กระดานข่าว Save Our Sea.net

เลี้ยงเป๋าฮื้อเชิงพาณิชย์ แปรรูปเพิ่มมูลค่าในการ ตลาด
 
(http://www.thairath.co.th/2550/agriculture/Apr/library/30/farming1.jpg)

การเพาะเลี้ยงหอยเป๋าฮื้อเชิงพาณิชย์...เป็นโครงการที่ทาง ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่งประจวบคีรีขันธ์ ร่วมกับ สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ (วช.) “ขับเคลื่อน” ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2548-2550...

ซึ่ง “ไทยรัฐ” ได้นำเสนอผลงานวิจัยชิ้นนี้มาอย่างต่อเนื่องเป็นระยะๆ...ถึงตอนนี้โครงการมาถึงโค้งสุดท้าย ใกล้เวลาที่สามารถจะถ่ายทอดเทคโนโลยีการเพาะเลี้ยงในเชิงพาณิชย์สู่เกษตรกร อันเป็นอีกหนทางหนึ่งในการประกอบอาชีพ

“หอยเป๋าฮื้อ” มีทั้งหมด 75 ชนิด และมีเพียง 20 ชนิด ที่สามารถเพาะเลี้ยงในเชิงพาณิชย์ได้ ปัจจุบันประเทศที่ผลิตหอยเป๋าฮื้อได้มากที่สุด ได้แก่ ออสเตรเลีย ญี่ปุ่น และเม็กซิโก...ส่วนในบ้านเราจะเป็นชนิด H.asinina ที่ประสบความสำเร็จในการเพาะเลี้ยง

นางนวลมณี พงศ์ธนา หัวหน้าโครงการ บอกว่า...ช่วงที่ผ่าน มาพบว่า อัตราการรอดตายของลูกหอยต่ำ สาเหตุมาจากการเก็บรวบรวมไข่และน้ำเชื้อต่างเวลากัน ดังนั้น ในโค้งนี้ทีมงานจึงมุ่งไปที่การพัฒนาอุปกรณ์และเทคนิคการเพาะเลี้ยง คุณภาพลูกหอย ตลอดจนประสิทธิภาพในช่วงวัยอ่อนจนถึงขนาดที่ส่งออกตลาด

นายธเนศ พุ่มทอง หนึ่งในทีมวิจัยฯ บอกถึงการปฏิบัติการว่า... เริ่มตั้งแต่คัดพ่อแม่ พันธุ์แยกขัง ไม่ให้น้ำ เชื้อและไข่ผสมพันธุ์ ก่อนเวลา รอช่วงเหมาะ สม...และกระตุ้นหอยให้ ปล่อยเซลล์สืบพันธุ์ในระหว่างช่วง 12.30-13.30 น. ด้วยวิธีการปล่อยน้ำแห้ง

เมื่อหอยเกิดความเครียด พ่อพันธุ์จะปล่อยน้ำเชื้อ ส่วนแม่พันธุ์จะปล่อยไข่ออกมาผสมพันธุ์กัน... แต่ยังมีบางส่วนที่ปล่อยน้ำเชื้อและไข่ในช่วงกลางคืน

ดังนั้น ทีมงานจึงออกแบบถังเพาะพันธุ์ ใหม่ ที่สามารถเพาะเลี้ยงพ่อแม่พันธุ์รวมกันได้ โดยกระแสน้ำในถังจะไหลวน ทำให้ น้ำเชื้อไหลจากภาชนะช้าลง ส่งผลให้โอกาสผสมกับไข่ได้ดีขึ้น

การเก็บรวบรวมลูกหอยมายังบ่ออนุบาลเป็นปัจจัยที่สำคัญไม่น้อย เดิมจะใช้วัสดุใสมาเพาะเลี้ยงให้เกิดตะไคร่น้ำ ซึ่งวิธีนี้ลูกหอยกินอาหารบริเวณเดียว เมื่ออาหารไม่เพียงพออัตราการตายจึงสูง จึงปรับมาเป็นแบบใหม่ที่ใช้ถุงพลาสติก ดั่งทางแอฟริกา และชิลี ใช้กัน เป็นการพัฒนาวัสดุเกาะแบบยกสูง เพื่อไม่ให้หอยอยู่ใกล้ ของเสียที่พื้นเกินไป

หอยเป๋าฮื้อที่ได้ขนาดตามความต้องการของตลาด นอกจากในรูปแบบขายตัวสดแล้ว ยังนำมาแปรรูปเพื่อเพิ่มมูลค่า ซึ่งทีมงานได้มุ่งพัฒนาวิธีและเทคนิคในการแปรรูปผลิตภัณฑ์ ในรูปแบบอาหารพร้อมบริโภค อาทิ ข้าวราดหน้าเป๋าฮื้อชนิดแช่แข็ง ข้าวอบเป๋าฮื้อ เป๋าฮื้อตุ๋นยาจีน และ โจ๊กเป๋าฮื้อ...ฮื้ออาหย่อย...!!!

 
 
จาก    :    ไทยรัฐ   วันที่ 30 เมษายน 2550

สนับสนุน เต็มที่ เลยครับ
น่าจะทำพวกปลากันให้เยอะๆ เหมือนกันนะครับ
จะได้ไม่ไปรบกวนทะเลมาก
ตอนนี้ .......เห็นจับ ทูน่าครีบน้ำเงิน กันจนจะเกลี้ยงทะเลแล้วอ่ะ
(ดูได้จาก national geo เดือนที่แล้วครับ)

อย่างที่ NewZealand ทำเขตอนุรักษ์สัตว์ ทะเล
ตอนนี้เริ่มกับมาสมบูรณ์แล้ว
เราน่าจะเอาอย่างเค้าบ้างนะครับ
คือ ไม่จับสัตว์ทะเลเลย.........ฝันไป........รึเปล่า
แค่ริมหาด ก็กุ้งมังกรตามโขดหินเต็มเลย .......แต่ไม่มีใครจับ.......อะไรทำนองนั้น

อยากจะฝัน...พอตื่นขึ้นมาก็เป็นอย่างที่น้อง Vita บอกจริงๆค่ะ... :o

แต่ในความเป็นจริง...กว่าจะเป็นอย่างนิวซีแลนด์ได้ เราคงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะพร้อม....

ตอนนี้ต้องร้องเพลงรอไปก่อนมั๊งคะ....  ;D  

ถ้าเป็นลักษณะนี้ผมก็สนับสนุนเต็มที่ครับ ดีครับ

อยากกินเป๋าฮื้อน้ำแดง ตัวใหญ่ๆ จังเลย ที่ศูนย์เค้ามีจำหน่ายรึยังคะ  :-*
น้ำลายไหลเลย........

คาดว่าส่งที่วิทย์ว่า คงไกลเกินเอื้อม.. :'( :'(
ตอนนี้ก็หวังแต่ว่า..ลูกหลานเราจะได้เห็นสัตว์ตัวเป็นๆ..ไม่ใช่เห็นในรูป..

เห็นด้วยเช่นกันค่ะ เคยเห็นข่าวว่าชาวประมงหาปลายากขึ้นทุกๆวัน ต้องออกไปไกลขึ้นเรื่อยๆ ไม่ก็ใช้ทางลัดจับปลาแบบผิดวิธีที่ทำลายธรรมชาติอย่างรุนแรง น่าจะมีการสนับสนุนให้ชาวประมงหันมาเพาะเลี้ยงปลาทดแทนการไปจับ จากธรรมชาติกันเยอะๆนะคะ    :o

 :-[
1. "เลี้ยง" ยากกว่า "ล่า" .. เลี้ยงแล้วต้องดูแล งานหนัก ละทิ้งไปไหนไม่ได้ .. เครียด จมปลักอยู่กับมันจนกว่าจะโต
พวกเลี้ยงน่ะ ปีใหม่ ตรุษจีน สงกรานต์ ฯลฯ ก็ไม่มีสิทธิ์หยุดพักผ่อน .. แต่พวกล่า นึกจะอยากพักผ่อนซะเมื่อไรก็ได้

2. ใครๆ ก็ชอบกินของจากธรรมชาติ .. กุ้งเอย หอยเอย ปูเอย ปลาเอย.. สดจากทะเลหวานฉ่ำ แต่ถ้ามาจากฟาร์มไม่มั่นใจว่าเลี้ยงมายังไง ใส่ยาใส่สารเร่งการเจริญหรือเปล่า.. กุ้งทะเลธรรมชาติโลละตั้งหลายร้อย กุ้งเลี้ยงแทบไม่ถึงร้อย..  :-[

กรมประมงทำทั้งส่งเสริมให้คนหันมาทำอาชีพเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ  ทั้งผลิตพันธุ์สัตว์น้ำปล่อยเพื่อฟื้นฟูทรัพยากรสัตว์น้ำ  รวมทั้งพยายามวางมาตรการควบคุมการทำประมงเกินกำลังผลิตของธรรมชาติ   แต่หลายต่อหลายครั้งมาตรการต่างๆ ก็ไม่อาจต้านกระแสมวลชน ม็อบ และสารพัดปัญหา.. ฯลฯ ..

ถ้างั้นเราต้องขยายพันธุ์ให้มันเยอะๆ จะได้เป็นอาหารที่มาจากธรรมชาติใช่มั้ยคะ

งั้นหนูไปหาเห็ดเป๋าฮื้อทานแทนก่อนก็ได้ พูดแล้วน้ำลายไหลเลย

ก็ตอนนี้ ปลาในเมติเตอร์ เริ่มหมด ...........เค้าเลยไปจับแถว อัฟฟริกา ตวต
แต่เดิมชาวบ้านหาปลาแบบดั้งเดิม ก็ได้ปลามามาก
แต่ตอนนี้ หายาก .......จนถึงหาไม่ได้
ต้องมาซื้อก้างปลา ที่เรือประมงยุโรปเข้ามาจับแถวนั้น
ที่เค้าเลาะเนื้อส่งไป ยุโรป มาทำอาหารทาน
........งง มากเลย เนื้อปลาส่งไปยุโรป
                          ก้างปลาขายชาวบ้าน อัฟฟริกา

 :( :( :( กลุ้มใจแทนชาวไทยและชาวโลก  ??? ??? ???

ไปๆมาๆก็กลับมาที่ความเข้าใจ ค่านิยมของผู้บริโภคอยู่ดีนะคะ สู้ต่อไปค่ะ ผู้เพาะเลี้ยงทั้งหลาย

 ;D