กระดานข่าว Save Our Sea.net

                        Mabuhay......Puerto Galera, Philippines

สนามบินสุวรรณภูมิในเช้าวันอังคารที่ 7 เมษายน 2552 ช่างเงียบเหงาเสียจริงๆ....


เคาเตอร์เช็คอินของสายการบินไทย มองดูโหรงเหรงไม่คึกคักเหมือนเคย  พนักงานสาวสวยที่นั่งว่างอยู่พงักหน้าเชื้อเชิญให้เราไปใช้บริการอย่างมีอัธยาสัย


ไม่รอช้า....พวกเราสี่สาวกับหนึ่งหนุ่ม(แก่)รีบเข็นรถตรงไปทันที.....และเพียงไม่ถึง 10 นาที การเช็คอินของเราก็สำเร็จเรียบร้อย กระเป๋าสัมภาระที่บรรจุเครื่องมือดำน้ำเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวถูกส่งไปตามสายพานลำเลียงอย่างเรียบร้อยและรวดเร็ว


ทีนี้ก็มีเวลาไปหาอาหารเช้ารับประทานและทำธุระส่วนตัว  ก่อนที่จะเดินไปขึ้นเครื่องบินที่จอดเทียบเทอร์มินัลอยู่


เก้าโมงเช้า.....เครื่องบินโบอิ้ง 700-200 ก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า มุ่งหน้าตรงไป มานิลา เมืองหลวงของประเทศฟิลิปปินส์


เวลาผ่านไปเพียง 2 ชั่วโมง 55 นาที.....เราก็เห็นทะเลสีฟ้าครามในอ่าวหน้าเมืองมานิลาอยู่เบื้องล่างลิบๆ

    

อืมมมม.....เห็นภาพเมืองมานิลาอยู่ติดทะเลแล้วสวยจัง....อยากให้กรุงเทพฯของเราอยู่ติดทะเลบ้างแล้วล่ะค่ะ....

ลงจากเครื่องบินแล้ว....เราทั้งห้าคนซึ่งประกอบด้วย น้องเบิ้ด....น้อง Sky....น้องตุ๊กแกผา และสองสาย ก็เดินมาสมทบกับน้อง Coffee และ น้องSugary ที่เช็คอินเข้ามาก่อนและแยกไปนั่งคนละที


ใช้เวลาไม่นานนัก....เราก็ผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองและออกมาลากกระเป๋าหนักอึ้งไปที่หน้าประตูทางออก ที่เราคาดว่าจะมีคนจาก Club Mabuhay จากเมือง Puerto Galera มาคอยรับเรา


หุๆ....คอยอยู่ตั้งนานก็ยังไม่มีคนมารับ ทีนี้ก็เดือดร้อนน้อง  Coffee ต้องวิ่งไปหาตัวแทนบริษัททัวร์ให้ช่วยติดต่อให้  ผลปรากฎว่า คนจาก Club Mabuhay มาคอยเราอยู่ด้านนอกอาคารใหม่ (ที่สองสายยังไม่เคยไปใช้บริการ) อยู่นานแล้ว


กว่าเราจะขนของขึ้นรถสัญชาติเกาหลี และขึ้นไปนั่งบนรถได้ก็เล่นเอาเหงื่อตก 


รถแวนแล่นออกไปทางด้านใต้ของสนามบิน และฝ่าการจราจรที่ติดสาหัสตรงไปยังท่าเรือเมือง Batangas ที่อยู่ห่างออกไปจากมานิลาราว 120 กม. แต่เชื่อไหมคะ เราไปถึงท่าเรือเกือบห้าโมงครึ่ง ใกล้ย่ำสนธยาเต็มที  รวมใช้เวลาเกือบสามชั่วโมงกว่าจะถึงที่หมายปลายทาง


เรือบังก้าขนาดใหญ่ จอดรอเราอยู่ที่ท่าเรือนอกเมือง Batangas  กระเป๋าที่หนักอึ้งของเราถูกลูกเรือแบกขึ้นไปวางบนเรือแบบสบายๆ....ในขณะที่เราค่อยๆไต่กระดานแผ่นเดียวขึ้นเรือไปอย่างเก้ๆกังๆ....

เรือเดินเครื่องล่องใต้ไปยังเกาะ Mindoro ที่เมือง Puerto Galera ตั้งอยู่.....


เราสวนกับเรือหลายลำที่แล่นมาจากเกาะ Mindoro.....

เกาะ Luzon  เป็นเกาะที่ใหญ่ที่สุดและตั้งอยู่ทางตอนเหนือของฟิลิปปินส์  เมืองมานิลาซึ่งเป็นเมืองหลวง ตั้งอยู่ทางด้านตะวันตกตอนกลางของเกาะ Luzon ซึ่งอยู่ในเขตทะเลจีนใต้  ส่วน Batangas เป็นเมืองอุตสาหกรรมน้ำมันที่อยู่ด้านใต้ของเมืองมานิลา

ส่วนเกาะ Mindoro ที่เมือง Puerto Galera ตั้งอยู่นั้น อยู่ในทะเลจีนใต้เช่นกัน และอยู่ห่างจากเมือง Batangas ไปทางตะวันตกเพียง 30 กว่ากิโลเมตร เท่านั้น


ภาพแผนที่.....จาก The Dive Site of Philippines by Jack Jackson

ตามชายฝั่งของ Batangas มีบ้านเรือนตั้งอยู่หนาแน่น สลับกับโรงกลั่นน้ำมันที่มีอยู่หลายแห่ง.....  

คลังน้ำมันขนาดใหญ่สีขาวสะอาด มองเห็นได้ทั่วไปตามแนวชายฝั่งของ Batangas.....

เมื่อพ้นปากอ่าว....คลื่นลูกโตเริ่มวิ่งมากระทบหัวเรือ  น้ำสาดกระเซ็นเป็นฟองฝอย


พวกเรานั่งกินลมชมวิวกันไปอย่างไม่เดือดเนื้อร้อนใจ เพราะเรือแมงมุมยักษ์ "บังก้า" มีปีกไม้ไผ่ยื่นออกไปเหมือนขาแมงมุม ช่วยกันเรือไม่ให้โคลงเคลงเหมือนเรือบ้านเรา

น้อง Coffee ยิ้มหัว....ชักชวนให้เราดูน้อง Sugary ที่ขอซบหลับพักสายตาสักหน่อย เพราะเช้านั้นตื่นตั้งแต่ตีสี่เพื่อเตรียมตัวไปขึ้นเครื่องบิน... 

แต่สักพักเดียว....น้อง Coffee ก็ถึงคราลงไปซบตักน้อง Sugary หลับสนิทไปอีกคน......

ผิดกับสาวสวยคนนี้...น้อง Sky  นั่งยิ้มหวานไปได้ตลอดทาง....

ดวงอาทิตย์คล้อยต่ำลงจนจมหายไปในทะเล.....


เวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง.....เราเดินทางถึงอ่าว Small La Laguna ซึ่งเป็นที่ตั้งของ Club Mabuhay Resort  ที่พักของเรา


น้ำขึ้นล้นฝั่ง จนเรือบังก้าเข้าเทียบท่า (ที่จมน้ำ)ไม่ได้  จึงต้องใช้วิธีส่งเราลงแพเล็กๆหน้ารีสอร์ท แล้วให้เรือเร็วออกมารับเราอีกที

เจ้าหน้าที่ของรีสอร์ทออกมาต้อนรับเราด้วยคำพูด " Mabuhay"   ซึ่งแปลได้ว่า "ยินดีต้อนรับ"  หรือจะหมายความว่า "สวัสดี" แบบตากาล็อกก็ได้
 

รีสอร์ทแห่งนี้มีเจ้าของเป็นเกาหลี  ที่มาลงทุนสร้างรีสอร์ทที่น่ารักและสงบเงียบ และอยู่ติดทะเล ห่างไกลจากความวุ่นวายของหาด Sabang ซึ่งอยู่ถัดออกไปทางด้านตะวันออก 


เราได้ห้องพักที่อยู่ริมสระน้ำรูปฟรีฟอร์มที่น่าเล่นมากๆ  แถมยังไม่ไกลจากห้องอาหารและ Dive Shop นัก


เราลงทะเบียนและรับกุญแจห้องแล้วก็ตรงดิ่งเข้าห้องพัก  เมื่อเก็บของเข้าที่เข้าทางแล้ว ก็ออกมารับประทานอาหารเย็น ที่แสนอร่อยกัน  จากนั้นก็เข้าห้อง...อาบน้ำ และขึ้นเตียง หลับสนิทไปจนเช้า.....

 
 

เช้าวันใหม่......ฝนตกหนักจั๊กๆตั้งแต่เช้ามืด   


เราเดินหลบฝนไปทานอาหารเช้าที่ห้องอาหาร ซึ่งมีให้เลือกอยู่สองอย่างคือ American Breakfast กับ อาหารฟิลิปปินส์  เราเลือกทานอาหารกันตามอัธยาสัย  ทานไปชมทะเลยามฝนตกไป  สนุกสนานดีค่ะ


เช้านี้มีแขกชาวเกาหลีกว่ายี่สิบคนเช็คเอ้าท์เดินฝ่าฝนออกจากรีสอร์ทไปขึ้นเรือกลับเข้าฝั่ง Batangas  วันนั้นรีสอร์ทเลยโล่งโจ่ง  เหลือแต่เราเจ็ดคนอยู่โยง   


ทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อย และเตรียมตัวจะไปดำน้ำ ฝนก็หยุดตกไปซะเฉยๆ แถมแดดแผดเปรี้ยงจนร้อนผะผ่าว.....

เราเดินข้ามฟากไปทางด้าน Dive Shop เพื่อจัดเตรียมอุปกรณ์ดำน้ำ  ซึ่งที่นี่มีการจัดระบบระเบียบไว้อย่างดียิ่ง 

เรามีช่องสำหรับเก็บของส่วนตัว   และเราได้รับหมายเลขสำหรับผูกกับ BCD  ซึ่งตรงกับไม้แขวนอุปกรณ์ของเรา   เมื่อประกอบอุปกรณ์เสร็จแล้ว ถังอากาศพร้อมอุปกรณ์จะถูกนำไปไว้บนเรือเร็ว  เมื่อถึงเวลาดำน้ำ เราก็ใส่ Wet Suit แล้วก็หอบแต่ฟิน...หน้ากาก....กล้อง....ไปลงเรือเท่านั้น

Dive Leader ของเรา เป็นหนุ่มตากาล็อกนาม Raymond ซึ่งดำน้ำเก่ง ปลอดภัย  รักษาวินัย และตาดีเยี่ยม


นอกจากแผนที่จุดดำน้ำทั้งหมดของ Puerto Galera แล้ว.....ก่อนจะลงดำน้ำทุกครั้ง Remond หรือไม่ก็เด็กเรือ จะเขียนแผนที่ของจุดดำน้ำไว้ในกระดานอย่างสวยงามและละเอียดเพื่อใช้ประกอบการบรี๊ฟที่จะบอกรายละเอียดสภาพภูมิประเทศของจุดดำน้ำ  แผนการดำน้ำ  และสิ่งที่น่าสนใจในแต่ละจุด   

#17  Sabang Wreck


ถึงเวลาดำน้ำแล้วล่ะค่ะ......


ไดฟ์แรกของการดำน้ำในทริปนี้  เป็นการดำน้ำตื้นๆง่ายๆ เพื่อเป็นการทดสอบการดำน้ำของพวกเราชาวไทย.... Raymond เลยจัดให้เราไปดำน้ำที่เรือจมสามลำเล็กๆที่อยู่ในอ่าวซาบัง ซึ่งที่นี่เขาเรียกกันว่า  "Sabang Wreck" 


เด็กเรือเขียนแผนผังของจุดดำน้ำไว้ให้เราอย่างสวยงาม เล่นเอาน้องเบิ้ดซึ่งเป็นจิตรกรมืออาชีพเห็นแล้วยังทึ่ง....

เราก้าวลงไปที่ชายหาดหินกรวดบริเวณหน้ารีสอร์ทที่เรือจอดเทียบอยู่  เมื่อทุกคนพร้อม เรือก็แล่นฉิวออกไป....


เพียง 2 นาทีเรือก็หยุดกึกบริเวณห่างจากอ่าว Sabang เพียง 150 เมตร.....แล้ว Remond ก็สั่งให้เราใส่อุปกรณ์ดำน้ำ พร้อมกับนั่งห้อยก้นที่กาบเรือ  เตรียมพร้อมจะหงายหลังทำท่า Back Rool ลงไปในน้ำทะเลสีคราม


"1....2....3....Go......"


สิ้นเสียง Remond เสียงตูมๆจากการที่ตัวพวกเราตกกระทบน้ำก็ตามมา


"ฮุ้วววววว......น้ำเย็น"   เสียงคุณสายน้ำและน้องๆอีกหลายคนส่งเสียงครวญคราง


ไม่มีเวลาคิดมาก ....Raymond สั่งพวกเราให้มุดน้ำลงไปตามแนวสายทุ่นทันที.....


น้ำใสมองได้ไกลกว่า 20 เมตร....แถมยังไร้กระแสอีกด้วย  ที่พื้นทรายขาวสะอ้านไม่ห่างจากสายทุ่นนัก  มีเรือไม้ลำเล็กๆจมอยู่ลำหนึ่งที่ความลึกราว 17 เมตร โดยวางตัวอยู่ในแนวตะวันออก-ตะวันตก 

เมื่อมองจากด้านใต้  เรือลำนี้ดูสมบูรณ์ดี....

ที่ไหนได้.....พอไปใกล้ๆ  เราเห็นด้านซ้ายของเรือยุบหายไปกองกับพื้นหมด....  

ส่วนด้านขวา....ไม้กระดานก็หายไปหลายแผ่นแล้ว.....


Remond บอกเราว่าเรือลำแรกนี้ และเรือลำที่สองที่อยู่ใกล้ๆกันถูกพายุไต้ฝุ่นจมลงเมื่อ 30 ปีก่อน  ที่เหลือให้เห็นนี้ก็นับว่าบุญแล้ว...

สิ่งที่น่าสนใจของจุดดำน้ำนี้ก็คือ จะมีปลากบสองตัว สีน้ำตาลและสีเทาอาศัยอยู่  ถ้าไม่อยู่ลำที่หนึ่ง ก็จะไปอยู่ลำที่สอง หรือไม่ก้ลำที่สาม....

เราเลยช่วยกันว่ายรอบเรือหาปลากบกันใหญ่....

หาปลากบเท่าไรก็ไม่พบ....

เจอแต่เจ้าหน้ามู่ทู่......ปลาหิน Reef Stonefish ที่ตัวใหญ่ยักษ์ขนาดจัมโบ้  ตัวยาวเกือบฟุต  หัวโตราว 10 ซม. แถมมีปลาสิงโตตัวโตเป็นบอดี้การ์ดอีก...

ดูภาพขยายด้วยเลนส์มาโครนะคะ ว่าหน้าตาเจ้าปลาหินตัวนี้อัปลักษณ์เพียงใด....

Raymond พาเราดำน้ำไปทางด้านตะวันตกจากเรือจมลำแรก.....

แผล๊บเดียวก็ถึงเรือจมอีกลำหนึ่ง ซึ่งลำนี้มีสภาพทรุดโทรมยิ่งกว่าลำแรกอีกค่ะ...

หัวเรือและกลางลำเรือพังทลายไปหมด  เหลือให้เห็นแต่โครงเรือส่วนท้ายไว้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น.....

เสน่ห์ของเรือจมลำนี้อยู่ตรงระเบียงไม้ท้ายเรือที่เป็นช่องๆให้มองลอดไปเห็นอีกฝั่งหนึ่งได้....

เราช่วยกันตามหาปลากบจนทั่วลำเรือ....

ไปเจอปลากบครีบเหลือง....ตาเหลือง....ชูสองนิ้ว  อยู่บนเสากระโดงเรือ..... :-X :-X :-X

จากเรือลำที่สอง....เรามุ่งหน้าไปทางเหนือ

สมอเรือที่นำมาใช้ผูกสายทุ่น....เห็นแล้วก็ชอบใจ  เพราะเข้ากับบรรยากาศเรือจมดีจริงๆ....

เรือจมลำที่สามอยู่ลึกกว่าลำอื่นๆคือที่ความลึกราว 21 เมตร แต่เล็กกว่าลำอื่นๆ เพราะเป็นเรือใบไฟเบอร์ ขนาดเล็ก


เมื่อสองสายไปดำน้ำที่นี่ครั้งแรกเมื่อร 5 ปีก่อน  เรือจมลำนี้ยังอยู่ในสภาพที่ใหม่เอี่ยมอยู่เลย  ตอนนี้....สิ่งมีชีวิตเริ่มมาเกาะติดเต็มลำเรือแล้ว.....   

เรือจมลำนี้ สามารถว่ายเข้าไปในตัวเคบินเรือได้ เราเลยว่ายเข้าว่ายออกกันสนุกสนาน... แล้วก็ว่ายรอบเรือเพื่อหาปลากบกัน

โชคเป็นของเรา....ปลากบยักษ์ (Giant Frogfish) สีน้ำตาล ขนาดลูกฟุตบอล เกาะอยู่ที่ขอบหน้าต่างเคบินของเรือลำนี้....

ปลากบตัวนี้แม้จะหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัว.....แต่สำหรับเรา  เขาน่ารักมากค่ะ....

ถ้าไม่เชื่อ.....ลองถามน้อง Sugary และ น้อง Sky  ดูสิคะ.....

ภาพมาโครของน้องปลากบค่ะ....

ข้างๆเรือลำนี้ยังมีของดีให้เราดูอีกนะคะ.....


ปลา Fingered Dragonet เพศเมีย ตัวจิ๋ว คลานต้วมเตี้ยมๆอยู่ที่พื้นทราย ใกล้ๆเรือจม....

ปลาจิ้มฟันจระเข้ Robust Ghost Pipefish ตัวสีน้ำตาลแดง ตัวเล็กจิ๋ว เนื้อตัวสกปรกมอมแมมด้วยเศษทราย ว่ายขนานอยู่กับพื้นทราย ซึ่งต่างจากปลาจิ้มฟันจระเข้ปีศาจ (Harlequin Ghost Pipefish)  ที่ส่วนมากจะเห็นว่ายหัวทิ่มหัวตำเสมอ

Remond พาเราว่ายกลับเข้าไปในเขตน้ำตื้นขึ้นเรื่อยๆ จนไปหยุดที่แนวปะการังน้ำตื้นความลึกเพียง 8 เมตร.....


ที่นั่นเราได้พบ ปูอุรังอุตัง (Urang-Utang Crab) ตัวจิ๋ว อยู่ในกอปะการังลูกโป่ง (Bubble Coral)

ส่งท้ายไดฟ์นี้ด้วยทากทะเลพันธุ์ Chromodoris  fidelis ตัวเล็กจิ๋ว ที่สีสันสดใส....

เป็นการดำน้ำไดฟ์แรกของทริป ที่นำความสุขสนุกสนานมาสู่เราอย่างมาก....

Raymond ก็ดูจะมีท่าทางโล่งใจที่ไม่ทำให้เราผิดหวัง......

สองสายเห็นเรือจมพวกนี้แล้ว คิดถึงเจ้า "ซี่โครงไก่" ซึ่งเป็นเรือจมเล็กๆที่เคยอยู่ที่ใต้ทะเลหน้าหาดนวล พัทยา แต่เมื่อไม่นานมานี้ถูกสมอเรือทิ้งโครมๆใส่จนแหลกราญ


หากทะเลบ้านเราจะมีกลุ่มเรือจมเล็กแบบนี้แถวเขตน้ำตื้นๆบ้าง ก็จะกลายเป็นแนวปะการังเทียมที่อาศัยของสรรพชีวิตใต้ทะเลทั้งหลาย  และจะเป็นจุดดำน้ำที่ดึงดูดใจให้นักดำน้ำพากันไปชื่นชมได้ง่ายๆโดยไม่ลำบากยากเย็นนัก   

เรือแล่นกลับเข้าไปที่รีสอร์ท เพื่อให้เราได้พักผ่อนสักสองชั่วโมง ก่อนที่จะดำน้ำใหม่อีกครั้งก่อนทานอาหารเที่ยง


เราพากันวิ่งไปเข้าห้องน้ำ....ล้างตัว...ชงน้ำชากาแฟที่มีให้ดื่มฟรีตลอดเวลา  แล้วก็นั่งเขียน Logbook กันอย่างสบายอารมณ์....  

ชอบรูปปลากบที่อยู่ตรงหน้าต่างจังเลยค่ะ น่ารักมั่ก ๆ


 :-*

# 15  Anton's Wreck


ถึงเวลาดำน้ำไดฟ์ที่สอง......


Raymond บอกเราว่าจะพาเราไปดำน้ำที่เรือจมชื่อ Anton's Wreck ที่อยู่ในอ่าวซาบังไม่ไกลจากเรือจมสามลำที่เราดำไปแล้วนัก  แต่คราวนี้จุดเรือจมจะอยู่ลึกกว่าคือ 23 เมตร  โดยเราจะกระโดดลงไปบริเวณทุ่นที่ความลึกราว 15 เมตร แล้วขึ้นเหนือไปที่จุดเรือจม  

เมื่อเราดำลงไปที่พื้นทรายใต้สายทุ่น ....เม่นไฟ หรือ Fire Urchin ขนสั้นๆสีสันสดใสแต่พิษร้ายเหลือก็นอนเล่นอยู่เกลื่อน  

ดำไปได้ไม่ไกลนัก...Raymond ก็หยุดชี้ให้เราดูดาวขนนกสีขาวกอเล็กๆที่กองอยู่บนพื้นทรายอย่างโดดเดี่ยว


จากกการบอกเล่าของ Raymond และ Moon ผู้จัดการ Club Mabuhay ที่ยังเป็นทั้งครูสอนดำน้ำและช่างภาพด้วย ทำให้เรารู้ว่ามีของดีอยู่ที่นี่แน่นอน


ดูดีๆสิคะ....เห็นไหมว่าของดีที่ว่าคืออะไร.....

ถ้าไม่เห็น.....ก็ชมภาพนี้ต่อเลยค่ะ....


ปลาจิ้มฟันจระเข้ปีศาจ (Harlequin Ghost Pipefish) สองตัวที่แปลงกายเป็นสีขาวกลมกลืนกับดาวขนนกที่เกาะอยู่


ช่างน่ารัก....น่าเอ็นดู มากๆเลยค่ะ....


แต่น่าแปลกใจ  เพราะ Raymond และ Moon บอกว่าจะมีอยู่ 4 ตัว สองคู่ ซึ่งเป็นปกติวิสัยที่ปลาพันธุ์นี้ต้องอยู่เป็นคู่ผัวตัวเมีย   แต่นี่เป็นตัวเมียทั้งคู่  เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าตัวผู้อีกสองตัวนะ

ไม่ห่างจากกอดาวขนนกที่มีปลาจิ้มฟันจระเข้นัก....เราก็เห็นเรือจมที่มีสภาพไม่ผิดกับเจ้า "ซี่โครงไก่"...เรือจมที่หาดนวล พัทยานัก  คือเห็นแต่กระดูกงูเรือโผล่ขึ้นมาเหนือพื้นทรายเป็นซี่ๆ  แต่ที่น่าประทับใจคือทั้งลำเรือถูกประดับประดาอย่างงดงามด้วยดาวขนนก....ไฮดรอยด์.....กัลปังหากิ่งเล็กๆที่มีโพลิปสีขาวบานสพรั่ง และสัตว์เกาะติดประเภทหอยและเพรียง

สิ่งที่ทำให้เรือจมลำนี้มีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น  ก็คือปลาค้างคาว หรือปลาหูช้างพันธุ์  Hump-headed Batfish ที่ตัวโตกว่าชามเปลขนาดใหญ่ ที่ว่ายวนเวียนอยู่รอบๆเรือจม

ที่น่าขำก็คือ มีปลาปักเป้า  Map Puffer ขนาดใหญ่พอๆกับปลาหูช้าง มาต่อคิวเข้าแถวว่ายไปว่ายมาด้วย....

เราว่ายวนเวียนชื่นชมความงามของเรือจมลำเล็กๆนี้อยู่นานด้วยความประทับใจ....

บนเรือจมมีสัตว์เกาะติดอยู่มากมาย  แต่ที่สายชลชอบมากก็คือเพรียงหัวหอมที่ไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนสองชนิด ที่ไม่ทราบสายพันธุ์


ชนิดหนึ่งเป็นตัวสีขาวใสและมีลายสีน้ำตาลอมเขียวประอยู่ทั่วตัว   ส่วนอีกชนิดหนึ่งตัวหนาๆมีลายดำขาวและเกาะกลุ่มอยู่กันเป็นโคโลนี่....

บนเรือจมเห็นทากอยู่ตัวเดียว แต่ก็ทำให้เรายิ้มได้อย่างดีใจ เพราะเป็นทากที่ชื่อ  Hypselodoris bullockii   สีม่วงขลิบขาวตัวสวย

เราเริ่มถอยออกจากเรือที่ระดับความลึก 23 เมตร และไต่ระดับขึ้นไปในที่ที่ตื้นขึ้นๆ  ระหว่างทางได้พบเม่นไฟตัวหนึ่งที่มีของดีที่ทำให้ต้องร้องกรี๊ดๆด้วยความดีใจ


Coleman's Shrimp (Periclimenes colemani  ) คู่หนึ่งเกาะอยู่บนหลังเม่นไฟ.....ตัวโตนั่นเขาบอกว่าเป็นตัวเมีย  ส่วนตัวเล็กเป็นตัวผู้.....


เห็นไหมคะ....ไม่ว่ามนุษย์หรือสัตว์ เพศเมียใหญ่กว่าเพศผู้เสมอ..... :-X :-X :-X


จะสังเกตเห็นหอยฝาเดียวตัวสีขาวเล็กลักษณะคล้ายหอยชักตีน  อาศัยอยู่บนตัวเม่นไฟด้วย  ในตำราเขาเรียกว่าหอย Luetzenia asthenosomae   ซึ่งเป็นสัตว์ที่อาศัยอยู่บนตัวเม่นไฟเช่นเดียวกับ Coleman's Shrimp และ Zebra Crab

กระแสน้ำเริ่มแรงขึ้นๆ....การจะว่ายกลับไปในเขตแนวปะการังชายฝั่งที่อยู่ตื้นๆเป็นไปได้ยากมาก  เราต้องว่ายไปเกาะสายทุ่นเพื่อไต่ระดับขึ้นไปช้าๆและพักน้ำได้อย่างสบายๆ ไม่ต้องเหนื่อยมาก 

ถึงกระนั้นก็ตาม เมื่อโผล่ขึ้นมาที่ผิวน้ำ  เราพบว่าเราไหลตามน้ำมาไกลเป็นกิโลเมตร  คือจากหน้าอ่าวซาบัง ที่อยู่ด้านตะวันออกของรีสอร์ท มาโผล่เกือบถึงปลายแหลม Small La Laguna ซึ่งอยู่ทางด้านตะวันตก  และเลยรีสอร์ทเราไปไกล



เราใช้เวลาในการดำเรือจม Anton's Wreck ไปเกือบชั่วโมง  และประทับใจกับการดำน้ำครั้งนี้มาก....

หลังขึ้นจากน้ำ....เรารีบเข้าห้องน้ำล้างเนื้อล้างตัว ที่ห้องน้ำในส่วน Dive Shop ของรีสอร์ท  แล้วก็รีบไปเปลี่ยนชุดแห้ง เตรียมตัวทานข้าวกลางวันซึ่งเป็นอาหารเกาหลีร้อนๆ

เจ้าของรีสอร์ทเข้ามาพูดคุยทักทายเราด้วยอัธยาสัยอันดียิ่ง  เขาบอกว่าจะเข้าเมืองมานิลาหลายวันกว่าจะกลับมา เขาขอให้เราดำน้ำให้สนุก และหวังว่าจะอร่อยกับอาหารเกาหลีที่จะนำมาเสริฟ

เราไม่ค่อยสนใจอาหารเกาหลีเท่าไร เพราะอย่างไรก็สู้อาหารทั้งเกาหลีทั้งไทยที่บ้านเราไม่ได้  แต่กล้วยห่อแป้งทอดกรอบๆหวานๆนั่น ต้องขอเพิ่มเป็นพิเศษ เพราะช่างอร่อยเหลือเกิน....

พออิ่มแล้ว....ก็ถึงเวลาพักผ่อนนอนหลับเอาแรงก่อนจะดำน้ำไดฟ์ต่อไปในช่วงบ่ายสามโมง.....


หาวววว....ไปนอนดีกว่า....

ช่างน่าเพลิดเพลินจริงๆ... ยิ่งได้คนเล่าเรื่องที่แสนเก่ง ภาพที่แสนสวย...เฮ้อออออออ ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าอ่านเรื่องราวการท่องเที่ยวจากพี่สองสายอีกแล้ววววววว  :-* :-* :-*
อ้าววววววว เข้ามาปาดพี่สายชลซะง้านนนนนนนน อิอิ ประทานโทษคะ  :-[ :-[ :-[

ขอบคุณจ้ะน้อง kaew และน้อง kungkings.... :-*

อ่านต่อนะคะ....

#18  Sabang Point


กำลังหลับอย่างสบายอารมณ์.....ถึงเวลาดำน้ำซะแล้ว.....


หุๆ....ขนาดวันแรกนะคะนี่  เริ่มจะเหนื่อยซะแล้ว.....


ไดฟ์นี้....Raymond พาเราไปดำน้ำที่ปลายแหลมด้านตะวันออกสุดของอ่าวซาบัง  พอหงายหลังลงถึงผิวน้ำแล้วคว่ำหน้ามองลงไป เราก็เห็นแนวปะการังน้ำตื้นที่อุดมสมบูรณ์


ยังไม่ทันตั้งตัว....ฝูงปลาดุกทะเลตัวเล็กๆก็ดาหน้ามาทักทาย   

จริงๆแล้วคุณหนูปลาดุกทะเลทั้งหลายท่านไม่ได้สนใจใครหรอกค่ะ  ท่านใช้ปากตลุยคุ้ยเขี่ยหาอาหารกินตามพื้นทรายไปเรื่อยๆ จนตะกอนคลุ้งตลบไปทั่วบริเวณที่ท่านอยู่...

แนวปะการังที่นี่สมบูรณ์มากๆ ทั้งที่มีความลึกเพียง 5 เมตรหรือ 15 ฟุตเท่านั้น  ทั่วบริเวณเต็มไปด้วยปะการังแข็ง....ปะการังอ่อน (ประเภทปะการังหนังสีเทาๆ)....ดาวขนนก....ดอกไม้ทะเล....ฟองน้ำครก....ฯลฯ 


ที่นี่เหมาะสำหรับการดำน้ำแบบ Skin จริงๆค่ะ....

ดาวขนนกหลากสีสันดูจะขึ้นหนาแน่นมากกว่าสัตว์ทะเลชนิดอื่น  ทำให้ทั่วบริเวณสดใสสว่างไสวเพิ่มขึ้นมาก....

 :-*

การดำน้ำสองไดฟ์ที่ผ่านมา...เราไม่ได้เห็นฝูงปลาเศรษฐกิจเลย  แต่ที่นี่พอจะมีฝูงปลากะพงเหลืองว่ายวนเวียนเพิ่มสีสันให้ดูมีชีวิตชีวามากขึ้น....

ปะการังจานกอใหญ่ๆเริ่มเจริญงอกงาม  ที่อยู่สูงขึ้นไปบนกองหินหรือปะการังโขดดูจะมีรูปทรงที่สวยงาม ชูช่อขึ้นสู่ด้านผิวน้ำ

แต่ส่วนที่ขึ้นติดอยู่กับพื้นทรายกลับบานแบ และเอียงกระเท่เร่ มีเศษทรายซาดซัดเข้าไปกองอยู่ตามตัวปะการัง ซึ่งสาเหตุน่าจะมาจากกระแสน้ำที่ไหลแรง หรือฤทธิ์ของพายุไต้ฝุ่น

เห็นแล้วสงสาร....อยากจะไปปัดทรายออกจากปะการังจานจริงๆค่ะ  แต่ไม่มีเวลาให้ทำเช่นนั้น  เพราะทรายทับถมหนาเหลือเกิน....

สายชลได้เห็นปลาผีเสื้อหยาดน้ำตา  (Teardrop Butterflyfish) สีเหลืองซีดๆ ว่ายอยู่อย่างโดดเดี่ยว และลุกลี้ลุกลน....


โดยปกติแล้วปลาผีเสื้อหยาดน้ำตาจะว่ายหากินอยู่เป็นคู่ๆ....แล้วคู่ของเจ้าปลาผีเสื้อหยาดน้ำตาตัวนี้หายไปไหนหนอ

เราว่ายไปจนถึงหน้าผาที่ตัดตรงลงไปที่พื้นทรายความลึกราว 22 เมตร ขณะสายชลก้มลงไปมองกอกัลปังหาพัดสีม่วงกอใหญ่ที่อยู่เบื้องล่าง  กระแสน้ำก็ดูดตัวลงไปจนถึงพื้นเบื้องล่างอย่างรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน


หุๆ....คราวนี้เลยได้ถ่ายภาพกัลปังหากอสวยสมใจ โดยมีน้อง Coffee เป็นนายแบบให้....   

กว่าจะตะเกียกตะกายกลับขึ้นไปที่ขอบหน้าผาได้ก็เล่นเอาเหนื่อยเลยล่ะค่ะ.....

เราว่ายตื้นขึ้นไปใกล้ผิวน้ำ.....ที่นี้ก็เลยได้เห็นของดีๆอีกมากมาย


เพรียงหัวหอม (Sea Squirts) ของโปรดของสายชล นอนยิ้มหวานคอยอยู่


แบบนี้สีชมพูหวานๆ อยู่กันเป็นครอบครัวใหญ่ ที่ใต้สะพานหาดตาแหวน เกาะล้าน นั้นมีให้เห็นอยู่มากมาย  ซึ่งดูจะธรรมดาๆไปหน่อยนะคะ 


แต่ที่นี่มีสีเหลืองอ่อน....หวานแหววได้ใจและใสสะอาดกว่ากันเยอะเลยล่ะค่ะ  

สีน้ำเงินอมม่วงและมีสีเหลืองทองแวววาวแซมอย่างนี้ เมืองไทยไม่มีให้เห็น  สวยน่ารักดี เสียแต่ตะกอนจับจนเขลอะไปหน่อย....

นี่สิคะ....ถูกใจใช่เลย


เพรียงหัวหอมสีส้มแปร๊ด ตัวเป็นปล้องๆทึบสลับใส  อยู่รวมกันเป็นช่อๆ เหมือนดอกพวงแสด  เพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรกในชีวิต  เห็นแล้วต้องแอบร้องกรี๊ดๆอยู่ในใจ.....

อดแอบแซวไม่ได้ค่ะ ที่อยู่หลังหินนั่น เป็นดาวขนนกชนิดใหม่เหรอคะพี่สายชล

เบริ์ดเองก็ชอบเพรียงหัวหอมเหมือนกันค่ะ แม้ที่บ้านเราจะเป็นแค่ใส ๆ มันหยุ่น ๆ ใส ๆ ชอบลอยมาใส่มือเบริ์ด แต่มันน่ารักดี

 :-* ;D ;D ;D
สดใสทั้งสรรพสิ่งใต้ทะเล และ รอยยิ้มพี่ๆเพื่อนๆ
รอชมต่อนะค้าบ

 :-* :-* :-*ใสแจ๋วเลย ขอบคุณค๊าบบ :-* :-* :-*  ต่อคิวด้วยคนอ่ะ

ขอบคุณค่ะน้อง Birdie...น้อง frappe....น้องแมลงปอ.... :)   :-*  :)


หยุดไปซะหลายวัน.....เล่าต่อเลยนะคะ.... ;D

ที่นี้ก็มาถึงหนูดีที่น่ารักทั้งหลาย.....


ตัวนี้ก็หนึ่งในสุดโปรดของสองสาย.....Nembrotha lineolata  กำลังยืดตัวข้ามสิ่งกีดขวางอย่างกระฉับกระเฉงไปหาเพรียงหัวหอมรับประทาน

ที่ประทับใจสุดๆในไดฟ์นี้ เห็นจะเป็นภาพที่คุณสายน้ำตั้งใจจะถ่ายภาพทาก Chromodoris quadicolor สีสันสดใสที่เกาะอยู่ในดงปะการังอ่อน  แต่พอนำภาพมาดูในภายหลัง พบว่ามีลูกหนูดี Nembrotha lineolata ตัวเล็กจิ๋ว กำลังยิ้มหวานหันหน้าสู้กล้องอยู่


น่ารักจริงๆเลยล่ะค่ะ.... :-*

หนูดีที่หาดูยาก  Philnopsis gardineri จากตระกูล Aglajidae ตัวสีน้ำเงินอมม่วง  ขอบตัวสีฟ้า กำลังมุดทรายหาอาหารกินอยู่

ทากสามัญที่เห็นอยู่ทั่วไป แต่อดไม่ได้ที่จะถ่ายภาพสักที......

Chromodoris willani  ตัวสีฟ้าสดใส เส้นลายที่ขอบและกลางลำตัวสีน้ำเงินเข้ม และพู่สีเงินระยิบระยับ ดูแล้วเพลินตาดีแท้....

ดอกไม้ทะเลลูกโป่งมีให้เห็นทั่วไปในบริเวณนี้


และแน่นอน...ปลาการ์ตูนหลากหลายพันธุ์อาศัยอยู่กับดอกไม้ทะเลลูกโป่ง


แต่ที่มีสีสันสดใสสวยงาม ต้องยกให้ลูกปลาการ์ตูนมะเขือเทศ Tomato Anemonefish ที่มีลายขาวพาดหลังดวงตาเส้นเดียว และตัวยังไม่แดงจนดำเหมือนตัวโตเต็มวัย


ให้เป็นของฝากน้องสามารถ หรือ Mr.Can ของเราค่ะ (ของฝากยังมีอีกเยอะแยะเลยล่ะค่ะ)....

ตัวนี้ไม่สวย....แต่น่ารักค่ะ  เพราะตัวเล็กนิดเดียว....Humpback Stonefish

ปิดท้ายไดฟ์ด้วยปลาจิ้มฟันจระเข้....Robust Ghost Pipefish ตัวเล็กนิดเดียว

น่ารักมากค่ะ..... :-*

ดำน้ำไปสามไดฟ์....พอแล้วสำหรับวันนี้


BCD และ Regulator ของเรา ถูก Remond และคนขับเรือ หิ้วขึ้นมาล้างทำความสะอาดและแขวนให้อย่างดี  ส่วนเรานั้นล้างหน้ากาก  ฟิน  บู๊ท และ WetSuit แล้วเก็บเข้าที่   เสร็จแล้วก็ล้างตัว จากนั้นก็พากันไปกระโดดน้ำในสระ ลอยตัวและว่ายเล่นกันอย่างมีความสุขสนุกสนาน

ที่รีสอร์ตมี Internet ให้เราใช้ฟรีตลอดเวลา 

ยามว่าง.....เราจึงได้ติดตามข่าวสารจากเมืองไทย และเข้าบ้าน SOS มาทักทายเพื่อนฝูงได้อย่างสบายอารมณ์....

เช้าวันใหม่.....อากาศสดใสยิ่งกว่าเดิม


พวกเราตื่นขึ้นมาอย่างสดชื่น หลังอาหารเช้า  เราก็พร้อมจะดำน้ำไปชื่นชมความงามและสรรพชีวิตใต้ท้องทะเลของ Puerto Galera

 # 41 Alma Jane Wreck


ไดฟ์แรกของวันที่สอง....Raymond จะพาเราไปดำน้ำที่เรือจมลำใหญ่หน้าหาดซาบัง ซึ่งจัดได้ว่าเป็นจุดดำน้ำล่าสุดของ Puerto Galera ซึ่งในกระดานแผนที่จุดดำน้ำของที่นี่ยังไม่ได้ระบุไว้อย่างเป็นทางการ


Raymond เล่าว่า เมื่อสองปีก่อน เรือชื่อ Alma Jane ซึ่งเป็นเรือสินค้าได้มาจอดหลบลมไต้ฝุ่นอยู่หน้าหาดซาบัง แต่ปรากฎว่าพายุไต้ฝุ่นครั้งนั้นรุนแรงมาก  และมาทีเดียวพร้อมกันสองลุก  เล่นเอาบ้านเรือนถูกพายุพัดกระเจิง และเรือ  Alma Jane ก็จมลง กลายมาเป็นเรือจมให้ร้านดำน้ำที่  Puerto Galera ได้พานักดำน้ำไปดำน้ำกัน


เรือจม  Alma Jane ความยาว 30 เมตร จมอยู่ในลักษณะตั้งแท่นอยู่บนพื้นทรายที่ความลึกราว 30 เมตร  ในแนวตะวันออก-ตะวันตก ขนานกับอ่าวซาบัง ตัวเรืออยู่ในสภาพที่เรียบร้อยดีและสวยงาม  ไม่มีสินค้าเหลืออยู่ในตัวเรือแล้ว


เช้าวันนั้น...กระแสน้ำแรงพอควร  จากผิวน้ำ เราไต่ลงไปตามสายทุ่นจนถึงดาดฟ้าด้านท้ายเรือที่ความลึกราว 25 เมตร   เรารีบมุดหลบกระแสน้ำไปที่ด้านท้ายเรือ ที่กระแสน้ำสงบนนิ่ง


หางเสือเรือยังอยู่ในสภาพดี ไม่มีส่วนใดที่แตกหักเสียหาย....
 

มีฝูงปลาหูช้างแหวกว่ายหากินอยู่ในบริเวณหางเสือเรือ.....

เราเริ่มเคลื่อนตัวต้านน้ำไปทางด้านขวาเพื่อมุ่งหน้าไปทางหัวเรือ.....



   

คุณสายน้ำไปพบน้องหนูดี  Nembrotha chamberlaini   กำลังจู๋จี๋ดู๋ดี๋กันอย่างมีความสุข.....

หนูดีตัวขวามือ ทำหนวดยืดหนวดหดอยู่อย่างได้อารมณ์รักเต็มที่....

ใกล้หัวเรือ....เราเริ่มเห็นเสากระโดงเรือตั้งสูงเด่นขึ้นไปทางผิวน้ำ....

หัวเรือ....

เราวนไปด้านซ้าย....

สมอเรือขนาดใหญ่กองอยู่ที่พื้นทราย

Raymond เริ่มพาเราไต่ขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือ ตามแผนที่ได้วางไว้ตั้งแต่ต้น....

เขาได้ย้ำกับเราไว้ก่อนแล้วว่า.....เมื่อขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือแล้ว ห้ามไต่ออกไปนอกเรืออีกเป็นอันขาด....

พวกเราจึงว่ายวนเวียนอยู่แถวดาดฟ้าเรืออย่างเคร่งครัด...

กลางดาดฟ้าเรือ ระเกะระกะไปด้วยเสาเหล็กและโครงหลังคาซึ่งเริ่มมีสัตว์มาเกาะติดมากมาย ทั้งพวกหอย เพรียง ดาวขนนก กัลปังหากิ่ง  ฯลฯ....

 Raymond พาเรามุดไปที่ใต้ท้องเรือ ซึ่งเพดานด้านบนถูกเปิดไว้เป็นระยะๆ.....

ตามเพดานและพื้นห้องใต้ท้องเรือ เริ่มมีกัลปังหาและปะการังอ่อนมาเกาะติดอย่างสวยงาม....

เรือลำนี้ดำไม่ยาก และสวยงาม....เราจึงดำน้ำกันอย่างมีความสุข.....

เราว่ายออกมาจนถึงดาดฟ้าด้านท้ายเรือ.....


ที่นั่น.....ปลาหูช้างว่ายมาทักทายเราอย่างเป็นมิตร....

เอ.....คุณสายน้ำนอนถ่ายภาพอะไรอยู่นะ.....

อ๋อ.....หอยฝาเดียวตัวสวยนี่เอง....

Raymond เริ่มพาเราว่ายจากตัวเรือ ตัดเข้าไปในเขตน้ำตื้นชายฝั่ง....


น้อง Sugary ยิ้มหวานสมชื่อ.....

สนุกสนาน ได้ความรู้ดีจัง
ขอบคุณที่นำมาฝากครับ


เขาได้ย้ำกับเราไว้ก่อนแล้วว่า.....เมื่อขึ้นมาบนดาดฟ้าเรือแล้ว ห้ามไต่ออกไปนอกเรืออีกเป็นอันขาด....

แต่ทำไมถึงห้ามออกนอกเรือครับ

แนวปะการังแข็งในเขตน้ำตื้นแถวๆที่เราว่ายไปพบนั้น แหลกราญด้วยฤทธิ์ไต้ฝุ่น  แต่น่าดีใจที่เริ่มมีปะการังอ่อนและกัลปังหาหลายชนิดเริ่มเจริญเติบโตบนซากปะการังแข็งที่ตายไปแล้ว.....

ภาพสวยจังครับ.....น้ำก็ใส...น่าไปจัง......สวยๆๆๆๆ :-*

อันนี้โดนมาแล้วครับ....มีพิษมากกว่าหอยแม่นดำๆ...พอสมควรแลย.....ค่อนข้างเจ็บและแผลที่โดนจะหายยากพอสมควร...ดังนั้นถ้าผู้ใดมีอาการแพ้มาก..ต้องพยายามหลีกเลี่ยงอย่างยิ่งครับ....

ขอบคุณค่ะน้อง nudie และน้อง Sea Man..... :-* :-* :-*


น้อง  nudie คะ.... ที่ไม่ให้ออกจากตัวเรือ เป็นเพราะน้ำแรงมาก  หากออกไป....จะหลุดไปตามน้ำซึ่งจะดูดไปที่ลึกๆได้  เขาเลยให้เราหลบอยู่ในตัวเรือซึ่งบังกระแสน้ำได้สนิทค่ะ


อิๆ....น้อง Sea Man  พี่สองสายถูกเม่นไฟไปหลายจึ๊ก  เจ็บแปล๊บๆ แสบๆคันๆตอนถูกทิ่ม  แต่โชคดีจ้ะที่ไม่แพ้มากจ้ะ  ขึ้นจากน้ำมาไม่นานก็หายเจ็บ หากใครแพ้พิษหอยเม่นไฟ ก็คงแย่อย่างน้องเตือนไว้แน่ๆจ้ะ....

บริเวณนี้มีหนูดีให้เห็นหลายตัว......แต่ละตัวตัวเล็กจิ๊ดเดียว.....


อย่างหนูดีตัวนี้  เป็นพันธุ์ Noumea laboutel   ตระกูล Chromodorididae ที่มีขนาดเล็กกว่าปลาย Pointer


อิๆ.....ช่างท้าทายฝีมือตากล้องเหลือเกิน....

คุณหนูดี  Chromodoris albonares นี่ก็ตัวเกินครึ่งเซ็นติเมตรมานิดเดียว.....คุณสายน้ำเห็นแล้วก็ร้องจ๊ากกกก....


แต่ก็ถ่ายมาได้ค่ะ.....

ค่อยยังชั่ว......หนูดี Chromodoris lochi    ตัวนี้ใหญ่หน่อย

Chromodoris reticulata    นี่ยิ่งสบาย  ตัวใหญ่ได้ใจจริงๆค่ะ....  

#4 The Hill


"อู๊ยยยยย.......น้ำเย็น"


เสียงของน้องเบิ้ด และน้อง Sugary ที่ไขมันน้อย  บวกกับเสียงของคุณสายน้ำที่ไขมันเยอะ ประสานเสียงกันขรมเมื่อตัวกระทบน้ำที่จุดดำน้ำชื่อ The Hill ซึ่งอยู่ในช่องแคบ ระะหว่างปลายแหลมของเกาะ Mindoro กับ เกาะเล็กๆชื่อ Medio  ที่อยู่ถัดไปจากอ่าว Big La Laguna และ Coco Beach ซึ่งอยู่ห่างออกไปด้านตะวันตกจากรีสอร์ตที่เราพัก เพียงนั่งเรือเร็วที่เราใช้ดำน้ำไปเพียงสิบนาที


เรือบังก้าและเรือเร็วที่พาคนไปดำน้ำทั้งแบบ Snorkel และ Scuba จอดอยู่ในบริเวณจุดดำน้ำแห่งนี้มากมายหลายลำ ซึ่งมากกว่าจุดดำน้ำอื่นๆที่เราได้ดำมาแล้ว


ที่นี่ต้องมีของดีแน่ๆ  คนถึงได้มาดำน้ำที่นี่หนาตา.....


กว่าจะรู้ว่าที่นี่มีของดีหรือไม่.....   เราก็ขอ Raymond พาเราไปดำน้ำซ้ำที่นี่รวมทั้งสิ้น 3 ไดฟ์  ไดฟ์ละกว่าชั่วโมงซะแล้ว....


รวมเวลาแล้วเราใช้เวลาถึงหนึ่งในสามของเวลาทั้งหมดของการดำน้ำที่นี่  ให้กับ The Hill เลยล่ะค่ะท่านผู้อ่าน......
 

เราทิ้งตัวผ่านน้ำขุ่นๆ ดิ่งลงไปจนถึงพื้นทรายใต้น้ำสีคล้ำๆ ตะกอนหนาๆ แลดูสกปรก


ยังไม่ได้ไปไหนไกล.....Raymond ก้ชี้ให้เราดูที่พื้นทราย


ฮื่อ......ไม่เห็นมีอะไรเลย.....

 

จ้องไป...จ้องมา....


โอ๊ะโอ.....นั่นอะไรขยับไปมา  ทางโน้นที....ทางนี้ที....


เห็นแล้วค่ะ....เห็นแล้ว....


ปลาผีเสื้อกลางคืน  Short Seamoth ตัวอ้วนพี ปากยาวๆทู่ๆ  ปีกบางใสแจ๋วปลายขลิบสีฟ้า จำนวนสองตัว  กำลังคลานต้วมเตี้ยมๆอยู่ที่พื้นทรายนั่นเอง

ดูกี่ครั้งๆ ก็เหมือนนกมากกว่าปลานะคะ...

นั่นอะไรคะ.....

 :-* :-* :-* :-* สวยยยยยยยยย ได้จายยยย เห็นแล้วกิเลสขึ้นอย่างแรง อยากลงทะเลแย้วววว

ขอบคุณจ้ะหนูไก่..... :-*


ขอให้ได้ไปดำน้ำสมใจจ้ะ.....แต่ไปดำน้ำตอนนี้เห็นทีจะเจอแต่ฝนนะจ๊ะ..... :)

ทาก Hydatina physis ที่หาดูยากนอนทอดกายเอียงกระเท่เร่อยู่ที่พื้นทราย 


เปลือกหอยลายๆและมีกระโปรงระบายสีสวยไม่ขยับเขยื้อน  พิจารณาดูดีๆ ได้เห็นว่าที่เปลือกมีรอยแตกปริ  เศษชิ้นส่วนของเนื้อขาดวิ่น....


โฮๆ...ดีใจที่ได้พบเห็นเจ้าทากพันธุ์นี้เป็นครั้งแรก  แต่ก็พาวิญญาณไปเฝ้าพระอินทร์ซะแล้ว....  :'(  

หมึกกระดองตัวจ้อยว่ายลอยไปก็ลอยมา.....

พอคุ้นกันหน่อย  เจ้าหมึกน้อยก็ทำตัวแสนเชื่อง ยอมให้ถ่ายภาพได้อบ่างใกล้ชิด....


ช่างน่ารักน่าเอ็นดูจริงๆ.....

ที่ใต้ท้องทะเลที่ The Hill.....มีม้าน้ำให้ดูมากมาย ไม่แพ้พัทยาของเรา แต่ม้าน้ำที่นี่มีหลายพันธุ์ และหลายสีสันกว่าที่พัทยามาก


อย่างตัวนี้.....เป็นม้าน้ำหนาม Spiny Seahorse สีเหลือง  ดาราดวงเด่นของที่นี่

ม้าน้ำหนามอีกตัว  แต่ตัวนี้สีออกแดงๆ  ใหญ่กว่าตัวสีเหลืองมาก...

ม้าน้ำตัวนี้ตัวเท่านิ้วก้อย  และสกปรกมอมแมมพอๆกับม้าน้ำของพัทยา  ดูไม่ออกว่าเป็นพันธุ์อะไรค่ะ...

ปลาจิ้มฟันจระเข้ปีศาจของ The Hill  มีทั้งพันธุ์  Robust  Ghost Pipefish....

และพันธุ์ Harlequin Ghost  Pipefish......

นั่นเขามุงดูอะไรกัน......


อ๋ออออ.......หมึกแปลงร่าง  Mimic Octopus  นั่นเอง....


คนเยอะอย่างนี้  หมึกแปลงร่างไม่ไหว  ขอหนีไปลงรูอย่างเดียว....

ถึงจะหาดอกไม้ทะเลให้ดูได้ยากเต็มที.....แต่ถ้าหาเจอ ก็จะได้พบกับกุ้งดอกไม้ทะเลตัวใสแจ๋วให้ชมเสมอ....

กุ้งดอกไม้ทะเลตัวนี้ใช่จะมีแค่ไข่เต็มท้อง.......แต่ไข่นั้นมีแน่นไปจนถึงหัวกุ้ง  ที่เขาบอกว่าจะมีแต่อุจจาระ....

ปูก็มีให้ดูค่ะ.....แต่เป็นปูนักมวยกล้ามใหญ่  ที่ไม่เกรงกลัวใคร....

ปลาไหลงู  Snake Eel  ที่โผล่แต่หัวหลิมๆออกมาดูผู้คนที่ผ่านไปมา....

ทากทะเลที่นี่ก็สวยแปลกตาดีค่ะ....


ทากทะเลตัวนี้เปิดตำราหาแล้ว ไม่ทราบว่าพันธุ์อะไรค่ะ....ใครทราบช่วยตอบที...  

ทากพันธุ์ Risbecia tryoni  ต่อแถวเป็นเด็กอนุบาล....

ทากขนตัวสวย  Phyllodesmium crypticum     ที่แทบดูไม่ออกวว่าคือทาก

ขนสีดำๆ....แห้งๆ.....มีตะกอนทรายคลุมอยู่เป็นหย่อมๆ


ถ้าไม่เดิน....ก็คงไม่ทราบว่านี่คือทากทะเลตัวหนึ่ง....

หมึกกระดองสีชมพูตัวเท่านิ้วก้อย......แอบซ่อนตัวอยู่เงียบๆ

ไม่ไกลกันนัก....มีลูกปลา Fingered Dragonet ตัวผู้  เล็กจิ๋วขนาดครึ่งหนึ่งของนิ้วก้อย คลานต้วมเตี้ยมอยู่ที่พื้นทราย


ครีบที่เหมือนกระโดงโยกเยกไปมาตามจังหวะการเดิน...

หน้าตาที่ดูใกล้ๆแล้ว ตลกดีค่ะ...

ปูเสฉวนที่นำกอดอกไม้ทะเลเล็กๆมาวางบนเปลือกหอยที่นำมาทำเป็นบ้าน กำลังจ้องปลาลิ้นหมาที่นอนอยู่ใกล้ๆไม่วางตา


ไม่แน่ใจว่าปูเสฉวนน้ำลายไหล เพราะอยากจะกินปลาลิ้นหมาหรือเปล่านะคะ.....

ลูกปลาวัวเขายาว  Long-Horned Cowfish ขนาดเท่าปลายนิ้วโป้ง   น่ารักมากๆค่ะ...


เช่นเดียวกับลูกปลานกขุนทอง Blackspot Razorfish   ที่ว่ายดุ๊กดิ๊กๆอยู่ไปมา....

มาถึงตัวเอกของจุดดำน้ำแห่งนี้......


ปลากบ  Painted Frogfish  สีส้มสดใสตัวเท่าเหรียญสิบบาท ยืนนิ่งอยูข้างกองฟองน้ำเส้นเล็กๆ....

ใกล้ๆกันนั้น....ปลากบ Painted Frogfish ขนาดเท่าๆกันแต่สีชมพูอมเทา  ยืนพิงฟองน้ำกิ่งสีชมพูอยู่ด้วยท่าทางสบายอารมณ์....

เราเฝ้ามองปลากบอยู่ดีๆ  จู่ๆก็มีม้าน้ำสีเหลืองว่ายมาเกาะฟองน้ำอยู่ข้างๆ....


สุดยอดสัตว์ที่เป็นไฮไลต์ของจุดดำน้ำแห่งนี้มารวมอยู่ด้วยกันอย่างนี้  นับเป็นโชคดีของเราจริงๆค่ะ.....

WOW !!!!!!  WOW !!!!!!  WOW !!!!!!

สวยใสไร้ที่ติจริงๆค่ะ น้ำใสแจ๋วเลยค่ะ พี่สายชล  เหมือนได้ไปดำเองเลย ( ดีจัง กะตังอยู่ครบ)

แถมได้ความรู้อีกเยอะแยะ เลยค่ะ          อ่านรอบนี้แล้ว (ใช้เวลานานมากกกกกกค่ะ)    อิ่มเลยค่ะ แล้วจะแว๊บเข้ามา

ดูใหม่นะค่ะ

มาปูเสื่อพร้อมขนมรออ่านต่อนะค่ะ  :-* :-* :-*

สามไดฟ์ของการดำน้ำที่ The Hill ผ่านไป โดยที่เราไม่เบื่อเลย  การลงดำน้ำที่นี่ในแต่ละครั้งมักจะได้พบสัตว์ตัวใหม่ๆเพิ่มขึ้นเสมอ  


นับว่า The Hill เป็น Muck Dive ที่วิเศษจริงๆ.....


พวกเรามีความสุขสนุกสนานกับการดำน้ำที่นี่มาก   แต่ทุกครั้งที่กลับขึ้นมาบนเรือหลังการดำน้ำแล้ว.....ด้วยความหนาวจากการดำน้ำกว่าชั่วโมงในน้ำเย็นๆ  สาวๆทั้งหลายก็เลยต้องมานั่งหลบลมและกอดกันกลม  ในขณะที่เรือวิ่งจาก The Hill กลับไปยังรีสอร์ท  

ขอบคุณจ้ะหนูสายรุ้ง..... :-* :-* :-*


เหลือจุดดำน้ำอีกสองจุดที่  Puerto Galera  ที่ก็สุดยอดเช่นกัน.....


ติดตามพร้อมของขบเคี้ยวต่อไปนะจ๊ะ..... :) ;D :)

#33 The Canyons


พอเห็นว่าเราดำน้ำกันได้ดีแล้ว.....เช้าวันสุดท้ายของการดำน้ำ  Raymond จึงพาเราไปดำน้ำที่ The Canyons ซึ่งเป็นจุดดำน้ำที่สวยที่สุด แต่กระแสน้ำรุนแรงและแปรปรวนที่สุด ของ Puerto Galera


วันนี้ลมตะวันออกค่อนข้างจะแรงกว่าวันอื่นๆ  เรือเร็วของเราแล่นฝ่าคลื่นที่สูงกว่าเมตรไปทางด้านตะวันออกของอ่าวซาบัง  เวลาผ่านไปกว่าสิบนาที  เรือก็แล่นไปจอดที่ใต้กระโจมไฟปลายแหลม  ที่คลื่นค่อนข้างสงบ


เรารีบแต่งตัวและหงายหลังลงน้ำทันทีที่ Raymond บอก 


ใต้ท้องทะเลที่น้ำสีครามใสแจ๋ว มองได้ไกลเกือบ 30  เมตร  กระแสน้ำที่ค่อนข้างแรง  พาเราไหลลิ่วๆไปทางด้านตะวันออกจากความลึก 15 เมตร ไปจนถึงความลึก 28 เมตร อย่างรวดเร็ว


ระหว่างทางเราผ่านดงกัลปังหาพัดสีม่วงที่ยืนต้นอย่างสวยสง่างาม  แต่ความแรงของน้ำทำให้เราไม่สามารถจะชื่นชมความงามของกัลปังหาเหล่านั้นได้นานนัก....  

เรายังลอยละลิ่วผ่านโขดหินสูงๆต่ำๆที่ดารดาษไปด้วยปะการังอ่อนหลากสีสัน......

เท่าที่ผ่านมา....เราไม่เคยเห็นความงามของใต้ท้องทะเลของ Puerto Galera เช่นนี้มาก่อน  จึงรู้สึกตื่นตาตื่นใจกันมาก

มีช่องแคบเล็กๆระหว่างหน้าผาที่สวยงาม.....เราลอดผ่านช่องแคบนั้นเข้าไป....   

พ้นจากช่องแคบไปแล้ว เป็นหุบผาปะการังอ่อนที่สามด้านถูกโอบล้อมด้วยโขดหินสูง  ส่วนอีกด้านเป็นเหวลึกที่มองไม่เห็นพื้นเบื้องล่าง 


ปลากะรังจิ๋วสีทองและหางแดงมากมายแหวกว่ายไปมา  ช่วยเพิ่มสีสันและความงามให้กับหุบผาแห่งนี้มากยิ่งขึ้น...  

Raymond เตือนเราไว้แล้วว่า  บริเวณหน้าผานั้น  จะมีกระแสน้ำดูดเราลงไปจนถึงความลึกกว่า 50 เมตรอย่างรวดเร็ว   


จากนั้นจะมีกระแสน้ำที่ดันให้เราพุ่งขึ้นไปจนถึงความลึกเพียง 15 เมตรอย่างรวดเร็ว  จนเราแซงฟองอากาศ ซึ่งจะเป็นอันตรายมาก เราจึงควรหลีกเลี่ยงไม่ไปใกล้หน้าผานั้น....

พวกเราปฏิบัติตามคำพูดของ Raymond อย่างเคร่งครัด.....


เลยได้แต่ว่ายวนเวียนชื่นชมความงามอยู่ในหุบผา  ซึ่งน้ำที่ใสแจ๋วบริเวณนั้นสงบนิ่งไร้กระแสน้ำอย่างสิ้นเชิง

ในหุบผานั้น.....มีกัลปังหาพัดสีเหลืองอยู่ต้นหนึ่ง....


Raymond ไปด้อมๆมองๆ ก้มหาอะไรอยู่ที่กัลปังหาต้นนั้น


ไม่นานนัก....เขาก็กวักมือเรียกพวกเราเข้าไปดู......


โอเย้......ม้าน้ำแคระ  Pygmy seahorse  (Hippocampus bargibanti  ) สีเหลือง น่ารักน่าเอ็นดู กำลังเกาะอยู่บนกิ่งกัลปังหา...
 

ม้าน้ำแคระตัวนี้  ตัวโตกว่าที่สองสายเคยเห็นที่ทะเลในอินโดนีเซีย  แต่เชื่อง  ไม่กระโดดหนีไปมาเหมือนที่อินโดนีเซีย

ม้าน้ำแคระตัวนี้น่าจะมีคู่อยู่บนกัลปังหาต้นเดียวกัน  แต่เราก็หาไม่พบ


เพียงได้เห็นตัวเดียว แต่น่ารักอย่างนี้ เราก็คิดว่าเพียงพอแล้วนะคะ.....

ด้วยความลึก 28 เมตร  ทำให้เราอยู่ที่หุบผานั้นได้เพียง 20 นาที  แล้วก็ต้องเตรียมลอยตัวขึ้นไปพักน้ำ....


ความงามของหุบผาแห่ง Puerto Galera แห่งนี้สวยงามและประทับใจเรามากๆ  และเราต่างหวังว่าจะได้มีโอกาศได้ไปดำน้ำที่นี่อีก....

งานนี้เราต้องค่อยๆลอยตัวขึ้นไปช้าๆเหนือหุบผาที่ความลึกราว 15 เมตร ที่จะพ้นจากกระแสน้ำที่ดูดลงและดันขึ้น อย่างที่เราเรียกว่า "Gust Current"  จากนั้นจึงค่อยๆทำการเปลี่ยนระดับความลึกไปจนถึงระดับ 5 เมตร เพื่อทำ Safety Stop


ลีลาการทำ Safety Stop ของพวกเราเป็นอย่างไร เชิญชมได้ ณ. บัดนี้.....


น้อง Sky.....  

น้อง Coffee และน้อง Sugary.....

น้องเบิ้ด....

น้องตุ๊กแกผา.....

#2  Manila Channel


เนื่องจากลมตะวันออกที่แรงและคลื่นที่สูงขึ้นตามแรงลม  ทำให้เราออกไปดำน้ำที่ The Canyons และจุดอื่นๆที่อยู่ทางด้านตะวันออกของซาบังไม่ได้  เราเลยจำใจต้องเลือกจุดดำน้ำทางด้านตะวันตกของซาบังแทน 


นอกจาก The Hill ที่เราเต็มใจเลือกไปดำน้ำที่นั่นถึง 3 ไดฟ์แล้ว  เราได้สุ่มเลือกจุดดำน้ำชื่อ Manila Channel ที่อยู่ทางด้านตะวันออกของเกาะ Medio  ในขณะที่ The Hill อยู่ในช่องแคบด้านตะวันตกของเกาะ  Medio กับปลายแหลมซาบังของเกาะ Mindoro


ถ้าไม่มีข้อมูลมาก่อน เราคงนึกว่า Manila Channel คงไม่ต่างจาก The Hill ที่อยู่ใกล้ๆกัน 


แต่ในความเป็นจริงนั้น....Manila Channel เป็นแนวปะการังที่สวยงามและสมบูรณ์มาก  ตั้งแต่ชายเกาะ  Medio ไปจนถึงจุดที่ลึกลงไปใต้ทะเล อุดมสมบูรณ์ไปด้วยปะการังแข็งนานาชนิด ปะการังอ่อนประเภทปะการังหนัง ฟองน้ำครก ฟองน้ำกิ่ง  แส้ทะเล  กัลปังหาพัด ปลา และทากนานาชนิด   

ฟองน้ำกิ่งสีฟ้าอ่อน ที่สีตัดกับฟองน้ำครกสีแดง ทำให้ทั่วบริเวณสดใสขึ้น....

ปะการังแข็งนานาพันธุ์ขึ้นอยู่ทั่วบริเวณ  มีฟองน้ำกิ่งหลายชนิดขึ้นแทรกอยุ่...

กองหินสูงๆต่ำๆที่กระจายอยู่ทั่วบริเวณ ทำให้ภูมิทัศน์ของ Manila Channel มีเสน่ห์ ไม่น่าเบื่อ


ปะการังอ่อน (Xenia sp.) และไฮดรอยด์ที่มีลักษณะเหมือนต้นเฟิร์นขึ้นอยู่ตรงโน้นตรงนี้  ช่วยลดความกระด้างของปะการังแข็งให้ดูสวยขึ้นเป็นกอง.....

ดงแส้ทะเลสีขาวขึ้นอยู่หนาแน่นบนแนวลาดลงไปสู่จุด Drop Off  มีฟองน้ำครกใบโตๆรูปทรงแปลกๆขึ้นแทรกอยู่ทั่วไป....   

พอมีฟองน้ำเยอะ....ทากทะเลที่กินฟองน้ำเป็นอาหารอย่างทากพันธุ์  Jorunna funebris  ก็พลอยมีเยอะตามไปด้วย....

กินไป....ผสมพันธุ์ไป....แล้วก็ออกไข่ไป....

ส่วนไข่สีแดงเหมือนดอกกุหลาบชูช่ออยู่บนหินอย่างนี้  ตำราบอกว่าเป็นไข่ของทากตัวโต อย่าง Spainish Dancer

ส่วนหนูดีพันธุ์  Nembrotha lineolata   ไม่สนใจใคร.....ก้มหน้าก้มตากินเพรียงหัวหอมสีฟ้าอย่างเอร็ดอร่อย  

เพรียงหัวหอมสีเหลืองตัวโต อ้าปากกว้างกรองกินอาหารที่ลอยมาตามน้ำ.....


เอ...มีทากทะเลพันธุ์ไหนที่กินเพรียงหัวหอมตัวโตพันธุ์นี้บ้างนะ....

ยังมีเพรียงหัวหอมอีกหลายเผ่าพันธุ์อยู่ในบริเวณนี้....

หนอนหลอดที่นี่ ชูหนวดปลิวไสว  ไม่ตื่นกลัวเหมือนหนอนท่อบ้านเรา ที่พอเฉียดเข้าไปใกล้ก็หดหนวดหายเข้าไปในท่อซะแล้ว.....

มาถึงของฝากน้องสามารถ


ปลาการ์ตูนที่นี่ตัวโตขนาดฝ่ามือและดุขนาดว่ายมาไล่กัดนักดำน้ำที่ผ่านไปมา.....


คุณปลาการ์ตูนลายปล้อง (Clark's Anemonefish) ตัวนี้ไม่ได้ไล่กัดอย่างเดียว แต่มีรายกายร้องขู่ดัง ป๊อกๆๆ....

น้องปลาการ์ตูนมะเขือเทศตัวนี้ก็ใช่ย่อย....ไล่กัดคนไม่เลือกหน้าเหมือนกัน...

ปลาเหยี่ยว Ring-Eyed Hawkfish เกาะนิ่งๆอยู่บนกิ่งปะการัง....

Raymond พาเราดำลึกลงไปบริเวณหน้าผา.....


ที่นั่นมีกัลปังหาสีชมพูอมม่วงหลายต้น....


น่าขัน....ที่ต้นหนึ่งมีรูแหว่งเป็นวงตรงบริเวณที่มีปะการังรูปร่างประหลาดขึ้นอยู่...   

ส่วนอีกต้นหนึ่ง.....Raymond  ตรงดิ่งเข้าไปมองหา Pygmy Seahorse โดยมีพวกเราช่วยกันลุ้นอยู่ข้างๆ....

ลุ้น.....

ในที่สุด....Raymond  ก็พบว่า กัลปังหาพัดต้นนี้มี Pygmy SeaHorse อยู่หลายตัว  เราเลยได้เข้าไปถ่ายภาพกันคนละมุม.....

Pygmy Seahorse ที่ได้เห็น เป็นพันธุ์ Hippocampus bargibanti   เช่นเดียวกับที่เราได้เห็นที่ The Canyons แต่มีสีชมพูอมม่วงเหมือนกัลปังหาพัดที่เขาเกาะอยุ่

จ๊ะเอ๋......

ใกล้หมดเวลาดำน้ำ....เราเริ่มว่ายขึ้นไปตามลาดเนินที่อยู่สูงขึ้นไปใกล้ผิวน้ำ....

เราจบการดำน้ำที่ Manila Channel และการดำน้ำที่ Puerto Galera ด้วยความสุขและสนุกสนาน.....

 :) :) :)
นั้งดูรูปไป อ่านเรื่องไป แล้วก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียวอย่างมีความสุข
และนึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านมาอย่างมีความสุขจริงจริงคร๊าบบบ
...
ยิ่งตอนหงายหลังตูมลงน้ำแล้วต้องร้องจ๊ากเพราะหนาววววจริงจริง
แถมขึ้นมาหนาวหนักกว่าเดิมต้องนั่งต่อแถวกอดกัน ทั้งขำและมีความสุขล้นจริงจริงคร๊าบ
...
ขอบพระคุณพี่น้อยอย่างมากมายก่ายกอง :-*
ที่มีรูปสวยและเรื่องหนุกๆ
((ที่จำได้แม่นยำกว่าศิษย์สติเบลออย่างไอ้สองเกลอหัวแข็งที่ครูอุตส่าห์พกไปด้วย ???))
...
ขอบพระคุณท่านพี่จ๋อม(((ท่านหัวหน้าแก๊ง...หนาวโว๊ยยยยย)))
ที่ร่วมเก็บภาพประทับใจ (((และเป็นท่านหัวหน้าที่ตูมก่อนหนาวก่อน)))
และเป็นเบื้องหลังคุณครูของเราในการลดขนาดภาพเพื่อให้เราได้ชมกันคร๊าบบบ
...
ขอบคุณติ่งกับนู๋หวานที่เลือกที่พักได้สุดยอด!!!จ้า
...
ขอบคุณอุ้มที่ให้ฮู้ดสุดเปรี่ยวและอุ่นกบาลพี่ยืมใส่ตลอดทริปจ้า
อ้อ..กระดิ่งน้อยที่เขย่าเท่าไรก็ไม่มีใครได้ยินแต่เคาะแท็งค์ได้ดีมากมาก...น้อง :(
และชี้ของกระจิ๋วหลิวให้พี่ได้ยล จนพี่ปรับสายตาได้จ้า
...
ขอบคุณพิ้งค์สำหรับทริปอนิเลาที่สวยและหนุกหนานไม่แพ้กันเรยยยจ้า
ที่พักเก๋ อาหารอร่อย สร้อยมุกเพียบ!!! อิ อิ
...
ขอบคุณพี่ๆ เพื่อนๆ และน้องๆ ที่ร่วมทริปทุกท่านจ้า
...
...
ว่าแต่ว่า
อยากไปอีกจังเลยคร๊าบบบพี่น้อยยยยยยคร๊าบบบบบ ;D

 :-* :-* :-*

ถ่ายทอดความประทับใจได้สวยสดงดงาม  สนุกสนาน แถมได้ความรู้ความบันเทิงครบรส เลยค่ะ พี่

อ่านไปยิ้มไป นึกถึงความประทับใจ สุข สนุกสนาน มากๆ เลย 

ต้องขอบอกเหมือนพี่เบิ๊ดอีกคนว่า อยากไปอีกจังเลยคร๊าบบบบ 





 

ถ่ายเจ้าตัวนี้ได้มาเหมือนกันค่ะ ได้ลองค้นๆดูแล้ว ก็น่าจะเป็นพันธุ์   Chromodoris collingwoodi  ค่ะ

ขอชมเพิ่มเป็นพิเศษอีกที รูปม้าน้ำปิ๊กมี่ของพี่สองสาย สวยเด็ดไปเลยค่ะ ชอบมากๆ โดยเฉพาะ 2 ตัวมาจ๊ะเอ๋กัน อิอิ :-* :-* :-*

ฝันดีคร๊าบบบบ
พี่น้อย...พี่จ๋อม :-*

ขอบคุณน้องเบิ้ด....น้องหวาน (รวมน้องติ่งด้วย)  เช่นกันจ้ะ ที่ทำให้ทริปครั้งนี้สนุกสนานมากๆ  และทำให้เราได้ที่พักและที่ดำน้ำที่วิเศษสุดๆ..... :-* :-* :-*


Chromodoris collingwoodi.....ไปเปิดดูใน Sea Slug Forum  แล้วใช่เลยจ้ะ....ขอบคุณหนูหวานนะจ๊ะ ... :-*


ส่วนภาพเจ้าปิ๊กมี่จ๊ะเอ๋กันนั่น  ตอนถ่ายก็ไม่เห็นหรอกค่ะ  พอมาดูที่หลังถึงได้เห็น.... :-X :-X :-X


จริงๆเรื่องนี้ยังมีภาคพื้นดินต่อ พร้อมกับภาคปิดเรื่อง  แต่ง่วงนอนแล้วล่ะจ้ะ.....ขอไปนอนก่อนนะจ๊ะ.... :)

หนูเบิ้ดจะทำงานทั้งคืน แล้วเข้านอนเช้าอีกใช่ไหมจ๊ะนี่..... ;)


ราตรีสวัสดิ์จ้ะ...(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_06.gif)

เย็นวันสุดท้ายของการดำน้ำที่ Puerto Galera.....เราร่นเวลาการดำน้ำให้เสร็จเร็วขึ้น เพื่อจะได้มีเวลาเดินข้ามอ่าวจาก Small La Laguna ที่ Club Mabuhay  ตั้งอยู่ ไปยังอ่าว Sabang ที่อยู่ถัดไปไม่ไกลนัก


ทางเดินซีเมนต์เล็กๆขนาดพอเดินสวนกันไดัที่เรียบไปตามแนวชายฝั่งในเย็นวันนั้น  ดูจะมีผู้คนมากมายเดินสวนกันไปมา


พอพ้นแหลมอันเป็นที่ตั้งของร้านดำน้้ำดัง Asia Dive ไปได้นิดเดียว  เราก็เห็นอ่าวซาบัง ในมุมมองที่ไม่ได้เห็นจากเรือที่เรานั่งออกไปดำน้ำ


ตึกรามบ้านช่อง....รีสอร์ท...ร้านค้า....ร้านอาหาร  อัดแน่นอยู่บนชายฝั่ง  ส่วนในทะเลหน้าอ่าวก็มีเรือบังก้า....เรือเร็ว.....และแพสำราญ  จอดอยู่ระเกะระกะ....

พ้นจากทางเดินซีเมนต์.....เราต้องเดินย่ำลงไปบนหาดทรายที่กระดำกระด่างมีเศษขยะตกอยู่เกลื่อน  ส่วนที่ยังเปียกชื้นอยู่ มีซากสาหร่ายสีน้ำตาลติดค้างอยู่เป็นทาง

ผู้คนเดินไปมาขวักไขว่ขึ้น.....  

ตามร้านขายอาหารและบาร์ที่ตั้งอยู่หน้ารีสอร์ตต่างๆ (ส่วนมากจะเป็น Dive Resort) มีผู้คนทั้งหัวดำหัวแดงนั่งดื่มกินและสนทนากันอย่างมีความสุข....


สาวแท้ๆและสาวประเภทสอง  ออกมาออหน้าบาร์เพื่อเรียกความสนใจจากลูกค้า....


ที่นี่ดูจะไม่แตกต่างจากพัทยาเมื่อสัก 30 ปีที่ผ่านมาเลย.....

มองออกไปในอ่าวซาบัง.....แพสำราญสีสันสดใสสองแพ กำลังส่งเสียงเพลงเร่าร้อนแว่วสะท้านมาตามลมจนถึงชายหาด 


ตัวแพอัดแน่นไปด้วยผู้คนที่ดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน


ขนาดแพเต็มอย่างนั้น....เรือบดเล็กๆยังคงพาคนไปส่งเพิ่มเติมให้กับแพสำราญอยู่ตลอดเวลา


จะเกิดอะไรขึ้นหนอ  ถ้าแพเกิดล่มขึ้นมา  และผู้คนบนแพกำลังอยู่ในสภาพที่เมามาย...

ที่ชายน้ำหน้าหาดทราย......สาหร่ายสีเขียวและสีน้ำตาลคลุมก้อนหินขนาดเล็กๆจนถึงขนาดเท่าหัวคนกระจัดกระจายอยู่ทั่วไป....


ที่นี่คงจะมีอาหารที่สาหร่ายต้องการอุดมสมบูรณ์ดี  สาหร่ายจึงเจริญเติบโตงอกงามได้อย่างนี้


เด็กๆที่ไม่รู้อิโหน่อิเน่ลงไปหาความสำราญด้วยการเดินหากุ้ง หอย ปู ปลา ดูเล่นที่ดงสาหร่ายชายน้ำ....

เดินไปเรื่อยๆ.....ไม่นานเราก็พบที่มาของอาหารที่สาหร่ายชื่นชอบ....


อาคารเกือบทุกแห่งบนหาดทรายของอ่าวซาบังทิ้งน้ำเสียตรงลงทะเลหน้าอ่าว


น้ำเสียเหล่านั้นบางจุดก็ไม่มีกลิ่น...แต่บางจุดก็มีกลิ่นเหม็นฉุนเฉียว


อี๊.....ถ้าเป็นอย่างนี้่ก็หมายความว่าที่เราไปดำน้ำหน้าอ่าวซาบัง  ตัวของเราก็ต้องถูกห้อมล้อมไปด้วยส่วนของน้ำเสียเหล่านี้นะสิคะ..... :(

ที่เด็ดไปกว่านั้น.....เราเห็นขี้เมาเดินเด้งหน้าเด้งหลังออกจากก๊วนวงเหล้าริมชายหาด ไปรูดซิปยืนแอ้นฉี่ให้ผู้คนที่เดินผ่านไปมาได้เห็นอย่างไม่นึกละอาย (หน้าและใจ)


แถมเพื่อนฝูงที่เมาได้ที่เช่นกันส่งเสียงเชียร์และยิ้มหัวอยู่อย่างสนุกสนาน


อยากจะถ่ายภาพมาให้ชม....แต่กลัวจะโดนสหบาทา แบนแต๊ดแต๋อยู่ที่อ่าวซาบังซะก่อน

ความเสื่อมโทรมที่กำลังคืบคลานเข้ามาสู่แหล่งดำน้ำที่มีชื่อเสียงของฟิลิปปินส์ทำให้เราหมดอารมณ์ที่จะเดินต่อไปให้สุดปลายอ่าว....


เราหันหลังกลับ.....และเดินจากซาบังมาด้วยความเศร้าใจ.....


ถ้ายังไม่มีการแก้ไขในเรื่องความสะอาด....สุขอนามัย.....การกำจัดน้ำเสีย.....และการทิ้งขยะของซาบังให้ถูกต้องและทันการณ์แล้ว   ในไม่ช้า....ฟิลิปปินส์จะสูญเสียแหล่งดำน้ำที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งของโลกไปอย่างน่าเสียดาย

เราเดินกลับไปที่อ่าว Small La Laguna  ที่สงบเงียบ และสะอาดสะอ้าน


น้ำที่อ่าวนี้ใสสะอาด ปราศจากสาหร่ายและขยะ   เด็กๆสามารถเดินเล่นน้ำที่ชายหาดได้อย่างปลอดภัยไร้กังวล

ฮืมมมมม.....เรารู้สึกรัก  Small La Laguna  ขึ้นมาอีกอักโข....

เช้าวันที่ 11 เมษายน 2552.......


ถึงเวลาที่ต้องลาจาก Club Mabuhay  และ Small La Laguna แล้วล่ะค่ะ


เราเดินล่ำลาสถานที่และผู้คนที่ได้ให้ความสุขสนุกสนานกับเรามาตลอดสามวันสามคืนด้วยความอาลัย.....

ลาก่อน......Small La Laguna......


จนกว่าจะพบกันใหม่......  

ทริปนี้เป็นทริปที่สมบูรณ์แบบและให้ความสุขสนุกสนานแก่สองสายมากๆ....


ขอขอบคุณน้อง Coffee และน้อง Sugary  ที่เป็นธุระช่วยจัดหา Dive Resort ที่ดึและคุ้มค่าให้กับเรา


ขอขอบคุณทุกคนที่ได้ร่วมทริปและร่วมสร้างบรรยากาศแห่งความสุขสนุกสนานเบิกบานใจตลอดการเดินทางตั้งแต่ต้นจนจบ


หวังว่าเราจะได้ร่วมทริปไปดำน้ำและท่องเที่ยวด้วยกันอีกนะคะ....น้องCoffee.....น้อง Sugary.....น้องเบิ้ด.....น้องSky.....และน้องตุ๊กแกผา.....     




 

เย้ๆๆๆ สนุกจริงๆครับ เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยเลยครับ ขอบคุณ คุณพี่ที่เอาเรื่องดีๆมาให้เราได้ชมกัน ขอบพระคุณ ม๊ากกๆ คร๊าาาาาาาาบ (http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/yoyo/emo/yoyo-21.gif)

 :-* :-* :-* :-*

...ขอคันรายการหน่อยนะครับ...ไม่รู้Wetsuit ของใครลืมไว้ที่ Aniloa นะครับ...รูปดังนี้ครับ...เผื่อเป็นของสมาชิกที่ไปด้วยนะครับ...ขอบคุณครับ...

ดูเพลินมากเลยค่ะพี่สองสาย บวกกะความร้อนในเบ้าตา อยากไปด้วยยยยยยยยยยยยยยย  >:(

ขอบคุณมากค่ะ  น้อง Blue Day .....น้องOo.....น้อง payoon.....


เดี๋ยวจะมีมีภาค Anilao และ Tall Lake ต่อค่ะ  ขอพักสักครู่....

เห็นด้วยกับหลายๆคน
รู้สึกเหมือน "ได้ไปด้วย"  ;D

แอบสงสัยอยากถามพี่สายชลว่า ดำน้ำที่นั่นได้พบเศษแหหรืออวนเหมือนทะเลบ้านเราบ้างหรือเปล่าครับ



รอชมภาคต่อด้วยคน ขอบคุณครับ  ;)

ขอบคุณค่ะน้องดอกปีบ..... :-* :-* :-*


เราไปดำน้ำที่โน่นไม่เคยเห็นเศษอวน....สายเบ็ด.....หรือลอบในทะเลของฟิลิปปินส์เลยค่ะ  เพราะทั้ง Puerto Galera และ Anilao ล้วนเป็นเขตอนุรักษ์ที่ห้ามทำการประมงทุกชนิด  และคนของเขาก็ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด  เพราะเขารู้ว่าทะเลเป็นอู่ข้าวอู่น้ำของเขา  ผู้คนแถวนั้นล้วนมีอาชีพที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวและดำน้ำทั้งสิ้น


หากทำการใดที่เป็นการทำลายทะเลและสิ่งแวดล้อมในทะเลก็เหมือนเขาทุบหม้อข้าวของตัวเองค่ะ


เมื่อไรคนและทะเลบ้านเราจะเหมือนบ้านเขาบ้างก็ไม่ทราบนะคะ.... :'(  

ขอบคุณค๊าบบบ ....  :P :P :D :D....

ขอบคุณพี่สายชลค่ะ ... ที่นำภาพสวยๆมาให้ยล :-* :-*
สวยมากจริงๆค่ะ  ...

จะรอชม ชุดต่อไปนะคะ ....

ขอบคุณเช่นกันค่ะ น้องแมลงปอ.....น้อง Sunshine...... :-* :-* :-*


ไปเปิดเรื่องใหม่ให้แล้วค่ะ.....เชิญติดตามอ่านได้นะคะ..... :) ;D :)

สวยจริงๆ ครับ อิจฉา  >:( แถมยังจะมีภาคต่ออีกด้วย

Mabuhay...Philippines ไตรภาค
story by  สายชล  ณ บ้าน SOS   ;)

ขอบคุณรูปสวย ๆ  และเรื่องราวดี ๆ ครับ  :-* :-* :-*

ว้า  ทำไม DM Diveshop ที่คู่ผมดำด้วยหาของไม่เก่งเท่าของกลุ่มพี่สองสายนะ   หลาย ๆ จุดก็ไปดำเหมือน ๆ กันเลย  :( :( :(   

ผมว่าแล้วมันต้องมีพวก pygmy และจิ้มฟันอ่ะ  ขยันไล่หาเกือบทุกกอเลยนะ  แต่ไม่เจอสงสัยต้องฝึกยุทธอีกเยอะ  DM ที่ร้านก็บอกหายากนะไม่ค่อยมีหรอก

เอกุ้งใส ๆ นี่ถ่ายยังไงอ่ะครับพี่  ผมเจอเยอะนะแต่ถ่ายโฟกัสไม่ค่อยได้เลย  ???

ขอบคุณค่ะน้อง arttaporn.....น้อง ok3..... :-* :-* :-*



เริ่มต่อภาคสอง.....Mabuhay......Anilao, Philippines แล้วค่ะ  ติดตามอ่านได้นะคะน้องอ้น... ;D


เรื่องเห็นของดีนี่ พี่ว่ามันเป็นเรื่องของโชคเหมือนกันนะคะ....ให้เก่งแค่ไหน ถ้าไม่มีโชคก็หาของดีไม่พบนะคะน้องโอ.... :-X :-X :-X


ส่วนเรื่องถ่ายกุ้งให้ชัดนั้น....ให้โฟกัสที่ตากุ้งไว้ค่ะ  ถ้าตาชัด ภาพก็ออกมาดีเองค่ะ.... :D
   

ตามไปชมต่อที่ Anilao แล้วค่ะ  ;D

นึกว่าเมืองไทย แถวสวนสน แม่รำพึง หรือกรุงเทพฯ แถวคลองเตย ซะอีกครับ เป็นความเหมือนทางวัฒนธรรมจริงเลยครับ บางมุม ในซอยแถวสุขุมวิท ก็เห็นแทกซี่ทำอยู่หลายที

ผมว่าจะจัดประกวดภาพถ่าย ด้านมืดแบบนี้สักที ให้แม่ค้า กับสามล้อเป็นกรรมการตัดสิน

ก๊ากกกก..... ความคิดดีจริงๆ   ภาพถ่าย "มุมมืดที่มุมตึก....ข้างกำแพง.....ริมรั้ว".....:-X :-X :-X


ตากล้องต้องไปประกันชีวิตไว้ก่อนนะคะน้อง nudie......มิฉะนั้นอาจบาดเจ็บก่อนถ่ายภาพเสร็จได้.....

สุดยอดไปเลยคะ... :) :) :)

เรื่องราวน่าติดตาม ภาพสวยมาก  :D

ขอบคุณค่ะน้อง kungkings....คุณคนพักน้ำ  (ยินดีต้อนรับสู่ SOS ด้วยค่ะ.... ::))...... :-*

ยินดีต้อนรับ คนพักน้ำ ด้วยคนค่ะ ....  :o :o :o ::) ::) ::)
พักน้ำแล้ว มาพักผ่อนที่บ้าน เอส โอ เอส นะค่ะ  ได้ทั้งความเพลิดเพลิน สาระและความรู้เพียบค่ะ:-* :-* :-*

 :-* :-*

ตามมากดูด้วยคน......สวยสุดยอดไปเลย (เพิ่งมีโอกาสเปิดNetนี่แหล่ะค่ะ)
คิดถึงๆๆๆๆๆๆๆ ประสบการณ์ดำน้ำต่างประเทศของพวกเรา.....มือใหม่หัดดำ(....ดำน้ำ ไม่ใช่ตัวดำ).....เนอะพี่เบิ๊ดเนอะ5555
อึ้มมมมมมขึ้นมาจากทะเล......ลงสระว่ายน้ำอุ่นๆ .....ขึ้นจากสระก็หน้าห้องพักนอนต่อ.......จากหน้าห้องพัก เดินอีก 50 เมตร ก็มุมรับประทานอาหาร......รับประทานแล้ว เดินมาอีก 20 เมตร ก็Dive shop.....OHO  สวรรค์ของมือใหม่หัดดำจริงๆเยย....Cycle of Happiness

แฮ่กๆ
ตามดูตามอ่านถึง 3 วัน กว่าจะดื่มด่ำได้ครบทุกอรรถรส

ขนาดไม่ได้มีโอกาสไปร่วมทริปนี้ด้วย แค่ได้อ่าน ได้ดูรูป ยังรู้สึกสนุกสนานและตื่นตาตื่นใจไปด้วยเลยล่ะค่ะ

พี่สายชลจะรู้มั้ยน๊าว่า พี่ได้ทำให้ที่นี่เป็นอีกหนึ่งที่ที่หนูสองคนอยากจะไปและคิดว่าจะต้องไปให้ได้เล๊ย :)

..
..

แต่อ่านเรื่องการรักและหวงแหนดูแลสิ่งแวดล้อมในทะเลของคนที่นั่นแล้วงงๆจังเลยค่ะ  ???

ในขณะที่ เค้าห้ามทำการประมงทุกชนิดและคนของเขาก็ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดนั้น ในอีกมุมของหาดที่อยู่ไม่ไกลกันนั้น(ซาบัง) ผู้คนที่นั่นกลับทิ้งขยะและของเน่าเสียลงทะเลกันอย่างหน้าตาเฉย

มันอะไรกันคะเนี่ย  :( :(

ขอบคุณค่ะน้อง  วาฬเผือก^^..... :-* :-* :-*


พี่สองสายไปที่นี่เป็นครั้งที่สองแล้ว.....แต่ไม่เคยเบื่อกับการดำน้ำที่นี่เลยค่ะ  และขนาดจุดดำน้ำเดียวอย่าง The Hills  ลงไปสามไดฟ์ ก็ยังรู้สึกไม่สะใจเลย


เรื่องการทิ้งน้ำเสียลงทะเล นับเป็นจุดบอดของที่นี่ค่ะ  ถ้าทางการและผู้ประกอบการยังไม่ตระหนักถึงปัญหาเรื่องนี้  อีกหน่อยสภาพของอ่าวซาบังคงไม่ต่างกับพัทยาบ้านเราอย่างแน่นอน  ซึ่งจะเป็นเรื่องที่น่าเสียใจและน่าเสียดายมากค่ะ  

อืมปัญหาระดับชาติกันอีกแล้วสิเนี่ย....เฮ้อ

ว่าแต่ว่าจะไปเมื่อไหร่ อย่าลืมตาม สามเกลอหัวแข็งจอมป่วนด้วยเด้อ.....ที่ไหนที่ครูไป เราจะตามครูไป(ป่วน)ด้วย55555

...ไปแล้ว ก็ไปอีก ยังมีบางสิ่งบางอย่างที่ต้องกลับไปเก็บตกอีก....ไม่เชื่อถามนู๋หวานดูจิ หุหุหุ

 :-*  :-*

เพิ่งได้อ่านวันนี้เองค่ะ คิดถึงความสนุก ณ ตอนนั้นจังเลย

 :-* 8) :-*

หมายถึงเรื่องไหนคะพี่ ปลาแมนดารินหน้าที่พัก หรือกลับไปต่อยกะปลาวัว หรือว่าจะไปกว้านซื้อถั่วดิ้งด่อง
อิอิ ไงๆก็อยากกลับไปอีก ถ้าได้กลับไปอีกจะพกสายฉีดชำระติดไปด้วย......เอ้อ