เรือคราม....ภาพจากอดีตจนถึงปัจจุบัน

[สายชล]

เมื่อ 6 -7 ปีก่อน....ในวงการดำน้ำไทยได้มีการพูดคุยกันถึงเรื่องความต้องการแหล่งเรือจมใหม่ๆที่ไม่ไกลจากกรุงเทพฯมากนัก  ซึ่งได้มีผู้เสนอว่า "พัทยา" น่าจะเป็นจุดที่เหมาะสมที่สุดที่จะจมเรือ..เครื่องบิน...รถถัง....และเรื่อยเปื่อยไปจนถึงรถไฟและรถยนต์ เพื่อให้พัทยากลายเป็นจุดดำน้ำที่จะดึงดูดนักดำน้ำทั้งไทยและเทศให้มาเยือนทะเลด้านอ่าวไทยตะวันออกกันมากขึ้น

ในที่สุด.....เรื่องมาสรุปลงที่น่าจะขอเรือรบหลวงที่ปลดประจำการแล้วจากกองทัพเรือที่มีอยู่หลายลำเพื่อนำมาจมแถวๆเกาะไผ่ที่เป็นเขตทหารเรืออยู่แล้ว และสมควรจะทำเป็นพิพิธภัณฑ์ใต้ทะเลของกองทัพเรือเสียเลย ซึ่งจะทำให้ไม่เสียความรู้สึกของทหารที่เคยประจำการอยู่บนเรือนั้นๆ เพราะยังได้ใช้ประโยชน์จากเรือที่เขารัก ดีกว่าจอดอยู่ในน้ำหรือขึ้นคานไว้เฉยๆให้ผุพังไป หรือถูกขายไปเป็นเศษเหล็ก

ทางเมืองพัทยาก็เห็นดีเห็นงามกับความคิดนี้  จึงได้เสนอเรื่องให้กองทัพเรือพิจารณา การประชุมเจรจาร่วมกันจึงได้เริ่มขึ้น  และข้อตกลงมาจบลงตรงที่ทางเมืองพัทยาจะดำเนินการร่วมกับกองทัพเรือนำอดีต "เรือหลวงคราม" ซึ่งเป็นเรือยกพลขึ้นบกขนาดกว้าง 10.35 เมตร ยาว 61.05 เมตร และได้ปลดประจำการแล้วเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2545 มาจมลงที่บริเวณเกาะไผ่ด้านตะวันออก ไม่ไกลจากเกาะล้านและเกาะสากของเมืองพัทยานัก

[สายชล]

เรือคราม หรือก่อนปลดประจำการคือ “เรือหลวงคราม” ลำนี้ เดิมเคยเป็นเรือ USS LSM-469  ซึ่งเป็นเรือยกพลขึ้นบกขนาดกลาง หรือ Landing Ship Medium ของสหรัฐอเมริกา ที่มีการวางกระดูกงูเรือเมื่อวันที่ 27 มกราคม 2488 ที่อู่ต่อเรือในเมืองฮุสตัน รัฐเท๊กซัส  และขึ้นระวางประจำการในวันที่ 17 มีนาคม 2488 

USS LSM-469 มีเกียรติประวัติผ่านการปฏิบัติหน้าที่ ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 มาแล้ว และเมื่อรัฐบาลไทยได้รับมอบเรือลำนี้จากรัฐบาลสหรัฐฯ ในโครงการช่วยเหลือทางทหาร เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2505 แล้วนั้น เรือลำนี้ได้มีโอกาสรับใช้ประเทศชาติของไทยเราเป็นเวลาถึง 40 ปี ก่อนที่จะถูกปลดประจำการ

[สายชล]

เมื่อวันที่ 30 มกราคม 2546....เรือครามได้กลับมารับใช้ทะเลไทยอีกครั้ง  ด้วยการถูกนำลงสู่ก้นทะเลบริเวณร่องน้ำในแนวเหนือใต้ขนานกับเกาะไผ่ด้านตะวันออก (ละติจูด 10 องศา 15 ลิปดา 54 ฟิลิปดา เหนือ และ ลองติจูด 100 องศา 41 ลิปดา 27 ฟิลิปดา ตะวันออก )  เพื่อจัดทำเป็นอุทยานใต้ทะเล อันจะเป็นแหล่งอนุรักษ์ฟื้นฟูสภาพแวดล้อมทางทะเล แหล่ง ศึกษาระบบนิเวศและชีวภาพทางทะเล ตลอดจนส่งเสริมการท่องเที่ยวในพื้นที่รับผิดชอบของกองทัพเรือ

โครงการดังกล่าวข้างต้นนี้ นับเป็นหนึ่งในสิบของโครงการอุทยานใต้ทะเลเฉลิมพระเกียรคิเนื่องในโอกาสสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯสยามมกุฎราชกุมาร ทรงเจริญพระชนมายุ 50 พรรษาฯ

วิธีการนำเรือครามลงตั้งแท่นใต้ทะเลนั้น ได้ใช้วิธีพ่นน้ำทะเลใส่ลงในเรือคราม ให้เรือค่อยๆจมลงที่ละน้อยๆ....

[สายชล]

มีการควบคุมการดำเนินการอย่างใกล้ชิดจากเจ้าที่กองทัพเรือระหว่างนำเรือลงสู่ใต้ท้องทะเล...

[สายชล]

น้ำที่หนักขึ้น ทำให้เรือค่อยๆจมลง.....

[สายชล]

จมลง....

[สายชล]

ส่วนท้ายของเรือครามจมลงไปก่อน.....

[สายชล]

ในที่สุด....เรือครามก็จมหายไปทั้งลำ....

หมายเหตุ....ภาพการจมเรือครามข้างต้นนั้น คุณสายน้ำได้ตัดต่อมาจากภาพถ่ายวิดิทัศน์ฝีมือคุณชวาฤทธิ์ แห่ง บางละมุงเคเบิ้ลทีวี พัทยา

อ่านเรื่องเรือครามในอดีตและภาพใต้น้ำได้ที่....

http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?topic=1125.0
http://www.saveoursea.net/cgi-bin/webboard/generate.cgi?content=0020&board=board_1
http://www.saveoursea.net/cgi-bin/webboard/generate.cgi?content=0097&board=board_1
http://www.saveoursea.net/cgi-bin/webboard/generate.cgi?content=0110&board=board_1
http://www.saveoursea.net/cgi-bin/webboard/generate.cgi?content=0242&board=board_1

[pony_pop]

มารอดูภาพปัจจุบันครับ

[สายชล]

ในวันที่ 8 - 9 มีนาคม 2546 ...SOS ได้ร่วมกับบริษัทพาโนรามา กองทัพเรือ และเมืองพัทยา ดำเนินการสำรวจเรือครามที่นอนตั้งแท่นอยู่อย่างสงบใต้ท้องทะเล อย่างเป็นทางการครั้งแรก

ทั้งนี้ด้วยวัตถุประสงค์เพื่อร่วมกันหาข้อมูลเบื้องต้นให้กองทัพเรือนำไปใช้ประกอบการพิจารณาตัดสินใจในการวางระเบียบการเข้าเยี่ยมชมเรือหลวงคราม อันจะทำให้เกิดความปลอดภัยสูงสุดในการดำน้ำ และเพื่อส่งเสริมให้เกิดการดำน้ำท่องเที่ยวอย่างอนุรักษ์ โดยให้สภาพเรือคงความสมบูรณ์ เป็นที่อยู่อาศัยของสรรพชีวิตหลากหลายที่จะเกิดขึ้นบนเรือหลวงครามไปชั่วกาลนาน

อนึ่งการร่วมกับบริษัทพาโนรามาจะทำให้สามารถเผยแพร่ภาพและเรื่องราวของเรือหลวงครามที่นอนตั้งแท่นอยู่ใต้น้ำให้ประชาชนทั่วไปได้รับชมและรับทราบด้วย

[สายชล]

ภาพบางภาพที่ได้จากการสำรวจครั้งแรก.....

ภาพห้องสะพานเดินเรือ....

[สายชล]

สะพานทอดข้ามกราบเรือทั้งสองข้าง....

[สายชล]

ภาพกว้านที่อยู่ด้านข้างของกราบเรือ....

[สายชล]

นับจากวันที่เรือถูกนำไปวางตั้งแท่นใต้ทะเลจนถึงวันนี้....เวลาผ่านไปได้ 4 ปีครึ่งแล้ว

เรือคราม....เรือที่จมด้วยความตั้งใจของมนุษย์ ในวันนี้จะมีสภาพเป็นเช่นไรหนอ....

คำตอบก็คือ.....เรือครามในวันนี้ สวยงามและมีสีสันละลานตาขึ้นกว่าเดิมมากมาย......แต่อนิจจา น่าเสียดายที่ความละโมบโลภมากและการขาดจิตสำนึกของคนบางจำพวกกำลังทำลายความงดงามของเรือครามให้หมดไปทีละน้อยๆ....

เมื่อบ่ายวันอาทิตย์ที่ 24 มิถุนายน 2550....สายชลและสมาชิก SOS อีก 14 คน พากันไปลงดำน้ำที่เรือคราม.....

คลื่นลมเงียบสงบ  ผิวน้ำราบเรียบ  และกระแสน้ำที่เรือครามในบ่ายวันนั้นช่างนิ่งสนิทผิดกับหลายๆครั้งที่สายชลเคยมาลงดำน้ำที่นี่

ขณะเราไต่ลงไปตามสายทุ่นที่โยงเข้ากับท้ายเรือครามลึกลงไปๆ....สายตาของสายชลมองฝ่าน้ำสีเขียวๆ ขุ่นข้นด้วยตะกอนแขวนที่อยู่เบื้องล่าง แต่ก็ยังมองเห็นปลาสลิดทะเลฝูงใหญ่แหวกว่ายไปมา แทรกด้วยฝูงปลากระตักตัวเล็กๆสีเงินยวงที่ว่ายพุ่งไปทางโน้นทีทางนี้ที

ฮืมมมม....ขนาดยังไม่ถึงตัวเรือคราม ปลายังว่ายกันว่อน ที่เรือครามในวันนี้คงมีปลามากมายให้เราได้ชมกัน

ถึงแล้วเรือคราม....ปลาหลากหลายพันธุ์ว่ายกันขวั่กไขว่ไปมาหนาแน่นอย่างที่คาดไว้จริงๆ

[สายชล]

เสาเหล็กที่ตั้งเรียงรายอยู่ท้ายเรือมีทั้งเพรียงและหอยสองฝาสารพัดชนิดเกาะอยู่เต็มไปหมด กัลปังหาพัดสีแดงสดขนาดกว่าฟุตคลี่ติดอยู่เกือบทุกเสา เพิ่มความสดใสให้กับเรือครามได้มากทีเดียว...