เรียนท่านสมาชิกSOSครับ

[สายชล]

เข้าไปอ่านมาแล้วค่ะ....ขอบคุณน้อง Nub มากค่ะ

ว่างๆก็ไปร่วมกิจกรรมกับ SOS บ้างนะคะ

[nubwoi]

ด้วยความยินดีครับ ถ้ามีโอกาสรับรองไม่พลาดครับ

[สายรุ้ง]

ขอบคุณนะค่ะ สำหรับการเป็นลูกผู้ชายตัวจริง นับถือ นับถือ 

ทุกอย่างขึ้นอยู่ที่เจตนา  ......เอวังด้วยประการละฉะนี้..สาธุ

 

[Sri_Nuan.Ray]

ขอบคุณและขอชื่นชม ความจริงใจของคุณนุบ นะคะ

ดังนั้น สีนวล ขอถอนทุกคำพูด ที่อาจจะแสดงถึง ความรู้สึกที่ไม่ดี กับคุณนุบ ออกนะคะ  ขอบคุณจากใจที่ตรงไปตรงมาค่ะ[/b]

[nubwoi]

ขอบคุณคุณ SRI_Nuan.Ray และทุกๆท่านเช่นกันครับ

[ArMoo]

  เป็นปลื้มครับ ชื่นชมครับ

[ฉลามขาว]

ชื่นชมในการ ทำผิดแล้วรู้จักการแก้ไข ....
 

[soft coral]

  อ่านกะทู้นี้แล้ว รู้สึกดีคะ แต่อยากเล่าความรู้สึกครั้งแรกที่เจอฉลามวาฬให้ทราบนะคะ ตอนแรกที่เจอยังเป็นมือใหม่อยู่ เห็นหัวอะไรก็ไม่รู้ ลอยเข้ามาหาเรา ตอนแรกก็งงๆ ว่าตัวอะไร แต่พอเขาเข้ามาใกล้ก็ตะลึง shock เล็กๆ คะ เขาว่ายช้า ๆ ตรงมาที่เรา
ผ่านมา และก็ใกล้มาก ๆ จนเราคิดว่าถ้าเอื้อมมือนิด ก็จะแตะครีบเขาได้ ในใจเราอยากจะสัมผัสเขาเหลือเกิน( เพระเขามาใกล้มาก ช้า ๆ เข้ามาจนเห็นลูกตา เห็นจุดต่างๆ ) แต่ ต้องขอบคุณพระเจ้าคะ ที่ไม่ได้ทำ ถ้าทำคงโดนประนาม และคงรู้สึกผิดในใจตลอดกาล  เดี๋ยวนี้ก็แทบไม่แตะอะไรเลยคะ (ถ้าน้ำแรง+จำเป็นจริงๆก็พยายามแตะแค่ปลายนิ้ว ) เพราะแค่ได้ลงน้ำ ก็มีความสุข
เหลือเกินแล้วคะ 

[soft coral]

อ้อ สาเหตุที่อยากเล่าความรู้สึกครั้งแรกที่เจอฉลามวาฬ ให้อ่านก็เพราะว่าถ้าไปเจอคนที่เขาทำผิด ก็อย่าเพิ่งด่วนไปว่าเขาคะ
อยากให้ดูที่เจตนา ว่าทำไปเพราะคะนอง หรือ อยากโชว์  คือมีเพื่อนในกลุ่ม คนหนึ่งคะ ไปจับเขา พอขึ้นมาบนเรือ ก็โดนรุ่นพี่ ต่อว่าจน จ๋อย ไปเลยคะ เห็นแล้วก็สงสารเหมือนกัน เพราะเขาก็มือใหม่ + เพิ่งเจอครั้งแรกเหมือนกัน เราเองก็พอจะเข้าใจความรู้สึกของเขาตอนนั้นเหมือนกัน  แต่โชคดีที่เราตัดใจไม่ทำ
       อยากให้รุ่นพี่ หรือ leader ต้อง ช่วย ๆ กัน อธิบายให้น้องมือใหม่ เข้าใจ + หักห้ามใจ อีกอย่างถ้าเราไม่แตะเขา ไม่ต้อนเขาจนเกินไป เขาก็อาจจะอยู่กับเรานานๆ คะ  เพราะที่ตัวเองเจอนี่ เขาว่ายเข้ามาหาเองเลยคะ ( อาจจะเป็นทางของเขาก็ได้นะคะ )

[Sri_Nuan.Ray]

ขอบพระคุณนะคะ คุณ Soft Coral ที่เข้ามาแสดงความคิดเห็นและเล่าสู่ประสบการณ์คะ

ตั้งแต่ ดำน้ำ ใหม่ๆๆ จน ตอนนนี้ ทุกอย่างเก่าไปหมดแล้ว...เวลาเจอฉลามวาฬ ทีไร ใจมันเต้นออกมาจากตัว อย่างแรงเลยคะ
ไม่ว่าจะมือใหม่ หนือ มือเก่า ก็ตาม เห็นแล้ว ก็อยากจะลูบหัว เหมือน ลูบหัว หมา หรือ แมว งัยค่ะ

แต่ เผอิญว่า เจ้านี้ เค้าอยู่ในน้ำ...อยากทำเหมือนหมา เหมือน แมว เหมือนกัน แต่ความแตกต่างอยู่ที่ จำนวน น่ะคะ
หาก เค้ามี เกลื่อนกลาด ก็ยังพออภัยให้ได้น่ะค่ะ แต่ ว่า เค้า มักจะมาแบบเดี่ยวๆๆ และ โอกาส พบเห็น น้อยยยยยมาก ถึงน้อยที่สุดดดด
หากเราไปทำความรำคาญ ให้เค้า คนอื่นๆ ก็จะไม่ได้ชื่นชม เหมือนเรา  และ เค้า ก็จะไม่แวะเวียน วนมาบ่อยๆๆ ให้เห็นนะค่ะ

ก็เลย ถือโอกาส วิงวอน นักดำน้ำทุกท่านเลยค่ะ  ดูแต่ตา มือ อย่าต้อง ของไม่หายไปไหน ล่ะค่ะ ...นัยว่า สมบัติ ผลัดกันชม ดีกว่านะคะ
อย่า กล่าวโทษ ใครลอยๆๆ เลยค่ะ หาก จะจะพูดก็ขอให้มีกันเฉพาะในกลุ่มเถอะค่ะ หากไม่แน่ใจ หรือ ข้ามเรือมาพูดคุยกันแบบดีๆก็ได้ค่ะ
พวกเรา ตระหนัก กันดีนะคะ เรื่องนี้

และ อยากแสดงความคิดเห็นต่อไปว่า เดี๋ยวนี้ พวกนักดำน้ำ ไม่ได้ดีแต่ปาก แล้วค่ะ หลายๆ กลุ่ม ถือว่าเป็น กฎ กติกา มารยาท กันเลยทีเดียว
  

[แม่หอย]

 
คุณ soft coral ตื่นเช้าดีจัง .. (นานๆ จะเห็นสาวๆ ตื่นเช้าค่ะ)
อ่านข้อความของคุณ soft coral แล้ว เป็นความรู้สึกที่ตรงใจแม่หอยจริงๆ ค่ะ ..
ด้วยความรู้สึกรักหรือสงสารจับจิต หรืออะไรก็แล้วแต่ที่บรรยายไม่ถูก เวลาเราเห็นอะไรที่น่ารัก น่าสงสาร เราก็อยากสัมผัส อยากแม้กระทั่งเข้าไปกอด..
ประสบการณ์การเจอฉลามวาฬที่ยังหายใจอยู่ครั้งแรกในชีวิตแม่หอย เป็นฉลามวาฬที่เจ็บป่วยเข้ามาเกยตื้นที่หาดตาม่องล่าย อ่าวประจวบฯ .. ชาวบ้านหลายคนต่างพากันช่วยเพื่อนำเขากลับออกไปส่งในทะเลตั้งแต่บ่ายวันหนึ่ง แต่แล้วพอตกค่ำก็พบถูกคลื่นซัดพากลับเข้ามาเกยฝั่งที่อ่าวน้อย แม่หอยก็เป็นหนึ่งที่ลุยลงไปอยู่ในน้ำ รู้สึกสงสารมาก เขายังหายใจอยู่ แต่ดูอ่อนแรง แม่หอยยังยื่นมือไปลูบตัวเขา ส่งใจอวยพรให้โชคดี รอดชีวิต ก่อนที่ชาวบ้านจะพยายามพาเขาออกสู่ทะเลอีกครั้ง ..แต่เช้าขึ้นมาเขาก็จบชีวิตแล้ว.. สมัยนั้นนานกว่ายี่สิบปีมาแล้ว ยังไม่มีเครือข่ายที่ทำงานเรื่องสัตว์ทะเลหายากอย่างสมัยนี้ ..

ครั้นพอมาดำน้ำ ก็โชคดีได้มีโอกาสพบฉลามวาฬตัวเป็นๆ ที่ว่ายน้ำอย่างสง่างามดูมีความสุข .. เราก็เฝ้ามองอย่างมีความสุขด้วย ..

[แม่หอย]

  
มีเรื่องที่ย้อนนึกถึงความรู้สึกรักและสงสารจับจิต เวลาเห็นสัตว์โลกผู้น่าสงสาร..
แม่หอยเคยโพสต์ไว้ในกระทู้เก่าๆ ค่ะ คิดถึงเลยไปตัดมาแปะให้อ่านใหม่..
จาก http://www.saveoursea.net/oldboard/viewtopic.php?t=1007&sid=3010339b73b13adb03df6b747fbc8624

.. มีรูปน่ารักน่าสงสารมาแบ่งปันกันดูค่ะ เอาใจคนรักพะยูน และพะยูนแฟนคลับทั้งหลาย..
เป็นภาพที่แม่หอยได้มีโอกาสบันทึกเมื่อเดือนเมษายน 2547 ..ต้นๆ ปีนี้เอง เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นลูกพะยูนตัวเป็นๆ .. เธอเป็นเด็กน้อยพลัดหลงจากแม่ และบาดเจ็บจากอะไรสักอย่าง เป็นแผลร่องลึกตรงเหนือปาก .. ทีมงานวิจัยสัตว์ทะเลหายากของแม่หมูน้ำได้รับตัวมาดูแลอนุบาลอยู่ .. แม่หอยไปภูเก็ตช่วงนั้นพอดี เลยขออนุญาตเข้าไปสังเกตการณ์ ..

ภาพที่ได้เห็นทำให้แม่หอยน้ำตากลบตา.. เจ้าตัวน้อยน่าสงสาร น่าเอ็นดูเป็นที่สุด .. พี่ๆ เขาอุ้มมาป้อนนม .. เหมือนทารกน้อยๆ ..
จำได้ว่าแม่หอยพร่ำแต่คำว่าลูกๆๆ.. อยากอุ้ม อยากลูบตัวสีชมพูน้อยๆ .. แต่รู้ว่าเขาไม่สบาย ต้องดูแลป้องกันการติดเชื้ออย่างกวดขัน.. ก็เลยไม่กล้าขอ..ได้แต่ส่งใจไปอุ้ม..
ตอนไปดูนั้น เขามาอยู่ในความดูแลของทีมงานแม่หมูน้ำได้นานพอสมควรแล้ว มีสัตวแพทย์มาช่วยให้ยารักษา แผลลึกที่เหนือปาก (เรียกไม่ค่อยถูกว่าเป็นส่วนไหน ระหว่างจมูกกับปาก) นั้นเกือบหายสนิทแล้ว .. แต่ก็ยังเหลือร่องที่ดูลึกมากในความรู้สึกของแม่หอย ให้ใจหายอยู่..

ดูดนมไป เจ้าตัวน้อยก็ทำตาปริบๆ เหมือนลูกมนุษย์ผู้เป็นต้นเหตุของอุบัติเหตุสยองทั้งปวงในแหล่งอาศัยของพะยูน..
น้ำตารินจากลูกตากลมแป๋วของเจ้าตัวน้อย ทำให้แม่หอยยิ่งตาพร่าไปอีก..
ขอบอกว่า ใครได้มีโอกาสสบตากับลูกพะยูนอย่างแม่หอย จะต้องหลงรัก เอ็นดู สงสารจับใจ..

[แม่หอย]

 
เจ้าตัวน้อย ยังไม่มีชื่อ ทีมงานจะไม่ตั้งชื่อจนกว่าเขาจะหายสนิท ปลอดภัยพ้นอันตราย.. ทุกคนเอาใจช่วยและตั้งใจดูแลดีที่สุด ป้อนนม ตรวจเช็คร่างกาย และป้อนหญ้าทะเลโดยลงไปอยู่ในบ่อกับเขา.. ประคับประคอง สารพัด ..
แต่ในที่สุด ความบอบช้ำ ทั้งจากแผล และการพรัดพรากจากแม่ .. ก็ทำให้เจ้าตัวน้อยไม่สามารถอยู่รอดได้.. ได้รับทราบว่าวันหนึ่งเขาก็หลับสงบชั่วนิรันดร์.. เรียกน้ำตาจากทีมงานหลายๆ คน .. ซึ่งแม้แต่ผู้ชายก็อดไม่ได้ที่จะน้ำตาร่วง..
เหลือไว้เพียงภาพและความทรงจำ.. เห็นภาพทีไร ก็มีความรู้สึกใจหายทุกที..
ดวงตาน่าสงสารคู่นั้น..

.. บัดนี้เวลาล่วงเลยมาตั้ง 3 ปีแล้ว แต่ยังจำความรู้สึกตอนนั้นได้ดีเชียวค่ะ .. แล้วมาถึงตอนนี้ น้ำตาก็กลบตาอีก เฮ้อ..

[สายชล]

อูยยยย....เห็นภาพลูกพะยูนตัวนี้แล้ว กี่ครั้งๆก็อดน้ำตาไหลไม่ได้เหมือนกันค่ะ....

[Mermaid]

น่ารักจัง....เหมือนตุ๊กตาเลยค่ะพี่แม่หอย....แต่น่าสงสารจังที่น้องเค้าต้องจากไป แค่อ่านเรื่องราวยังน้ำตาซึมเลยค่ะ