กระดานข่าว Save Our Sea.net

                                    
                               ปลายฝน....ต้นหนาว....พัทยา

ลมหนาวโชยพัดผ่านย่านเมืองพัทยา ทั้งที่เพิ่งจะเลยกลางเดือนตุลาคมมาเพียงไม่กี่วัน.....

ไม่มีวี่แววของฝนให้เห็นแล้ว แต่ท้องฟ้าและบรรยากาศโดยรอบสลัวมัวจางด้วยหมอกหนา ที่พอเรือแล่นออกจากท่าเรือมารีนได้ไม่นาน ภาพเมืองพัทยาก็จางหายไปกับตา ไม่ต้องพูดถึงเกาะต่างๆกลางทะเลที่อยู่ไม่ไกลจากชายฝั่งที่ไม่สามารถจะมองเห็นได้ตั้งแต่ยืนอยู่ที่ท่าเรือแล้ว

เรือแล่นออกไปเกือบยี่สิบนาที....ภาพเกาะล้านจึงเริ่มปรากฎต่อสายตาท่ามกลางสายหมอกที่คลุมจางๆอยู่โดยรอบ.....

ในวันแรกของการดำน้ำ....ลมเหนือที่พัดพาความหนาวมาค่อนข้างจะรุนแรงเอาการ....

เป็นธรรมดาที่เมื่อลมแรง....คลื่นก็ต้องสูง  สายชลจึงต้องวางแผนการดำน้ำใหม่ โดยบอกให้กัปตันไก่นำเรือหลบเข้าอ่าวล้านแว็ค หรือหาดนวล ซึ่งอยู่ทางใต้ของเกาะล้าน ซึ่งบังลมเหนือได้สนิท

เราลงดำน้ำลึกที่หาดนวลกันสองไดฟ์....และไม่ได้ขยับห่างไปจากสมอเรือมารีนที่ถูกหย่อนไปวางบนพื้นทรายใต้ทะเลลึก 10 เมตร.....!!!

โธ่.....! จะให้ว่ายไปไกลๆน่ะหรือ  ไม่ทำหรอกค่ะ 

เพราะอะไรหรือคะ....?  ก็เพราะที่ผิวน้ำ มีเรือวิ่งกันขวั่กไขว่ ทั้งเรือใหญ่ที่นำมาใช้ดำน้ำลึก  เรือเร็ว แถมด้วยเจ๊ตสกีอีก.....เฮ้ออ....!

อยู่ใกล้ๆเรือของเรา แล้วก็ขึ้นลงตามสายสมอของเรา ปลอดภัยจากการถูกเรือชนไว้ก่อนดีกว่าค่ะ   

พี่น้อยจ๋า....คิดถึงพัทยา จังเลยค่ะ.....  :'(  :'(

โอ้....หนูสีนวล..... :'(

คิดถึงก็หลบแว้บมาสิจ๊ะ.....พี่คอยอยู่นะ คิดถึงหนูมากๆจ้ะ..... :-*

ตอนอยู่ที่สมอเรือใต้ทะเลที่หาดนวล....เราก็นั่งดูสัตว์ที่ว่ายหรือคลานมาดูว่าเราทำอะไรกันอยู่

ที่แวะเวียนมาบ่อย เห็นจะเป็นปลาปักเป้าที่กลับมาที่หาดนวลอีกครั้ง หลังจากห่างหายไปนาน

แต่ให้ตายเถอะ....ทำไมไม่เชื่องเหมือนเดิมนะ คงกลัวจะถูกจับไปทำไก่กะทะ หรือลูกชิ้นปลา เราเลยถ่ายภาพปักเป้าไม่ได้สักตัวเดียว.... ;)
 
ม้าน้ำก็หนีไปอยู่ทางอีกด้านหนึ่งหมด.....ที่เหลือให้ดู ก็เลยมีแต่ ดาวทะเลแสงอาทิตย์ ที่ไม่ยอมหนีไปไหน แถมกระดืบๆเข้ามาวุ่นวายกลางวงอยู่เรื่อย...   

เจ้าปูใบ้ซุกซ่อนตามพื้นทรายอยู่หลายตัว  พ่นทรายฟู่ๆ ไม่รู้บอกใบ้อะไรอยู่....

จนเย็น....ภาระกิจปฏิบัติการทั้งใต้น้ำและผิวน้ำจึงเสร็จสิ้นลง....

อ่าวล้านเว็คหรือหาดนวลกลับมาสงบเงียบอีกครั้งหนึ่ง.....เรือทั้งหลายกลับเข้าฝั่งกันหมด ยกเว้นเรือสี่ลำที่ทิ้งสมอหัวท้าย ปักหลักอยู่กับที่ เพื่อรอรับผู้คนที่จะมาใช้บริการใส่หัวครอบลงดำน้ำเดินย่ำไปบนแนวปะการังในวันต่อๆไป

ยังมีแพที่สร้างขึ้นมาใหม่ด้านนอกหน้าหาดนวลที่จะใช้ประกอบการดำน้ำอีกจุดหนึ่ง  แถมด้วยทุ่นที่จะนำมากั้นไม่ให้เรือที่ใช้ดำน้ำอื่นออกนอกเขตที่กั้นไว้อีก......

อืมมมม....จะบีบให้เรือและคนดำน้ำอื่นๆออกนอกเขตเกาะใกล้ๆพัทยา ไปอยู่แถวเกาะไกลๆให้หมดหรืออย่างไรกันคะนี่..... ;)

เห็นแล้วก็เศร้าใจ ปนสังเวชใจกับความเห็นแก่ได้และเห็นแก่ตัวของคนบางจำพวก...... :-[

เห็นทีจะต้องหนีไปดำน้ำแถวเกาะไกลแล้วล่ะค่ะ แม้ว่าจะต้องเสียเงินเพิ่มขึ้น....เสียเวลาเพิ่มขึ้น....และเสี่ยงภัยมากขึ้นก็ตาม..... ;)

วันต่อมา.....เรือมารีนจึงวิ่งตัดคลื่นที่สูงเกือบสองเมตร ผ่านเกาะล้านมุ่งหน้าไป เกาะริ้น ที่อยู่ไกลจากชายหาดพัทยาไปทางด้านตะวันตกเฉียงใต้กว่า 30 กิโลเมตร   ระหว่างทาง เรือมารีนแล่นแซงเรือที่ใช้ดำน้ำสองสามลำที่คนดูแลการดำน้ำคงคิดเหมือนกับสายชล

ชั่วโมงหนึ่งผ่านไป ภาพของเกาะริ้นเริ่มปรากฏให้เห็น...... 

เกาะริ้น.....เป็นเกาะเล็กๆที่กว้างราว 30 เมตร และยาวเพียง 400 เมตร มีหาดทรายสีขาวนวลเนียนให้ขึ้นไปนั่งเล่นได้ทั้งทางด้านตะวันออกและตะวันตกของตัวเกาะ  ส่วนปลายเกาะทั้งด้านเหนือและใต้เป็นเนินเขาย่อมๆ ตรงช่วงกลางเกาะมีต้นตาลขึ้นอยู่ 6 - 7 ต้น ไม่ทราบว่าใครมาปลูกไว้ หรือลูกตาลลอยน้ำข้ามทะเลมาขึ้นเอง

มีไม้ยืนต้นและไม้ใบขึ้นหนาแน่นอยู่กลางเกาะ  หน้าหาดเป็นแนวปะการังน้ำตื้น ต่อด้วยพื้นทราย  ด้านตะวันออกเป็นแนวลาดและหักลึกลงไปที่ความลึกราว 20 เมตร ด้านตะวันตก เป็นแนวทรายยื่นออกไปเป็นลานกว้าง ส่วนด้านเหนือและใต้ของตัวเกาะเป็นแนวหินที่ต่อจากเนินเขา

กลางทะเลไม่ห่างจากด้านตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะริ้นนัก  มีกองหินโผล่พ้นขึ้นมาเหนือผิวน้ำ กองหินด้านตะวันออกเฉียงเหนือเรียกว่า หินลอมฟาง ส่วนกองหินด้านตะวันออกเฉียงใต้ เรียกว่า หินยักกระโดง  

ด้านเหนือของเกาะริ้นเป็นเขาสูงที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นสูงตระหง่าน  ชายหาดด้านตะวันตกเฉียงเหนือเป็นทรายขาวที่เกิดจากซากปะการัง  มีเศษไม้และขยะลอยไปติดอยู่มากมาย  

ด้านตะวันตกของเกาะริ้นในยามลมเหนือพัดผ่าน เป็นที่หลบลมของเรือประมงใหญ่น้อย รวมทั้งเรือของนักดำน้ำ ในช่วงการพักผ่อนรอลงดำน้ำใหม่อีกครั้ง

ปลายแหลมด้านใต้ของเกาะริ้น เคยเป็นจุดซ้อมยิงปืนของทหารเรือ ซึ่งยังสามารถเห็นสภาพหินที่แตกหักเสียหายได้ชัดเจน

ปลายแหลมด้านเหนือที่เป็นหน้าผาสูง....

น้ำที่ราบเรียบและใสสะอาดมองเห็นพื้นทรายและแนวปะการังชายฝั่งได้ชัดเจนทางด้านตะวนตกของเกาะริ้นนั้น ทำให้พวกเราหลายคนตัดสินใจลงเล่นน้ำ และสนอร์เกิ้ลกันอย่างสนุกสนาน

แต่มองเห็นกองไม้และขยะที่ชายหาดแล้ว ก็ไม่กล้าย่างกรายขึ้นไปบนชายหาด....

เวิ้งอ่าวด้านตะวันออกเฉียงใต้ของตัวเกาะริ้นที่อยู่ติดกับหาดทรายขาวสะอาดนั้น เป็นแนวปะการังที่สวยงามและสมบูรณ์มาก

เรากระโดดลงดำน้ำลึกกันที่จุดนี้......เมื่อทิ้งตัวลงไปก็พบกับกองหินเป็นหย่อมๆ ลักษณะเหมือนสวนหย่อมที่ปกคลุมไปด้วยฟองน้ำครก ปะการังดำ แส้ทะเล และปะการังดอกไม้ทะเล

หอยมุกตัวโตเกาะเป็นพวงอยู่กับปะการังดำกอใหญ่ที่กระจายอยู่ทั่วไปตามกองหิน....

แต่มีหอยมุกบางตัวชอบไปเกาะอยู่บนแส้ทะเลที่แสนจะบอบบาง  ผลก็เลยเป็นแบบนี้.....

ฮิๆ...เมื่อมีเจ้าหอยมุกรูปร่างเหมือนหัวใจสองตัวเกาะติดอยู่อย่างนี้แล้ว แส้ทะเลเส้นนี้จะมีโอกาสชูขึ้นไปด้านบนไหมคะน้องแม่หอย

 :-X

ฟองน้ำครกที่นี่มีรูปร่างหลายแบบ.....

อย่างฟองน้ำครกกลุ่มนี้ รูปร่างเรียวสวย มีฟองน้ำกิ่งขึ้นแทรกคละกันไปมาจนเป็นกลุ่มใหญ่ดูแปลกตา...

ส่วนฟองน้ำครกสองใบนี้ รูปร่างอ้วนเตี้ยพองกลางเหมือนกระปุกตั้งฉ่าย ขึ้นอยู่ติดกันจนเนื้อเชื่อมเป็นเนื้อเดียวกัน ดูเหมือนกับฝาแฝด อิน-จัน แถมมีปลิงทะเลชนิดตัวใหญ่ที่ตามปกติจะเห็นนอนหากินอยู่บนพื้นทราย ขึ้นไปเกาะอยู่กับปลิงตัวเล็กสีขาวๆตัวเหนียวๆ

ดูแล้วตลกดีค่ะ....

ส่วนฟองน้ำตัวนี้.....ผอมเพรียว เรียวยาว  ปากแคบ  สูงชูชันขึ้นสู่ผิวน้ำ

รูปร่างพิกลดีแท้...... :-X

ฟองน้ำสีดำ.....ซึ่งมีสีดำสนิท แผ่ปกคลุมไปทั่วบริเวณ ทำให้สภาพใต้น้ำพลอยดำมืด ขาดความสดใสไปเยอะเลยค่ะ

ปะการังแส้สีแดงสดช่วยลดความมัวซัวไปได้บ้าง....

หมอนทะเลสีแดง ท่ามกลางดงฟองน้ำสีดำและแส้ทะเลสีขาว...

สัตว์ต่างชนิดกันมาอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข....

เห็นแล้วคิดถึงพัทยาจัง
ใกล้ๆแค่นี้เองแต่กลับไม่ค่อยมีโอกาสไปดำเท่าไหร่เลย

ปะการังแข็งของเกาะริ้นมีหลายชนิดและค่อนข้างสมบูรณ์มาก

มีทั้งปะการังโต๊ะ.....

ปะการังกิ่ง.....

ปะการังกลีบซ้อน...

ปะการังอ่อน....

พัทยาใกล้นิดเดียว..... ;D

ทำตัวให้ว่าง.....ทำใจให้ว่าง.....เมื่อเอยเมื่อนั้น ก็ไปได้แล้วค่ะน้อง Plateen  

ดอกไม้ทะเลมีอยู่ทั่วไป.....มองไปมองมาเห็นแต่ปลาการ์ตูนอินเดียแดง....

ปลาที่นี่ก็มีมากมายหลายชนิด  ถ้าไม่นับปลาตัวเล็กตัวน้อยประเภทปลา Damselfish และ Basslet  แล้ว....ที่มากหน่อยก็เห็นจะเป็นปลากระรอกลายแดง ที่ชุมนุมเป็นกลุ่มๆอยู่ตามใต้กอปะการัง

เอาไว้พี่ไปรับใช้ผู้มีอุปการะคุณเที่ยวหน้า ถ้าไม่ขัดข้องผมขอติดไปด้วยได้ไม๊ครับ
เผื่อมีอะไรให้ช่วยหรือช่วยบริการยกแท๊งค์ให้ก็ได้ 8)

พี่น้อยจ๋า... เข้ามายืนยันความสวยงามของเกาะริ้น ด้วยค่ะ >:(

น้องจำได้ว่า เคยไปดำที่ด้าน ที่เป็นอ่าวน่ะค่ะ แล้วดำโดยเก็บ Reef ไว้ด้ายซ้าย
ในระดับความลึก ประมาณ 16-20 ม. ด้านล่างเป็นแนวทราย ขาวสะอาด เหมือนกับ สิมิลันเลยค่ะ
แถม มี 1 ครั้งที่โชคดีมากๆๆ เจอ Eagle Ray ว่ายโฉบมาถึง 2 ตัว
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อนะคะ แถม ในปะการังฟองน้ำ ยังพบ ทากสวยๆ อีกด้วยค่ะ
หากมองดีๆ ในกลุ่มที่มีดง Softcoral ก็อาจจะพบหอยเบี้ยเทียม สีชมพู อีกด้วยนะคะ...ตอนนี้ ไม่รู้ว่าจะหาเจอไหมเนี่ย
เพราะ นานสัก 2-3 ปี แล้วค่ะ....

เมื่อใด มีเวลาแล้วสามารถไปได้อีก จะลงไปสำรวจอีกครั้งค่ะ....อยากไปดำน้ำพัทยา อีก...แงแงแง
ตอนนี้ งานท่วมหัวเลย.....

ยินดีค่ะน้อง Plateen แต่กลัวจะเบื่อน่ะสิคะ เพราะพี่ใช้เวลารับใช้ผู้มีอุปการคุณนานกว่าชาวบ้านเค้า.....

:-X

น้อง SNR จ๋า.....ตรงจุดนี้เป็นจุดเดียวกับที่หนูพูดถึงค่ะ  ที่นี่ยังสวยและสมบูรณ์มาก เสียแต่ไม่เห็นปลาใหญ่เลย ทากก็ไม่เห็นสักตัว สงสัยจะหนีระเบิดไปหมดแล้ว...ฮิๆ

หนูกลับไปกรุงเทพฯ แล้วมีเวลาว่างก็ไปดำน้ำที่นี่กันอีกนะจ๊ะ... :o

ปลาผีเสื้อปากยาวว่ายกันมาเป็นคู่ๆ....

ปักเป้าหนามทุเรียนตัวโตหลบอยู่ใต้โพรงปะการังจาน.....สงสัยจะออกมาไม่ได้ เพราะเม่นทะเลขวางปากโพรงเต็มไปหมด สายชลต้องค่อยๆไปเขี่ยหอยเม่นออกให้....  

ปลาวัว Fan-Bellied Leatherjacket ทำตัวให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมที่อยู่ใต้ปะการังโต๊ะแผ่นใหญ่  

เสียดายที่ไม่เห็นปลาตัวใหญ่ๆหรือปลาเศรษฐกิจเลย  แต่เมื่อเห็นจำนวนเรือประมงที่แอบคลื่นลมอยู่ก็เลิกสงสัย

เกาะริ้นเป็นเกาะที่ใช้ซ้อมรบและซ้อมยิงปืนใหญ่ของทหารเรือ  ไม่แน่ใจว่าปัจจุบันยังใช้ปฏิบัติการดังกล่าวอยู่หรือไม่ แต่ยังเห็นซากกระสุนปืนใหญ่อย่างนี้หลงเหลืออยู่ใต้ทะเล....  

สำหรับผู้ที่มีเวลามาก และตายังมีประสิทธิภาพสูงอยู่.....จุดดำน้ำแห่งนี้มีรางวัลให้ค่ะ

ตามกิ่งก้านของแส้ทะเลเป็นที่อาศัยของสัตว์เล็กๆหลายชนิด  ดังเช่น ดาวทะเลเปราะตัวเล็กๆที่เกาะพันกิ่งแส้ทะเลไว้แน่น ทั้งเพื่อป้องกันร่างอันแบบบางของตัว และใช้เกาะยึดเพื่อหาอาหารกินด้วย

สีสันที่ตัดกันของแส้ทะเลและดาวเปราะ  ก่อให้เกิดภาพที่สวยงาม....

ศิษย์เก่าธรรมศาสตร์ทั้งหลายคงชื่นชอบภาพนี้มาก...  :-*

ถ้าตาดีแล้วยังช่างสังเกตอีก.....หอยเบี้ยเทียมตัวเล็กจิ๋วอย่างนี้ก็คงจะทำให้มีความสุขไม่น้อย

หอยเบี้ยเทียมสีขาวตัวในภาพข้างล่างนี้ ใช้เนื้อของตัวเองมาคลุมเปลือกจนมิด และเพื่อให้การพรางตัวแนบเนียนขึ้น จึงทำให้เนื้อยื่นออกมาเหมือนกับโพลิปของแส้ทะเลด้วย  แต่ตลกที่โพลิปของแส้ทะเลเป็นสีแดง แต่เนื้อของหอยเบี้ยที่นำออกมาแผ่คลุมตัวกลับเป็นสีขาว ทำให้คนตาดีบ้างไม่ดีบ้างอย่างคุณสายน้ำเห็นหอยเบี้ยตัวนี้จนได้...

หอยเบี้ยตัวข้างล่างนี้ก็เช่นกัน  สีขาวของเนื้อหอยที่นำมาหุ้มตัว แถมยังทำตัวเป็นจุดๆอีก ทำให้มองเห็นได้ง่ายขึ้นอีกหน่อย....

ใต้ทะเลเกาะริ้น.....ยังมีดงแส้ทะเลอีกมากมาย ที่รอให้เราๆท่านไปดำน้ำค้นหาตัวเล็กตัวน้อยทั้งหลาย.....

หินยักกระโดง

ด้านตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะริ้น มีกองหินที่โผล่ยอดรูปร่างคล้ายกับครีบหลังของปลาฉลามขึ้นมาเหนือน้ำ  จึงได้รับการขนานนามว่า "หินยักกระโดง"

มุมมองด้านใต้.....ไม่ค่อยเหมือนครีบหลังฉลามนัก  

แต่มุมมองด้านตะวันออกนี้เหมือนครีบหลังของฉลามมาก.....

ภาพนี้จะเห็นเกาะริ้นอยู่ตรงกลาง ระหว่างหินยักกะโดงและกองหินลอมฟางซึ่งอยู่ด้านเหนือสุด

สวยมากครับพี่น้อย  หมายดำน้ำบริเวณเกาะริ้นเป็นจุดดำน้ำที่ผมคิดว่าสวยที่สุดแล้วในพัทยา โดยเฉพาะกอ soft coral สีลูกกวาดหวาน ๆ น่ารัก แม้จะไม่มีสีส้นฉูดฉาดเหมือนกับฝั่งอันดามันก็เหอะ  :-*   แถมวันดีคืนดีก็เจอ nudi มีอะไรกัน 6 ตัวรวด

ผมไปดำน้ำที่พัทยาทีไรก็แอบลุ้นทุกครั้งว่าจะได้ไปเกาะริ้นหรือเปล่า  ;D

ใต้ทะเลด้านที่สวยที่สุดของยักกะโดงก็คือด้านตะวันออก เสียแต่ตรงที่สวยๆ นั้นน้ำลึกราว 20-25 เมตร และกระแสน้ำค่อนข้างแรงไปหน่อย 

ในวันที่สองสายและน้องๆไปดำน้ำนั้น คลื่นหัวแตกกำลังซัดสาดด้านตะวันออกของยักกะโดง  เราจึงกระโดดลงดำน้ำทางด้านตะวันตกแทน

กระแสน้ำในวันนั้นไหลจากด้านตะวันตกเฉียงใต้ไปทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือด้วยความแรง 3 เด. เมื่อเรามุดหัวลงพ้นผิวน้ำแล้ว น้ำจึงพาเราไหลลิ่วไปทางด้านเหนือของกองหิน ซึ่งหาความสวยงามไม่เห็น มีแต่เพียงเศษหินที่ถูกยิงถล่มด้วยปืนใหญ่จนแหลกลาญ  

ลูกระเบิดแบบนี้ใช่ไหมคะที่ทำให้แถวนี้แหลกราญหมด......

ปะการังดำต้นเล็กจิ๋วที่พยายามยืนหยัดสู้ชีวิตบนซากปรักพังรอบตัว.....

ปะการังจานต้นเกือบเมตรล้มคว่ำขมำหงาย แต่ยังมีชีวิตอยู่ได้ด้วยความอดทน.....

หอยสังข์ตัวนี้ก็อยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย

เราพยายามหักเลี้ยวไปทางด้านตะวันออก......

ชีวิตชีวาเริ่มค่อยๆคืนมา....เราเริ่มห็นปะการังดำที่ต้นใหญ่ขึ้นและสีสันสวยงามขึ้น

สวยงามขึ้นเรื่อยๆ...

ปะการังจานที่สวยงามและสมบูรณ์.....

ฟองน้ำกิ่งที่ไม่ค่อยเห็นมากนักในไทย ก็เห็นได้ที่นี่.....

แนวปะการังที่มีความหลากหลายของสรรพชีวิตที่หาดูได้ยากแถวอ่าวไทยด้านตะวันออก....ก็หาดูได้ที่นี่

ดอกไม้ทะเลตัวใหญ่หนวดสั้นแผ่อยู่กลางพื้นทราย  เมื่อเข้าไปดูใกล้ๆก็เห็นกุ้งตัวเล็กๆใสแจ๋วเกาะอยู่เต็มไปหมด

ที่ทำให้ร้องกรี๊ดๆคือ ลูกปลาการ์ตูนอานม้าตัวเล็กจิ๋วเท่าปลายนิ้วก้อย นอนดิ้นไปดิ้นมาอยู่บนดอกไม้ทะเล

เอ....เจ้าตัวจิ๋วนี่อยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย พ่อแม่ญาติพี่น้องหายไปไหนกันหมดหนอ..... ;)  

ปะการังอ่อนสีชมพูหวานแหววเริ่มปรากฎให้เห็น......

ตามด้วยสีฟ้าอ่อน......

สีเหลืองอ่อน.....

สวยงามและดูนุ่มราวกับขนมสายไหม.....

และแล้ว....เราก็ได้เห็นทุ่งปะการังอ่อนสีหวานทั่วบริเวณใต้ท้องทะเลด้านตะวันออกเฉียงใต้ของหินยักกะโดง....

ทุ่งปะการังอ่อนสีลูกกวาดแห่งนี้ถือว่าสวยที่สุดแล้วในพัทยา อย่างที่น้อง conundrum ว่าไว้จริงๆค่ะ  

นอกจากปะการังอ่อนแล้ว.....ที่นี่ยังมีฟองน้ำสีสันสวยงามและรูปร่างแปลกๆให้ชมอีกด้วย.....

หอยมือเสือสวยๆก็มีค่ะ....

ไม่ทราบว่าเป็นลูกหลานของน้องแม่หอยหรือเปล่านะคะ....แต่ก็ขอมอบให้เป็นของฝากสำหรับน้องแม่หอยค่ะ

ของดีๆอย่างนี้.....ไม่ไปก็ไม่เห็นนะคะ....

กองหินลอมฟาง

กองหินเล็กๆที่โผล่ยอดขึ้นมาทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะริ้น เรียกขานกันว่า  "กองหินลอมฟาง"  เพราะมีลักษณะคล้ายลอมฟาง หรือกองฟาง ของคนไทยในชนบท

กองหินมีส่วนยอดทรงกลมเส้นผ่าศูนย์กลางราว 15 เมตรเท่านั้น แต่ใต้น้ำเป็นแนวปะการังแข็งที่เป็นฐานกว้างเส้นผ่าศูนย์กลางราว 70-80 เมตร  ความลึกเฉลี่ยเพียง  15 เมตร เท่านั้น 

ยามน้ำลงเต็มที่ จะเห็นหาดทรายเล็กๆทางด้านใต้ของกองหิน ทรายของที่นี่มีสีขาวสะอาด สะท้อนกับแสงแดดวาววับ...

สภาพใต้น้ำรอบๆหินลอมฟางหนาแน่นไปด้วยปะการังแข็งนานาชนิด และแส้ทะเลขึ้นเป็นดงหนาแน่น สภาพน้ำมีตะกอนลอยฟ่อง น้ำไม่ใสเหมือนที่ยักกะโดงหรือเกาะริ้น  หากไม่ระมัดระวังแส้ทะเลอาจเกี่ยวพันตัวหรืออุปกรณ์ดำน้ำได้

แส้ทะเลที่มีฐานเพียงเส้นเดียว แต่อาจแตกยอดออกไปได้เป็นหลายๆเส้น....

แส้ทะเลที่มีมากมาย ทำให้สัตว์ที่อาศัยอยู่กับแส้ทะเลพลอยเยอะไปด้วย...

คุณสายน้ำได้พบหอยเบี้ยเทียมและกุ้งจักรพรรดิ์ที่อยู่บนแส้ทะเลหลายตัว แต่ถ่ายภาพยากมาก เพราะน้ำขุ่นขวั่ก เลยได้ภาพมาฝากเท่านี้เองค่ะ

ตัวแรกเป็นหอยเบี้ยที่ไม่ได้ดึงกล้ามเนื้อมาห่อหุ้มร่างกาย....จึงเกลี้ยงเกลาขาวสะอาดอย่างนี้

หอยเบี้ยเทียมตัวนี้ มีกล้ามเนื้อสีหวานมาห่อหุ้มร่างกาย ทำให้ดูสวยขึ้นมาก....

บนกอปะการังด้านที่มีทุ่นผูกอยู่....มีกระบะใส่เครื่องดื่มพร้อมขวดเครื่องดื่มมึนเมาตกอยู่ แต่บัดนี้มีฟองน้ำ เพรียงและหอยเกาะอยู่เต็มวางอยู่อย่างเก๋ไก๋.....  

ตามกองหินด้านเหนือ....มีพรมทะเลต่อติดกันเป็นพืดจนปะการังขึ้นไม่ได้  แต่หนอนท่อก็ขอแทรกตัวชูหนวดออกมาจับอาหารกิน....

หอยมีอยู่มากมายหลายชนิดในบริเวณนี้....

หอยมุกกลุ่มนี้เกาะอยู่กับปะการังดำ น้ำหนักของหอยทั้งพวงนี้ ทำให้รู้สึกสงสารปะการังดำที่ดูจะเจริญเติบโตช้ากว่าหอยที่ทุกตัวอวบอิ่มและตัวใหญ่มาก

หอยกลุ่มนี้ก็ขึ้นอยู่กลางปะการังจาน ไม่แน่ใจว่าเป็นหอยเชลล์หรือไม่ แต่ดูท่าจะมีความสุขดีค่ะ....

ปลาตัวเล็กตัวน้อยว่ายกันว่อนในแนวปะการัง....

แต่ที่สายชลชอบคือปลากระรอกลายแดง ที่รวมกลุ่มกันอยู่นิ่งๆเหมือนถูกจับแขวนไว้ ทั่วๆไปตามแนวปะการัง....

ปลาสินสมุทรวงฟ้าที่ตัวโต ว่ายหากินง่วนอยู่....

ที่บริเวณน้ำตื้นใกล้ๆผิวน้ำ....ปะการังอ่อนชนิดไร้สีสันขึ้นแทรกอยู่กลางปะการังแข็งที่มีสภาพสมบูรณ์และสวยงาม

นับเป็นภาพประทับใจที่หาได้ยากในแถบอ่าวไทยด้านตะวันออกที่อยู่ไม่ไกลจากชายฝั่งนัก....

เรือแล่นฝ่าคลื่นสูงที่เกิดจากลมหนาวพัดผ่าน และถึงฝั่งเมืองพัทยาในเวลาไม่นานนัก....

และแล้ว.....การดำน้ำยามปลายฝนต้นหนาวของเราที่ทะเลหน้าเมืองพัทยาในครั้งนี้เป็นไปอย่างปลอดภัย....เปี่ยมสุข และสนุกสนานอย่างที่เราหวังไว้ทุกประการ

ยังไม่ทันจะก้าวขึ้นฝั่ง.....เราก็เริ่มตั้งความหวังกันไว้ว่า  เราจะกลับไปดำน้ำตามเส้นทางเดิมที่วางไว้ ในอีกไม่ช้าไม่นานนี้.....

 :-* ภาพสวยๆทั้งนั้นเลยค่ะ พี่สายชลเห็นแล้วอยากลงแดงตรงที่โอกาสจะไปดำน้ำคงอีกหลายเพลาอยู่  :'(  ไม่น่าเชื่อว่าที่พัทยาก็มีอะไรที่สวยงามไม่แพ้อันดามันนะคะ ถ้ามีโอกาสก่อนเวลาอันควรอาจจะแวบไปแถวพัทยาดู :o :o :o อยากดำน้ำจาแย่แว้ว :(

wow wow wow  ไม่หน้าเชื่อว่าพัทยา จะมีโลกใต้ทะเลที่ยังคงความงดงามอยู่มากขนาดนี้นะค่ะ

ชอบน้องลูกปลาตัวน้อยที่อยู่ในปะการังจังค่ะ พี่สายน้ำสายตาดีจริงๆ   สายตาสแกนได้ไวเหมือนวัยรุ่นหนุ่มน้อยเมื่อยามเจอสาวสวยเลยค่ะ   (แสดงว่าอายุเป็นเพียงตัวเลขจริงๆ)

ตอนไปสอบ  ADV. จะได้มีโอกาสไปแถวนั้นไหมค่ะ พี่น้อย  แต่ตอนนี้หนูกลัวความหนาวของอากาศ + ลมหนาวของทะเลจัง ได้สั่นเป็นคนทรงเจ้าแน่เลยค่ะ   :( :( :( :(

ขอบคุณค่ะน้อง  สีฟ้าเรย์ และน้องสายรุ้ง.... :)

บางจุดของพัทยายังสวยงามอยู่ เสียแต่น้ำไม่ใสแจ๋วเหมือนแถวอันดามัน  แถมตะกอนยังเพรียบอีก  ก็เรือใหญ่ๆเหมือนตึกเคลื่อนที่ แล่นผ่านไปผ่านมาเป็นประจำ แถมฝนตกหนักๆยังชะเอาเศษดินทรายลงไปในน้ำอีก เห็นทีจะขุ่นอย่างนี้ตลอดไปแล้วล่ะค่ะ

 :'(

น้ำทะเลยังไม่เย็นนะคะ เพียงแต่ขึ้นมาที่ผิวน้ำ โดนลมพัดผ่านก็อาจจะหนาวหน่อย เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดแห้งๆแล้วกำลังดีค่ะ

 ;D

มีเรื่องสงสัยเหมือนแม่หอยอยู่เรื่องหนึ่ง คือ เรื่องที่นำมาลงนั้น  เห็นมีคนเข้ามาอ่านกันมาก แต่ "ภาพ" กลับไม่มีใครเคาะ(ตรงภาพหรือชื่อภาพด้านล่าง) เพื่อขยายใหญ่จะได้ดูกันชัดๆหน่อย ตัวเลขสถิติการเข้าชมภาพจึงต่ำมาก ขณะที่สถิติคนเข้าอ่านจะสูงกว่ามากมาย

เอ....หรือว่าไม่ทราบกันคะว่าสามารถดูภาพใหญ่ๆได้แบบง่ายๆ.... ;)   

สารภาพเลยครับพี่ ผมเพิ่งจะคลิกไปที่ภาพตรง ๆ เพื่อดูภาพใหญ่ ก็วันนี้แหละครับ  ทุกทีจะใช้วิธีคลิกปุ่มขวาของเมาส์ไปที่ภาพ แล้วเลือกไปที่ 'Open Link in New Windows'  ว้า! เชยจริง ๆ เลยเรา  :(  ???  ;)

ว๊ากกกก.....ขนาดน้อง conundrum ยังไม่รู้ แสดงว่าคงมีอีกหลายๆคนก็คงไม่รู้เช่นกันค่ะ.....แงๆ :'(

คลิ๊กซ้ายบนภาพเลย จะสดวกและง่ายกว่าค่ะ...... ;D

เป็นไปได้ไหมคะน้องโป๋ที่จะทำให้ภาพมันใหญ่ไปเลยตั้งแต่ตอนโพส จะได้ไม่ต้องมานั่งเคาะให้เสียเวลาและเสียอารมณ์ บอกตรงๆค่ะว่าอึดอัดกับเรื่องนี้มากๆ....
 
:(

 

ตอนนี้จะอ่านเรื่องไหน.....สายชลจะเคาะภาพไว้ล่วงหน้าเลย แล้วถึงอ่านเรื่อง จะได้ดูภาพไปพร้อมกับอ่านเรื่อง

ไม่อย่างนั้นอ่านแล้วเสียอารมณ์และความรู้สึกมากๆค่ะ..... :-[

โดยส่วนตัว บางภาพที่ไม่ได้คลิ๊กดู เพราะว่าหลายๆภาพสามารถมองเห็นได้ชัดเจนอยู่แล้ว ค่ะ นอกจากบางภาพที่อยากเก็บรายละเอียด เช่น รูปที่มีสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กมากนะค่ะ เกาะปะการังอยู่ เพราะโดยส่วนมากรูปที่ลง ผู้ถ่ายก็เก็บรายละเอียดได้ชัดเจนแล้วนะค่ะพี่สองสาย ผู้อ่านสามารถดูรู้เร่ืองแล้วหล่ะค่ะ

 อย่าน้อยใจไปนะค่ะ  (แต่พี่เป็นอาการเดียวกับพี่แม่หอยเลยค่ะ ที่สงกะสัยว่าทำไมไม่ค่อยเห็นมีใคร คลิ๊กที่ภาพเพื่อดูรูปที่แม่หอยถ่ายมาเลย)

ก็พี่ๆถ่ายรูปมา สวยและชัดขนาดนั้น จริงๆนะค่ะ

แต่ถ้าจะขยายรูปให้ใหญ่ จะเป็นการเปลืองพื้นที่หรือเปล่าค่ะ  แต่ก็ดีนะค่ะ แต่แบบไม่ต้องใหญ่มากเท่ารูปที่คลิ๊กเข้าไปชมก็ได้ค่ะ

หุๆ.....มีคำพูดตรงไหนที่แสดงว่าน้อยใจหรือคะน้องสายรุ้ง.... ;) 

ไม่ได้น้อยใจค่ะ.....เพียงแต่สงสัยและตัวเองอึดอัดใจเท่านั้นเอง.....;D

หึ่ๆ....จะบอกว่าตัวเองยังไม่แก่ (มาก) เลยมองเห็นรายละเอียดในภาพเล็กๆได้ชัดเจน ใช่ไหมล่ะคะนี่...  ;)

     

อ่านเรื่องเกี่ยวกับพัทยาเพิ่มเติมได้ที่นี่ค่ะ.....

http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?topic=272.0

เสาร์ - อาทิตย์ที่ผ่านมา....กลับไปเกาะล้าน และเกาะริ้นอีกครั้ง

ที่ เกาะล้าน.....คราวนี้น้ำทะเลดีกว่าคราวที่แล้วเยอะเลย คือช่วงเช้าถึงเย็นวันเสาร์นั้น ทะเลมีริ้วคลื่นเพียงเล็กน้อย  น้ำใสดี เสียแต่พอมีเรือพานักเรียนมาดำน้ำกันมากลำหน่อย น้ำที่ใสอยู่ดีๆก็เกิดอาการขุ่นควั่กขึ้นมาซะเฉยๆ เล่นเอากลุ่มของเราที่อยู่ปลายน้ำ ทำอะไรแทบไม่ได้ เพราะยื่นมือออกไป ยังแทบไม่เห็นอะไรเลย

แพที่ลอยน้ำทะเลอยู่หน้าหาดนวลเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนหน้านี้  ถูกลากไปอยู่ในแนวปะการัง แล้วก็ถูกดัดแปลงให้เป็นแพกิจการ Sea Walker แทนเรืออีกลำที่ดำเนินกิจการอยู่ก่อนหน้านี้ ที่ถอนสมอไปเป็นเรือรับส่งลูกค้าแทน....

ส่วนเรือที่ทำ Sea Walker อีกลำก็ยังจอดหากินอยู่ที่เดิม  ดูแล้วเห็นกิจกรรมทั้งสองรุ่งเรืองดี มีลูกค้ามาอุดหนุนกันหลายคนในหนึ่งวัน

อยากถามผู้รู้.....การสร้างแพและเรือ Sea Walker เหนือแนวปะการังอย่างนี้ ทำกันได้แบบไม่ผิดกฎหมายหรืออย่างไรกัน..... ;)

"พ่อแก่"  Indian Walkman ตัวนี้ นอนหมกทรายอยู่อย่างเหงาหงอย......เขาคงอยากจะทอดถอนใจรำพึงรำพันว่า

"เฮ้ออออ....อยู่มานาน แต่ไม่เคยเห็นใต้ทะเลพัทยายุคไหน เละเทะแหลกราญอย่างนี้มาก่อนเลย  ให้ตายสิโรบิน....."  

ปูม้าก้ามใหญ่ หลบอยู่ตามซอกหิน  ก็คงจะเห็นด้วยกับพอแก่ Indian Walkman......

ทำไมผู้มีหน้าที่ดูแลไม่ใส่ใจไปดูไปแลกันบ้างหนอ.....

พวกเรือที่พากันไปดำน้ำถูกกีดกันไม่ให้ไปดำน้ำในจุดดีๆหลายจุด เช่น ที่ แหลมทอง จุดดำน้ำที่สวยที่สุดของเกาะล้าน หรือ แหลมด้านตะวันออกของหาดนวล ที่เขาอ้างว่าจะกันไว้ให้เรือเร็ววิ่งเข้าออก......

 ;)

ส่วนที่ สะพานท่าเรือหาดตาแหวน....เรือโดยสารขนาดใหญ่แบบที่แล่นจากภูเก็ตและกระบี่ไปเกาะพีพี  ตอนนี้พากันมาแล่นเข้าแล่นออกขนผู้โดยสารวันละหลายรอบ  ขืนเราไปดำน้ำที่นั่นก็คงถูกไล่ตะเพิด....

ไป เกาะริ้น ดีกว่าค่ะ.....ทั้งเกาะมีเรือออกไปดำน้ำอยู่สองลำ นอกนั้นเป็นเรือ Speed Boat  2 ลำ ที่พาคนไปเที่ยวเกาะ และมีเรือประมงจอดหลบนอนอยู่หลายลำ   

ทะเลที่เกาะริ้นมีคลื่นลมพอประมาณ  เราลงดำน้ำกันที่หน้าหาดด้านตะวันออกก่อน

ใต้ทะเลนั้นน้ำใส แต่มีตะกอนลอยผ่านหน้าพอประมาณ.....

พอลงถึงพื้นทราย ก็เจอกอแส้ทะเลขวางหน้าอยู่.....สกิดใจว่าต้องมีอะไรให้ดูแน่ๆ เลยแวะเข้าไปดูสักหน่อย....

โชคดีจริงๆ....แม่คุณ Xeno Crab ปูที่หน้าตาเหมือนสัตว์ต่างดาว เกาะอยู่บนแส้ทะเล

พุงขาวป่องออกมา ท่าทางคุณเธอกำลังตั้งท้อง และพร้อมจะแพร่พันธุ์ในไม่ช้านี้....  

คราวนี้ออกไปลึกหน่อย ได้เห็นความงามใต้ทะเลเกาะริ้นเต็มตาและเต็มอารมณ์....

พื้นทรายใต้ทะเลเกาะริ้นขาวสะอาด  มีกองหินทอดเป็นแนวยาวออกไปจากชายฝั่ง แต่ละจุดสวยงามเหมือนใครมาทำสวนหย่อมไว้ให้เราว่ายชมได้ตลอดทาง

ปลาตัวเล็กตัวน้อยในแนวปะการังมากมายแหวกว่ายอยู่เต็มไปหมด.....

แต่ดีใจมากๆค่ะที่ได้เห็นเจ้าปลาสร้อยนกเขา Yellowdot Sweetlips ตัวโตที่อยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดายตัวนี้  เพราะหาดูได้ยากเหลือเกินในทะเลแถวนี้....

ปะการังอ่อนที่ไม่ค่อยเคยเห็นในบริเวณนี้ เริ่มผุดออกมาให้เห็นแล้ว  สีสันเข้ม ซึ่งแปลกกว่าที่เคยเห็นแถวหินยักกะโดง.....

ฟองน้ำครกและแส้ทะเลเห็นได้ทั่วไปในบริเวณนี้  แต่ปะการังดำขึ้นอยู่ในฟองน้ำครกนี่มีให้ดูไม่มากนัก....   

ใกล้ๆชายฝั่ง....ดงดอกไม้ทะเลที่นอนห่อตัวอยู่ตามยอดหินมีเกลื่อนกลาด

แต่ปลาการ์ตูนกลับไม่ค่อยมีให้เห็นนัก.....สงสัยว่าจะโตไม่ทันถูกจับไปขายนะคะ

ขึ้นมาที่ผิวน้ำ........อ้าวววววว......เรือหายไปไหน  นัดให้มาจอดคอยแถวนี้นี่นา..... ;)

คอยอยู่สักครู่ ไม่เห็นวี่แววว่าจะมารับแน่  พวกเราก็ลอยตัวไปจนถึงชายหาด แล้วก็ถอดตีนกบ เดินขึ้นเกาะริ้นเป็นทิวแถว

ดีใจค่ะที่ได้เหยียบเกาะริ้นที่อยากขึ้นมานาน  เพิ่งมีโอกาสคราวนี้เอง..... :-X

เราถอดเครื่องมือดำน้ำลงกองบนพื้นทรายขาวสะอาด ยกมือไหว้ศาลเพียงตาที่ตั้งอยู่หลายศาล  แล้วก็เดินไปอีกอ่าวหนึ่ง ขอให้เจ้าของเรือประมงลำเล็กๆที่จอดอยู่แถวนั้นแล่นออกไปตามเรือมารีนที่ไม่รู้ไปจอดหลบอยู่ที่ไหน....เขาก็ใจดี แล่นเรือออกไปตามให้ ช่างน่ารักจริงๆ....

เราเห็นขยะมากมายกองอยู่เกลื่อนหาด.....ด้วยสำนึกแห่งการอนุรักษ์.....น้องๆก็ลงมือเก็บขยะได้เต็มถุงดำขนาดใหญ่ (ที่ตกกองอยู่แถวนั้นเช่นกัน)

ระหว่างนั้น.....เรือมารีนก็แล่นมาทอดสมอคอยเราอยู่นอกแนวปะการัง   ปัญหาเกิดขึ้นว่า เราจะเอาขยะถุงโตไปขึ้นเรือได้อย่างไร  ในที่สุดเราต้องจำใจทิ้งขยะทั้งถุงไว้ตรงชายป่าริมหาดทรายนั่นเอง ก่อนที่ใส่ชุด SCUBA  ลอยตัวออกไปขึ้นเรือ....        

หลังจากพักทานข้าวเที่ยง....เราลงดำน้ำกันใหม่อีกครั้งที่หินยักกะโดง

ใต้ทะเลที่นั่นยังคงงดงามด้วยแนวปะการังแข็งและปะการังอ่อนหลากสีสัน.....

สีเหลืองอ่อน.....

สีชมพูหวานแหว๋ว....

สีชมพูเข้ม.....กับสีชมพูอ่อน....

ฟองน้ำครกสีชมพู....กับปะการังอ่อนสีฟ้า....

ปะการังอ่อนสีเหลืองเข้ม....

ดอกไม้ทะเลสีสวยเห็นได้ทั่วไปตามก้อนหินใต้น้ำที่รอดพ้นจากการเป็นเป้าใต้น้ำของกระสุนปืนใหญ่.....

ปักเป้าหนามทุเรียนที่หัวซุกหัวซุนอยู่ใต้เพิงกองหิน...

แนวปะการังแข็งที่สวยงามและสมบูรณ์มีให้ชมได้ตลอดแนวด้านตะวันออกและตะวันตกของกองหิน....

น่าเสียดาย.....ปะการังโต๊ะขนาดใหญ่เส้นผ่าศูนย์กลางราว 3 เมตรกอนี้กำลังจะตาย.....

โครงของปะการังโต๊ะเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาว  หอยเม่นหลายสิบตัวขึ้นไปเกาะอยู่เป็นพืด....

อนิจจังวัตสังขารา.....

ขึ้นมาที่ผิวน้ำ....คลื่นลูกโตซัดสาดโครมๆ

เรือจอดอยู่ด้านใต้ของหินยักกะโดง  เราโบกมือและตะโกนบอกให้เรือมารับ......

กัปตันคนใหม่ของเรือมารีนกับภรรยาก็โบกมือตะโกนโหวกเหวกตอบแต่จับความไม่ได้ว่าพูดอะไรกัน.....

รออยู่นาน....เรือไม่ขยับ  เรารู้แล้วว่าเรือเสีย จึงตัดสินใจลอยตัวถอยหลังกลับไปเรือ  แต่เรือก็ขยับหนีไปเรื่อยๆทั้งที่ทิ้งสมอไว้แล้ว  กว่าจะถึงเรือได้ เรือก็ลอยห่างหินยักกะโดงไปเกือบกิโลเมตร.....

ดีจริงๆ....งานนี้ได้ฝึกทั้ง Beach Dive......Rescue  และ Servival เป็นของแถม...... :-X :-X :-X

เมื่อถึงเรือจึงรู้ว่า เพลาเรือขาด  แถมสมอยังเกา ลอยไปเรื่อยๆตามกระแสน้ำ.....เราจึงต้องขึ้นไปคอยในเรืออีกกว่าชั่วโมง กว่าเรืออีกลำจะมาลากกลับเข้าฝั่งเอียงซ้ายเอียงขวา กระดกหน้ากระดกหลัง ฝ่าคลื่นที่สูงราว 2 เมตร  แม้ว่าบางคนจะเมาเรือ แต่โชคดีที่เราทุกคนกลับถึงฝั่งอย่างปลอดภัย

เสียงแว่วๆมา...."เนี่ย....คงเป็นเพราะเราไม่เก็บขยะกลับขึ้นเรือแน่ๆเลย เจ้าเกาะจึงลงโทษเอา"

แต่สายชลกลับคิดไปอีกทาง.....ท่านอาจจะอยากให้เรากลับไปเก็บขยะที่มีเกลื่อนเกาะกันใหม่อีกครั้งมากกว่ากระมัง 

ไม่ได้ดำ Night Dive คืนนั้นสักหน่อย แต่เราก็กลับถึงท่าเรือกันเกือบสองทุ่ม.....

ฮิๆ....สีสันยามค่ำคืนของพัทยาก็สวยดีนะคะ..... :)

งานนี้ต้องฉลอง.....คืนนั้นมีการจุดพลุสนั่นหวั่นไหว คงมีคนดีใจที่เรากลับถึงฝั่งกันอย่างปลอดภัย.....

ง่วงแค่ไหน ก็ต้องลุกออกมาดูพลุซะหน่อยแล้วล่ะค่ะ เพราะเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ไม่ไกลจากคอนโดที่เรานอนกันอยู่นัก.....

บึมมมม......บึมมมมม......

ปิดท้ายด้วยท้องฟ้าสวยๆยามอรุณรุ่งและยามสนธยาของพัทยาในช่วงเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาค่ะ......

ยามย่ำสนธยา......

ยามรุ่งอรุณ.....

ยามรุ่งอรุโณทัย......

ทั้งพลุทั้งท้องฟ้างามจริงเจ้าค่ะ :-*

ใต้ท้องทะเล ทั้งเกาะริ้น ทั้งยักกระโดง ก็สวยใสมากๆ เลยค่ะ
ท้องฟ้าทั้งเช้าทั้งเย็น ทั้งยามค่ำคืน สวยๆ ทั้งนั้น
ธรรมชาติทั้งนั้นเลยนะคะที่สวยงาม ดีจังเลยค่ะ ที่ได้ชมความงามผ่านภาพถ่ายสวยๆ ของพี่สองสายของเรา
 :-*

ขอบคุณจ้ะน้องเป้เปและน้องอุ้ม.... :-*

ธรรมชาติทั้งเหนือพื้นน้ำและใต้น้ำของเรายังงดงามเสมอค่ะ

ขณะนี้พี่สองสายนอนอยู่บนเรือ DM  เตรียมพร้อมจะออกจากทับละมุมุ่งตรงสู่สิมิลัน กลับมาคงจะมีเรื่องมาเล่าให้ฟังอีกค่ะ

.......ดำน้ำนุกน๋าน..........นะครับพี่ทั้งสอง :-*

ขอบคุณคร้าบบบบ.....น้อง Sea Man..... :-*

กลับถึงบ้านแล้วจ้ะ.....เตรียมภาพเสร็จจะมาเล่าเรื่องอันดามันเหนือให้ฟังกันนะจ๊ะ

 :) โอ้ยยยย.. ทำไมใต้ทะเลพัทยาของพี่สองสายสีสันสวยงามดีจัง ปะการังอ่อนสีสวยหวานเชียวค่ะ.. :-* :-*

คิกๆ....ภาพสวยด้วย PS..... ;D

จริงๆแล้ว....สีของปะการังอ่อนสวยหวานเหมือนลูกกวาดจริงๆ  PS ช่วยทำให้แสงเงาดีขึ้น และลดตะกอนที่พวกนักดำน้ำทั้งหลายกวนขึ้นมาไปได้มากทีเดียวค่ะ

หว้ายิ่งดูยิ่งคิดฮอดโลกใต้น้ำหลาย ๆ ครับ    เอน้องต้าร์จะพร้อมออกทะเลยังหนอ  :o  พลัดกันดูเจ้าตัวเล็กละกัน  ;D

ฝนเริ่มซา.....ความหนาวเริ่มเข้ามาให้สัมผัสแล้ว.....

วันเสาร์นี้จะไปดำน้ำที่พัทยาอีกครั้ง....... :o

หุๆ....คงหนาวจนสั่นตอนขึ้นจากน้ำมาอยู่บนเรือแน่ๆเลยค่ะ.... :-\