กระดานข่าว Save Our Sea.net

เป็นเรื่องราวที่มีคุณค่าอีกเรื่องหนึ่งที่ได้มากจากนิตยสาร  Scuba Diving  ฉบับเดือน May 2007  ในคอลัมน์ Lessons for Life  ชื่อเรื่อง Broken Rules, Bent Diver  โดยนาย Michael Ange     


***************************************************



 ความรู้สึกอ่อนเพลียและวิงเวียนศีรษะเกิดขึ้นกับบิลในขณะที่เขากำลังก้าวขาลงมาตามบันไดเล็กๆแคบๆของเครื่องบินโดยสารลำเล็กๆ

เขาหยุดเดินแล้วนิ่งอยู่กับที่ พนักงานบนเครื่องบินคนหนึ่งถลันเข้ามาพาเขาลงถึงพื้นสนามบิน หูของเขาอื้ออึงด้วยเสียงหรีดหริ่งเรไร  และต้องหยุดหลายครั้งระหว่างที่เดินไปตามทางสู่ที่พักผู้โดยสาร  ในที่สุด....เขาก็ออกมาเรียกแท็กซี่ให้ไปส่งที่โรงแรม และปีนขึ้นเตียงและหลับยาวติดต่อกันเกือบ 20 ชั่วโมง

เมื่อตื่นขึ้นมา...เสียงวิ๊งๆก็ยังดังก้องอยู่ในหูทั้งที่ห้องในโรงแรมแสนจะเงียบกริบ  เขาฝืนกายลุกขึ้นจากเตียง และรับรู้ได้ในทันทีนั้นว่า เขากำลังเป็น Decompression Sickness                                                 

นักดำน้ำ

บิลเป็นนักดำน้ำระดับ Advance ในวัยต้น 40 ที่รักการเดินทางและเป็นนักกีฬาที่ออกกำลังกายสม่ำเสมอ  ในแต่ละปีเขาจะเดินทางไปแถวแคริบเบียนบ่อยครั้ง และดำน้ำบริเวณเกาะต่างๆในบริเวณนั้นให้มากที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ เขามีสุขภาพที่ดีเยี่ยมและเข้าใจดีในเรื่องของกายวิภาค และ สรีรศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการดำน้ำ

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=85.0;attach=1034;image)

การเดินทาง

ความพยายามที่จะดำน้ำให้ได้หลายๆไดฟ์ในบริเวณเกาะต่างๆให้มากเกาะที่สุดนั้น ทำให้บิลวางแผนที่จะใช้เวลา 2 อาทิตย์ ในการดำน้ำจากเกาะหนึ่งไปยังอีกเกาะหนึ่งทั่วทั้งทะเลแคริบเบียน โดยเขากะจะดำน้ำ 2 วันในแต่ละเกาะ แล้วใช้เครื่องบินโดยสารเล็กๆ หรือบางกรณีอาจจะใช้เรือ เดินทางข้ามไปยังอีกเกาะหนึ่งที่อยู่ถัดไป บิลดำน้ำ 2-3 ไดฟ์ต่อวัน ความลึกที่ดำน้ำนั้นเกิน 60 ฟุต และมี 2-3 ไดฟ์ที่ลึกเกิน 100 ฟุต

บิลเป็นนักดำน้ำที่คำนึงถึงเรื่องความปลอดภัยในการดำน้ำมาก เขาไม่เคยดำน้ำเกินเวลาและความลึกที่ไดฟ์คอมพิวเตอร์กำหนด และระมัดระวังกับการขึ้นสู่ผิวน้ำอย่างช้าๆเสมอ แม้ว่าเขาจะดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ในระดับปานกลางทุกคืน แต่เขาก็ใส่ใจเป็นพิเศษกับการไม่ทำให้ร่างกายขาดน้ำในระหว่างการท่องเที่ยวดำน้ำของเขา

บิลรู้ดีว่าเที่ยวบินที่กำหนดขึ้นหลังการดำน้ำซ้ำๆกันหลายๆครั้งนั้นผลักดันให้เขาดำน้ำเกินกำหนดกฎความปลอดภัยในการดำน้ำไปบ้างเล็กน้อย  แต่เขาก็พยายามจัดตารางการบินของเขาหลังพักผ่อนจากการดำน้ำแล้วอย่างน้อย 12 ชั่วโมงเสมอ และหากเป็นไปได้ เขาจะพยายามจองเครื่องบินโดยสารเล็กๆที่มีเพดานบินต่ำๆเสมอ

อุบัติเหตุ

บิลรู้สึกสบายๆหลังจากขึ้นนั่งบนเครื่องบินที่จะต้องใช้เวลาบินราวหนึ่งชั่วโมงเพื่อไปยังเกาะแห่งหนึ่งซึ่งเขายังไม่เคยไปดำน้ำมาก่อน เมื่อบินมาได้ครึ่งทาง บิลเริ่มรู้สึกเหนื่อยและอ่อนเพลียขึ้นมาทันทีทันใด  แทนที่จะพักผ่อนได้อย่างเต็มที่ เขาทำได้เพียงเคลิ้มหลับไปนิดหน่อยแล้วก็ตื่นก่อนเครื่องบินจะลงสู่พื้นดินเท่านั้น ยังคงมีเสียงหรีดหริ่งเรไรที่ดังอยู่ในหู ซึ่งเขาเข้าใจไปว่าเป็นเสียงของเครื่องบิน ส่วนความเหนื่อยอ่อนที่เกิดขึ้นนั้น เขาก็คิดว่าเป็นเพราะตารางการเที่ยวที่แน่นเอี้ยดของเขานั่นเอง

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=85.0;attach=806;image)

 แทนที่จะไปดำน้ำในช่วงบ่ายตามที่วางแผนไว้ บิลตัดสินใจอย่างชาญฉลาดที่จะนอนหลับพักผ่อนเพื่อให้ร่างกายกลับฟื้นคืนดีกว่าที่เป็นอยู่  เมื่อเขาตื่นขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้น บิลก็ยังรู้สึกเหนื่อยอ่อน และเสียงหริ่งๆในหูก็ยังคงดังอยู่เหมือนเดิม บิลรู้แล้วว่าบางทีเขาอาจจะเป็น Bent

ที่เกาะแห่งนั้นไม่มี  Recompression Chamber แต่แทนที่เขาจะพาตัวเองไปร้านดำน้ำหรือสถานพยาบาลในท้องถิ่นเพื่อขอรับการให้อ๊อกซิเจน เขากลับรีบไปจองเที่ยวบินเพื่อกลับบ้าน  เมื่อเครื่องบินไต่เพดานบินสูงขึ้น อาการของเขาก็แย่ลง และเมื่อถึงจุดหมายปลายทางแล้ว เขาก็ยังไม่เข้ารับการรักษาพยาบาลทันที แต่กลับเดินทางไปบ้าน ล้างอุปกรณ์ดำน้ำ และหวังเพียงว่าหากเขาได้พักผ่อนหลับนอนอย่างเต็มที่แล้วในคืนนั้น อาการต่างๆก็จะหายไปเอง แต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่เขาหวังสักนิด

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=85.0;attach=748;image)

เช้าวันรุ่งขึ้น....บิลรีบโทรขอคำแนะนำจากเพื่อนที่ได้รับการอบรมเรื่องการรักษาพยาบาลเกี่ยวกับโรคจากการดำน้ำ     หลังจากได้รับคำแนะนำ  เขาต้องเข้ารับการรักษาตัวจากอาการ DCS อยู่หลายครั้ง กว่าร่างกายจะหายอ่อนเพลียและหายจากอาการอื่นๆที่เกิดขึ้น แต่เสียงหรีดหริ่งก็ยังคงค้างอยู่ในหูของเขาตราบจนถึงทุกวันนี้ เพื่อเป็นอนุสรณ์ให้เขาระลึกถึงอยู่เสมอว่า.....ครั้งหนึ่งเขาเคยเป็น DCS

บทวิเคราะห์

จากลักษณะการดำน้ำและตารางการบินของบิลอยู่ในกำหนดกฎเกณฑ์ตารางดำน้ำที่เขาได้ร่ำเรียนมา จนดูเหมือนว่าอาการ DCS ที่เกิดขึ้นกับเขานั้นจัดเป็นกรณีที่อยู่เหนือกฎเกณฑ์ที่กำหนด  อย่างไรก็ตาม ผลปรากฏแน่ชัดว่า บิลละเลยไม่ปฏิบัติตามเวลาห้ามบินที่กำหนดในไดฟ์คอมพิวเตอร์ถึงสองครั้ง  และในขณะเดียวกันก็ละเลยกฎของผู้เชี่ยวชาญด้านโรคเกี่ยวกับการดำน้ำหัวอนุรักษ์นิยมทั้งหลาย ที่ให้พัก 24 ชั่วโมงหลังจากดำน้ำซ้ำหลายๆครั้งแล้วจึงจะขึ้นเครื่องบินได้

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่บิลทำผิดร้ายแรงที่สุดก็คือ การที่เขาไม่ยอมเข้ารับการรักษาพยาบาลทันทีที่มีอาการDCS ปรากฏ บิลได้ทำประกันอุบัติเหตุจากการดำน้ำไว้ ซึ่งเขาพร้อมที่จะได้รับการบริการนำส่งเข้า Recompression Chamber ที่ใกล้ที่สุดโดยทางเครื่องบินที่มีเพดานบินต่ำ เพื่อรักษาอาการป่วย และความผิดอีกประการหนึ่งก็คือ แม้ภายหลังจะรู้แน่ว่าตัวเองมีอาการป่วย เขาก็ยังบินกลับบ้านเอง ทำให้การเข้ารักษาตัวล่าช้า ยังโชคดีที่อาการ DCS ของบิลที่หลงเหลืออยู่นั้นไม่รุนแรงนัก

บทเรียนแห่งชีวิต

อย่าดำน้ำเกินกว่าที่กำหนดในตารางดำน้ำ.....ขณะที่ตารางดำน้ำและไดฟ์คอมพิวเตอร์จะแสดงให้เห็นชัดเจนถึงสถิติความปลอดภัยในการดำน้ำ แต่ทฤษฎีของ Decompression ก็ยังเป็นวิทยาศาสตร์ที่ไม่มีความแน่นอน การดำน้ำเกินกว่าที่กำหนดไว้จึงยิ่งทำให้มีความเสี่ยงในเรื่องความปลอดภัยมากขึ้น
 
รอจนครบ 24 ชั่วโมงก่อนจะบิน......การดำน้ำซ้ำหลายๆไดฟ์หรือหลายๆวันติดต่อกัน  ควรวางแผนพักที่ผิวน้ำก่อนบิน 24 ชั่วโมงหลังจากดำน้ำไดฟ์สุดท้ายแล้ว

เมื่อสงสัยว่าจะเป็น  DCS ให้รีบไปตรวจร่างกายทันที.....ควรศึกษาถึงลักษณะอาการของ DCS ให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ ถ้าทราบว่ามีอาการผิดปกติและสงสัยว่าเป็น DCS ก็ควรจะเข้ารับการรักษาทันที

อย่ารอ.....ความล่าช้าในการเข้ารับการรักษาเมื่อเป็น DCS จะทำให้อวัยวะในร่างกายได้รับความเสียหายจนเกินกว่าจะเยียวยา ควรจะรีบรับอ๊อกซิเจนทันทีและเข้า Recompression Chamber ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

อย่าขึ้นเครื่องบินเมื่อเป็น DCS.....การขึ้นเครื่องบินเมื่อเป็น DCS จะทำให้อาการหนักมากขึ้น เนื่องจากความกดอากาศลดลงกระทันหัน ฟองอากาศในเนื้อเยื่อของร่างกายจะขยายตัวมากขึ้น

ซื้อประกันและใช้มัน.....นักดำน้ำที่ดำน้ำบ่อยๆ ควรจะซื้อประกันดีๆที่ครอบคลุมค่าใช้จ่ายต่างๆในการเคลื่อนย้ายและการเข้ารักษาด้วย Recompression Chamber และเมื่อมีประกันแล้วก็อย่ากลัวที่จะใช้มันให้เป็นประโยชน์   

ขอบคุณครับ

ขอบคุณเช่นกันค่ะที่เข้ามาอ่าน..... :-*

ขอให้ใช้บทความนี้เป็นบทเรียนสอนใจตัวเอง .....เพื่อความปลอดภัยในการดำน้ำ และจะได้ดำน้ำได้นานๆดั่งที่ใจเราหวังไว้ค่ะ.... :P

ขอบคุณคร้าบ สำหรับบทความที่เป็นประโยชน์

ขอบพระคุณมากค่ะ สำหรับบทความดีๆๆ ที่กรุณาแปลให้พวกเราได้รับทราบ และมีประโยชน์มากค่ะ   :-*  :-*

พวกเรา พึงสังวร ไว้นะคะ....อย่าประมาท  :-[

ขอบคุณมากเลยครับ  :D :D

ขอบคุณสำหรับความรู้ค่ะ  :-*

จะปฎิบัติอย่างเคร่งครัดคะ... :-* :-* :-*