สรุปผลโครงการปล่อยหอยมือเสือ เก็บขยะ และตัดอวน ในทะเลอันดามัน ครั้งที่ 2

[สายชล]

อาณาเขตสาหร่ายเห็ดหูหนูแผ่กระจายไปทั่วบริเวณ....

[สายชล]

ที่น่าใจหายก็คือสาหร่ายเห็ดหูหนูเริ่มคืบคลานเข้าไปในดงปะการังเขากวางที่งอกขึ้นมาบนซากปะการังเก่ารอบๆนอกของแนวปะการังน้ำตื้นที่สมบูรณ์....

ไม่อยากคิดเลยค่ะว่าถ้าทางอุทยานฯไม่หาทางกำจัดสาหร่ายเห็ดหูหนูเหล่านี้แล้ว สภาพแนวปะการังน้ำตื้นที่สวยงามของหมู่เกาะสุรินทร์บริเวณช่องขาดนี้จะมีสภาพเป็นเช่นไร....

[สายชล]

สึนามิที่ว่าทำความเสียหายให้กับแนวปะการังมาแล้ว....สาหร่ายเห็ดหูหนูก็ร้ายแรงและสามารถทำความเสียหายให้เกิดขึ้นกับแนวปะการังได้พอๆกัน.....

เคยเห็นสภาพที่เหมือนป่าช้าของอ่าวแม่ยายที่ถูกกองทัพเห็ดหูหนูรุกรานมาแล้ว....สายชลไม่อยากเห็นภาพอย่างนั้นอีกเลยค่ะ....

[สายชล]

เมื่อหาหอยมือเสือที่ปล่อยไว้ไม่พบ....เราเริ่มว่ายน้ำขึ้นไปบริเวณที่ตื้นเพียง 3 - 5 เมตร และมุ่งหน้าไปใกล้บริเวณหน้าที่ทำการอุทยานฯ มากขึ้น...

ในที่สุด....เราก็พบหอยมือเสือพันธุ์ Squamosa ชนิดเดียวกับที่เรานำไปปล่อย แต่ตัวนี้ดูแล้วก็รู้ว่าเป็นหอยที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ที่ตัวโตกว่าฟุต นอนอย่างเดียวดายอยู่บนซากปะการังเขากวางที่ตายแล้ว....

[สายชล]

ความสวยงามและสมบูรณ์ของหอยมือเสือธรรมชาติตัวนี้ ทำให้เราเริ่มจะยิ้มได้บ้าง.....

[สายชล]

เราเริ่มมีความหวังที่จะได้พบหอยมือเสือที่เราปล่อยไว้....

และแล้วเราก็ได้พบหอยมือเสือสองตัวอยู่แนบชิดติดกันบนพื้นทรายใต้ก้อนปะการังโขดและปะการังเขากวางที่เริ่มแผ่กิ่งก้านคลุม จนแสงสว่างเริ่มลอดเข้าไปไม่ถึง

เนื่องจากเกรงว่าหอยจะไม่ได้รับแสงสว่างเพียงพอ เราจึงเคลื่อนย้ายหอยทั้งสองตัวออกมาจากใต้ปะการังโขด และนำมาวางบนซากปะการังเขากวางที่ตายและทับถมกันแน่น....

หอยตัวหนึ่งขนาดใหญ่กว่าฟุต.....

[สายชล]

ส่วนอีกตัวหนึ่งนั้น ตัวยาวราว 8 นิ้ว....

ดูลักษณะแล้ว หอยตัวโตน่าจะเป็นหอยธรรมชาติ ส่วนตัวเล็กนั้น น่าจะเป็นหอยที่เรานำไปปล่อยไว้เมื่อปีที่แล้วมาก....

แต่ใยหอยสองตัวนี้จึงมาอยู่คู่กัน ในสถานที่ที่ไม่เหมาะสมพอที่หอยจะอยู่รอดได้ต่อไปในอนาคต....

[สายชล]

จากนั้น...เราพบหอยมือเสือพันธุ์ Squamosa ที่มีขนาดราว 8 -10 นิ้ว อีกหลายสิบตัว ที่อยู่ในเขตน้ำตื้นเพียง 3 - 5 เมตร ซึ่งส่วนมากจะอยู่บนปะการังก้อนที่ยังสมบูรณ์อยู่ และดูเสมือนถูกจัดวางอย่างสวยงาม บางส่วนขึ้นไปตั้งอย่างสง่างามอยู่บนปะการังเขากวาง.....

ถ้าเป็นหอยที่เราปล่อยไว้เมื่อปีที่แล้วนั้น...หอยจะไม่อยู่ในลักษณะดังกล่าวแน่นอน และเกือบทั้งหมดถูกปล่อยไว้ในที่ที่มีความลึกราว 7-10 เมตร

[สายชล]

หอยที่เรานำไปปล่อยที่เกาะสิมิลันในครั้งนี้เกือบทั้งหมดมีขอบเปลือกด้านในสีออกเหลืองๆ สายชลได้ยินแม่หอยเล่าว่า ในขั้นตอนของการสร้างเปลือกของหอยฯนั้น เกิดมีสารที่ติดมาจากสิ่งขับถ่ายของปลาบางชนิดเข้าไปแทรกอยู่ในชั้นแคลเซียมซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญของเปลือกหอย ทำให้เปลือกหอยเปลี่ยนเป็นสีเหลือง....

โดยเรื่องนี้เคยมีการทดลองนำปลาที่สร้างสารตัวนี้ได้มาใส่ลงในบ่อเลี้ยงหอยมือเสือ...ขอบเปลือกด้านในของหอยฯจะเปลี่ยนเป็นสีเหลืองสวยงามอย่างที่เห็น แต่พอนำปลาออกไป ขอบเปลือกหอยก็กลับซีดจางไม่สวยงามอย่างตอนที่มีปลาดังกล่าวยังอยู่ในบ่อ

สายชลสังเกตว่าหอยมือเสือที่เกาะสุรินทร์บางตัวมีขอบเปลือกเป็นสีเหลือง ทั้งที่ตอนที่เรานำหอยมาปล่อยนั้น ขอบเปลือกมีสีขาวเป็นปกติ

จะเป็นไปได้ไหมว่า....ที่เกาะสุรินทร์มีปลาที่สร้างสารที่ทำให้ขอบเปลือกหอยมือเสือกลายเป็นสีเหลืองได้

ถ้าเป็นไปไม่ได้....หอยตัวนี้คงไม่ใช่หอยที่เรานำมาปล่อยนะคะ....

[สายชล]

อืมมมม....แต่ลองวัดขนาดดูแล้ว....ขนาดพอๆกับอีกหลายตัวที่เห็นเลยนะคะ....

[early bird]

ตามมาอ่านอีกแล้วครับผม

[สายชล]

ขอบคุณค่ะ...คุณ  early bird ผู้ชอบเข้าบ้าน SOS ตอนเย็นๆ

กำลังคอยภาพหอยมือเสือที่เกาะสุรินทร์ที่จะตัดต่อจาก VDO อยู่ค่ะ เลยต้องหยุดโพสชั่วขณะ...คอยติดตามต่อไปนะคะ...

[สายชล]

หลังจากถ่ายภาพน้องหอยมือเสือข้างบนแล้วกล้องสองตัวของสองสายก็มีอันป่วย ต้องให้เรือดิ้งกี้แล่นไปขอยืมกล้อง VDO ของน้อง Bubble_LAX ซึ่งเป็นระบบ NTSC มาถ่ายภาพต่อ ปรากฎว่าเมื่อนำภาพมาถ่ายโอนเข้าเครื่อง VDO ของสองสายที่เป็นระบบ PAL แล้ว กลับไม่สามารถทำเป็นภาพนิ่งได้  ซึ่งเรื่องภาพนี้คงต้องรบกวนน้องBBL ให้ช่วยนำมาโพสให้ชมต่อไปค่ะ...

อย่างไรก็ตาม....จากภาพวีดิโอดังกล่าว ทำให้เราได้พบว่า หอยมือเสือพันธุ์ Maxima ขนาดใหญ่ซึ่งฝังตัวอยู่ครึ่งหนึ่งในปะการังก้อนมีอยู่มากมายในบริเวณแนวปะการังน้ำตื้นของเกาะสุรินทร์ บางตัวหลุดออกจากปะการังที่ฝังตัวอยู่ มาปนเปกับหอยพันธุ์ Squamosa ที่เราได้นำไปปล่อยไว้ จนแทบแยกไม่ออก

หลังการดำน้ำสำรวจหอยมือเสือที่เกาะสุรินทร์ในครั้งนี้...เราได้สรุปผลว่า จำนวนหอยมือเสือที่สำรวจพบมีน้อยมากเมื่อเทียบกับหอยจำนวน 200 ตัวที่ได้นำมาปล่อยไว้แล้ว ฉะนั้น คงจะต้องขอให้ทาง ดร.ก้องเกียรติ แห่งศูนย์วิจัยฯ ภูเก็ต มาดำเนินการสำรวจตรวจเยี่ยมหอยมือเสืออีกครั้งหนึ่ง.....  

[แม่หอย]

ได้ปรึกษาหารือวิเคราะห์ต้นตอต้นเหตุเกี่ยวกับเจ้าอาชญากรที่คาบหอยมือเสือไปหม่ำใต้โพรงหินกับคุณน้องก้องเกียรติแห่งสถาบันวิจัยทรัพยากรฯ ภูเก็ตแล้วค่ะ เธอว่าน่าจะเป็นปลาวัวอำมหิตมากกว่าเต่า เพราะเต่าเธอเจอเหยื่อตรงไหนก็จะกินตรงนั้นเลย ไม่น่าจะคาบไปกินในโพรง แต่ปลาวัวมีพฤติกรรมสร้างรังน่าจะคาบไปกินที่รังมากกว่า .. อืมมม.. อันนี้ก็ไม่แน่ใจนะคะ เพราะที่แม่หอยเคยมีลูกศิษย์ทำวิจัยเรื่องศัตรูของหอยมือเสือ พบว่าปลาวัวมันก็ขบกินกลางลานเลยเหมือนกันค่ะ ..
 

[สายชล]

ใช่ค่ะน้องแม่หอย....เท่าที่สังเกตปลาวัวสองตัวบริเวณจุดที่เราปล่อยหอย ก็จิกกัดน้องหอยกลางลานซากปะการังเลย ไม่ได้คาบเอาไปกินในโพรงของเขาที่อยู่ใกล้ๆกันนั้นค่ะ...