กระดานข่าว Save Our Sea.net

เมื่อวานได้มีโอกาสนัดพบกับพี่น้อย-พี่จ๋อม ที่ภูเก็ตซะที ไหนๆ แล้วอยูภูเก็ตมาเกือบปี แต่ไม่สามารถไปเที่ยวที่ไหนได้เลย
เมื่อมีโอกาส ก็เลย ทำตัวเป็นลูกทัวร์ที่ดี นำเสนอให้พี่สองสาย พาไปเที่ยวซะ   
ช่ายยยยยยยย.......ไม่ผิดหรอกจ๊ะน้องสีนวลเป็นลูกทัวร์ให้พี่สองสายพาไปเที่ยวน่ะจ๊ะ

เริ่มจาก นัดทานข้าวกลางวันที่ร้าน ร่มไทร ทางไปหาดกมลา ที่คนที่นี้ เค้าชอบมาทานกันนัก
สั่ง ส้มตำปูม้า เมี่ยงหอยแครง แต่ปัดโธ่ หอยแครงไม่สดซะนี่ มื้อนี้ก็เลยอดซะเลย...แกงอ่อมหมู ยำปลาดุกฟู ต้มแซ่บกระดูกหมู
ยำรวมมิตรทะเล ไก่ทอดข้าวเปล่า ข้าวเหนียว  .....หมดแล้วจ๊ะ...อร้อยมาก แต่เสียดาย ไม่มีรูปให้ดูจ๊ะ  เอื๊อกกกก

ร้านนี้ก็ครั้งแรกที่มาทาน หาร้านก็ไม่เจอ แต่อาศัยโทรถามจากเพื่อนท้องถิ่น ก็เลยมาถูก...

หลังจากนั้น ก็ ขอร้องพี่สองสาย พาไปตระเวณไชน่าทาวน์ภูเก็ต ดูศิลปะตึกโบราณ...

ตอนเดินทัวร์ ก็บ่ายแก่ๆ แล้ว แดดก็ร้อน แต่พี่สายชล เดินซะปร๋อ เลย ส่วนพี่สายน้ำ ก็กำกับด้วยรูปถ่าย

ดูภาพ มัน ขุ่นมัว ใช่มะ ก็แบบว่า จงใจงัย....อยากให้รู้ว่า ข้างในน่ะแอบซ่อน ด้วยความเก๋า...

บนถนนถลาง สองข้างทางล้วนแล้วแต่เป็นตึกโบราณ ที่ได้มีการอนุรักษ์ไว้ แต่ ก็มีการดัดแปลงเหมือนกัน...

ศิลปะแบบใหม่ กันสาดสีสวย ถูกนำมาประยุกต์ เข้ากับ ตัวตึกแบบโบราณ 

ดูแล้วก็ไม่น่าจะขัดสายตาเท่าไรนัก

ที่รกรุงรังได้แก่ สายไฟที่ระโยงระยาง ป้ายโฆษณาขนาดมหึมา ที่ดูแล้ว น่าจะจับสายไฟมุดลงดินซะให้หมดเชียว

ตึกที่มีลวดลายหน้าต่าง สวยๆๆ ก็ยังมีหลงเหลือให้ดู

บานหน้าต่าง ที่ประดับประดา ด้วยกระจกสี ก็ยังคงคลาสิค ตลอดกาล

บ้านบางหลัง ก็ยังคงใช้ ไม้ทำเป็นประตู ดูแล้วเห็นความเก่าแก่ โดยไม่ต้องถามว่า เก่านานเท่าไรแล้ว และไม่อยากจะคิดต่อว่าหากเจ้าของมาทาสีให้มันใหม่ มันก็ไม่น่าจะสวยงามเท่าของเก่า ที่สวยแบบอมตะนิรันดร์กาล...ได้

เดินมากไกลพอควร พี่สายชล ก็นั่งพักกินน้ำ  กินท่า ซะหน่อย...แต่ดูแล้ว ยังสดชื่น อยู่เลย..นิ นิ..

หนทางยังอีกยาวไกลนัก แถมถนนคนเดินวันอาทิตย์ ก็ยังว่างเปล่า ไม่คึกคักเหมือนวันปกติ...แต่ว่าพื้นกระเบื้องเนี่ยสิ  สวยชะมัดเจ็กเลย อิอิ

เห็นเค้าว่า ถ้าอยากกินติ่มซำ ต้องตื่นเช้า ๆ! จริงมั๊ยเนี่ย?

จริ๊งงงงง เพราะ บรรยากาศ ยามเช้า ที่นี่ น่าอยู่น่าหาของเช้าทานที่สุด...แฮะๆๆ ว่างๆๆ ลองมาสิจ๊ะ จะพาไปรับทานร้านบุญญรัตน์  แถวๆ บขส....บ๊ะกุ๊ดเต๋ อร่อยซู้ดดดดด  :-*

มามะ กลับมาเดินเที่ยวต่อ...เห็นร้านนี้ ก็รู้เลยว่าเป็น โรงเตี๊ยม...

ดูประตู ทางเข้าซะก่อน สีสัน สดสวย ซะ

เวลามาอยู่หน้าบ้านหลังนี้ นึกว่าหลงยุค....แหม หากมีสาวๆๆ กี่เพ้า หน้าตาแจ่มๆ สัก 2 คน ยืนสวัสดี ก็น่าจะมีลูกค้าเข้าตรึมนะเนี่ย...

ก็ดูลายกระเบื้อง ผนังก่อนสิ สวยนะเนี่ย ทำลอกเลียนแบบไม่ได้หรอก...

แบบ บ้านอื่น ที่น่าสนใจก็มีนะ

แบบหน้าจั่ว ก็สวยนะเนี่ย...แฮะๆๆ แต่อ่านหนังสือไม่ออกจ๊ะ ชื่อไรก็ไม่รู้...

บ้านนี้ ไม่ใช่โรงแรม แต่ ก็สวยนะ แถม คนสวยก็ต้องคู่กับของสวยๆ เช่นกัน

แต่เดิม ทางเชื่อมระหว่างกัน จะเจาะ เป็นแนวโค้งๆๆ แบบนี้ แต่ มา บัด Now หลายๆ บ้าน ก็ได้โบกปูน เพื่อกันอาณาเขตให้ชัดเจน ไม่รู้ทำไม ...เหมือนกับว่า น้ำใจคนไทยเริ่มเหือดหายไป จากเดิม

รูปพระอาทิตย์ตกสวยจังคับ :-*
ไม่เคยได้เดินเที่ยวไชน่าทาวน์ + ตัวเมืองภูเก็ตแบบเดินเอาเลยคับ
ไปทีไรก็ลงเรือเลยทุกที
เห็นรูปพี่ติ่งแล้วทำเอาอยากไป  :-*

โรงแรมน่าสนใจดีครับ  ค่าห้องคืนนึงแพงไหมครับเนี่ย  :-*

อยากไปบ้าง..  :D :D

มีอีกป่าวพี่ติ่ง กำลังเพลินเลย ... สวย ๆๆๆ

ว้า....หมดละ!!!????? ;)

ดูแล้วอยากไปจังค่ะ  เราจัดทริปไปเที่ยว ภูเก็ต ดีกว่า ไปหม่ำๆ ให้ พี่ ติ่ง พาเที่ยว

ชอบลายกระเบื้องค่ะพี่ สวยจัง ไปก็หลายหนไม่ได้เที่ยวละเอียดเลย ไปทำงานแล้วกลับ ทู้กที

ขอบคุณท่านผู้ชม ทู้กกกท่าน มาต่อกันเนอะ......
 :-*  :-*

เหลือบตาไปมองที่บานหน้าต่างบ้าง ... ใครจะรู้ สีเหลือง สีเขียว จะไปด้วยกันได้ดี กับสีม่วงน้ำตาล   :-*  :-*

สองข้างทาง ก็มีการโฆษณา แบบประหยัดงบ แบบนี้ เช่นกัน...

ก่อนเดินผ่านซอย รมณีย์ ก็เห็นตึกเก่า ที่มีสีสัน สดสวยแบบนี้....ก็เลยกดซะ..1 แช๊ะ...

แวะเข้ามาก็เป็นซอย โรงเตี๊ยม อีกแล้ว...แฮะๆๆ แต่สีตึก สวยดี

เจอร้าน นี้ ก็ให้นึกฉงนเป็นที่สุด ร้าน ไร หว่า....

เรายืนกดรูป อยู่ข้างหนึ่ง พี่สายน้ำ ก็ยืนกด อีกข้างหนึ่ง แล้ว จะเหลือเหรอ  เอื๊อกกก
บ้านสีเหลือง สวยเนอะ ครายอยากทาสีบ้านให้สวยๆๆ แบบนี้บ้าง

เพิ่งรู้ว่า ไชน่าทาวน์ภูเก็ตสวยอย่างนี้เอง ไปมาก็หลายครั้ง ไม่เคยได้เที่ยวอย่างนี้เลย  :-[

ในซอยรมณีย์ มีโรงน้ำชา ด้วยล่ะ ขนาดตอนบ่าย แก่ๆๆ ยังมีแป๊ะ 3-4 คน มาชนแก้วกันเลย

นี่ก็เป็นบ้านอีกหลังที่ยังอนุรักษ์ แบบบ้านอยู่  

ชอบ อันนี้ที่สุดเลย เหมือนประตูมังกร ยังงัยอย่างงั้น

ก่อนเดินออกมา ก็ปิ๊ง กับรถโบราณ 1 คัน....ยี่ห้อ อะไรน๊ะ ตอนนี้ ยังวิ่งได้อยู่ หรือเปล่าก็ไม่รู้

พี่น้อย มาหยุดอยู่ที่หน้า แกลเลอรี่ เล็กๆ แต่ เป็นระเบียบเรียบร้อย1ใน บรรดาคูหา ทั้งหมด

ภาพนี้ เป็นภาพที่ เรา ชื่นชม กันค่ะ สีสวย ดูแล้ว งง ดีค่ะ

ส่วนอีกรูป เหมือนว่าเป็นรูป ใบบัว ที่แล้งน้ำ นะคะ

ถัดมาอีกหน่อย ก็จะเห็น พื้น หน้าร้าน เป็นลายกระเบื้อง สีสวยๆๆ อีกแล้ว

เห็น ตึกหลังหนึ่ง ด้านบน เหมือนโดนทุบทิ้ง แต่ก็ยังเห็นร่องรอย เป็นเหมือน ภาพวาดเลย สวยดีจัง
ถ้าไม่มีสายไฟก็น่าจะสวยกว่านี้อีกนะคะ

ส่วนบางร้านที่ยังเปิดอยู่ ก็ขายประเภทเสื้อผ้า โบราณ ซึ่งเสื้อแบบนี้ จะเป็นที่นิยม ในผู้สูงวัย

ก่อนลากลับ ก็พบร้านนี้ เป็นร้านที่ซ่อมรองเท้า เก่าแก่ ฝีมือเจ๋งที่สุดในภูเก็ต....
รับซ่อมเฉพาะรองเท้าเท่านั้น หากท่านเดินเที่ยวมากๆๆ แล้วพื้นรองเท้าสึก ก็มาซ่อมที่นี้ได้เลย
ราคาย่อมเยา รับเฉพาะ รองเท้าเท่านั้น....เปิดทุกวัน ยกเว้นวันอาทิตย์ปิด

ว่าแล้วการท่องเที่ยวไชน่าทาวน์ภูเก็ต ก็จบลง ณ บรรทัดนี้ 

ขอบพระคุณมัคคุเทศก์พี่น้อย พี่จ๋อม มากค่ะ หากไม่มีพี่ น้องก็คงไม่ได้มาเที่ยวแบบนี้แน่ๆ เลย

กรี๊ดๆ.....ภาพสวยจังเลยหนู SNR....ชอบจังเลยจ้ะ... :-*

วันหน้าไปดำน้ำกัน อยู่ต่ออีกสักวัน แล้วขึ้นบกเที่ยวชมเมืองภูเก็ต แล้วก็หาของอร่อยๆที่มีอยู่มากมายทานกันดีกว่านะน้องๆทั้งหลาย..... ;D

ตั้งตารอคับพี่สายชล

รูปอาคารบ้านเรือนสีจัดจ้านจังเลย น่าเที่ยวๆ :-*

เอิ๊กกก..ไปหลายหน ไม่เห็นเคยไปเดินเล่นแบบนี้เลย..  :)

ก็ได้อานิสงค์ จากพี่ทั้งสองน่ะคะ น้องก็เลยไปเที่ยวได้ หากไม่มีพี่มาเยี่ยม น้องก็ไปนู้น แล้ว ที่เขาหลักน่ะ
อิอิ แอบทิ้งให้น้องทำงานแทน ดีก่า.................

จริงๆ แล้วพี่จ๋อมก็ถ่ายมาเยอะเหมือนกัน มารอตีตั๋วชมรูปพี่จ๋อมดีก่า เนอะ

หากหาเวลาในวันธรรมดาได้ จะไปถ่ายรูป วันธรรมดา เพื่อเปรียบเทียบดีกว่านะคะ... อดใจรอชมนะคะ...
 :-*  :-*

เจอหนู SNR เที่ยวนี้ ทำเอาพี่เป็นงงแบบหลายๆงงเลย อย่างเช่น ชวนไปกินส้มตำ แต่ตำแหน่งร้านอยู่ตรงไหนไม่รู้ และชวนไปเดินช๊อปของถูก แต่ไม่รู้ว่าวันอาทิตย์ร้านเค้าปิดกัน  เลยกลายเป็นทัวร์ใต้หวัน เดินถ่ายรูปตึกรามบ้านช่องในดาวน์ทาวน์ภูเก็ตแทน  แต่ก็สนุกดีครับ  ขอบคุณที่ยกวันหยุดวันเดียวมาให้ความสำราญพี่สองสาย

หลังจากขึ้นจากเรือที่ทับละมุ  ก็ตรงเข้ามาที่ภูเก็ต เพราะมีนัดกับแม่หอยจะไปลงน้ำที่ไม้ท่อนและ อช.ท้ายเหมือง ..... มีเวลาว่างอยู่วันเดียว เลยนัดน้อง SNR กินข้าวกันซะเลย

มาถึงภูเก็ตยังพอมีเวลาเหลืออีกแยะ  จึงขับรถแวะเข้าไปพักกินลมชมวิวใน อช. สิรินาถ

เป็นอุทยานริมทะเลที่ร่มรื่นมากๆเลยครับ  มีต้นไม้ใหญ่ๆที่ให้ร่มเงาเต็มไปหมด และเข้าใจว่าพื้นที่บริเวณนี้ ประชาชนส่วนใหญ่จะเป็นมุสลิม  เพราะผู้คนที่หอบลูกจูงหลานเข้ามาพักผ่อนเล่นน้ำกันจะเป็นคนไทยมุสลิมเกือบทั้งหมด

เดินเลยจากที่จอดรถ ไปที่ชายหาด .... มองทางซ้าย เห็นคอนโดและบ้านพักอยู่ริมหาดและบนเชิงเขาอยู่ไกลๆ  ส่วนทางขวา จะเห็นไปถึงหาดไม้ขาว

ถังขยะก็มี แต่ตั้งไว้ริมถนน  กินเสร็จแล้ว ขี้เกียจหิ้วไปทิ้ง ก็เลยกองมันไว้ตรงนี้แหล่ะ .... ใครจะทำไม

ที่เห็นได้ทั่วไปทุกที่  ก็ขยะจากพวกคอเหล้า ที่มาอุทยานฯ เพื่อเปลี่ยนที่กินเหล้า ไม่ใช่เพราะต้องการชื่นชมธรรมชาติหรอกครับ

นี่ยังดี ที่น้ำทะเลขึ้นมาไม่ถึง มันเลยยังกองอยู่ที่เดิม ไม่มั้นก็คงลงไปลอยอยู่ในทะเล หรือกระจัดกระจายไปยังหาดอื่นๆแล้ว

กลุ้มใจกับคนไร้สำนึกพวกนี้จัง ......

ด้านนอกหาดสักประมาณ 10 เมตร จะเป็นแนวปะการังแข็ง ที่ทราบมาว่า แนวด้านนอกยังสมบูรณ์และสวยงามอยู่

ฝรั่งหนุ่มสาวคู่นี้ซ้อนมอเตอร์ไซค์มาจากไหนไม่รู้ เพื่อมาลงน้ำและสนอร์เกิ้ลดูปูดูปลาที่อุทยานฯ

แต่ .... ครอบครัวพี่ไทยครอบครัวนี้ ไม่ได้มาดูปลา แต่มาตกปลาครับ ..... พวกเขาคงไม่ทราบว่า ในเขตอุทยานนั้น ห้ามจับห้ามล่าสัตว์ทุกชนิด เพราะอาจจะทำมาหลายครั้ง ไม่เห็นเคยมีใครมาเอาผิด

เริ่มหงุดหงิด  ขับรถเลียบทะเลต่อไปเรื่อยๆดีกว่า น้อง SNR บอกว่า เจอกันที่ร้านส้มตำ แถวหาดกมลา

โทร.ถามกันไปถามกันมา  ก็ไปพบกันจนได้ที่ร้านส้มตำริมหน้าผา บนถนนไปหาดกมลา .... เป็นร้านที่ตั้งโต๊ะอยู่บนหินบนหน้าผาสูงริมทะเล  ลมโชย วิวสวย อาหารอร่อยหลายอย่าง แต่วันนั้น หอยแครงเหม็นง่ะ .....

พออิ่มหนำสำราญ น้อง SNR ก็ชวนไปเดินย่อยอาหารแถวดาวน์ทาวน์ภูเก็ต เพื่อไปช็อปปิ้งในย่านของถูก

แต่ ..... เป็นวันอาทิตย์  ผู้คนไม่มี  ร้านรวงปิดกันเงียบ  คุณสายชลจึงชวนกันเดินต่อไป เพื่อไปถ่ายรูปตึกแถวเก่าๆอายุเป็นร้อยปี

ผ่านถนนนี้  มองเข้าไปแล้ว เห็นป้ายธนาคารแล้วเศร้าใจ .... ป้ายเขียวๆทางขวาเป็นธนาคารที่ยังคงรุ่งโรจน์อยู่ในปัจจุบัน  แต่ป้ายขาวๆทางขวา ที่มองเห็นชื่อธนาคารลางๆ เป็นป้ายเก่าของธนาคารที่ไม่สามารถรอดวิกฤติเศรษฐกิจเมื่อหลายปีก่อนไปได้

ถนนเส้นนี้แหล่ะครับ ที่เต็มไปด้วยอาคารพาณิชย์เก่าแก่ ..... บนถนนเส้นเดียวกัน และตึกแถวแนวเดียวกัน แต่เมื่อเก็บภาพคนละด้าน จะได้ภาพที่มีแสงและมิติที่แตกต่างกัน

หลายคูหายังคงรูปทรงแบบดั้งเดิมไว้เกือบทั้งหมด แต่หลายคูหาก็ถูกดัดเติมเสริมแต่งมากบ้างน้อยบ้างต่างกันไป แต่ก็ยังพอมองเห็นเค้าโครงของยุคสมัยที่สร้างได้

ตึกนี้ เจ้าของยังคงรักษารูปทรงแบบเดิมๆไว้ได้เป็นอย่างดี  แต่สีมันโดดไปหน่อย .... ที่สำคัญคือ มีปีเกิดแสดงอายุ ไว้ด้านบนด้วย

ห้องพวกนี้ควรจะเป็นฝาแฝดกัน แต่ทำไมไม่เห็นเหมือนกันเลยนะ

ห้องนี้ตกแต่งเสียสวยงาม จนทำให้ไม่แน่ใจว่า สมัยก่อนหน้าร้านเค้าสวยงามอย่างนี้จริงหรือไม่

อ้าว !  นั่นแน่ะ  เถ้าแก่เนี๊ยออกมายืนต้อนรับพวกเราแล้ว

หน้าต่างหน้าโรงเตี๊ยม กับโคมประดับหน้าโรงเตี๊ยม

สมัยก่อน ตึกเหล่านี้เชื่อมต่อกันหมด และทางเดินด้านหน้าจะอยู่ใต้ตึกที่ทะลุต่อถึงกันหมด แต่พอถึงสมัยนี้ บางห้องเค้าต้องการพื้นที่เพิ่ม  ก็จัดการต่อเติมออกมาจนปิดช่องทางเดินเหล่านี้ไปเสียบ้างแล้ว

ถึงจะดูโทรม แต่ก็มีเสน่ห์ .......  ประตูนะ ไม่ใช่คนที่ยืนถ่ายรูปอยู่

ห้องนี้ ซ่อมแซมฉาบปูนใหม่ซะบ้างก็จะดีหรอก  นี่เล่นเอาแต่ทาสีให้มันแสบตาเข้าไว้อย่างเดียว

ถ้าย้อนกลับไปดูรูปของน้อง SNR ..... ก็นี่หล่ะครับ  ยืนเล็งกันอยู่คนละฟากตึก

พี่ขา น้องยังไม่โทรม นะคะ แต่ก็ยังไม่มีเสน่ห์เท่าไร ดอกค่ะ สู้ท่านเถ้าแก่เนี๊ย ได้หรอกค่ะ อิอิอิ
 :-X  :-X  :-X

เดินเข้าไปในซอย ... อะไรนะ ... จำชื่อไม่ได้  มองเห็นตึกแถวด้านในมีสีสันและลวดลายสะดุดตา  จึงอดไม่ได้ที่จะต้องพากันเดินเข้าไปดู

ก็สังเกตได้ว่า เป็นตึกแถวคนละรูปทรงกับตึกแถวด้านถนนใหญ่โน่น  และมีอยู่หลายห้องที่ถูกดัดแปลงไปเป็นร้านน้ำชา  ร้านกาแฟ  ผับ ฯลฯ .... เดาว่า ช่วงกลางคืนคงมีสภาพคล้ายๆตรอกข้าวสารใน กทม.

ร้อนมากๆ .... ขอบอก

จบรายการ Day Tour ด้วยการที่ SNR พาไปกิน "โอ๊ะเอ๋ว"  ดับร้อน ..... คนแน่นร้านเลย

ชื่นใจจริงๆ กินแล้วหายร้อนเป็นปลิดทิ้งครับ ...

แล้วเราก็แยกย้ายกันไปพักผ่อน ..... ต้องขอบคุณน้อง SNR ที่พาไปรับประทานและพาทัวร์ครับ .... คราวหน้าเอาใหม่นะ หนุกดี

ม่ายเป็งลายยยค่ะ วันหลังมีอีกก็ดีนะคะ น้องจะได้เตรียมตัวอีกครั้ง....
ว่าแต่ว่า เราจะมีสมาชิกมาเพิ่มอีกไหมค่ะ    :-*  :-*

Sky ว่า คงต้องขอพึ่งพี่ SNR ช่วยชี้ทางในแผนที่ให้ซะล่ะมั้ง ...  ใช่ป่าว  ;D

ได้เลย น้องรัก

กร๊ากกก..เจ๊สีนวล มีหน้าเป็นกล้องไปแล้ว..  :D

อ้าวตกลงใครพาใครเที่ยวหล่ะเนี่ย
ขนมโอ๊ะเอ๋วน่ากินจังเลย
เจอกันคราวหน้าถ้าไม่รบกวนนักฝากติดมือมาบ้างนะจ๊ะน้องสีนวล :-*

อืม โอ๊ะเอ๋ว ....อาร่อย....

วันนี้เปิดดูหลายกระทู้ท่องเที่ยวทั่วแผ่นดิน กับ เมนูน่าหม่ำทั้งน้าน  :D :D

ทานโอ๊ะเอ๋วตอนกำลังร้อนๆแล้วชื่นใจหายร้อนจริงๆจ้ะ หนูแมลงปอ..... ;D

อ่านข่าวเมืองเซี่ยงไฮ้หิมะลงหนัก หนาวเย็นจับใจ....หนูแมลงปอระวังสุขภาพหน่อยนะจ๊ะ ตอนนี้ก็หาอะไรร้อนๆหม่ำให้ร่ายกายอบอุ่นแทนโอ๊ะเอ๋วไปก่อนเด้อ...... :) 

คิดถึงหนูจริงๆเลย..... :-* :-* :-*