...."

พอเราตอบว่าไม่มีอะไรน่าสนใจดูเลยขึ้นกันมา  เขาก็ตอบว่า "มีออกเยอะแยะไป ทั้งฉลาม....Jack....Baracuda...."

เฮ้อออ....ก็เชิญท่านดูไปเถิด.....ที่ว่ามานั้นเราก็เคยเห็นมาหมดจนเบื่อซะแล้ว  เห็นปลาแพะนอนอยู่เฉยๆยังตื่นเต้นมากกว่าเลย....หุๆ...   

หมดเวลาส่งคำตอบสำหรับคำถามที่ตั้งไว้ใน # 338 แล้วค่ะ......ที่นี้ก็ถึงเวลาเฉลยคำตอบนะคะ

ตามภาพที่เห็นนี้.....ถามว่า ภาพที่เห็นเล็กๆ กลมๆ (ขนาดนิ้วหัวแม่เท้าน้องเหน่ง) ยาวประมาณ 10 ซม. สีออกเขียวๆนั้น คืออะไรคะ.....

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=942.0;attach=14920;image)

คำตอบก็คือ...... สิ่งที่เห็นเป็นผลิตผลของเต่าตัวนี้ (ภาพที่ # 218)

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=942.0;attach=14795;image)

ทราบหรือยังคะว่าสิ่งนั้นคืออะไร...... ;D

ถ้ายังไม่ทราบ ก็ขอตอบว่า มันคือ.........  ขี้เต่า

ฮิๆ.....ไม่ใช่ "ขี้เต่า" ที่เป็นกลิ่นเหม็นๆออกมาจากใต้จั๊กกะแร้คนเรานะคะ แต่เป็น "ขี้เต่า" ที่ไหลออกมาเป็นท่อนๆจากก้นเต่าจริงๆ ขณะที่ว่ายผ่านหน้าสายชล  จนต้องรีบกระเด้งหลบให้พ้น.... 

ถ้าไม่เห็นคาตาว่ามันออกมาจากตรงไหน ก็คงจะไม่ทราบเหมือนกันว่ามันคืออะไรน่ะคะ.... :-X :-X :-X

เป็นอันว่า....ครั้งนี้ไม่มีใครตอบถูกค่ะ  แต่ถึงจะตอบไม่ถูก สายชลจะมีของที่ระลึกให้นะคะ และโปรดคอยติดตามร่วมสนุก ด้วยการตอบคำถามข้อต่อไปกันด้วยนะคะ  จะมีรางวัลตอบแทนความเก่งให้เช่นเคยค่ะ

กร๊ากกกกกกกกกก...อึ!!!! นั่นเอง
เฮ๊อออออ...ไยสมองของบ่าวจึงมินำพา.... :-X :-X :-X
สุดยอดดดดเลยค่ะ..พี่น้อย

อี๋.... อุนจิ  :(

(http://www.yeah1.com/up/files/4/tx.gif)

ที่แท้ก็ปัญหา ขี้ ๆ จริง ๆ ด้วย
แต่สงสัยท้องจะผูกไปหน่อยเลยขี้ไม่ออก  :(

เรื่องปลานโปเลียนหลังสึนามิ น่าจะจริงอย่างที่พี่ว่าแหล่ะครับ เพราะที่ภูเก็ตมีฟาร์มปลาทะเลที่นำปลาจากประเทศต่าง ๆ มาเลี้ยง และก็มีนโปเลียนรวมอยู่ด้วย เมื่อเกิดสึนามิ กระชังก็แตก ปลาก็แยกย้ายกันลงทะเล ทำให้บางคนเข้าใจว่า สึนามิทำให้ปลาหายากบางชนิดกลับมาอีกครั้ง

จ๊าก ขี้เต่า  นี่เอง    :) :) :) :)ข้าน้อยก็นึกว่า มันสัปะหลัง  ( และกล้วยทอดของแม่หอย ฮิ ฮิ )    :-X :-X :-X

โธ่ ขี้เต่าทะเลสีแบบนี้นี่เอง เอ..แล้วขี่เต่าบก จะเป็นสีอะไรคะ

หนูว่าแล้ว..พี่น้อยไม่เอาอะไรธรรมดา ธรรมดา ชิว ชิว มาถามอยู่แล้ว  คุณครูของหนู

ทำไมเต่าที่นี่ถึง...อุนจิ ไม่เป็นที่เป็นทางเลยนะคะ    ;) ;) ;)

 :-X      :-X         :-X     

อารมณ์และความรู้สึกของคนเราต่อสิ่งเดียวกัน....ร้อยคนก็ร้อยแบบนะคะ.....เรื่องนี้น่าใช้เป็นบททดสอบทางจิตวิทยาได้บทหนึ่งทีเดียวเชียวนะคะนี่....

(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_140.gif)...(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_17.gif).... (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_60.gif)..... (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_32.gif)....

จะเป็น...อุจจาระ...อึ....อุนจิ...พูดแบบไทยแท้ก็ "ขี้" นั่นแหล่ะค่ะ  แต่เจ้าเต่าตัวนี้คงท้องผูกมาหลายวัน ตัวก็เล็กนิดเดียว ไหง๋ขี้ได้ก้อนโตและแข็งปานนั้นก็ไม่ทราบได้ ถ้าได้เห็นแถวๆบ้านเรา จะเก็บและส่งไปให้น้องก้องเกียรติ์...ผู้เชี่ยวชาญด้านเต่าทะเล ตรวจพิสูจน์ดูสักหน่อย

(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_60.gif)  (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_32.gif) (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_60.gif)

วันนี้แอบไปดูหนัง Indiana Jones สนุกสุดๆ แล้วก็เลยไปซื้อของเข้าบ้าน เสียเวลาไปทั้งวัน.... ;D

มาอ่านเรื่องปาเลาต่อกันดีกว่านะคะ.... :)

Ulong Island

เรือแล่นหลบเดิ่งกลับเข้าไปในลากูนใหม่อีกครั้ง  เพื่อมุ่งหน้าไปยังเกาะ  Ulong  (ที่เห็นอยู่ด้านซ้ายของภาพ)

หลังจากอยู่บนเรือใหญ่เรือเล็กติดต่อกันมาสามวันแล้ว....วันนี้เป็นวันแรกที่เราจะได้เหยียบย่างลงผืนทรายของเกาะที่ได้ชื่อว่าสวยงามแห่งหนึ่งของปาเลา

ในทะเลเปิด คลื่นลูกย่อมๆเคลื่อนเข้ากระทบสันทรายและแนวปะการังแตกเป็นฟองขาว  แต่พอเข้ามาในลากูน ทะเลก็เรียบเป็นกระจก

น้ำใส...ฟ้าสวย....อารมณ์และความรู้สึกของเราก็เบิกบานชื่นมื่นขึ้นมากมาย  

เรือเล็กแล่นช้าๆเข้าไปจอดที่หน้าหาดทรายด้านใต้ของเกาะ Ulong  พวกเราค่อยๆทะยอยลงจากเรือ แล้วลุยน้ำทะเลใสแจ๋วขึ้นไปบน ชายหาดขาวสะอ้านและละเอียดดั่งผงแป้ง

ด้านหลังหาดทราย....ต้นไม้สูงใหญ่เขียวขจี ชูยอดและกิ่งก้านล้อลมแกว่งไกวไปมา...

ใต้ร่มเงาของไม้ใหญ่ มีม้านั่งและศาลาพักร้อนให้ผู้คนที่ผ่านไปมาได้นั่งเล่น นอนเล่นและ พักพิงอาศัยชั่วครู่ชั่วยาม

ไม่ว่าจะเป็นที่ไหน....โฆษณาแฝงมีไว้ให้เห็นเสมอ....

แต่ที่สนใจในภาพนี้ก็คือ....เปลือกหอยมือเสือขนาดใหญ่กว่าครึ่งเมตร ที่ถูกนำมาวางไว้ใต้ป้ายชื่อเกาะมากกว่า

เห็นแล้วคิดถึงป้ายชื่อโรงแรมใหญ่บนเกาะพีพีที่เคยเห็นว่ามีเปลือกหอยมือเสือตัวใหญ่ใกล้เคียงกัน วางอยู่ใต้ป้ายชื่อโรงแรมในลักษณะเหมือนๆกัน  แต่หลังสึนามิถล่ม ไม่ทราบเปลือกหอยหายไปไหน

ศาลาที่พักสะอาดเรียบร้อย แถมมีเตาให้มาหุงหาอาหาร เมื่อยามมาพักแรมบนเกาะนี้ 

เห็นสภาพแล้วก็อยากไปทำค่ายเยาวชนบนเกาะนี้ ให้ป้าแปร๊ดทำกับข้าวอร่อยๆให้หม่ำ.... :-*

หน้าศาลาที่พักมีป้ายบอกกฎระเบียบของการขึ้นมาใช้ชีวิตอยู่บนเกาะและน่านน้ำรอบๆเกาะไว้ให้อ่าน

เพิ่งทรบว่า หมู่เกาะ Ulong นี้ ฝรั่งเขาเรียกกันว่า The Rock Islands

"Micky Mouse.....Micky Mouse.....!!!!"

เสียงตะโกนกรี๊ดๆตามมาจากสาวทั้งแก่และไม่แก่ พร้อมกับการวิ่งกระเจิงออกมาจากศาลาและโต๊ะที่พวกเรานั่งพักทานของว่างกันอยู่

หุๆ....หนูป่าหูกางเหมือนมิคกี้เม้าส์ ออกมาต้อนรับพวกเราอย่างกันเอง  แต่พวกเราบางคนวิ่งจู๊ดหนีไปเสียไกล.... :-X :-X :-X

พวกที่ไม่กลัวหนูก็พากันแบ่งอาหารให้หนูที่ดูจะไม่ได้กินขนมปังกับเนยแข็งมานาน.....
 

ส่วนพวกกลัวหนู พากันหนีออกไปยืนที่ชายหาดหมด.... :-X :-X :-X

เห็นปลาสากตัวเลื่อมเป็นฝูง ยังสยองไม่หาย  :(
รูปสวยมากๆเลยค่ะ พร้อมทั้งความรู้ ... ไม่ได้เข้ามาดู สองสามวัน ... ต้องนั่งตามอ่านเป็นชั่วโมงเลยทีเดียว  :o
เสียดายจังค่ะ ที่มาตอบเรื่องรูปนั้นๆ ไม่ทัน .... เดาถูกด้วย เหอๆแต่ไม่รู้ว่า อึอะไร เท่านั้น

เรื่อง ปลาการ์ตูน  Orangefin... จากเนื้อหาที่ไปยืนอ่านเรื่องปลาการ์ตูนที่หว้ากอ....
เท่าที่อ่าน ไม่มีปลาการ์ตูนพันธ์นี้ในไทยนะคะ พี่สองสาย ...แต่ถ้ามีก็คงดีนะคะ น่ารักจริงๆ ชอบๆ

ขอบคุณค่ะน้อง  Sunshine .... :-* :-* :-*

เดี๋ยวจะมีฝูงปลาสากที่น่ากลัวกว่าที่ได้เห็นมาอีกค่ะ...เสียดายที่น้องเข้ามาตอบไม่ทัน ไม่อย่างนั้นคงได้รางวัลตอบถูกใกล้ความจริงมากที่สุดไปแล้วค่ะ

ปลาการ์ตูนครีบส้มนั่นน่ารักและตัวใหญ่มากๆ   จุดเด่นของเขาก็คือลายสีฟ้าที่สะท้อนแสงกับหางขาวจั๊วค่ะ เสียดายที่เมืองไทยไม่มีนะคะ

สายชลดีใจที่ได้เหยียบทรายขาวละเอียดของเกาะนี้มาก  แต่แดดร้อนเปรี้ยงจนไม่ค่อยจะอยากออกไปเดินเล่นนอกร่ม 

น้องเก๋ ชอบทรายขาวๆของที่นี่มาก ถึงขนาดลงไปนอนกลิ้งอยู่บนหาดทรายอย่างมีความสุข

 :-* :-* :-*

มีแหม่มสาวสองคนพายคะยักมาจนถึงเกาะนี้ ได้ความว่าจะมานอนค้างแรม กำลังนั่งรอเรือเร็วนำสัมภาระมาให้อยู่ นานแล้วไม่เห็นมาสักที

ถ้าเธอจะค้างอ้างแรมอยู่กันเพียงสองคน ดูจะน่ากลัวมากไปหน่อยนะคะ  

อดใจไม่ถ่ายภาพน้องเก๋ที่น่ารักไม่ได้.....


 :-* :-* :-*


ถ่ายภาพแล้วก็เดินไปสำรวจแถวป่าด้านหลัง ได้พบบริเวณที่อนุญาตให้กางเต๊นท์ได้ ข้างหลังจะมีห้องน้ำให้ใช้ ไม่ได้ไปสำรวจว่าเป็นอย่างไร เพราะกลัวจะเจองูค่ะ

มองออกไปจากหาดมองเห็น หมู่เกาะ 70 ซึ่งเป็นเขตอนุรักษ์อยู่ไกลๆ.....มีเรือเร็วที่ใช้สำหรับดำน้ำแล่นและลอยลำอยู่ 2-3 ลำ

เดี๋ยวเรือพวกนั้นก็คงมาแวะจอดพักเหนื่อยบนเกาะนี้เหมือนเรา

เรานั่งเล่นกันอยู่ที่เกาะ Ulong  รอเวลาดำน้ำไดฟ์ต่อไป....

ได้เวลาดำน้ำแล้ว ....เราเดินทะยอยไปลงเรือ....

พอเรือเราลอยลำออกไป ก็มีเรือเร็วที่ใช้รับส่งนักดำน้ำ สวนเข้ามาเพื่อจอดให้นักดำน้ำเข้ามาแวะพัก  มีการตะโกนทักทายสบถามกันระหว่าง Dive Leaders ของเรือทั้งสองอย่างสนิทสนม

Ulong  Channel

เรือแล่นออกไปทางด้านตะวันตกของเกาะ Ulong โดย Iskoy ขับเรือเล็กเลาะไปตามแนวปะการังขอบลากูน  พอมีช่วงคลื่นสลายตัวใน แนวSurf Zone  เขาก็รีบอาศัยจังหวะนั้นนำเรือข้ามออกไปอยู่กลางร่องน้ำกว้างยาวราว 30 เมตร  ที่ขนาบด้วยแนวปะการังที่มีเดิ่งซัดโครมๆอยู่ข้างบน

ฉันพยายามนึกภาพที่ Francesca วาดให้เราดูว่า Ulong Channel หน้าตาเป็นอย่างไร เพื่อที่จะได้เข้าใจว่า ตอนนี้เราอยู่ตรงไหนของช่องแคบแห่งนี้

นึกภาพแล้ว... ดูเหมือนเราจะอยู่ในอ่าวลึกๆมากกว่าช่องแคบหรือร่องน้ำนะคะ   

Richard เกี่ยวทุ่นที่อยู่ริมร่องน้ำมาโยงกับเชือกหัวเรือ  แล้วก็บอกว่าเราจะนั่งคอยอยู่ตรงนี้ และจะกระโดดลงน้ำเมื่อกระแสน้ำไหลแรงๆ  ฉลามจะได้มาเยอะๆ แล้วเขาก็นั่งเอ้อระเหยลอยชายอยู่บนเรือ ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น

 เวลาผ่านไปกว่า 10 นาที....เรานั่งกันเงียบๆอย่างอดทนบนเรือที่โคลงเคลงๆ

เวลาผ่านไปอีก 10  นาที.....เราเริ่มจะอึดอัด 

และแล้ว Yvette ก็เป็นคนแรกที่ตะโกนจากท้ายเรือถาม Richard ที่นั่งอยู่หัวเรือว่า "จะลงกันได้หรือยัง เรารอกันมานานแล้วนะ"   

"ใครอยากจะลงก็ลง แต่ผมจะคอยกระแสน้ำแรงๆต่อไป"  Richard  หันมาตะโกนตอบด้วยสายตาเหยียดๆ

Yvette  และบัดดี้ แต่งตัวและหงายหลังลงน้ำไป  ส่วนพวกเราที่เหลือมองหน้ากัน แล้วก็ทำตาปริบๆ และทนรอต่อไป

อีก 5 นาทีต่อมา เราถึงได้รับคำสั่งจาก Richard ให้ลงน้ำไปเจอน้ำแรงๆอย่างที่ Richard รอคอย....

มุดน้ำลงไปได้..... เราก็ตะเกียกตะกายว่ายต้านกระแสน้ำตาม Richard ที่ดุ่ยๆลงไปตามแนวทรายที่เป็นช่องแคบๆลาดเอียงลงไป แล้วไปคุกเข่าอยู่ที่ความลึก 32 เมตร

Richard ดึงขวดพลาสติกที่ใส่น้ำไว้ราว 3 ใน 4 ของขวด ที่เหน็บไว้กับเอว แล้วก็ใช้ Pointer รูดๆไปที่ขวดทำให้เกิดเสียงกวนประสาทขึ้นมา สักพักเดียว ฉลามครีบขาว ฉลามครีบเงิน และ ฉลามสีเทา ก็ว่ายจากที่ลึก ขึ้นมาโชว์ตัวท่ามกลางน้ำที่แรงและขุ่น

ยิ่ง Richard รูดขวดเพื่อให้เกิดเสียงรัวเร็วมากขึ้น  ฉลามก็ว่ายขึ้นมาด้วยท่าทางหงุดหงิดมากขึ้น  แต่น่าเสียดาย....เพียง 5 นาทีผ่านไป ฉลามก็หายไปหมด....

เราตื่นเต้นกับภาพที่เห็น จึงตั้งกล้องถ่ายภาพกันอุตลุด  พร้อมกับระวังตัวไม่ให้ไหลเลื่อนไปตามแนวทรายที่ลาดเอียงลงไปราว 35 องศา

รัวถ่ายภาพไปหลายภาพ   แต่....ขออภัยนะคะ ภาพที่สองสายถ่ายได้มานั้น ไม่ได้เรื่องเลยล่ะค่ะ  หุๆ ...ภาพแต่ละภาพมีตะกอนฟุ้งเต็มไปหมดเกือบทุกภาพ  เห็นแล้วก็ขำ ....

เฮ้ออออ....ไม่คุ้มเลยกับการรอคอย แถมยังต้องว่ายต้านน้ำและเจอน้ำขุ่นๆอย่างกับน้ำราดหน้าอีก 

เรามาได้ภาพฉลามดีๆก็ตอนว่ายขึ้นมาที่บริเวณแนวปะการังที่ระดับความลึกราว 15 - 20 ฟุต ซึ่งก็มีฉลามนอนเล่นหรือว่ายน้ำเล่นให้ชมเช่นกัน

เราไปพบว่าที่พื้นทรายบริเวณหนึ่ง มีฉลามมานอนอ้าปากให้ปลาพยาบาลทำความสะอาดให้  

ใกล้ๆกันนั้น...มีปลาหมอทะเลตัวโต ยาวกว่า 2 ฟุต ว่ายอุ้ยอ้ายๆอย่างสบายอารมณ์อยู่หนือแนวปะการัง

เจ้าปลาหมอตัวนี้ ไม่กลัวนักดำน้ำอย่างเราเลย แถมยังอยากรู้อยากเห็น  ว่ายมามองๆเมียงๆพวกเราอยู่นาน

ขนาด Khi ไปทำท่านางแบบว่ายตามไปเรื่อยๆ  เจ้าปลาหมอทะเลก็ยังเฉยๆ....

ไม่ทราบว่าฉลามครีบขาว คิดอย่างไร ขณะว่ายตามเจ้าปลาหมอทะเลไปติดๆ....

ตามปลาหมอทะเลไปได้สักพัก....คุณฉลามก็หันหลังกลับ  คงจะคิดว่าไปหาอะไรเล็กๆกว่าเจ้าตัวนี้กินดีกว่า....

ปลาสิงโตตัวนี้  ไม่สนใจใคร  ลอยตัวอยู่อย่างเงียบๆ สงบเสงี่ยมเจียมตัว

คุณ Richard ท่านยังว่ายต้านน้ำของท่านไปเรื่อยๆ เราเลยเลิกตามเขา  หันมาปล่อยตัวตามกระแสน้ำไปเรื่อยๆสบายใจกว่า

เราไปพบปะการังอ่อนสีชมพูหวานขึ้นอยู่กลางปะการังแข็งสีทึมๆ  ทำให้อารมณ์ดีขึ้นเยอะ....  

ปลาโนรีคู่นี้ ท่าทางจะมีความสุขจังเลยนะคะ

Richard  เลิกว่ายทวนน้ำ หันมาว่ายตามน้ำแทน

พอเห็นกอดอกไม้ทะเล  ท่านก็เอามือยึดจับปะการังโขดที่ดอกไม้ทะเลเกาะอยู่ แล้วก็ใช้ Pointer เข้าไปเขี่ยในกอดอกไม้ทะเล เพื่อไล่ปลาการ์ตูน Pink Anemonefish ออกมาดู

ช่างเป็น  Dive Leader ที่ทำตัวไม่ค่อยจะเหมาะสมเลยนะคะ.... :(  

ปลาปักเป้าหน้าหมาสีสวยตัวนี้ขี้อายจริงๆเลยค่ะ...

สภาพภูมิทัศน์ของร่องน้ำเริ่มเปลี่ยนไป  ร่องน้ำเริ่มแคบลง เหลือความกว้างเพียง 12  เมตร 

กลางร่องน้ำเป็นทรายขาวสะอาด ส่วนด้านข้างเป็นแนวปะการัง ที่มีทั้งปะการังอ่อนและปะการังแข็งนานาพันธุ์ขึ้นอยู่หนาแน่นมากขึ้น  รูปร่างทรวดทรงของกองหินที่นี่ก็ดูแปลกตา  

ปะการังอ่อนสีฉูดฉาดและหลากหลายสีในกอเดียวกัน....

ปะการังอ่อนที่อยู่เดี่ยวๆ ก็จะมีช่อใหญ่และสีสันสดใส...

ที่ชอบมากก็คือปะการังจานจำนวนมากมายที่สวยงามและสมบูรณ์ขึ้นซ้อนกันตั้งแต่พื้นทรายสูงขึ้นไปจนเกือบถึงผิวน้ำ...

ปลาในแนวปะการังก็มีหลายหลากพันธุ์ และค่อนข้างจะเชื่อง

ปลาสินสมุทรทางเส้น (Semicircle Angelfish) ตัวใหญ่และสีสันสวยงามมาก

ปลาตาหวาน (Bigeye)  3 ตัวนี้ หลบแดดอยู่ใต้ปะการังโต๊ะ  สีสันตัวหน้าสีแดงแจ๋ แต่สองตัวหลังสีกลับซีดจาง....

ปลาผีเสื้อตัวนี้เหมือนปลาผีเสื้อพันธุ์ Eclipse Butterflyfish แต่ทำไมลายสองเส้น จึงเป็นสีฟ้า ไม่ใช่สีขาวอย่างในตำราคะ

เจ้าพ่อปลาทะเลทั้งหลายช่วยตอบหน่อยค่ะ....

ว่ายน้ำไปเรื่อยๆ  ตาก็เหลือบไปเห็นหอยมือเสือยักษ์ พันธุ์  T. Gigas  ขนาดเมตรกว่าๆ

ไชโย...!!!!!  .มีของฝากให้น้องแม่หอยแล้ว....  

ลองเทียบขนาดของหอยตัวนี้กับสายชลนะคะ...

ใกล้เข้าไปอีกหน่อยค่ะ.... :-*

ได้ยินว่าแถวนี้มีหอยมือเสือยักษ์สองตัว แต่หาอีกตัววหนึ่งไม่พบค่ะ....เพราะคนที่เห็นไม่ยักชี้ให้ดู... :'(

ตอนทำ Safety Stop.....เราเพลิดเพลินไปกับการชมความงามของแนวปะการังที่สวยงามและสมบูรณ์แห่งนี้...

ไม่แปลกใจเลยที่จุดดำน้ำแห่งนี้ได้ชื่อว่าเป็นจุดดำน้ำที่ ได้รับคำแนะนำว่า "ต้อง" ไปดำน้ำให้ได้....หนึ่งในห้าแห่งของปาเลา....

เสียดายที่วันนั้นน้ำมีตะกอนมากไปหน่อย ถ้าน้ำใสไร้ตะกอนและเรามี Dive Leader ที่ดีๆกว่านี้  เราคงจะมีความสุขสนุกสนานกว่านี้มาก...

น้องหนิ่งก็คงคิดเช่นเดียวกับสายชล....

So beautiful ka pee Noi . I like a great giant claim the most....
I hear that at Layang Layang also have 1 the bigest.
Last trip I cannot found it but next trip I will search for Pee Jin ka. :-*  :-*

Pee Noi ja Please help me...Looking at private message naka....Khub-kun-mak-ka.

ขอบคุณจ้ะหนูติ่ง....พี่ชอบน้องหอยยักษ์เหมือนกันลย.....

ตัวนี้หรือเปล่าคะที่น้องพูดถึง

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=639.0;attach=4888;image)


(ดูรายละเอียดได้จาก http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?topic=639.100)


 :) :) :)


เดี๋ยวจะเข้าไปตอบใน PM ให้ทราบนะคะ

เรากลับขึ้นมาบนผิวน้ำด้วยความชื่นมื่น  ไปๆมาๆกลุ่มนักดำน้ำ 14 คน  ก็กระจัดกระจายกันขึ้นสู่ผิวน้ำเป็น 3-4 กลุ่ม หาความเป็นเอกภาพไม่ได้ ทั้งที่ถูกบังคับให้รวมเป็นกลุ่มเดียวกันโดยมี Dive Leader เพียงคนเดียว และ Safety อีก 3 คน

เรือแล่นออกจาก Ulong Channel.....ช่องแคบระหว่าง Surf Zone  ย้อนลงใต้เพื่อกลับไปทานข้าวเที่ยงที่เรือใหญ่ซึ่งจอดอยู่แถวๆ German Channel

 Iskoy บังคับเรือตรงไปทางหมู่เกาะ 70 ซึ่งอยู่ในลากูนที่น้ำสงบนิ่ง เพื่อให้เราได้ชมรอบนอกของหมู่เกาะที่โด่งดังแห่งนี้

มองจากด้านนอกอย่างนี้ จะไม่ทราบเลยว่าด้านในมีเกาะมากมายตั้งอยู่  แต่ละเกาะมีแนวทรายเชื่อมต่อกันอยู่ใต้พื้นน้ำใสแจ๋วสีเทอร์ค๊อยซ์

เห็นรูปทรงเกาะเหล่านี้แล้ว ทำให้คิดถึงเกาะแถวๆพังงาและกระบี่บ้านเรา ไปๆมาๆอาจเกิดขึ้นมาในยุคเดียวกันก็ได้....

เรือเล็กใช้เวลาราวชั่วโมงเศษกว่าจะถึงเรือใหญ่ แต่เรารู้สึกเหมือนกับไม่นานนัก เหตุเพราะทะเลแถวนี้สวยงามมาก ทำให้เรานั่งชมไปได้อย่างไม่รู้เบื่อ

ถ้าไม่เห็นเมฆก้อนใหญ่ๆลอยอยู่บนฟ้า...เราก็คงไม่รู้ว่าตรงไหนคือน้ำ  ตรงไหนคือฟ้า เพราะสีของน้ำกับฟ้าเป็นสีเดียวกัน จนหาเส้นขอบฟ้าไม่พบ

เกาะเล็กๆที่เราเรียกว่า "เกาะจุ่น" หลายเกาะ  ขึ้นแทรกอยู่ตามเกาะที่ใหญ่กว่านิดหน่อย....

ทะเลที่นี่ออกกว้างใหญ่ แต่เรือที่วิ่งผ่านมาให้เราเห็น มีอยู่น้อยนิด เล่นเอารู้สึกดีใจที่มีเพื่อนร่วมทาง....

เรือ Liveaboard  จริงๆ ที่ไม่ใช่โรงแรมลอยน้ำอย่างเรือของเรา  แล่นสวนมา....

หน้าตาเหมือนเรือ  Liveaboard บ้านเราเลยล่ะค่ะ....

ถ้าได้ไปดำน้ำกับเรือลำนี้เราน่าจะกินอยู่หลับนอนและดำน้ำอย่างคุ้นเคยและมีความสุขกว่าเรือใหญ่ที่เราใช้บริการอยู่มาก

หุๆ....แต่ลองเช็คราคาดูแล้ว แพงกว่าเรือที่เราใช้เกือบเท่าตัว..... ???

กลับขึ้นเรือใหญ่ได้....เรารีบราดหัวราดหูด้วยน้ำจืดที่มีให้ใช้เหลือเฟือ แล้วิ่งขึ้นไปหาอาหารเที่ยง ที่กลายเป็นอาหารบ่ายไปแล้วเหมือนเช่นทุกวันที่ผ่านมา

นี่ดีนะคะว่าเวลาที่ปาเลาเร็วกว่าไทย 2 ชั่วโมง....ไม่อย่างนั้นได้เป็นลมเพราะหิวไปแล้ว...... :-X :-X :-X

มานั่งรอ...ด้วยความอยากกกกกก  8)  :o บ้างอิอิอิ...แต่ขอน้ำใส ๆ กว่านี้นะคะ  :) :) :)

Peleliu Coner & Peleliu Cut

ข้าวยังไม่ทันเรียงเม็ดดี  เราก็ถูกเรียกไปนั่งฟังบรี๊ฟอีกแล้ว  คราวนี้  Richard เป็นคนบรี๊ฟเอง เพราะคงมีคนบ่นว่า Francesca พูดรัวๆจนฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง...

หุๆ....ม่ายช่าย....ม่ายช่าย  จริงๆแล้วเพราะไดฟ์ที่ดำต่อไปนี้เป็นรายการ Shark Hunter ที่  Richard ชอบและจะเป็นหัวหน้า Dive Leader เองต่างหาก

เห็นกระดานแล้ว ก็ถอนใจ....เรากำลังจะกลับไปที่เกาะ Peleliu เพื่อดำน้ำที่จุดดำน้ำที่เรียกว่า Peleliu Corner และ Peleliu Cut  ทีอยู่ติดๆกัน ไม่ไกลจาก Yellow Wall ที่เรามาดำน้ำหลายครั้งจนหงุดหงิด  

จุดดำน้ำ Peleliu เป็นกำแพงผาใต้น้ำที่อยู่ใกล้ๆปลายแหลมด้านใต้ของเกาะ Peleliu ด้านฝั่งทะเลฟิลิปปินส์ ฝั่งตรงข้ามกับ Yellow Wall และ Peleliu Express ที่อยู่ด้านมหาสมุทรแปซิฟิก  บริเวณที่ห้าผาทั้งสองด้านมาพบกันทำให้เกิด Peleliu Corner ที่เป็นจุดที่กระแสน้ำรุนแรงไร้ทิศทางและลึกที่สุดในน่านน้ำอาณาเขตของปาเลา

ด้านบนของหน้าผาสูงลิ่วทุกด้าน เป็นที่ราบแนวปะการังที่ส่วนปลายสุดบริเวณ Peleliu Corner มีความลึกถึง 30 เมตร ในขณะที่ส่วนบนใกล้ตัวเกาะลึกเพียง 10 เมตร สวนความลึกบริเวณพื้นทะเลนั้นมากมายหลายร้อยเมตร

เราหงายหลังลงน้ำทางด้านตะวันตกของ Peleliu Corner แล้วไหลตามน้ำไปเรื่อยๆ เป้าหมายคือ Peleliu Cut ที่หน้าผาเว้าเข้าไปเหมือนอ่าวใต้น้ำ

สภาพภูมิประเทศและสรรพชีวิตของ Peleliu Corner และ  Peleliu Cut คล้ายๆกับ  Yellow Wall คือตามหน้าผามีปะการังอ่อนสีเหลืองขึ้นอยู่ทั่วบริเวณ แต่ความหนาแน่นน้อยกว่า

ปะการังจานแผ่นโตๆสวยงามห้อยอยู่ตามเชิงผา...

กัลปังหาพัดยังแขวนประดับประดาหน้าผาให้สวยงาม....

การว่ายตามกระแสน้ำไปตามหน้าผา ทำให้รู้สึกเหมือนนกอินทรีย์ที่บินลัดเลาะไปตามหน้าผาของ Grand Canyon ที่ยิ่งใหญ่

เมื่อมองลงไปข้างล่าง ฉลามมากมายว่ายไปว่ายมาอยู่ในความมืดที่ดูลึกลับน่าค้นหา.....

ปลาใหญ่อย่างนโปเลียน ทำให้สุขใจที่ได้เห็น....

บริเวณที่ราบบนแนวปะการัง มีความหลากหลายของสรรพชีวิตมากมาย....

พี่สายชลจ๊า.. ไม่เติม icon กรี๊ดดด ดังๆ บ้างเหรอ..  :-*

ฮิๆ....ข่วยหามาให้หน่อยนะจ๊ะคนดี.... :-*  :P :-*

น้ำอ่อนกำลังลงจนเราไต่ขึ้นไปอยู่บนที่ราบและลอยตัวดูโน่นดูนี่ได้สบายอารมณ์....เหมือนฝูงปลาสร้อยนกเขาและปลากะพงสองฝูงนี้ที่ลอยตัวอยู่อย่างไม่สนใจใครหรือสิ่งอื่นใด

ปะการังอ่อนสีเหลืองอมส้มรวมกันอยู่ตามมุมต่างๆ เหมือนสวนใต้บาดาลที่อ่อนหวานนุ่มนวล

สวยจังฮู้...
แค่เห็นภาพสวยๆก็มีความสุขแล้ว ถ้าได้ลงไปเองจะขนาดไหนเนี่ย :)

กัลปังหาพัดที่นี่ก็พลอยออกสีเหลืองๆส้มๆไปด้วย.....

ขอบใจหลายๆเด้อ....สหาย Plateen

ไปดำเองก็เหนื่อยและเปลืองเงินแถมอารมณ์ยังจะขึ้นๆลงๆ....ดูภาพและอ่านเรื่องไปอย่างนี้ มีความสุขและสบายใจกว่านะจ๊ะ...สิบอกห้ายยยย....

ความงามที่หลากหลายมารวมอยู่ด้วยกัน  ส่งเสริมให้ใต้ท้องทะเลมีความงามมากยิ่งขึ้น....

ชมความงามอยู่ของแนวปะการังอยู่ดีๆ  น้ำก็พัดจากทิศตะวันออกมาทางทิศตะวัตกอย่างรุนแรง.....

ทุกคนไหลไปรวมตัวกันที่หน้าผา   แล้วต่างก็ควักตะขอที่โยงไว้กับเชือกที่ยึดติดไว้กับเสื้อ BC สับเข้าไปตามร่องหินหรือปะการังที่ตายแล้ว....

พอเอาลมเข้า BC เล็กน้อย...ตัวเราก็ลอยลู่ไปตามแรงกระแสน้ำ แต่หยุดอยู่กับที่ ไม่ไหลหลุดไปไกลตามแรงน้ำ

ทุกคนเฝ้ามองไปที่หน้าผา.....

ทันใดนั้นฝูงฉลามก็ลอยขึ้นมาจากความลึก  แล้วลอยตัวโต้กระแสน้ำเหนือเชิงผาต่อกับที่ราบอย่างไม่สะทกสะท้าน

ช่างสวย.....

สง่างาม.....

น่าเกรงขาม.....

ฝูงปลาสากเริ่มเคลื่อนที่เข้ามา.....

แล้วก็ผ่านมาหยุดอยู่หน้าสายชลและเพื่อน...

......สวยจริงสวยจัง.......สวยดังสวรรค์....ใต้บาดาล..... :D :-*

ขอบคุณจ้ะน้องเหน่ง..... :-* :-* :-*  :-*

เดี๋ยวมีสวยๆกว่านี้อีก....ติดตามต่อไปนะจ๊ะ

ปลาสากยักษ์ตัวกว่าเมตรลอยนิ่งๆ....ดูเหมือนปลาที่สานด้วยใบลานที่แขวนอยู่เหนือเปลเด็กในสมัยเก่าก่อน.....

ช่างเป็นภาพที่เหมือนฝัน.....ที่ผ่านไปอย่างรวดเร็ว....

แล้วทุกอย่างก็จบลงพร้อมกับกระแสน้ำที่หยุดไหลไปซะดื้อๆ

ทุกคนยิ้มชื่นมื่นกับภาพที่ได้เห็น  คนอื่นๆเริ่มทะยอยขึ้นสู่ผิวน้ำ  แต่สายชลยังขอนั่งดูภาพเบื้องล่างใต้ผาสูง ที่ฉลามยังคงว่ายวนไปมา น่าเสียดายที่ไกลจนจับภาพไม่ถึง

เมื่อหมดเวลาดำน้ำ....สายชลจากหน้าผาแห่ง Peleliu Cut มาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม....(และเปื้อนตะกอน)

Jojo และ Hayley บอกว่า เพิ่งเคยเห็นภาพอย่างนี้เป็นครั้งแแรก  ทั้งที่ดำน้ำที่นี่มาไม่รู้กี่ครั้งแล้ว....  

(http://www.bloggang.com/data/princesskik/picture/1176812782.gif) มีอันนี้ ตบมือดีใจ..
กับอันนี้..
(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/mushroom/47_65953_3a19ead43a89abe.gif)

น่ารักจัง  ขอบคุณมากค่ะ หนูพิงค์.....ชอบทั้งสองตัวเลย
(http://www.bloggang.com/data/princesskik/picture/1176812782.gif) (http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/mushroom/47_65953_3a19ead43a89abe.gif)

ขึ้นมาบนเรือแล็ว ทุกคนดูจะมีความสุขกับภาพที่เห็น  ต่างคุยกันขโมงโฉงเฉงถึงสิ่งที่ประทับใจของแต่ละคน

เราจะยังไม่กลับเรือใหญ่ แต่จะไปคอยเวลาลงดำน้ำกันอีกไดฟ์แถวๆนี้    เรือเล็กจึงแล่นเข้าไปในร่องน้ำใสแจ๋วที่ตัดเข้าไปในแผ่นดินของเกาะ Peleliu ซึ่งสองฟากฝั่งเต็มไปด้วยต้นโกงกางที่ให้เงาร่มครึ้ม จนไปถึงท่าเรือเล็กๆ

จุดนี้เรียกว่า South Dock  ใช้เป็นจุดจอดเรือของฝ่ายญี่ปุ่นในช่วงเข้ายึดครองปาเลา ณ.จุดนี้ถือเป็นสมรภูมินองเลือด เมื่อฝ่ายสัมพันธมิตรยกทัพมาโจมตีญี่ปุ่น ทั้งบริเวณท่าเรือนี้และลึกเข้าไปบนเกาะ Peleliu ที่ถ้ำใต้เขาหลายแห่งถูกดัดแปลงเป็นกองบัญชากองรบและคลังอาวุธใหญ่

ปัจจุบัน...สมรภูมิเหล่านั้นได้ถูกดำเนินการให้เป็นพิพิธภัณฑ์สงคราม ที่เราสมัครใจขอไม่เข้าไปดู เพราะต้องเสียเงินค่าเข้าชมตั้ง 5 ดอลล่าร์

แล้วเราก็พากันเดินเล่นนั่งเล่น และพูดคุยกันอย่างสนุกสนานอยู่แถวท่าเรือนั้น

ท่าเรือเดิมที่ทำด้วยเหล็กนั้นผุพังเกือบหมด ทางการก็เลยสร้างท่าไม้ครอบลงไป

หนูหนิ่งนำขนมเค๊กที่เป็นของว่างไปเลี้ยงปลาอยู่บนท่าเรือเหล็กที่สนิมเขลอะ

บริเวณท่าเรือร่มรื่นดี  บางส่วนกำลังได้รับการปรับปรุงสภาพเพื่อรองรับนักท่องเที่ยว 

น้ำที่ท่าเรือก็ดูจะใสดี แต่ออกสีเขียวๆจนคนแก่ซนๆไม่กล้าลงไปเล่นน้ำ....

ด้านคลองขุดที่เรือจะใช้วิ่งเข้าออกที่ท่าเรือ มีม้านั่งที่ทำจากไม้โกงกางให้นั่งพักชมวิว  แต่ดูไม่ค่อยจะมั่นคงนัก จึงไม่มีใครไปนั่งสักคน

นักดำน้ำ....Dive Leaders และกัปตันเรือ Iskoy  มายืนบ้างนั่งบ้างเข้าแถวถ่ายภาพร่วมกัน

หุๆ....จับปู (แก่)ใส่กระด้ง นี่ยากจังเลยค่ะ....

Purple Wall

วันสุดท้ายของการดำน้ำมาถึงแล้ว.....

เราดำน้ำกันอยู่ที่เกาะ Peleliu ทั้งวัน คือวนเวียนอยู่ที่ Yellow Wall ล่องใต้ไปจนถึง Peleliu Corner  จนถึงไดฟ์สุดท้ายมาจบลงที่ Purple Wall ซึ่งอยู่ติดๆกับ Yellow Wall ไปทางเหนือนั่นเอง

Richard บอกว่า เขาชอบจุดดำน้ำที่นี่ที่สุด เพราะดำง่าย ไม่ค่อยมีกระแสน้ำ และสวยด้วยปะการังแข็งที่มีสีม่วงหวานแหว๋ว
พอเราหงายหลังลงไป....เห็นสภาพใต้น้ำแล้วก็จำได้ว่าเราเคยดำที่ Yellow Wall แล้วก็เลยมาถงจุดนี้แล้วครั้งหนึ่ง

หุๆ.....ตอนนั้นก็ได้แต่หวังว่าเราคงจะได้ว่ายเลยไปทางเหนือไกลๆ  ไม่ใช่ล่องใต้ไปทาง Yellow Wall ที่ได้ดำน้ำมาตั้งหลายครั้งแล้ว.....       

ความหวังของสายชลเป็นจริง เราถูกพาไปดำน้ำห่างจาก Yellow Wall ขึ้นไปทางเหนือ 

แต่ให้ตายเถอะโรบิน.....เราต้องตะเกียกตะกายว่ายต้านน้ำไปเพื่อไม่ให้ไหลกลับไป Yellow Wall....Peleliu Express....Peleliu Corner.....etc....etc...ที่เราเคยไปดำน้ำมาแล้ว....

ไหนว่าไม่มีกระแสน้ำ....แล้วนี่มันอะไรกัน..... :(

ยังดีนะคะที่ได้เห็น Purple Coral สัญลักษณ์ของจุดดำน้ำแห่งนี้ ที่มีลักษณะคล้ายกับกัลปังหาพัดอันเล็กๆ แต่กลับแข็งและมีสีม่วงสวยงาม เกาะติดแน่นอยู่ตามผนังกำแพง โดยเฉพาะในหลืบโพรงหินจะมีปะากรังม่วงเกาะหนาแน่นกว่าที่เปิดโล่งทั่วไป

 

ความสวยงามน่ารักของปะการังม่วงทำให้เราพอจะยิ้มได้บ้าง....

แต่การถ่ายภาพปะการังม่วงนี้ไม่ง่ายเลยค่ะ เพราะส่วนมากเขาจะอยู่ตามซอกเหลี่ยมผาที่หามุมถ่ายยาก แถมกระแสน้ำที่แรง ทำให้ต้องตีฟินต้านน้ำเพื่อประคองตัวให้ลอยอยู่ใกล้ๆปะการังม่วง ในขณะเดียวกันมือก็ต้องอยู่นิ่งๆ เพื่อไม่ให้ภาพสั่นไหว

เมื่อถ่ายภาพปะการังม่วงไม่ได้ดังใจ  เราเลยไปหาอย่างอื่นดูแทนดีกว่า....

ปะการังจานพวกนี้ ถ่ายภาพง่ายดี แถมยังสวยงามอีกด้วยค่ะ

ที่ราบแนวปะการังของที่นี่ สวยงามและสมบูรณ์ไปด้วยปะการังแข็งนานาพันธุ์...

พวกเรากระจัดกระจายดำน้ำแบบตัวใครตัวมัน บ้างอยู่บนที่ราบด้านบน  บางลงไปอยู่แถวหน้าผา

คุณหมอ Course Director ลงไปคลุกอยู่ในอ่าวที่น้ำสงบนิ่ง 

ที่ทำให้สายชลชอบใจก็คือ คุณหมอกำลังพลิกปะการังโต๊ะที่ล้มคว่ำให้กลับมาตั้งตรงได้ใหม่  เหมือนกับที่สายชลได้ทำมาเกือบทุกไดฟ์ที่ได้เห็นปะการังล้มคว่ำอยู่

ส่วน Ken นั้นง่วนอยู่กับการถ่ายวีดิโอสรรพสิ่งที่ได้เห็นไม่ว่าจะลึกหรือตื้นก็ลงไปขลุกอยู่เป็นนานสองนาน

ส่วนคุณสายน้ำก็เกาะอยู่แถวๆหน้าผา หรือโขดหิน  ถ่ายภาพไปเมาไป  พอเหนื่อยนักก็เกาะหินพักเหนื่อยไป 

แต่ภาพที่ได้มานั้น....ก็สวยงามดี (ถ้าไม่ติดตะกอน)

หอยมุกตัวนี้ คุณสายน้ำบรรจงถ่ายมาเพื่อน้องแม่หอยโดยเฉพาะค่ะ

น้องหอยเกาะอยู่บนกัลปังหาสีแดง  บนตัวน้องหอยมีทั้งปะการังม่วง ปะการังอ่อน และเพรียงหัวหอม ประดับประดาอยู่อย่างสวยงาม

 :) รอไม่ไหวแล้ว ขออนุญาตปาดดดด.. จิ๊ดนึงนะคะ .. ขอบพระคุณมากค่ะ น้องหอยมุกกับดอกไม้ประดับช่อสวยน่ารักมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจ้ากิ่งสีม่วง :-* :-*

ปะการังหนังที่ไม่ยอมเปิดโพลิป ดูแล้วหน้าตาเหมือนปลาหมึกกระดองค่ะ...

ยังมีอีกค่ะน้องแม่หอย....

หอยมือเสือ (น่าจะเป็น T. maxima ใช่ไหมคะ)  ตัวสวย สีก็สวย อยู่ในอ้อมกอดของปะการังอ่อนสีชมพูหวานแหว๋ว 

มาถึงตัวสำคัญ.....

T. gigas....หอยมือเสือยักษ์ตัวขนาดเมตรกว่าอีกตัวหนึ่ง  นอนยิ้มหวานให้ถ่ายภาพเพื่อน้องแม่หอยค่ะ....

น้องหอยบอกว่าอย่างไงก็ขอสวยด้วยปะการังอ่อนช่องาม.....

แม้จะเหนื่อยกับการว่ายทวนกระแสน้ำจนเหนื่อย  การดำน้ำที่ Purple Wall ก็จบลงด้วยความสุขสนุกสนานของพวกเราทุกคน....   

ไดฟ์นี้น้องหนิ่งกับน้องเก๋ดำน้ำไปด้วยกันตลอด.....

น้องเก๋....น้องหนิ่ง....Ayako....และ Kori  ถ่ายภาพหมู่เป็นที่ระลึกว่าครั้งหนึ่งได้มาดำน้ำด้วยกันถึงปาเลา....

ก่อนจะไปดูหนังสนุกๆ
แวะมาดูภาพ พร้อมอ่านเรื่องสนุกๆ

โหยยย สนุกมากเลยค่ะ
ภาพก็สวยยย  :-*

หนูชอบ ปะการังสีม่วงจัง 

โอ๊ะโอว .... ฝูงปลาสากฝูงใหญ่กว่า ตัวใหญ่กว่า จริงๆด้วยค่ะ ....  ???

ชอบปะการังสีม่วงมากๆเลยค่ะพี่สายชล  :-* :-* :-*
แบบว่า สีสวย แถมยังคล้ายกัลปังหากิ่งเล็กๆ ... สวยมากๆ เลยค่ะ

หนูโอดูหนังให้สนุกนะจ๊ะ.... :-* :-* :-*

 น้องโฉม  Sunshine จ๋า.....ปลาสากฝูงใหญ่และตัวใหญ่ แต่สุภาพเรียบร้อย ตามผู้นำไปไม่มีแตกแถวเลยค่ะ

พี่สองสายก็ชอบปะการังม่วงเหมือนหนูทั้งคู่ เขาดูสวยงามอ่อนช้อย....แข็ง แต่พร้อมจะแตกหักได้ทุกเมื่อค่ะ....

Jellyfish Lake

หกวันแรกที่ปาเลา  เราใช้เวลาหมดไปกับการดำน้ำลึกแบบ SCUBA .....

ในวันที่เจ็ดซึ่งเป็นวันที่เราต้องพักผ่อนก่อนจะต้องขึ้นเครื่องบินกลับบ้านในตอนค่ำนั้น   ด้วยการอนุเคราะห์ของ Yvette ....เรามีโอกาสได้ใช้เวลาช่วงเช้าจนถึงเที่ยง ให้หมดไปกับการท่องเที่ยวและดำน้ำตื้นในจุดที่มีชื่อเสียงของปาเลาซึ่งมีเอกลักษณ์โดดเด่นหาที่อื่นใดในโลกนี้เสมอเหมือนได้ยากยิ่ง

จุดแรกที่เราจะไปนั้น คือ Jellyfish Lake ทะเลสาบแมงกะพรุนน้ำเค็มที่มีเพียงแห่งเดียวในโลก

เราตื่นกันแต่เช้าด้วยความรู้สึกปลอดโปร่งที่วันนี้จะไม่ต้องไปดำน้ำลึกอีกแล้ว

พอรับประทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อย.....Richardก็ถือกระดานมานั่งวาดแผนที่ที่ออกมาเป็นรูปทะเลสาบที่มีปลากับแมงกะพรุนลอยอยู่เต็ม  โดยก่อนจะไปถึงทะเลสาบได้  มีภาพคนปีนเขาสูงจากท่าเรือด้านหนึ่งไปลงท่าเรืออีกด้านหนึ่ง

หุๆ....งานนี้ได้เหนื่อยหนักหนาสาหัสแน่ๆ...

เรือใหญ่แล่นเข้ามาจอดที่หน้าท่าเดิมตั้งแต่เมื่อวาน.....พอถึงเวลาเดินทางเราก็เดินลงบันไดไปขึ้นเรือเล็ก ที่เมื่อทุกคนพร้อมก็แล่นปรูดปราดขึ้นไปทางเหนือของ Koror

ท้องฟ้าแจ่มใสและทะเลเรียบเป็นกระจก  เรือแล่นผ่านเกาะแก่งที่สวยงามและเขียวขจี  ลมเย็นปะทะหน้าเราฉิวๆ  สายชลสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดหลายเฮือกใหญ่

เวลาผ่านไปเพียง 20 นาที เรือก็แล่นไปถึงท่าเรือ Jellyfish Lake ที่เล็กๆแต่สะอาดสะอ้าน

Jojo ไปจัดการจ่ายเงินค่าเข้าอุทยานฯให้เรา  ซึ่งคนหนึ่งต้องเสียคนละ 30 ดอลลาร์  หรือราว 1,000 บาท  ซึ่งเมื่อเทียบกับที่ฝรั่งต้องเสียค่าเข้าอุทยานฯ บ้านเราแล้ว ของบ้านเรากลายเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยไปเลยนะคะ

เราปีนจากเรือเล็กขึ้นไปบนท่าเรือ  แล้วเดินผ่านป้อมที่ทำการอุทยานฯเข้าไป โดยมีเจ้าหน้าที่ชนเผ่าพื้นเมืองให้การต้อนรับด้วยหน้าตายิ้มย่องผ่องใส

ด้านในเห็นเห็นป้ายบอกเกี่ยวกับกฎระเบียบการเข้าอุทยานฯ ซึ่งต้องอ่านกันและทำความเข้าใจให้ดีก่อนจะเข้าไป

ทะเลสาบแมงกะพรุนน้ำเค็มของปาเลานี้ได้ชื่อว่ามีแห่งเดียวในโลก  ส่วนแมงกะพรุนที่เกาะ Kakaban เขต Kalimantan บนเกาะบอร์เนียว ของอินโดนีเซียที่สองสายเคยไปเมื่อหลายปีก่อนนั้น เป็นแมงกะพรุนน้ำกร่อย แต่การกำเนิดของทั้งสองทะเลสาบก็คล้ายๆกัน คือเมื่อหลายล้านปีก่อนนี้ แผ่นดินที่เคยอยู่ใต้น้ำในบริเวณนี้ดันตัวขึ้นสูงกลายเป็นเกาะ  ทำให้มีน้ำขังอยู่ในหุบเขากลายเป็นทะเลสาบ  โดยมีสัตว์และพืชทะเลติดค้างอยู่ในทะเลสาบหลายชนิดรวมทั้งแมงกะพรุนที่แพร่ลูกแพร่หลานจนเต็มทะเลสาบไปหมด

ทะเลสาบที่เกาะ Kakaban นั้นไม่มีน้ำทะเลไหลเข้าออก  พอฝนตกลงไปมากเข้าๆน้ำในทะเลสาบก็จืดมากขึ้นเรื่อยๆจนแทบหารสเค็มไม่ได้ แมงกะพรุนก็ปรับตัวให้อยู่ได้ในน้ำกร่อย  แต่ที่ Jellyfsih Lake ของปาเลานั้น เข้าใจว่าน้ำทะเลจะซึมผ่านเข้าออกได้ จึงมีรสเค็มเช่นเดียวกับน้ำทะเล แมงกะพรุนที่อยู่ในนี้จึงเป็นแมงกะพรุนน้ำเค็มมาโดยตลอด แต่ความที่อาหารที่เป็นสัตว์ทะเลตัวเล็กๆลดน้อยลงจนเกือบไม่มี แมงกะพรุนพวกนี้จึงต้องปรับตัวเอง เลี้ยงสาหร่ายที่เป็นพืชไว้ในตัวเหมือนปะการังและหอยมือเสือ และให้พืชสังเคราะห์แสง สร้างอาหารมาเลี้ยงทั้งตัวสาหร่ายเองและแมงกะพรุน

ในตอนกลางคืน แมงกะพรุนพวกนี้จะลงไปนอนที่ก้นทะเลสาบ ความลึกราว 30 เมตร พอสายๆแสงแดดแผดจ้าก็จะขึ้นมาลอยอยู่ที่ผิวน้ำ ที่เขาไม่ยอมให้มีการดำน้ำแบบ SCUBA ที่นี่นั้น  เขาบอกว่าเป็นเพราะมีพวกกรด Hydrogen Sulfide ที่มีพิษอยู่มากมายที่ก้นทะเลสาบ ซึ่งจะเป็นอันตรายทั้งกับนักดำน้ำและแมงกะพรุน หากไปกวนกรดพวกนี้ขึ้นมาให้ฟุ้งกระจาย  และการดำน้ำแบบ SCUBA นั้นจะเป็นการไปรบกวนแมงกะพรุนมากจนเกินไป

เขาว่าแมงกะพรุนในทะเลสาบแห่งนี้เคยมีอยู่เป็นจำนวนมหาศาล แต่ปัจจุบันลดน้อยลงมาก ซึ่งประมาณว่ามีเหลืออยู่ราวสามล้านตัว

แมงกะพรุนในทะเลสาบนี้ยังคงมีเข็มพิษอยู่ แต่ว่าสั้นมากและไร้พิษร้ายแล้ว จึงไม่เป็นอันตรายกับมนุษย์หรือสัตว์ที่ลงไปสัมผัสกับแมงกะพรุนพวกนี้แต่อย่างใดทั้งสิ้น 

ศัตรูตามธรรมชาติของแมงกะพรุนในทะเลสาบแห่งนี้ก็คือ ดอกไม้ทะเลเล็กๆ 2 ชนิด ที่อาศัยอยู่ตามพื้นรอบๆขอบทะเลสาบ  กับปลาอมไข่ (Crdinalfish) ที่อาศัยอยู่ใกล้ๆท่าน้ำและตามใต้ร่มไม้รอบๆทะเลสาบ

เขาห้ามไม่ให้ผู้ที่จะลงไปดูแมงกะพรุนใช้ครีมกันแดด หรือสารเคมีอื่นๆ และห้ามตีฟินแรงๆเพราะจะทำให้แมงกะพรุนได้รับอันตรายได้

เมื่อผ่านด่านมาแล้ว เราเห็นเนินเขาสูงชันที่ร่มครึ้มด้วยไม้ทึบขวางหน้าเราอยู่ เห็นแล้วก็บอกกับตัวเองว่า...."จะไปรอดไหมตู"


สัมภาระที่เรานำติดตัวไปนั้นมีเฉพาะเท่าที่จำเป็นจริงๆคือ หน้ากาก.....ท่อ Snorkel.....ตีนกบ....กล้อง....และถุงใส่ผ้าเช็ดตัว    แต่แค่นี้ก็หนักเอาการสำหรับการปีนขึ้นเขาสูง


Jojo บอกว่ากล้องหนักๆนั้นจะมีคนช่วยถือให้ แต่พอเอาเข้าจริง มี Jojo คนเดียวที่จะช่วยถือกล้อง แค่เขาแบกกล้องให้ Ken คนเดียวก็ไม่มีมือจะแบกกล้องให้ใครแล้ว

ระยะทางที่เดินเพียง 200 เมตร  โดยเราต้องไต่ขึ้นลงไปตามเส้นทางที่จะมีเชือกกั้นขอบทางไว้ชัดเจน ห้ามออกนอกเส้นทางเด็ดขาด เพราะจะได้รับอันตรายจากพืชมีพิษที่มีอยู่มากมายในบริเวณนั้น และอาจจะเสี่ยงกับการกลิ้งตกลงไปได้อย่างง่ายดาย

สองสายปล่อยให้คนอื่นไต่ขึ้นไปก่อน แล้วจึงปิดท้าย เดินตามไปข้างหลังอย่างช้าๆระมัดระวัง

หัวเข่าขวาที่กระดูกแตกก็ยังไม่เข้าที่....นิ้วก้อยของเท้าซ้ายที่หักก็ยังไม่หายดี ขืนหกล้มอีกทีก็คงแย่แน่ๆ....

การเดินขึ้นไปนั้นช้ามากๆ  ต้องหยุดคอยกันเป็นระยะๆ...การแซงกันนั้นทำไม่ได้เลย นอกจากจะหลบให้กัน

เดินไต่ขึ้นไปได้ไม่นาน Kori ที่เพิ่งไปผ่าตัดหัวเข่ามาเมื่อปีที่แล้ว กลับมีปัญหามากกว่าสองสาย เราเลยจะต้องคอยประกบหน้าประกบหลัง กันเธอหกล้ม

การขึ้นนั้นว่าหนักแล้ว....แต่ตอนลงกลับหนักมากกว่า

น้องเก๋ผู้น่ารักและมีน้ำใจ ช่วยเหน็บฟินของคุณสายน้ำใส่เอวเดินขึ้นเดินลงเขาได้อย่างสบายๆ

โอ้.....ถึง Jellyfish Lake สักทีค่ะ

เห็นแล้วก็หายเหนื่อยทันทีทันใด.....

ต่างคนต่างกุลีกุจอเตรียมตัวลงน้ำกันอย่างคึกคัก....

บางคนนั้นว่ายออกไปไกลถึงกลางทะเลสาบแล้ว  แต่บางคนยังมะงุ่มมะง่าหราเตรียมอุปกรณยังไม่เสร็จเลยค่ะ....

เช่น คนนี้.....

แล้วก็คนนี้....รวมเป็นสองคน

พอกระโดดน้ำลงไปได้....สองสายก็ป้วนเปี้ยนๆอยู่แถวท่าน้ำและริมฝั่งน้ำใกล้ๆท่าน้ำนั่นเอง....

ที่ไม่ไปนั้น เพราะไปเจอของโปรดเข้าเต็มๆ......

(http://www.yenta4.com/dookdik/upload/980/980/47314697d7ddc.gif) น่าสนุกจังคับ
รอชมต่อนะค้าบ
(http://www.yenta4.com/dookdik/upload/980/980/4731469730f65.gif)

 :) :) :)
รอดูของโปรดของพี่สายชลค่ะ.. ทิ้งไว้ให้ฉงนซะงั้น.. รอๆๆ

ขอบพระคุณสำหรับรูปหอยมือเสือยักษ์ที่แจ่มชัดสวยมาก จะขออนุญาตเก็บไว้เผื่อใช้ทำโปสเตอร์วิชาการในโอกาสต่อไปอีกเช่นเคยนะคะ ..
สำหรับเจ้าตัวที่มีปะการังอ่อนชมพูแหววนั่นใช่แล้วค่ะ T. maxima 
.. พี่สายชลดูหอยมือเสือมามากจนจำแนกชนิดได้แม่นยำแล้วค่ะ :-* :-*

 :D :D ต่อคิวด้วยคนค่ะ.... :P :P

รอต่ออีกสักค่อนวันนะคะ เพราะเดี๋ยวต้องเตรียมไปงานครบรอบวันเกิด 100 ปี คุณยายทวดของน้องพลอยค่ะ.... ;D

ต้องขอบคุณน้องแม่หอยค่ะที่คอยให้ข้อมูลของน้องหอย จนพอจะสังเกตความแตกต่างของน้องน้องหอยแต่ละพันธุ์ได้.... :-* :-* :-* 

หุๆ....แต่บางตัวที่ไม่ค่อยจะแน่ใจ ก็ต้องมาขอคำชี้แนะจากน้องแม่หอยอีกนะคะ.... :P

นู๋ก็รออยู่นะคะ...พี่สายชลจ๋า... :D :D :D

I am also, Waitting for your post.........
I love purple coral......  :-*  :-*

Thank you so much ka Pee Songsaay for a beautiful pictures.....

ฮู้ววววว......ติดลม....ลมติด...เพิ่งกลับถึงบ้านเดี๋ยวนี้เองค่ะ....ขออภัยที่ให้รอนานไปหน่อยค่ะ....

หุๆ....มัวเพลินดูงิ้วกับคุณทวดที่อายุ 102 ปี แต่ยังแข็งแรงและความจำยังดีอยู่  เห็นแล้วทำให้มีกำลังใจที่จะสู้ชีวิตต่อไปค่ะ.... :P

ขอบคุณน้องเป้...น้องแม่หอย...น้องแมลงปอ....น้อง kungkings  และน้อง SNR ที่สนใจและรอคอยอย่างอดทนค่ะ..... :-* :-* :-*

มา....มากระโดดลงทะเลสาบกันดีกว่า..... :o

พอกระโดดลงไปในน้ำ....เราก็ได้พบ ปลาอมไข่ (Orbicular Cardinalfish) ที่รูปร่างหน้าตา ดูไปแล้วคล้ายๆกับปลาตะเพียนสานบ้านเรา ลอยอยู่แถวๆท่าน้ำ  และตามรากของไม้ชายเลนชนิดต่างๆที่ขึ้นอยู่รอบๆขอบทะเลสาบ

ปลาอมไข่พวกนี้กินไข่และตัวอ่อนของแมงกะพรุนและสัตว์เล็กๆอื่นๆที่อยู่ในทะเลสาบเป็นอาหาร   แต่ถ้าลองถ่มน้ำลายลงไปบนผิวน้ำ เจ้าปลาพวกนี้ก็จะรี่เข้ามาตอดกินทันที

ถึงว่าสิคะ....พอเห็นสายชลหย่อนตัวลงไปในน้ำ เจ้าปลาอมไข่ก็ว่ายรี่เข้ามาหาทันที  ขอโทษทีไม่คิดจะถ่มน้ำลายออกมาให้เจ้ากินให้เสียนิสัย มองตากันไปอย่างนี้มีความสุขกันมากกว่านะจ๊ะ

สังเกตได้อย่างหนึ่งว่าปลาอมไข่ตัวใหญ่ๆมักจะไปรับแขกอยู่แถวท่าน้ำ ส่วนตัวเล็กๆ จะถูกไล่ไปว่ายอยู่แถวๆรากของไม้ชายน้ำ

เวลาปลาพวกนี้กางครีบออกหมด ดูสวยและสง่างามมาก  สายชลชอบดูปลาพวกนี้มากๆค่ะ  คงเป็นเพราะตอนเด็กๆได้นอนดูปลาตะเพียนแขวนเหนือเปลอย่างเพลิดเพลิน จนหลับไปได้อย่างง่ายดาย

เอ....ดูปลาอมไข่มากๆก็อาจจะทำให้เคลิ้มหลับใต้น้ำได้ไหมนะ.... ;)

 

รากของไม้ชายเลนมักเป็นที่อาศัยของพืชและสัตว์น้ำ

เช่น  สาหร่ายทะเลชนิดต่างๆ

ฟองน้ำสีเหลืองอมส้มที่เกาะอยู่ตามรากไม้และกอสาหร่าย ทำให้ทะเลสาบแห่งนี้ดูสว่างสดใสขึ้น

หอยนานาชนิดเกาะติดอยู่กับรากไม้  แต่มักมีสาหร่ายและดอกไม้ทะเลขึ้นปกคลุมจนตายไปบ้างแล้วก็มี

ดอกไม้ทะเลที่นี่มีสองชนิด ถึงจะตัวเล็กๆ  แต่ถือเป็นศัตรูตัวฉกาจที่ใช้หนวดจับแมงกะพรุนแล้วส่งเข้าปากได้อย่างง่ายดาย  จากนั้นก็ค่อยๆเขมือบแมงกะพรุนเข้าไปในคอที่ละน้อยๆ จนแมงกะพรุนหายไปทั้งตัว

ดอกไม้ทะเลอีกชนิดหนึ่งที่ตัวสีขาวสะอาดและตัวเล็กนิดเดียว ที่เก่งกาจจับแมงกะพรุนที่ตัวใหญ่กว่ามากกินเป็นอาหาร

ริมขอบทะเลสาบซึ่งเป็นที่ร่ม เราจะไม่เห็นแมงกะพรุนเลย  แต่พอว่ายออกไปในที่โล่งแจ้ง  จะเห็นแมงกะพรุนจากหนึ่งตัว....

เป็นสอง....สาม....สี่......

ในที่สุดเราก็ได้เห็น....แมงกะพรุนเป็นร้อย...เป็นพัน....เป็นหมื่น......

ไม่ว่าจะขยับตัวไปตรงไหน.....เราจะเห็นแต่แมงกะพรุน....

แมงกะพรุน....

แมงกะพรุน....

การดำน้ำแบบ Skin Diving ที่ได้ร่ำเรียนมา ถูกนำมาใช้ประโยชน์เต็มที่ก็ครานี้เอง...

ถ้าลงดำน้ำได้ถูกวิธี ก็มีโอกาสได้ลงไปชื่นชมความงามกลางดงแมงกะพรุนได้ลึกและนาน....

Dodo ดำน้ำแบบ Head First  ลงไปทักทายแมงกะพรุนได้อย่างสวยงาม...

คุณสายน้ำซึ่งไม่ชอบการดำน้ำแบบ Skin เลย....แต่วันนั้น ท่านมีความสุขมากกับการดำผุดดำว่ายอยู่กับแมงกะพรุนอยู่ เกือบสองชั่วโมง จนหลังไหม้เกรียม 

ขณะนี้หนังที่หลังกำลังลอกออกมาเป็นแผ่นๆอยู่ค่ะ.... :-X :-X :-X

 น้องหนิ่งก็เหมือนคุณสายน้ำที่สนุกกับการดำน้ำกับแมงกะพรุนมาก  เธอบอกว่าเวลาที่แมงกะพรุนตัวหยุ่นๆมาถูกตัว มันแปลกๆดีค่ะ

ส่วนน้องเก๋....ขอเล่นกับแมงกะพรุนแถวๆผิวน้ำดีกว่า

พอเหนื่อยกับการดำน้ำลงไปลึกๆ  เราก็เปลี่ยนมาเล่นกับแมงกะพรุนที่ลอยอยู่ใกล้ผิวน้ำ....

แมงกะพรุนส่วนมากอยู่ในลักษณะที่สมบูรณ์ดี.....

มีเพียงตัวสองตัวที่เนื้อแหว่งวิ่นไปบางส่วน  แต่ก็ยังว่ายน้ำได้ดี...

แมงกะพรุนที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่เห็นคือขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางราว  10  ซม.

ส่วนตัวเล็กๆซึ่งส่วนมากจะอยู่ใกล้ๆริมทะเลสาบ  ได้เห็นว่าบางตัวเล็กเท่าปลายนิ้วก้อยเท่านั้น

แมงกะพรุนในทะเลสาบแห่งนี้จะขึ้นมาที่ผิวน้ำวันละสองครั้ง  ช่วงเช้ามักจะไปอยู่อย่างหนาแน่นทางด้านตะวันออก  ส่วนช่วงเย็นจะไปอยู่หนาแน่นทางด้านตะวันตก ทั้งนี้เพื่อให้ตัวได้รับแสงแดดเต็มที่  สาหร่ายที่อยู่ในตัวแมงกะพรุนจะได้นำแสงแดดมาใช้ในการสังเคราะห์แสงได้สะดวก

ส่วนตอนกลางคืน...แมงกะพรุนจะลงไปอยู่ที่ก้นทะเลสาบ

ได้ดำน้ำเล่นกับแมงกะพรุนจนชุ่มช่ำใจแล้ว  พวกเราก็ว่ายกลับไปที่ท่าน้ำ

พวกคนแก่และไม่แก่ก็พากันซนด้วยการปีนขึ้นไปนั่งบนกิ่งไม้ที่ทอดตัวระผิวน้ำ  แล้วก็ขย่มกิ่งกันจนตัวตกลงไปในน้ำ  แล้วก็ปีนขึ้นไปใหม่ ทำเช่นนี้อยู่หลายรอบ ด้วยความสนุกสนาน 

ถึงเวลาที่ต้องลาจากทะเลสาบแมงกะพรุนแล้ว.....สายชลหันหน้าไปกล่าวล่ำลาแมงกะพรุนอยู่ในใจ......Alii....!!!!

แล้วก็หันหลังกลับ ก้าวเดินตามเพื่อนๆขึ้นเขาไปอย่างระทดระทวยด้วยความเหนื่อยและเมื่อยล้า...

น่าไปจริงๆเลยเนี่ย  :-X
ดำน้ำกับแมงกระพรุนเยอะๆ ดีจัง :-*

ใช่ค่ะ.....แมงกะพรุนเยอะจริงๆ  ยังประทับใจอยู่เลยค่ะ

เรือแล่นออกจากท่าเรือ Jellyfish Lake  มุ่งหน้าออกไปกลางลากูนใหญ่ของปาเลา  น้ำลดลงมากเพราะใกล้คืนเดือนเพ็ญเต็มดวง จนแนวปะการังน้ำตื้นโผล่ขึ้นมาเหนือน้ำเป็นแนวยาว

ท้องฟ้ามืดครึ้มไปด้วยเมฆฝนสีเทา จนเราหวั่นเกรงว่าอีกไม่นานฝนคงตกหนัก.....

ดวงอาทิตย์โผล่หน้าออกมาจากมุมเมฆ....แล้วก็ผลุบหายไป...

เมฆริ้วๆเริ่มปรากฎให้เห็นบนท้องฟ้า......

ฉับพลันทันใด....รุ้งเจ็ดสีที่ตัวอ้วนๆคดๆงอๆ  ไม่ยักโค้งจากฟากฟ้าด้านหนึ่งไปยังอีกด้านหนึ่งอย่างที่เคยเห็น ก็เยี่ยมหน้ามาตรงใกล้ๆชายท้องฟ้าท่ามกลางเมฆ สีเทาที่มีทั้งแบบมืดครึ้มและเป็นริ้วๆ

หุๆ....ช่างเป็นรุ้งที่อัปลักษณ์สิ้นดี.....แต่ก็ทำให้เราดีใจและยิ้มหัวขำกลิ้งเมื่อได้เห็น

รุ้งที่เมืองปาเลาเป็นอย่างนี้ทุกตัวหรือไม่หนอ   

WoW .............Wonderful Horizontal Rainbow......

Amazing ทะเลสาบแมงกะพรุน jing jing ka'  ..... It's look so peaceful in the lake na ka  :-* :-*

ใช่ค่ะ....ที่นั่นเงียบสงบและร่มเย็น  อยากจะอยู่ที่นั่นแบบเต็มวัน  จะได้นั่งเล่นนอนเล่น พอเบื่อๆก็ลงไปเล่นน้ำกับปลาอมไข่และแมงกะพรุนให้สนุก แล้วก็กลับขึ้นมาพักใหม่.....คงมีความสุขและคลายเครียดไปได้มากทีเดียวค่ะ.... :) ;D :)

Milkyway

เรือแล่นเข้าไปในระหว่างช่องแคบของเกาะหินปูนเล็กๆ  น้ำที่เคยเห็นเป็นสีฟ้าใส ค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีฟ้าเทอร์คอยซ์สวยงาม

เมื่อแล่นลึกเข้าไป....สีน้ำเปลี่ยนไป กลายเป็นสีฟ้าผสมกับสีขาว และเพิ่มความขาวมากขึ้นที่ละน้อยๆ.....

ในที่สุด....เรือก็หยุดทิ้งสมอเล็กๆลงใกล้ๆเกาะเล็กๆที่รูปร่างเหมือนเห็ด  น้ำมีสีขาวและเข้มข้นมากกว่าสีฟ้า....

Jojo บอกว่า นี่คือ Milkyway ....สปาความงามตามธรรมมชาติแห่งปาเลา

น้ำทะเลสีขาวขุ่นเหมือนน้ำนมนี้ เกิดจากหินปูนที่อยู่ตามเกาะต่างๆในบริเวณนี้ละลายและไหลลงมาในทะเลมากมาย จนทำให้พื้นทะเลที่ควรจะเป็นเป็นทรายกลายเป็นดินเลนสีขาวเหนียวหนึบนวลเนียนดุจแป้งขนมปังที่รอจะนำเข้าไปปิ้งในเตาอบ....

ดินเลนจากก้นทะเลของ Milkyway  มีคุณสมบัติเหมือนดินเลนที่  Dead Sea คือหากนำมาใช้พอกหน้าพอกตาแล้ว  ผิวจะนุ่มนวลเนียนเปล่งปลั่งกว่าเดิม.....

อย่างนี้ไม่ลงไปดำน้ำเอาดินมาพอกให้ทั่วตัวได้อย่างไร....

บริเวณหน้าเกาะเล็กๆสองเกาะ น้ำทะเลดูจะมีสีขาวข้นและตื้นมากกว่าบริเวณอื่นๆ  พวกเราจึงไม่รอช้าพากันกระโดดลงน้ำกันเป็นแถวๆ....


แต่น้องหนิ่ง ทำท่าอิดๆออดๆ  จะลงดีหรือไม่ดี เพราะไม่เห็นเป็นสปาอย่างที่คิด.....


 

กลุ่มแรกที่ลงไปในน้ำคือกลุ่มหนุ่มอ่อนกับหนุ่มแก่ชาวอิตาลีกับสาวสิงคโปร์ Sol และ Dodo

ตอนแรงก็ลังเลๆที่จะดำน้ำลงไปควักดินเลนขึ้นมา เพราะน้ำลึกจนหยั่งกันไม่ถึง....

แต่ครู่เดียว พ่อหนุ่มเปาโล....ตากล้องชาวอิตาลี ก็ลงดำน้ำมิดหัวไปควักเอาดินขาวที่เหมือนดินสอพองบ้านเราขึ้นมาทาหัวหูหน้าตาจนทั่ว แถมแบ่งปันให้คนอื่นได้ทากันด้วย....

และแล้ว....สงครามพอกหน้าปะแป้งก็เกิดขึ้น...

น้ำทะเลกลายเป็นน้ำนมให้เราทำสปากันอย่างมีความสุขสนุกสนาน....

เสียงหัวเราะกันอย่างสนุกสนานก้องไปทั้งน่านน้ำที่มีแต่เรือของเราจอดอยู่ลำเดียว.....

ที่ดูจะมีความสุขสนุกสนานที่สุดต้องยกให้ Khi กับคุณหมอผู้เป็นสามี

ทั้งคู่ย้ายไปอยู่ตรงช่วงน้ำตื้นๆที่ยืนถึง แล้วก็ก้มลงไปคว้าดินขาวขึ้นมาพอกหน้าตาและเผ้าผมจนมิด เหลือไว้แค่บริเวณรอบดวงตา ปลายจมูกและรอบปาก

Khi ร้องเพลงไปพอกหน้าของตัวเองและสามียังไม่พอ เธอยังเผื่อแผ่ไปบริการให้คนอื่นด้วย....

น้องหนิ่ง....เจ้าแม่สปาเมืองไทย ทำหน้าตาเอาจริงเอาจังกับการทำสปาหน้าและผมของตัวเองมากพอๆกับ Khi

หุๆ....ไม่ยักเหมือนท่าทีอย่างตอนแรกๆที่คิดว่าจะลงมาทำสปาที่นี่ดีหรือไม่.... 

คู่หูคู่สปา....ยิ้มร่าอย่างมีความสุข....

"ฉันมั่นใจ....ฉันต้องสวยขึ้นอีกร้อยเปอร์เซ็นต์".....

ส่วนน้องเก๋....บัดดี้น้องหนิ่ง  ขอสวยเบาะๆ พอกหัวเท่านี้ก็พอ...

คู่ Kori กับ Ayako และคู่สามีภรรยาจาก LA ผลัดกันช่วยพอกหน้า

สายชลก็อยากสวยบ้าง.....

กว่าเราจะเข้าสปากันจนพอใจ....เวลาก็ผ่านไปกว่าชั่วโมง

เรือแล่นออกจาก Milkyway ที่ให้ความสุขสนุกสนานกับเราอย่างล้นเหลือ  มุ่งกลับเรือใหญ่เพื่อรับประทานข้าวเที่ยงและเตรียมตัวเดินทางกลับบ้าน

ทะเลเรียบ....ท้องฟ้าสว่างสดใส เหมือนหัวใจของเราที่สดชื่นเบิกบาน

หกวันที่ผ่านมา......วันนี้นับเป็นวันที่ดีที่สุดของเราในปาเลา 

เกาะสวย....น้ำใส....ช่วยให้มีความรู้สึกว่าได้มาถึงปาเลา ดินแดนที่ได้ชื่อว่าหมู่เกาะกลางแปซิฟิกที่สวยที่สุด

เรือแล่นผ่านกระโจมไฟหน้าปากอ่าว Koror  ตรงไปยังท่าเรือที่เรือใหญ่จอดรออยู่

นับเป็นการสิ้นสุดการดำน้ำและท่องเที่ยวในปาเลา  ที่เรายังรู้สึกไม่จุใจเท่าไร  เพราะยังมีจุดดำน้ำอีกมากมายคอยให้เราไปดำน้ำสำรวจ  และมีดินแดนบนเกาะเล็กเกาะน้อยที่สวยงามอีกมากมาย รอให้เราไปเยือน

กลับขึ้นเรือใหญ่ได้พวกเราหลายคนไปนอนแช่อ่างจากุซซี่ ให้ครบกรรมวิธีการทำสปา

แช่น้ำกันไปคุยกันไป....สนุกดีค่ะ

ในห้องนอนของเรามีซองจดหมายจาก Phillip ที่จะเป็นผู้จัดการของเรือ Eco Explorer สืบแทน Richard จอมจุ๊ย  แสดงความขอบคุณพร้อมกับขอให้จ่ายค่าทริปให้กับคนเรือและ Dive Leader ทั้งหลายที่ให้บริการเรามาสัก 10- 15 %  ของค่าทริปทั้งหมด เพื่อเขาจะนำไปแบ่งให้กับทุกๆคนเท่าๆกัน

ในเมื่อเราไม่ได้ชอบคนให้บริการกับเราเท่ากันทุกคน....เราจึงหยอดเงินใส่ซองไปบางส่วน แล้วนำไปหยอดในกล่องทิป  อีกส่วนหนึ่งนั้นเราได้ยื่นให้ตรงๆกับคนที่เราชอบและพอใจในการให้บริการ

ก่อนจะลาจากเรือ .....พวกเราถูกต้อนไปจ่ายเงินเพิ่มอีกกว่า 10 % ของค่าทริป เพื่อเป็นค่าเข้าอุทยานฯทั้งหลาย  ค่าดำน้ำ  ค่าภาษีเข้าเมือง และค่าบริการพิเศษสำหรับห้องพัก

หุๆ....สองสายนั้นทราบล่วงหน้าเกี่ยวกับค่าใช้จ่ายพวกนี้มาก่อนแล้ว จึงรู้สึกทำใจได้ แต่น้องหนิ่งซึ่งเพิ่งมาทราบเรื่องเอาเดี๋ยวนั้นเอง  บ่นเป็นหมีกินผึ้งว่าค่าใช้จ่ายยุ่บยั่บหยุมหยิมน่ารำคาญชมัด
 

แต่สองสายมาหงุดหงิดมากก็ที่สนามบิน Koror ......

การเข้าเช็คอินที่สนามบินเล็กๆที่มีคนใช้บริการมากมายนั้น นอกจากจะต้องต่อแถวยาวเหยียดแล้ว เรายังต้องมาปวดหัวกับการต้องมาแยกอุปกรณ์ดำน้ำออกจากเสื้อผ้า แล้วชั่งให้แต่ละส่วนไม่เกิน  50 ปอนด์ (23 กก.) 

กระเป๋า Gear Bag ของเรานั้นสามารถแยกส่วนกระเป๋าได้เป็นสองส่วนคือส่วนของอุุปกรณ์และส่วนของเสื้อผ้า  แต่เรานำทั้งสองส่วนมารูดซิปติดกันไว้ ้เพื่อป้องกันอุปกรณ์ดำน้ำไม่ให้กระทบกระเทือนระหว่างการขนส่ง  ซึ่งเมื่อรวมกันแล้วน้ำหนักก็ไม่ได้เกินกว่าที่สายการบินกำหนดไว้ 

แต่เรากลับถูกบังคับให้แยกชิ้นส่วนของกระเป๋าออกจากกัน ซึ่งเป็นอะไรที่เราเห็นว่าถ้าจะบ้ากันไปแล้ว  แต่เจ้าหน้าที่สาวใหญ่ชาวปาเลาก็อ้างกฎระเบียบ จนเรารำคาญ และจำต้องแยก Gear Bag ออกเป็นสองชิ้นตามที่เธอต้องการ

เจอเข้าไปทั้งขาขึ้นขาล่องอย่างนี้.....สองสายเลยบอกเธอทิ้งท้ายไปตรงๆจนเธอไม่กล้าสบตาว่า.....หากว่ามีเพียงสายการบินแห่งนี้เพียงแห่งเดียวที่จะพาเราบินมาปาเลา...... ครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่เรามาเยือนประเทศนี้ที่ดูสวยดี แต่กฎระเบียบที่มีทำให้คนที่นี่ไม่น่ารักเลย....


Alii !......Palau.....สวัสดี...ลาที....ปาเลา   

 

โอ้โฮ.. ดินจาก Milky Way ขาวจั๊วะยังงี้นี่ค่อยน่าเอามาพอกหน้าพอกตัวหน่อยนะคะ.. ไอ้ดำๆ อย่าง Dead Sea น่ะ กึ๋ยย..หยึ๋ยยย..

ตามพี่สองสายไปเที่ยวสนุกดีจัง.. ขอบพระคุณมากเลยค่ะ ที่พาเที่ยวฟรี.. ฮิๆ..  ;D
(ถ้าแม่หอยไปด้วย สงสัยเครียดแย่ที่นอกจากค่าทริปค่าเดินทางที่ไม่มีปัญญาจะจ่ายแล้ว ยังค่าโน่นค่านี่ยุ่บยั่บ.. ตายแน่ เพราะฉะนั้น สรุปว่าไม่มีโอกาสได้ไปแน่ แหะ แหะ..)
.. รูปสวยมากกกกกก... :-* :-*

ขอบคุณเช่นกันที่ติดตามเรื่องและชื่นชมมาโดยตลอดค่ะน้องแม่หอย.... :-* :-* :-*   


ทุกอย่างที่ปาเลาแพงไปหมดค่ะ แต่ก็อยากให้น้องแม่หอยและนักวิชาการของไทยได้เดินทางไปดูงานที่ปาเลาบ้าง เพราะที่นั่นมีความหลากหลายดีมาก โดยเฉพาะปะการังที่สวยงามและสมบูรณ์ดี บางชนิดก็ไม่เคยเห็นมาก่อนค่ะ  ส่วนหอยมือเสือนั้น เท่าที่เห็นมีเท่านี้เองค่ะ แต่เขามี Giant Clam Garden ที่มีหอยมือเสือมากมาย แต่เขาไม่ได้พาไปชมเลยไม่ทราบว่าเป็นอย่างไรค่ะ

ขอบคุณครับพี่สองสายที่นำประสบการณ์ดีๆมาแบ่งปัน คนที่ไม่ได้ไปก็รู้สึกเหมือนได้ไปด้วย ตั้งแต่ต้นจนจบ
Jellyfish lake กับ Milky Way มาปิดท้ายเรื่องได้อย่างอบอุ่นเลยทีเดียว ..
ถึงแม้ว่าความจุกจิกเรื่องระเบียบต่างๆจะทำให้หงุดหงิดใจไปบ้างก็ตาม

ขอบคุณอีกครั้งครับ  ;D

น่าสนุกจริงๆค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปันความสวยงามและความสนุกสนานในประสปการณ์ครั้งนี้นะคะ
ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆและเรื่องราวดีๆค่ะ อ่านจนเพลินเลย  :-*

  ;D      :D      ขอบคุณสำหรับภาพสวย  ๆ  เรื่องเล่าที่ให้ทั้งความสนุก และความรู้      :-*    :-*

หมดแล้วเหรอคะ...เสียดายจัง กำลังสนุกเหมือนนิยายไตรภาค ชวนติดตาม พอจบก็ใจหายแว๊ป... :-X :-X :-X

The End? Oh noooooo  :-X  :-X may I have more..... >:(  >:(
Anyway thanks so much ka Pee Noi & Pee Jom for the Perfect story ;D  and the best pictures :D  all.....
....................... :-*  :-*  

ขอบคุณท่านผู้มีอุปการคุณทุกท่านที่คอยติดตามและให้กำลังใจมาตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบ...... :-* :-* :-*

จบแล้วค่ะ......จบจริงๆ  เพราะโพสอยู่หลายวัน เลยชักจะเหนื่อยและเหมื่อยล้าไปทั่วสรรพางค์ร่างกาย  ทั้งๆที่ยังมีภาพและเรื่องกระจุกกระจิกอีกมากมายที่ไม่ได้นำมาเล่าให้เสียอารมณ์

จากปาเลา...เราตั้งใจจะไปดำน้ำที่อนิเลา ฟิลิปปินส์ต่ออีก 2 วัน เผอิญไต้ฝุ่นเข้าฟิลิปินส์ตอนเหนือ ซึ่งจะกระทบไปถึงอนิเลาด้วย ประกอบกับตั๋ววันกลับเต็ม เลยได้ไปเที่ยวแค่มนิลาแทน  ซึ่งสนุกและมีอะไรน่าสนใจดีค่ะ

ทำภาพเที่ยวเมืองมนิลาเสร็จแล้ว.....คุณสายน้ำจะมาเล่าเรื่องประกอบภาพให้ได้อ่านกันต่อนะคะ
 

หึ หึ หึ ทุ้กกกกกกกก  อย่างยังไม่เข้าที่  แต่พี่สายชลก็ไปได้ทุกที่ ที่มีทางน่ะเจ้าค่ะ  :o :o 8) 8)

 ..หญิงเหล็ก จริงๆ คุณย่าเซ็กซี่ เจ้าขา   :-* :-* :-*

ชอบ ชอบ  ชอบ ปะการังสีม่วงมากกกกกกกกกกกก ที่สุดเลยค่ะ

หุ หุ หุ เจอทีเด็ด ท่านอาจารย์เราซะแล้ว     :( :( :( :(

ถ้าเจอกับตัวเองคงหงุดหงิดเช่นกัน เพราะของที่เก็บแล้ว ถ้ารื้อออกมาเก็บใหม่ กลัวเก็บไม่หมดค่ะ

อ้าวจบแล้วเหรอค่ะ กำลังอ่านเพลินๆ เลย วันนี้เข้าทำงานมาไม่มีอะไรทำเลยมานั่งอ่านจนจบ จน.....

เหนื่อยแล้วค่ะ สนุกมากๆเลยค่ะ ภาพสวยมากๆ

แต่ภาพที่เรียกความสุขใจที่ได้เห็นมากที่ซู้ด...เลยคือภาพ..

ป๋าหนิ่ง  เข้าสปา เปิดมาเจอหน้าพี่หนิ่ง ขาว... แล้วฮาจริงๆค่ะ

แหม มีกลัวไม่สวย ทำวงล้อมตรงตากับปากเสีย สวยเชียว  น่ารักมั๊ก มาก   Love love  เลยค่ะ ดูไป ฮา ไป 

 น่าอัดรูปนี้ใส่กรอบให้พี่หนิ่งวันเกิดจังค่ะ ฮิ  :-* :-*ฮิ

แมงกะพรุน ก็น่ารัก นะค่ะ สวยเชียว

จบเร็วจังค่ะ  แต่ไม่อยู่บ้าน หายไปหลายวัน  กลับมาอ่านอีกทีใช้เวลานานนนนน เหมียนกันนะค่ะเนี่ย

เอาไว้จะไปติดตามเที่ยวเมืองมนิลาต่อนะค่ะ  ขอบคุณ พี่สองสายนะค่ะ ที่นำเรื่องดีๆ มาเปิดโลกกว้างให้น้อง ขอบคุณค๊า :-* :-*

ขอบคุณจ้ะหนูเตย.... :-* :-* :-*

ตั้ง 40 กว่าหน้าแล้วยังว่าจบเร็วอีกหรือจ๊ะที่รัก  พี่สายชลน่ะปวดเมื่อยไปหมดแล้ว

มามะ...มานวดตัวจับเส้นให้หน่อย.....(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_140.gif)  (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_48.gif)

Great trip na ka...
beautiful crystal blue ocean around Palua and relaxing in the jaguzziiiiiii at the end of the day....
Oh !!! what a dream trip na ka....
 :P :P :P

ถ้าไม่มีปัญหาจุกจิกเรื่องสายการบิน.....ไม่ต้องดำน้ำซ้ำๆที่บ่อยเกินไป....และ Dive Leaer น่ารักกว่านี้ ก็จะนับเป็นทริปที่ใช้ได้ค่ะน้อง BBL

หากคะแนนเต็ม 10  ก็ให้คะแนนทริปนี้ได้เพียง 7 เองค่ะ

เจ๋งสุดยอดทั้งภาพทั้งเรื่อง... และที่สำคัญเนี่ย สุดยอดแย่จริงๆ กับกฎระเบียบ  และบริการต่างๆ รวมไปถึงค่าใช้จ่ายหยุมหยิม

เห็นต้นไม้ที่ทะเลสาบแมงกะพรุนแล้ว คิดถึงทริปกระบี่ของพวกเราเมื่อปีที่แล้วจังเลยค่ะ

พี่สายชลพูดถึง อนิเลาแล้ว... จุดประกายหนูแล้วสิคะ...... อยากตามพี่สายชลไปด้วยจังเลยค่ะ  :-*

ขอบคุณค่ะน้อง Sky..... :-* :-* :-*

ปีหน้าพี่สองสาย น้องหนิ่ง และน้องเก๋ตั้งใจจะไปดำน้ำที่ฟิลิปปินส์กันอยู่แล้วค่ะ  เพราะน้ำใส....ตัวเล็กมากมาย....ส่วนตัวใหญ่จะไป  Skin ดูฉลามวาฬฝูงใหญ่กันค่ะ  ที่สำคัญคือค่าใช้จ่ายไม่สูงนัก

นัดกันได้เมื่อไรจะแจ้งให้ทราบนะคะ

 :-* :-*

ขอบคุณค่ะพี่สายชล

ดูฉลามวาฬ Donsol ใช่มั้ยคะ น่าไปมากๆเลยค่ะ  >:(

ใช่ค่ะ....น่าสนใจจริงๆค่ะ  ว่าจะไป....จะไป  ก็ยังไม่ได้ไปซะที.... ;) 

ปีหน้าจะไปยาว เลยจะขอแวะไปสักหน่อยค่ะ...... ;D 8) ;D

กำลังว่าอาจจะวางแผนไปดำ ปาเลา ปีหน้า อยู่พอดี     ความจริงมีโปรแกรมแต่เกิดปัญหาหัวใจหวิวไปซะก่อน   :'(  สงสัยปีหน้าเปลี่ยนใจไป Irian Jaya อีกรอบดีกว่า   ขอบคุณพี่สายชลมาก ๆ ครับสำหรับข้อมูลแน่นปึ๊กละเอียดยิบ     ผมว่ามีประโยชน์อย่างมากสำหรับคนที่กำลังจะเตรียมตัวไป ปาเลาครับ  พี่สายน้ำกับพี่สายชลเตรียมไปดำน้ำทริปไหนต่อหรือเปล่าครับ?   จะมานั่งแถวหน้ารออ่านครับ   ไม่ได้ดำเอง  เข้ามาชมพี่พี่ทั้งสองก็เหมือนได้ไปดำเองด้วยเหมือนกัน   อ่านแล้วสนุกมากครับ      พี่สายชลสบายดีน่ะครับ   เห็นในรูปผอมลงไปตั้งเยอะ   จำแทบไม่ได้เลย   สงสัยต้องอัดไอติมเพิ่มอีกเยอะ ๆ น่ะครับ ;) 

กลับจากฟิลิปปินส์ช้าไปหน่อย เพราะ TG ดีเลย์ เลยไปปิดงาน TDEX ไม่ทัน  เสียดายจัง เราเลยไม่ได้พบกันในงานรวมญาตินักดำน้ำ

น้อง Fat fish ไปดำมาซะรอบโลกแล้ว  คงไม่ตื่นเต้นตื่นตาตื่นใจกับการดำน้ำที่ Palau เท่าไรหรอกครับ สำหรับน้องมันจะเหมือนฉายหนังซ้ำ เพราะเคยเห็นมาหมดแล้ว  หาที่อื่นเถอะครับ เลยไปอีกนิด ดำเรือจมแบบน้ำใสๆที่ Truk Lagoon อาจจะคุ้มเงินมากกว่า

ที่สำคัญ ไม่ต้องมาอารมณ์เสียกับมาตรการตรวจค้นชนิดถี่ยิบ แค่ที่สนามบินมะนิลาขาออกไปปาเลา เจอตรวจและซักไซ้ซะ 5 ด่าน .... 5 ด่านที่พูดถึงนี่  เปิดตรวจค้นทุกกระเป๋าซะ 2 ด่านแล้วครับ  น่าเบื่อจริงๆ เหมือนจะไปเมืองขึ้นอเมริกา ใช้มาตรฐานเดียวกับไอ้กัน ที่ต้องดูถูกพวกกะเหรี่ยงเอเซียเอาไว้ก่อน

Irian Jaya .... ได้ยินแล้วน้ำลายหก  น้อง Fat fish ไปอีกครั้งก็เป็นครั้งที่ 3 แล้วสิครับ อย่าลืมใช้เรือลำเดิม แล้วทักทายผีห้องน้ำเผื่อพี่สองสายด้วยนะครับ

พี่สายชลน้ำหนักลดไป 10 กว่าโลแล้ว  เธอมีวิธีลดน้ำหนักสูตรพิเศษที่แนะนำกันในที่สาธารณะไม่ได้ครับ

ขอบคุณจ้ะน้อง Fat fish ที่เข้ามาเยี่ยมเยือนและห่วงใย.... :-* :-* :-*

แห่ะๆ....พี่ว่าจะขอผอมลงอีกสัก 2-3 กิโลฯ  เพื่อจะได้กลับไปใส่เสื้อผ้าสมัยเมื่อเกือบสามสิบปีได้  แต่เล่นเอาคนข้างกายและเพื่อนฝูงร้อง "เฮ้ย.....!!!!.....พอแล้ว" ..... :-X :-X :-X

ปาเลาไม่ได้สวยและดีอย่างที่คิด....Irian Jaya ที่เราเคยไปด้วยกันนั้นดีกว่าหลายเท่านัก  อยากจะไปอีกเหมือนกันจ้ะ แต่ขอไปที่ที่ยังไม่เคยไปก่อนดีกว่า แล้วค่อยวนมาอีกรอบ

หุๆ....คิดถึงผีห้องน้ำบนเรือ   ถ้าน้องจะไปเรือลำเดิม ก็อย่าลืมชวนน้องนัทไปด้วยนะจ๊ะ ...... ;D

"สุดามากัน.....มากันสุดา....."    :-X :-X :-X

ลืมเล่าไปค่ะ....ไปปาเลาครั้งนี้  น้องหนิ่งก็เจอผีห้องนอนเข้าให้เหมือนกัน.....บรื๋อออออ........ :(

แหม ว่าแต่น่าสนใจสูตรเด็ดลดน้ำหนักของพี่สายชลจังคับ  :-*

เคยมีคนชวนไป Palau เหมือนกัน แต่เนื่องจาก Frappe ไม่ค่อยชอบดูสัตว์ใหญ่เท่าไหร่นัก ( อ่า... ยกเว้นน้องแมนต้า กับน้องหลามวาฬอ่ะนะคับ )  ก็เลยยังไม่ได้ไปจนบัดนี้ ถึงแม้ว่าดำน้ำกะแมงกะพรุนจะดูน่าสนุกดี ( ยิ่งดูรูปจากพี่สองสายแล้ว ก็ดูน่าเล่นเป็นอันมาก )
แต่พอได้ฟังกฎระเบียบยิบย่อย ค่าใช้จ่ายยุ่บยั่บจากที่พี่สายชลเล่าแล้ว ก็ขอผ่าน Palau ไปก่อนดีกว่า
ดูไปที่อื่นน่าจะคุ้มค่า + สนุกกว่ามาก  :-* :-*

 ส๋วยย  สวย .... เห็นแล้วอยากจนน้ำลายไหลลล  >:( เมื่อไหร่หน๊อ... จะมีโอกาสได้ไปอย่างนี้มั่งนะคะ  :-X  :-X  :-X

ตอนนี้เพิ่งได้เข้างานใหม่ อะไรๆ ก้อยุ่งไปหมด เลยยังไม่ได้เรียนแอดวานด์ กันสักที เฮ้อ  :'( 

แต่ยังไงก้อขอขอบคุณบ้านสองสายที่นำรูปสวยๆ มาลงให้เสพความสุขผ่านภาพงามๆ ของน้ำทะเลใสๆ จนเห็นสีสันตระการตาของเหล่าสัตว์ทั้งหลาย

  :-*     :-*     :-*

เข้ามาชมภาพงามๆ กั๊บ....  :D

แหะๆ .... หลายๆคนมักจะเข้าใจว่า SOS เป็นบ้านของสองสาย  แต่จริงๆแล้ว บ้านนี้ไม่ใช่บ้านของสองสายนะครับ เราอยู่กันหลายคนในบ้านหลังนี้ ถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน  สองสายเพียงทำหน้าที่กำนันกับผู้ใหญ่บ้านให้เท่านั้น .... หลายคนอาจจะเห็นสองสายบ่อยหน่อยในบ้านนี้ เพราะสองสายอาศัยอยู่ในบ้านหลังนี้เพียงหลังเดียว ไม่ได้ไปมีบ้านเล็กบ้านน้อยที่ไหนอีก และอีกอย่าง ที่พยายามหาอะไรต่อมิอะไรมาโพสต์อยู่เรื่อย ก็เพราะไม่อยากให้บ้านของเราเงียบเหงาครับ

ขอบคุณคุณ Equal ที่พึงพอใจกับสิ่งที่เรานำเสนอไปครับ

รู้สึกอบอุ่นกับการได้เข้ามาพักบ้านหลังนี้มั่ก ๆ เลยคะ....(ทั้งๆ ที่ยังไม่เคยเจอกานเลย)  :-* :-* :-*

ซุ่มดูอยู่หลายวันมาก กว่าจะจบ สนุกจัง ตังยังอยู่ครบ อิอิ
ขอบคุณพี่สองสายที่พาเที่ยวค่ะ

คิกๆ....เห็นน้อง SeaStar เข้ามาอ่านเรื่องนี้เรื่องเดียวอยู่หลายวัน ยังนึกอยู่เลยค่ะว่า "โอ้โฮ.....อ่านละเอียดจัง สงสัยกำลังวางแผนจะไปปาเลามั๊งนี่"

 :) ;D :)

ขอบคุณมากค่ะน้อง SeaStar ......ถ้าน้องต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับปาเลา แจ้งมาได้นะคะ ยินดีจะหาคำตอบให้โดยไวค่ะ

ขอบคุณค่ะ ถ้าจะไปจริง ปัญหาใหญ่คือ ไอ้ที่ต้องควักยุบยิบๆ นั่นแหละค่ะ คงต้องดำแห้งตามพี่ไปงี้แหละ เฮ้อ!!  >:(

ถ้าเป็นอย่างนั้น...เดี๋ยวพี่หาเรื่องไปดำน้ำเที่ยวดีกว่า จะได้มีเรื่องมาเขียนให้น้อง SeaStar อ่านเพิ่มขึ้นนะคะ.... :-*

 :-* :-* :-*

สนุกจังเลยค่ะ
หนูว่านะคะ พี่สองสายน่าจะทำหนังสือ ไกด์บุ๊ค สองสายนำเที่ยว น่าจะดีนะคะ
ภาพสวย ข้อมูลละเอียด แถมเรื่องเล่าสนุกขนาดนี้ อย่างน้อยทำเก็บไว้เป็นบันทึกมาเปิดดูวันหลังก็น่าภูมิใจ ถ้ายิ่งทำขายหล่ะก็ คนอุดหนุนเพียบแน่ๆเลยค่ะ

ชอบ milky way มากเลยค่ะ สวยดีจัง และอยากทราบว่าน้ำที่เห็นสีฟ้าๆนมๆ นั่น เป็นน้ำเค็มเหมือนนำทะเลบ้านเราหรือเปล่าคะ

ขอบคุณมากค่ะน้อง Sugary..... :-* :-* :-*

แหน่ะ....แหน่ะ.....แหน้.....เชียร์ให้ขาดทุนอีกคนแล้ว ..... :-X :-X :-X

น้ำที่ Milky Way คือน้ำทะเลที่เค็มเหมือนทะเลบ้านเราค่ะ  แต่ดินเลนสีขาวนั้น  บริเวณตื้นๆกลิ่นฉุนๆเหมือนกำมะถันผสมกลิ่นใบไม้เน่าค่ะ  เวลาที่เราจะนำมาพอกหน้า จึงต้องไปดำน้ำหรือใช้ปลายเท้าควักดินบริเวณลึกๆขึ้นมาใช้พอกหน้าค่ะ  

ปีนี้กะไว้ว่าจะไปฟิลิปินส์ ดำน้ำที่  Peurto Galera  ตอนนี้อยู่ในช่วงหาข้อมูลความเป็นไปได้และลู่ทางอยู่ และอาจจะต้องขอข้อมูลจาก
พี่สองสายด้วย เห็นพี่สองสายเคยบอกว่าไปมาแล้ว ขอหนูทำการบ้านก่อนถ้าทันจะไปยิงคำถามบนเรือค่ะ

แต่ถ้าปีนี้แผนที่หนูวางไว้เกิดล่ม ปีหน้าขอติดตามไปด้วยได้มั้ยคะ

ด้วยความยินดีค่ะน้อง Sugary ..... :-* :-* :-*

Puerto Galera  และ Anilau เขียนและลงภาพไว้แล้วใน Webboard 1 แต่เราต้องปิดไว้ไม่ให้เข้าอ่านเพราะถูกพวกลามกนำเว็บลามกมาโพสไว้เต็มเลยค่ะ ถ้าอยากอ่าน....จะนำมาลงให้อ่านกันค่ะ

ฮุ้วขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเลยคะ ที่ให้โอกาสเกาะทริปไปด้วย(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_57.gif)

แล้วหากไม่เป็นการลำบากหรือรบกวนจนเกินไป หนูอยากอ่านเรื่อง Puerto Galera  และ Anilau  ที่พี่สายชลเคยเขียนไว้ด้วยคะ



(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif) (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif) (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif) (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif)

ได้ค่ะ....วันสองวันข้างหน้านี้จะไปรื้อมาให้อ่านกันค่ะ

(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif)(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif)(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif)(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif)(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif)(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif)(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif)(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif)(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_53.gif)

อ่านด้วยคนค่ะ อนิเลา :-*

รวดเร็วทันใจ.....เชิญอ่านใน "ห้องเรื่องเล่าชาวทะเล" ได้แล้วค่ะ