กระดานข่าว Save Our Sea.net

ค่ายเยาวชนผู้ด้อยโอกาสสัมผัสธรรมชาติที่ชมรมนักนิยมธรรมชาติจัดขึ้น ครั้งนี้เป็นครั้งที่10 สถานที่คือเขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง วันที่ 28-30 พ.ย.ที่ผ่านมานี้
ปีนี้เด็กๆมาจากบ้านนนทภูมิ มีความพิการ 3-4 รูปแบบ ได้แก่ พิการแขนขา - พิการทางสมอง -พิการทางการฟัง/พูด -พิการซ้ำซ้อน  รวม 40 คน ครูและพี่เลี้ยงเด็กจากบ้านนนทภูมิอีก 8 คน
พี่เลี้ยงเองก็มาจากหลายๆที่ มีทั้งพี่เลี้ยงอาสาสมัครชมรมนักนิยมธรรมชาติเอง  พี่เลี้ยงจากปตท.สผ. และอาสาสมัครจากรายการวิทยุ Green wave
รวมแล้วทั้งหมดมากกว่า 100 ชีวิตในค่ายนี้
.....หลายคนสงสัย เด็กพิการเหล่านี้จะใช้ชีวิต ในค่ายอย่างไร.....เราจะพาไปดู

เริ่มจากบรรยากาศบนรถก่อนเลย

ระหว่างทางทำกิจกรรมกันไม่ได้มาก....ส่วนใหญ่จะแนะนำตัว(แค่นี้ก็เกือบหมดเวลาแล้ว) รับประทานอาหารเช้ากัน
และพักผ่อนหลังรับประทาน....บางคนก็หลับเลย
เพราะที่รับทราบมาจากบรรดาพ่อๆแม่ๆที่ตึกพักของเด็กๆ(ที่นี่จะเรียกจนท.ที่ดูแลเด็กตามตึกต่างๆว่า พ่อ...แม่...เพราะเขาดูแลกันตลอดเวลาเลย)ว่าเด็กๆตื่นตั้งแต่ตี 3 (เวลานัดหมายคือ พบกันที่นนทภูมิ 7 โมงเช้า)

เราเดินทางถึงเขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้งกันเลยเที่ยงไปค่อนข้างมาก พอลงจากรถก็มีพี่ๆที่เดินทางล่วงหน้ามาแล้วต้อนรับ
แล้วพาไปโรงอาหารทันที......รับประทานอาหารกลางวันกันเลย
 

น้องๆไปโรงอาหาร พี่ๆแทบจะต้องวิ่งตาม
()

อาหารมื้อแรกที่ห้วยขาแข้ง

อิ่มกันแล้วก็ ทยอยกันมาที่สนามหญ้า (ก็อยู่หน้าหน้าโรงอาหารนั่นแหล่ะค่ะ ข้ามถนนไปหน่อยเดียว) เตรียมพิธีเปิด
พี่ๆกลุ่มสีเหลืองช่วยกันล้างถาดอาหารกันอย่างขมักเขม้น
ระหว่างรอพิธีเปิด ก็กิจกรรมนันทนาการ โดย พี่ราช

บรรยากาศรอบๆ

...

...

พิธีเปิด....เริ่มด้วยที่มา ที่ไปของค่าย โดยมีพี่ใบ(เด็กๆเรียก) ช่วยแปลภาษามือ ตลอดรายการ

พี่ใบ

พี่อร(ของเด็กๆ) นักสังคมสงเคราะห์ที่ผอ.ให้เป็นตัวแทนบ้านนนทภูมิ กล่าวถึงความรู้สึก + ส่งมอบเด็กๆให้พี่เลี้ยงดูแล

พี่ต้น ธรรมรัตน์ สุขพินิจ รองประธานฯฝ่ายกิจกรรมชมรมฯ ตัวแทนพี่เลี้ยงกล่าวรับเด็กๆจากพี่อร

เกือบ14น. ...บรรยากาศที่นี่ตอนบ่ายๆ น่าจะร้อน....ฟ้าฝนเป็นใจโดยแท้....ลมเย็นๆสบายๆ

ถึงคิวพี่ๆแนะนำตัว.....ประมาณว่าเป็นใคร มาจากไหน ฯลฯ บางคนแถม Nickname ภาษามือด้วย (เท่ห์ซะ...555)

น้องๆให้ความสนใจดีจริงๆ .....สังเกตจากการหันไปดูพี่ๆ

เด็กๆในบรรยากาศสบายๆ ระหว่างการแนะนำตัว

...เห็นกล้อง...

เจ๊ๆๆๆ  ของชมรมนักนิยม ยังโพสรูปไม่ถึงไหนเลย...  มาโพสที่นี่ต่อละ
ยังไง... ที่นี่ ก็ขอแบบ จบซี่รีย์ด้วยนะคร๊าบ...  ฮุฮุ ( รอดูรูปตัวเองอยู่ )

หลังการแนะนำตัว......พี่ราชก็ปิดพิธีเปิดค่ายฯด้วยเพลง.....ป่าเขา

ก็กระทู้โน้น คนไม่สนใจดู และไม่มีการตอบรับเลย.....น้อยใจเฟ้ยน้อยใจ เลยมาที่นี่ดีกว่า Rating ดีกว่าอย่างน้อยก็มีพี่สองสายอ่านแน่นอน.....

จบจากพิธีเปิดปั๊บ.....ก็เริ่มกิจกรรมแรกทันที
คิดชื่อกลุ่ม...Slogan....ท่าประกอบ
เริ่มมีรูปเธอแล้วน๊ะ.....ไอ_นุ

ผ่านไป 15 นาที ก็เริ่มนำเสนอกันเลย
เริ่มจาก สีชมพู............ชื่อกลุ่ม ชมพูพันธ์ทิพย์  (พี่ๆในกลุ่มบอกว่าให้เขียนแบบนี้ อาจไม่ถูกตามพจนานุกรม...เป็นชื่อเฉพาะกลุ่มค่ะ)

ต่อไป    สีม่วง.....ชื่อกลุ่ม  ม๊วงงงงงงม่วง  ( แต่เราชอบเรียก มั๊วมั่ว)

ต่อเลยๆๆๆๆๆ  สีเขียว......ชื่อกลุ่ม  สไปรท์

ต่ออีกทีสีฟ้า.....ชื่อกลุ่มฟ้าใส ป่าสวย

กลุ่มนี้มีทีเด็ด   สีส้ม.....ชื่อกลุ่ม ช้างน้อย
ดูท่าแต่ละคนดูสิ.....

สุดท้ายสีเหลือง ให้ทายก็ยากหล่ะว่าชื่อกลุ่มอะไร
ชื่อกลุ่ม......ทานตะวัน

จบจากการแนะนำแต่ละกลุ่ม ก็พักยกด้วย....บทเพลงธรรมชาติ

...สบายๆๆๆๆ

หลังจากหายเหนื่อยกันแล้วก็ต่อด้วยกิจกรรม...ช่วยกันหาข้อตกลงการอยู่ร่วมกันในค่าย โดยเด็กๆและพี่เลี้ยงช่วยกันนำเสนอและโหวตว่าเอา/ไม่เอา เช่น ไปไหนต้องบอกพี่เลี้ยง.........ทุกคนยกมือตกลงหมดเลย
บางคนเสนอ ห้ามกรนเสียงดังเวลานอน.......ทุกคน(โดยเฉพาะพี่เลี้ยงและน้องๆผู้ชาย)ไม่ตกลงด้วย55555

สรุปแล้วได้มาเกือบ 10 ข้อแน๊ะ.....จะทำกันได้มั๊ยเนี่ย
แต่ในที่สุดแล้ว .....ก็ไม่มีใครฝ่าฝืนข้อตกลงที่ทำร่วมกันเลย  เยเยเยเยเยเยเย

ได้ข้อตกลงกันแล้วก็ถึงเวลาที่หลายคนรอคอย......การสร้างบ้าน
สำหรับการพักแรมในป่า หลายคนคงคุ้นกับการนอนบ้านพักของอุทยานฯ แต่เด็กๆเขาอยากอยู่กับธรรมชาติ
เราจัดให้............เด็กๆนอนเต้นท์ ( ที่พวกเขาช่วยกันสร้างเอง)
ไม่ต้องห่วงเรื่องความหนาว....เราแผ่นรองนอนและถุงนอนสำหรับทุกคนเลย
(ถุงนอนได้ความอนุเคราะห์จากคณะพยาบาลฯ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ให้ยืมมาให้เด็กๆ โดยไม่คิดค่าเช่าแต่อย่างใด.....ขอบคุณค่ะ )

มีผู้จัดการด้วย

น้อง : เล็งดีๆน๊ะพี่.....
ไอ_นุ : มองตามองศาเลยน้อง.....ตรงนี้ๆๆๆๆๆๆ   ย้ายไปขวา10องศา  .....เดี๋ยวๆๆๆๆๆ ไปซ้ายดีกว่า
น้อง : เอาไงพี่ เมื่อยแล้วน๊ะ กลุ่มอื่นเขาลงเสากันแล้ว
ไอ_นุ : อ้าว....เหรอ

เด็กๆที่ไม่สามารถเข้าใจ หรือช่วยได้น้อย ก็มีส่วนร่วมได้.....ก็เฝ้าเสาไง ไม่มีมาเบิกที่หนูค่ะ

ผ่านไป 20 นาที เราก็ได้บ้านมา 6 หลังสมใจ
ไชโย.......บ้านพวกเราเสร็จแล้ว มาถ่ายรูปยืนยันกันหน่อย
                                 .......แช๊ะ.....

นี่ก็อีกกลุ่ม.......แช๊ะ....

นี่ก็ด้วย

ไม่ยอมถ้าไม่มีเรา

ขอฟ้าด้วย

ขอด้วยสิ....เล็งตั้งนาน

เห็นแล้วก็สุขใจแทนเด็กๆ....  :) ;D :)

ขอบคุณน้องติ๋วและพี่ๆใจดีทั้งหลายที่ยอมเสียสละแรงกาย...แรงใจไปดูแลน้องๆที่น่ารัก และมาเล่าเรื่องลงภาพให้เราได้อ่านและได้เห็นจ้ะ....:-* :-* :-*

ปีหน้าสองสายไม่น่าจะพลาดรายการนี้อีกแล้วค่ะ.... :)

มาเล่าต่อเร็วๆนะน้องตุ๊กแก....ผ....ผ....ผ..ผ...ผ...ผา.... :-X

เป็นกิจกรรมที่น่าสนใจและน่าเข้าร่วมด้วยจริงๆครับ

ขอบคุณตุ๊กแกผาที่นำภาพกิจกรรมมาฝากกัน เป็นภาพที่แทนคำพูดและสื่อความหมายได้มากมายจริงๆ  :-*

น่าชื่นชมมากๆครับ และน่าเสียดายครับที่ไม่ได้ไปร่วมด้วย เพราะติดเดินสายลงใต้  แต่คราวหน้าจะพยายามไปด้วยให้ได้จ้า

เป็นกิจกรรมที่ดีมากๆ ทำให้เด็กๆ ได้ซึมซับถึงความสวยงามของธรรมชาติ..   :-*

ประทับใจจังเลยพี่ติ๋ว  :-* :-*

ครั้งหน้าจะไปเป็นลูกสมุนให้ได้  :) :)

ชอบ ชอบ


มาเล่าต่อเร็วๆ นะคะพี่ติ๋ว  :-*

ชื่นชมด้วยคนคับ + ดีใจแทนเด็กๆ สำหรับกิจกรรมดีๆเพื่อน้องๆแบบนี้  :-* :-* :-*

ดีจังเลยค่ะ
ได้สร้างความสุขให้กับผู้อื่น   แถมเด็กๆเหล่านี้  ก็คงจะมีความสุขมากมายเลยค่ะ 

มารอชมต่อค่ะ   8)

ขออภัยที่มาต่อเรื่องช้าไปหน่อย เพิ่งมีโอกาสใช้Netค่ะ
ขอบคุณพี่ๆน้องๆSOSที่ติดตามน๊ะค่ะ มาต่อเลยค่ะ
ต่อจากสร้างบ้าน ก็มาเรื่องสนุกๆกันบ้าง
ค่ายนี้ไม่ได้ให้เด็กๆทำอาหารกันเอง.....เพราะเวลา+ขั้นตอนการจัดการมันค่อนข้างใช้มากกว่าปกติ ไม่งั้นเด็กๆจะไม่ได้ทำกิจกรรมอื่นๆเลย  อาหารจึงเป็นหน้าที่ของแม่ครัวเขตฯไป
เราชดเชยให้.....โดยการทำเป็นมื้อพิเศษ เราให้เด็กๆและพี่ๆร่วมกันย่างบา-บี-คิว จ้า
มาดูบรรยากาศกันเลย......

เย้ เย้ ... มาแล้น . . . .  พี่ตุ๊กแกผี...เฮ้ย ผา .... ของเด็ก ๆ ปูเสื่อรอชมต่อค่ะ :P :P :P

น้องคนก่อนนี้ชื่อ จิ้งหรีด
คนนี้ชื่อจันทร์นี ปิ้งลูกชิ้นเก่งมักๆ....เห่อๆ ในรูปนี้ปิ้งไก่ค่ะพี่
งานนี้ได้เห็นการประยุกต์ใช้wheelchair เป็นเก้าอี้ตัวเตี้ย นั่งปิ้งไก่...ส่วนเพื่อนคนอื่นนั่งกับพื้นที่มีหินเต็มเลย.....สุดยอดเลย

ส่วนคนนี้ไม่ใช่น้อง ไม่ใช่พี่เลี้ยง....แต่เป็นป้าเลี้ยง(มีม๊ะ) กรรมการชมรมฯ เราเรียกพี่เขาว่า ป้าแอ๊ดค่ะ...กำลังปิ้งลูกชิ้นให้เด็กๆ(บางคนที่ไม่สามารถทำได้ ก็ให้ป้าๆช่วยปิ้งแทน)

พี่เลี้ยงก็มาช่วย(หรือแย่ง 555)น้องๆปิ้งด้วย....อันนี้ปิ้งไก่แน่เลย

ปิ้งไป รับประทานไป แบ่งปันกันไป

ดูท่าเขาซะก่อน....สงสัยมีอาบน้ำรอบสองแน่เลยยยยยยยย

แหม! ลืมได้ไงเนี่ย บรรดาพ่อๆแม่ๆของนนทภูมิก็มาช่วยด้วย

ระหว่างที่น้องๆพี่ๆป้าๆ และพ่อๆแม่ๆนนทภูมิ กำลังสนุกสนานกับบา-บี-คิวลูกชิ้น / ปีกไก่ กันอยู่นั้น ก็มีพี่เลี้ยงบางคนที่มีหน้าที่ทำความสะอาดอุปกรณ์รับประทานกำลังเช็ดถาดกันอย่างขมีขมัน

พอเห็นกล้องก็...
ขอเก๊ก....ตามน้องค่ะ

สวยมั๊ยค่ะ

บรรยากาศใกล้เวลารับประทานอาหารเย็นแล้ว....เบื้องหลังคือเขาหินแดง

รับประทานอาหารเย็นกัน
ถึงแม้ว่าจะมี บา-บี-คิวลูกชิ้น/ปีกไก่ มาคั่น ก็บ่ยั่นในการรับประทานอาหารเย็นค่ะ(พี่เลี้ยงบอกมา)

พิจารณาอาหาร ให้เห็นถึงคุณค่าของทรัพยากรที่นำมาประกอบเป็นอาหาร การรับประทานอย่างเพียงพอต่อความต้องการของร่างกาย ไม่เหลืออาหารที่ไม่จำเป็นในจาน....งานนี้มีตักออกด้วย(น่ารักจริงๆ)

หลังการรับประทานอาหารเย็น ....กลุ่มฟ้าใส ป่าสวย ล้างทำความสะอาดอุปกรณ์การรับประทาน
หลังจากนั้นก็ถึงเวลาของเจ้าของสถานที่แนะนำบ้านของเขา กับเพื่อนๆในถิ่นของเขา
พี่จนท.(ขออภัยที่จำชื่อไม่ได้)ตัวแทนหัวหน้าเขตฯ มาบรรยายเรื่อง ห้วยขาแข้ง Hi-light ของที่นี่คือ พี่เสือ(เด็กๆเขาเรียกว่างั้น) เด็กๆตื่นเต้นกันใหญ่

แล้วก็มอบของที่ระลึกกัน....
หลังจากนั้นก็เรื่องของชมรมนักนิยมธรรมชาติ โดย พี่ระมาด
ต่อด้วยการเตรียมตัวศึกษาธรรมชาติในวันพรุ่งนี้....การแต่งกาย การเตรียมตัว/ใจ การเดินทางฯลฯ
ก่อนแยกย้ายกันไปนอน พี่ๆกล่าวนำสวดมนต์ก่อนนอน ให้เด็กๆฝันดี ZZZZZZZZZ
เฮ้ออออออออออ

วันเสาร์ที่ 29 พฤศจิกายน 2551 เวลา 6.00 น.ควรจะเป็นเวลาที่เราเริ่มปลุกน้องๆ
แต่เราได้ยินเสียงเจี้ยวจ้าวตั้งแต่ 5.30 น.เด็กๆ ตื่นกันหมดแล้ว 6 น.พร้อมแล้ว80%
อีก20% คือน้องที่ช่วยตัวเองได้น้อย ต้องคอยพี่ๆมาดูแล
เราพร้อมออกเดินชื่นชมธรรมชาติที่เวลา6.45น.

บางกลุ่มไปทางขวา บางกลุ่มไปทางซ้าย....ไม่มีผิดค่ะ เพราะพื้นที่เป็นวงกลม 5555
เราเดินรอบๆสนาม เป็นการwarm up ยามเช้าแทนการลุกมาเข้าแถวออกกำลังกาย....

มีบรรยายแถมให้ด้วย

กิจกรรม"ฟังเสียงธรรมชาติกลางป่าเขา มีพาดูต้นไม้ ดื่มด่ำบรรยากาศยามเช้า และดูนก

ลีลาน้องๆแต่ละคน....สุดๆไปเลย
.....เอ้ย! อย่าแกล้งกันๆๆๆๆ

8น.ได้เวลากลับไปแค้มป์.....
ขากลับนี่เร็วมากเลย สงสัยหิวข้าวแล้ว
(อ้อ! เดี๋ยวจะสงสัยว่า เด็กไม่หิวเหรอ เรามีขนม+นม แจกระหว่างทางเดินไปด้วยจ้า)

ถึงโรงอาหาร ก็ให้เด็กๆ ล้างมือล้างไม้ มาเตรียมรับประทานอาหารกัน
อาหารเช้า......พิจารณาอาหารกันก่อน

อาหารมื้อเช้าเสร็จ ก็ถึงตากลุ่มชมพูพันธ์ทิพย์ล้างบ้าง
ระหว่างนั้น เด็กๆก็ไปเตรียมตัวกัน......

เริ่มด้วยรูปหมูก่อนเลยยยย.....เอ๋! อ้อ รูปหมู่ค่ะรูปหมู่
(ขออภัยพี่จ๋อมด้วยค่ะ ที่รูปมันเล็ก.....ไว้จะเอารูปใหญ่ๆไปให้ดูอีกทีค่ะ)

รูปหมู่เล็กไป....ก็ดูทีละกลุ่มน๊ะค่ะ
กลุ่มสไปรท์ + กลุ่มทานตะวัน

กลุ่มนี้ก็ใช่ย่อย...กลุ่มชมพูพันธ์ทิพย์+กลุ่มช้างน้อย

สองกลุ่มสุดท้าย แต่ไม่ท้ายสุด กลุ่มม๊วงม่วง +  กลุ่มฟ้าใส ป่าสวย

เริ่มต้นออกเดิน....เราให้กลุ่มที่มีน้องWheelchair ออกก่อนเลย
ตามด้วย...ไปเรื่อยๆ

กะว่าจะต่อด้วยกลุ่มที่มีWalker แต่ยังไม่พร้อม ก็เลยให้กลุ่มอื่นๆนำไปก่อน
มาถึงปากทางอุปสรรคก็เริ่มมา.....แต่เด็กๆบ่ยั่น
ขอถ่ายภาพเก๊กหล่ออย่างเดียว  เป็นที่ระลึกที่ปากทางเข้า....บ้านของเสือ
เราเรียกกิจกรรมนี้ว่า " ในอ้อมกอดแห่งขุนเขา เส้นทางของผู้ล่า "

เดินได้สักพัก ก็ถึงกะบะที่มีทรายอยู่เต็ม มีรอยตีนสัตว์ที่พบได้ที่นี่
(กับสัตว์ป่า เราจะไม่เรียกว่าเท้า จะเรียกว่าตีน....ไม่ใช่ไม่สุภาพน๊ะค่ะ)
พี่เจตต์(จนท.ห้วยขาแข้ง)แนะนำเด็กๆเกี่ยวกับรอยตีนต่างๆ ด้วยภาพบ้าง ภาษาท่าทางบ้าง
ผิดๆถูกๆก็ได้น้องๆช่วยแก้ให้ แล้วบอกต่อๆกัน ส่วนใหญ่ได้แม่หนา(ชื่อจริงวาสนา)ใช้ภาษามือช่วย
(ลืมบอกไป แต่ละกลุ่มจะมีเด็กทุกประเภทที่บอกมาขั้นต้นหมดเลยค่ะ)

มีวัดรอยกันด้วย....โห! ใหญ่กว่าหนูอีก

เดินต่อไปอีกหน่อย.....พี่เลี้ยงหยิบเห็ดส่งมาให้ดู
เด้กๆไม่รอช้า ...... ส่องดูกันใหญ่เลย

เด็กๆกลุ่มพิเศษ ต้องพักบ่อยๆหน่อย.....แต่น้องๆอึดน่าดูเลย

เดินมาอีกหน่อยก็ถึง....แท่นซีเมนต์ที่มีรอยขีดๆยาวๆ ให้ทายว่ารอยอะไร จะมาเฉลยวันเสาร์จ้า

 น้องๆท่าทางจะมีความสุขกันมากๆ....เห็นแล้วพลอยสุขใจไปด้วย.... :) ;D :)

โฮย ...ดีมั๊กๆเลยนะ    เด็กๆ ท่าทางจะสนุกกันใหญ่     :-*

ขอบคุณค่ะที่ติดตามชม.......
เหอะๆๆๆ .......มีความสุข และสนุกสุดเหวี่ยงแค่ไหน ก็มาต่อเลยค่ะ
ทิ้งท้ายไว้ที่คำถาม ที่ไม่มีคนตอบ (....ว่าจะขอรางวัลจากพี่สองสายให้อยู่แล้วเชียวววววว)
คำตอบก็คือ....ร่องรอยการประกาศอาณาเขตการหากินของพี่ลายเขาค่ะ (เหมือนสุนัขที่ใช้ปัสสาวะประกาศไงค่ะ) เป็นรอยการตะกุยดินเป็นทางยาวๆ เหมือนขีดเส้นบนพื้นค่ะ
                             อูย! เด็กๆตื่นเต้นกันใหญ่
ส่วนน้องปัญ(เขาใช้ Walkerค่ะ) ขอดูอยู่ห่างๆ มีแม่หนา(ผลัด1)ประกบอยู่ (น่าจะเมื่อยขามากน๊ะค่ะ.....น้องปัญอยากเดินต่อ และไม่บ่น แต่ขาน้องปัญไม่ยอมด้วยเลยเป็นดังภาพนี่แหล่ะ)
......ในภาพ แม่หนาคอยอธิบายให้ปัญฟัง ปัญอยากดูใกล้ๆแต่ขาน้องปัญไม่ยอม เลยต้องมีคำอธิบายอันยืดยาว เพราะพี่ลายเนี่ย เด็กๆอยากเห็นตัวจริงมาก แต่พี่เลี้ยงส่ายหน้าบอกว่า......
                         ไมมมมมมมมม่ เอาาาาาาาาาาเด็ดขาด  :-X :-X :-X

ภาพนี้เป็นอีกกลุ่มหนึ่งที่พี่เลี้ยงกำลังชี้ชวนให้น้องดูธรรมชาติข้างทางอยู่ ระหว่างรอเราดูรอยตีนกัน

ต่อๆๆๆๆๆๆๆๆ  เดินต่อไปสักพักใหญ่ๆ น้องปัญยังไม่ทันเหนื่อยก็เจอ
อะไรเนี่ย....ทำด้วยไม้เก่าๆ เป็นกล่อง มีประตูหน้า ด้านบนมีสลักด้วย
....................มันคือ กรงดักจับสัตว์ เพื่อติดวิทยุค่ะ
                    เป็นอีกสิ่งหนึ่งในเส้นทางนี้ ที่เด็กๆให้ความสนใจ
   (บางคนอยากขอลองเข้าไป แต่พี่ๆไม่อนุญาตค่ะ มันอันตรายไปหน่อย  แค่ดูพอ(เนอะ)

พี่เจตต์อธิบายการทำงานของสลัก ปิดประตู - การวางเหยื่อล่อ - การติดวิทยุ
เด็กๆอยากเห็นของจริงขึ้นมา เดือดร้อนถึงพี่ๆที่ต้องอธิบายกันไปอีกพักใหญ่ๆ
...แบบว่าของจริงไม่ไหวค่ะน้อง มันเสียวๆอยู่น๊า......หรือไงค่ะพี่เลี้ยง555555

เดินต่อไปอีก ก็ถึงช่วงที่ต้องพักจริงๆ เพราะถึงเวลาเข้าห้องน้ำของน้องๆแล้ว......แม่หนากับติ๋วไปช่วยน้องปัญ ส่วนน้องคนอื่นๆ ก็มีพี่เลี้ยงพาไปเด็ดดอกไม้ ยิงกระต่าย(โหด)ตามอัธยาศัย
แล้วต่อจากนั้นก็ถึงเวลา สุนทรีฯช่วงแรก ใครอยากระบายเป็นภาพ อักษร ฯลฯตามสะดวกเลย

......วาดรูป......

นี่ก็อีก....

....ขอลายเซ็นต์เพื่อน........ลอกลายเปลือกไม้

แล้วก็ถึงเวลา......โชว์ผลงาน.......ผมชื่อเคโระคับ

กับ 1 ชม ที่ผ่านไปเด็กๆสนุกสนานกับจินตนาการกันมากมาย มีภาษาที่พวกเขาเข้าใจกันเองด้วย(เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมาให้ดู) แล้วก็เดินต่อไป......
.......สักพัก ปัญเริ่มไม่ไหว แม่หนา(ผลัด1) ก็แบกไป

เจอนี่เลย..........หน้าตาก็เหมือนแอ่งน้ำขังตามทางเดินทั่วไปนี่นา

แต่มันคือ......ปลัก  เป็นปลักที่กวางมาลงไว้ มีรอยตีนมันเต็มเลย น้ำก็ขุ่นกว่าปกติ
เด็กๆตื่นเต้นกันใหญ่(ดีน๊ะไม่ขอลงไปในปลักด้วยอีก)......ปลักกวาง (เด็กๆตั้งชื่อว่างั้น)

นอกจากรอยตีนกวางแล้ว.....ก็มีรอยตีนพี่ลายที่มาชื่นชมกวางด้วย (ชื่นชมแบบว่า อยากกินน๊ะจ๊ะ)

เดินต่อไปอีกหน่อย......(เรื่องนี้ขาดรูปไปค่ะ ไม่ได้ถ่ายมา)
นั่นอะไรหน่ะ   หน้าตาเหมือนกล้องถ่ายรูปเลย
ก็ใช่น๊ะสิ เป็นกล้อง ที่เขาไว้ถ่ายรูปสัตว์ในธรรมชาติ โดยใช้ Laser
(หลักการคือ เมื่อมีสัตว์ผ่านมา Laser ที่ดักก่อนถึงกล้อง 5 - 10 เมตร จะส่งสัญญาณไปที่กล้อง เพื่อถ่ายรูปสัตว์ที่เดินผ่านหน้าพอดีเลยไง )

เดินมาอีกนิด น้องปัญwalkerจอมอึดก็ไม่ไหว.....จึงเป็นหน้าที่ของพี่ราช(ผลัด2)

เดินต่อไปๆๆๆๆๆๆ ก็พบที่พักริมห้วยทับเสลา(อ่านว่า ทับ-สะ-เหลา) ก็พักสิค่ะ
ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไปเปล่าๆปลี้ๆ ดูเห็ดต่ออีก 3 ชนิด

หลังจากพักจนหายเหนื่อย พี่ๆก็พาน้องๆ เดินต่อไป

มีคนสงสัยว่า Walker น้องปัญไปไหน ช่วงที่แม่หนากะพี่ราชแบกปัญไป
คำตอบ....ก็อยู่บนหลังตากล้องนี่แหล่ะจ๊ะ ตอนแรกก็เกะกะน๊ะ ก็มันคอยจะโดนกล้องตลอดเลย แต่พอได้เคล็ด(ไม่)ลับของพ่อๆจากบ้านนนทภูมิ(พี่ๆเขาพาเด็กๆไปเที่ยวห้างกันประจำ เลยต้องแบกWalkerของเด็กๆด้วยโดยปริยาย) เราก็เลยแบกไปได้ง่ายๆ สบายๆ แถมไม่มีใครกล้ามาตอแยด้วย

เราออกจากเส้นทาง บ้านของเสือ กันที่ราว เที่ยงเศษๆ ก็ไปรวมกันที่โรงอาหาร....ถึงเวลาอาหารกลางวันแล้ว

รอสักครู่....ทุกกลุ่มครบ
อาหารมื้อกลางวัน......พิจารณาอาหารกันก่อน

...

หลังอาหารมื้อกลางวัน ก็ถึงคราวกลุ่มช้างน้อยล้างอุปกรณ์รับประทานอาหาร
ระหว่างรอพี่ล้างจานอยู่นั้น .....เด็กๆก็กลับไปที่เต้นท์ เตรียมอุปกรณ์ประกอบกิจกรรมภาคบ่าย
.......เสื้อผ้าสำหรับเล่นน้ำไง ไชโยๆๆๆๆๆๆ(อันนี้เสียงพี่เลี้ยงแฮะ)

ถึงเวลาดี ก็เริ่มเดินไปที่หมายกันเลย

ตอนบ่ายนี้เด็กอารมณ์ดีเป็นพิเศษ

ผ่านป้ายเขตฯ ป้ายมรดกโลก

ข้ามสะพานที่เป็นสะพานแขวนข้ามห้วยทับเสลา

ยัง....เรายังไม่ให้เด็กเล่นน้ำตอนนี้หรอก ร้อนเกินไป...เราพาไปบ้านคุณสืบกันก่อน
ผ่านอนุสรณ์สถาน บางกลุ่มแวะเข้าไปดูด้วย
ส่วนนี่ก็....คู่หู คู่ฮา คู่ใหม่ ปัญไม่เรียกหาใคร นอกจากพี่ราช ขอถ่ายรูปคู่หน่อย...เก๊กซ่ะ

ก่อนถึงบ้าน ก็ต้องผ่านรูปปั้นลุงสืบ(ของเด็กๆ)กันก่อน

ที่บ้านหลังน้อยของคุณสืบ นาคะเสถียร (พี่สืบของเรา ลุงสืบของเด็กๆ) ยังคงเป็นบ้านไม้หลังเดิม ดูเก่าไปบ้างตามกาลเวลา แต่ที่นี่มีเรื่องราวมากมาย
เด็กๆรับทราบเรื่องราวจากพี่เลี้ยง ดูห้องทำงาน ห้องนอน ที่จัดไว้ให้นักท่องเที่ยวทั่วไปชม....
เด็กๆก็ดูด้วยเช่นกัน อาจจะดูทุลักทุเล(จากการมองของประชาชนทั่วไป ที่ไปเที่ยววันนั้นเช่นกัน) ในการพาเด็กที่มีปัญหาของขาไปดู แต่เขาก็ไม่ย่อท้อน๊ะ ถามแล้ว เขาว่าจะขึ้นไป เราเลยจัดให้.....
ก่อนลงมา มีเขียนบันทึก ลงสมุดถึงลุงสืบด้วย

น้องจันทร์นี wheelchair กำลังเขียนถึงลุงสืบอย่างตั้งใจ

ที่หน้าบ้าน เป็นมุมพักผ่อนไปโดยปริยาย มีห้วยทับเสลาอยู่หน้าบ้าน ลมเย็นๆตอนบ่ายๆ มันน่า...

ข้างบ้านก็ใช่ย่อย น้องๆใช้เวลาว่างวาดรูปอีกแล้ว

หลังจากเยี่ยมชมบ้านพี่สืบกันแล้ว ก็เดินทางย้อนไปทางเดิม....
.............ได้เวลาของกิจกรรมที่เด็กๆ(รวมทั้งพี่เลี้ยงรอคอย)

นั่นคือ.......กิจกรรม "ริมธารน้ำใส ในธารน้ำเย็น"

ดูไม่ออกเลยว่าใครพี่ ใครน้อง.....เล่นเป็นเด็กๆเหมือนกันหมดเลย
(ข้อสังเกต...น้องใส่สีเขียว พี่ใส่สีน้ำตาล....ที่ไม่ใช่2สีนี้ เดาเอาเอง555)

พี่เลี้ยงเสื้อสีน้ำตาลที่เห็นนั่น ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ หน่วยดูแลเรื่องความปลอดภัยในน้ำนั่นเอง
(แล้วเราก็มีที่ชายฝั่ง(ดูรถ ดูเด็กที่ลงน้ำไม่ได้) และบนสะพาน (ดูภาพมุมกว้าง  ความเสี่ยงอื่นๆ)อีกด้วย) พี่บางคนปนเป ขอเปียกด้วย(ก็มี)แบบว่า อยากเล่นน้ำ แต่ต้องทำหน้าที่ดูแลเรื่องความปลอดภัยไงหล่ะ

นี่ไงโฉมหน้า นักกีฬาwheelchairทั้ง 2 นาย

สนุกสุดเหวี่ยงด้วยกิจกรรม....รุมสาดน้ำ(ส่วนใหญ่พี่จะถูกรุม)

ผ่านไปเกือบชั่วโมง น้องๆที่เป็นเด็กเล็กๆ (และเด็กโตบางคน)ก็ทะยอยกันขึ้นไปเปลี่ยนผ้า....
ผู้หญิง.....ห้องน้ำ
ผู้ชาย......ริมน้ำนั่นแหล่ะ

นักกีฬาก็เถอะ เจอน้ำลำห้วยเย็นๆเข้าไปก็หนาวเหมือนกัน......

หลังจากที่ขึ้นมาจนหมดแล้ว.....ก้เดินทางกลับแค้มป์

หลังกลับไปอาบน้ำ รับประทานอาหารเย็นกันแล้ว
ก็ถึงเวลาของแค้มป์ไฟ (จากตะเกียงและเทียน)

เริ่มด้วยบทเพลงธรรมชาติ
และต่อด้วยกิจกรรม"แลกเปลี่ยนประสบการณ์ที่ได้จากการเดินป่าวันนี้"
ให้เวลาปรึกษากันก่อน....ข้อมูล+วิธีนำเสนอ

มีซ้อมท่าด้วยน๊ะ(เออ)

ห้วยเสลาน้ำเยอะและไหลแรงกว่าปีที่พี่สองสายไปกับเด็กตาบอด.....น่าเล่นจังเลยแต่คงเย็นน่าดูนะคะ... :o

เย็นมากเลยค่ะพี่ เย็นกว่าปีก่อนมาก อากาศกลางคืนก็หนาวมาก ต้องกระตุ้นเด็กใส่เสื้อกันหนาวตั้งแต่หลังอาหารเลยทีเดียว ส่วนตอนเช้า กว่าจะได้ถอดเสื้อกันหนาวก็9 โมงกว่าๆเกือบ10โมงค่ะ
แต่ความสนุกยังคงเหมือนเดิม.....เด็กน๊ะค่ะยังไงก็ยังเด็ก กับน้ำเนี่ย ถึงไหนถึงกัน หนาวก็จะเล่น ที่เห็นนั่นคือ พี่ๆเริ่มเห็นสั่นๆก็ต้อนขึ้นแล้วค่ะ โชคดีค่ายนี้ไม่มีล้มหมอนนอนเสื่อแต่อย่างใด
....คิดถึงปีก่อนที่มีพี่ๆมาช่วย(รวมทั้งพี่สองสายด้วย) อบอุ่นดีจัง....เด็กมองไม่เห็นแต่สัมผัสได้ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ต่อเลยค่ะพี่.....
ถึงเวลานำเสนอแล้ว....เริ่มที่กลุ่มทานตะวัน   
จิ้งหรีด(น้องที่อยู่บนwheelchair)นำเสนอ ที่ขนาบขวาซ้าย แปลเป็นภาษามือให้เพื่อนๆทราบค่ะ

ต่อไปก็เป็นกลุ่มช้างน้อย......เริ่มด้วยเสียงดนตรีเพลงช้าง
นำเสนอโดยวุฒิ  และภาษามือ โดยเพื่อนในกลุ่มเกือบหมด

 :-* :-*

ดูแล้วมีความสุขอบอุ่นจริงๆ 
ดีใจเหมือนได้ไปเที่ยวเองเลยค่ะ  สุดยอดค่ะ

ดูแล้วยิ้มได้   ไม่เบื่อจริงๆ