กระดานข่าว Save Our Sea.net

สืบเนื่องมาจากทางออฟฟิศส่งไปทำภารกิจกู้โลกที่อินโดนีเซียเป็นเวลา 2 เดือนกว่า
เงินเดือนก็ไม่ได้ขึ้นให้ เลยเข้าไปนั่งกินในเหลาเคล้าแอลกอฮอล์ไม่ได้ทุกวัน
อาหารที่หม่ำ ๆ เป็นประจำก็ตามข้างถนน (จะให้ทำกินเองก็นะ บางทีสุนัขยังไม่กล้ารับทานเลย)

.. จากการตระเวนสำรวจแล้ว พบว่า ...
ร้านริมทางส่วนใหญ่ รสชาดดีกว่าร้านหรู แถมราคายังทำให้กระเป๋าหนักอยู่ได้อีกหลายมื้อ
เอาเป็นว่า มันจะมีอะไรน่ากินข้างทางถนนเมืองอิเหนากันมั่ง ลองดูต่อได้เลยจ้า

(( topping กำลังกิน Otak Otak คล้าย ๆ ลูกชิ้นปลา บางเจ้าก็คล้ายทอดมัน หน้าตาบ่งบอกถึงความอร่อย ))

เริ่มที่อาหารโปรดของท้อปก่อนเลย นั่นคือ Sate Kambing (สะเต๊ะแพะ)
ในร้านเดียวกันนี้ ส่วนใหญ่จะขาย Sate Ayam (สะเต๊ะไก่) ด้วย แต่ไม่มีหมูนะจ๊ะ
ขายเป็นชุด ชุดละ 10 ไม้ หรือไม่ก็สั่งเพิ่มหรือลดก็ได้ แล้วแต่จะกิน

แล้วก็ต้องเลือกว่าจะเอาซอส Kecap (ซีอิ๊วหวาน) หรือซอส Kacang (ถั่ว) แถมพริกดองน้ำส้ม พร้อมอาจาดให้ด้วย
กินกับ Nasi (ข้าว) หรือ Lontong (ข้าวเหนียวแท่งหั่นเป็นท่อน ๆ รสชาดเหมือนข้าวเหนียวสามเหลี่ยมที่เรากินเป็นขนมหวาน)

ถึงแม้ว่าจะอ่านไม่เห็นว่าร้านนั้นขายอะไร แต่ควันขโมงขนาดนี้ บอกได้เลยว่าสะเต๊ะ
(มันจะแถมมะเร็งไปด้วยหรือเปล่าก็ไม่รู้จะ แต่อร่อยอ่ะ ... นึกแล้วซี๊ด)

ส่วนเมนูที่ชาวอิเหนาฮิตเป็นพิเศษ ทำง่าย สั่งกินด่วนได้ รสชาดดี
ได้แก่ .... แอ่น แอน แอ๊น ... Nasi Goreng หรือข้าวผัดนั่นเอง
จะให้ดี ต้องกินกับชาดำเย็นสไตล์อินโด Tehbotol

เข้าข้างทางร้านไหน นึกเมนูอื่นไม่ออก สั่งเลย Nasi Goreng กับ Tehbotol
รับรอง .. มีขายทุกร้าน (จะเอาไข่เจียวด้วย สั่ง Naso Goreng Special เลย)

ลักษณะพิเศษของการกินอาหารที่นี่คือ ไม่ใช่อาหารทุกอย่างที่กินด้วยช้อนส้อม
อย่าง Ayam Bakar (ไก่ย่าง) ที่มากับ Nasi Putih (ข้าวสวย) เค้าใช้มือกินกัน
เวลาเห็นถ้วยน้ำที่เค้าเสิร์ฟมาให้ด้วย อย่าคิดว่าเป็นน้ำซุป .. มันคือน้ำล้างมือนะจ๊ะ

ร้านริมทางที่ขายอาหารพวกนี้ ก็จะหน้าตาแบบนี้
(( อันนี้ถ่ายมาจากหน้าออฟฟิศที่โน่นเลย ))

หากเบื่อกินอาหารแห้ง ๆ พวกผัด ๆ ทอด ๆ แล้ว
ก็ยังมีอาหารที่เป็นน้ำให้ได้กินกันด้วย ดูหน้าตาร้านก่อน

มันคือ Soto Ayam (แกงไก่) นั่นเอง บางทีก็มี Soto Kambing (แกงแพะ) ด้วย
หน้าตารสชาด บอกไม่ถูกว่าเหมือนอะไร แต่กลิ่นเครื่องแกงคล้ายข้าวหมกไก่เลย

ท้อป จ๋า
เห็นแล้วหิวเลยนะจ๊ะ  :-*  :-X

นอกจากนี้ ร้านข้าวแกงแบบตักราด ก็เป็นที่นิยมกันในหมู่พวกที่ขี้เกียจรอสั่งทำ
บางทีเป็นอาหาร Java (เกาะชวา เน้นไปทางภาคกลาง รสกลาง ๆ มีทั้งผัดทั้งทอด)
บางทีเป็นอาหาร Padang (ปาดัง ชื่อจังหวัดหนึ่งบนเกาะสุมาตรา เด่นที่เผ็ดร้อน คล้ายอาหารใต้บ้านเรา)
บางทีก็เป็นอาหาร Sunda (ซุนดา เป็นเชื้อสายหนึ่งที่อาศัยอยู่บนเกาะชวา รสชาดค่อนข้างหวาน)
ส่วนอาหารบาหลี ไม่ค่อยเป็นที่นิยมในจาการ์ต้า เพราะมันคือหมู อู๊ด ๆๆๆ

บางเจ้า ก็ขายก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นด้วย เส้นก็มีหลายแบบ
- Mie เหมือนเส้นบะหมี่ หรือเส้นมาม่า
- Bihun เหมือนเส้นเล็ก
- Kuaytiew เหมือนเส้นใหญ่

แต่รูปที่ลงนี้ เค้าเรียกว่าซุป Bakso (ลูกชิ้น) ไร้เส้น
มีซอส และพริกเพิ่มรสชาดด้วย แต่ไม่เหมือนพวงเครื่องปรุงของไทย
(( คนที่นี่กินซีอิ๊วหวานเยอะมาก พอ ๆ กับคนไทยกินน้ำปลาอ่ะ ))

Before & After สมรรถนะการทำลายล้าง 100%

เครื่องเคียงที่ขาดไม่ได้ในการหม่ำ ๆ อาหารอินโดคือ Krupuk (ข้าวเกรียบ)
มันมาหลากหลายรูปแบบ ทำจากวัตถุดิบหลายอย่าง
เริ่มตั้งแต่ แป้งทอดเปล่า ๆ, ปลา (Ikan), มันสำปะหลัง (Singkong), ถั่วแพ (Kacang)
และอื่น ๆ สุดแล้วแต่จะเอามาทอดให้มันกรอบ ๆ แล้ววางไว้ล่อน้ำลายเล่นตอนรออาหารหลัก

(( แม่ค้ากำลังถ่ายเทข้าวเกรียบจากถุงใหญ่ใส่ปี๊บ ))

นอกจากข้าวสวยหุงธรรมดา ๆ แล้ว ก็ยังมีข้าวอีกชนิดที่หุงกับมะพร้าว
เรียกว่า Nasi Uduk อร่อยแบบหอม ๆ โรยหอมทอดด้วยแล้ว เด็ด
ยิ่งกินด้วยมือนะ หืม .... กินกันเรียบ .....

ถ้าไม่อยากกินข้าวสวย ก็มีโจ๊ก (Bubur) และขนมปัง (Roti) ขายอยู่ทั่วไป
ที่นี่ เค้าไม่ได้กินโจ๊กเฉพาะตอนเช้าเท่านั้น ตอนกลางคืนก็มีขาย
ส่วนขนมปัง บางทีก็ขายกับไอติม เหมือนของไทย .. ฝรั่งเห็นแล้วงงเต๊ก

เพิงอาหาร ... ไม่ว่าจะอยู่ข้างถนน หรือในตลาด
เป็นที่พึ่งพิงของชาวอิเหนาทุกหมู่เหล่า ไม่เกี่ยงว่ารวยหรือจน
ถ้าเกิดหิวขึ้นมา นั่งตรงไหน ได้อร่อยตรงนั้น

และสิ่งที่ขาดไม่ได้นั่นคือ บะหมี่สำเร็จรูป .... ยี่ห้อที่ดังที่สุดคือ Indomie
Popmie เป็นยี่ห้อของบะหมี่ในถ้วย ภาพนี้ถ่ายได้จากน้ำพุร้อน

หากเกิดหิว (Lapar) ขึ้นมาตอนกลางคืน และไม่อยากกินบะหมี่
ก็ยังมีอีกทางเลือก คือโทรสั่งอาหารแ_กด่วนได้เลย (ส่งให้ถึงบนบิลบอร์ด)

พ้นอาหารคาวไปแล้ว ก็เป็นอาหารหวานกันมั่ง
ดูหน้าตาแล้ว เหมือนขนมไทยเลย รสชาดก็ไม่ต่างกันนัก
แต่สีสรรมันบาดจริง ๆ (( เห็นแล้วอยากกินอีกง่ะ ))

จะกินไอติมก็มีนะ ที่ขายเยอะและฮิตสุด ๆ คือไอติมทุเรียน
เค้าเอาไอติมผสมเนื้อทุเรียนแท้ ๆ กลิ่นแรงอย่างให้เซด
ส่วนใหญ่จะใช้ทุเรียนพันธุ์พื้นเมือง เม็ดเล็ก เนื้อเละ แต่หวาน

คนอินโดชอบกินทุเรียนกันมาก และทุเรียนที่เลื่องชื่อที่สุดคือหมอนทอง
นำเข้าจากไทย ... แพงกว่าไทย 5 เท่า!!!

เพื่อนบอกว่า อะไรที่ใหญ่ ๆ จะมีชื่อลงท้ายว่า Bangkok
เช่น ทุเรียนหมอนทอง จะเรียกว่า Durian Bangkok
ฝรั่งลูกใหญ่ ๆ มาจากเมืองไทย ก็จะเรียกว่า Jambu Bangkok
ส่วน Orang Bangkok (คนกรุงเทพฯ) เค้าคงเห็นแล้วอ่ะ ว่าตัวจิ๊ดเดียว

พวกเต้าหู้ทอด เผือกทอด มันทอด กล้วยทอด ก็เป็นที่นิยม
จะว่าไป อาหารที่นี่ ทำมาจากถั่วเหลืองก็เยอะ คนเป็นมังสวิรัตอยู่สบาย

พ้นช่วงกลางวันไปแล้ว ยามค่ำคืนเกิดอยากจะดริ๊งขึ้นมา มันแสนจะลำบากนัก
เนื่องจากเป็นประเทศมุสลิม คนส่วนใหญ่ไม่ดื่ม ก็เลยหาที่บรรยากาศดี ๆ
ดนตรีไพเราะ และเครื่องดื่มมึนเมา ราคายุติธรรมได้ยาก (คิดถึง กทม. ทุกคืน หงิง ๆ)

ผับ บาร์ ส่วนใหญ่จะขายแพงจนกระเป๋าฉีก (เหยือกละ 500 บาท!!)
หากอยากจะดื่มให้ถึงกึ่ม ก็ต้องซื้อกันมากินที่บ้าน แต่บรรยากาศมันก็เดิม ๆ อ่ะนะ
พวกเหล้าและเครื่องผสมคอกเทลจะหายากสุด ๆ จะมีก็แต่เบียร์ไม่กี่ยี่ห้อ
ดังที่สุดก็ Bintang (แปลว่าดาว) .....

แต่เมืองอิเหนานี่ก็มีสิ่งที่มาทดแทนคนไม่ดื่ม นั่นก็คือบุหรี่ ....
บ้านนี้เมืองนี้ ดูดบุหรี่กันทุกครอบครัว ทุกซอกทุกซอย ทุกอาคาร ไม่เว้นแม้แต่ในลิฟท์ -_-"
มีทั้งคนสูบ ร้านขาย และหลายยี่ห้อ แถมบริษัทบุหรี่มักจะเป็นสปอนเซอร์ใหญ่ในทุก ๆ งาน
เด็กที่นี่ เริ่มสูบบุหรี่เมื่ออายุยังไม่ถึง 10 ขวบ หยิบง่าย เพราะที่บ้านมีคนสูบอย่างน้อยหนึ่งคน

เอกลักษณ์ของบุหรี่ที่นี่คือจะผสมกานพลูเข้าไป เรียกว่า Clove Cigaratte
กลิ่นจะหอม ๆ หวาน ๆ .. เป็นที่นิยมของนักสูบทั่วไป .. ขนาด Marlboro ยังมีกลิ่นนี้เลย
ถ้าไปเจอใครสูบบุหรี่กลิ่นแบบนี้ รับรองได้ว่าคนนั้นมาจากอินโด

กินข้าวแล้ว ของหวานแล้ว เบียร์แล้ว ต่อด้วยบุหรี่หวานแล้ว ยังไม่หนำใจ
จะตบท้ายด้วยกระทิงแดง ที่ระเบิดเปรี้ยงปร้างอยู่ทั่วโลก ก็คงจะไม่แนะนำ
เพราะจะทำให้หัวใจวายได้ (ทั้งทุเรียน ทั้งเบียร์ จะต่อกระทิงแดงจริง ๆ เหรอ)

จริง ๆ แล้วอาหารอินโดยังมีอีกหลายรูปแบบ และก็เด็ด ๆ หลายอย่าง
แต่ลงท้ายแล้ว ก็ยังสู้อาหารไทยในสายตาของท้อปไม่ได้ อาหารไทยนี่ระดับเชียวโลกนะ
.... ไปซัดมาที่จาการ์ต้า สั่ง 3 อย่าง กินกัน 2 คน สนราคา 2,200 บาท!!! โอ้แม่เจ้า
นี่เพียงปรนเปรอความอยากได้สองวัน (อุตส่าห์กินอาหารอินโดข้างทางมาตั้ง 2 เดือน)

ฮ่ะ ๆๆๆๆๆๆ  :-X (จบแล้วค๊าบ)

เห็นท็อป เล่า อาหารอินโดแล้ว พี่ก็กำลังเตรียมเรื่องอาหารมาเลย์ เช่นกัน

ไม่ค่อยแตกต่างกันเท่าไรเนอะ...

ใช่แล้ว...สุดยอด ปรมาจารย์ อาหาร ก็ต้องอาหารไทย บ้านเรานี่เอง เป็นทั้งศาสตร์และศิลป์ ในเเพลาเดียวกัน

ขอบคุณน้องท้อป มากจ๊ะ ที่มาแหย่ ต่อมน้ำลาย เป็นว่าเย็นนี้ มามี๋ จะดำน้ำพริกให้กินนะเนี่ย...

 :-*  :-*

โอยยยยย ของหวาน สีจี๊ดมากๆ ...
อ่านแล้วหิวเลย ... ว่าแล้ว แว่บไปหาไรหม่ำ ก่อนนอนดีกว่า ...  8)

อาหารมาเล อินโด สิงค์โปร์ นี่ ชื่อเรียกแทบจะเหมือนกันในบางอย่างจริง ๆ ครับ แต่รสชาติออกจะแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ ถ้ารู้ทริกเล็กน้อย รับรองว่าไปสามประเทศนี้ได้ไม่อดตายจริง ๆ

อย่าง ข้าวผัด ก็เรียกว่า นาซี (NASI) ไก่ ก็ อะหยัม (AYAM) ปลาหมึก เรียก อิกัน (IKAN) เหมือนกันหมด ..

ส่วนก๋วยเตี๋ยวนี่ เหมือนที่คุณ Topping บอกเลยครับ เส้นหมี่ขาวจะเรียกว่า บิหุน (BIHUN) เส้นใหญ่เรียกว่า ก๋วยเตี๋ยวเลย (KoeyTaew)

ไม่แน่ใจว่าอินโดมีไหมคับ แต่ถ้าที่มาเล กับสิงคโปร์ยังจะมีพวก หมี่สั่ว ฮกเกี๊ยนหมี่ เพิ่มเติมไปอีก

เมนูที่ดังมากใน มาเล และสิงคโปร์ คือ ชาก๋วยเตี๋ยว (CHAR KoeyTaew) จะคล้าย ๆ กับผัดซีอิ้วบ้านเรา แต่จะใส่พวกหอยลายกับกุ้งลงไปด้วย ถ้าเป็นคนจีนผัดจะผัดแห้ง ๆ ถ้าเป็นแขกจะผัดน้ำเยิ้ม ๆ หน่อย แต่รสชาติอร่อยใช้ได้เลยครับ ..

เอ พูดแล้ว .. ไม่แน่ใจว่าอินโดมีหรือเปล่า อันนี้ เรียนพักลักจำมาจากสิงคโปร์และมาเล ..

มารอดูอาหารอินโดต่อครับ :)

 :D ;D :-*

ง้า .. ไม่มีต่อแล้วค่ะ ไม่ได้ถ่ายรูปไว้มากกว่านี้ มัวแต่กินเพลิน นึกได้อีกที หมดจานไปแล้ว แหะ ๆๆๆ  :(

อืม ศัพท์พื้นฐานของทางมาเลย์ อินโด จะคล้าย ๆ กัน แต่รสชาดแต่ละประเทศต่างกันจริง ๆ ค่ะ
ยิ่งไปกินที่สิงคโปร์ .. หืม จืดสนิท แถมออกจะมีน้ำมันเยิ้ม ๆ เยอะเกินไปซะอีก

ทางอินโดนี่ nasi แปลว่าข้าวที่หุงแล้วค่ะ แต่แตกย่อยได้อีกเป็น nasi putih คือข้าวสวย (putih แปลว่าขาว)
ส่วนข้าวผัดคือ nasi goreng (goreng แปลว่าทอดหรือผัด) แต่ถ้าข้าวสารต้อง beras

ikan แปลว่าปลา ผสมคำง่าย ๆ ikan goreng ก็ปลาทอด
หรือ ikan bakar ก็ปลาย่าง (อย่าลืมออกเสียง r อาร์ร์ร์ร์ร์ ตรงท้ายเน้น ๆ สุด ๆ ด้วย ไม่งั้นเค้าฟังไม่ออก)

ปลาหมึกคือ cumi cumi (อ่านว่า ชูมี่ ชูมี่) ชื่อน่ารักดีนะคะ
ใช้คำซ้ำกันเหมือนเค้าเรียกโลมาว่า lumba lumba (ลุมบ้า ลุมบ้า)

ชาก๋วยเตี๋ยว ที่อินโดไม่มีค่ะ ถ้าหน้าตาเหมือนผัดไท หรือผัดซีอิ๊ว จะคือ kuaytiew goreng ค่ะ
ส่วนพวกหมี่ซั่ว ฮกเกี้ยนหมี่ นี่หายาก .. ทางนี้คนจีนน้อยเลยไม่ค่อยมีค่ะ กินกันแต่ Indomie หัวโต

 :-X :(














ทำไมต้องมาเปิดดูตอนก่อนเที่ยงด้วยหว่า..  :'(

น่านซิพิงค์  เห็นแล้วหิววว ข้าว  ไปกินข้าวก่อนดีกว่า     ว่าแต่ ข้าวหุงกับมะพร้าวของอินโด รสชาดเหมือน ข้าวมันส้มตำบ้านเรา

หรือเปล่าน่ะ  top   เอาหล่ะไปเที่ยวได้แล้ว เพราะมี หมอนทอง ให้หม่ำ 555 :-X

Suda Makan ?......Makan Suda.....กินข้าวแล้วหรือยัง ?.....กินข้าวแล้ว...

น่าหม่ำทุกอย่างเลยค่ะน้องท๊อป

Ayam Nazi Gorang นั้นเป็นของโปรดคุณสายน้ำเลยค่ะ ไปอินโดทีไรก็สั่งจานนี้แหล่ะ จำได้จนขึ้นสมองแล้ว.... :-X

belum makan (ยังบ่ได้กิน) ค่ะ

ไว้พุธนี้ ไปกินบ้านพี่สองสายรวดเดียวเลย ฮ่ะ ๆๆ
(ในที่สุดก็ได้ไปบ้านพี่ซะที ยังไม่เคยไปเลยง่ะ)

ด้วยความยินดีค่ะน้องท๊อป....รับรอง  Enak อร่อยแน่ๆค่ะ..... :)

อย่าลืมควงน้องแนนไปด้วยนะคะ.....คิดถึงทั้งคู่มากๆค่ะ.... :-*  

ชมเรื่องและภาพ แล้ว น้ำลายไหล  ;D
ขนมอิเหนาหน้าตาเหมือนขนมไทยจริงๆด้วย

อยากลองหม่ำๆ มั่งจังเลย

 :P แฮ่ๆ.. แล้วคุณน้องท้อปฯ ได้ลองชิมแคบควาย (คู่แข่งแคบหมู) มั่งหรือเปล่าคะ..
แผ่นมหึมาหนาปึ้ก แถมมีขนเป็นสักขีพยาน เอ๊ย.. เป็นหลักฐานให้เห็นสปีชี่อยู่ด้วย.. เอิ๊ก..
ถ้าจำไม่ผิด ไปเจอตอนไปเมือง Jepara .. หัวเราะกลิ้ง เสียดายไม่ทันได้ถ่ายรูปไว้