กระดานข่าว Save Our Sea.net

คนกบแดง

เพลงฝนเอยทำไมจึงตก

ฝนเอยทำไมจึงตก    ฝนเอยทำไมจึงตก
                               มันจำเป็นต้อง ตก    เพราะว่ากบมันร้อง
กบเอยทำไมจึงร้อง   กบเอยทำไมจึงร้อง
                               มันจำเป็นต้อง ร้อง    เพราะว่าท้องมันปวด
ท้องเอยทำไมจึงปวด  ............

เมื่อวานนี้ วันที่ฝนตกหนักตลอดทั้งวัน
ได้มีโอกาสไปเที่ยวชม พิพิธภัณฑ์สยาม  พิพิธภัณฑ์เพื่อการเรียนรู้ (Museum of Siam Discovery Museum)

ตั้งใจว่าจะไปหลายวันแล้ว เมื่อวานนี้เป็นวันว่างพอดีเลยเตรียมตัวออกจากบ้านไปเที่ยว แต่แล้วฝนก็เทลงมาอย่างหนัก
แต่ใจก็สู้ฝ่าสายฝนไปถึงจนได้ เปียกปอนไปกันทั้งแก๊งค์

หลังจากเดินเยี่ยมชมจนครบแล้ว เห็นว่าดีมากๆ เลยตั้งใจจะมาเล่าเรื่องบอกต่อๆกันให้เพื่อนๆ ไปเยี่ยมชมกัน

เสียดายที่ฝนตกเลยไม่ได้ถ่ายภาพภายนอกสถานที่มาให้ชมกัน และเสียดายอีกที่ไม่มีขาตั้งกล้อง และเสียดายอีกที่เรามีเพียงแค่กล้องน้อยๆ
ถ่ายภาพ ด้วย ISO สูงปรี๊ด ช่วยอดทนดูกันหน่อยนะคะ ถ้าใครทนดูไม่ไหวก็ไปดูสถานที่จริงได้เลยค่ะ รับรองไม่ผิดหวัง

ตามไปดูกันเลยนะคะว่าทำไมต้อง บ่นว่า เสียดาย

มิวเซียมสยาม พิพิธภัณฑ์การเรียนรู้
เรียนรู้อย่างแตกต่าง

กับปริศนาหลายพันปึของสุวรรณภูมิ มูลเหตุสู่ยุคทองของสยามประเทศ
และเงื่อนปมก่อนจะมาเป็นประเทศไทยอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน

ค้นหาคำตอบสำคัญว่า
"เราคือใคร" และ "ความเป็นไทยหมายถึงอะไร"

(ในภาพ ทางเดินเข้าสู่ตัวอาคาร มีเด็กนักเรียนมากันเพียบเลย)

รวบรัดตัดความกันนิดนึงมุ่งหน้าเข้าสู่อาคารเลยนะคะ

พิพิธภัณฑ์นี้ใช้อาคารเดิมของกระทรวงพาณิชย์ ตั้งอยู่ใกล้กันกันสถานีตำรวจนครบาลพระราชวัง และ โรงเรียนราชินี
ด้านหน้าโถงทางเข้า เมื่อเดินเข้ามาในอาคารแล้ว  ก็แวะรับ สูจิบัตรและ รอนำชมภาพยนต์สั้นๆ เป็นการเริ่มเรื่องราวสู่ความเป็นไทย

ภาพถ่ายสูจิบัตร (เค้าเรียกันแบบนี้มั้งคะ ไม่แน่ใจเท่าไหร่) ไม่มีให้ดูนะคะ เพราะไม่มีเครื่องสแกน
เอาภาพลายพื้นอาคารไปชมแทนละกันนะคะ (ชอบเป็นการส่วนตัว)


ขอคัดลอกข้อความมาให้อ่านกันค่ะ

คำว่า ทำไม คำเดียว
จะช่วยให้เรามีปัญหา
          สมเด็จพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมพระยาดำรงราชานุภาพ
                จากชีวิตและงานกรมพระยาดำรงราชานุภาพ หม่อมเจ้าหญิงพูนพิศมัย ดิศกุล

เริ่มเดินทางกันด้วยห้องแรก จะมีภาพยนต์สั้นๆ แต่ทำดีสุดๆ นั่งฟังอย่างตั้งใจ ว่าทำไมต้องเป็น "คนกบแดง"

สุดท้ายก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีเลยต้องออกมาถามเจ้าหน้าที่ทีหลัง

กบ เวลาโดนฝนแล้วกบน้อยจะดีใจกระโดดโลดเต้นด้วยความยินดี
คนกบ เป็นเด็กน้อยทำท่ากระโดดโลดเต้น
แต่ก็ลืมถามไปอีกว่าทำไมต้องแดง

เลยต้องมานึกเอาเองว่า สีแดงคือชาติ ใช่หรือเปล่าก็ไม่รู้

ไว้วันหลังจะไปหาคำตอบใหม่

ในภาพ
จอภาพยนต์ขึงโค้งพริ้วไหว ฉายภาพจากจอโปรเจคเตอร์ 4 ตัว เทคนิคอลังการ เรื่องราวในหนังน่าติดตาม

ปรับอารมณ์และความรู้สึกกันเรียบร้อยแล้วก็เริ่มเข้าสู่ เรื่องราวเรื่องแรกของพิพิธภัณฑ์แห่งนี้กันเลยค่ะ

คุณเป็นคนไทยหรือเปล่า (ในหนังเค้าถามว่าแบบนั้น)

มาตามดูต่อกันค่ะ ว่าคุณเป็นคนไทยแท้แท้หรือเปล่า

พอดีว่าช่วงที่เข้าไปคนเยอะมาก พอเข้ามาห้องแรกเลยยืนกันเต็มทะมึนไปหมด เหมือนงานวัดจริงๆ เลยหล่ะคะ
ใครเป็นคนเป็นหุ่นแยกไม่ออกเลย อิอิ

พิพิธภัณฑ์นี้ ชอบตรงที่แสงสีเสียง ลักษณะการจัดเรื่องราวและ การนำเสนอทำได้ดีมากๆ
เน้นให้ผู้เข้าชม Learn and Play กันสุดๆ หยิบจับต้องกันได้ไม่มีเชือกกั้น เจ้าหน้าที่ให้คำแนะนำและยังช่วยสอนวิธีเล่นให้อีกด้วยค่ะ

เด็กนักเรียนก็สนุกสนานกันใหญ่

รถตุ๊กตุ๊กๆ ของไทย แท้แท้?

แม่ค้าสาวหาบเร่ก็ไม่ค่อยเห็นกันแล้วในสมัยนี้
ของที่อยู่ในหาบนั้นน่ากินสุดๆ

ไข่ปิ้งและปลาทูปิ้ง หยิบมากินได้ค่ะ ระวังร้อนนะคะ

เดินออกจากห้องไทยแท้ ก็มาเจอโถงบันไดคนกบแดง เพื่อเดินขึ้นชั้น 2 ของพิพิธภัณฑ์ค่ะ แต่ถ้าใครใช้รถเข็นก็มีลิฟท์บริการอย่างดีไม่มีปัญหาค่ะ ทางเดินมี ทางลาดตลอดใช้รถเข็นได้ไม่มีปัญหาเลยค่ะ


ถ่ายรูปไปเยอะเลยค่ะ โถงบันไดคนกบแดงเนี่ย สวยดี แต่ฝีมือคนถ่ายไม่ได้เรื่อง คราวหน้าไปถ่ายแก้ตัวใหม่

 :-*

 :-* :-*

ถ่ายเล่นคนเพลินเลยค่ะ
รูปนี้ถ่ายอยู่ตั้งนาน ชอบมาก แต่ภาพไม่พุ่งๆ ดั่งใจซะที
อยากได้เลนส์ไวด์

ถ้าใครไปฝากถ่ายให้รูปนึงนะคะ เอาพุ่งๆอ่ะ

พาออกนอกเรื่องซะเยอะเลยค่ะ ไปชมกันต่อนะคะ

ต่อไปเป็นห้อง เปิดตำนานสุวรรณภูมิค่ะ

รายละเอียดเรื่องราวน่าติดตามมากเลยค่ะ ไม่ขอบรรยายรายละเอียดนะคะ ต้องไปอ่านเองเอง

นำภาพมาให้ชมบรรยากาศเท่านั้นค่ะ

ต้องไปค้นหาเอาเองค่ะ ว่า สุวรรณภูมิอยู่ที่ไหนกันแน่

แล้วมนุษย์ยุคหินหล่ะ เป็นคนไทยหรือเปล่า

เอน้องๆเค้ามุงอะไรกันอยู่นะ

ยุคหิน เกี่ยวกับกำเนิดสุวรรณภูมิหรือเปล่าเอ่ย

อ้า น้องๆที่มุงอยู่หน้าหลุมศพออกไปกันแล้วไปดูดีกว่าว่าเค้ามุงอะไร

อ้อ จอทีวีในหลุมพร้อมแปรงทาสี กับภาพสีน้ำตาลหน้าตาเหมือนผิวดิน  "อะไรเนี่ย"

อ้อ ต้องเอาแปรงขุด ขุดขุด ปัด ปัดปัด ผิวดินออกไปนั่นเอง แล้วจะรู้ได้ว่าค้นพบอะไร

ฮ่าๆ หีบสมบัติ ๆ "อะไรเนี่ย"

เล่นจนเพลินไปเลย พาย้ายห้องหน่อยดีกว่า
ไปต่อกันเลยที่ห้องสุวรรณภูมิ

แบบว่า อยากเป็นมั่งหง่ะ คนไทยแท้แท้

พยายามจะเข้าไปอยู่ในบอร์ดแต่ไม่มีคนช่วยเลย ฮือๆ ถ่ายเองก็ได้ :-* :-*

เตาทำอาหาร สวยดีจัง

....รูปสวยจัง.....วันหลังไปมั้งดีก๊า.....

เฮีย จะไปวันไหนชวนด้วยนะคะ จะไปอีก

เรื่องราวเยอะแยะมากมาย ถ่ายทอดได้ดีและน่าสนใจจริงๆ ค่ะ

จอภาพยนต์ (หน้าตาเหมือนจอ LCD ) เป็นเรื่องราวสั้นๆ น่าสนใจ น่าติดตาม
แนะนำให้หยุดแวะชมทุกๆอันนะคะ อย่าพลาดเลย มีความหมายและเรื่องราวดีมากๆ
เห็นได้ชัดเลยว่าทีมงานตั้งใจทำการบ้านมาเป็นอย่างดี
และจอพวกนี้ เล่าเรื่องราวต่อเนื่องกันไปจนจบเดินครบเลยหล่ะค่ะ

......ชวนกัไปหลายคน....ถ้าจะดี..... :D :-*

เย้ๆ ดีค่ะ  พี่ซีแมน

เทคนิคการเล่าเรื่องราวของที่นี่น่าตื่นตาตื่นใจมากค่ะ
น้อยครั้งนักที่เราจะเห็นพิพิธภัณฑ์ที่ทุ่มทุนสร้างขนาดนี้

อย่างภาพนี้เป็นต้น เห็นว่าเป็นภาพเปล่าๆ แต่หากเอาไฟฉายสีฟ้าๆ ที่เค้ามีให้ส่องไป ก็จะบอกเรื่องราวในอีกรู้แบบนึง
ต้องลองไปเล่นค่ะ ดึงดูดใจได้ดีทีเดียว ไม่เบื่อเลย

ผี พราห์ม พุทธ

ผ่านเรื่องราวสุวรรณภูมิมาแล้ว ก็มาถึงห้อง พุทธบูชา
เป็นห้องมืดๆ มีโดมสะท้อนลำโพงอยู่กลางห้อง
และเสาดอกบัวแสงไฟสลัวๆ ให้บรรยากาศสงบเงียบ มีที่นั่งพักขาให้หายเมื่อยได้ดีเชียวค่ะ
หรือจะนอนใต้โดมลำโพงฟังเสียงธรรมมะเย็นใจสบายดีจริงๆ

ภาพแย่หน่อยนะคะ ไม่มีขาตั้งกล้อง เสียดายๆ

ภายในห้องนี้ มีหูฟังไว้ให้ฟังเรื่องราวเล่าสู่กันฟังในสมัยก่อน เรื่องราวเกี่ยวกับธรรมมะน่าสนใจให้ฟังเยอะแยะเลยค่ะ

ต้องใช้เวลานานเลยทีเดียวกว่าจะฟังได้ครบทุกเรื่อง

ย้ายมาที่ห้องกำเนิดประเทศสยาม กันค่ะ
ห้องนี้จัดได้สวยงามตระการตาทีเดียว

แต่แอบหงุดหงิดตัวเองอยู่พอสมควร เพราะ กล้องน้อยไม่ค่อยได้ดั่งใจเท่าไหร่ เฮ้อ

ริ้วขบวนเรือ สวยงามจริงๆ

ครั้งหน้าจะไม่ลืมขาตั้งกล้อง ฮือๆ

ขบวนเรือมากันหลากหลายรูปแบบมากๆ เลย

เรือสำเภาก็มี

เรือแจวลำน้อยก็ยังมา แบบรั้งท้าย (สงสัยพายตามลำใหญ่ไม่ทัน)

อันนี้ก็ชอบ พยายามถ่ายมาเพียบเลย ทั้งๆที่แสงก็น้อย

ขออีกซักรูปนะคะ
คราวหน้าไปค่อยแก้ตัวใหม่

อย่าลืมดู จอภาพยนต์ข้างๆกันด้วยนะคะ สนุกเลยทีเดียว
เสียดาย ไปตอนบ่ายแล้วกลัวเดินชมไม่ครบเลยข้ามเรื่องราวไปหลายอัน

ถ้าจะอ่านทั้งหมดและชมเรื่องราวทั้งหมดจริงๆ คิดว่าน่าจะต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 4-5 ชม.แน่ๆ
สรุป ถ้าจะไปก็ต้องทั้งวันนั้นแหล่ะค่ะ เอิ๊กๆ

ถัดไปเป็นห้องสยามยุทธฯ สนุกสุดๆ อีก ห้องนี้

ห้องนี้ออกจะมืดซักหน่อย คงเพื่อจะให้เห็นเรื่องการทำสงคราม จากป้อมปราการนี้
เค้าใช้เทคนิคน่าสนใจทีเดียว
จำลองโมเดลเป็นฉาก แล้วใช้จอ LCD ฉายภาพให้คนเดินเรื่องราวอยู่บนโมเดลได้ โอ้ว มันยอดจริงๆ

อินกับเรื่องการทำสงครามแล้วก็ เรามาจำลองเหตุการจริงๆกันดีกว่า
ในจอ ข้าศึกกำลังยกพลมาบุก มีทั้งพลเดินเท้า ช้างม้า อาวุธครบมือ
 ส่วนเราประจำอยู่ที่ป้อมปืนใหญ่ ให้คนนึงจุดชนวน(กดปุ่ม) ส่วนอีกคนโยกปืนใหญ่ หันซ้ายขวาคอยเล็งข้าศึก

บาร์ที่แสดงอยู่ด้านซ้ายบนของจอแสดงระยะความโค้งใกล้ไกลของวิถีกระสุน

เริ่มเกมแล้วก็ เล็งๆ กดยิงๆ ฮ่าๆ เกมส์แรกข้าเจ้าพ่ายแพ้อย่างย่อยยับ โดนข้าศึกบุกประชิดตัวพ่ายแพ้อย่างย่อยยับ

ข้าศึกเห็นว่าเราง่ายดาย ไม่สามัคคีกัน(ต้องใช้ 2 คนเล่น) เลยยกทัพกลับมาใหม่
ฮ่าๆ ไม่มีซะหล่ะ  คราวนี้เราวางแผนกลยุทธมาอย่างดี ในที่สุด

YOU WIN อิอิ

สนุกกับเกมส์แล้วก็ย้ายขึ้นมาชั้น 3 กันค่ะ
ชั้นนี้ ห้องแรกเป็นห้อง แผนที่ ความยอกย้อนบนแผ่นกระดาษ

มีเกมส์ให้เล่นอีกแล้วห้องนี้
"คุณมีความสามารถมากพอที่จะสร้างประเทศขึ้นบนแผ่นดินที่คุณพบค้นพบใหม่..."

ห้องถัดไป กรุงเทพฯภายใต้ฉากอยุธยา

เริ่มด้วย สงครามใหญ่ อยุธยาพ่าย
และ กรุงเทพฯ ถอดแบบมาจากอยุธยา จริง ?

ภาพเบลอค่ะ ขอโทษด้วย

Touch Screen ค่ะ  ไม่รู้ใช้ระบบอะไร เอามือไปแตะๆ แล้วก็มีภาพขึ้นมา
สมกับเป็น Learn and Play จริงๆ

แตะๆแล้วก็ มีสีขึ้นมาแบบนี้

ของในตู้ ก็วางกันให้ใกล้ชิดไม่มีเชือกกั้นหรือตู้กระจกกันเลยทีเดียว

ชีวิตนอกกรุงเทพฯจะเป็นยังไงมั่งน๊าาา

ถ่ายทอดเรื่องราวผ่านของเล่นไม้ ที่มีคุณค่ามากๆ
หมุนคันโยกข้างๆ ชุมชนนี้ก็จะทำนาปลูกข้าวกันอย่างขมักเขม้นทีเดียวเชียว

ขยันขันแข็งกันทีเดียวเชียวหล่ะ

ชาวนาปลูกข้าว

นกมากินข้าวก็ต้องตีเกราะเคาะไม้ไล่นก

ที่นี่เจ้าหน้าที่คอยให้ความรู้ได้ดีมากๆเชียวค่ะ

ยามว่างก็ทำของเล่น
อยู่บ้านท่านอย่านิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น

มาถึงคราวแปลงโฉมสยามประเทศ
เมื่อเรารับเอาสิ่งอื่นๆเข้ามา จะเป็นไงมั่งน้า หาคำตอบได้ที่ห้องนี้

ใครอยากออกทีวีบอกอะไรให้โลกรับรู้ก็เชิญออกได้เป็นเวลา ซัก 10 นาทีมั้งคะ
ทีวีช่อง 4 ภาคขาวดำ น่ารักดีค่ะ

ใครจะออกทีวีไปประกาศอะไรเราไม่สน ขอเป็นดาราดีกว่าถ่ายคู่กับพระเอกหนังไทยตลอดกาล

เอ คุณพระเอกนี่ชื่ออะไรอ่ะคะ หล่อเอาเรื่องอยู่นะคะเนี่ย

เมื่อวิถีตะวันตกเข้ามา
ที่นี่เค้าจะลองร้านอาหาร(มีเหล้าด้วย) ไว้ได้ย้อนยุคจริงๆเลยค่ะ เดินเข้าไปแล้วรู้สึกแปลกๆเลย เพราะใส่เสื้อยืดกางเกงยีน

แหม น่าจะแต่งตัวแบบกระโปรงบานลายดอกแบบดาราที่ยืนอยู่หน้าร้านนะคะเนี่ย

หุหุ น่ากินไปหมด

อ้อ ร้านนี้เค้าชื่อ BANGKOK Bazaar นะเอง

หนุ่มๆขับรถมารอบรับใครน๊า

เมืองไทยวันนี้
ช่างเปรียบ ถ่ายทอดผ่านจอทีวีเครื่องเล็กๆมากมายมหาศาล เดินดูเพลินไปเลย

มองไปข้าง จะเป็นอย่างไรนะ

ห้องนี้ ให้คนมาเขียนข้อความ แล้วจะปรากฎบนผนังใหญ่ในห้อง

เขียนแบบนี้

คำถามเค้าถามว่า

ถ้าคุณได้เป็นนายกฯ คุณอยากจะทำอะไรมากทีสุด

เขียนเสร็จแล้วก็ต้องเดินออกไปที่ผนังแบบนี้
แล้วบอลลูนความคิดในจินตนาการเราก็จะลอยออกมาค่ะ

ถ้าไม่ออกไปยืนก็จะไม่มีข้อความขึ้น ช่างคิดจริงๆ

แต่....
เอามาเขียนบอกรักกันซะงั้น

อ้อ ถ้าเป็นนายกเค้าคงอยากจะบอกรักพี่เจอร์นั่นเอง :-*

จบแล้วหล่ะค่ะ
มาชักชวนให้ไปดูกันเยอะๆ ค่ะ
พิพิธภัณฑ์นี้เพิ่งเปิดมาได้ประมาณ 1 เดือน
ช่วงนี้ยังไม่เก็บเงินค่าเข้าชม แต่มีตู้บริจาคไว้ให้หย่อนเงินสนับสนุนค่ะ
เป็นโครงการที่ดี (เครือเดียวกันกับ TCDC และ TK Park)

หาเวลาว่างหลายๆชั่วโมงหน่อยนะคะ เพราะมีเรื่องราวให้อ่านเยอะแยะมากมายจริงๆ

ขนาดเดินมั่ง ถ่ายรูปบ้าง อ่านบอร์ดข้ามไปก็เยอะ ยังใช้เวลาประมาณ 4 ชม.เลย ค่ะ

เวลาทำการ
10.00น.-18.00น. วันอังคาร - วันอาทิตย์

หยุดวันจันทร์
กิจกรรมพิเศษทุกเย็นวันศุกร์ที่ลานเพลิน

มีร้านขายของที่ระลึก,ร้านอาหาร และร้ากาแฟ(แวะเอาคูปองส่วนลดได้ที่เคาน์เตอร์)

สถานที่
4 ถนนสนามไชย แขวงพระบรมมหาราชวัง เขตพระนคร กรุงเทพฯ
โทรศัพท์ 02 6222599
อยู่ใกล้กันกับสถานีตำรวจนครบาลราชวัง,โรงเรียนราชินี,โรงเรียนตั้งตรงจิตพานิชยการ


สอบถามเจ้าหน้าที่ เรื่องค่าเข้าชม คาดว่าจะเริ่มเก็บค่าเข้าชมประมาณเดือน กรกฎาคมค่ะ (แต่ยังไม่แน่ กำลังทำเรื่องให้คนไทยไม่เสียค่าเข้าชมอยู่)

แนะนำให้ไปตอนกลางวัน วันธรรมดาค่ะ คนจะได้ไม่เยอะ ดูได้เต็มที่


ดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ http://www.ndmi.or.th/index1.html

ขอบคุณค่ะที่นำมาประชาสัมพันธ์กัน น่าสนใจมากเลยค่ะ 
รูปแบบนำเสนอดูทันสมัยและน่าติดตามชมน่ะค่ะ:-* :-*

เป็นอีกที่นึงที่น่าสนใจมากๆเลยค่ะ น่าไปจริงๆ  :-*
ขอบคุณที่นำภาพสวยๆมาให้ชมกันนะคะ ไว้มีโอกาส คงได้ไปถ่ายรูปมั่ง

ไปมาแล้วเหมือนกัน.. เค้าจัดได้น่ารักดีเนอะ.. :-*

น่าสนใจมากเลย sugary  :-* ขอบคุณที่เอามาฝากนะจ๊ะ
ดูเค้าออกแบบนิทรรศการได้ดีมาก
ไว้จะหาเวลาว่างเยอะๆไปชมเน้อ

มีที่แบบนี้ด้วยเหรอคะ ... เหมือนเมืองนอกเลย
เดี๋ยวหาเวลา แวะไปชมดีกว่า ... จะชวนน้องๆไปด้วย  8)

น่าไปจังอ่ะ.......แต่กลัวน้องๆ ไล่ออกมา.....555+++

อ้าว หนูพิงค์แอบหนีไปชมมาแล้วหรือ   8) 8) 8) 8)    จำได้ไหมเอ่ย เรามีนัดกันแย้วน่ะ ในกระทเชิฐชมศิลปะู้ของ

คุณ Nudie  ไง ที่ว่าจะเชิญ พี่จิ๊ด จีรนันท์ พิตรปรีชา เป็นวิทยากรนำชมไง ..ก็พี่จิ๊ดเธอปลุกปล้ำกับงานนี้มาแต่ต้น 

และพี่จี๊ดตอบตกลงแล้ว  แค่เรารอพี่ผู้ใหญ่บ้าน พี่น้อย พี่จ๋อม กลับจาก ดำน้ำประเทศนอกอยู่ไงจ๊ะ

เอาเป็นว่าไปแล้ว ไปอีกปะ กำลังว่าจะคุยกับ พี่สองสายว่า สะดวก วันอาทิตย์ ช่วงไหน

เพราะพี่จี๊ดขอเป็นวันอาทิตย์ช่วงบ่ายๆ   แล้วจะติดตามมาบอกน่ะ

ขอบคุณน้องหวานที่มากระตุ้นให้อยากไปค้นหาว่า "คนกบแดง" คืออะไร...... ;)

และ....ยังไม่ลืมว่าเรามีนัดกันจ้ะหนูเตย...... :-* :-* :-*

ถ้าเป็นวันอาทิตย์ใกล้ที่สุด.....พี่สองสายจะว่างในวันที่1 มิย. คือวันอาทิตย์หน้านี้ค่ะ เพราะต่อจากนั้นจะต้องออกทะเลซึ่งจะเป็นสุดสัปดาห์ไหนยังไม่แน่นอน  ถ้าน้องจี๊ดและพวกเราชาว SOS ที่อยากไปชมว่างตรงกัน  หนูเตยก็จัดการนัดได้เลยจ้ะ....

(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_35.gif)  :-* (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_35.gif)

ดีใจจังเลยค่ะ ที่มีคนสนใจเยอะแยะ 
ส่วนตัวแล้วชอบไปพวกพิพิธภัณฑ์ หรืออะไรทำนองนี้แหล่ะค่ะ เสียดายที่เมืองไทยมีไม่ค่อยเยอะนัก

ที่นี่เค้าจัดได้น่ารัก เหมือนอย่างที่คุณ Wayfaring ว่าไว้นั่นแหล่ะค่ะ

ว่าแต่ทำไมคุณ Vita ถึงกลัวน้องๆเค้าไล่ออกมาหล่ะคะ

หากพี่สองสายหรือเพื่อนๆไปกันอย่าลืมถ่ายภาพมาแบ่งกันกันด้วยนะคะ

ได้เลยค่ะ....หนูหวาน....:-* :) :-*

แต่งานนี้เห็นทีจะต้องแบกของหนักเพื่อให้ได้ภาพงามๆกันนะคะ....กว่าจะเดินชมครบถ้วน คงปวดไหล่กันน่าดู....อิๆ.... :-X

หวังว่าเขาจะใจกว้างให้ใช้ไฟจากกล้องโดยไม่จำกัดเขตนะคะ

จริงด้วยพี่เตย.. พิงค์ว่าเค้าจัดได้ดีนะ..  :-* :-*

สนับสนุนให้ไปกันมากๆครับ เค้าตั้งใจทำดีจริง   :-*

หากจะเสียดายอยู่บ้าง ก็คงเป็นการจ้างบริษัทจากต่างประเทศมาทำให้ (ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นข้อมูลจากนิตยสาร Day Bed หากผมเข้าใจผิดช่วยแก้ไขด้วยครับ     :)     )  เรามีคนไทยเก่งๆมาก และ หากยังไม่มีประสพการณ์ ก็ศึกษาได้

ผมรู้สึกแบบเดียวกับที่ประเทศไทย ต้องรอให้ญี่ปุ่น มาบริจาคเงิน สร้างศูนย์วัฒนธรรมของชาติตัวเอง   :-[ :-[  หรือเราจะพึ่งตนเองไม่ได้เสียแล้ว ผมภูมิใจกับศูนย์วัฒนธรรมเล็กๆ ที่สร้างด้วยเงินคนไทย พึ่งตนเอง เพราะ ศูนย์วัฒนธรรม ไม่ใช่ร้าน Super Store หรือสถานบันเทิง ที่ใครใคร่ค้า ค้า แบบ ลูกจ้างแขก รับจ้าง ปลูกข้าว ในนาตัวเอง 

สิ้นเงินทอง หาใหม่ได้ แต่สิ้นคิด เป็นโศกนาฏกรรม ของมนุษย์

ตอนขอ ก็ขอให้แก้ปัญหาหมากแพง ทำไมลงท้ายกลายเป็นบ้องกัญชา 

ดู ดู้ ดู ดู Potato ทาม ทำไมถึงทำกับฉันได้

ชมเสร็จแล้ว หนับหนุนให้แวะไปร้าน Vivi ซอยปานสุข หลัง วัดโพธ์ ข้าวแฝ่ อร่อยมาก ราคาพอสมควร บรรยากาศดี มีแต่ ข้าวแฝ่ และ ขนมเค้ก

แต่หากชอบบรรยากาศดีมากกว่า ก็ต้อง ที่ Arun Residence ซอยประตูนกยูง แต่ราคา แพงกว่า อาหารราคาโรงแรม 4-5 ดาว ไม่อร่อยสักเท่าไร และข้าวแฝ่ก็อร่อยน้อยกว่า หรือ น้อยกว่ามาก

น่าไปมากก๊าบ ชอบไปพวกพิพิธภัณฑ์อยู่แล้น เมื่อก่อนว่าท้องฟ้าจำลองอลังการแล้วนะ(ตอนเด็กมาก) แต่ตอนนี้ไปทำไมเก่าจังไม่ปรับปรุงเลย ที่นี่น่าสนใจมากๆจ่ะ

น่าไปเที่ยวชมมากครับ :-*

อะไรคือ ข้าวแฝ่ ค่ะ คุณ  Nudie

ตอบแทนคุณ nudie นะคะ.. ข้าวแฝ่ = กาแฟ ไงคะเด็กๆ ..

ขอบคุณครับพี่แม่หอยที่ช่วยเล่าความหลัง เผอิญผมนึกถึงบรรยากาศห้อง '50 '60 ที่เป็นบรรยากาศ Retro ก็เลยนึกถึง พล นิกร กิมหงวน สะตู้ดเก๋ง ข้าวแฝ่ของนายแห้ว ยุค เชื่อผู้นำ ชาติพ้นภัย และการปฏิวัติทางวัฒนธรรม

อยากไปกับเพื่อนที่นี่อีกเพราะชอบบรรยากาศที่นี่  แล้วจะชวนไปนั่งหาอะไรอร่อยริมน้ำดื่มกัน  มันทอดปากซอยประตูนกยูงก็อร่อยมาก 

 :) ว้ายกรี๊ด.. เป็นแฟน พล นิกร กิมหงวน เหมือนกันอีก .. ยุคไหนเนี่ยเรา.. ??? :-X :-X

อ้าว แล้วเด็กๆ เขาจะรู้จักพลรูปหล่อ นิกรจอมเจ้าชู้ เสี่ยกิมหงวนมหาเศรษฐีอารมณ์ดี และไอ้แห้วจอมกะล่อนไหมเนี่ย.. เอ๊ะ จำถูกไหมหว่า.. 

เจ้าคุณปัจจนึกฯหัวล้านกบาลใส.....ดร. ดิเรก นักวิทยาศาสตร์สมองเฟื่อง....ประภา  ประไพ  นันทา...ภรรยาสามเกลอฯ

คิกๆ....สนุกละ คนร่วมสมัยได้มานั่งคุยกันไปดื่มข้าวแฝ่กันไป....มันส์พะย่ะค่ะ.....(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_60.gif) (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_32.gif)

อะๆๆๆ  ชอบๆๆ :-X
....โดยเฉพาะ ...สิ้นคิด สิ้นเงิน ....เนี๊ยะ ...วาจามันส์ดี  นะน้อง :-*

เคยเห็นหนังสือ พล นิกร กิมหงวน เรียงอยู่บนชั้นหนังสือที่โรงเรียนเหมือนกันค่ะ เคยหยิบๆ มาอ่านเล่น สมัยเรียนประถม แต่ Sky ยังอ่านไม่เข้าใจ อีกทั้งไม่ได้อ่านตั้งแต่เล่มแรก... แล้วยังอ่านไม่กี่หน้าอีก... แต่รู้ว่าหนังสือเรื่องนี้ ฮิต มากๆ ที่บ้านก็มี...(ไม่รู้ใครมาทิ้งไว้)... ที่บ้านคุณน้า... ที่บ้านคุณป้า... ที่บ้านโน้นบ้านนี้...... นานหลายปีแล้วนะเนี่ย....

อะโห ย้อนยุคกันไปมากเลยนะคะเนี่ย สงสัยคงต้องไปหาหนังสือ พลนิกรกิมหงวน มาอ่านมั่งซะแล้วจะได้ไม่ตกยุคค่ะ

ขอบคุณนะคะเรื่องข้าวแฝ่
แต่เสียชื่อคนขายกาแฟหมดเลยค่ะ(เขินเลย) ข้าวแฝ่ก็ไม่รู้จัก รู้จักแต่ เอสเปรสโซ่ คาปูชิโน่ เฮ้อๆ

 :) โห.. ดีใจจังค่ะ  นึกตั้งนาน นึกชื่อพวกเมียๆ ทั้งหลายไม่ออก รวมทั้งนักวิทยาศาสตร์สุดปราดเปรื่อง ดร.ดิเรก .. พี่สายชลสุดยอดจริงๆ ค่ะ
.. เจ้าคุณปัจจนึกพินาศอีก..

เด็กๆ (น้อง Sky, น้อง Sugary ฯลฯ) จ๋า พล นิกร กิมหงวนน่ะ อ่านเล่มไหนๆ ไม่ต้องเริ่มจากเล่มแรกก็ได้  สมัยโน้นคนติดกันงอมแงม มีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยให้อ่านไปยิ้มไป  แต่สงสัยว่าคนรุ่นใหม่อาจอ่านไม่รู้เรื่องก็ได้นะคะ เพราะไม่มีภาษาวัยสะรุ่น จ๊าบ ๆ..  ???

วุ้ย.. นึกถึงความหลังแล้วมีความสุข.. :-* :-*

อิๆ....เป็นหนอนหนังสือมาตั้งแต่เด็กๆค่ะ เริ่มอ่าน พล...นิกร...กิมหงวน ของ ป. อินทรปาลิตมาตั้งแต่ตอนอยู่ ป.3 - ป. 4 น่ะค่ะ พอๆกับที่อ่านหนังสือการ์ตูน....หนูจ๋า....ขวานฟ้าหน้าดำ....อัศวินสายฟ้า....ปริศนา...รัตนาวดี...ฯลฯ

คิดถึงแล้วมีความสุขจริงๆด้วยค่ะน้องแม่หอย.... :) ;D :)

หุๆ....แก่แล้ว เริ่มพูดถึงอดีต.... ;)

อ๊ะ!!! พลนิกรกิมหงวน มีมาตั้งแต่สมัยพี่ๆ อยู่ ป.3 ป.4 เลยเหรอคะ....โอ้ว ถือว่า อมตะนิรัดร์กาลเหมือนกันนะคะเนี่ย.... คลาสสิคสุดๆ

หนูเกิดทันยุคการ์ตูน หนูจ๋าค่ะ ตอนเล็กๆ เกือบได้ชื่อหนูแจ๋วแล้ว เพราะตอนผมขึ้น ขึ้นแค่ข้างหน้าตรงกลางกระหย่อมเดียว.... แม่ต้องโกนผมไฟให้ตั้งหลายรอบแน่ะค่ะ  :-X
 

แหม...แต่ตอนนี้ sky ก็สวยแจ่มมมมมม
ไม่มีเค้าหนูแจ๋ว ซักก่ะติ๊ดดดด >:( >:( >:(

อ๊ะ  พล นิกร กิมหงวน  ท่านเจ้าคุณปัจจนึก ผู้พ่อตา  กับบรรดาสาวๆภรรยาของตัวละครทั้ง 3 คน

จำได้ว่าอ่านสนุกมากกกกกกกกกกกกกกกก  ติดกันงอมแงม  เมื่อก่อนที่บ้านจะมีครบเลย พี่น้องอ่านกันหมดค่ะ

ตอนเอามาทำเป็นละครก็สนุกนะค่ะ  จำได้ว่าดาราที่เอามาเล่น สวมบทบาทได้เหมือนในหนังสือเลย โดยเฉพาะ นายกิมหงวน

คุณพูลสวัดิ์ ธีมากร (เสียแล้ว) แต่ นิกรเล่นโดย คุณ รอง เค้ามูลคดี   ส่วนพล จำชื่อคนเล่นไม่ได้แล้วค่ะ

ตายแล้ว คุยไปคุยมา เดี๋ยว โดยไปอยู่ ก๊วน ผู้อาวุโส  ไม่เอา ดี กว่า จบ.... แฮะ แฮะ  :-X :-X

Sky  จ๋า มิน่า ไฟแรงจริงๆ โดดโกนผมไฟหลายรอบนี่เอง.......แต่..แจ่มขนาดนี้ โอเคนะค่ะ นะค่ะ  ;D ;D ;D

อันที่จริงผมก็เกิดไม่ทันหรอกครับ ฟังผู้ใหญ่ท่านเล่าให้ฟังอีกที    ;D

สมัยนี้รู้จัก คาปูชินโน เอสเปรสโซ ยังจำ โอวยัวะ ยกล้อ หน่อเคา ได้ไหมเอ่ย

จะลองไปเสาะหาตามรอยเท้าผู้ใหญ่ซะหน่อย ประดับความรู้ ทั้ง หนังสือ พลนิกรกิมหวน และ ลองชิมข้าวแฝ่ซักครั้งนึงในชีวิต

ก่อนไปตัดอวนชุมพรคราวนี้ ถ้าไม่ติดงานฉุกละหุกก่อนเดินทาง จะเตรียมยกล้อ กับหน่อเค้าไปให้ชิมกันบนเรือด้วยค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะหนูหวาน.....ขอยกล้อแบบไม่ใส่น้ำตาลสักแก้วสองแก้วนะคะ..... :-* :-* :-*

วันนี้ไป Museum Of Siam มาแล้วค่ะ ถ่ายรูปมาประมาณนึง แต่ยังไม่เต็มที่
เพราะดันแบ็ทหมด  :'( เอาสำรองไป ก็ลืมชาร์จอีก ซิก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ :'(
ไว้จะเอาภาพมาให้ชมกันนะคะ ตอนนี้ขอเวลาแปลงไฟล์ก่อนนะ ถ่ายเป็น raw น่ะค่ะ :D