กระดานข่าว Save Our Sea.net

หลังเมฆทะมึนผ่านพ้นไป วันฟ้าใสก็กลับคืนมา ......

แต่กว่าจะตั้งหลักมาสรุปผลการทำงานได้  น้องๆทั้งหลายก็ได้โพสต์กันไปจนแทบไม่เหลืออะไรให้สรุปแล้ว .... แต่ก็ต้องทำตามธรรมเนียมที่ปฏิบัติกันมา


ในปีที่ผ่านๆมา  สมาชิก SOS ที่ได้ไปดำน้ำในทะเลชุมพร ได้พบว่า ตามจุดดำน้ำหลายๆจุดมีเศษซากอวนติดอยู่ตามโขดหินและแนวปะการังมากบ้างน้อยบ้าง นอกจากนี้ยังได้รับแจ้งข่าวจากเพื่อนๆนักดำน้ำเป็นประจำ  ทั้งๆที่บริเวณเหล่านี้มีทั้งอยู่ในเขตอุทยาน และอาณาเขตห้ามทำประมง  3 กม.จากแผ่นดิน ไม่ว่าจะเป็นชายฝั่งหรือชายเกาะ 

แต่อาจจะเป็นเพราะหน่วยงานที่ต้องดูแลบริเวณดังกล่าว รวมทั้งหน่วยงานที่มีหน้าที่กวดขันจับกุม มีบุคคลากรที่จำกัด  ขาดแคลนงบประมาณ หรือจะเพราะเหตุผลอื่น การทำประมงที่ผิดกฎหมายที่ทำการลากอวนลงอวนในบริเวณเหล่านี้ จึงยังมีอยู่ทุกวัน  และทิ้งเศษซากอวนให้ติดค้างอยู่ในแนวปะการัง รอวันทำอันตรายต่อชีวิตสัตว์ในแนวปะการัง  ชีวิตนักดำน้ำ และอันตรายต่อการเดินเรือ

โครงการเก็บขยะ / ตัดอวน ที่ จ.ชุมพร ของสมาชิก SOS จึงมีขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยในครั้งนี้ มีขึ้นในวันที่  28 – 31 กรกฎาคม 2550  ณ. เกาะร้านเป็ด – ร้านไก่ / หินกองสามแหลี่ยม หินแพและหินหลักง่าม มีสมาชิก SOS เข้าร่วมโครงการจำนวน 24 คน

เรือที่ใช้ยังคงเป็นเรือโชคศุลีเหมือนเดิม เนื่องจากทางบริษัทยังคงให้ความอนุเคราะห์ค่าเช่าเหมาเรือทั้งลำในราคาพิเศษสำหรับสมาชิก SOS เพื่อใช้ในการทำกิจกรรมเพื่อทะเลไทย

ทริปนี้ยังคงอยู่ใต้การอำนวยการของคุณราชันย์  Boat Manager ของเรือโชคศุลี ซึ่งจะเป็นทริปสุดท้ายของคุณราชันย์กับเรือโชคศุลี

อ้าว ทำไมล่ะคะ พี่ขา.... แล้วครั้งต่อๆ ไป เราจะใช้เรือ อะไร ที่แสนจะเข้าใจเราแบบนี้ อีกล่ะคะ...จะเป็นเรื่องน่าเศร้า หรือเปล่าค่ะ

สมาชิก SOS ทะยอยกันเดินทางมาลงเรือโชคศุลีที่จอดอยู่ที่ท่าเรือของศูนย์อนุรักษ์ทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่งที่ 2  ต.ท่ายาง  จ.ชุมพร โดยกลุ่มสุดท้ายเดินทางมาถึงราวตีสองของวันที่ 28 กรกฎาคม 2550 และเรือได้ออกเดินทางไปจอดพักที่หินแพในทันที

ช่วงเช้า ตื่นขึ้นมาพบกันที่ส่วนรับประทานอาหารชั้นบน เพื่อหาอะไรรองท้องและรอฟังบรี๊ฟก่อนลงน้ำทำงาน

ขอโทษน้อง SNR จ้ะ พี่คงใช้คำหรือผูกประโยคไม่ถูกต้องครับ ...... เรือโชคศุลียังอยู่ แต่คุณราชันย์จะไม่ได้อยู่กับเรือโชคศุลีแล้วครับ .... เค้ากำลังหาคนแทนอยู่ น้อง SNR สนใจมั๊ยจ๊ะ

 ;D

ใครไม่เคยเห็นน้ำทะเลที่ชุมพรเรียบเป็นกระจก....ก็ดูได้จากภาพด้านล่างนี้นะคะ

ส่วนใต้น้ำที่ทั้งใสแจ๋ว และไร้กระแส....ต้องติดตามชมภาพต่อๆไปค่ะ

ก่อนออกเรือก็รู้สึกหวั่นไหวกับสภาพดินฟ้าอากาศที่แปรปรวน  กลัวว่าจะต้องเจอทั้งคลื่นทั้งลม .....

แต่สภาพจริงๆคือ คลื่นก็ไม่มี  ลมก็อ่อน  น้ำก็ไม่ค่อยไหล ......  ฟ้าและน้ำเป็นใจจริงๆครับ ดูจากภาพด้านล่างได้

การทำงานยกแรก เริ่มกันที่ หินแพ  จุดที่เราได้รับแจ้งจากเพื่อนๆว่ามีลอบขนาดใหญ่ และเศษอวนมากมาย......

เป็นไดฟ์แรก  การบรี๊ฟโดยคุณสายชลและคุณราชันย์จึงค่อนข้างละเอียด ทั้งเรื่องจุดดำน้ำ  วิธีปฏิบัติงานใต้น้ำ และกฎของการดำน้ำ

เรือจับทุ่นด้านทิศตะวันออก โดยผูกไว้ด้านท้ายเรือ เผื่อให้พวกเราเกาะเชือกลง

ปรากฎว่า กระแสน้ำแทบไม่มี จึงไม่มีความจำเป็นต้องลงตามสายทุ่น แถมน้ำยังใสปิ๊งจนน่าตกใจ มีแพลงค์ตอนผสมอยู่ประปราย ทำให้ทุกคนมีความหวังลึกๆที่จะได้เจอฉลามวาฬ

แต่ที่พื้นด้านล่างมีงานรออยู่ ..... เศษอวนมีติดอยู่กับกองหิน  กัลปังหาและปะการังดำเป็นหย่อมๆ  ส่วนมากจะเป็นอวนญี่ปุ่น ที่เส้นเล็ก  ใส และเหนียว

และแล้วก็ไม่ต้องไปไหนไกล รุมสกรัมอวนกันอยู่ใต้ท้องเรือนั่นแหล่ะ..... :-[

ดูสิคะ....ตามกอปะการังดำที่สวยงามก็มีอวนไปพันๆอยู่ หลายกอนั้นเด๊ดสะมอเร่ แห้งเหี่ยวตายไปแล้ว...

ค่อยๆควานหาปลายสายอวน แล้วค่อยๆเลาะและม้วนไปเรื่อยๆจนเป็นก้อนกลมๆ โดยไม่พยายามกระชากหรือดึงให้ปะการังที่ยังมีชีวิตอยู่ต้องได้รับความกระทบกระเทือน

ถ้ามีเวลา....สัตว์หรือซากสัตว์ที่ติดอวนอยู่ก็ค่อยๆตัดปลดออก  ถ้าหมดเวลาดำน้ำก็ให้ติดขึ้นไปกับอวน แล้วค่อยไปปลดออกบนเรือ แล้วส่งคืนกลับสู่ทะเล...บ้านเกิดเมืองนอนของเขา  

ถ้าอวนยาวนัก....เราจะตัดแบ่งอวนเป็นท่อนๆเพื่อสะดวกในการเก็บใส่ถุงตาข่ายขึ้นเรือ

อวนตาถี่และเบาบางอย่างอวนญี่ปุ่น หรืออวนล้อมหินนี่ ตัดง่ายหน่อย แต่อันตรายที่สุด เพราะจะพันตัวเราและอุปกรณ์ได้ง่ายแต่เอาออกยาก

ตัวต้องพยายามลอยให้อยู่เหนือกอปะการัง ห้อยแต่มือลงไปตัดอวน

หอยเม่นตัวดี คอยอยู่แล้ว... หากไม่ระวังดีๆ หรือน้ำขุ่นคลุ้งเพราะตะกอนที่จับติดอวนอยู่โดนกวนจนไม่เห็นอะไร หอยเม่นก็แทงฉึกๆเข้าที่มือ ปวดจนสะดุ้งเฮือกๆ

สายเบ็ดก็มีให้เห็นอยู่ทั่วไป ก็ชาวประมงทั้งหลายท่านเล่นจอดเรือตกปลากันอยู่เหนือกองหินทั้งคืน ไม่มีสายเบ็ดไปติดกอปะการังบ้างก็ผิดปกติไปหน่อย....

งานนี้ต้องใช้ฝีมือค่อยๆเลาะสายเบ็ดไม่ให้ปะการังกอน้อยหักเสียหาย....

เวลาผ่านไปร่วมชั่วโมง....ผลที่ได้รับคือเศษอวนที่อยู่ใต้ท้องเรือและบริเวณใกล้เคียงถูกเก็บจนไม่เหลือให้เห็นอีก

แล้วเราก็ได้เศษอวนกลับขึ้นเรือมากมาย.....

น้องกบนางฟ้า Angel Frog.....(ที่มีคนชอบพิมพ์ชื่อว่า Angle Frog....มุมกบหรือกบจนมุม) หัวหน้ากลุ่ม # 3 หอบถุงตาข่ายใส่เศษอวนกองโต ยิ้มหวานเหมือนจะบอกว่า "สนุกจังค่ะ..."  

น้องแนน ผู้น่ารักที่ยิ้มและทำงานหนักลูกเดียว หอบถุงเศษอวนใบโตมีถุงก๊อบแก๊บเป่าลมทำหน้าที่ผ่อนแรงผ่านมา....  

น้อง Sea Man...หัวหน้ากลุ่ม #2 ชูสองนิ้ว ว่ายคุมอยู่ข้างๆน้องแนน เหมือนจะบอกว่า...."เด็กกลุ่มผมเอง  เก่งไหมล่ะครับ...."   

น้อง Plateen ถือคัตเตอร์ลอยหน้าลอยตาว่ายตามกลุ่มมา...."มีอะไรให้ตัดอีกไหมครับ...."

น้อง Makmog   สมาชิกกลุ่ม 3 ถือถุงใส่อวนหนักอึ้งลอยตัวพักน้ำอยู่

เอ....หวานใจใยไม่อยู่เคียงข้าง

น้อง Octopus.... Safety กลุ่ม 3 เช่นกัน  ภาพนี้เหมือนนางเงือกสาวแสนสวยที่มีอาวุธเป็นกรรไกรอยู่ในมือ และเตรียมพร้อมจะตัดอวน  

น้องแมลงปอ และน้องเด็กน้อย....สมาชิกกลุ่ม #1 ช่วยกันเก็บเศษอวนใส่ถุงตาข่าย

ภาระอันหนักอึ้งในการนำถุงเศษอวนขึ้นสู่เรือเป็นของฝ่ายหญิงที่บอบบางอย่างน้องแมลงปอ.....เช่นเดียวกับน้องแนนแห่งกลุ่ม #2

เห็นอย่างนี้แล้ว....ดูเหมือนสมาชิกหญิงของ SOS จะแข็งแรงบึกบึนกว่าสมาชิกชายนะคะ

แดดเริ่มทอแสงกล้า.....น้ำทะเลก็ราบเรียบเหมือนกระจก....กระแสน้ำก็อ่อนมากจนแทบไม่รู้สึกว่ามี....และน้ำใสแจ๋วเหมือนตาตั๊กแตน...

สองสายไม่ได้พบกับสภาพแวดล้อมที่ดีๆเหมาะแก่การดำน้ำอย่างนี้ที่ชุมพรมาหลายปีแล้ว.....

เหมาะเหลือเกินที่จะลงดำน้ำทำงานเก็บอวนกันที่ กองหินสามเหลี่ยม ซึ่งเป็นกองหินใต้น้ำอยู่ระหว่างเกาะง่ามใหญ่และเกาะร้านเป็ด

กัปตันชัยแห่งเรือโชคศุลีแจ้งว่า Sounder ที่ใช้วัดความลึกและใช้ค้นหากองหินใต้น้ำเสียใช้การไม่ได้ คงจะหากองหินสามเหลี่ยมยากหน่อย สายชลบอกให้กัปตันมุ่งหน้าขึ้นเหนือไป แล้วถ้าเห็นมีเรือประมงจอดอยู่ตรงไหน...ตรงนั้นแหล่ะคือกองหินสามเหลี่ยม

ด้วยวิธีการที่สายชลบอก....ในไม่ช้าเราก็หาหินสามเหลี่ยมพบ และโยนทุ่นลงทำหมายไว้ข้างกองหิน

เราทะยอยกันกระโดดลงน้ำ และเมื่อทิ้งตัวลงถึงยอดหิน เศษซากอวนมากมายก็ปรากฎแก่สายตา  

เศษซากอวนทั้งใหม่และเก่าแผ่ปกคลุมยอดหินจนแทบมองไม่เห็นว่าใต้กองเศษอวนมีอะไรบ้าง....

เศษอวนคลุมจากยอดหิน.....

ห้อยระเรื่อยไปตามลาดผา...

ปลาและปูมากมายติดแน่นอยู่กับเศษซากอวน....บางตัวตายกลายเป็นอาหารอันโอชะของเพื่อนฝูงสรรพชีวิตในทะเลด้วยกัน  

หากไม่ระวังตัวก็จะกลายเป็นเหยื่อ....ติดอยู่ในซากอวนเสียเอง....

เราเริ่มตัดอวน...เริ่มจากปลายอวนที่อยู่ลึกที่สุด ค่อยๆไล่มาจนถึงหน้าผา และยอดหิน

ไม่ใช่งานง่ายๆเลยในการจะตัดอวนขึ้นมา เราต้องใช้ทักษะมากมายทั้ง

....การลอยตัวที่ดี 

....การใช้อากาศให้น้อยๆเพื่อที่จะอยู่ทำงานได้นานหน่อย แต่ต้องไม่ให้ติดดีคอม

....การตัดอวนอย่างระมัดระวัง เพื่อไม่ให้ตัดเอานิ้วตัวเอง และไม่ไปทำลายปะการัง หรือสิ่งมีชีวิตอื่นเพิ่มขึ้น

....การรักษาระบบเพื่อนดำน้ำอย่างเคร่งครัด

....การแบกอวนที่หนักอึ้ง

....การยิงอวนขึ้นด้วยถุงก๊อบแก๊บที่ต้องกะอากาศให้พอดีที่ไม่ทำให้ถุงแตกก่อนจะลอยถึงผิวน้ำและทันเรือดิ้งกี้มาเก็บไป

....การใช้วิจารณญาณในการพิจารณาว่าอวนไหนควรตัด อวนไหนควรทิ้งไว้ โดยถือหลักเกณฑ์ไม่ทำลายสิ่งมีชีวิตเพิ่มขึ้น

....ฯลฯ

งานนี้จึงไม่ใช่งานของมือใหม่...หัดดำ....

อวนเก่าๆ แต่ก็ยังมีเหยื่อใหม่ๆเข้าไปติดมากมาย จึงต้องตัดและนำขึ้น....

ปู....เหยื่อหนึ่งในหลายๆชีวิตที่เราช่วยออกมาจากอวน

ขาที่หลุดหายไป....เหลือเพียงก้ามขวาเพียงข้างเดียว

ปูน้อยตัวนี้จะอยู่รอดไหมหนอ..... :'(

ไม่ใช่เพียงอวนเท่านั้นที่ทำลายแนวปะการังของกองสามเหลี่ยม ยังมีลอบตาข่ายเหล็กสี่เหลี่ยมอันไม่เล็ก ถูกทิ้งโครมๆลงทั่วไปไม่เลือกที่

เป็นภาระให้เราต้องเก็บขึ้นกันมากมายหลายอัน ดีกว่าปล่อยให้เป็นอุจาดทัศน์ และทับปะการังจนเสียหาย

ยอดหินสูงด้านเหนือถูกพวกเราลุยตัดอวนจากล่างขึ้นบนจนเกือบจะหมด.....

แต่ยังไม่หมดดี และยังมียอดหินอีกสองยอดทางด้านตะวันออกและด้านตะวันตกให้เราต้องลงทำงานกันอีกหนึ่งไดฟ์

หลังลงดำน้ำนานเกือบชั่วโมง.....เราขึ้นมาพักทานข้าวเที่ยงและนอนสลบไสลอย่างหมดแรงอยู่บนเรือราวสองชั่วโมงกว่าๆ ก็ต้องลงดำน้ำทำงานกันที่หินกองสามเหลี่ยมอีกครั้ง

เราคิดว่าอวนที่ยอดหินด้านเหนือนั้นมากมายแล้ว แต่พอมาลงดำน้ำที่กองหินด้านตะวันออก....วนลงใต้ และไปจบที่ยอดหินด้านตะวันตกนั้น เศษอวนกลับมากมายกว่า

 :-*
.. พี่สองสายคะ.. แม้น้องๆ จะเล่าเรื่องและลงรูปให้ชมกันไปมากเท่าไรแล้ว แต่น้องๆ ก็ยังรออ่านเรื่องจากพี่สองสายที่มีรายละเอียด เรื่องราว ข้อคิด และวิธีการทำงานที่ดีไว้เตือนใจให้พวกเราถือเป็นแนวทางปฏิบัติต่อไปอีก .. ฯลฯ .. ยังไงๆ ก็ต้องรออ่านบทสรุปของพี่สองสาย ไม่งั้นไม่ครบเครื่องเรื่องกิจกรรมค่ะ ฮิๆ..

แต่  :(  เศร้าใจจังเลยเมื่อเห็นภาพอวนที่กองหินสามเหลี่ยม .. สรรพสัตว์กุ้งหอยปูปลาใหญ่น้อยที่น่าสงสารที่ต้องมาติดตายโดยมนุษย์ผู้เป็นเหตุไม่ได้เอาไปใช้เป็นประโยชน์ด้วยซ้ำ เห็นแล้วพาลจะกินปลาไม่ลง..  :'(

พอลงไปคราวนี้...กองอวนที่กลุ่มน้อง Sea Man นำขึ้นไปไม่ได้ถูกกองอยู่ที่พื้นทรายกลางดงแส้ทะเล มีถุงก๊อบแก๊บสีขาวเป่าลมมองเห็นได้แต่ไกล

 :-* :-* :-* ใช่ค่ะ บทสรุปเรื่องราวสาระดีๆ รายละเอียดครบถ้วนมีจากพี่สองสายเสมอมา
รอชมต่อนะคะ  ;D ;D ;D

เศษอวนและลอบที่พื้นหินเบื้องล่างเต็มไปด้วยหอยนานาพันธุ์....เห็นแล้วก็คิดถึงน้องแม่หอยค่ะ

การตัดอวนเริ่มขึ้นใหม่อีกครั้ง....

มารอด้วยอีกคนครับ :-*
มาให้กำลังใจในการทำความดีด้วย เราคงต้องพยายามกันต่อไปนะครับเพื่อทะเลไทย >:(

เชือกปากอวนเส้นมหึมาที่เราไม่มีเครื่องมือที่จะตัดได้ ระโยงระยางจากยอดหินหนึ่งไปอีกยอดหนึ่ง....

ปัญหาใหญ่อีกอย่างหนึ่งก็คือ เศษอวนบางชิ้นมีสัตว์เกาะติดทั้งหอย เพรียง ฟองน้ำ และปะการังถ้วย เกาะติดอย่างหนาแน่นและสวยงาม

เราต้องปล่อยส่วนนั้นทิ้งไว้ และค่อยๆตัดเล็มส่วนที่ไม่มีสัตว์เกาะติดออก ทำให้เสียเวลามาก  

ขอบคุณค่ะน้องแม่หอย...น้อง Pepe'  และน้อง BlueWind

อ่านต่อนะคะ  

ที่ยากที่สุด....คืออวนที่มีสัตว์เกาะติดและห้อยระย้าย้อยจากหน้าผาระลงมาจนถึงพื้น

เศษซากปลาและปูที่ตายติดอวนอยู่ยังมีให้เห็นได้เสมอ.....

เห็นแล้วก็อยากจะเลิกกินกุ้งหอยปูปลาอย่างน้องแม่หอยว่าไว้ แต่กิเลสยังมีอยู่  ขอเลิกกินเฉพาะที่จับมาโดยตรงจากทะเลก่อนได้ไหมคะ.....  

ทุกคนก้มหน้าก้มตาทำงานกันอย่างขมักเขม้น....แข่งกับเวลา...และอากาศที่มีอยู่จำกัด

เราตัดอวนกันตามกำลัง....ความสามารถ...และสมรรถนะของอุปกรณ์เท่าที่เรามี....โดยพยายามหลีกเลี่ยงการติด Decompression Time

แต่ก็ไม่วายที่จะติดดีคอมกันถ้วนหน้า ด้วยความต้องการจะตัดอวนให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

ในเมื่ออวนมีมากมายขนาดนั้น.....ประกอบกับความเพลิดเพลินในการทำงาน   ก็ทำให้เราพลาดได้...

เราให้เวลาพักน้ำล้างดีคอมกันจนหมด และถ้าอากาศยังเหลือ ก็จะพิรี้พิไรอยู่ต่อไปอีกนานๆให้แน่ใจว่าปลอดภัยแล้ว....

ดูสิคะ....ว่าอวนที่เรานำขึ้นสู่ผิวน้ำมีมากมายเพียงใด  

ทั้งหอบ....ทั้งหิ้ว....

คู่นี้ตัดอวนเพลินจัด....เรียกเท่าไรก็ไม่ยอมขึ้น

พอขึ้นมา....ก็อ่วม.....

ติดดีคอมซะนาน...แต่มีความสุขมากกกกกก....เพราะได้อวนผืนมหึมากลับขึ้นเรือ

สังเกตไหมคะ....ผู้หญิง (น้อง Nalada) หอบอวนกองใหญ่.....ผู้ชาย (น้อง i-nu) ถือถุงอวนเล็ก...

ภาระกิจวันแรกของเราจบลงเมื่อยามอาทิตย์ใกล้อัสดงเต็มที.....

ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเริ่มมาเยือน....พวกเราหลายคนนอนหลับเป็นตาย

แต่บางคนก็นอนไม่หลับ เดินไปเดินมาเกือบตลอดคืน.....

:)

เช้าวันใหม่....ที่เกาะร้านไก่

ท้องฟ้าขมุกขมัวด้วยเมฆฝนหนาทึบที่อยู่ด้านชายฝั่งตะวันตกและด้านใต้ แต่พอสายหน่อย ท้องฟ้าก็เปิด แสงแดดแรงกล้าผิดคาด

เสียงนกนางนวลที่อาศัยอยู่บนเกาะมากมาย เริ่มบินกันว่อน และส่งเสียงดังแสบแก้วหู....

เรือลำใหญ่ของชุมพรคาบานามาจอดผูกเชือกโยงกับหินบนเกาะ เพื่อจองจุดดำน้ำบริเวณหน้าถ้ำรังนก ที่ดูเหมือนสุ่มไก่ตะแคงเปิดด้านล่าง

เรากระโดดลงน้ำกันเมื่อตอนแปดโมงเช้า  ข้างๆเรือคาบานา โดยให้เรือตวัดท้ายเข้ามาส่ง แล้วก็รีบมุดน้ำลงไปลึกทันที ทั้งนี้เพื่อไม่ให้เสี่ยงกับการถูกเรือโชคศุลีชนหรือถูกใบพัดเรือดูดและฟันร่างยับ  ยามเมื่อวนกลับมาส่งนักดำน้ำกลุ่มต่อไป

เราวนขวาชิดหินมุ่งลงใต้ เพื่อผ่านไปแวะเยี่ยมถ้ำใต้น้ำที่เคยเหมือนสุ่มไก่ที่มีปากถ้ำอยู่ด้านบนใกล้ผิวน้ำและที่พื้นทราย  ซึ่งบัดนี้ถ้ำสวยน่ารักมีหินก้อนใหญ่ๆถล่มลงมาจากด้านบนลงมากองเกลื่อนพื้น ทั้งบริเวณที่ใกล้ปากถ้ำด้านติดพื้นทรายและบนพื้นถ้ำด้านใน

รูที่เกิดจากหินถล่มลงมาจากเพดานถ้ำจุดหนึ่ง มีลักษณะคล้ายรูปหัวใจ ที่ทำให้หลายคนในกลุ่มพวกเราที่มีความรักอยู่ในใจพากันยิ้มได้เมื่อเห็น.....

เมื่อต้นเดือนมิถุนายน เราได้มาตัดอวนที่นี่กันไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่เวลาชั่วเพียงสองเดือน ก็มีอวนมาให้เราตัดกันอีกแล้ว

อวนที่เห็นส่วนมากเป็นอวนเอ็นเส้นเล็กๆตาถี่ อย่างที่เรียกกันว่าอวนญี่ปุ่น หรืออวนล้อมหิน ส่วนอวนเส้นใหญ่ๆมีน้อยกว่า

อวนผืนใหญ่ปากหนึ่งถูกคนใจดีช่วยเก็บม้วนไว้ให้อย่างเรียบร้อย แต่คงนำขึ้นไม่สะดวกจึงทิ้งไว้กับพื้นเบื้องล่าง  เราจึงจัดการยิงขึ้นไปให้ดิ๊งกี้เก็บขึ้นเรือใหญ่โดยสะดวก

ขอบคุณนะคะที่เห็นอวนอยู่ต่อหน้าต่อตาแล้วไม่ว่ายผ่านไปเฉยๆ....เราเชื่อว่าคุณเป็นนักดำน้ำคนหนึ่งที่มีจิตสำนึกแห่งการอนุรักษ์เต็มเปี่ยม ว่างๆมาร่วมกิจกรรมกับเราบ้างนะคะ

น้อง Vita ไปพบสมอใหญ่วางทับปะการังอยู่  คงลำบากที่จะนำสมอขึ้นสู่ผิวน้ำ น้อง Vita จึงจัดการย้ายสมอไปวางที่บนพื้นทราย ไกลจากแนวปะการังพอสมควร  

พวกเรากระจายกันเก็บอวนที่เกาะร้านไก่จนไม่เห็นอวนอยู่ในสายตาอีก ในเวลาที่ไม่นานนัก

ก่อนจะขึ้นสู่ผิวน้ำ เราจึงมีเวลาได้ชื่นชมกับความงามของเกาะร้านไก่ได้เต็มตา....

ดงปะการังดำทางด้านตะวันตกเฉียงใต้ของตัวเกาะยังสมบูรณ์และสวยงามอยู่ แม้ว่าด้านตะวันตกและด้านเหนือจะถูกระเบิดจนเหลืออยู่เพียงหรอมแหรมแล้วก็ตาม....

ฟองน้ำกิ่งสีชมพูขึ้นเป็นดงแทนปะการังดำที่ร่อยหรอลงไป

ฝูงปลาหลากหลายพันธุ์แหวกว่ายอยู่ไปมา....  

ที่หัวเกาะด้านเหนือ ปลาข้างเหลืองวัยรุ่นฝูงใหญ่ว่ายกันอยู่อย่างหนาแน่น....

บริเวณน้ำตื้นใกล้หัวเกาะด้านเหนือ....ดงดอกไม้ทะเลและปลาการ์ตูนอินเดียนแดงยังคงอาศัยอยู่อย่างหนาแน่นเช่นเคย

มีปลานานาชนิดว่ายวนเวียนอยู่เหนือดงดอกไม้ทะเล...   

ปลาการ์ตูนอินเดียนแดงตัวนี้มีจุดดำใหญ่อยู่ใต้ปาก....

ไม่แน่ใจค่ะว่า จะเป็นปาน....แผลเป็น....หรือรอยช้ำบวม 

เธอดูเชื่อง....รับแขกระริกระรี้ผิดกว่าปลาตัวอื่นๆ.....

เกาะร้านไก่ในยามนี้ดูสวยและสดใสกว่าเมื่อช่วงต้นเดือนกรกฎาคมที่เราได้เห็นมาก

เมื่อพิจารณาแล้วว่าที่นี่ไม่มีอวนให้เราตัดอีกแล้ว... เราจึงตกลงใจที่จะดำน้ำทำงานที่นี่เพียงไดฟ์เดียว และเมื่อเราขึ้นสู่ผิวน้ำกันครบถ้วนแล้ว เรือโชคศุลีจึงมุ่งหน้าสู่เกาะร้านเป็ด ที่คาดว่าจะมีงานให้เราทำมากมายทันที

แปะมือกับคุณสายชล  แล้วมารับหน้าที่ต่อ .....

ย้ายเรือมาจอดที่กาะร้านเป็ด .... เสียงของเรือทำให้นกนางแอ่นแตกฮือไปกันคนละทิศทาง

เราลงน้ำกันทางด้านตะวันออกของเกาะ เพื่อว่ายลงไปทางใต้ และตั้งใจจะวนกลับมาให้ครบรอบ

น้ำยังคงใส แต่ไม่ปิ๊งนัก มีเพื่อนสนิทของน้อง Sky คือ พวกแพลงค์ตอนลอยกันให้ฟ่อง แต่ก็ยังสามารถมองลงไปเห็นพื้นทรายด้านล่างได้อย่างชัดเจน ต่างกับทุกครั้งที่มาดำที่นี่

เศษอวนผืนใหญ่ได้ถูกพวกเรารุมสกรัมท่ามกลางกระแสน้ำเชี่ยวไปจนหมดเมื่อครั้งที่แล้ว 

ครั้งนี้ จึงพบเศษอวนเก่าๆที่หลงหูหลงตาไปบ้าง อยู่เป็นหย่อมๆบนแนวปะการัง  แต่เมื่อพบแล้ว ก็ต้องจัดการเก็บให้พ้นหูพ้นตา

ถ้าปล่อยทิ้งไว้ หากถูกอะไรเกี่ยวไปมา อาจครูดทำปะการังเสียหาย หรือเกี่ยวพันอุปกรณ์ของนักดำน้ำได้

เศษอวนเก่าต้องมีสิ่งเกาะติดเป็นเรื่องธรรมดา  เราจึงต้องทำตัวเป็นช่างตัดผม คอยเล็มคอยขลิบเอาสิ่งเกาะติดเหล่านั้นออกให้หมดเสียก่อน จึงค่อยม้วนเก็บขึ้นเรือ

 

คงติดอยู่ตรงนี้ค่อนข้างนานจนฟองน้ำเติบโตลอดช่องอวนมาได้ขนาดนี้  จะปล่อยทิ้งไว้ก็กระไรอยู่เพราะยังมีโอกาสคร่าชีวิตสัตว์อื่นๆได้

แบบนี้ ต้องใจเย็นๆ ค่อยๆตัดลัดเลาะเอาแต่อวนออกมา .........

ไม่น้อยเหมือนกันนะครับ  แวะตัดกันได้ตลอดทาง .....

ถ้าแยะนัก  หนักจนหิ้วไม่ไหว  ก็ยิงส่งขึ้นผิวน้ำไปให้เรือดิงกี้มาเก็บ .....

ระหว่างกำลังว่ายสอดส่ายสายตาหาเศษอวนกัน  ปลาสากฝูงใหญ่ลอยตัวโฉบมาให้ชมโฉมใกล้ๆ

สิ่งมีชีวิตใต้ทะเลชนิดที่เคลื่อนที่ไม่ได้  บางครั้งก็มีการพึ่งพาอาศัยกัน  เอ!  หรือว่าเบียดเบียนกัน

อย่างฟองน้ำขาวมางอกอยู่กลางปะการังจาน  และฟองน้ำสีน้ำเงินมาเกาะคลุมไปทั่วเปลือกหอย

เจ้าปลาแมงป่อง ยอดนักพรางกายมาทำตัวกลมกลืนกับพรมทะเล เพื่อรอดักเหยื่อ

เจอมุมสวยๆ  คุณสายชลก็ชวนแวะถ่ายรูปกัน

ในภาพเป็นหัวหน้ากลุ่ม 2 กับลูกทีม  และอีกภาพเป็นลูกทีมของกลุ่ม 1

เมื่อว่ายมาถึงโพรงลอดที่ทะลุเชื่อมด้านตะวันตกกับตะวันออก

คุณสายชลก็พาน้องๆว่ายลอดตามมา และถ่ายภาพให้ทีละคน

เริ่มจากน้อง nalada .......

และตามมาด้วยน้องไอ-นุ และฉลามขาว ........

น้องเด็กน้อยมาพร้อมกับบัดดี้ น้องแมลงปอ

อ้าว ... หายไปไหน      อ้อ ... ตามมาชนิดเลียดผิวน้ำนั่นเอง

ช่องด้านล่างนี้  แต่เดิม คุณสายชลจะผ่านได้ค่อนข้างลำบาก  แต่ตอนนี้ถูกน้ำเซาะเสียกว้างเลย

ทริปที่แล้ว  ผ่านมาแถวนี้ กัปตันจะเรียกไปดู Sounder ที่ปรากฎเป็นรูปกองหินใต้น้ำ ตั้งอยู่ทางด้านเหนือของเกาะร้านเป็ด และอยากให้พวกเราลงดำสำรวจพื้นที่  แต่เนื่องจากคลื่นลมค่อนข้างแรง จึงย้ายไปดำที่จุดอื่น

ครั้งนี้ เลี่ยงไม่ได้  เพราะระหว่างที่เราพักผ่อนหลังการดำไดฟ์ที่สองนั้น  กัปตันแอบเอาทุ่นผูกหินไปหย่อนทำหมายเอาไว้เรียบร้อยแล้ว   พวกเราจึงตกลงลงดำที่จุดนี้ก่อนที่จะย้ายเรือไปยังเกาะง่ามใหญ่

น้ำไม่ใสนัก เพราะมีแต่พวกแพลงค์ตอนยึกยือลอยละล่องเต็มไปหมด ....

รูปพรรณสัณฐานของจุดนี้ เป็นกองหินใต้น้ำไม่กว้างใหญ่นัก เต็มไปด้วยปะการังดำ เหมือนเกาะร้านเป็ด ปลาว่ายไปมาเป็นฝูงใหญ่ คงจะไล่กินแพลงค์ตอนกันเพลินไปเลย

แต่เศษอวนเก่าเพียบ ..........

รอช้าไม่ได้ ต้องลงมือตัดเก็บกันเลย ไม่งั้นคงได้ติดดีคอมพ์กันสนุกแน่

มีทั้งที่กองพาดอยู่บนปะการังใกล้พื้น .....

และที่พาดห้อยลงมาตามแนวด้านข้างกองหิน.....

นอกจากเศษอวน  ยังมีขยะประเภทไหปลาร้าด้วยครับ....

เข้าใจว่าจะเป็นไหสำหรับดักจับปลาหมึกยักษ์ แบบที่ชาวประมงพื้นบ้านของยุโรปที่อาศัยอยู่แถวทะเลเมดิเตอเรเนียนชอบใช้กัน โดยมีเชือกยาวผูกปากไหไว้เพื่อชักไหขึ้นเมื่อต้องการกู้เอาปลาหมึกที่ชอบไปหลบภัยขึ้นมา เผอิญไหใบนี้เชือกหล่นตกน้ำไปเสียก่อน ไหเลยจมอยู่จนมีสาหร่ายมาเกาะแล้ว

บางทีตัดอวนคนเดียวจะไม่ทันการ  ถ้าเข้ามาช่วยกันสองคน จะทำได้เร็วขึ้น

น้อง Topping หญิงไทยใจสู้ .... มือหนึ่งถือกล้อง อีกมือกำเศษอวน

หญิงสแตนเลสครับพี่

ระหว่างที่กำลังเล็งจะเก็บภาพพวกที่ตัดอวน  ก็มียัยหนูคนนี้ว่ายโผล่มาด้านล่าง ..... ไฮเปอร์ซะจริงๆเลย

ลำเลียงเศษอวนกลับชึ้นเรือด้วยวิธีต่างๆกัน

เป็นไดฟ์ที่สามแล้ว ยังลงกันค่อนข้างลึก  ใช้เวลาค่อนข้างนาน  จึงต้องหอบเศษอวนขึ้นมาลอยตัวทำ Safety Stop อยู่เหนือกองหิน

และแล้ว ..... จากการที่พวกเราช่วยกันทำความสะอาดเพื่อให้ทะเลสวยงาม

ทะเลก็ส่งฉลามวาฬมาเป็นของขวัญ ...

ว่ายไป .... แล้วก็วนกลับมา

ต้องถือว่าพวกเราโชคดีมาก  ถ้าเราลงดำที่เกาะร้านเป็ดซ้ำอีกไดฟ์ หรือย้ายเรือไปหินแพเลย  เราคงพลาดโอกาสที่จะได้อยู่กับฉลามวาฬอย่างใกล้ชิดเช่นนี้

 :) :)
เย้.. เย้.. มาแล้ว กรี๊ดด.... ชอบ SOS Pinnacle จังเลยค่ะ .. :-* :-*
ขออนุญาตโพสต์แทรกแซงด้วยความรักนะคะ อั้นไม่อยู่.. ฮิๆ..

ครับ แม่หอย ..... เนื่องจากยอดหินไม่โผล่พ้นน้ำ  จึงเป็นจุดที่คงไม่มีใครสนใจมาดำ ส่วนมากจะอยู่กันที่เกาะร้านเป็ดเสียมากกว่า

กลุ่มเราจะมาดำเป็นกลุ่มแรกหรือเปล่าก็ไม่ทราบ  แต่เราพบฉลามวาฬกันที่นี่ .... เลยถือวิสาสะตั้งชื่อให้ว่า "กองหิน SOS" หรือ "SOS Pinnacle" ชนิดหน้าตาเฉยไม่อายใครเลยครับ

ต้องขอบคุณกัปตันชัยของเรือโชคศุลี ที่กึ่งเชิญกึ่งบังคับให้เราลงดำสำรวจจุดนี้ ไม่งั้นเราคงพลาดนัดกับฉลามวาฬแน่นอนครับ

ทุกคนที่มีกล้อง จะต้องมีภาพฉลามวาฬติดกล้องกลับบ้านกันทุกคน เพราะเธอวนไปวนมาหลายรอบทีเดียว

อากาศพวกเราใกล้หมด  ต้องกลับขึ้นเรือกันแล้ว  ... น้องฉลามวาฬยังตามมาวนรอบเรือเราอีกสองสามรอบ เหมือนเชื้อเชิญให้เราอยู่กับเธอต่อ แต่เราไม่มีเวลาแล้ว...

ขอให้น้องฉลามวาฬว่ายวนกินแพลงค์ตอนให้สำราญบานใจ อย่าว่ายออกไปนอกกองหิน เพราะมีเรือ 2 ลำมันกำลังลากอวนกันอยู่ไม่ไกล ..... ขอให้แคล้วคลาดปลอดภัยไปจนแก่เฒ่า

ลืมบอกเพศไปครับ ..... ดูจาก VDO แล้ว เป็นหญิงสาวครับ ไม่ใช่ชายหนุ่ม

กรีดสสส์ สลบ..........
หลามวาฬสาวตัวนี้.............วนไปวนมาหลายรอบ เพื่อมองหาชายหนุ่มแถวนั้น อยู่รึเปล่าครับพี่

เรือโชคศุลีแล่นจากเกาะร้านเป็ดมุ่งลงใต้ เป้าหมายคือเกาะง่ามใหญ่....

ฟ้าทางฝั่งปะทิวและชุมพรมืดครึ้มด้วยเมฆฝนทมึน ลมใต้เริ่มพัดแรงขึ้น แต่ก็ไม่ได้ทำให้คลื่นสูงมากนัก และฝนก็ไม่ได้ถูกหอบมาถึงเรือของเรา  เรือจึงแล่นต้านลมไปเรื่อยๆจนถึงเกาะง่ามใหญ่ในเวลาสองทุ่มกว่าๆ

น้องๆที่อยากจะลงดำน้ำกลางคืนพากันเปลี่ยนใจไปตามๆกัน ยกเว้นสาวไฮเปอร์นาม Sky เพียงคนเดียว แต่เมื่อบอกให้เธอลงดำน้ำกับน้องราชันย์ที่ทำตาหวานใส่ น้อง Sky ก็เปลี่ยนใจ ขอนอนดีกว่า

เช้าวันสุดท้ายของการดำน้ำมาถึงแล้ว.....

เรือย้ายจากเกาะง่ามใหญ่ ไปยังหินแพ.....จุดดำน้ำที่เรายังค้างคาใจกับอวนอีกมากมายที่ยังเก็บไม่หมด  

เมฆยังหนาทึบ แต่ลมกลับเงียบสงบ น้ำทะเลจึงราบเรียบเหมือนกระจกเหมือนเดิม

เมื่อทิ้งตัวลงใต้น้ำบริเวณใต้ทุ่นด้านตะวันออก  น้ำยังใสแจ๋วและไร้กระแส  แต่มีแพลงก์ตอนลอยเกลื่อนกลาด จนทำให้สายชลคิดว่า....เราน่าจะได้พบประสบพักตร์กับฉลามวาฬอีกสักไดฟ์

บรรยากาศใต้น้ำวิเศษเสียจนเราอยากจะบันทึกภาพไว้เป็นที่ระลึก....

ภายใต้ร่มเงาของกิ่งปะการังดำสีสวยและหอยมุกตัวโต.....ปลาเก๋าตัวนี้คงรู้สึกสบายๆจนขอนอนต่ออีกสักครู่...

ส่วนลูกปลาเก๋าตัวนี้อาศัยเปลือกหอยมือหมีที่วางอยู่กลางกอดอกไม้ทะเลเป็นที่พักพิง

เราเริ่มว่ายไปทางด้านใต้ของกองหินแพ....ไม่นานนักก็พบกับลอบดักปลาขนาดใหญ่ ชนิดคนเข้าไปอยู่ได้ 7-8 คนอย่างสบายๆ

เห็นแล้วน่าเศร้าใจจริงๆค่ะ....

เราไม่เข้าใจว่า....ทำไมอาณาจักรใต้ทะเลที่ได้ชื่อว่าเป็นเขตอุทยานแห่งชาติที่ห้ามการล่าสัตว์น้ำทุกชนิด จึงได้มีทั้งเศษอวน สายเบ็ดตกปลา และลอบขนาดใหญ่ กระจายอยู่เกลื่อนกลาดเช่นนี้ได้

ลอบไม่หนักเกินกว่าที่เราจะนำขึ้นไปสู่ผิวน้ำได้ แต่เมื่อคิดว่าเมื่อนำขึ้นไปแล้ว เราจะนำไปไว้ตรงไหนของเรือ ที่บัดนี้ที่ว่างที่มีอยู่ใช้เป็นที่กองเศษอวนที่เราเก็บขึ้นจากใต้ทะเลในช่วงสองวันที่ผ่านมา จนแทบจะไม่มีที่ว่างหลงเหลือแล้ว

เราตัดใจทิ้งลอบไว้ที่เดิม แต่ช่วยกันตัดเชือกตาข่ายที่กั้นอยู่รอบตัวลอบออกหมด เมื่อขึ้นฝั่ง เราจะไปแจ้งให้ผู้ที่รับผิดชอบมากู้ลอบขึ้นต่อไป

เลยไปไม่ไกลนัก ดงปะการังดำและแส้ทะเลสีแดงสดขึ้นอยู่ตามยอดหิน ปลาทองตัวเล็กๆว่ายกันว่อน

เศษอวนเล็กๆพันอยู่ตรงโน้นตรงนี้ ให้เราได้ลงแรงตัดกันไปเรื่อยๆ....

ขณะก้มหน้าก้มตาตัดอวนอยู่....น้องเด็กน้อยก็สะกิดพร้อมชี้ไม้ชี้มือไปด้านบน

เมื่อเงยหน้าขึ้นก็พบกับภาพที่ทำให้ยิ้มออกมาได้

ฉลามวาฬขนาด 4 เมตร เพศเมีย กำลังว่ายมาพร้อมกับบริวารขบวนใหญ่ นำโดยช่อนทะเลขนาดกว่าเมตรและตัวย่อมๆลงมาหลายตัวพร้อมเหาฉลามอีกนับสิบ

ช่างเป็นขบวนฉลามวาฬที่สวยสง่างามเหลือเกิน

ช่อนทะเลตัวโตและมองเผินๆคล้ายฉลาม ล้อมหน้าล้อมหลังเหมือนหน่วยป้องกันภัยของฉลามวาฬที่ว่ายไปเรื่อยๆอย่างสบายใจ

พวกเราซึ่งเป็นนักดำน้ำเพียงกลุ่มเดียวที่อยู่ในบริเวณนั้น  ว่ายตามฉลามวาฬไปอย่างเงียบๆและสบายอารมณ์....

เธอว่ายออกไปไกลจากกองหิน.....จนเราหยุดว่ายตาม แต่เพียงครู่เดียว เธอก็ว่ายกลับมาหาเราอีก รวมเวลาที่เธออยู่กับเราทั้งสองช่วงรวมกว่า10 นาที

เมื่อเธอลับหายไป... เราเริ่มมองหากองหิน แต่กลับพบอวนผืนใหญ่ที่ทอดยาวเป็นสิบเมตรอยู่บนพื้นทราย บางส่วนพาดอยู่บนกองหินที่มีปะการังดำขึ้นอยู่

ไม่ต้องรอช้า...เรารีบก้มหน้าก้มตาตัดอวนกันทันที  

ขณะกำลังเตรียมยิงอวนกองโตสองกองขึ้นสู่ผิวน้ำ.....เสียงเคาะถังอากาศก็ดังรัวขึ้น

น้อง Sky เขย่ามือสายชลที่กำลังผูกถุงก๊อบแก๊บกับอวน  เมื่อเงยหน้ขึ้น ก็เห็นฉลามวาฬตัวเดิมอยู่บนหัว แต่ความที่ยังห่วงงาน มือยังคงผูกถุงต่อไป  น้อง Sky เริ่มถอยฉากหายไป สายชลผูกถุงเสร็จไปใบหนึ่ง แล้วก็เผ่นตามไป

นักดำน้ำมากมายลอยอยู่แถวๆกองหินและกำลังว่ายตรงมาหาฉลามวาฬ แต่กลุ่มเราซึ่งอยู่ใกล้กว่า ว่ายถึงตัวฉลามวาฬก่อนกลุ่มอื่น

ความน่ารักของฉลามวาฬตัวนี้ทำให้เราหลงรักเธอกันถ้วนหน้า...

คราวนี้เธออยู่กับเราได้นาทีกว่าๆ ก็หันหัวว่ายหนีออกไปจากแนวหิน แล้วไม่หวนกลับมาอีกเลย

เธอคงตกใจที่เห็นคนมากมาย แถมยังมีเสียงเคาะถังอากาศ และเสียงเรือที่วิ่งไปมาอยู่บนผิวน้ำอีกหลายลำ

เราหันกลับมาดำน้ำทำงานต่อ....

ถุงก๊อบแก๊บถูกยิงขึ้นสู่ผิวน้ำเพื่อนำอวนผืนใหญ่ไปส่งให้เรือดิ๊งกี้  หอยที่ติดไปกับอวนจะถูกปลดออกเพื่อส่งคืนสู่ท้องทะเลอีกครั้ง

อวนยังมีอีกมากมายให้เราตัด

คนที่อากาศใกล้หมดก็ลอยตัวเข้าหากองหิน ส่วนที่ยังพอมีอากาศหลืออยู่ก็ทำงานกันต่อไป....

ไม่น่าเชื่อว่าอวนขนาดใหญ่ทั้งผืนจะลงมากองอยู่ใต้ทะเลในเขตอุทยานแห่งชาติอย่างนี้

ถ้าไม่แก้ที่ต้นเหตุ....เราก็คงต้องเหนื่อยกับการตัดอวนไปอย่างนี้อีกนาน  

ผู้เป็นต้นเหตุที่ทำให้อวนลงมากองอยู่ใต้น้ำ กับผู้ที่มีหน้าที่ปกป้องไม่ให้มีการมาลากอวนในบริเวณนี้ เขาจะรู้ไหมหนอว่าเราเหนื่อยกับการตัดอวนกันเพียงใด.....

ทุกคนเริ่มว่ายตื้นขึ้นเพื่อพักน้ำ

บางกลุ่มอยู่ในสภาพที่ต้องแบ่งอากาศกันใช้ แต่กลุ่มไหนก็ไม่น่ารักเหมือนกลุ่มนี้ ที่เรียงกันเป็นชั้นๆประคับประคองกันไป

ใกล้ๆยอดหินแพ....เราพบซากเรือประมงเล็กๆจมอยู่

เกือบทุกครั้งที่มาดำน้ำที่นี่... เราจะพบซากเรือลำใหม่จมอยู่เสมอ  

การดำน้ำที่หินแพในไดฟ์แรกของเช้าวันที่สามนี้ เราทำงานได้เพียงด้านใต้และด้านตะวันตกของกองหินเท่านั้น ส่วนด้านเหนือนั้นยังไปไม่ถึง เราจึงตกลงที่จะลงดำอีกหนึ่งไดฟ์ที่นี่

น้ำที่หินแพยังใส และไร้กระแสอยู่ อีกทั้งความสวยยังเห็นได้ทั่วไป

ปลายังคงชุกชุม แต่ไร้เงาฉลามวาฬ....

อวนยังมีให้ตัดอยู่เช่นเดิม....

ดาวมงกุฏหนาม...ศัตรูตามธรรมชาติของปะการัง ยังหลบมุมอยู่ตามซอกมุมต่างๆ...

มัวแต่มองหาอวน จนไม่มีเวลาจะมองหาตัวเล็กตัวน้อยดูนัก แต่ทากปุ่มที่มีอยู่เกลื่อนกลาดถือเป็นของธรรมดาสามัญของที่นี่ก็ทำให้อดมองไม่ได้

ร่องรอยของดงปะการังดำที่ถูกถอนต้นไปเหลือแต่โคนไว้ให้ ทำให้สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับปะการังดำ...

ปลาผีเสื้อเหลืองชุมพรกับหอยเม่นคงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ไม่สามารถบอกเราได้.....

เรือแล่นไปยัง หินหลักง่าม จุดดำน้ำสุดท้ายสำหรับการทำกิจกรรมครั้งนี้

แต่น้องราชันย์ ได้แจ้งแก่เราว่า ไม่มีที่จะให้เราเก็บเศษอวนแล้ว จึงขอให้งดการเก็บอวนในการดำน้ำไดฟ์นี้.....

พวกเราบางคนจึงงดนำกรรไกรติดตัวลงไปดำน้ำ...แต่บางคนก็ยังคงนำกรรไกรติดตัวไปด้วยความเคยชิน

โชคดี....มีอวนให้เห็นน้อยมาก คนที่มีกรรไกรติดตัวไปจึงจัดการตัดอวนที่เห็นเท่าที่จะทำได้   

เมื่อไม่มีอวนตัด....ก็ชื่นชมกับความงามของหินหลักง่ามกันไป

แต่เที่ยวชมความงามไปสักพักก็อดมองหาอวนไม่ได้.....

น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลาที่มากมายก่ายกอง....

ปลามากมายที่หินหลักง่าม ดึงดูดเรือประมงให้มาทิ้งอวนโครมๆ....

เมื่อต้นเดือนกรกฎาคม พวกเราช่วยกันเก็บอวนได้มากมายที่หลักง่ามนี้ มาคราวนี้เลยดูสะอาดตาขึ้นมาก...

ยอดหินที่หินหลักง่ามด้านเหนือยังสวยงามด้วยดงดอกไม้ทะเล ที่นี่จึงเป็นจุดที่ทำให้เราไม่เบื่อหน่ายกับการพักน้ำ....

การได้มากิน....นอน....และทำงานร่วมกันของพวกเราเป็นเวลาสามวันเต็มๆในครั้งนี้  ทำให้ทุกคนรู้สึกมีความสุขสนุกสนาน และภูมิใจที่ได้ทำสิ่งดีๆให้กับทะเล

แม้จะเหนื่อย....ไม่มีใครบ่นให้ได้ยิน

ต่างคนต่างมีมิตรจิตมิตรใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน  และผูกพันกันจนมีความรู้สึกเสมือนเป็นพี่น้องกัน

คนที่รักกันอยู่....ก็ดูจะรักกันมากขึ้น 

คนที่เป็นพี่น้องกัน ก็ดูจะรักใคร่สามัคคี สนิทสนมกลมเกลียว และดูแลเอาใจใส่กันมากขึ้น

เราหวังว่าการทำกิจกรรมครั้งนี้....จะผูกใจทุกดวงให้เป็นดวงเดียว

นั่นคือดวงใจที่มีความรักให้กับทะเลอย่างเปี่ยมล้น...จริงใจ

SOS คงให้ทำงานกันหนักเกินไปจริงๆ ....

ผลของการทำงานอันเป็นรูปธรรม ....

เริ่มจากใต้ทะเล ........ ขึ้นมากองอยู่ท้ายเรือ

เพื่อไม่ให้เกะกะทางขึ้นลง  จึงถูกย้ายไปหัวเรือ ....

เมื่อถึงฝั่ง ถูกนำขึ้นไปกองไว้บนสะพานท่าเรือหน้าศูนย์อนุรักษ์ฯ ......

คุณราชันย์จะต้องจากเรือโชคศุลีไปแล้ว  จึงขอโอกาสพูดความในใจและความรู้สึกที่มีต่อสมาชิก SOS รวมทั้งขอเก็บภาพคู่กับพี่สาว ที่มาทีไรได้เหนื่อยกันทุกครั้ง ไว้เป็นที่ระลึกด้วย

คุณราชันย์ อาจจะดูเป็นคนแปลกๆ  พูดจาฟังแล้วค่อนข้างเข้าใจยาก  แต่ส่วนดีของเขาคือ เป็นคนขยัน  สะอาด  เจ้าระเบียบ  ซื่อสัตย์..... รู้สึกเสียดายแทนเจ้าของเรือโชคศุลีเหมือนกันที่ต้องขาดคนดีอย่างนี้ไป   

..... เป็นเพราะมีคนที่ทำมาหากินแบบขาดจิตสำนึกและไม่เคารพกฎเกณฑ์ของบ้านเมือง จึงทำให้มีเศษอวนมาติดพันตกค้างอยู่บนแนวปะการังของชุมพรเป็นประจำ

..... เป็นเพราะ เจ้าหน้าที่ไม่สามารถดูแลได้ทั่วถึง จึงทำให้คนที่ทำมาหากินชนิดที่ไร้ความรับผิดชอบต่อสังคมได้โอกาสกระทำประมงละเมิดกฎหมายได้ซ้ำแล้วซ้ำอีก

..... เป็นเพราะ สมาชิก SOS ส่วนหนึ่ง ทนเห็นสภาพใต้ทะเลชุมพรสกปรกรกรุงรังไปด้วยเศษอวน ที่อาจจะก่อให้เกิดอันตรายต่อชีวิตสัตว์น้ำ  ชีวิตของนักดำน้ำ และการเดินเรือ ไม่ได้ จึงต้องลงขันกันมาเก็บเศษอวน

..... เป็นเพราะ ทริปนี้ น้ำใส ไร้กระแส จึงทำให้เราต้องเหน็ดเหนื่อยกับการตัดเก็บเศษอวนที่ได้พบเห็น ไปตลอดทางที่ลงดำน้ำในทุกจุดดำน้ำ และได้เศษอวนมามากมายกว่าทุกๆครั้ง

ถึงจะเหน็ดเหนื่อย ไม่มีเวลามากนักสำหรับการดำน้ำชมสิ่งสวยๆงามๆ แต่เราทุกคนมีความสุขใจกับผลของการทำงาน ที่ช่วยให้ทะเลชุมพรสะอาดตาขึ้นมาได้ ถึงแม้จะเป็นเพียงระยะหนึ่งก็ตาม


กิจกรรมครั้งนี้ของ SOS สำเร็จได้ด้วยดี จากการสนับสนุนของคน 2 กลุ่ม .....

1.  ขอนมัสการหลวงพี่เสรี  และขอขอบคุณคุณบุศรินทร์ และสต๊าฟของเรือโชคศุลีทุกคน ที่ให้การสนับสนุนการทำงานเพื่อทะเลไทยของสมาชิก SOS เสมอมา

2. ขอขอบคุณ ..สมาชิก SOS ที่เข้าร่วมโครงการทั้ง 24 คน ที่สละเวลา  สละทรัพย์  และยอมทำงานกันชนิดไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เพื่อทำสิ่งดีๆตอบแทนให้กับทะเลไทยในครั้งนี้

และขอขอบคุณ สมาชิก SOS ทุกท่าน ที่ถึงแม้จะไม่ได้ไปร่วมกันทำงาน แต่คอยให้กำลังใจตลอดเวลา ..........


ถ้าไม่เข็ดและไม่กลัวเหนื่อย  ....  ก็ขอเชิญชวนร่วมกิจกรรมดีๆเพื่อทะเลและสิ่งแวดล้อมของ SOS ที่จะมีขึ้นในโอกาสต่อๆไปนะครับ .......

ว๊า...จบซะแระ....กำลังเพลินเลยค่ะ ขอบคุณพี่สองสายกับภาพสวยๆและความรู้ค่ะ
และขอปรบมือให้เหล่าอัศวินทั้งหลายด้วยค่ะ   :-*

ชอบกระทู้ที่ 135 จังเลยค่ะ น่ารักจัง..... :D

ปกติไม่เคยเปิดเน็ทที่บ้านเท่าไร แต่เห็นพี่สองสายเริ่มโพสตั้งแต่เมื่อวาน ต้องมีอะไรเด็ดๆ เยอะแน่เลย
อดรอวันจันทร์ไม่ไหวซะแล้ว เลยต้องติดตามชมต่อเลยอ่ะ  :) :) :)

จุด  SOS Pinnacle  ;D ;D ชอบ ชอบ และบทสรุปของพี่สายน้ำน่าประทับใจจังค่ะ  :P :P :P

ไม่คิดว่าจะเก็บมาได้มากขนาดนี้ ไม่ต่ำกว่า 10 ถุงดำได้มั้งค่ะ   :o :o :o

ขอบคุณค่ะ  :-X :-X :-X

 :-* :-*ขอบคุณเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ทุกคนแทนท้องทะเลไทยด้วยจ้า..

ทั้งชื่นชมและชื่นใจกับสิ่งที่อาสาสมัครทุกท่านได้ร่วมแรงร่วมใจกระทำลงไป   :-* :-* :-*

อยากร่วมโครงการดีดีอย่างนี้ด้วยคน  :-*
ทำดี   คิดดี     มีสิ่งดีดีเกิดขึ้นเสมอ
เราขอยินดีด้วย    >:(

       

เย้ๆๆ.....เก่งที่ซู้ด.....สุดยอดกันทุกคนเลยครับ

น่าดีใจแทนท้องทะเลไทยจริงๆครับ...ที่ยังมีกลุ่มคนกลุ่มนึงที่ยังคงให้ความสำคัญกับระบบนิเวศน์ทางทะเล :-*

ถึงแม้ว่าจะยังคงมีคนกลุ่มใหญ่ๆที่ยังคงเอาเปรียบท้องทะเลอยู่  คนกลุ่มเล็กๆกลุ่มนี้ก็ไม่ได้เห็นความเหน็ดเหนื่อยและอุปสรรค

ใดๆเลย...ยังคงตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่ของพวกเขาไปอย่างไม่ย่อท้อ


สู้ต่อไปนะ.......ยอดคนทั้งหลาย(แต่น...แตน...แต้น....)

ป.ล.เหมือนจะขึ้นมาดีแฮ้ะ........

ต้องขอบพระคุณ พี่น้อยและพี่จ๋อม และ พี่น้องทุกคน ที่ช่วยกันปฎิบัติหน้าที่ด้วยความจริงจัง และมุ่งมั่น

ดังนั้น ทุกท่าน จึงได้รับผลตอบแทน ที่ดีมากกกกก น่าชื่นใจจังค่ะ

น้องว่า หากน้องไปด้วย พี่หลามวาฬ อาจจะไม่มา หาแบบใกล้ชิดก็ได้น่ะ เนี่ย

แบบว่า เจอกันบ่อยๆๆ จนไม่อยาก เจอกันอีกงัย.... อิอิอิล้อ(เล้นนนน)

จริงๆๆ แล้วอยากพูด ว่า รักเธอทุกวันจ๊ะ พี่หลามวาน แต่ น้อยกว่า พี่น้อยกะพี่จ๋อม นิดส์นึง แฮะๆๆ น้ำเน่ามะ

ปล. งานนี้ พี่เหน่ง ทิ้ง น้องๆ อีกอ่ะปะค่ะ  แล้วพี่กบ ดูแล น้องที่มาเป็นคู่ๆ ลำบากใจอ่ะปะ
ส่วนเจ้าอุ้ม ไม่อยากถามมัน  เพราะ นับวัน น้องเรา จะเก่งกาจ สามารถ ขึ้นทุกวัน  เป็นกำลังใจให้ นะจ๊ะ

ตอนนี้อยู่ที่เพชรบูรณ์ค่ะ....นอนตั้งแต่หัวค่ำเลยตื่นแต่ดึก :)

ขอบคุณสำหรับทุกคำชมและทุกกำลังใจค่ะ

ขยะที่เราเก็บได้นั้นรวมแล้ว 15 ถุงดำใหญ่  แต่ละถุงหนักอึ้ง  ราชันย์บอกว่าน่าจะหนักเป็นตัน  (พร้อมกับทำหน้าหนักอกหนักใจที่จะไม่ได้ทำ....ไม่ได้เห็นอย่างนี้อีกแล้ว)

บอกจริงๆว่า   ไอ้ที่เก็บขึ้นมาได้  มันเยอะมาก    แต่ก็ยังมีอีกม๊าก ..มาก  ที่ยังไม่ได้เอาขึ้นมานะจ๊ะ    ยังติดใจอยู่   ไม่รู้เมื่อไหร่จะมีโอกาสไปจัดการ .....ฮิ!!! :(

กลุ้มใจเนอะพี่ป้ากบ.. :(

ทริปนี้ประทับใจมากๆ ได้เก็บอวนเยอะแยะ สะใจมากๆ แต่ถ้าไม่มีอวน จะดีกว่านะคะ เดี๋ยวนี้ดำน้ำเฉยๆ ไม่ได้แล้วค่ะ การเก็บขยะ และตัดอวนไปด้วยเนี่ย เหมือนเป็นสิ่งเสพติดจริงๆ นะคะ คือ ถ้าเห็นเป็นต้องเก็บ ไม่เก็บมาก็ไม่สบายใจเลย....

และงานนี้ได้ข่าวแว่วๆ ว่าเฮียเหน่งมีทิ้งลูกทีมบ้างประปราย และเห็นด้วยตาตัวเองเป็นบางครั้ง (เพราะเฮียคอยอยู่ชี้หอยเบี้ยที่เนื้อเยื่อเมนทัลห่อหุ้มตัวมันอยู่ให้เราดู) แต่ลูกทีมเฮียรู้งานดี ถ้าเมื่อไหร่ที่ Leader หาย ก็จะมี Leader สำรองคอยทำหน้าที่ต่อให้....
ส่วนกลุ่มพี่กบเนี่ย....เค้าอยู่กันเหนียวแน่นมากๆ .......จนน่าอิจฉาเลยค่ะ....
ส่วนเจ้าอุ้ม...พี่ไม่ถามจริงๆ เหย๋อออออ........

ขอบพระคุณพี่สองสายมากนะค่ะที่มา post เรื่องราวดีๆที่น่าประทับใจให้พวกเราได้ชมกัน รูปน้องฉลามวาฬมุมกล้องสวยมากๆ

น้ำใสเห็นตัวเธอชัดเจน  อ่านสนุกไม่เบื่อเลยค่ะ รู้สึกว่า ทุกๆคนใน  SOS เป็นนักเล่าเรื่องที่สนุก ได้ความรู้กันทุกคนเลยค่ะ ถึงแม้แต่ละคนจะมี

สไตล์ไม่เหมือนกัน  แต่จุดหมายตรงกัน ขอบคุณทุกๆคนนะค่ะ ชื่นใจจริงๆกับผลงานที่ทุกคนทำมา

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ  แล้วจะตามไปช่วยในอนาคตค่ะ

ฮู๊ยยย...เปล่าเฮียเหน่งเค้าไม่ได้ทิ้งลูกทีมหรอก
แรกๆก็งงเหมือนกันตัดๆอยู่เงยหน้ามาอ้าวเฮียเค้าหายไปไหนหว่า แต่ทำไปซักพักก็เริ่มชินแล้ว
เฮียเค้าไม่ได้หายไปไหนหรอกแค่ไปช่วยกลุ่มอื่นบ้าง แล้วก็ชี้นิ้วสั่งลูกทีม เอ้ากองนี้..กองนี้...แล้วก็นี่อีก :)
แฮะๆแซวเล่นน่า รู้ครับว่าไดฟ์หลังๆเนี่ยคุณเหน่งเค้านิ้วระบมหมดจนตัดไม่ไหวแล้ว

ยืนยันอีกคน เจ้าสกายนี่เก่งวันเก่งคืน เดี๋ยวนี้สบายใจหายไปไหนก็ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวก็วนมาเจอเองแหละ
ว่าแต่น้องสีนวลรีบๆเอารูปสิปาดันมาอวดบ้างนะจ๊ะ

เพิ่งได้เห็นหิ่งห้อยชุมพรก็คราวนี้แหละแต่ใจคอไม่ค่อยดีเมื่อน้องอุ้มบอกอยากขอลองขับดิงกี้ดู
กลัวต้องว่ายน้ำกลับเรือเองทั้งมืดๆ :-X

เดี๋ยวไว้ขอลงรูปเก็บตกป่วนชาวบ้านเล่นบ้าง

 :o เป็นเพราะหนูมี Frappe ที่ไว้ใจได้เป็นบัดดี้ด้วยละค่ะ อุ่นใจหายห่วง เย้ๆ ขอบคุณพี่ๆ ที่ไว้ใจค่ะ(ไว้ใจปล่อยให้หายไปกันสองคนเพราะตามทีมตัวเองไม่ทัน)

หนูติ่งจ๋า...กลับจากสิปาดันคราวนี้ หนูหว๊านนน......หวานนนนน.....อารมณ์กำลังอยู่ในช่วงโรแมนติกริเปล่าจ๊ะ... :-X

พี่สองสายก็รักหนูมากกว่าฉลามวาฬเด้อออ... :-*

เมื่อไรจะได้ดำน้ำด้วยกันอีกล่ะคะ.... :)

หนูสายรุ้งเตยก็หวานตลอดศก...รีบไปเรียน Advance เร็วๆ จะได้ไปช่วยกันทำงานเสียที  ทะเลคอยอยู่ด้วยความหวังนะจ๊ะ

บัดดี้กันไปไหน หายไปด้วยกัน ใช่มะ ( ถ้าไม่เผลอ อุ๊บส์ )
หุหุหุ จริงๆก็แอบเสียวเหมือนกัน ดีที่น้ำมันใส นี่ถ้าน้ำเป็นราดหน้าเราคงจะซนกันน้อยกว่านี้ ( หน่อยนึง ) เนาะ แถมยังวนมาเจอพี่เป็นระยะๆ ให้อุ่นจายที่ตามทีมตัวเองม่ายทัน  8)

น่านสิคะเมื่อไหร่จะได้ดำน้ำกะพี่ติ่งเอ่ย

ว่าแต่คราวหน้า เราต้องหาเรือลำหญ่ายขึ้นรึป่าวคะเนี่ย พี่สายชล จะได้มีที่เก็บพอสำหรับมือตัดทั้งหลาย

นั่นสิคะ....ใครมีเรือลำใหญ่ๆ  บริการเก็บขยะดีๆ...กัปตันเรือและลูกเรือน่ารักๆ....ที่สำคัญมากๆ  คือ.....ราคาถูกๆ ....ให้เราใช้บ้างคะ..... :-X

ผมเคยไปร่วมทำกิจกรรมเก็บขยะและวัดหอยแต่ก้อตั้งนานมาแล้วครับ
วันนี้เลยมาสมัคเป็นสมาชิกด้วยคน แต่ไม่ค่อยได้โพสเท่าไหร่ จะอ่าน
เสียมากกว่าครับ สำหรับชาว sos นี่ผมว่าทำเพื่อท้องทะเลอย่างแท้จริง
เอาไว้มีกิจกรรมผมขออาสาไปด้วยอีกนะครับ...

 ::)....ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะคุณ tik .... ::)

ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่ให้กับเราค่ะคุณ tik.... :-*

สายชลเชื่อว่า....จริงๆแล้วคงมีคนอีกมากมายที่อยากจะทำสิ่งดีๆให้กับทะเลเช่นเดียวกับพวกเราค่ะ แต่เขาและเธอเหล่านั้นอาจจะยังไม่มีเวลาและโอกาสที่จะทำอย่างพวกเรา

หวังว่าจะได้ร่วมงานกับคุณ  tik อีกนะคะ

Reunion ครับ คุณ Tik

พี่ขา... หนูหวาน ขนาดเนี่ย เพราะอ่านนิยายรัก เล่มโต จบไปทีเดียว 2 เรื่องเลยค่ะ
ความหวานเลยติดตัว...แฮะๆๆๆ จริงๆ แล้วหนูรัก SOS ที่มาจากมือ พี่ทั้งสอง มากกว่านะ
เพราะ SOS มีสมาชิกที่น่ารัก และรักษ์ ธรรมชาติ แบบจริงใจ ไม่ใช่จิงโจ้... :-* :-* :-*

อยากไปดำน้ำ กับพี่และ น้องๆๆ ทั้งหลาย อีกจังเลย  รอเวลากลับไป กอทอมอ จะพยายามให้ตรงกับเสาร์ หรือ อาทิตย์นะจ๊ะ
จะได้ติดสอยห้อยตาม พี่ๆ น้องๆ ไปด้วยจ๊ะ :D

ฮิๆ....มีคนอ่านนิยายรักให้ฟังด้วยกระมังจ๊ะนี่  ถึงได้หวานนัก...หวานหนา

เดี๋ยวไปดูกระแสน้ำก่อน...แล้วจะมาแจ้งว่าเราน่าไปดำน้ำทำงานที่ไหน....และเมื่อไรดีจ้ะ  

 :D รูปสวยจังเลยค่ะ


มีแต่ดิงกี้สองลำที่ใช้ไปประท้วงอยู่ ถ้าเป็น beach dive หรือไปแถว ๆ แหลมแม่พิมพ์ ระยอง ก็จะขับไปให้ได้ค่ะ อิอิ

ขอบคุณจ้ะหนู topping.... :-*

ฮี่ๆ....ขับดิ๊งกี้ไปประกบเรือยักษ์อย่างในภาพ ดูแล้วน่าตื่นเต้นดีจริงๆจ้ะ อยากมีประสบการณ์อย่างนี้บ้างจังเลย..... ;D

ฮืมม์...วันหลังขอสมัครไปด้วยคนนะ.. ;)

ลืมแจ้งสรุปไปเรื่องนึงครับ .....

เงินค่าทริปที่รับจากสมาชิกทั้ง 24 คน หลังจากหักค่าใช้จ่ายคือค่าทิปลูกเรือโชคศุลีแล้ว มีเหลือ 14,100 บาท ซึ่งผมได้สมทบเข้าบัญชีกองกลางสำหรับค่ายเยาวชนฯ ไปเรียบร้อยแล้วครับ  นอกจากนี้ เงินรับ - จ่าย สำหรับเสื้อยืดประเภทต่างๆก็จะอยู่ในบัญชีนี้ด้วยเช่นกัน

จึงเรียนมาเพื่อทราบ

ขอบคุณมากๆ ค่ะพี่สองสาย  :-*

 :-* :-*

....... :-* :-* :-*.......ขอบคุณครับ

เงินมีเหลือที่จะเก็บเข้าสมทบกองกลางค่ายเยาวชนได้นั้น....เป็นเพราะมีผู้เสียสละไปนอนในห้องรวมทั้งห้องทีวีและห้องหัวเรือกันนั่นเองค่ะ

ถ้าจะขอบคุณก็ต้องขอบคุณผู้เสียสละเหล่านั้น....ขอบคุณนะคะน้องๆทั้งหลาย.... :-*

ด้วยความยินดีครับพี่สายชล      ;D

 ;D :-*

จาระบีคิดถึงพี่ศรีนวลเรย์จาง มะหร่ายจะเอารูปมาห้ายดู.........เหอๆ
ปล. ของที่สั่งไว้ทริปหน้าจะเอาไปให้นะเจ๊

 :-* :-* :-*
ชอบห้องทีวีมากเลยค่า กว้างดี   :-*
ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่งเลยค่ะ

 ;D

แห่ะๆ....ห้องทีวีสบายจริงๆอย่างน้องหนู Pepe' ว่าค่ะ เข้าไปทีไร ไม่นานก็หลับสลบไสลกันหมดทุกที... :-* 

เดี๋ยวคราวหน้าพวกเราก็เลยไปนอนห้องทีวีกันหมดละกระมังคะนี่.... :-X

งั้นพิงค์ขอจองดาดฟ้าเรือละกัน..กลิ้งให้สบายไปเลย.. :-*

 Lost & Found มาอีกแล้วครับท่าน .....

รายการแรก  ชุดว่ายน้ำของน้องแมลงปอ แขวนไว้ที่ราวตากผ้าด้านบนของเรือโชคศุลี .... พี่สองสายนำกลับมาซักรีดให้เรียบร้อยแล้ว แต่ไม่นำรูปมาลง เพราะกลัวน้องแมลงปอจะอาย :(

รายการที่ 2   สาย Strap ยึด Housing สีน้ำเงิน ... เจ้าของทิ้งให้ห้อยโตงเตงอยู่บนราวแขวนหน้ากากท้ายเรือ  มีแต่คนบอกว่าของผมๆ ทั้งๆที่ผมก็ค่อนข้างแน่ใจว่าเก็บของตัวเองลงกล่องแล้ว แต่ยังไงก็เก็บกลับมาก่อนก็แล้วกัน .... มาถึงบ้าน เปิดหีบอุปกรณ์กล้องเพื่อจะนำมาแช่น้ำอีกรอบ ก็พบว่าเก็บของตัวเองมาแล้วจริงๆ

ดังนั้น สายแขวน Housing เส้นนี้ (ดูตามภาพด้านล่าง) เป็นของผู้ใด  กรุณาติดต่อขอรับได้ครับ (เส้นนึงหลายร้อยเหมือนกันนะ ไม่เสียดายเหรอ)

รายการที่ 3  สิ่งที่น้อง Sky ได้ลืมไว้บนเรือโชคศุลี  ผมได้โทร.แจ้งคุณราชันย์ให้นำไปฝากไว้ที่เรือ Scubanet ตามความประสงค์แล้วครับ

.....น่าจะเป็นของผมนะ...อันที่ไม่มีขอเหล็ก....อิอิอิอิ.....

ขี้ลืมเหมือนกันเลย คุณพ่อ seaman กะคุณแม่แมลงปอ
เพราะผมก็ลืม ก.ก.ว่ายน้ำ เหมือนกัน ตากอยู่บนราวเรือ(แต่นานแล้ว)
ตอนจะขึ้นรถกลับกรุงเทพ มีคนตะโกนบอกจากบนเรือเลยรีบวิ่งไปเก็บ.......อายสุดๆ(เพราะสาวๆเพียบ) (http://www.yenta4.com/msn/downloads.php?dl=yenta4-emoticon-0001.gif&name=dadaoli) (http://www.yenta4.com/msn/downloads.php?dl=yenta4-emoticon-0001.gif&name=dadaoli) (http://www.yenta4.com/msn/downloads.php?dl=yenta4-emoticon-0001.gif&name=dadaoli)
(ตอนนี้เลยต้องทำ Checklist ไว้เช็คก่อน pack กระเป๋าทุกครั้ง..........ทำไงได้ก็มันขี้ลืมหนิคะ)

แง้ว....ได้โปรดเถอะค่ะ พี่ขา ...เพราะภาพถ่าย Lost & Found ของพี่มักจะชัดปิ๊งทุกภาพไปเลยอ่ะค่ะ...หนูอายอ่ะ...

จริงๆ เมื่อคืนก่อนนอนยังนึกอยู่ว่า ไม่เห็นชุดเลยแฮะ ...มิน่าหล่ะ หาไม่เจอ ...
นึกว่าตัวเองซักแล้วเก็บอย่างดีแล้วซะอีก ไม่คิดว่าลืมเก็บมานะนั่นอ่ะ ....อิอิอิ.... น่าอายจังค่ะ : ??? ??? ???

ขอบคุณพี่ สองสายมากค่ะ เลยต้องรบกวนพี่เก็บตกอีกแย้ว.... แล้วหนูจะไปรับนะค่ะ คุณพี่ขา:-* :-* :-*

ดูน่าจะเป็นของหลามขาว  เพราะจำได้ว่าเอามาเม้าท์กันอยู่บนโต๊ะกินข้าว   ไม่แน่ใจนะพี่  เพียงแต่มันผ่านหูผ่านตามาค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ พี่สายน้ำ

ส่วน สาย Strap ยึด Housing สีน้ำเงิน ถ้าไม่มีใครแสดงความเป็นเจ้าของ ประมูลเลยพี่ เอิ๊ก... เอาเงินเข้าค่ายเยาวชนซะเลย ฮ่าๆ (ล้อเล่นนะคะ)