กระดานข่าว Save Our Sea.net

                      อัศจรรย์.....อันดามันเหนือ

เขาว่า....ภาวะโลกร้อนทำให้ดินฟ้าอากาศแปรปรวน แล้วก็ป่วนลงไปถึงใต้ทะเลด้วย....

เห็นจะจริง....เพราะใต้ทะเลที่อันดามันเหนือ ที่สายชลได้ไปเยือนในช่วงปลายมีนาฯ ต่อต้นเมษาฯ ของปีนี้ สภาพน้ำใต้ทะเลเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย น้ำใสบ้างขุ่นบ้าง แถมด้วยเดี๋ยวร้อนเดี๋ยวเย็น ทั้งที่อยู่ห่างกันไม่เท่าไร

ช่างผิดกันไกลกับเมื่อตอนกลางเดือนกุมภาพันธ์ ที่น้ำทะเลใสแจ๋ว และน้ำเย็นพอดีๆ....

ถึงจะคุ้มดีคุ้มร้ายอย่างไร....ทะเลไทยที่อันดามันเหนือก็มีสิ่งที่ทำให้อัศจรรย์ใจ และทำให้สายชลและเหล่านักดำน้ำที่ร่วมเดินทางลงเรือลำเดียวกันหลงใหลได้ไม่ยาก
 

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=14.0;attach=350;image)

การเดินทางไปอันดามันเหนือครั้งนี้ เรามีภาระกิจสำคัญคือการไปปล่อยหอยมือเสือสายพันธุ์อันดามันที่หมู่เกาะสิมิลัน  ภาระกิจรองก็คือไปตรวจหอยมือเสือที่ปล่อยไว้เมื่อปีที่แล้วที่หมู่เกาะสุรินทร์ และเก็บขยะตัดอวนเท่าที่เห็นตามเส้นทางที่เราลงดำน้ำ ซึ่งรายละเอียดภาระกิจ...ใครเป็นใครที่ไปร่วมทำงานบ้างนั้น สามารถหาอ่านได้ใน

http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?topic=14.0

http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?topic=21.0

เกาะหก...สิมิลัน

ลึกลงไปที่พื้นทรายด้านใต้ของเกาะหก แห่งหมู่เกาะสิมิลัน ไม่ไกลจากจุดที่เราปล่อยหอยมือเสือนัก เป็นที่พักชั่วนิจนิรันดร์ของเรือประมงสัญชาติไต้หวันที่ถูกนำมาจมไว้ เหมือนจะบอกกล่าวเป็นนัยๆว่าเรืออื่นอย่าแหยมเข้ามาแถวๆนี้ เพราะนี่คือเขตอุทยานแห่งชาติทางทะเลนะ ...จะบอกให้

ถ้าขืนเรือประมงอื่นยังดื้อดึง จะถูกจับไปวางตั้งแท่นอยู่ใต้ทะเลเหมือนเรือลำนี้  

เมื่อสองปีก่อน....เรือจมที่เราเรียกกันว่า Tuna Wreck ลำนี้นอนตะแคงซ้ายดูซีดขาวไร้ชีวิตชีวาอยู่ที่พื้นทรายใต้ทะเลลึกเกือบ 40 เมตร....

วันนี้...ตะไคร่น้ำเริ่มมาจับตามลำเรือ ปะการังทั้งแข็งและอ่อนเริ่มมาเกาะติด ทำให้เรือลำนี้ดูมีชีวิตชีวาน่าอัศจรรย์....  

ตามกราบเรือ ท้องเรือ และซอกมุมต่างๆทั่วลำเรือ เริ่มมีสีสันสดใสด้วยปะการังอ่อนสีสด....

สายชลมั่นใจว่า.....อีกเพียงปีสองปีข้างหน้า เรือลำนี้จะสวยงามและมีเสน่ห์ดึงดูดใจให้นักดำน้ำลงไปเที่ยวชมกันมากขึ้น.....

แต่ระวังกันหน่อยนะคะ....เรือ Tuna Wreck จมอยู่ลึกทีเดียวเชียวนา ถ้าจะไปดำน้ำที่เรือจมลำนี้ ทั้งหลักของการดำน้ำลึกและดำเรือจมอย่างความปลอดภัยอย่าลืมงัดออกมาใช้ให้ครบถ้วนนะคะ  

จากหัวเรือจม Tuna Wreck เป็นแนวปะการังแข็งที่สวยงามและอุดมสมบูรณ์ลาดชันขึ้นไปจนจรดพื้นราบรอบเกาะหกด้านใต้

ปะการังผักกาดหอม และเกล็ดน้ำแข็งขึ้นซ้อนเป็นชั้นๆดูสวยงามละลานตา.... 

ปลากลางน้ำ และปลาเล็กๆในแนวปะการังหากินอยู่ในบริเวณนี้แน่นขนัด....  

กัลปังหาสีสดขึ้นแทรกอยู่กลางดงปะกรังแข็ง...

ปลาเศรษฐกิจทั้งกะพง...กะมง...กล้วย ฯลฯ รวมฝูงว่ายหากินเป็นสาย....

เอ...ทำไมเจ้าสร้อยนกเขาที่ปากหวานน่าจูบตัวนี้หลงฝูงมาเดียวดาย...

ที่ลานรอบเกาะหกด้านใต้นี้  ส่วนหนึ่งได้ถูกคลื่นยักษ์สึนามิทำลายจนราบเรียบ ส่วนที่เหลืออยู่ยังสวยงามและอุดมสมบูรณ์ด้วยปะการังโขด ปะการังก้อน  ปะการังกิ่ง ปะการังพุ่ม ฯ ที่อาศัยรวมกันอยู่อย่างหนาแน่น  

ปลาในแนวปะการังมีให้เห็นทั่วไป รวมทั้งหอยนานาพันธุ์...

สภาพโดยทั่วไป จึงเหมาะที่เราจะฝากน้องหอยมือเสือไว้ให้ธรรมชาติช่วยดูแล.....

จากลานปะการังด้านใต้ของเกาะหก เราว่ายน้ำไปทางด้านตะวันออกซึ่งค่อยๆลาดจากความลึก 10 เมตร ไปจนถึงความลึกกว่า 30 เมตร

กองหินที่ซ้อนเทินกันทำให้เกิดเป็นหลืบผาและโพรงถ้ำที่ดูงดงามแปลกตา

 (http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=21.0;attach=616;image)

ตามหลืบผาและโพรงถ้ำต่างๆ....ลองดูให้ดีๆจะมีของดีให้ชมกัน

ดังเช่นเจ้า ปลาวัวมงกุฎที่ตามปกติจะว่ายหนีไม่ยอมให้เข้าใกล้

แต่อัศจรรย์....ที่ยามอยู่ในบริเวณนี้กลับดูแสนเชื่อง...

ไม่ได้อยู่เดี่ยวเปลี่ยวเอกา....แต่มีหวานใจอยู่เคียงคู่ตลอดเวลา....

ปลาวัวจมูกยาว (Beaked Leatherjacket) ก็อยู่เป็นคู่ ดูน่ารักน่าเอ็นดูยิ่งนัก

แต่ใยเจ้าปลาสามครีบลายตรง (Neon Triplefins) อยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย....

เกาะเจ็ด...สิมิลัน

มาสิมิลันที่ไรก็ต้องลงดำน้ำที่ด้านตะวันออกของเกาะเจ็ด ตรงที่เขาเรียกกันว่า เรือนกล้วยไม้ หรือ East of Eden ทุกครั้งไปจนเหมือนเป็นประเพณี...นัยว่าถ้าไม่ดำน้ำที่นี่ ก็ถือว่ามาไม่ถึงสิมิลัน

จริงๆแล้วอาจเป็นเพราะจุดนี้ได้ชื่อว่าสวยและสมบูรณ์ที่สุดในสิมิลัน ชนิดที่ถือเป็นความงามมหัศจรรย์ที่ (เคย)ติดอันดับโลกมาแล้ว

มาคราวก่อนน้ำนิ่งสนิท แต่คราวนี้น้ำแรงพอควร แถมเรือยังไปส่งท้ายน้ำ ให้เราว่ายไปหยุดไป กว่าจะถึงหินเรือนกล้วยไม้ได้หมดแรงกันเป็นแถวๆ

ตามพื้นทรายรายทาง เราพบฝูง กระเบนจุดฟ้า (Blue-spoted Stingray)  ว่ายร่อนไปมา....

บ้างนอนราบอยู่บนพื้นทราย....บ้างหมกร่างกายซุกใต้พื้นทรายแทนผ้าห่ม...

เหนือพื้นทราย....ปลาโนรีครีบยาว (Bannerfish) ฝูงใหญ่ที่ไม่ได้เห็นมานาน ว่ายร่อนไปมาเป็นทิวแถว...

น้ำที่ไหลแรงพัดพาแพลงก์ตอนมาส่งให้ปะการังและสัตว์น้ำตัวเล็กตัวน้อย ทำให้ทั่วบริเวณดูสดใสด้วยสีสันละลานตา...ทั้งจากตัวปลาและปะการังอ่อนที่เริงร่าจับแพลงก์ตอนกินเป็นอาหาร....

ปะการังอ่อนสีสดเบิกบานอยู่รอบกองหินเรือนกล้วยไม้...

แซมด้วยปะการังอ่อนสีหวานแหวว...

กำแพงผาปะการังอ่อน....

โพรงใต้โขดหินที่กัลปังหาสีทองระย้าย้อยห้อยลงมาจากเพดานจนเกือบจรดทราย วันนี้มีสมาชิกใหม่เป็น ปลากะรังหางวงเดือน (Lyretail grouper, Variola louti  ) ที่สีสวยสดใสออกสีม่วงมากกว่าแดง ตัดกับสีเหลืองเข้มของปลายแพนหางและปลายครีบ

ไต่ขึ้นไปบนยอดหิน....ปะการังแข็งประเภทปะการังโต๊ะเริ่มปรากฎต่อสายตา....

มุมมองแปลกตาของยอดหินเรือนกล้วยไม้....

สรรพชีวิตหลากชนิดและสีสัน....ทำให้ที่นี่สวยงาม...มีชีวิตชีวา....ละลานตาละลานใจมากยิ่งขึ้น...

น่าอัศจรรย์...หนึ่งเดือนกว่าๆผ่านไป จุดดำน้ำแห่งนี้ดูสวยงามและมีชีวิตชีวาขึ้นมาก....

เกาะ 9...สิมิลัน

ที่จุดเหนือสุดของหมู่เกาะสิมิลัน เขาว่าอยู่ตรงจุดที่เรียกว่า North Point และถัดไปทางด้านตะวันออก เป็นแนวปะการังน้ำตื้นที่เรียกว่า ต้นไม้สามต้น หรือ Three Trees

สายชลและเพื่อนพ้องน้องพี่ทั้งหลายลงดำน้ำยามย่ำสนธยากันที่  Three Trees ก่อนที่เช้าวันรุ่งขึ้นจะไปลงดำน้ำที่ North Point เมื่อกลางเดือนกุมภาพันธ์ สายชลก็มาลงดำน้ำที่สองจุดนี้ ซึ่งก็เคยประทับใจมาแล้ว แต่ครั้งนี้กลับสวยงามน่าประทับใจมากกว่า

ที่ Three Trees.....มีความหลากหลายของสรรพชีวิตที่น่าอัศจรรย์ จากผิวน้ำลงไปจนจรดพื้นทรายที่ความลึกเพียง 20 เมตร ดารดาษไปด้วยแนวปะการังแข็งที่สมบูรณ์มาก ตามปะการังโขดติดพื้นทรายมีปะการังอ่อนสีแดงสดและสีชมพูประดับประดาอยู่อย่างสวยงาม

บริเวณนี้เคยถูกคลื่นยักษ์สึนามิถล่ม...แต่ชั่วระยะเพียง 2 ปีกว่าๆ ก็กลับมามีชีวิตชีวาเหมือนเดิม...

คราวที่แล้ว สายชลได้เห็นทั้งกระเบนราหูและฉลามหลายตัวที่กองหินรอบนอกของ Three Trees แต่คราวนี้ใกล้ค่ำแล้วจึงไม่ได้ออกไป

อย่างไรก็ตาม...ฉลามครีบขาวตัวโตเกือบสองเมตรก็ว่ายเข้ามาโฉบวนเวียนหากินอยู่ที่พื้นทรายใกล้ๆตัว สายชลเลยไม่ต้องเสียเวลาและเสี่ยงที่จะว่ายน้ำลึกๆออกไปหาดูฉลาม  
 

ปะการังแส้สีขาวขึ้นอยู่เป็นดง มี ปลาปากแตร (Trumpetfish) ตัวอ้วนกลมทำเป็นซ่อนตัวอยู่ โดยไม่รู้ตัวว่า รูปร่างของตนเองหากลมกลืนกับกิ่งปะการังแส้เหล่านั้นไม่

บางจุดของที่นี่เป็น สถานีบริการทำความสะอาด (Cleaning Station) ปลาพยาบาลตัวสีฟ้าเล็กๆ ทำตัวเป็นนาง และ บุรุษพยาบาล เพื่อทำหน้าที่กำจัดพาราสิตตามเนื้อตัวให้กับปลาและสัตว์น้ำอื่นๆ

ปลาผีเสื้อคอขาว  (Redtail or Collared Butterflyfish) กำลังเข้ารับบริการทำความสะอาด

ปลาผีเสื้อ คู่หนึ่งกับ ปลาขี้ตังเบ็ดฟ้า ก็รอทำความสะอาดเนื้อตัวอยู่เช่นกัน

ส่วนปลากะพงเหลืองฝูงนี้จะรอทำความสะอาดหรือหยุดพักเหนื่อยอยู่ ข่าวไม่ได้แจ้งไว้....

ปลากล่อง (Spotted Boxfish) ที่เริ่มจะเป็นหนุ่มทำปากจู๋จ้องหน้าเป๋ง...  

แนวปะการังใกล้ฝั่งบางจุด เริ่มมีร่องรอยการถูกสมอเรือทิ้งลงมาใส่ จนปะการังแตกเป็นวง

ถ้าไม่กวดขันกันหน่อย... ก็จะเสียหายเพิ่มขึ้นเรื่อย  ซึ่งจะน่าเสียดายมาก

มีลอบเก่าๆที่พังพาบอยู่บนกอปะการังที่เริ่มมีชีวิตใหม่งอกขึ้นมาบนซากลอบ จนเราไม่กล้าจะเก็บลอบขึ้นมา...  

ตามโขดหินและปะการังก้อนใกล้ฝั่งเริ่มมีปะการังอ่อนเกิดขึ้นมาใหม่...

ความสวยงามและสมบูรณ์ของแนวปะการังน้ำตื้นในบริเวณนี้เหมาะที่จะใช้เป็นแหล่งศึกษาด้านความหลากหลายทางชีวภาพได้เป็นอย่างดี...

เจ้าหน้าที่อุทยานฯ และนักดำน้ำควรช่วยกันปกปักรักษาแนวปะการังน้ำตื้นแห่งนี้ไว้ให้สวยงามสมบูรณ์เช่นนี้ตลอดไป...

North Point ในยามเช้า.....

ที่นี่น้ำใสกว่าที่อื่นๆ แต่ก็มีแพลงก์ตอนลอยอยู่ทั่วไป ความงามของที่นี่ยังไม่ฟื้นคืนกลับมาเหมือนเมื่อปีก่อนๆ

อย่างไรก็ตาม...คราวนี้สองสายได้มีโอกาสพบกัลปังหาที่เราร่วมกับนักดำน้ำหลายๆท่านมาช่วยชีวิตไว้ แล้วกัลปังหาเหล่านั้นบางส่วนก็ยังมีชีวิตอยู่รอดมาได้จนถึงวันนี้

ดังเช่น กัลปังหาเลขที่ 3  ซึ่งเป็นรุ่นแรกๆที่เราทดลองใช้มารีนซีเมนต์ยึดต้นติดกับหินปะการัง ซึ่งเขาเริ่มที่จะสร้างเนื้อเยื่อขึ้นมาจากส่วนล่างและคลุมส่วนบนๆที่ตายไปแล้ว   

 :)

 :)

 :)

 :)

 :)

 :)

ดีใจค่ะ...ที่กัลปังหาอยู่รอดมาได้ ถ้าพวกเราไม่ช่วยเขา....เขาก็คงตายไปตั้งแต่หลังเกิดสึนามิใหม่ๆแล้ว....  

เราคงต้องหมั่นไปเยี่ยมเยือนกัลปังหาพวกนี้บ่อยๆค่ะ

มีเต่ากระตัวโตอาศัยหากินอยู่แถว North Point

นักดำน้ำกับเต่าทักทายกันกลางน้ำ....

(http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=21.0;attach=584;image)

เต่าต้องหายใจด้วยปอด จึงต้องดอดขึ้นไปสูดอากาศบนผิวน้ำ....

มนุษย์กบก็ต้องขึ้นไปบนผิวน้ำ เพราะอากาศสำรองในถังใกล้หมดเต็มทน...

ริเชลิว

จากหมู่เกาะสิมิลัน...เรามุ่งขึ้นเหนือ ผ่านเกาะบอน...เกาะตาชัย....เกาะสุรินทร์ ไปลอยเรือเท้งเต้งอยู่ที่ใกล้ๆกองหินใต้น้ำนาม ริเชลิว ที่อยู่ห่างจากเกาะสุรินทร์ไปทางตะวันออกราว 10 กิโลเมตร

ทะเลมีคลื่นเพียงเล็กน้อยตอนที่เรากระโดดลงไปในน้ำ แต่กระแสน้ำนี่สิคะ เล่นเอาบางคนแทบถอดใจ เพราะกว่าจะว่ายน้ำไปจับสายทุ่น แล้วจับเชือกไต่ลงไปถึงยอดหินใต้น้ำได้ก็เล่นเอาหอบใต้น้ำ

ลงไปแล้วก็ไปเจอกับน้ำที่มีสีเป็นชั้นๆ...จากสีฟ้าใสบริเวณใกล้ผิวน้ำ ต่ำลงไปก็กลายเป็นสีเขียวอ่อนๆ แล้วก็เขียวเข้มขึ้นๆ จนที่พื้นทราย....น้ำทะเลก็กลายเป็นสีเขียวมรกต   

แถมด้วยน้ำทะเลที่เดี๋ยวเย็นเดี๋ยวร้อน  ว่ายๆไปสักพักน้ำก็ใสแจ๋วขึ้นมาเฉยๆ พอว่ายไปอีกหน่อย....อ้าวววว น้ำกลายเป็นสีแดงปนเหลืองซะแล้ว พอว่ายไปอีกด้าน...น้ำกลับใสแจ๋วมองเห็นได้ไกลเกือบ 20 เมตร

ปรากฎการณ์อย่างนี้สันนิษฐานว่าเกิดจากปรากฎการณ์ที่เรียกว่า Upwelling ซึ่งมักจะเกิดขึ้นในวันที่แสงแดดแผดจ้า อุณหภูมิของอากาศขึ้นสูง ทำให้ผิวน้ำมีอุณหภูมิสูงกว่าปกติไปด้วย น้ำทะเลถูกความร้อนเผาผลาญก็กลายเป็นไอลอยขึ้นไปเหนือผิวน้ำ ลมที่โชยพัดผ่านมาเหนือน้ำก็จะหอบไอน้ำพร้อมกับทำให้น้ำด้านบนไหลถ่ายเทไปทางเดียวกับกระแสลมด้วย

น้ำทะเลที่อยู่ลึกๆที่อุณหภูมิต่ำหรือเย็นกว่าก็จะไหลขึ้นมาแทนที่น้ำที่มีอุณหภูมิสูงกว่าที่อยู่ด้านบน พร้อมกับหอบเอาตะกอนและแพลงก์ตอนที่อยู่ข้างล่างขึ้นมาด้านบนด้วย น้ำก็เลยทั้งขุ่นทั้งเย็น แถมด้วยกระแสน้ำจะแรงขึ้นแต่ปลาจะมาชุกชุมเพราะมารุมกินแพลงก์ตอนกัน

ผ่านไปสักพัก...เมื่อกระแสน้ำหยุด ตะกอนหนักที่ถูกกระแสน้ำหอบไปด้านบนก็จะตกกลับลงมาด้านล่าง พร้อมกับพาความอุ่นจากด้านบนตกลงมาด้วย น้ำก็เลยค่อยๆใสขึ้นและอุ่นขึ้น

ถ้าเราไปอยู่ในบริเวณที่เกิด Upwelling เราก็เลยเจอทั้งน้ำขุ่น....น้ำใส...แถมด้วยน้ำเย็นๆ...อุ่นๆ...เป็นระยะๆ

ถ้าปรากฎการณ์นี้รุนแรงมาก ก็ควรจะหลีกเลี่ยงเสียดีกว่าค่ะ บางครั้งหนีไปอีกด้านหนึ่งของกองหิน สภาพน้ำก็ใสเป็นปกติแทบไม่น่าเชื่อ.... 

ของดีๆมักมากับน้ำขุ่นๆเพราะแพลงก์ตอน....งานนี้สายชลเลยเจอฉลามวาฬซะ 2 ตัว

ตัวแรกตัวใหญ่ราว 7 เมตร เสียแต่ว่ายอยู่รอบนอกของกองหิน ผ่านมาแบบรีบร้อนแล้วก็ว่ายรี่เข้าไปในบริเวณที่น้ำขุ่นเป็นสีเขียวมรกต ซึ่งไม่มีประโยชน์ที่จะตามไป

ในไดฟ์ถัดมา...ฉลามวาฬตัวไม่ถึง 3 เมตรดี ว่ายมาข้างหลังขณะนักดำน้ำในกลุ่มของสายชลกำลังทำ Safety Stop กันอยู่  ตัวสายชลเองนั้นถือกล้องสองมือแทนคุณสายน้ำที่ยิง Safety Sausage ขึ้นไปแล้วก็ยังเกาะหินเฉยอยู่ไม่ยอมรับกล้องของตัวเองคืนไปสักที พอหันไปเห็นฉลามวาฬ...สายชลก็เขย่าคุณสายน้ำพร้อมกับส่งเสียงกรี๊ดๆ แต่เขากลับเฉยๆ ก้มหน้าก้มตาแถมไม่ยอมรับกล้องคืนไป

จนฉลามวาฬว่ายผ่านหัว ชนิดมือเอื้อมถึง และว่ายไปข้างหน้าแล้ว คุณสายน้ำก็ยังเฉยอยู่....ไม่รับก็ไม่รับ สายชลโยนกล้องของคุณสายน้ำทิ้งไปซะเลยให้รู้แล้วรู้รอด แล้วสายชลก็ว่ายตามฉลามวาฬไปเพื่อถ่ายภาพเธอ

สายไปเสียแล้ว....คุณฉลามวาฬน้อยเธอว่ายลึกลงไป และเข้าไปว่ายตีคู่กับน้อง Vita และผ่าเข้าไปกลางกลุ่มน้อง SNR ที่อยู่กันหลายคน และแล้วความชุลมุนก็เกิดขึ้น ฟองอากาศที่ฟู่ขึ้นมาจากนักดำน้ำที่ตื่นเต้นทั้งหลายที่ปะทะหน้าสายชลไม่ขาดสายนั้น ทำให้ไม่สามารถถ่ายภาพฉลามวาฬได้แม้แต่ภาพเดียว.... :'(

ถ้าอยากชมภาพฉลามวาฬสวยๆตัวนี้ต้องไปอ่านและชมภาพฝีมือน้อง Sky ที่กระทู้นี้ค่ะ

http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?topic=5.0

ส่วนสายชลถ่ายได้แต่กระเบน Marble Stingray ขนาดกระดงที่นอนนิ่งอยู่ที่พื้นทราย แล้วก็ขึ้นมาว่ายโชว์ให้ถ่ายภาพเสียเพลิน...     

กระเบนว่ายน้ำด้วยท่วงท่าพริ้วไหวและสง่างาม  แต่เห็นเงี่ยงที่หางเขาแล้ว เกิดคิดถึง Steve Irwin ขึ้นมาทันทีทันใด.....

ดูสิคะ...กระเบนว่ายอยู่ในน้ำทะเลสีเขียวมรกต....ยังโชคดีที่บริเวณนี้ไม่มี Plankton Bloom ที่ทำให้น้ำขุ่นข้นจนถ่ายภาพไม่ได้...

ปลามากมายหลายชนิดเข้ามาวนเวียนหากินอยู่ในบริเวณนี้ บางตัวก็หน้าตาประหลาดๆแถมพฤติกรรมก็ประหลาดตามไปด้วย

ตัวอย่างเช่น เจ้า ปลาหมูสี (Long-nosed Emperor) ตัวยาวกว่าฟุต ที่มีเหาฉลามเกาะติดหลัง ว่ายวนเวียนเป็นวงกลม พร้อมกับทำปากยื่นๆหดๆไปด้วยตลอดเวลา ทำให้คิดถึงเวลาสุนัขไล่กัดหางตัวเองค่ะ.... :)

สงสัยว่า คุณปลาหมูสีคงอยากจะหาใครไปช่วยเอาเจ้าเหาฉลามที่ไม่ยอมไปอยู่กับฉลาม ออกไปให้ไกลๆตัวหน่อยนะคะ....แต่เมื่อไม่มีใครช่วย ก็เลยพยายามไล่กัดเหาฉลามด้วยตัวเอง...

สายชลก็อยากเข้าไปช่วย แต่พอจะเข้าใกล้...เขาก็ว่ายหนีไป....

คุณกุ้งพยาบาล ที่ตามปกติมักจะซ่อนตัวอยู่ในโพรงถ้ำ หรือซอกหิน....ครานี้กลับออกมายืนก๋ากลางวง ทำท่าเหมือนจะท้าตีท้าต่อย...

"แฮ่....เข้ามาสิเฟ้ย...เข้ามา...."  

คุณ ปลาไหลมอเรย์หน้าปาน ตามปกติเธอจะทำตาเยิ้มยิ้มหวานอยู่ปากโพรงหน้าบ้านของเธอ แต่วันนี้ทำตาขวางๆ แถมอ้าปากอวดเขี้ยวอวดฟันแหลมคม เหมือนขู่

"ฮึ่มมมม...อย่าเข้ามานะ มิฉะนั้นจะกัดให้จมเขี้ยว...."

คุณ ปลากบ สีเหลืองอ๋อย ตัวกระจ้อยร่อย นั่งอยู่ในร่องหินกลางดงปะการังอ่อน วันนี้อารมณ์หงุดหงิด เพราะยังไม่มีอาหารตกถึงท้อง เลยต้องยืดสายพู่ที่หัวออกมาแกว่งไกว่  รอเหยื่อหลงมากินเบ็ด....

พู่สวยน่ารักกวัดไป......

ก็กวัดมา......

แต่น่าสงสาร....หาเหยื่อไม่ได้สักตัว...

อิ๋ๆ....จริงๆแล้วมีกุ้งจิ๋วอาหารชั้นดีของน้องกบอยู่ที่ปลายหางน้องกบนั่นเอง

ม้าน้ำ สีเหลืองตัวโต ซึ่งตามปกติจะก้มหน้างุด แต่วันนี้ พอเห็นสายชลก็ผงกหัวทำตัวตรงขึ้นมาทักทายอย่างน่ารักน่าเอ็นดู....

ส่วน  ปลาจิ้มฟันจระเข้ปีศาจ (Harlequin Ghost Pipefish) คู่นี้ก็น่าสงสารมาก ในระยะหลังเราจะพบเขาเพียงตัวใดตัวหนึ่ง แต่ในวันนั้น ทั้งคู่ออกมาให้เห็นพร้อมหน้าพร้อมตากัน  และว่ายน้ำหัวทิ่มตามกันไปตามกันมาอยู่ตลอดเวลา

เจ้าตัวเล็กซึ่งเข้าใจว่าเป็นตัวผู้ รูปร่างเรียวยาวผอมแห้ง ส่วนแรงจะน้อยหรือไม่....ไม่ได้ถามค่ะ

เจ้าตัวโตซึ่งเข้าใจว่าเป็นตัวเมีย เพราะพุงป่องห้อยเป็นถุงนั้น ตั้งแต่ปลายหางจนถึงใต้ถุงหน้าท้องขาดหายไป

จะด้วยฝีมือหรือฝีปากใคร ข่าวไม่ได้แจ้งมา แต่เห็นแล้วช่างน่าสงสารจับใจ..... :'(

ขอให้อยู่รอดปลอดภัย...สามารถแพร่ลูกหลานไปนานๆเถอะ...เจ้าประคุ๊ณ....   

เกาะตาชัย

จากริเชลิว เรามุ่งหน้าเข้าเกาะสุรินทร์เพื่อไปตรวจเยี่ยมหอยมือเสือที่เรานำไปปล่อยไว้เมื่อปีที่แล้ว รายละเอียดหาอ่านได้ใน

http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?topic=14.0

จากนั้นเราก็มุ่งหน้าไปที่เกาะตาชัย ไปจอดนอนรอเวลาดำน้ำในเช้าวันรุ่งขึ้น....

ก่อนหน้านี้มีผู้แจ้งมาว่าพบเศษซากอวนผืนใหญ่คลุมยอดกองหินที่ตาชัยอยู่ แต่เมื่อลงดำน้ำ กลับไม่พบเศษอวนเลย คงจะมีนักดำน้ำใจดีเก็บอวนขึ้นไปจากน้ำแล้วก่อนเราจะไปถึง ซึ่งต้องขอขอบคุณไว้ ณ. ที่นี้ค่ะ

น้ำที่ตาชัยแรงมาก ชนิดที่พวกเราที่ว่ายทวนน้ำ พากันหมดแรงและอากาศหมดอย่างรวดเร็ว โชคดีที่ที่นี่น้ำใสแจ๋ว ผิดกับที่ริเชลิวราวฟ้ากับดิน

ปลามากมายยังคงว่ายหากินกันอยู่ทั่วไป....  

ปลาตัวเล็กๆว่ายหากินอยู่ใกล้ๆแนวปะการังที่สมบูรณ์...

ปลาตัวใหญ่หน่อยออกไปหากินกลางน้ำ.....

ส่วนฉลามเสือดาวชอบนอนหลับพักผ่อนอยู่ที่พื้นหินดินทราย พอนักดำน้ำเข้าไปดูใกล้ๆก็เกิดรำคาญ ว่ายหาที่นอนใหม่....

พอลงนอน...นักดำน้ำก็ตามไปดูอีก...

วันนั้น...ฉลามเสือดาวสองตัว ก็เลยต้องว่ายน้ำผ่านเราไปมาหลายรอบ....

เราหวังว่าจะได้พบประสบพักตร์กับฉลามวาฬและกระเบนราหู แต่มีเพียงน้อง r-blue และน้องเด่น เพียงสองคนเท่านั้นที่ได้พบเห็นกระเบนราหู ส่วนฉลามวาฬนั้นไม่มีใครได้พบแม้แต่คนเดียว

สองไดฟ์ก็เพียงพอแล้วสำหรับที่นี่ เราเลยลาจากเกาะตาชัย โดยมีฝูงปลาหูช้างตัวโตว่ายน้ำตามมาส่งจนถึงสายทุ่น...

เจ้าปลาหูช้างตัวนี้มีเหาฉลามเกาะติดตัว และว่ายฉายเดียวตลอดเวลา....จะเป็นเพราะปลาหูช้างตัวอื่นไม่กล้าให้เข้าฝูง เพราะกลัวฉลามจะมาตามหาเหาที่หายไปหรือเปล่านะ

เกาะบอน

เมื่อคราวที่แล้ว สายชลเจอน้ำใสและแมนต้าว่ายให้ว่อนที่เกาะบอน แต่มาคราวนี้ น้ำที่นี่กลับขุ่นยิ่งกว่าที่ริเชลิว....เป็นความอัศจรรย์อย่างหนึ่งก็ได้สำหรับสายชล เพราะตั้งแต่ดำน้ำมาหลายปี เพิ่งเห็นน้ำขุ่นที่เกาะบอนเป็นครั้งแรก...

เมื่อลงไปน้ำยังใสพอใช้ได้ จึงได้รูปมาชื่นชมบ้าง เจ้าตัวแรกที่เห็นเป็น ปลาปักเป้าจุดดำ ที่ตัวโตมาก แต่ตามเนื้อตัวมีร่องรอยบาดแผลขีดข่วนไปทั่วร่าง ไม่ทราบว่าไปถูกใครเล่นงานมา แถมพุงยังห้อยย้อยยาน ตะปุ่มตะป่ำ หน้าตาก็ช่างน่าสงสารเสียจริงๆ...

ปลาเล็กปลาน้อยยังคงมีอยู่มากมายตามโพรงหิน...

ปลากุดสลาดแดงจุดฟ้า (Roving Caralgrouper) นอนหมอบเตรียมจับเหยื่อ...  

ปลาเหยี่ยวจมูกยาว (Longnose Hawkfish) เกาะอยู่บนกิ่งกัลปังหาที่เรามักจะไปใช้เป็นมุมถ่ายภาพนิ่ง...   

ตอนแรกนึกว่ามีตัวเดียว....ที่ไหนได้ โผล่มาเข้ากล้องอีกตัวหนึ่ง...

น่ารักสุดๆ...

น้ำเริ่มขุ่นขึ้นเรื่อยๆ...แสงเริ่มหดหาย ใต้ท้องทะเลดูเหมือนยามใกล้ค่ำ ฝูงปลาที่ออกหากินยามเย็นออกมาว่ายกันขวั่กไขว่

ปลาทั้งหลายคงเข้าใจไปว่าถึงเวลาเย็นแล้ว ทั้งที่ตอนนั้นเพิ่งจะบ่ายสามโมง....

น้ำขุ่นจนไม่เห็นพื้นทะเลเบื้องล่าง....จนแม้ปลาที่อาศัยหากินอยู่ตามพื้น ที่เรียกว่า ปลาหน้าดิน อย่าง ปลาแพะอานทอง (Gold Saddled Goatfish)  ก็ตื่นตกใจ พากันว่ายหนีขึ้นมาบนยอดหินใกล้ผิวน้ำ...

น้ำเริ่มขุ่นขึ้นมาจนถึงผิวน้ำ  ไม่มีประโยชน์ที่จะดำน้ำต่อไป

เมื่อสายชลขึ้นมาถึงผิวน้ำ ก็มองเห็นแพลงก์ตอนสีเขียวๆแดงๆนานาชนิดลอยเป็นแพเต็มไปหมด....โอ้ ช่างน่ากลัวจริงๆค่ะ  

แม้การดำน้ำในทริปนี้ จะได้เห็นสภาพใต้น้ำที่ไม่สวยงามนัก แต่เราก็ได้เห็นของดีๆที่ประหลาดและน่าอัศจรรย์ใจมากมาย และนับเป็นประสบการณ์ที่ดี ที่เราได้มาประสบพบเห็นกับปรากฏการณ์ธรรมชาติที่ไม่เคยพานพบมาก่อนเช่นนี้....

อย่างไรก็ตาม....สายชลก็อยากจะให้ประสบการณ์ครั้งนี้เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่เราจะได้พบกับปรากฎการณ์น้ำขุ่นจนเขียว...น้ำอุ่น...น้ำเย็น และแพลงก์ตอนมากมายมหาศาลมารวมตัวกัน อย่างที่เรียกว่า Red Tide หรือ Plankton Bloom เช่นนี้

ถ้าเป็นเพราะโลกร้อนทำให้ทะเลที่อันดามันเหนือเป็นอย่างที่สายชลเห็น....สายชลก็จะขอร่วมรณรงค์ไม่ให้เกิดภาวะโลกร้อนด้วยอีกคนหนึ่งค่ะ...

มีใครจะมาร่วมขบวนการรณรงค์ไม่ให้โลกร้อนกับสายชลบ้างไหมคะ....

"ถ้าเป็นเพราะโลกร้อนทำให้ทะเลที่อันดามันเหนือเป็นอย่างที่สายชลเห็น....สายชลก็จะขอร่วมรณรงค์ไม่ให้เกิดภาวะโลกร้อนด้วยอีกคนหนึ่งค่ะ...

มีใครจะมาร่วมขบวนการรณรงค์ไม่ให้โลกร้อนกับสายชลบ้างไหมคะ...."


I agree with P' Saichol na ka...and just found this topic with a lot of related info and pixs of how scary of global warming around the world lately !!  น่ากลัวจริงๆค่ะ
 :(
http://www.msnbc.msn.com/id/18095435/

ใช่ค่ะ...โลกที่ร้อนขึ้น ทำให้โลกเรามีวิกฤตการณ์ที่เกิดจากธรรมชาติรุนแรงมากขึ้นทุกที

ยิ่งเมืองไทยได้ชื่อว่าร้อนขึ้นมากที่สุดในโลกอย่างนี้ด้วย โอกาสเกิดเหตุโศกนาฏกรรมก็มากขึ้นตามไปด้วย คนบ้านอื่นเมืองอื่นเขาตื่นตัวกันแล้ว แต่เรายังไม่เริ่มให้เป็นเรื่องเป็นราวเลย.... ;)   

 ;D ;D ;D.........โลกกลมๆๆๆๆๆ................ :P :P :P

http://travel.msn.com//Guides/MSNTravelSlideShow.aspx?cp-documentid=385955&gt1=9337 ??? ???

 :-[ :-[ :-[ :-[................,มากม๊าก

ขอบคุณน้อง BBL สำหรับภาพที่เห็นแล้วทำให้ตื่นตัวกลัวโลกจะร้อนมากขึ้น.... :-[

ภาษิตจีนบอกว่า "ไม่เห็นโลงศพ....ไม่หลั่งน้ำตา".....

นี่คุณธรรมชาติกำลังจะก้าวขาลงโลงกันอยู่แล้ว....มนุษย์โลกคนใดยังนั่งไม่รู้ไม่ชี้ ไม่มีอาการเศร้าโศกให้เห็น ก็ถือว่าใจจืดใจดำไปหน่อยแล้วนะคะ.....

ระวังเถอะ....สักวันน้ำตาจะเช็ดหัวเข่า  

 :-[
วันนี้ Sky ไปข้างนอกมา รู้สึกร้อนเหมือนอย่างกับอยู่ในเตาอบแน่ะค่ะ
 ???

 :-[
อยู่ในบ้าน เปิดแอร์...เปิดพัดลม ก็ไม่เย็นฉ่ำอย่างที่ควรจะเป็นค่ะ งีบหลับไปหน่อยหนึ่ง ตื่นขึ้นมาเหงื่อยังซึมทั่วตัวเลยค่ะ.....
:-[
ว่าที่สะใภ้ไปธุระที่นครสวรรค์มา บอกว่าอุณหภูมิที่นั่น 43 องศา C  ลิปสติกในกระเป๋าถือหลอมละลายเละเทะไปหมด กลับบ้านต้องนำไปแช่ตู้เย็นให้แข็งใหม่

 :-[ :-[ :-[

 :)
ระยะนี้ แถวๆบ้านฝนตกเกือบทุกคืนเลย....ออกจะผิดธรรมดาเพราะฝนมาเร็วกว่าปกติ แต่ค่อยยิ้มออกกันหน่อย เพราะกลางคืนหลับสบาย กลางวันก็เย็นสบาย.....

ช่วยคลายร้อนไปได้มากเลยนะคะ.... ;D 

 อัศจรรย์.....ประเทศไทย
ฤดูร้อน   ฝนตกทุกวัน .......  :)

 :( :( :(... ตอนนี้ม่ายรุ้มันจาร้อนจาหนาวจาฝนตกละ เฮ้อ

ดีหน่อย ฝนตกละ ไม่งั้นสงสัย กลายเป็นปลาอบแน่เลย ร้อนสุด ๆ :-[ :-[ :-[

 ;D ฝนเอยทำไมจึงตก ฝนเอยทำไมจึงตก ฝนมันตกเพราะว่า อึ่งอ่างมันร้อง อึ่งงงง.... อ่างงงงง...... ณ โรงพยาบาลแห่งหนึ่งฝนตกหนักมากๆ พยาบาลเดินขึ้นเวรดึก อึ่งอ่างร้องประสานเสียงระงม ท่านเชื่อหรือไม่ว่าเป็นโรงพยาบาลที่อยู่ใจกลาง ศูนย์กลาง กอทอมอ เมืองที่ร้อนที่สุด.... ;D :) :) :)

 :)....ฝนตกแล้ว...........หาย... :-[........แล้ว

พี่ sea man ฝนหยุดตกแล้วจ้า  :-[ อีกแล้ว