กระดานข่าว Save Our Sea.net

เมื่อ 6 -7 ปีก่อน....ในวงการดำน้ำไทยได้มีการพูดคุยกันถึงเรื่องความต้องการแหล่งเรือจมใหม่ๆที่ไม่ไกลจากกรุงเทพฯมากนัก  ซึ่งได้มีผู้เสนอว่า "พัทยา" น่าจะเป็นจุดที่เหมาะสมที่สุดที่จะจมเรือ..เครื่องบิน...รถถัง....และเรื่อยเปื่อยไปจนถึงรถไฟและรถยนต์ เพื่อให้พัทยากลายเป็นจุดดำน้ำที่จะดึงดูดนักดำน้ำทั้งไทยและเทศให้มาเยือนทะเลด้านอ่าวไทยตะวันออกกันมากขึ้น

ในที่สุด.....เรื่องมาสรุปลงที่น่าจะขอเรือรบหลวงที่ปลดประจำการแล้วจากกองทัพเรือที่มีอยู่หลายลำเพื่อนำมาจมแถวๆเกาะไผ่ที่เป็นเขตทหารเรืออยู่แล้ว และสมควรจะทำเป็นพิพิธภัณฑ์ใต้ทะเลของกองทัพเรือเสียเลย ซึ่งจะทำให้ไม่เสียความรู้สึกของทหารที่เคยประจำการอยู่บนเรือนั้นๆ เพราะยังได้ใช้ประโยชน์จากเรือที่เขารัก ดีกว่าจอดอยู่ในน้ำหรือขึ้นคานไว้เฉยๆให้ผุพังไป หรือถูกขายไปเป็นเศษเหล็ก

ทางเมืองพัทยาก็เห็นดีเห็นงามกับความคิดนี้  จึงได้เสนอเรื่องให้กองทัพเรือพิจารณา การประชุมเจรจาร่วมกันจึงได้เริ่มขึ้น  และข้อตกลงมาจบลงตรงที่ทางเมืองพัทยาจะดำเนินการร่วมกับกองทัพเรือนำอดีต "เรือหลวงคราม" ซึ่งเป็นเรือยกพลขึ้นบกขนาดกว้าง 10.35 เมตร ยาว 61.05 เมตร และได้ปลดประจำการแล้วเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2545 มาจมลงที่บริเวณเกาะไผ่ด้านตะวันออก ไม่ไกลจากเกาะล้านและเกาะสากของเมืองพัทยานัก

เรือคราม หรือก่อนปลดประจำการคือ “เรือหลวงคราม” ลำนี้ เดิมเคยเป็นเรือ USS LSM-469  ซึ่งเป็นเรือยกพลขึ้นบกขนาดกลาง หรือ Landing Ship Medium ของสหรัฐอเมริกา ที่มีการวางกระดูกงูเรือเมื่อวันที่ 27 มกราคม 2488 ที่อู่ต่อเรือในเมืองฮุสตัน รัฐเท๊กซัส  และขึ้นระวางประจำการในวันที่ 17 มีนาคม 2488 

USS LSM-469 มีเกียรติประวัติผ่านการปฏิบัติหน้าที่ ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 มาแล้ว และเมื่อรัฐบาลไทยได้รับมอบเรือลำนี้จากรัฐบาลสหรัฐฯ ในโครงการช่วยเหลือทางทหาร เมื่อวันที่ 25 พฤษภาคม 2505 แล้วนั้น เรือลำนี้ได้มีโอกาสรับใช้ประเทศชาติของไทยเราเป็นเวลาถึง 40 ปี ก่อนที่จะถูกปลดประจำการ

เมื่อวันที่ 30 มกราคม 2546....เรือครามได้กลับมารับใช้ทะเลไทยอีกครั้ง  ด้วยการถูกนำลงสู่ก้นทะเลบริเวณร่องน้ำในแนวเหนือใต้ขนานกับเกาะไผ่ด้านตะวันออก (ละติจูด 10 องศา 15 ลิปดา 54 ฟิลิปดา เหนือ และ ลองติจูด 100 องศา 41 ลิปดา 27 ฟิลิปดา ตะวันออก )  เพื่อจัดทำเป็นอุทยานใต้ทะเล อันจะเป็นแหล่งอนุรักษ์ฟื้นฟูสภาพแวดล้อมทางทะเล แหล่ง ศึกษาระบบนิเวศและชีวภาพทางทะเล ตลอดจนส่งเสริมการท่องเที่ยวในพื้นที่รับผิดชอบของกองทัพเรือ

โครงการดังกล่าวข้างต้นนี้ นับเป็นหนึ่งในสิบของโครงการอุทยานใต้ทะเลเฉลิมพระเกียรคิเนื่องในโอกาสสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯสยามมกุฎราชกุมาร ทรงเจริญพระชนมายุ 50 พรรษาฯ

วิธีการนำเรือครามลงตั้งแท่นใต้ทะเลนั้น ได้ใช้วิธีพ่นน้ำทะเลใส่ลงในเรือคราม ให้เรือค่อยๆจมลงที่ละน้อยๆ....  

มีการควบคุมการดำเนินการอย่างใกล้ชิดจากเจ้าที่กองทัพเรือระหว่างนำเรือลงสู่ใต้ท้องทะเล...

น้ำที่หนักขึ้น ทำให้เรือค่อยๆจมลง.....

จมลง....

ส่วนท้ายของเรือครามจมลงไปก่อน.....

ในที่สุด....เรือครามก็จมหายไปทั้งลำ....

หมายเหตุ....ภาพการจมเรือครามข้างต้นนั้น คุณสายน้ำได้ตัดต่อมาจากภาพถ่ายวิดิทัศน์ฝีมือคุณชวาฤทธิ์ แห่ง บางละมุงเคเบิ้ลทีวี พัทยา

อ่านเรื่องเรือครามในอดีตและภาพใต้น้ำได้ที่....

http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?topic=1125.0
http://www.saveoursea.net/cgi-bin/webboard/generate.cgi?content=0020&board=board_1
http://www.saveoursea.net/cgi-bin/webboard/generate.cgi?content=0097&board=board_1
http://www.saveoursea.net/cgi-bin/webboard/generate.cgi?content=0110&board=board_1
http://www.saveoursea.net/cgi-bin/webboard/generate.cgi?content=0242&board=board_1

มารอดูภาพปัจจุบันครับ :-*

ในวันที่ 8 - 9 มีนาคม 2546 ...SOS ได้ร่วมกับบริษัทพาโนรามา กองทัพเรือ และเมืองพัทยา ดำเนินการสำรวจเรือครามที่นอนตั้งแท่นอยู่อย่างสงบใต้ท้องทะเล อย่างเป็นทางการครั้งแรก

ทั้งนี้ด้วยวัตถุประสงค์เพื่อร่วมกันหาข้อมูลเบื้องต้นให้กองทัพเรือนำไปใช้ประกอบการพิจารณาตัดสินใจในการวางระเบียบการเข้าเยี่ยมชมเรือหลวงคราม อันจะทำให้เกิดความปลอดภัยสูงสุดในการดำน้ำ และเพื่อส่งเสริมให้เกิดการดำน้ำท่องเที่ยวอย่างอนุรักษ์ โดยให้สภาพเรือคงความสมบูรณ์ เป็นที่อยู่อาศัยของสรรพชีวิตหลากหลายที่จะเกิดขึ้นบนเรือหลวงครามไปชั่วกาลนาน

อนึ่งการร่วมกับบริษัทพาโนรามาจะทำให้สามารถเผยแพร่ภาพและเรื่องราวของเรือหลวงครามที่นอนตั้งแท่นอยู่ใต้น้ำให้ประชาชนทั่วไปได้รับชมและรับทราบด้วย  

ภาพบางภาพที่ได้จากการสำรวจครั้งแรก.....

ภาพห้องสะพานเดินเรือ....

สะพานทอดข้ามกราบเรือทั้งสองข้าง....

ภาพกว้านที่อยู่ด้านข้างของกราบเรือ....

นับจากวันที่เรือถูกนำไปวางตั้งแท่นใต้ทะเลจนถึงวันนี้....เวลาผ่านไปได้ 4 ปีครึ่งแล้ว

เรือคราม....เรือที่จมด้วยความตั้งใจของมนุษย์ ในวันนี้จะมีสภาพเป็นเช่นไรหนอ....

คำตอบก็คือ.....เรือครามในวันนี้ สวยงามและมีสีสันละลานตาขึ้นกว่าเดิมมากมาย......แต่อนิจจา น่าเสียดายที่ความละโมบโลภมากและการขาดจิตสำนึกของคนบางจำพวกกำลังทำลายความงดงามของเรือครามให้หมดไปทีละน้อยๆ....

เมื่อบ่ายวันอาทิตย์ที่ 24 มิถุนายน 2550....สายชลและสมาชิก SOS อีก 14 คน พากันไปลงดำน้ำที่เรือคราม.....

คลื่นลมเงียบสงบ  ผิวน้ำราบเรียบ  และกระแสน้ำที่เรือครามในบ่ายวันนั้นช่างนิ่งสนิทผิดกับหลายๆครั้งที่สายชลเคยมาลงดำน้ำที่นี่

ขณะเราไต่ลงไปตามสายทุ่นที่โยงเข้ากับท้ายเรือครามลึกลงไปๆ....สายตาของสายชลมองฝ่าน้ำสีเขียวๆ ขุ่นข้นด้วยตะกอนแขวนที่อยู่เบื้องล่าง แต่ก็ยังมองเห็นปลาสลิดทะเลฝูงใหญ่แหวกว่ายไปมา แทรกด้วยฝูงปลากระตักตัวเล็กๆสีเงินยวงที่ว่ายพุ่งไปทางโน้นทีทางนี้ที

ฮืมมมม....ขนาดยังไม่ถึงตัวเรือคราม ปลายังว่ายกันว่อน ที่เรือครามในวันนี้คงมีปลามากมายให้เราได้ชมกัน

ถึงแล้วเรือคราม....ปลาหลากหลายพันธุ์ว่ายกันขวั่กไขว่ไปมาหนาแน่นอย่างที่คาดไว้จริงๆ

เสาเหล็กที่ตั้งเรียงรายอยู่ท้ายเรือมีทั้งเพรียงและหอยสองฝาสารพัดชนิดเกาะอยู่เต็มไปหมด กัลปังหาพัดสีแดงสดขนาดกว่าฟุตคลี่ติดอยู่เกือบทุกเสา เพิ่มความสดใสให้กับเรือครามได้มากทีเดียว...

มีหรือจะพลาด...ขอถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึกหน่อยนะคะ

กว้านที่เคยสะอาดเกลี้ยงเกลาตอนเรือครามมาตั้งแท่นอยู่ใหม่ๆ บัดนี้สวยงามด้วยสีสันของสัตว์เกาะติดทั้งหลายและกัลปังหาพัดน้อยใหญ่สีแดงสดใส...

ปลาน้ำดอกไม้รูปร่างยาวเรียวปราดเปรียวว่องไว ว่ายเป็นฝูงอยู่เหนือบริเวณท้องเรือ...

กราบเรือทั้งสองข้างเริ่มมีฟองน้ำกิ่งสีสวยๆ หน้าตาแปลกๆเกาะอยู่เป็นหย่อมๆ

นอกจากฟองน้ำแล้ว บริเวณกราบเรือยังมีปะการังอ่อนสีหวานๆลำต้นโตสูงกว่าฟุตประดับอยู่ทั่วไป

ปลาทอง (Anthias) ว่ายว่อนอยู่ในดงปะการังอ่อน

ปะการังอ่อนบางต้นสมบูรณ์มาก ขนาดของลำต้นใหญ่กว่าข้อมือของสายชลเสียอีก

ความงามของปะการังอ่อนทำให้นักดำน้ำบางคนอดใจไม่ไหว....ต้องขอเข้าไปชมใกล้ๆ

ฟองน้ำกอสีม่วงเข้ม ตัดสีฉึบฉับกับฟองน้ำแผ่นสีน้ำตาลอมเขียวและปะการังอ่อนสีชมพูหวานแหวว ช่วยเพิ่มความสดใสให้กับเรือครามมากยิ่งขึ้น...

ตามท้องเรือที่แสงน้อย...มีปลากระรอกลายแดงแฝงตัวอยู่ทั่วไป

สายชลเริ่มเห็นสายเบ็ดที่ทำด้วยเอ็นเส้นใหญ่ พาดผ่านติดแน่นอยู่ตามจุดต่างๆทั่วเรือ...

สายเบ็ดที่มาเกี่ยวมาพันจะทำให้ความงามของเรือครามลดน้อยลง และจะเป็นอันตรายกับนักดำน้ำได้อีกด้วย

ปล่อยไว้ได้อย่างไรกันคะ.....ตัดค่ะ...ต้องตัด

ไต่กราบเรือด้านซ้ายไปเรื่อยๆอย่างเพลิดเพลิน ไม่นานก็ถึงหัวเรือที่ป้อมปืนเรือยังคงหยัดยืนอยู่ได้อย่างสวยและสง่างาม...

.....สวยจัง.........เอาอีกๆๆๆๆๆ....... :-*

เชือกทุ่นหัวเรือเส้นเก่าพาดผ่านขวางทางจากป้อมปืน โยงสู่ทุ่นที่ผิวน้ำ....

ที่นี่เป็นจุดชุมนุมของปลากระรอกลายแดงตากลมโตอีกจุดหนึ่ง....

ตามขอบป้อมปืนเรือประดับประดาไปด้วยปะการังอ่อน.... กัลปังหา....และฟองน้ำ

กัลปังหาสีแดงกอใหญ่ที่ป้อมปืน.....เป็นจุดที่ใครเห็นก็อยากจะถ่ายภาพด้วย

สวยจังค่ะ ได้ความรู้ด้วย พี่สายชลอธิบายได้ละเอียดและเล่าเรื่องได้สนุกน่าติดตามมากเลยค่ะ :-* :-*

มองจากป้อมปืนพอจะเห็นหัวเรือที่มีประตูเปิดปิดได้ แผ่นเหล็ก (Ramp) เจาะฉลุที่ใช้ทอดเป็นสะพานสำหรับการยกพลขึ้นบกหรือขนยุทโธปกรณ์ แต่ความลึกทำให้แสงสลัวเลือนลางแถมน้ำยังขุ่นข้นเสียจนไม่สามารถถ่ายภาพได้

สายชลเริ่มว่ายน้ำจากหัวเรือ ไปทางกราบขวาของเรือ ไม่นานก็ถึงฐานหอสะพานเดินเรือที่ตั้งสูงชลูดขึ้นไปจากกราบเรือ....น้ำที่ขุ่นทำให้เห็นด้านบนได้เพียงลางเลือน

เพื่อความปลอดภัยในการเปลี่ยนระดับจากที่ลึกไปที่สูงขึ้น....สายชลค่อยๆว่ายวนขึ้นไปอย่างช้าๆ พร้อมกับชมความงามของสรรพชีวิตใต้ท้องทะเลไปด้วย

กัลปังหา...ฟองน้ำ...หอยเชลล์...เพรียง.....ไฮดรอยด์...และอื่นๆขึ้นอยู่ทั่วไปตามพื้นผิวของหอสะพานเดินเรือ

ห้องบัญชาการ...สะพานเดินเรือที่สายชลเคยว่ายเข้าๆออกๆ บัดนี้ผุพัง...หลังคายุบ ไม่เหลือสภาพเดิมให้เห็น...

ตามช่องหน้าต่างที่เคยว่างเปล่า...บัดนี้ถูกประดับประดาอย่างสวยงามเหมือนกรอบรูปชั้นดีมีค่า  เพิ่มชีวิตชีวาด้วยปลาตัวเล็กตัวน้อยที่แหวกว่ายอยู่อย่างเริงร่า...  

ตามโครงหลังคาสวยงามด้วยสรรพชีวิตประเภทไฮดรอยด์และกัลปังหากิ่งต้นเล็กจิ๋ว...

มองสูงขึ้นไปเหนือสะพานเดินเรือที่เป็นที่ตั้งของยอดเสากระโดงเรือที่อยู่ลึกจากผิวน้ำเพียง 15 เมตร.....

ภาพที่เห็นเบื้องบน ทำให้รู้สึกสับสนว่านั่นมันเสากระโดง หรืออะไรกันแน่....

ลองว่ายไต่ระดับขึ้นไปดูดีกว่า.....

โอ๊ะโอ....มองไปมองมานึกว่ายักษีสูงใหญ่ ห่มสะไบปล่อยชายยาวลงมา...

เมื่อว่ายใกล้เข้าไป....

อุแม่เจ้า....นั่นมันอวนตาถี่ลายพริกไทยผืนใหญ่มหึมา ที่คลุมตั้งแต่ปลายยอดเสากระโดงเรือ ห้อยระย้าย้อยปล่อยปลายอวนลงมา

นี่ถ้ากระแสน้ำแรงๆ ผืนอวนก็คงโบกสะบัดเหมือนกับผืนธง ที่ใครเข้าใกล้ก็จะพัดสะบัดจนกระเด็นเป็นแม่นมั่น....

ขืนปล่อยไว้เช่นนี้ก็จะเป็นอันตรายแก่นักดำน้ำทั้งหลาย อีกทั้งถ้าอวนหนักเกินไปและโบกสะบัดเพราะแรงน้ำมากเกินไป เสากระโดงก็อาจจะหักโค่นลงมา เรือครามจะเสียสวยและเป็นอันตรายกับนักดำน้ำอีกด้วย

อย่างนี้ไม่ตัดไม่ได้แล้วล่ะค่ะ.....

เวลาดำน้ำหมดเสียแล้ว....สายชลและสมาชิก SOS ที่ไปร่วมดำน้ำที่เรือจมครั้งนี้ จึงต้องขึ้นจากน้ำไปพักบนเรือก่อน

เราเริ่มทะยอยไต่ขึ้นตามสายทุ่นท้ายเรือ....

น้องแมลงปอ ยังยิ้มหวานอยู่....เพราะไม่รู้ว่าเดี๋ยวจะเจองานหนัก....

น้องเด็กน้อย ก็ยังไม่รู้ว่าเดี๋ยวดำน้ำอีกไดฟ์จะเจออะไร....

น้อง Mekmok ยังเก๊กหล่อได้อยู่....

เราขึ้นไปพักและเตรียมการตัดอวนอยู่บนเรือมารีนที่ลอยลำอยู่เหนือเรือครามได้หนึ่งชั่วโมง  ก็เตรียมตัวกระโดดน้ำลงตัดอวนกัน

การทำงานตัดอวนของพวกเราชาว SOS นั้นสนุกสนานและหนักเพียงใด หาอ่านได้จาก  

http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?topic=224.0

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=224.0;attach=3996;image)

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=224.0;attach=3994;image)

อวนผืนใหญ่และหนักมาก  ตัดเท่าไรก็ไม่หมดสักที จนเล่นเอาเราหมดแรงและหมดเวลาดำน้ำกันเสียก่อน

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=224.0;attach=4010;image)

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=224.0;attach=4008;image)

อวนที่พันยอดเสากระโดงเป็นจุดที่ตัดยากที่สุด เพราะพันทบกันหลายชั้นและมีเชือกเส้นใหญ่พันแน่นอยู่หลายทบ

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=224.0;attach=4014;image)

ในที่สุด...เราต้องปล่อยอวนที่ไม่สามารถจะตัดได้หมด เหลือเป็นอุจาดทัศน์ประจานความโลภและการขาดจิตสำนึกแห่งการอนุรักษ์สมบัติของชาติและทะเลไว้ให้นักดำน้ำทั้งหลายที่จะลงดำน้ำที่เรือครามได้เห็นกันถ้วนทั่ว

แต่คงจะอยู่อย่างนั้นเพียงชั่วคราวนะคะ....เพราะเราตั้งใจจะกลับไปนำเศษอวนที่เหลือออกให้หมดในอีกไม่ช้าไม่นานนี้.....

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=224.0;attach=4020;image)

เพื่อที่จะให้เรือครามกลับมาหมดจดงดงาม....

ขอบคุณน้อง pony-pop....น้องSea Man....และน้องMermaid ที่สนใจติดตามอ่านเรื่องนี้ค่ะ

 :o :o :o  ;D ;D ;D อ๋อ เรือครามเป็นมาอย่างงี้นี่เอง... ขอบคุณก๊าบบบ:-X :-X :-X
งวดนี้ได้เป็นดาราหน้ากล้องด้วยอ่ะ .... ตามติดฟินสีชมพูก็ดีงี้แหละ....อิอิอิ
แต่ต้องฝึกตีฟินให้ไว เดี๋ยวตามไม่ทัน.....พี่สายชล....   :-X :-X :-X

เห็นแล้วอยากไปช่วยตัดอวนจังเลยคะ  :-* :-* :-*

นี่ล่ะค่ะเรือคราม...ไม่นึกว่าจะได้ไปลงดำน้ำที่นั่นเมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็เลยไม่ได้มาเล่าให้ฟังก่อนค่ะน้องแมลงปอ

 :)

ดีค่ะดี...ไปช่วยกันตัดอวนที่เรือคราม เสร็จแล้วทั้งน้องแมลงปอ และน้องfrappe ช่วยไปเป็นนางแบบให้พี่ด้วยนะคะ  

อยากไปช่วยด้วยจังเลยค่ะ ครั้งหน้าจะไปด้วยให้ได้เลยค่ะ  :o

พี่สองสาย จะไปเก็บกวาด อวนให้หมด เมื่อไหร่ และถ้าต้องการ ลูกมือล่ะก็ บอกได้น่ะครับ

ขอบคุณค่ะน้อง Sky และน้อง mekmog0430....ถ้าจะไปลงเรือครามคงต้องหาช่วงน้ำตายนานๆและท้องทะเลสงบๆค่ะ ตอนนี้จะติดตามเรื่องสภาพอากาศอย่างใกล้ชิดค่ะ

มีภาพของน้อง mekmog0430 มาแถมให้อีกภาพหนึ่งค่ะ...

ส่วนภาพนี้....หล่อเชียว....น้องปลาใช่ไหมคะ... ;)

ลูกกุ้งกำลังว่ายกันว่อนเลย.... :)

โอโฮ้ ต้องขอบคุณ พี่ มาก เลย ครับ นี่เป็น ครั้งแรกที่มี ภาพใต้น้ำ มากกว่า 1 ภาพ  ในการไป 1 trip..... เพราะ ปกติ ไม่มีคนเหลียวแล ครับ.....เศร้า......

 :o.....hope to join team next time to clean up fishing net krub

สงสัยมากๆ ทำไมเค้าถึงมีอวนมาลากปลาแถวนั้น..ทั้งๆ ที่ไม่ไกลจากพัทยาเท่าไหร่เลย.. :(

น่าไปเอาอวนขึ้นมากๆเลย

.......จัดอีกครั้ง.......... 8) 8) 8)......... :o :o :o...........ตัดอวน :-*

 :)

ถ้าอยากจะไปทำงานกันจริงๆละก็....ได้เลยค่ะ.....

มีช่วงที่น้ำดีที่สุดในเดือนกรกฏาคมคือ เสาร์-อาทิตย์ ที่ 7-8 และ 21-22 ค่ะ ลองโหวตกันนะคะว่าจะไปวันไหนดี

(http://www.yenta4.com/msn/emoticon/yoyo/yenta4-emoticon-0154.gif) ไม่ว่างทั้งสองอาทิตย์เลย...

แต่ถ้าไปกัน..ทำงานให้สนุกนะจ๊ะ..

......ผมว่าวันที่ 7หรือ 8 กรกฎาคม 2550 ดีไหมผมว่าขึ้นกระดานเลยครับ.... :-*

แง้ว
ดูวันแล้ว สงสัยจะอดอีกมั้งเนี่ย......... :(

ว้า....เสียดายแทนค่ะ วันอื่นๆนอกเหนือจากนั้นน้ำแรงมากๆค่ะน้อง Sky...ขืนไปเรือคราม คงไม่ต้องทำอย่างอื่น คอยเอาชีวิตรอดอย่างเดียวเชียวล่ะค่ะ 

สรุป....ถ้าอยากไปทำงานกันเร็วๆก็คงต้องเป็นวันเสาร์ที่ 7 กรกฏาคม นะคะ ตัดอวนที่เรือครามก่อน แล้วค่อยเลยไปเกาะริ้น...หินยักกะโดง (ถ้าทะเลเรียบ)

ขอเสียงก่อนแล้วกันนะคะ 10 คนก็ไปแล้วค่ะ

1. สายน้ำ (ต้องเลื่อนนัดหมอผ่าเหงือกเป็นครั้งที่ 3)
2. สายชล (ว่างเสมอ)
3. Sea Man (ว่างแน่นอนนะคะ)   

เดือนหน้าค่อยข้างติดเหมือนกันค่ะ  ขออำภัยค่ะ  :'(

ไปเป็น Non Diveอีกได้มั้ยเคอะ.....อยากไปเป็นคนคอยเช็คอากาศและเวลาอีกค่ะ :-*
แต่หนูยังไม่มั่นใจ ขอเช็คเวลาที่เจ้านายอีกทีนะคะ :)

ขอกระโดด ขึ้นเรือ ด้วย คน ครับ

เย้...เพิ่มอีกหนึ่ง และยังไม่ยืนยันอีกหนึ่ง... :)

หนูMermaid ต้องไปบอกนายว่า...."ไอขอลาไปรับใช้ชาติ....ถ้าไม่ให้ลาละก็ จะถือว่ายูขัดขวางความรักชาติของไอนะ..."  :-X

เมื่อไรหนอจะได้ไปช่วยทำงาน  เพราะช่วงอาทิตย์นั้น ต้องไปทำงานที่เมืองกาญจนบุรี อีกแล้วค่ะ

อาทิตย์นั้นอด 2 รายการเลยด้วย เพราะชมรมนักนิยมก็มี ไปท้องฟ้าจำลอง เรียนรู้เรื่อง ดวงดาวและ หิน หิน และ หิน (หินจริงๆนะคะ)

วันหน้าฟ้าใหม่ คงได้ไปด้วย ค่ะ

ถ้ามีโอกาสได้ไปอีกครั้ง จะจัดการกับทุ่นลอยสำหรับยกซากอวนให้ดีกว่าครั้งที่แล้วอ่ะครับ

5555........ มุขนี้ใช้ได้ค่ะ เดี๋ยวจะลองไปใช้ดูค่ะ  :-X
ฟังดูแล้ว คล้ายๆทหาร ลาไปออกรบ ตะหงิดๆนะคะ 8)
แต่ถ้าเจ้านายบอกว่า.... "งั้นไอให้ยูออกไปรับใช้ชาติเลยดีมั้ย" อันนี้ก็แย่น่ะจิคะ :'(

ขอบคุณค่ะน้อง  sunofsea...

วันเสาร์ที่ 7 กรกฏาคม เราจะไปลงเรือคราม เพื่อจัดการกับอวนและเชือกที่เหลือ  ซึ่งคาดว่าคงไม่หนักเท่าไรมั๊งคะ เลยกะว่าจะตัดเป็นชิ้นย่อยๆแล้วใส่ถุงตาข่ายยกขึ้นมา ถ้าหนักนัก...ถุงก๊อบแก๊บเป่าลมคงช่วยได้นะคะ

อย่างไรก็ตาม....พี่จะติด Lift Bag ไปด้วย เผื่ออวนและเชือกหนักเกินคาดค่ะ  

มีคนเคยใช้แล้วได้ผลดีค่ะ ไม่ถูกตัดพ่อตัดลูก

ลองใช้ดูก่อนนะคะน้อง Mermaid ได้ผลอย่างไร....รายงานด้วยค่ะ.... :-X

นำเรื่องนี้ไปโพสใน Pantip และคุณ Red Fox ได้พูดเกี่ยวกับ เรือหลวงไผ่....เลยทำให้นึกได้ค่ะว่าลืมพูดถึงเรือพี่เรือน้องของเรือครามไป

ร.ล.คราม จะมีพี่น้องฝาแฝดที่เคยประจำการในกองทัพเรือไทยอยู่อีก 2 ลำคือ ร.ล.ไผ่ และ ร.ล.กูด   ซึ่งทั้งสามลำเป็นเรือที่ถูกสร้างขึ้นมาพร้อมกันใน U.S.A. ทั้งหมดเป็นเรือประเภทยกพลขึ้นบกขนาดกลาง หรือ Landing Ship Medium หรือที่เรียกเป็นรหัสประเภทของเรือว่า LSM

สมัยที่ยังประจำการอยู่ในกองทัพสหรัฐนั้น ร.ล.กูด คือเรือ LSM-333  ส่วน ร.ล.ไผ่ คือเรือ LSM-338  และ ร.ล.คราม คือเรือ LSM-469

เมื่อมาประจำการอยู่ในราชนาวีไทย  ร.ล.กูด หมายเลข 1 แต่ต่อมาเปลี่ยนเป็น 731 /  ร.ล.ไผ่ หมายเลข 2 เปลี่ยนเป็น 733  และ ร.ล.คราม หมายเลข 3 เปลี่ยนเป็น 732

ปัจจุบันนี้อดีตเรือหลวงทั้งสามลำได้ถูกปลดประจำการ โดย รล.ไผ่ถูกปลดก่อนเพื่อน ตามด้วย รล. คราม และ รล. กูด ซึ่งสองลำหลังนี้ได้ถูกนำไปตั้งแท่นอยู่ใต้ทะเลแล้ว ส่วนเรือไผ่นั้นไม่ทราบว่าไปอยู่แห่งหนตำบลใดค่ะ

ก่อนจะไปดำเนินการสำรวจเรือครามที่ลงไปตั้งแท่นในทะเลเรียบร้อยแล้ว....สองสายได้มีโอกาสได้ไปเยี่ยมเยือนเรือหลวงกูดที่ฐานทัพเรือสัตหีบ พร้อมกับน้อง Wreckman และน้อง Juv น้องรักของสองสาย

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=912.0;attach=6665;image)
 

รายละเอียดเรื่องและภาพการสำรวจเรือกูด หาอ่านได้ใน SOS ที่ link ข้างล่างนี้ค่ะ

http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?topic=912.0

อย่างไรก็ตาม...สองสายขอนำภาพของอดีตเรือหลวงกูดบางภาพมาให้ชม จะได้เห็นภาพของเรือจมทั้งสองลำคือเรือครามและเรือกูดซึ่งรูปร่างหน้าตาเหมือนฝาแฝดได้ชัดเจนขึ้นนะคะ

ภาพข้างล่างนี้เป็นส่วนหัวเรือที่เปิดปิดได้ และแผ่น Ramp ที่ถูกยกและยื่นสูงโผล่ให้เห็น ถัดไปคือแท่นปืน และมองเห็นหอบังคับการ...สะพานเดินเรืออยู่เบื้องหลังค่ะ

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=912.0;attach=6733;image)

Ramp ที่หัวเรือ

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=912.0;attach=6731;image)

ถ้าลงไปที่ท้องเรือ จะเห็น Ramp ที่หัวเรือเป็นอย่างนี้ค่ะ  

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=912.0;attach=6709;image)

หอบังคับการเดินเรือที่สูงสง่าและสวยงาม เป็นจุดเด่นของเรือฝาแฝดทั้งสามลำ

ข้างบนสุดคือเสาสูงที่สายชลเรียกว่าเสากระโดงเรือ ซึ่งจริงๆแล้วเป็นที่ตั้งเสาอากาศวิทยุสื่อสาร เรดาร์ ไฟ มีบันไดปีนขึ้นไปจนถึงแท่นที่ทหารขึ้นไปยืนสังเกตการณ์ได้สบายๆสองคน

เสาแบบนี้แหล่ะค่ะที่สายชลพบว่ามีอวนพันตั้งแต่ยอดระย้าย้อยห้อยลงมาจนถึงเหนือหอบังคับการของเรือคราม

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=912.0;attach=6704;image)

สะพานที่ทอดข้ามกราบซ้าย - ขวา ช่วงหอบังคับการ  

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=912.0;attach=6707;image)

โทรโข่งที่อยู่ที่ห้องใต้ท้องเรือ มีท่อเชื่อมโยงกับโทรโข่งอีกอันหนึ่งบนหอบังคับการเดินเรือ ซึ่งที่เรือครามถูกถอดออกก่อนที่จะนำเรือลงใต้น้ำ

(http://www.saveoursea.net/boardsmf/index.php?action=dlattach;topic=912.0;attach=6719;image)

เป็นอันว่า...เมื่อฤกษ์งามยามดี เสาร์ (วันที่ 7 ของสัปดาห์) ที่ 7 เดือน 7 ปี 07 เศษอวนที่หลงเหลือพันอยู่บนยอดเสากระโดงเรือคราม ก็ถูกกำจัดออกหมด โดยฝีมือสมาชิก SOS 6 คน คือ Sea Man....Mekmog...Gengzilla....Sky....สายน้ำ...และสายชล

การทำงานของพวกเรา หาอ่านได้จาก http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?topic=247.0

ดูภาพเปรียบเทียบของเสากระโดงก่อนตัดอวน....ระหว่างตัดอวน....และตัดอวนออกหมดแล้วนะคะ

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=247.0;attach=4630;image)
 

ภาพนี้เป็นภาพเดี่ยวของเสากระโดงเรือครามที่สวยสง่างามหลังจากถูกตัดอวนออกแล้ว

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=247.0;attach=4791;image)

(http://bjcg.com/i/e/2006/07/22/213825450.gif)(http://bjcg.com/i/e/2006/07/22/213825907.gif)(http://bjcg.com/i/e/2006/07/22/213825995.gif)(http://bjcg.com/i/e/2006/07/22/213825325.gif)

เห็นภาพก่อนตัดแล้วนึกไม่ออกเลยว่าเสากระโดงเดิมมันเป็นยังไง จนเห็นภาพที่ตัดอวนที่พันออกหมดแล้วถึงได้รู้ว่ามันพันทบกันหนาขนาดไหนพอกเข้าไปซะอ้วนเลย

ขอบคุณและชื่นชมแด่กองกำลังเฉพาะกิจทั้ง6ท่านครับ ;D :-*

อวนที่พันอยู่นั้น...ของจริงน่ากลัวและน่าตกใจกว่าในภาพมากค่ะน้องPlateen... ;)

เชือกแต่ละเส้นที่คล้องปากอวนอยู่นั้น เป็นเชือกมนิลาอย่างดี เลื่อยอยู่นานกว่าจะขาด อวนนั้นมีสัตว์เกาะติดเต็มไปหมดแล้ว แต่เชือกยังดูใหม่เอี่ยมอ่อง มิมีเปื่อยยุ่ยให้เห็น

...ความงามกลับมาอย่างเห็นได้ชัด ....
...ปรบมือให้กับผู้ร่วมภาระกิจนี้ทั้ง 6 คน...
...สุดยอดเลยค่ะ  :D...

ไม่มีโอกาสลงดำน้ำที่เรือครามเสียนาน......  พอได้กลับไปใหม่อีกครั้ง เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม 2551 จึงมีความสุขมากค่ะ เพราะที่เรือครามในวันนั้นน้ำค่อนข้างจะใส แถมกระแสก็อ่อนมาก

เรือครามในวันนี้....ไม่มีพื้นเหล็กของตัวเรือและอุปกรณ์ต่างๆให้เห็นแล้ว เพราะถูกคลุมไปด้วยปะการัง....กัลปังหา....ฟองน้ำ....ไฮดรอยก์....หอย....และเพรียง  จนสวยงามมาก

ปะการังอ่อนสีชมพูหวานแหววประดับประดาอยู่ทั่วทั้งลำเรือ.....

กัลปังหาสีแดงสด ทำให้เรือครามดูสดใส....

ฟองน้ำกิ่งห้อยระย้าอยู่ทั่วไป....

เมื่อสรรพชีวิตมารวมอยู่ในที่เดียวกัน....ความงามก็บังเกิด...

จุดที่สวยที่สุดของเรือครามในวันนี้ก็คือหอสะพานเดินเรือ.....นับตั้งแต่ฐานของหอ.....

ปูแต่งตัวสวยๆมีให้เห็นอยู่ทั่วไป.....

เสาทางขึ้นสะพานเดินเรือที่ถูกหุ้มไว้ด้วยสรรพชีวิตนานาพันธุ์....

เส้นเอ็นเบ็ดที่พันติดอยู่  กลายเป็นที่อาศัยเกาะติดของกัลปังหา....

ห้องบังคับการ.....

ยังพอเห็นร่องรอยของหน้าต่างห้องบังคับการได้  แต่หลังคายุบหายไปนานแล้ว.....

จุดเด่นของห้องบังคับการคือกอกัลปังหาพัดที่มีโพลิปสีชมพูหวานยื่นออกมาให้เห็น.....

ยอดเสาวิทยุที่พวกเราชาว SOS เคยไปช่วยกันตัดอวนที่คลุมอยู่เต็ม  บัดนี้กลับมาสวยงามด้วยกอกัลปังหาและฟองน้ำกิ่งที่สมบูรณ์และสวยงาม...

ก่อนจะขึ้นจากน้ำ.....แมงกะพรุนหนวดยาวว่ายผ่านมาทักทาย.....

ดาวทะเลเปราะ ( Brittle Stars) เกาะอยู่บนหัวแมงกะพรุน....ดูแล้วแปลกตาดีนะคะ....

ชอบทั้งภาพและคำบรรยายของพี่สองสายมากเลยคะ...
นอกจากจะสวยและให้ความรู้แล้ว ยังให้มุมมองที่แปลกตาและคิดไม่ถึงอีกต่างหากคะ  :-* :-* :-*

ขอบคุณค่ะหนูกุ้ง.....วันหน้าเราหาเวลาไปดูเรือครามกันบ้างนะคะ 

หุๆ....แต่น้ำจะดีคือทั้งใสและไร้กระแสอย่างที่ผ่านมา หรือเปล่าก็ไม่ทราบได้นะคะ.....

อยากไปดำน้ำ พัทยา........จังนิ :-X  :-X  :-X

  อยากไปอีกง่ะ :o :o :o :o

5 5 5  ติดใจแล้วหล่ะซิ นู๋ Oo  ทีนี้ก็ต้องตุนวันลาไว้เยอะๆแล้วหล่ะจ๊ะ

กับ เคลียร์งานให้ไปไกลๆตัว ฮิ ฮิ   แล้วเจอกันน่ะ   8) 8)

เพิ่งกลับจากพัทยามาค่ะพี่สายรุ้ง โอเขาไปลงเรือครามมาอีกแล้วแหล่ะพี่  :o
ส่วนติ๋ว....ไม่อิจฉาน้อง เพราะไปด้วย ที่สำคัญ TOUCH DOWN ด้วยแหล่ะ  ไชโยๆๆๆๆๆๆๆ  :)

น้ำใสๆ....เรือครามสวยๆ.....Touch Down......Touch Down.....Touch Down...... :-* :-X :-*

(http://i242.photobucket.com/albums/ff298/akapong999/dookdik/animal/crab/6.gif)





ดูเรือครามพี่สายชลแล้ว.. เห็นของจริง ตะกอนตรึมทุกทีเลย..

ดูรูปพี่สองสายแล้วต้อง คูณตะกอนไปอีก 10 เท่า พี่ทั้งสองช่างถ่ายรูปได้น้ำใสใจดีจริงๆ

ต้องไปฝึกหัดปรับสโตรปอีกเยอะเลยเรา :-* :-*

 :'(

หนูอด touch down เคลียร์หูม่ายได้
เลยเชื่อฟังคุณครูที่บอกว่าอย่าฝืน ให้ค่อยๆเคลียร์
มีพี่ sea man มาช่วยเป็นกำลังใจ
กว่าจะรู้ตัว เขาก็ไป touch down กันแล้ว  :-X :-X :-X

ถึงจะไม่ได้ touch down แต่ก็เป็นเด็กดีเพราะหนูเชื่อฟังคุณครู 
(ปลอบใจตัวเอง)

ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปอีก...ใช่ไหมคะพี่สองสายขา...อิอิ

ถ้าผมรู้ตั้งแต่ตอนนั้นคงไปช่วยพี่ๆด้วยครับ
ผมขอขอบคุณพี่ๆ ที่เหนื่อยกัน ทำให้ผมรู้ว่าพัทยาก็มีของสวยๆงามๆอยู่
มันเป็นครั้งแรกที่ผมดำที่พัทยาและเริ่มเก็บภาพ

ผมขอถามพี่ๆหน่อยนะครับ ไอปลาลายแปลกๆดำๆเหลืองๆ ที่มีกระโดง นี่ปลาไรหรือครับ มันไม่ยอมออกจากลอบ ไล่อยู่ตั้งพักนึง คิดอยู่ว่าทำไมไม่ออกสักไปที เพื่อนๆไปกันหมดละ

เรือคราม พัทยา

เป็น File fish : Strapweed filefish พันธุ์หนึ่งค่ะ  พบมากที่พัทยาค่ะ

ระดับความลึกที่อยู่ ระหว่า 1-15 เมตรค่ะ

ทางฝั่งสิมิลัน ไม่ค่อยพบเท่าไรนักค่ะ

 
ขอบคุณเช่นกันค่ะน้อง Reef.... :-*

ภาพปลาที่ถามมานั้น คือ ปลาวัว (ตัวแบน) Leatherjacket หรือ Filefish แต่เห็นไม่ชัด เลยไม่ทราบว่าเป็นพันธุ์ไหน

แต่ตามภาพข้างล่างนี้เป็นพันธุ์ Fan-bellied Leatherjacket เพราะท้องมันหย่อนยานและคลี่ได้เหมือนพัด

ภาพใกล้เข้าไปอีกหน่อยค่ะ

ไม่ทราบว่าเหมือนที่น้อง Reef เห็นหรือเปล่าคะ

ส่วนตัวข้างล่างนี้ น่าจะเป็นอีกพันธุ์ Hair-fined Leatherjacket ลายจะต่างกัน คือสีจะซีดกว่าFan-bellied Leatherjacket มีแถบสีคล้ำที่ด้านข้าง และมีรอยนูนเห็นได้ชัดเจนตรงกลางแถบที่อยู่ด้านหลังครีบหู

ลืมชมไปค่ะ...ภาพปะการังอ่อนที่เรือครามสวยใช้ได้เลยค่ะ ถ้ามีไฟช่วยให้ภาพสว่างขึ้นมาอีกสักนิดก็สวยเลยล่ะค่ะ... :P

น้อง Reef ถ่ายภาพครั้งแรกได้อย่างนี้ก็แล้วค่ะ...... ;D

Keep on shooting นะคะ.... :D

มีภาพอีกไหม....ขอดูหน่อยค่ะ.... :)

เหมือนเลยครับพี่สายชล  ที่ผมเห็นก็เร็วมาก เค้าตกใจมั้งว่ายเร็วจี๋เลย ขอบคุณมากครับ ตาสว่างแล้ว  ;D
ผมก็ถ่ายเล่นๆ เก็บไว้เป็นที่ระลึกน่ะครับพี่   :D
อยากได้ไฟอีกดวงเสริมเพื่อไม่ให้เห็นตะกอนแขวนลอยเหมือนกัน  แต่ต้องหยอดกระปุกก่อนครับ  :-\
เรือคราม เกาะริ้น อีกนะครับ ติชมแนะนำได้เลยครับพี่ เพื่อจะได้พัฒนาฝีมือ ให้ได้เสี้ยวนึงของพี่สองสาย
ตัดแฟลชไปแล้วลืมเปิดบ้างในรูปที่ควรเปิด  :-X  มือใหม่ครับ 555
 
 

เกาะริ้น พัทยาครับ

เกาะริ้นครับ