กระดานข่าว Save Our Sea.net

                         
              รายงานผลการปล่อยพันธุ์สัตว์น้ำ เก็บขยะ และปลูกป่าชายเลน จ.กระบี่ ธันวาคม 2551

เช้าวันศุกร์ที่ 5 ธันวาคม 2551..............

ท้องฟ้าเหนือชายหาดนพรัตน์ธารา เมืองกระบี่ มีเมฆฝนสีเทาขุ่นๆกระจายไปทั่ว ปิดกั้นแสงจากดวงอาทิตย์ให้ยากที่จะสาดส่องลงมา

นักดำน้ำอาสาสมัคร SOS จำนวน 25 คน และผู้ติดตามอีก 2 คน ทะยอยเดินลงจากรถตู้สี่คัน บางคนก็ดูท่าทางกระปรี้กระเปร่าเพราะได้นอนหลับพักผ่อนอย่างเต็มที่ แต่บางคนก็ดูระทดระทวยยังไม่ตื่นดี เพราะกว่าจะมาถึงเมืองกระบี่ เวลาก็ล่วงเลยเอาเมื่อตอนตีสี่ของเช้าวันนี้เอง

แต่ที่ทุกคนมี.....รอยยิ้มบนใบหน้า เหมือนจะบอกว่า..... "เพื่อทะเลไทย.....สู้....สู้...."

 
ทักทาย....แนะนำตัว....และสรุปถึงงานที่จะทำกันพอหอมปากหอมคอ รถของ ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่ง กระบี่ ที่มี น้องสามารถ หรือ Mr. Can ขับมาพร้อมกับน้องเคน....ลูกชายสุดหล่อ ก็แล่นเข้ามา ปลาการ์ตูนจำนวน 300 ตัว ที่บรรจุในถุงประทับตรา "กรมประมง" ถูกนำมาวางเรียงที่พื้นทราย เตรียมขนย้ายลงสู่เรือหางยาว เพื่อส่งต่อไปลงเรือ นาวาดาของ อ่าวนางสกูบ้า

ครูสุวัจน์ แห่ง อ่าวนางสกูบ้า ที่รับหน้าที่ดูแลเรื่องเรือ...การดำน้ำ...อาหารเช้าและกลางวัน ระหว่างที่เราออกไปทำงานในทะเล เดินทางมาถึงและเข้ามาพูดจาทักทายกับพวกเรา

ไม่ต้องมีพิธีรีตองให้เสียเวลา......ก่อนที่จะไปลุยทำงานกันจนโทรม พวกเรารวมพลถ่ายภาพหมู่กันเป็นที่ระลึกหน้าชายหาดนพรัตน์ธารา.....

8 โมงเศษ....ปลาการ์ตูนและสัมภาระทั้งหลายถูกทะยอยขนขึ้นเรือหางยาวสามลำ ตามด้วยคนที่รวมกันได้ 30 คน.....

จากหางยาว...ทั้งปลา....สัมภาระ...และคน ก็ย้ายขึ้นเรือนาวาดาที่ลอยลำคอยอยู่ในทะเลหน้าอ่าวหาดนพรัตน์ธารา เมื่อทุกอย่างพร้อม เรือก็แล่นออกสู่ทะเลลึก เป้าหมายคือกองหินใต้น้ำนาม Anemone Reef

ฟ้าเริ่มมีแสงอาทิตย์เรืองรองส่องผ่านเมฆฝนลงมาให้ใจชื้น

พอขึ้นเรือได้.....พวกเราส่วนหนึ่งมุ่งไปหาอาหารเช้าที่ครูสุวัจน์เตรียมไว้ให้ ที่มีทั้งข้าวเหนียว ไก่ทอด ขนมจีนน้ำยา แกงไตปลา ปลาท่องโก๋ น้ำเต้าหู้ รวมทั้งขนมหวาน เช่น ข้าวเหนียวสังขยา ข้าวเหนียวปิ้ง ขนมสอดไส้ ข้าวต้มมัด ใครใคร่รับประทานอะไรก็ไปหยิบมาได้ตามใจชอบ

ส่วนพวกเราอีกกลุ่มหนึ่ง....เตรียมหามุมหลบนอน

เวลาผ่านไปกว่าชั่วโมง....เรือเข้าใกล้จุดหมายปลายทาง  การสรุปถึงวัตถุประสงค์ของการทำงานและวิธีการทำงานเริ่มต้นขึ้น.....

วัตถุประสงค์หลักของการทำงานครั้งนี้คือการมาทำความดีด้วยการปล่อยปลา....เก็บขยะ/ตัดอวน และปลูกป่าชายเลน เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว....

วัตถุประสงค์รองคือ การทดลองนำพันธุ์สัตว์น้ำจากการเพาะพันธุ์ของ ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่ง กระบี่ ไปปล่อยในทะเลนั้น จะช่วยให้ทางศูนย์ฯ ได้รับทราบว่าสัตว์เหล่านั้นที่เกิดจากการเพาะเลี้ยง สามารถจะอยู่รอดในทะเลตามธรรมชาติหรือไม่อย่างไร โดยทาง SOS และครูสุวัจน์ จะช่วยติดตามผลและรายงานให้ทราบเป็นระยะๆต่อไป

หากการทดลองปล่อยพันธุ์สัตว์น้ำได้รับผลสำเร็จด้วยดีก็จะเป็นการส่งเสริมให้ สัตว์เหล่านั้นที่ปัจจุบันมีปริมาณลดน้อยลงมากในธรรมชาติเมื่อเทียบกับใน อดีตที่ผ่านมา ได้มีโอกาสแพร่ขยายพันธุ์ได้เองในธรรมชาติที่เหมาะสม  และด้วยความน่ารักน่าเอ็นดูและเป็นตัวดึงดูดความสนใจของนักดำน้ำ  พันธุ์สัตว์น้ำที่นำไปปล่อยจะช่วยส่งเสริมการท่องเที่ยวดำน้ำบริเวณจุดดำน้ำ สำคัญๆในทะเลกระบี่อีกด้วย

ส่วนการปลูกป่าชายเลนที่เราจะทำในวันสุดท้ายนั้นจะช่วยเพิ่มพื้นที่ป่าชายเลนที่มีประโยชน์เอนกอนันต์ต่อแผ่นดินให้มากขึ้น

 

จากนั้นน้องสามารถ จากศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่ง กระบี่ เริ่มต้นเล่าเรื่องราวของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เน้นหนักปลาการ์ตูนและม้าน้ำของศูนย์ฯ ให้พวกเราฟัง

ฟังดูแล้ว....เรื่องการเพาะเลี้ยงปลาให้อยู่รอดพร้อมจะนำไปปล่อยในธรรมชาติ หรือ แบ่งขายให้ผู้ที่ต้องการจะนำไปเลี้ยงนั้น ช่างเป็นเรื่องที่ง่ายดายไม่มีความยุ่งยากเลย สำหรับน้องสามารถและทีมงาน

สุดยอดจริงๆค่ะ......

จากนั้น....การนำปลาการ์ตูนลงใส่แก้วกาแฟใส ที่เราได้รับบริจาคจากน้อง Coffee และ น้อง Sugary ก็เริ่มขึ้น ภายใต้การควบคุมดูแลและแนะนำอย่างใกล้ชิดของน้องสามารถ.....

ปลาการ์ตูนที่น้องสามารถนำมาให้เราปล่อยครั้งนี้ เป็น ปลาการ์ตูนส้มขาว (False Clown Anemonefish, Amphiprion ocellaris ) หรือที่เรารู้จักกันในชื่อ "นีโม" จำนวน 270 ตัว และ ปลาการ์ตูนลายปล้อง (Clark's Anemonefish, Amphiprion clarkii )  จำนวน 30 ตัว

ซึ่งคราวนี้.....นับเป็นการทดลองนำปลาการ์ตูนลายปล้องมาทดลองปล่อยเป็นครั้งแรกของศูนย์ฯ กระบี่

ปลาการ์ตูนจำนวน 5 ตัว ถูกตักลงไปใส่ในถ้วยกาแฟที่ใส่น้ำทะเลไว้เต็ม แล้วปิดฝา นำไปแช่ในอ่างน้ำเพื่อรอใส่ในกระเป๋าตาข่าย ซึ่งจะถูกหิ้วลงไปปล่อยใต้ทะเลต่อไป


ปลาที่เราใส่ลงไปในแก้วกาแฟนั้น จะมีปลาตัวใหญ่หนึ่งตัว ซึ่งจะกลายเป็นตัวเมียในกอดอกไม้ทะเลที่เราจะนำไปปล่อย ส่วนที่เหลืออีก 4 ตัว จะเป็นตัวผู้ต่อไปเรื่อยๆ จนกว่าตัวเมียจะตาย ตัวผู้ที่ใหญ่ที่สุดจะแปลงเพศเป็นตัวเมียเพื่อทำหน้าที่แพร่พันธุ์ต่อไป

ทีมบรรจุปลาลงถ้วยกาแฟ แบ่งเป็นสองกลุ่ม สำหรับสองไดฟ์ที่เราจะลงดำน้ำกัน

พวกเราทุกคนดูจะมีความสุขกับการทำงานกันมาก เพราะปลาการ์ตูนน่ารักมาก และทุกคนรู้สึกดีใจที่จะได้พาปลากลับบ้าน....

กลุ่มนี้เป็นกลุ่มบรรจุปลาการ์ตูนที่จะนำลงปล่อยที่ จุดดำน้ำแรก.....

น่าปลี้มใจจริง ๆ  ;D

 :-* :-* รอชมรูปใต้น้ำค่ะ :-* :-*

ถึงเวลาดำน้ำแล้วค่ะ....

เราแบ่งกลุ่มดำน้ำออกเป็น 4 กลุ่ม.....นำโดยครูสุวัจน์....ครูมร.....น้อง Sea Man.....และสายชล ลูกทีมแต่ละทีมมีจำนวน 6-7 คน ซึ่งแบ่งกันตามความคุ้นเคยและรู้ฝีมือกัน

เนื่องจากเรือเล็กแต่คนมาก พอเริ่มแต่งตัวในไดฟ์แรกก็เกิดขลุกขลักกันนิดหน่อย แต่ไดฟ์ต่อๆไปก็รู้ที่รู้ทาง ทำให้ปัญหาหมดไป

แดดเริ่มทอแสงแรงกล้าขึ้น แต่ลมยังพัดฉิวๆความเร็วราว 20 กม./ชม. ทำให้ทะเลมีคลื่นสูงราวครึ่งเมตร ซึ่งไม่เป็นปัญหาสำหรับการดำน้ำในที่โล่งแจ้งไร้ที่กำบังลมอย่างจุดดำน้ำ Anemone Reef นัก
 
กลุ่มแรกที่นำโดยสายชล กระโดดลงน้ำก่อนกลุ่มอื่น โดยมีน้องเด็กน้อยถือกระเป๋าใส่ถ้วยกาแฟที่บรรจุปลาการ์ตูนไว้ 20 ใบ ว่ายตามหลังมา

ถึงจะมีน้ำบรรจุอยู่ในแก้วเต็มทุกใบ กระเป๋าใส่ปลาก็ยังลอยเท้งเต้ง ถ้าน้องเด็กน้อยไม่ใส่ตะกั่วให้หนักกว่าปกติไว้ก็คงจะดำน้ำลงไปไม่ได้

น้ำใสและไร้กระแสน้ำ ทำให้เรายิ้มได้กับภาพความงามที่เห็นอยู่เบื้องล่าง.....

ดอกไม้ทะเลขึ้นหนาแน่นตามยอดหิน แต่ทุกกอมีปลาการ์ตูนอินเดียน จับจองเป็นเจ้าของบ้านหมดแล้ว เราจึงผ่านเลยไปใต้เชิงผาที่มีดอกไม้ทะเลที่ไร้เจ้าของอยู่มากมาย

ถึงพื้นที่ราบใต้ทะเล.....เราต้องหาหินมาถ่วงถุงตาข่ายใส่แก้วปลาไว้ไม่ให้ลอยหนีไป

จากนั้นน้องเด็กน้อยก็เปิดปากถุงส่งปลาแจกจ่ายให้พวกเราที่ทะยอยลงดำน้ำและตามไปที่จุดนัดหมาย....

กลุ่มที่สองนำโดยน้อง Sea Man ตามลงมา พร้อมด้วยกระเป๋าตาข่ายใส่แก้วปลาอีก 20 ใบ  แต่กลุ่มที่สามและสี่นำโดยครูสุวัจน์และครูมร ลงมาแล้วก็พากันหายไปอีกฟากหนึ่งของกองหิน

ความสุขสนุกสนานกับการปล่อยปลาหรือพูดอีกอย่างคือต้อนปลาเข้าบ้านจำนวนรวม 200 ตัว เลยตกมาอยู่กับพวกเรากลุ่มหนึ่งและสองที่มีกันอยู่ 14 คน.....

วิธีการปล่อยปลาการ์ตูนของเรา ก็คือการรับแก้วใส่ปลามาจากน้องเด็กน้อยและน้อง Sea Man แล้วก็ต้องเลือกหากอดอกไม้ทะเลที่ต้องแน่ใจว่าไม่มีเจ้าของอยู่ จากนั้นก็เปิดฝาแก้วกาแฟ แล้วรีบนำไปครอบไว้บนกอดอกไม้ทะเล และต้องนั่งรอจนกว่าปลาการ์ตูนจะลงไปนอนเกลือกกลิ้งกับดอกไม้ทะเลแล้ว จึงค่อยๆยกแก้วออก

เมื่อยกแก้วออกแล้ว ก็ต้องเฝ้าดูปลาการ์ตูนต่อไปว่าอยู่ดีมีสุขในบ้านใหม่หรือไม่ หากมีตัวไหนว่ายหนีออกจากบ้าน ก็ต้องต้อนกลับเข้าบ้าน เพื่อไม่ให้เป็นเหยื่อของปลานักล่า เช่น ปลาเก๋า ปลานกขุนทอง เป็นต้น

โชคดีที่คราวนี้น้องสามารถให้ปลาค่อนข้างจะมีขนาดใหญ่กว่าทุกครั้ง ทำให้ปลานักล่าไม่ค่อยสนใจจะเข้ามาฉกปลาการ์ตูนไปกินนัก  แต่มาเหนื่อยตรงปลาการ์ตูนช่างกล้าหาญชาญชัยว่ายหนีออกจากบ้านอยู่เรื่อย ต้องเสียเวลาตามต้อนกลับบ้านให้วุ่นวาย.....

บางคนโชคดีที่พอปล่อยปลาการ์ตูนเข้าบ้านแล้ว ปลาก็อยู่ในบ้านได้เรียบร้อยดี ไม่หนีเที่ยว....

ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ปล่อยได้หลายบ้านหน่อยค่ะ.....

ปลาการ์ตูนหนีออกจากบ้าน....งานนี้เหนื่อย....

ปลาที่ไม่ค่อยชอบบ้านใหม่ สังเกตว่าเป็นปลาการ์ตูนลายปล้อง ที่ว่ายไปเรื่อยๆ เขาคงจะพยายามหาบ้านที่เป็นดอกไม้ทะเลขนสั้นที่เราเรียกว่า "เห็ดหลุบ" ที่หาได้ยากแถวๆนี้

แต่ถ้าเป็นปลาการ์ตูนส้มขาวหรือนีโม จะไม่ค่อยดื้อนัก มักอยู่ในบ้านใหม่อย่างเรียบร้อย.....

ความดีนี้...ต้องยกให้น้องสามารถ ที่พาปลาการ์ตูนไปฝึกให้อยู่กับดอกไม้ทะเล ก่อนที่จะยกมาให้เรานำไปปล่อย...

ต้องสังเกตดีๆนะคะ....ปะการังดอกไม้ทะเลมีหน้าตาคล้ายๆดอกไม้ทะเล

หากปล่อยปลาในกอปะการังดอกไม้ทะเลละก็...ปลาจะรีบว่ายหนีไปเสียไกล.....

น่าดีใจที่สายชลได้เห็นปลาการ์ตูนส้มขาวตัวโตอาศัยอยู่ในกอดอกไม้ทะเลอยู่ตัวหนึ่ง.....เข้าใจว่าจะเป็นปลาการ์ตูนที่เหลือรอดชีวิตจากการปล่อยในคราวที่ผ่านมา

นอกจากตัวที่สายชลได้เห็นแล้ว ครูสุวัจน์แจ้งว่ายังพบปลาการ์ตูนที่เราเคยปล่อยไว้อีกหลายกอ ในบริเวณอีกด้านของกองหิน....

การดำน้ำปล่อยปลาไดฟ์แรกใช้เวลาราว 50 นาที ปลาทั้ง 200 ตัวก็ถูกปล่อยไปจนหมด

ต้นเดือนมีนาคม ปีหน้า....พวกเราที่ได้ลงชื่อไปทำงานที่อันดามันใต้ก็คงจะได้กลับไปเยี่ยมปลาการ์ตูนที่เราได้ปล่อยไว้ที่นี่ค่ะ 

ภาพงามๆของ Anemone Reef ที่มีเวลาน้อยนิดเก็บมาได้ค่ะ.....

ขึ้นจากน้ำมาได้...พวกเราหลายคนที่ยังไม่ได้ทานอาหารเช้า ต่างพุ่งเข้าไปมองหาอาหารที่ตัวเองชอบ แล้วก็หยิบมานั่งเคี้ยวกินกันอย่างเอร็จอร่อย

พักบนเรือได้เพียงชั่วโมงเศษๆ....ครูสุวัจน์ก็เรียกให้เราเตรียมตัวลงดำน้ำได้แล้ว 

อืมมมม.....ข้าวยังไม่ทันเรียงเม็ดดีเลยนะคะ....

การจับปลาการ์ตูนที่เหลืออีก 100 ตัว ใส่แก้วกาแฟจึงเริ่มขึ้นอีกครั้ง

น้องสามารถ ยืนดูแลอยู่อย่างใกล้ชิดเช่นเคย โดยมีน้องเคน...ลูกชายคนโตผู้รักทะเลและสรรพชีวิตใต้ท้องทะเลมาตั้งแต่เล็กๆยืนประกบมองดูอยู่ด้วย....

ตอนตักปลานี่สนุกดีค่ะ....เหมือนกำลังตักขนมลอดช่องสิงคโปร์ขาย.....

ซื้อไหมคะ....

เอ๊ะ...!  ไม่ซื้อก็อย่ามามุงหน้าร้าน....เดี๋ยวคนซื้อจะมองไม่เห็นนะ.....

เมื่อทุกอย่างพร้อม ครูสุวัจน์เริ่มบรี๊ฟเกี่ยวกับ "หินมุสัง" หรือที่ฝรั่งเรียกว่า "Shark Point" ซึ่งจริงๆเป็นหินโสโครกแต่ยอดหินโผล่พ้นน้ำแถมมีกระโจมไฟเล็กๆตั้งอยู่ให้สังเกตเห็น 

ผิดกับ Anemone Reef ที่เป็นกองหินใต้น้ำ ยอดอยู่ต่ำลงไปจากผิวน้ำเพียง 7 เมตร ถ้าเรือไม่รู้หรือวิ่งออกนอกเส้นทาง อาจวิ่งมาชนได้ เหมือนกับที่เรือ King Cruiser วิ่งมาชนโครม จนท้องเรือแตก แล้วก็วิ่งไปจมห่างออกไปจากที่นี่ไม่กี่กิโล

คราวนี้....เราให้กลุ่มสามและสี่ถือกระเป๋าใส่ปลากระโดดลงน้ำ เพื่อไม่ให้พลาดที่จะปล่อยปลาอีก โดยกลุ่มหนึ่งและสองจะกระโดดลงไปคอยข้างล่างก่อน

ครูสุวัจน์ให้เรือไปปล่อยเรากระโดดลงน้ำไกลจากหินมุสังพอควร  ทำให้เราต้องเหนื่อยกับการว่ายเข้าหากองหิน  เมื่อลงไปคอยอยู่ใต้น้ำอยู่นาน กลุ่มสามและสี่ก็ไม่ได้ตามลงไปตรงจุดที่นัดหมายกันไว้

ระหว่างรออยู่...เราเลยถือโอกาสชื่นชมความงามใต้ทะเลไปด้วย

กัลปังหาพัดที่หินมุสังนั้น ทั้งสวยงาม....สมบูรณ์....และสีสันเจิดจ้า.... 

 

ใครผ่านไปผ่านมา ก็อดจะชื่นชมในความงามของกัลปังหาไม่ได้.....

 :-*

 :-*

 :-*

 :-*

สรรพชีวิตใต้ท้องทะเลที่หินมุสังมีความหลากหลายมาก

นอกจากกอกัลปังหา....ปะการังอ่อน....ฟองน้ำ....และปลานานาพันธุ์แล้ว แนวปะการังแข็งที่สมบูรณ์ทอดตัวยาวอยู่เหนือพื้นทรายใต้ทะเล ทำให้เรายิ้มได้เสมอเมื่อได้เห็น....

กอดอกไม้ทะเลที่มีปลาการ์ตูนส้มขาวขนาดเท่าๆกันอาศัยอยู่  เข้าใจว่าจะเป็นปลาที่น้องสามารถได้ให้ครูสุวัจน์นำไปให้เด็กฝรั่งในโครงการ Project Aboard ไปปล่อย

ถึงจะเป็นกอดอกไม้ทะเลเล็กๆ....ปลาการ์ตูนก็ดูจะมีความสุขในบ้านหลังน้อยนี้ค่ะ.....

ขอให้โชคดี....มีสุข.....แพร่ลูกหลานเยอะๆนะคะ.....

อะไรคะนี่...... ;)

ทุ่นลูกลอยที่ผูกด้วยเชือกแล้วยึดติดไว้กับแท่นปูน เรียงกันเป็นแถว......

เข้าใจว่า.....น่าจะเป็นการทดลองทางวิทยาศาตร์เพื่อวัตถุประสงค์อย่างใดอย่างหนึ่ง....

แต่ไม่เข้าใจ.....ทำไมต้องนำไปตั้งไว้ใกล้ๆจุดดำน้ำที่สวยงามและมีชื่อเสียงอย่างหินมุสัง จนทำให้เกิดเป็นภาพอุจาดทัศน์ที่ไม่น่าดูเอาเสียเลย.....

ย้ายที่ไปให้ไกลจากแนวปะการังของที่นี่อีกสัก 20 เมตร.....จะดีหาน้อยไม่นะคะ  

คอยจะปล่อยปลากับกลุ่มสามและกลุ่มสี่อยู่นาน จนผิดสังเกตุ เห็นทีครูสุวัจน์กับครูมรจะพาลูกทีมไปลงที่ด้านอื่นเป็นแน่แท้....

เราเลยเริ่มกระจัดกระจายออกจากที่เดิม มุ่งไปยังกองหินใต้น้ำลูกใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลนัก

น้ำที่ขุ่นมีตะกอนลอยฟ่องในตอนแรก....เริ่มใสและตะกอนหายไป แสงแดดจากเบื้องบนส่องผ่านผิวน้ำมาได้มากขึ้น ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างดูสว่างกระจ่างตา.....

ดงกัลปังหาพัดที่สวยงามสมบูรณ์และฟองน้ำครกรูปทรงนานาเห็นได้ทั่วไปที่เชิงกองหินที่มีรูปทรงเหมือนภูเขาไฟใต้น้ำ.....

สำหรับนักดำน้ำที่เคยแต่ดำน้ำขุ่นๆตะกอนตรึม ไม่มีสีสันให้เห็นนัก อย่างที่ทะเลเมืองพัทยา เมื่อได้มาเห็นความงามของที่นี่แล้ว.....หากไม่จำเป็น คงไม่อยากจะกลับไปดำน้ำที่พัทยาอีกแน่ๆ....

อีกฟากหนึ่งของกองหิน.....เราได้เห็นนักดำน้ำกลุ่มที่สามและสี่กำลังปล่อยปลาการ์ตูนกันอยู่ที่ใกล้ๆยอดหิน

น้องๆหลายคนยกมือแบตั้งฉากกับหน้าผาก พร้อมกับชี้มือไปทางหน้าผาสูง

สัญญาณมือบ่งชี้ว่ามีฉลามอยู่แถวๆนั้น.....อะดรีนาลีนของเราเริ่มพุ่งกระฉูด....

นั่นไง......ฉลาม.....

เป็น ฉลามเสือดาว (Leopard Shark) วัยละอ่อน ตัวยาวราวเมตรครึ่ง กำลังว่ายอวดโฉมสบัดหางไปมาอยู่อย่างสง่างาม....

ฉลามเสือดาวตัวนี้เป็นเพศเมียที่ช่างสวย...น่ารัก....และเชื่องมาก....

เธอว่ายตรงกลับมาหาพวกเรา.....พอใกล้จะถึงตัวเรา เธอก็สะบัดหางตวัดหลบหลีกไม่ให้ชนเรา....

ว่ายไปสักพัก....

เธอก็พุ่งตัวเผ่นโผนขึ้นไปเหนือยอดหินใกล้ผิวน้ำ....

เมื่อไม่มีคนว่ายน้ำตาม....เธอก็ว่ายวนกลับมาหาใหม่....

เฉี่ยวเข้ามาใกล้ จนเห็นลายจุดดำที่ดูใหญ่และชัดกว่าฉลามเสือดาวที่เคยเห็น.....

เหาฉลามตัวโตเกาะติดอยู่ที่ท้องขาวผ่องไร้รอยขีดข่วน....

เธอว่ายวนเวียนไปมาอยู่กลางวงของพวกเรา ที่เฝ้ามองเธออย่างมีความสุข......

เราหวังว่า....เธอคงจะมีความสุขที่มีเพื่อนอย่างพวกเรา ที่ได้แต่เฝ้ามองเธออย่างชื่นชม โดยไม่คิดที่จะไปแตะต้องตัวเธอให้บอบช้ำหรือระคายเคือง....

เราเริ่มเคลื่อนตัวต่อไปทางด้านทิศใต้ของกองหิน....

ที่จุดนี้ความงามยิ่งทวีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ.....

เป็นความงามที่น่าค้นหา......

เหมาะเจาะ.....

ลงตัว....

แปลกตา.....

กระเบนจุดฟ้า (Blue Spoted Stingray) นอนหลังโก่งอยู่ที่พื้นทราย มีปลานกขุนทองตารางหมากรุก (Checkerboard Wrass) ว่ายวนเวียนอยู่ไม่ห่าง

ด้านใต้ของกองหิน....มีปะการังเห็ดเรียงรายอยู่ที่พื้นทรายมากมาย.....

จะไปที่นี่กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง.....สายชลได้เห็นปะการังเห็ดหลายตัวหงายท้องขาวขึ้นสู่ผิวน้ำ.....โดยไม่ทราบสาเหตุว่าเป็นเพราะอะไร....

ภาระกิจพลิกปะการังเห็ดให้คว่ำหน้าลงจึงดูเหมือนจะเป็นกิจกรรมเสริมที่เราได้ทำกันจนเหนื่อยได้อีกงานหนึ่ง เหมือนทุกๆครั้งที่สายชลได้มาที่นี่.... 

ใกล้หมดเวลาดำน้ำ.....เราลอยตัวขึ้นไปอยู่ใกล้ๆยอดหิน.....

ฉลามเสือดาวสาวตัวเดิมว่ายกลับมาส่งพวกเรา.....

ดูเธอจะมั่นใจว่าเราเป็นเพื่อนของเธอด้วยใจจริง......ถึงขนาดว่ายเข้ามาทักทายพวกเราทีละคน.....

บางครั้งรี่เข้าไปหาจนเกือบชน....

เฉียดเข้ามาเพื่อให้ว่ายตาม....

โผมาหา.....

ถึงเวลาต้องจากกัน.....

ลาก่อน....จนกว่าจะพบกันใหม่.....

ภาระกิจปล่อยปลาการ์ตูนสำหรับปีนี้ จบลงด้วยดี โดยที่พวกเราทุกคนที่ลงดำน้ำทำงานได้มีโอกาสปล่อยปลาการ์ตูนกันถ้วนทั่ว

ปลายเดือนมีนาคมปีหน้า....เราจะกลับมาเยี่ยมลูกๆปลาการ์ตูนที่เราปล่อยไว้ที่นี่ว่าอยู่ดีมีสุขหรือไฉน......

สวยจริง ๆ ครับผม ไม่ได้ดำน้ำนานมากแล้วจนคิดถึง

BEGIN
WITH
REVIEW
AND
FRIEND

ยังคงจำได้อยู่ครับ ไม่รู้จำผิดหรือเปล่า เพราะครูเขาสอนอีกบทหนึ่ง

BIG
WOMAN
REALLY
HAVE
FUN

สวยม๊ากมากค่ะ   ได้ทำสิ่งดีๆกันอีกแล้วนะค่ะ

 :D :-*

ทริปนี้คงอิ่มบุญกันถ้วนหน้าเลยครับ ตอนไปตอนกลับก็แสนจะลำบาก ผมกับ Sugary ไม่ได้ไปด้วย ขอส่งถ้วยพลาสติกไปช่วยทำความดีแทนนะครับ

หวังว่าเดือนมกราคมบ้านเมืองคงเรียบร้อยขึ้นนะครับ... แล้วเจอกันครับ

 :D :D :D โอ รูปสวยงามมากเลยค่ะพี่น้อย
อ่านคำบรรยายแล้วก็คิดถึงบรรยากาศตอนอยู่บนเรือ และ ใต้น้ำ
กลับมาไม่ทันไร อยากกลับไปอีกแย้ววววว ;D

ขออนุญาติ save รูปไปให้เพื่อนๆและที่บ้านดูนะคะ ขอบคุณมากค่า :-*

ดูแล้วมีความสุขตามไปด้วยจริงๆ เลยครับ อยากไปร่วมทำกิจกรรมด้วยเร็วๆ จัง
...รอดูรูปต่อๆ ไปอยู่
แต่ว่า...มีคำถาม (อาจจะดูโง่ๆ ) ว่า...เหาฉลามมันทำอะไรกับฉลามเหรอครับ?
(เข้าใจคำถามนะครับ!!) ผู้รู้ช่วยแถลงไขหน่อย ขอบคุณครับ

ภาพสวยมากค่ะ และน้ำใสแจ๋วเลย เมื่อสองเดือนที่แล้วเจนไปที่นี่ น้ำยังไม่ใสขนาดนี้เลยค่ะ ดีใจกับเจ้าปลาน้อยทั้งหลายด้วย
ที่ได้บ้านใหม่แล้ว เดือนมีนาจะไปเยี่ยมเจนคงได้เห็นพวกเค้าโตขึ้นกว่าเดิมแน่เลยค่ะ วันนี้ก็ดูรูปไปก่อน อิอิ ;D ;D

ภาพแจ่มแจ๋วจริงคับ พี่สายชล
โดยเฉพาะน้องเสือดาว ดูเธอ เชื่องมากเลย 
ขอบคุณอีกครั้งสำหรับกิจกรรมดีๆอีกครั้งหนึ่งนะคับ :-* :-* :-*

รูปสวยงาม คำบรรยายอ่านเพลิน...
กิจกรรมสร้างบุญ(((สาธุ)))
ขอบพระคุณอย่างมากมายจริงจริงค่ะ...พี่น้อย...พี่จ๋อม :P
...
มีความสุข สนุก จุใจ ฮี่ฮี่ :)
อยากไปอีก...อยากไปอีกค่ะ
ทริปหน้า...อันดามันเหนือออออออ
..
..
ฮ่า..ฮ่า..ไม่เกี่ยงนะคะถ้าไปแล้วได้ฝึกปรือวิทยายุทธเพิ่มขึ้น...เพิ่มขึ้น...เพิ่มขึ้น
จะได้ทำงานได้ดีขึ้น ดีขึ้น ดีขึ้นคร๊าบบบบบบ ;)

กรี๊ดน้องฉลามเสือดาวมากค่ะ สวยสง่างามและน่ารักมาก .. ลายเด่นชัดสวยจริงๆ น่าจะเป็นฉลามเสือดาวที่สวยที่สุดในโลกเลย..
น่าอิจฉาผู้ที่ได้มีโอกาสถ่ายรูปคู่กับนางงามฉลามเสือดาวนะคะ เอาไปขยายใส่กรอบประดับบ้านไง.. :)

สำหรับเหาฉลามนั้น เท่าที่ทราบเธอคงไม่ได้ทำอะไรฉลามหรอกค่ะ เพียงแต่เธอเป็นปลาสุดแสนขี้เกียจ เลยไม่ค่อยจะว่ายน้ำเอง แต่ฉลาด ใช้วิธีอาศัยเกาะไปกับสัตว์ใหญ่ๆ ตัวอื่น ไม่เฉพาะฉลามเท่านั้น แต่ไปได้ทั้งกับเต่า ปลาใหญ่อื่นๆ หรือแม้กระทั่งเกาะท้องเรือไป และบางทีแอบตามเกาะแข้งเกาะขาเกาะพุงนักดำน้ำไปก็มี.. แต่ตามธรรมชาติที่เธอชอบอาศัยเกาะไปกับปลาใหญ่นั้น นอกจากจะทุ่นแรงไม่ต้องว่ายน้ำหาอาหารเองแล้ว ยังคอยรับอานิสงค์จากเศษอาหาร เศษปลาเหยื่อที่ปลาใหญ่กินเหลือๆ มาเป็นอาหารเธอด้วย เวลากินเนี่ย เธอก็จะปล่อยตัวออกมาว่ายน้ำว่องไวออกไปงับอาหารกินเองได้ค่ะ

กรี๊ดเสร็จขอแถมรูป Mr. Can กับน้องเคน ใช่หรือเปล่าไม่รู้ ให้แฟนคลับดูหน่อยนะคะ ถ่ายมาตั้งกว่า 5-6 ปีแล้ว พี่สามารถเธอยังหล่อเท่าเดิมไหมเนี่ย.. อิอิ..

ก๊ากกกก.....ข้อความหลังนี่ต้องหมายถึงพี่สายชลแน่ๆเลย..... :-X

ว่างๆน้องโป๋และหวานใจไปดำน้ำกับพวกเราบ้างนะจ๊ะ..... :) :-* :)

ขอบคุณค่ะน้อง marine_wi.....น้อง rojji ....น้อง arttaporn.....น้อง janny ....น้อง frappe....น้อง เบิ๊ด....

และ ขอบคุณน้อง Coffee และน้อง Sugary เป็นพิเศษ ที่แม้ตัวจะไม่ได้ไป แต่ส่งแก้วกาแฟไปให้เราใช้งาน แถมยังมีเหลืออีกมากมายให้ใช้สำหรับงานต่อไปค่ะ

น้องแม่หอยจ๋า.....ฉลามเสือดาวตัวนี้ สวย...สง่างาม....น่ารัก....และลายชัดเจนมาก จนน่าจะเป็นฉลามเสือดาวที่สวยที่สุดในโลก อย่างน้องว่าจริงๆค่ะ... :-*

น้องสามารถยังหล่ออยู่ค่ะ และดูท่าจะยิ่งแก่ยิ่งหล่อ ส่วนน้องเคน..ลูกชาย ก็โตขึ้นมาก แต่หน้าตาไม่ค่อยเปลี่ยนไปจากภาพที่น้องถ่ายไว้เลยนะคะ ไปคราวนี้ได้มีโอกาสทานอาหารเย็นร่วมกับครอบครัวน้องสามารถ เลยได้พบภรรยาและลูกสาวที่น่ารักของน้องสามารถด้วย

เห็นน้องสามารถเล่าว่า ลูกสาวที่หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูนั้นแก่นแก้วมาก น้องเคนซึ่งเป็นพี่ชายจึงถูกน้องแกล้งจนร้องไห้ทุกวัน.... :-X

เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายภาพครอบครัวอบอุ่นของน้องสามารถมาค่ะ....  

มาถึงไดฟ์สุดท้ายของการทำกิจกรรมในวันแรก.....

หลังการปล่อยปลาการ์ตูนไปสองไดฟ์.....ในระหว่างนั้นได้พลิกปะการังเห็ดที่หงายท้องและเก็บขยะมาได้นิดหน่อยแล้ว  เราตั้งใจจะย้อนกลับไปตรวจดูการปล่อยปลาการ์ตูนที่เราได้ปล่อยไว้ที่ Anemone Reef แต่มีเหตุให้ต้องเปลี่ยนแปลงจุดดำน้ำ เนื่องด้วยผู้ให้เช่าถังอากาศที่ครูสุวัจน์ได้เช่าเพิ่มเติมมาให้กับเราได้ใช้ ไม่ยอมออกเรือหางยาวมาส่งให้เราที่ Anemone Reef แต่ขอให้เราไปรับถังอากาศที่เกาะสี่ ซึ่งอยู่ในเขตอ่าวนางแทน

เรื่องอย่างนี้จะไม่ยอมก็ไม่ได้ เราเลยต้องยอมให้ครูสุวัจน์สั่งการให้นำเรือแล่นไปที่เกาะสี่ทันทีที่พวกเราขึ้นเรือกันครบแล้ว

ระหว่างทาง....อาหารเที่ยงที่กลายเป็นอาหารบ่ายร้อนๆถูกนำมาตั้ง พวกเราที่ทั้งเหนื่อยและหิวโซ กลายเป็นจระเข้ คืออร่อยหรือไม่อร่อยก็ไม่รู้แล้ว  เข้าวนเวียนตักข้าวราดกับ รับประทานกันคนละหลายรอบ

กว่าเรือจะแล่นถึงเกาะสี่ เวลาก็ผ่านไปใกล้จะห้าโมงเย็นแล้ว  เรากระโดดลงน้ำทันทีที่เรือเกาะทุ่นได้ เป้าหมายของการดำน้ำครั้งนี้คือการเก็บขยะและตัดอวนเท่าที่ได้เห็นให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

พอกระโดดลงไปในน้ำและก้มลงไปดูใต้ผิวน้ำ สายชลอยากจะร้องกรี๊ดๆกับน้ำที่ใสแจ๋วและไร้ตะกอนของเกาะสี่ เพราะเท่าที่เคยดำน้ำที่นี่มาหลายครั้งในระยะเวลากว่าสิบปี เคยเจอแต่น้ำขุ่นขวั่ก มองแทบไม่เห็นอะไร

ที่สายทุ่น....เราเริ่มมุดน้ำ แล้วก็ต้องผงะว่ายหนีห่างเมื่อเจอเข้ากับแมงกะพรุนขนาดเกือบฟุต ที่รูปทรงเหมือนงอบของชาวนาสีชมพูอ่อน หนวดสีขาวเส้นใหญ่แบนๆรุ่งริ่งยาวกว่าเมตร และหนวดเส้นเล็กๆสีน้ำตาลเข้มยาวพอๆกับหนวดเส้นใหญ่ล้อมอยู่รอบตัว

ที่น่าสนใจคือมีปลาตัวเล็กๆอาศัยอยู่ใต้ร่มแมงกะพรุนอยู่หลายตัว....

   

ปลาที่อาศัยอยู่กับแมงกะพรุนนี้มีอยู่สองพันธุ์ ซึ่งไม่ทราบว่าเป็นปลาพันธุ์ไหนแต่เข้าใจว่าจะเป็นตัวอ่อนของลูกปลา   

แต่ที่ทำให้ตื่นเต้นคือปลาที่มีรูปร่างคล้ายกับปลาอมไข่พันธุ์ Banggai Cardinalfish แต่ลายบนตัวไม่เหมือนกัน....

น้องสามารถเจ้าขา.....ช่วยพิจารณาให้หน่อยว่าปลาทั้งสองชนิดนี้เป็นปลาอะไร.....

เมื่อลงไปที่พื้นทรายใต้ทุ่น.....เราพบปะการังอ่อน ชนิดที่เราเรียกว่า ปะการังหนัง (Wrinkled Soft Coral, Sarcophyton trocheliophorum ) ที่โพลิบหุบอยู่เต็มพื้นทราย เหมือนที่เคยเห็นที่โลซิน

พื้นทรายค่อยเอียงลาดขึ้นไปจนจรดแนวปะการังแข็งที่สวยงามและสมบูรณ์มาก ซึ่งที่ผ่านมา ตะกอนที่ลอยฟ่องและน้ำที่ขุ่นเหมือนน้ำราดหน้าบดบังความงามของที่นี่จนหมด

ปลาตัวเล็กตัวน้อยว่ายหากินอยู่ขวั่กไขว่....

แต่ที่น่าสนใจคือ ปลาสิงโต (Lionfish) ซึ่งหมอบอยู่ตามแนวปะการังทั่วไป...

หาว..ว..ว..ว..ว....ง่วงนอนซะแล้ว....

ทุ่งปะการังจาน(Disc Coral) ที่สวยงามและสมบูรณ์....

จากภาพลูกปลาที่อยู่กับแมงกะพรุน ชนิดตัวใส ๆ น่าจะเป็นกลุ่มปลาแป้น
ส่วนเจ้าสองตัวลาย ๆ นั้นน่าจะเป็น จะละเม็ดดำ ครับ
ช่วงนี้เป็นช่วงวางไข่ของปลาจะเม็ดในอ่าวพังงาครับ ทั้งเม็ดดำ เม็ดเทา และเม็ดขาว แต่ถ้าเม็ดเทาลูกเป็นสีส้มแปร๊ดเลย ตัวนี้น่าจะเป็นเม็ดดำ
ลองดูภาพตามลิงค์นะครับ

http://www.fishbase.org/Photos/ThumbnailsSummary.php?ID=1947 (http://www.fishbase.org/Photos/ThumbnailsSummary.php?ID=1947)

รูปสวยมากเลยค่ะพี่น้อย ขออนุญาตเอาไปเล่าให้เพื่อนๆในอีกเว็บนึงฟังด้วยนะค่ะ

เสียดายอ๋อไม่ได้ลงมุสัง มัวแต่ให้อาหารปลาจนเหนื่อยหมดแรงน๊อคไปเลย ตื่นมาอีกทีก็โดดลงเกาะสี่พอดี เสียดายที่ไม่ได้ปล่อยปลารอบสอง แต่ก็ยังดีที่ให้อาหารปลาจนหมดกระเพาะเลย  :'(

ขอบคุณมากค่ะน้องสามารถ.....ดูแล้วน่าจะเป็นน้อง เม็ดดำ อย่างน้องว่า แต่ลูกเล็กๆดูสวยน่ารักกว่าพ่อแม่วัยเจริญพันธุ์มากนะคะ

น้อง payoon ขา....ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ และยินดีให้น้องนำเรื่องและภาพไปเล่าให้เพื่อนๆฟังได้ค่ะ

เสียดายแทนค่ะที่น้องไม่ได้ลงดำน้ำที่หินมุสัง แต่หากร่างกายไม่ไหวจริงๆแล้วไม่ฝืนลงดำน้ำก็นับว่าเป็นสิ่งที่ดีและถูกต้องแล้วค่ะ ดูภาพและเรื่องที่พี่เล่าให้ฟังแทนก็แล้วกันนะคะ

จริงๆแล้วพวกเรากลุ่มหนึ่งและสองไม่มีใครได้ปล่อยปลาที่มุสังเลยค่ะ เพราะท่านหัวหน้ากลุ่มสามและสี่ท่านไม่ไปพบเราตามจุดนัดหมาย คือท่านพาลูกทีมไปลงบนยอดหินกองนอกแล้วก็ปล่อยปลาการ์ตูนกันจนหมด ขณะที่เราคอยอยู่ที่หินกองในใกล้ๆหินกองใหญ่

แต่ก็ดีนะคะ....เพราะทุกกลุ่มได้ปล่อยปลากันถ้วนหน้า (เพราะไดฟ์แรกนั้น กลุ่มสามและสี่ก็ไม่ได้ปล่อยปลาเช่นกัน)

Dive2  กลุ่ม3ปล่อยปลาการ์ตูนกัน :-* 
เลยอดเห็นฉลามเสือดาวเลย :'(
แต่ดูรูปที่คุณสายชลถ่ายแทนก็แล้วกัน  :D

อุ๊ยยยย.....เสียใจด้วยค่ะ....น้องหอยชักตีน  :'( 

กลุ่มหนึ่งที่พี่นำอยู่มีโอกาสได้เห็นฉลามเสือดาวนั้น ก็เป็นเพราะอาศัยใบบุญของน้องๆกลุ่มสี่เป็นคนชี้ให้ดูค่ะ ส่วนกลุ่มสามของน้องคงไปอยู่อีกฟากหนึ่งของกองหิน ซึ่งฉลามเสือดาวไม่ได้ผ่านไปทักทายค่ะ

ดูภาพฉลามของพี่สายชลไปก่อนก็แล้วกันนะคะ จริงๆแล้วมีภาพฉลามอีกหลายภาพที่ไม่ได้นำมาลงค่ะ เพราะตอนถ่ายภาพฉลามนั้น ใช้วิธีรัวแบบปืนกลเลยล่ะค่ะ... :-X

ไปดำน้ำกันต่อนะคะ.....

ที่เกาะสี่นั้น....ไม่มีเศษอวนให้เห็นเลย มีเพียงสายเบ็ดสองสามเส้นติดอยู่ตามแนวปะการัง ซึ่งเราก็ช่วยกันเลาะออก ส่วนขยะก็เป็นพวกขวดยาชูกำลังและกระป๋องเครื่องดื่มซึ่งมีอยู่เพียงเล็กน้อย

ดีใจค่ะ ที่คนกระบี่ช่วยกันรักษาแนวปะการังของที่นี่ไว้ได้อย่างดี

ปลาในแนวปะการังของเกาะสี่ค่อนข้างจะเชื่อง เข้าใจว่าคงคุ้นเคยกับนักดำน้ำดี และไม่มีคนมาคอยยิงปลาในแนวปะการังให้ตื่นตกใจ....

ปลาสวยงามอย่างปลาโนรีก็ดูเป็นมิตรดีค่ะ ขนาดที่กล้าโฉบมาจิกหน้ากล้องถ่ายภาพอย่างอยากรู้อยากเห็น.....

ใกล้ค่ำแล้ว....ฝูงปลาออกหากินอยู่เกลื่อนกล่นบนแนวปะการังใกล้ผิวน้ำ....

ปะการังก้อนที่ดูเหมือนปะการังสมอง แต่ยอดออกเป็นสีชมพูเรื่อๆเหมือนกำลังลอกคราบ

ท่านนักวิชาการขา....ช่วยตอบหน่อยค่ะว่าปะการังชนิดนี้เป็นปะการังชนิดไหน และสีที่แปลกแยกแตกต่างออกไปนั้นเป็นสีตามธรรมชาติ หรือผิดธรรมชาติ....

หอยมือเสือที่นี่ก็มีให้ดู....แต่เป็นหอยติดหิน น่าจะเป็นพันธุ์ T. Maxima ใช่ไหมคะน้องแม่หอย

เราเพลิดเพลินกับการดำน้ำที่นี่มาก เวลาจึงผ่านไปอย่างรวดเร็วแทบไม่รู้ตัว

ก่อนขึ้นจากน้ำ...ได้มีโอกาสถ่ายภาพนักดำน้ำในกลุ่มและนอกกลุ่มที่กลับมาพบกันที่สายทุ่น

น้องจา Zemax และ น้องปิ๋ม คู่หวานของ SOS อีกคู่หนึ่ง....

พี่ Milo15 ผู้อาวุโสสูงสุดในทริปนี้และใน SOS....

ภาพสวยๆของพี่ยังมีอีกเยอะนะคะ...

น้องเบิ้ด.....ผู้ยิ้มได้เสมอ....

ต้องรีบลงภาพนี้ให้น้องโอ จะได้นำไปอวดเพื่อนๆได้ เพราะภาพนี้งามเหลือเกิน....

นั่งดูรูป และอ่านรายงานผลของพี่สายชลแล้ว.... ภาพสวยมากๆ เลยค่ะ รวมถึงฉลามเสือดาว ที่พี่สายชลถ่ายได้เห็นลายสวยงามแทบครบทุกจุด แต่ก็อดทน ไม่โพสแทรก ได้แต่นั่งกรี๊ดๆ อยู่คนเดียว

แต่ตอนนี้... หนูขอซักนิดนะคะพี่สายชล


คือ มีรูปสวยๆ ของหนูอีกมั้ยคะ แหะๆ  :D

มีสิคะน้องอุ้ม.....แต่ภาพเด็ดๆต้องเอาไว้ที่หลังค่ะ..... :) ;D :)

มารอชมภาพสวยๆ ติดขอบจอเลยคะ   :D :D :D

 :D :D :D :D :D

ขอบคุณค้า

ใครเจอ ตุ๊กแกผา Hydra และ Equal
ฝากบอกว่า "ไม่ต้องอิจฉานะ" ;D ;D ;D

55555555555555555555555

ขอบคุณพี่ "แม่หอย" มากครับที่ให้ข้อมูลเรื่องเหาฉลาม  ตัวอะไรขี้เกียจจริงๆ...  :)

รออ่านต่อค่ะพี่สองสาย แล้วก็รอดูรูปจากกล้องอุ้มด้วย ต้องมีมุมสวยๆอีกแน่ๆเลย   :D

พี่น้อยอย่าเว้นช่วงนานนะคะ
กำลังเพลินเลยค่ะทั้งคำบรรยาย ทั้งรูป ...  ดูกันจุใจเลย  :-* :-* :-*

(http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_149.gif)  หนูเขินรอเลยค่ะพี่น้อย  

สวยงามมากมายครับ

อยากไปอีกจัง หุ หุ
 ;D  ;D  ;D

ขอบคุณค่ะน้อง kungkings....น้อง payoon....น้อง rojji และน้องปลาอินทรีทอด..... :-*


อิๆ....สายชลก็รอจะเขียนเรื่องต่ออยู่เหมือนกันค่ะ คุณสายน้ำท่านวิ่งไปนู่นมานี่ กว่าภาพจะย่อจะแต่งเสร็จ ก็เล่นเอาหลับไปได้เป็นตื่น.... :)


น้องโอก็ไม่เขินเลยนิ....ส่วนน้องอุ้มก็ไม่ต้องทำเขิน.....:-X

6 ธันวาคม......วันที่สองของการดำน้ำทำงาน.....

เช้าวันนี้เราต้องตื่นกันแต่เช้ามืด พอหกโมงครึ่ง รถตู้สี่คันก็เคลื่อนออกจากช้างสีรีสอร์ท มุ่งหน้าไปยังหาดนพรัตน์ธารา 

เจ็ดโมงเช้าครูสุวัจน์และน้องสามารถก็เดินทางมาถึง  พร้อมกับถุงใส่ ม้าน้ำหนาม ตัวขนาดยาวราว 4 ซม. จำนวน 100 ตัว

ลูกม้าน้ำที่น้องสามารถนำมาให้นั้น ส่วนมากเป็นสีดำ มีสีออกเหลืองอ่อนเพียงไม่กี่ตัว  แต่เมื่อม้าน้ำถูกนำไปใต้ทะเล จะเปลี่ยนสีไปได้ตามสภาพแวดล้อม

พอขึ้นเรือนาวาดาได้ พวกเราก็เริ่มหาอาหารเช้ารับประทาน วันนี้มีปูนิ่มทอด (ที่เหลือจากอาหารเย็นที่ร้านโจ๊ก)....ข้าวหมกเนื้อ....หมกไก่....ปาท่องโก๋....และน้ำเต้าหู้มาเสริม นอกเหนือจากรายการอาหารเช้าของเมื่อวานนี้  ไม่ค่อยจะมีใครหาที่นอนกันนัก เพราะเมื่อคืนรับประทานอาหารกันจนพุงกาง แล้วก็เข้านอนกันแต่หัวค่ำ

เรือมุ่งหน้าสู่หมู่เกาะพีพีด้วยความเร็วที่ดีกว่าเมื่อวาน เพราะลมอ่อนๆทำให้ทะเลแทบไม่มีคลื่นเลย  พอใกล้จะถึงอ่าวนุ้ย ที่อยู่ทางด้านตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะพีพีดอน เราก็เริ่มนำม้าน้ำมาบรรจุในแก้วกาแฟ 2 ตัว ต่อแก้ว 

ที่บรรจุน้อยเช่นนี้เพราะม้าน้ำปล่อยยากกว่าปลาการ์ตูนมาก กว่าจะยอมม้วนหางเกาะกิ่งกัลปังหาหรือปะการังอ่อนได้ ต้องใช้เวลากันพอสมควร พอเกาะแล้ว เกิดไม่ชอบใจบ้านของตัวเองก็ว่ายไปหาบ้านใหม่ หรือไม่ก็ว่ายไปเรื่อยๆ ต้องไล่จับกันวุ่นวาย....

เพื่อป้องกันความเสี่ยงในการที่ม้าน้ำไปทาง....นักดำน้ำไปอีกทาง เราแบ่งแก้วม้าน้ำออกเป็นสองกระเป๋าๆละ 25 ใบ (50 ตัว) แล้วแบ่งให้กลุ่มหนึ่งและสองไปหนึ่งกระเป๋า และกลุ่มสามและสี่อีกหนึ่งกระเป๋า โดยให้สองกลุ่มหลังนี่ดำน้ำลงไปก่อน

การกระโดดลงดำน้ำในวันนี้ไม่วุ่นวายและยุ่งยากเหมือนเช้าวานนี้ พอเรากระโดดลงไปก็ต้องร้องกรี๊ดๆอีก เพราะน้ำใสแจ๋วจนเห็นพื้นที่อยู่ลึกลงไป 20 เมตร ได้สบายๆ

เราว่ายตรงไปที่หน้าผาของเกาะหน้าอ่าวนุ้ย แล้วก็ได้เห็นว่า ความงามและสีสันของที่นี่ไม่แพ้ริเชลิวเลย

ตามหน้าผาของอ่าวนุ้ยดารดาษด้วยปะการังอ่อนสีหวาน....กัลปังหา....ปะการังกิ่งสีน้ำตาล.....ดาวขนนก....หอยสองกาบ.....ฯลฯ จนมองไม่เห็นพื้นหิน

ช่างสวยงามเหลือเกิน.....

ครูสุวัจน์และครูมรจัดการให้ลูกทีมปล่อยม้าน้ำตามกิ่งกัลปังหาและปะการังอ่อนที่เกาะอยู่ตามหน้าผานั่นเอง  กลุ่มที่ตามมาใหม่ก็ดำเนินการตาม

แต่กระแสน้ำที่พัดฉิวๆนั้น ทำให้การปล่อยม้าน้ำที่ยากอยู่แล้ว ยิ่งยากเข้าไปใหญ่.....

เราต้องตีตีนกบต้านน้ำไว้เพื่อให้ตัวลอยอยู่กับที่ แล้วนำแก้วใส่ม้าน้ำไปครอบไว้บนกิ่งกัลปังหาหรือปะการังอ่อน....

รอจนกว่าม้าน้ำจะม้วนหางเกาะกิ่งกัลปังหาหรือปะการังอ่อน จึงนำแก้วออก แล้วก็ต้องเฝ้าม้าน้ำไปอีกสักครู่จนแน่ใจว่าม้าน้ำไม่หนีไปไหน

แต่ถ้าม้าน้ำหนี....กระบวนการปฏิบัติงานต้องเริ่มใหม่ตั้งแต่ต้น....

สองหนุ่มปลาทะเลกำลังช่วยกันปล่อยม้าน้ำ สองแรงแข็งขันอย่างนี้ ปล่อยม้าน้ำไม่สำเร็จได้อย่างไร.....

ม้าน้ำตัวจ้อยกับบ้านใหม่แสนสวย.....

อีกไม่นานม้าน้ำตัวนี้จะมีสีเหลืองเหมือนบ้านที่พักพิงอยู่....

ไปหาบ้านใหม่ดีกว่า....

มีกิ่งก้านเล็กๆอย่างนี้ ม้วนหางเกาะได้สะดวกหน่อยนะคะ....

ที่กัลปังหากอนี้....มีม้าน้ำตัวโตสีชมพูเป็นเจ้าบ้านอยู่แล้ว ลูกม้าน้ำหลายตัวที่เกาะกิ่งกัลปังหากอนี้อยู่จะไม่เหงา และจะเปลี่ยนเป็นสีชมพูในไม่ช้า.....

สังเกตดีๆจะเห็นลูกม้าน้ำเกาะติดอยู่บนกิ่งกัลปังหาสีเหลืองนี้หลายตัว.....

Scorpionfish ตัวโตที่นอนอยู่ที่พื้นหินใต้กอกัลปังหาที่มีม้าน้ำเกาะอยู่ ใครขืนไม่ระวังไปถูกเข้าก็อาจจะเจ็บตัว....

กระแสน้ำแรงเหลือเกินจนเราหมดแรงจะตามครูสุวัจน์ที่ต้านกระแสน้ำไปทางด้านตะวันออกของตัวเกาะได้ จึงปล่อยตัวไหลตามน้ำไปทางด้านตะวันตก ที่น้ำนิ่งสนิทแทน

ที่นั่นมีดงกัลปังหาสีเหลืองซึ่งเคยเป็นที่อยู่ของม้าน้ำสีเหลืองมากมาย ที่บัดนี้ม้าน้ำหายไปเที่ยวเกือบหมดแล้ว.....

มองขึ้นไปตามหน้าผาที่ดารดาษด้วยปะการังอ่อนสีหวานแหววแซมด้วยกัลปังหาสีเหลืองสดแล้ว ทำให้ใจเราสดชื่นขึ้นมาได้อย่างประหลาด....

มองไปที่หน้าผาของกองหินที่อยู่ตรงข้ามกัน กลับได้เห็นปะการังอ่อนสีส้มที่หวานแหววพอๆกัน....

กัลปังหาพัดแผ่กิ่งก้านอวดความงามอยู่บนกองหิน.....

ลูกปลาปักเป้าหนามทุเรียนตัวเล็ก ใช้ปากโพรงฟองน้ำครกเป็นที่หลบภัย......

หน้าตาที่เหมือนอมยิ้มและตาสดใสเหมือนตาเด็ก ทำให้ปักเป้าตัวนี้น่ารักขึ้นอีกมากเลยนะคะ.....

แถวนี้มีถ้ำและโพรงถ้าให้ลอดเล่นอยู่หลายแห่ง.....

ปลากระดี่ทะเลท้องดำ (Blacktip Sweeper) มีให้เห็นเสมอตามซอกหินและโพรงถ้ำ....

ตามยอดหินใกล้ผิวน้ำ ยังมีปะการังอ่อนให้เห็นได้

ปลาผิวน้ำหลายชนิดแวะเวียนแหวกว่ายหาอาหารอยู่....

ปลาโนรีครีบยาว (Longfin Bannerfish) ฝูงใหญ่หากินอยู่บนกองหิน....

ลูกปลาค้างคาวหรือปลาหูช้างครีบยาว (Tiera Batfish) ที่สวยสง่างามว่ายอยู่อย่างโดดเดี่ยว.....

ปิดท้ายด้วยของฝากของน้องแม่หอย.........หอยมือเสือพันธุ์ T. Squamosa ขนาดราวหนึ่งฟุต ที่อยู่บริเวณช่วงน้ำตื้นในอ่าวนุ้ยที่เราใช้เป็นที่พักน้ำกันอยู่

เป็นหอยมือเสือที่สวยและสมบูรณ์มากค่ะ.....

จากอ่าวนุ้ย.....เรือแล่นไปที่เกาะพีพีเลด้านใต้ แล้วไปแวะให้เราชมอ่าวมาหยาเพียงให้ได้ชื่อว่าเราได้มาถึงอ่าวที่มีชื่อเสียงที่สุดของหมู่เกาะพีพีแล้ว

จากนั้นครูสุวัจน์ก็ให้เราเตรียมลงน้ำกันที่ปากอ่าวมาหยานั่นเอง.....ไม่มีเวลาพักหรืองีบหลับเลย เพราะไม่อย่างนั้นเราจะเข้าฝั่งดึกเกินไป

กลุ่มสามและสี่กระโดดลงน้ำไปก่อน ตามด้วยกลุ่มหนึ่งและสอง  พอตัวสัมผัสน้ำ เราก็สะท้านเพราะน้ำเย็นเฉียบ แถมก้มลงไปใต้น้ำ น้ำก็ขุ่นขวั่กจากฤทธิ์ของ Thermocline

เราว่ายน้ำลัดเลาะไปตามหน้าผาของอ่าวมาหยาไปทางด้านตะวันตกที่มีซอกหลืบสลับซับซ้อน....

ไม่นานก็พบกอดอกไม้ทะเลที่มีปลาการ์ตูนส้มขาวอาศัยอยู่หลายคู่.....

ไม่แน่ใจว่าเป็นปลาตามธรรมชาติหรือปลาที่น้องสามารถให้พวกผู้ประกอบการโรงแรมที่เกาะพีพีดอน นำมาปล่อยกันแน่....

แต่ปลาการ์ตูนลายปล้องตัวโตขนาดอุ้งมือคู่นี้ที่อาศัยอยู่ในดอกไม้ทะเลขนสั้นหรือเห็ดหลุบขนาดกว้างใหญ่กว่าฟุต น่าจะเป็นปลาตามธรรมชาตินะคะ

แส้ทะเลสีแดงสด (Red Whip Coral) ทำให้ที่นี่สดใสและมีชีวิตชีวาได้เสมอ

ฟองน้ำครกก้นทะลุตัวนี้ เป็นที่อาศัยหลบภัยของปลาเก๋าหรือกะรังลายเส้นขาวได้เป็นอย่างดี....

ที่หน้าโพรงถ้ำใหญ่ที่ทะลุจากด้านน้ำลึกไปทางด้านน้ำตื้น....เราพบปลากระดี่ทะเลฝูงใหญ่ว่ายปิดปากทางเข้าไว้ จนหากไม่สังเกตให้ดี ก็คงไม่ทราบว่านี่เป็นโพรงถ้ำที่สวยงามแห่งหนึ่งของพีพี....

เมื่อผ่านปากโพรงถ้ำและปลาสลิดทะเลเข้าไป....เราได้เห็นปลากะพงเหลืองลายฟ้าฝูงใหญ่แอบซ่อนหลบภัยอยู่.....

กลางโพรงถ้ำ...มีดงกัลปังหาพัดที่สวยงามและสมบูรณ์ขึ้นอยู่เป็นชั้นๆ....

สวยงาม.....

ลึกลับ...

น่าค้นหา....

ค้นหา...

ความงามที่ถูกค้นพบ....

ถัดไปไม่ไกลจากโพรงถ้ำที่สวยงาม.....เป็นกองหินที่ยอดสูงเกือบถึงผิวน้ำ

บนยอดหินมีปะการังโต๊ะขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางราว 3.5 เมตร แผ่อยู่ ด้านล่างเป็นหน้าผาที่ดารดาษไปด้วยปะการังอ่อนหลากสีสัน.... 

นักดำน้ำท้องถิ่นเรียกจุดดำน้ำนี้ว่า "ดอกเห็ด"

ความงามของที่นี่ทำให้เราหลงใหลได้ไม่ยากเลย

การว่ายน้ำชมความงามของดอกเห็ดทำได้หลายรอบโดยไม่เบื่อหน่าย...

หน้าผาในบริเวณใกล้เคียงกันนั้น มีลักษณะสวยงามเช่นกัน....

ตามยอดหินใกล้ผิวน้ำ....เป็นดงกัลปังหาพัดกอใหญ่ๆ....

กัลปังหากอสวยที่อยู่เกือบจรดผิวน้ำ.....

เราพยายามมองหาเศษขยะและเศษอวนในบริเวณใต้ทะเลหน้าอ่าวมาหยา......น่าดีใจที่หาไม่ได้เลยแม้แต่ชิ้นเดียว.....

ก่อนจะขึ้นจากน้ำ....เราได้พบปลาการ์ตูนส้มขาวที่น่ารักอีกคู่หนึ่ง ดูขนาดที่เท่ากันเป๊ะแล้ว น่าจะเป็นปลาของน้องสามารถเป็นแน่แท้

เมื่อเราขึ้นมาบนเรือ...ฟ้าเริ่มครึ้มฟ้าครึ้มฝน....แต่ลมไม่แรงนัก

เรือแล่นออกจากเกาะพีพีเล....ผ่านพีพีดอน มุ่งตรงไปยัง เกาะยูง ที่อยู่ทางด้านเหนือ

ฝนเริ่มตกเปาะแปะ แต่พวกเราก็กระโดดลงดำน้ำกันที่ด้านตะวันออกของเกาะยูง เป็นไดฟ์ปิดท้ายสำหรับทริปนี้

น้ำทะเลที่เกาะยูงใสและไร้ตะกอนอย่างไม่น่าเชื่อ เล่นเอาเราแปลกใจไปตามๆกัน....

แต่ที่น่าแปลกใจมากกว่าอีก....ก็คือการที่เราไม่เห็นสัตว์ประหลาดที่เคยมีอยู่มากมายที่เกาะยูงเลยสักตัวเดียว มีเพียงกอปะการังอ่อนสีสันฉูดฉาดมากมายผุดขึ้นมาตามพื้นทราย...

สมัยก่อนก็จะมีแต่สีแบบนี้....

แต่บัดนี้....ปะการังอ่อนสีเหลืองๆแดงๆขึ้นมาแย่งพื้นที่ไปเกือบหมด...

นานๆจะได้เห็นปะการังอ่อนแบบเก่าและใหม่มาอยู่ร่วมกัน....

น่าประหลาดใจอีกที่เราแทบไม่เห็นปลาว่ายไปมาอย่างเคย.....

โชคยังดี....ที่ได้เห็นปลาบู่ตัวจิ๋วเกาะอยู่บนแส้ทะเล

ตอนแรกก็เห็นอยู่ตัวเดียว.....

ดีใจสุดๆ....ที่ได้เห็นปลาบู่สองตัวหันหน้าเข้าหากันบนกิ่งแส้ทะเลเดียวกัน

อยากให้พวกเราคนไทยทั้งหลาย หันหน้ามาพูดจากันดีๆเหมือนปลาบู่สองตัวนี้จริงๆ.....

มีภาพใต้น้ำของพวกเราที่เก็บมาได้จากไดฟ์ต่างๆ ซึ่งเสียดายที่มีไม่ครบทุกคน เพราะเวลาดำน้ำมักกระจัดกระจายหายไปคนละทาง

เริ่มจากผู้อาวุโสของพวกเรา....พี่ milo 15  ที่มีภาพมากกว่าใครเพื่อน เหตุเพราะอยู่กลุ่มเดียวกับสายชล และว่ายอยู่ใกล้ๆกันตลอดเวลา....

น้องเด็กน้อย.....ที่น่ารักเสมอสำหรับพวกเราทุกคน....

น้องแมลงปอ....ที่น่ารักและมีน้ำใจ....

น้องเบิ้ด....ยิ้มได้เสมอแม้ภัยมา ใครอยู่ใกล้ก็ต้องพลอยยิ้มตามไปด้วย....

น้องโอ.....อารมณ์ดีและมีขนมอร่อยๆติดมือมาฝากพวกเราไม่ขาด....

ครูสุวัจน์....เพื่อนรักของสองสาย ที่เรามีเราเสมอ ไม่ว่ายามสุขหรือยามทุกข์....

น้องกอล์ฟ...สมาชิกใหม่ที่แม้จะมาร่วมงานกับเราครั้งแรก แต่ก็ทำงานอย่างเต็มที่และสนุกสนาน...

สายชลชอบเป็ดน้อยที่ลอยอยู่เหนือตัวจังเลยค่ะ...

น้องผึ้ง....เคยร่วมงานกับเรามาครั้งหนึ่งแล้วที่พัทยา งานนี้นับเป็นงานที่สองที่ได้ร่วมงานกับเรา หวังว่าจะได้ร่วมงานด้วยกันอีกนะคะ...

น้องจา Zmax....ร่วมงานกับเรามาแล้วหลายครั้งหลายครา คราวนี้มีหวานใจมาร่วมงานไกลบ้านมากกว่าทุกครั้ง เลยมีความสุขสนุกสนานมาก....

น้องปิ๋ม....หวานใจน้องจา ที่ได้แต่ยิ้มกับทำงาน ไม่ค่อยพูดค่อยจา....

ภาพสวยมาก ๆ เลยค่ะ และยินดีที่ได้รู้จักทุกท่าน (เพราะได้เห็นหน้าเห็นตากันในรูป) นะคะ โอกาสหน้าคงได้เจอกันค่ะ :-*

มารับหน้าที่สรุปต่อจากคุณสายชลครับ เนื่องจากเธอป่วยเป็นไข้หวัดไปซะอีกแล้ว ..... อีกนิดเดียวก็จบครับ


ภาพคุณหมอ rojji ใต้น้ำครับ แต่ไม่เห็นหน้า เพราะเธอหันหน้าไปทางกล้องน้อง Sky

น้อง Sky เอ๋ย .... ภาพนี้เดิมตะกอนตรึมไปเลย พยายามสุดฤทธิ์แล้ว ได้แค่นี้เอง แต่คนมันสวยและติ๊งต๊องซะอย่าง อะไรก็บังไม่มิดหรอกครับ

มาถึงวันสุดท้าย .... วันปลูกป่าชายเลน

ป่าชายเลน .... ไม่จำเป็นต้องอยู่ริมน้ำ ติดทะเลเสมอไป 

ป่าชายเลนของที่นี่จะอยู่ลึกเข้ามาในแผ่นดินค่อนข้างมาก แต่ยามน้ำทะเลขึ้น ก็เข้ามาถึงที่นี่เหมือนกัน

แต่ตอนจะเข้าไปถึงจุดปลูกป่าชายเลน ถนนค่อนข้างเละเทะเป็นบางช่วง รถตู้ทั้งหลายอาจจะเข้าได้แต่กลับออกไปไม่ได้เพราะติดหล่ม เราจึงจอดรถไว้ด้านนอก และพากันเดินผ่านสวนปาล์มเข้าไปร่วมๆกิโลได้

แต่พวกวัยรุ่นแรงดี เอาเปรียบผู้สูงอายุ .... ใช้วิธีเกาะกระบะที่ขนกล้าไม้เข้ามาแทนการเดิน

ขออธิบายต่อก่อนว่า ทำไมข้างๆป่าชายเลนจึงมีสวนปาล์ม ......

ถ้าเคยอ่านเรื่องเก่าๆที่สองสายเคยเล่าเกี่ยวกับกระบี่ไว้ ก็อาจจะจำได้ว่า สองสายเคยใช้คำที่ฟังมาจากคนกระบี่ว่า "ปลูกปาล์มดันป่า"

ป่า ... เป็นที่หลวง

ส่วนปาล์ม เป็นของเอกชน

เมื่อมีจังหวะเหมาะ นายทุนที่ปลูกปาล์มก็จะค่อยๆเลาะเล็มตัดไม้ชายป่าเข้าไปทีละเล็กทีละน้อย ชนิดสังเกตไม่ออก แล้วปลูกปาล์มลงไปแทน ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ พอรุกเข้าไปปลูกปาล์มได้พื้นที่พอเหมาะ ก็ซิกแซ็กกับเจ้าหน้าที่บ้านเมืองออกเป็นโฉนดทับที่ป่าเสียเลย ซึ่งเป็นวิธีรุกป่ายอดนิยมของนายทุนกระบี่ทีเดียว อย่าว่าแต่ปาล์มเลย โรงแรมใหญ่ๆหลายแห่งก็ยังไปตั้งโด่อยู่กลางป่าชายเลนที่สมบูรณ์ได้  บางแห่งผุดขึ้นตั้งโด่อยู่คู่กับเขาขนาบน้ำซึ่งเป็นสัญญลักษณ์ของเมืองกระบี่เลยทีเดียว

..... ที่บ้านหมู่ 2   ต. ปกาสัย  อ.เหนือคลอง  จ.กระบี่  ก็หนีไม่พ้นการบุกรุกป่าสาธารณะด้วยวิธีนี้เช่นกัน

ด้วยเหตุนี้ เราจึงเห็นป่าชายเลนที่สมบูรณ์หลายแห่ง มีเขตแดนชิดติดกับสวนปาล์มของเอกชน ซึ่งในความเป็นจริง ไม่เพียงชิดเท่านั้น แต่ได้ดันทะลุแนวป่าเดิมเข้าไปแล้วต่างหาก

เมื่อต้นกล้ามาถึง สมาชิกอาสาสมัครไฟแดง เอ๊ย ... ไฟแรง ของ SOS ก็ตั้งสายพานลำเลียงกล้าไม้ไปยังจุดที่จะปลูกทันที

 :D

ขอบคุณครับ สำหรับภาพแจ่มๆ และเรื่องราวของกิจกรรมอาสาด้วยใจของชาว S.O.S
พี่สายชล ฉายหนังยาวจนไม่สบายแล้ว รักษาสุขภาพด้วยครับ ขอให้หายเร็วๆนะครับ

ก่อนที่จะลงมือลุยทำงานกัน .... ผญ.ไพโรจน์ บุตรเผียน  ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 2  ต.ปกาสัย  อ.เหนือคลอง  จ.กระบี่ ขอเล่าเรื่องราวความเป็นมาของพื้นที่ปลูกป่าและกิจกรรมที่ทำกันต่อเนื่องมาหลายปีแล้ว ให้พวกเราฟัง

.... เรื่องของเรื่อง ก็เหมือนอย่างที่ผมเกริ่นให้ฟังไปบ้างแล้วในเรื่องของ "ปลูกปาล์มดันป่า"

แนวป่าชายเลนที่ชาวบ้านหมู่ 2 ใช้เป็นที่ จับกุ้ง หอย ปู ปลา ทำมาหากิน ก็โดนสวนปาล์มบุกรุกเช่นกัน แต่แทนที่ชาวบ้านจะอยู่เฉยๆยอมรับชะตากรรม หรือยอมรับเงินปิดปากจากพวกนายทุน  ชาวบ้านภายใต้การนำของ ผญ.ไพโรจน์ กลับรวมตัวกันขุดคู ทำคันดิน พร้อมปลูกไม้ชายเลนเสริมบนคันดิน ทำเป็นแนวกั้นการบุกรุกที่กว้างออกไปทุกที ซึ่งการรวมตัวช่วยเหลือกันเพื่อรักษาแนวป่าสาธารณะเอาไว้นี้ ไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากทางราชการเลยสักนิดเดียว กล้าไม้ก็เพาะเลี้ยงกันเอง ปลูกก็ปลูกกันเอง บางครั้งครูสุวัจน์ก็นำอาสาสมัครมาช่วยปลูก รวมทั้งช่วยประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อให้สังคมของ จ.กระบี่ได้รับรู้ไปด้วย

เมื่อถูกผู้ใหญ่พาดพิง .... ครูสุวัจน์จึงขอใช้สิทธิอภิปรายบ้าง

คุณสายชลก็ขอใช้สิทธิ์พาดพิงต่อจากครูสุวัจน์ ...... โดยกล่าวจากใจแทนสมาชิก SOS ทั้งหมด

.... ที่มาร่วมแรงร่วมใจปลูกป่าให้กับบ้านหมู่ 2 นี้ เพราะชื่นชมในความสามัคคีและความตั้งใจจริงของชุมชนที่พยายามรักษาป่าสาธารณะไว้ให้คงอยู่ด้วยการพึ่งตัวเอง ที่หวังผลเพียงให้ลูกหลานได้มีที่ทำมาหาเลี้ยงชีพต่อไป เปรียบเสมือนการปิดทองหลังพระ โดยไม่ได้หวังลาภยศชื่อเสียงใดๆทั้งสิ้น และขอให้สมาชิก SOS ทั้งหมด ใช้พลังความสามัคคีร่วมกันทำงานปลูกป่าให้เต็มที่

ผู้ใหญ่บอกว่า กล้าไม้ที่เราจะลงดินในวันนี้ ชื่อ "พังกาหัวสุม"

เมื่อโตขึ้น หน้าตาจะเป็นแบบนี้

แล้วก็ถึงเวลาลุยงานกัน .....

ช่วยกันขุด ช่วยกันกลบ ร่วมทำงานแบบถ้อยทีถ้อยอาศัย ไม่มีหมู่เหล่า ไม่มี Ego ไม่มี Logo

น้องขุด พี่ปลูก ..... น้องปลูก พี่ขุด ผลัดกัน

ชอบคนนี้มาก ......

นอกจากท่าการทำงานจะไม่ซ้ำกับใครแล้ว  เธอยังทำแบบครบวงจรอีกด้วย ทั้งขน ขุด ปลูก และกลบ

ช่วงทำงานจะก้มหน้าก้มตา มองเห็นหน้ากันยากสักหน่อยครับ

คนนี้ ..... นานๆจะว่างมาด้วยสักที  ต้องใช้งานให้คุ้ม

พวกนี้ เค้าเรียกกลุ่มตัวเองว่า ศิษย์ Oceanrealm ...... ชื่อยังกะค่ายมวยไทย ยังไงยังงั้น

ไม่เคยกลัวแดด เพราะดูแลรักษาเองได้

หมดยกแรก ก็ผู้ใหญ่ขนมาแค่ 500 ต้นเท่านั้นเอง ...... จึงเป็นเวลาพักยก

แต่เป็นการพักที่ยาวนานเกือบชั่วโมง ซึ่งมาทราบภายหลังว่า ที่เสียเวลารอ คือต้องไปถอนกล้าออกมาทีละต้น เนื่องจากชาวบ้านไม่กล้าถอนกล้ามาเตรียมไว้จำนวนมากๆ เคยถูกอาสาสมัครบางกลุ่มเบี้ยว เตรียมกล้าไว้ให้จำนวนมากแล้วไม่มาซะเฉยๆ  ชาวบ้านก็ช่วยกันปลูกไม่ทัน พวกกล้าไม้ที่ถอนออกมาเตรียมไว้แล้วจึงแห้งตายเป็นจำนวนมาก วันนี้ก็เช่นกัน ได้ยินว่ามีกลุ่มไหนอีกกลุ่มก็ไม่ทราบบอกว่าจะมา แล้วก็ไม่มา ..... พูดง่ายๆคือ เข็ด

แหม .... ผู้ใหญ่ก็น่าจะจำสมาชิก SOS ได้  เมื่อ 2 ปีที่แล้ว มีเวลาแค่ 2 ชั่วโมง ลงกันไปซะ 4,000 ต้น

พอรถขนกล้าเข้ามาจอดเท่านั้น  พวกไฮเปอร์ทั้งหลาย ก็จัดแถวเตรียมลำเลียงกล้ากันทันที

แล้วก็ลงมือลำเลียงไปตามสายพาน .....

เลยแถวของพวกเราเข้าไปด้านหลัง จะเป็นจุดที่สมาชิก SOS เคยมาร่วมกันปลูกไม้ไว้ 4,000 ต้น ซึ่งเป็นการปลูกเสริมแนวที่ถูกตัดไป และบางส่วนปลูกในบ่อกุ้งที่ร้างแล้ว .... แต่ไม่สามารถเดินเข้าไปดูได้ เพราะทางเข้าเละและรกมาก

ด้านนอกเริ่มจะปลูกกันแน่นหนาเกินไป จึงต้องลำเลียงกล้าเดินลึกเข้าไปด้านในอีกเล็กน้อย

 :-[

ฮุย เล ฮุย ....

ไม่ได้ให้ดูบั้นท้ายนะ ....

ให้ดูเสื้อต่างหาก  ถึงจะเลอะเทะไปบ้าง แต่ก็ยังสวยอยู่

เฮีย Seaman ประกาศชัยชนะให้สมาชิก SOS .....

กล้ามาไม่ทัน ปลูกกันไปได้ประมาณ 1,600 ต้นเอง .... คนยังไม่ทันเหนื่อย แต่เวลาหมดเสียแล้ว

น้ำใจของชาวบ้านหมู่ 2  ต.ปกาสัย ได้เตรียมขนมจีนน้ำยา และแกงไตปลา ไว้เลี้ยงพวกเราอย่างไม่อั้น

ก่อนลาจาก .... สองสายได้มอบเงินกองกลางจำนวนหนึ่งให้กับผู้ใหญ่ เพื่อสมทบเป็นค่าใช้จ่ายในการปลูกป่าของบ้านหมู่ 2

ก่อนที่กิจกรรมทุกอย่างจะเสร็จสิ้นนั้น ... สองสายวิตกกังวลในหลายๆเรื่อง

- เป็นห่วงว่า คนจะแน่นเกินไป เรือจะไม่สะดวกหรือเปล่า
- เป็นห่วงเรื่องการรักษาเวลา เพื่อให้การออกเรือ และกลับเข้าฝั่งเป็นไปตามกำหนด
- เป็นห่วงเรื่องอากาศที่ยังมีฝนตกอยู่ อาจมีคลื่นลมแรงตอนอยู่บนเรือ และอาจจะทำให้กิจกรรมปลูกป่า จะเป็นไปด้วยความลำบากหากมีฝน
- เป็นห่วงสมาชิกและผู้ติดตาม จะร่วมทำกิจกรรมกันเต็มที่แค่ไหน


เมื่อ 3 วันของการทำกิจกรรมผ่านพ้นไป  สองสายรู้สึกว่าเราวิตกกังวลเกินเหตุ เมื่อได้เห็นว่า

- สมาชิกทุกคนยอมรับสภาพความไม่สะดวกสบาย และจัดการกับตัวเองได้เป็นอย่างดีโดยที่สองสายไม่ต้องเป็นห่วง 
- สมาชิกทุกคนรักษาเวลาอย่างเคร่งครัด ทำให้ตารางการทำงานเป็นไปตามที่กำหนดไว้ทั้งหมด
- สมาชิกทุกคนร่วมแรงร่วมใจกันทำกิจกรรมทุกประเภทอย่างเต็มใจ เต็มกำลัง ไม่นึกถึงความเหน็ดเหนื่อย โดยไม่มีเสียงบ่นให้ได้ยินแม้แต่นิดเดียว


กิจกรรมการปล่อยปลาการ์ตูน / ม้าน้ำ และปลูกป่าชายเลนของ SOS ผ่านพ้นไปด้วยดี  สองสายต้องขอขอบคุณ :

1. ผอ.ไพบูลย์  คุณสามารถ และน้องๆเจ้าหน้าที่ประมงของศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่งกระบี่ ทุกท่าน ที่ได้จัดเตรียมพันธุ์ปลา และม้าน้ำ ให้กับสมาชิก SOS ได้นำไปปล่อยลงสู่ทะเล เพื่อให้ได้แพร่พันธุ์ตามธรรมชาติต่อไป

2. ครูสุวัจน์ และน้องสาว แห่ง อ่าวนาง สกูบ้า เซ็นเตอร์ ที่ได้คิดค่าใช้จ่ายในการดำน้ำทั้ง 2 วันในราคาพิเศษ และขอบคุณครูมร รวมทั้งสต๊าฟของเรือนาวาดาทุกคน ที่ร่วมอำนวยความสะดวกอย่างเต็มที่

3. ผู้ใหญ่ไพโรจน์ บุตรเผียน ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 2  ต.ปกาสัย  อ.เหนือคลอง  จ.กระบี่ และชาวบ้านทุกท่าน ที่ได้จัดเตรียมกล้าไม้ไว้ให้สมาชิก SOS ได้ร่วมกันปลูก รวมทั้งได้จัดเตรียมอาหาร น้ำดื่มไว้รับรอง

สุดท้ายที่ลืมขอบคุณไม่ได้คือ สมาชิก SOS และผู้ติดตามที่เข้าร่วมโครงการฯทั้ง 28 ท่าน ที่ได้สละทั้งเวลา ทรัพย์สิน แรงกาย ไปร่วมกันทำประโยชน์ให้กับทะเลและแผ่นดินไทย เพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว

ขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ได้โปรดดลบันดาลให้สิ่งดีๆที่ทุกคนได้ทำให้กับแผ่นดินไทยในครั้งนี้ ได้ตอบแทนให้ทุกคนได้ประสบแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตตลอดไป ....

 ;D
ถือว่ากิจกรรมจบลงด้วยดี ถึงแม้ก่อนเดินทางจะมีเหตุการณ์บ้านเมืองมาทำให้กังวลก่อนการเดินทางนะครับ
สุขใจ และยินดีด้วยจริงๆ
หวังว่าปีหน้า (2552) คงได้มีโอกาสร่วมทำกิจกรรมดีๆ กับพวกพี่ๆ นะครับ

เห็นแค่บั้นท้ายก็รู้แล้วว่าสวย  :-*

"ขออาราธนาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ได้โปรดดลบันดาลให้สิ่งดีๆที่ทุกคนได้ทำให้กับแผ่นดินไทยในครั้งนี้ ได้ตอบแทนให้ทุกคนได้ประสบแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิตตลอดไป .... "  ..... เป็นพรปีใหม่ที่สมบูรณ์แบบที่สุดเลยค่ะ กราบขอบพระคุณพี่สองสายงามๆ ค่ะ

รูปใต้น้ำ ทั้งหมดของ Sky หนูขออนุญาต Copy เก็บไว้นะคะ... ส่วนภาพที่พี่สายน้ำบ่นว่า ตะกอนตรึม... หนูแทบไม่เห็นเลย แต่เห็นด้วย ว่า ตะกอนมันคงไม่สามารถ กลบรัศมีความงาม (และติงต๊อง) ของหนูลงไปได้  :-X

แต่รูปบนบก.. ตอนปลูกป่า ไม่รู้ทำไมทริปนี้ หนูไม่วิ่งไปตัดหน้ากล้องพี่สายน้ำเลย ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหนนะเนี่ย แล้วก็ พี่สาวไฮเปอร์นัมเบอร์ทู SNR ก็ไม่รู้ไปอยู่ไหน สงสัยจะท้ายป่าโน่นล่ะมั้งคะ :(



ปล. ชอบรูปพี่ WayfarinG ที่ปลูกต้นโกงกางคนเดียว ครบวงจร มากๆ ค่ะ

หนูแอบได้ยินค่ะ.....บ่นว่า ได้ปลูกป่าไปไม่กี่ต้นเลย... ยังไม่ทันเหนื่อยเลยนะ  ;D

 :( แหะ แหะ rojji ดูแลตัวเองได้เยี่ยมมากเลยค่ะพี่สองสาย กลับมาดำปึ้ดดดดดดดเลย  :(
แต่ไม่เป็นไรค่ะ ดำก็ดำ มีความสุขดีค่ะ เป็นทริปที่สนุกแล้วก็ได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำเยอะมาก
ชอบมากค่ะ ถ้ามีโอกาสจะขอมาแจมอีกแน่นอนค่า :-* :-*

ปล.หนูขอก๊อปรูปไปแปะลง multiplyให้เพื่อนๆพี่ๆดูหน่อยนะคะ ตอนอยู่บนเรือก็ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเลยค่ะ เอาแต่กินอ่ะ ฮี่ๆๆ :'(

บอกแล้วว่าอย่าทานมาก

 ;)  ;)  ;)

เห็นด้วยกับพี่ SKY ค่ะ
เป็นพรปีใหม่ที่สมบูรณ์แบบ และน่าภูมิใจจริงๆ

ขอบคุณพี่สองสาย และทุกคนที่ร่วมแรงร่วมใจกันจริงๆ

 :D :D :D :D :D

แหะๆ ขออนุญาติแถมท้ายรูป พี่สุดหล่อของบ้าน SOS
ที่ถ่ายรูปพวกเรา ในทริปปลูกป่าค่ะ

หล่อจริงๆ เลย  :-X :-X :-X

โห  โลกใต้ทะเลช่างงดงามมากมาย   แต่น่าเสียดายที่บางคนไม่เห็นคุณค่า
ขอบพระคุณเจ้าค่ะที่นำความรู้ใหม่ๆมาสู่  เยาวชนอย่างหนู   
เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่า  ป่าชายเลน  ที่ห่างโคลนทะเล  แบบนี้ก็มีการปลูกกันด้วย   เคยปลูก 2 ครั้ง  โดนโคลนดูด  ขึ้นแทบไม่ไหว   

รูปภาพคมชัดสุดยอด  งามมากๆค่ะ   ขอcopy ไปทำโปสการ์ดนะค่ะ


รักษ์ทะเลจริงๆ    ถึงจะเหนื่อยแต่ผลตอบแทนก็เป็นกำลังใจอย่างดี 8)

ใครเจอ ตุ๊กแกผา Hydra และ Equal
ฝากบอกว่า "ไม่ต้องอิจฉานะ"   

55555555555555555555555
+++++++++++++++++
Hydra ฝากบอกว่า  " ชิ! ไม่ให้อิจฉา ได้อย่างไร  มาเย้ยกันถึง hi5 ขนาดนั้น"

 :'(  ไม่เห็นมีรูปผมใต้น้ำบ้างเลยอ่ะครับ   สงสัยไม่ได้ดำตัดหน้าคุณสายชลเลย  :-X

ร่วมกันทำความดีถวายในหลวง ขอให้พ่อหลวงของเราทรงพระพลานามัยแข็งแรงยิ่ง ๆ ขึ้นด้วยเทอญ

ขอให้ทุกท่านจงมีแต่ความสุขกายสบายใจ และขอบคุณพี่สองสายที่หากิจกรรมดี ๆ อย่างนี้ให้พวกเราด้วยค่ะ

ดีใจจังโลกเราน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะเลย :-*

พอมีบ้างครับ น้องหอยชักตีน .... แต่มันไม่เด่นนัก แถมตะกอนลอยฟ่องอีก แต่เอาไปดูเล่นสัก 2 ภาพครับ

และต้องขอความกรุณาทุกท่านที่มีภาพช่วงเวลาที่เรากำลังปล่อยปลาและม้าน้ำกัน ....

รบกวน Mail ภาพดังกล่าว มาที่ saveoursea@yahoo.com หรือ saveoursea.net@hotmail.com ด้วยครับ เพื่อที่ผมจะได้รวบรวมเขียนลงแผ่นและมอบให้ Mr.Can ต่อไป

ขอแจมรูป  "เบื้องหลังความสำเร็จของ SOS" รูปนึงค่ะ :D
ชอบรูปนี้มากๆ เห็นแล้วนึกถึงที่เค้าพูดกันว่า
.... เบื้องหลังทุกความสำเร็จ มีความรักในครอบครัวเป็นพื้นฐานเสมอ ... :-*

ส่วนรูปหอยชักตีน มีแต่บนบกรูปนึง :'(

ผมได้เตรียมรูป เพื่อให้Mr.can จำนวน 14 รูป จำนวน 37 Mb. รูปนึงประมาณ 2-3 Mb.  เกรงว่า ไม่สามารถส่งทางEmailได้  หรือควรย่อ resize รูปเท่าไหร่ดีครับถึงจะเหมาะสม หรือว่าemail บอกที่อยู่ของคุณสายชล-คุณสายน้ำมา ผมจะได้ write ใส่CD แล้วส่งEmsไปให้

ขอบคุณครับ คุณRojji ที่ :D    ให้ดูเล่นครับ   ลืมไปแล้วว่า รูปนี้ตั้งใจที่จะโชว์รูปฉลาม บนเสื้อ

ไม่อิจฉาหรอก แค่เอา Jelly bag โป๊ะตามา3วันหลังจากพี่เบิ๊ดโทร.มาเล่าให้ฟังแล้วจ้า :'( :'( :'(
ไม่เป็นไรๆๆๆๆๆ ลูกกตัญญู....ท่องไว้(ปลอบใจตัวเอง)  :'( :'( :'(
เอาไว้เดือนมกราน๊า.......ฮึ่มๆๆๆๆๆ :-X :-X :-X

ขอบคุณน้อง rojji ที่แอบถ่ายภาพเบื้องหลังของพี่สองสายได้ชนิดที่ไม่อุจาดตาเลยสักนิดเดียว และต้องขอบคุณสำหรับคำคมที่น้องได้โพสต์กำกับภาพไว้ ซึ่งพี่สองสายคิดว่า เป็นข้อความที่มีแง่คิดที่ดีมากๆ

จริงอยู่ที่ว่า "เบื้องหลังทุกความสำเร็จ มีความรักในครอบครัวเป็นพื้นฐานเสมอ" เนื่องจากครอบครัวเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดของสังคม ถ้าในครอบครัวไม่ได้มีความรักให้แก่กันเสียแล้ว ครอบครัวเองก็จะไปไม่รอด แล้วอย่าหวังที่จะนำพาสังคมไปสู่ความสำเร็จได้เลย

แต่ขอแย้งนิดนึงครับ ตรงที่น้อง rojji กล่าวเหมือนกับว่า พี่สองสายเป็นเบื้องหลังความสำเร็จของ SOS ......

อยากจะบอกว่า ..... ปัจจัยความสำเร็จของทุกกิจกรรมของ SOS นั้น มาจากความรักทะเลและความเสียสละ ด้วยความหวังที่จะอนุรักษ์และฟื้นฟูทะเลและสภาพแวดล้อมที่มีอยู่ในจิตใจของสมาชิกทุกคน ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญที่สุดที่นำพวกเราให้มารวมตัวกันทำกิจกรรมต่างๆได้ จะรักมากจะรักน้อยไม่สำคัญ ขอให้มีความรักนั้นติดอยู่ในจิตสำนึกบ้างก็พอแล้ว  

อีกปัจจัยหนึ่ง ..... มาจากความรักและสามัคคีในกลุ่มสมาชิกของ SOS ด้วยกันเอง ที่ทำให้พวกเราสามารถรวมตัวกันเป็นกลุ่มก้อนได้ทุกครั้ง ถึงแม้จะต้องควักกระเป๋า เสียเงินเสียทองกันเอง แถมยังทำงานกันสมบุกสมบันเหน็ดเหนื่อย พวกเราก็ยังสามารถทำให้กิจกรรมเหล่านั้น เต็มไปด้วยความสุขสนุกสนานกันได้เสมอ

SOS เองก็เปรียบเสมือนครอบครัวหนึ่ง  พี่สองสายอาจจะเป็นเหมือนหัวหน้าครอบครัว เบื้องหลังทุกกิจกรรมที่ผ่านๆมา  พี่สองสายเองต้องออกแรงผลักดัน ก่อร่างสร้างกิจกรรมขึ้นมา รวมทั้งติดต่อประสานงานกับหลายๆหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง แต่ลำพังเพียงสิ่งที่หัวหน้าครอบครัวทำกันเอง ไม่สามารถนำพากิจกรรมนั้นไปสู่ความสำเร็จได้ ถ้าขาดความรัก สมัครสมานสามัคคี และความพร้อมใจของสมาชิกคนอื่นๆในครอบครัว .....

จุดมุ่งหมายสำคัญของการเป็น SOS คือ มุ่งที่จะสร้างจิตสำนึกในการรักและรักษ์ทะเล ให้กับสมาชิก SOS และสังคมไทย ..... การที่เราไปปล่อยปลา / ปล่อยหอยมือเสือ / ปลูกป่าชายเลน / ดำน้ำเก็บขยะ ตัดอวน ในแต่ละครั้งด้วยจำนวนสมาชิก 20 กว่าคนนั้น อาจจะได้รับผลสำเร็จเป็นรูปธรรมอยู่บ้าง แต่ถือว่าเป็นความสำเร็จที่เล็กน้อยมาก ถ้าเปรียบเทียบกับการที่สามารถปลูกฝังจิตสำนึกดังกล่าวให้กับสมาชิกที่เข้าร่วมกิจกรรมได้  ทุกคนต้องเสียสละเงินส่วนตัวเป็นค่าเดินทางและทำกิจกรรม ต้องเสียสละเวลาทำมาหากิน เสียสละความสุขส่วนตัว แต่มันทำให้ทุกคนเกิดความรู้สึกรักและหวงแหนทะเลและทรัพยากร โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่เกิดจากผลงานที่ตนเองได้มีส่วนร่วม และจะส่งผลให้จิตสำนึกในการรักและรักษ์ทะเลฝังอยู่ในตัวตลอดไป และยังแพร่ขยายออกไปถึงเพื่อนฝูงและส่วนอื่นๆของสังคมไทย ให้เกิดเป็นเครือข่าย แนวร่วม ที่จะมาร่วมกันพิทักษ์ รักษา และฟื้นฟูทะเลไทยต่อไป ... นี่ถือเป็นความสำเร็จที่สูงสุดครับ

พล่ามซะลืมตอบเลย ....

คุณน้องหอยชักตีนครับ ขอบคุณมากเลย ได้ไฟล์เต็มๆแบบนี้ ดีครับ  เผื่อเป็นภาพที่ Mr.Can เค้าชอบ เค้าจะได้ลงหนังสือ หรือลงเว็บ คุณภาพของภาพจะได้ไม่ลดลงมาก

ผมแจ้งที่อยู่ไปใน PM แล้วนะครับ .... ขอขอบคุณอีกครั้ง

 :D :D

ชอบครับ ขอบมากที่ซู้ดดดดดดดดด.....เลย
แต่...เอ.....ทำไมคนความสูงน้อยเกาะบ่าคนความสูงมาก แล้วคนความสูงมากก็โน้มตัวเล็กน้อยให้เกาะ
มันเหมือนเคยเห็นที่ใหนน้า.................................................
อ้อ....ที่บ้านก็เป็นแบบเนี๊ยะ   :-X :-X :-X  คนมันรัก.....เ_ย.. :-X :-X

นี่แหล่ะค่ะ ที่มาของการที่สมาชิก(เกือบใหม่)อย่างเรา เข้ามาในSOS
มันตรงใจจริงๆเลย
และที่สำคัญ ที่หัวหน้าครอบครัวSOS ได้ให้กับสมาชิกบางคนคือ การเอาชนะใจตัวเอง เอาชนะความกลัวที่สะสมในใจบางคนเป็นแรมปี
วันนี้เราชนะแล้ว....เยๆๆๆๆๆๆๆ

เข้ามาชื่นชม กับความมุ่งมั่น ความพยายามในการอนุรักษ์ และการเสียสละของพวกเรา พี่น้องชาว S.O.S

แม้ว่าจะมีเวลาให้น้อย แต่ก็ยืนอยู่ข้างๆ ให้กำลังใจพวกเราตลอดเวลาค่ะ

ขอบพระคุณพี่น้อย พี่จ๋อม ที่นำทีมพวกเรา ด้วนความรู้สึกที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังตลอดเวลา

หวังเป็นอย่างสูงว่า พวกเราคงจะอยู่กันแบบนี้ ตลอดไป จนกว่า ระบบนิเวศน์ของไทยจะดีขึ้น หรือจะมีหน่วยงานที่เข้ามาทำงานตรงนี้ อย่างจริงใจและจริงจังมากขึ้น

ฝันนี้ คงไม่สูญสลายหายไป เหมือนคลื่นกระทบฝั่งนะคะ  :-*  :-*

 :-* :-* ดีใจที่ได้เป็นส่วนนึงของครอบครัว SOS ค่ะ :-* :-*

เบื้องหลังความสำเร็จ :D

 :D

ชอบภาพสองสายของน้องหมออ้วนและคุณหอยชักตีนมาก....ขอบคุณค่ะ....

อยากจะย้ำคำที่คุณสายน้ำพูดไว้อีกสักครั้ง เผื่อตาและใจของเราจะมีความกระจ่างแจ้งในความจริงมากขึ้นนะคะ....




ก็ได้แต่หวังว่า....ทุกท่านที่ได้อ่านแล้ว จะมองเห็นและเข้าใจถึงจุดมุ่งหมายที่แท้จริงที่สองสายเพียรพยายามทำเพื่อ SOS อยู่ทุกวันนี้นะคะ

ความแตกต่างทางความคิด ย่อมเกิดขึ้นได้ในหมู่มวลสมาชิกในสังคมหนึ่งๆ แต่อย่าให้ความคิดที่แตกต่างนั้น มาทำให้เกิดความแตกแยกกันเลยนะคะ

ถ้าเราไม่เห็นแก่ตัว...ไม่ทำตัวเด่นดัง....ไม่คิดเล็กคิดน้อย....ไม่เรื่องมาก....ไม่นินทาว่าร้าย...ไม่ใส่ร้ายป้ายสีกัน....มีแต่ใจที่เมตตากรุณา.....เห็นอกเห็นใจกัน และเข้าใจกันแล้ว....ไม่ว่าจะเป็นสังคมไหนๆ สังคมนั้นก็จะมีแต่ความสุขสงบร่มเย็น และมวลหมู่สมาชิกจะสามารถเดินไปถึงจุดมุ่งหมายปลายทางที่ตั้งไว้ได้โดยไม่ยากเลย....

หนูจะนำคำของพี่สองสายไปใช้ค่ะ

ดีใจกับบ้านหลังนี้ที่สุดค่ะ.................

 8)  ไม่ย่อท้อต่อปัญหาค่ะ  :o

ขอบคุณค่ะหนูวิ.... :-* :-* :-*

ครูสุวัจน์เพิ่งโทรมาบอกว่า....วันนี้ได้ไปลงดำน้ำตรงจุดที่เราไปปล่อยม้าน้ำมา ได้เห็นม้าน้ำที่เราไปปล่อยไว้มากมาย และพากันเปลี่ยนเป็นสีเหลืองไปเกือบหมดแล้ว..... ;D

เย้ๆ....ดีใจจังที่น้องม้าน้ำอยู่รอดปลอดภัย แข็งแรง และสวยงามแล้ว..... :) :-* :)

เย้ ดีใจจังค่ะ กับข่าวดีนี้  :-* :-* :-*

ชอบภาพนี้มากเช่นเดียวกันค่ะ (http://[quote author=หอยชักตีน link=topic=1438.msg35072#msg35072 date=1229230272] :D[/quote]) ดูมุ่งมั่น และ อบอุ่นจังเลยค่ะ (http://www.saveoursea.net/boardapr2007/index.php?action=dlattach;topic=1438.0;attach=20032;image)ขอบคุณน้องหอยชักตีนมากค่ะ

..กระจ่างแจ้งแจ่มชัดนานมาแล้วค่ะ จนทำให้มั่นใจว่า บ้านหลังนี้มีความรักความผูกพันความเชื่อมั่นและศรัทธาที่ผูกใจเราไว้ด้วยกันเสมอ
อุ่นใจมากที่ได้เป็นหนึ่งในครอบครัว SOS ค่ะ  :-* :-* :-*
แม้ว่าภารกิจ (และทุนทรัพย์) จะทำให้หาโอกาสปลีกเวลามาแจมกับกิจกรรมของ SOS ได้ไม่บ่อยนัก แต่ส่งใจตามไปช่วยและตามเข้ามาหาความอบอุ่นในบ้านนี้อยู่เสมอ

 8) 8)








วิ่งตามมาอ่าน พร้อมกะรอยยิ้มบนใบหน้า..  :-*

 :) :)

หายเหนื่อย

และ เหมือนเพิ่มพลังในการ สู้...ต่อไป

 ;D ;D

ขอบคุณพี่สองสายที่ให้โอกาสพะยูนได้ร่วมทำความดีในครั้งนี้ ถึงมีอุปสรรคบ้าง แต่ก็ผ่านพ้นมาด้วยดี


ขอบคุณSKY ผู้ชักนำให้มาร่วมกิจกรรมดีๆแบบนี้ ด้วยนะจ๊ะ  :-*

เป็นหนึ่งในสมาชิกบ้าน sos มา 2 ปีกับอีก ไม่รู้กี่วัน ตลอดเวลาที่ผ่านมา บ้านหลังนี้มีแต่ความรัก ความจริงใจ ความอบอุ่น เอื้ออาทรซึ่งกันและกัน เห็นอกเห็นใจกัน เห็นแก่ส่วนรวม ไม่เคยมีใครเห็นแก่ตัวให้เห็นเลยแม้แต่ซักคนเดียว.... หวังว่าบ้านของเราจะเป็นอย่างนี้ตลอดไป บนพื้นฐานความรักความอบอุ่นในครอบครัวเอสโอเอสค่ะ
 :-*  :-*

ขอฝากรูปการปล่อยปลาการ์ตูนไว้ที่นี่นะคะ และจะส่งเป็น CD ไปให้พี่สองสายค่ะ

หลังจากเฝ้าดูอยู่พักใหญ่ ว่าเจ้าการ์ตูนกลุ่มนี้ ดูค่อนข้างชอบบ้านใหม่ของเค้าแล้ว  

ไม่ได้ไปด้วย  แต่ก็ส่งใจไปด้วยนะ   ยินดีกะทุกคนที่ได้มีโอกาสทำดี ...จ้า :-* :D

หวังด้วยคน..  (http://img223.imageshack.us/img223/8404/1775465355za7.gif)

ร่วมด้วยอีกคนน่ะก๊ะ 

ตามมาชื่นชมคนไปทำความดี ถวายในหลวงค่ะ   :-* :-*

เข้าป่ามา 3 วัน มาอ่านอีกที  กระทู้ทะลุเป้าแน่ๆค่ะ  ชื่นชมๆ คนไปทำความดี  ดีใจที่มีความสุขกันถ้วนหน้าค่ะ



พี่สายชลรักษาตัวหายไวๆ นะค่ะ  ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมากๆ ค่ะ  ??? ??? 

 ;D ;D ;D

ดีใจที่น้องสามารถหายเหนื่อยและมีพลังในการสู้ต่อไปค่ะ

พี่สองสายกำลังรวบรวมภาพนิ่ง และตัดต่อ VDO เพื่อส่งให้น้องอยู่นะคะ เรียบร้อยเมื่อไรจะรีบส่งให้ค่ะ 

ตั้งความหวังไว้....ก็ต้องพยายามทำให้ได้ดังหวังนะคะ น้องๆทั้งหลาย.....


 :) ;D :)


ฮี่ๆ....กลับเข้ากรุงทีไรเป็นไข้ทุกที  สงสัยจะแพ้เมืองกรุง..... :-X 

ตอนนี้พี่สายชลหายเจ็บหายไข้แล้วค่ะ....ขอบคุณน้องๆทุกคนที่ห่วงใยนะคะ....:-* :-* :-*

ได้รับภาพปล่อยปลาการ์ตูนและม้าน้ำจากน้อง Sky พร้อมขนมเค๊กอีกสองกล่อง.... :)

ขอบคุณมากๆจ้ะ.... :-* :-* :-*

วันหนึ่งเราคงต้องได้ปล่อยปลาการ์ตูนแบบนี้บ้าง น่ารักจังเลย :-*

 :)เรียนพี่ๆสองสาย ผมได้ส่งCdรูปทริปกระบี่ไปให้แล้วทางไปรษณีย์ EMSเรียบร้อยแล้ว ตอน10.35 น.
หวังว่า รูปที่ถ่าย จะเป็นประโยชน์ให้กับ Mr.Can และ ทีมงานSOS นะครับ ;)
 :D
(ปล. เพิ่งเป็นมือใหม่ หัดใช้Storbe จัดแสงยังไม่ถูก แสงขาดๆเกินๆ ขออภัยมาณ.ที่นี้ด้วยครับ)

 :-*  :-*

ขอโทษที่มารายงานตัวช้าค่ะ เนื่องจากเพิ่งกลับจากสิมิลัน (แก้ตัว)... เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาของมวลชน ก็มาชมรูปกันเลยดีกว่านะคะ ใครเป็นใครลองดู เพราะจำชื่อได้ไม่ทุกคนค่ะ 555555 (ความจำสั้น)

 ;D

 :D

 :D

 :)

 :)

 :)

 :)

 :)

 :)

 :)

รูปนี้ ดูดี ๆ ที่ มือลึกลับ.... ไม่ยอมให้เห็นหน้า เลยต้องตามชมต่อรูปถัดไป 55 พยายามถ่ายจนได้... แต่ก็ยังไม่ยอมหันหน้ามาอีกแน่ะ 5555

ส่วน 2 คนนี้ เค้ากลายเป็นเกลอแก้ว กันซะแล้วววว .... ว่าแต่ว่า น้องเค้า ชื่อ Ken หรือ Ten กันแน่....รบกวน พ่อ Can มาตอบให้กระจ่าง ด้วยนะคะ   :-\

ทีนี้ มาดูแบมวลหมู่ กันบ้างค่ะ

ถ่าย Wayfaring ติดด้วยแฮะ! อันนี้เจ๋งจริง  ;D

 :)

 ;)

 :)

เจ๋งมากค่ะน้องกอล์ฟ.....ภาพชัดมากจนเอาไปแจ้งประกาศจับได้เลย... :-X

โดยเฉพาะภาพน้องพิงค์ ที่ถ่ายยากถ่ายเย็น คราวนี้จับได้เหมาะเหม็ง หลบไม่พ้น.... ;D

รอชมภาพใต้น้ำอยู่นะคะ....ขอบคุณมากค่ะ... :-*

กองทัพ.... เดินด้วยท้อง (จริงๆ)

อิ่มแล้วว.......... ก็ทำงาน

ขอปาดหน่อยนะคะ เห็นแล้วขำ... คือตอนแรกเห็นภาพใหญ่ๆ ก็คิดเหมือนกัน โฮ้... ใหญ่จริงๆ จนมาอ่านคอมเม้นท์พี่สายชล ที่บอกว่า ...ภาพชัดมากจนเอาไปแจ้งประกาศจับได้เลย... เห็นภาพเลยค่ะ
 :-X

ยิ่งพอมาเห็น กองทัพเดินด้วยท้อง... น้อง Rojji เคี้ยวได้อารมณ์จริงๆ.... Payoon ก็ใช่ย่อย ท่าจะหิวกันมากนะนี่  ;D  ;D

 :)..........

555555 คัดสรรมาแล้ว ว่าโดนนนนน ค่ะ อิอิอิอิ

สุดยอดเลยค่ะพี่กอล์ฟ  :D

บ้านใหม่

หมู่บ้านใหม่ที่ย้ายมาอยู่ เค้ามีให้เลือกหลายแบบค่ะ

high so มั้ยคะ บ้านใหม่

 นีโม่ กะ ม้าน้ำ พร้อมใจกัน แอบอยู่ข้างหน้าต่าง สำรวจเพื่อนบ้าน....อย่ากินหนูนะ  ;)

เพื่อนบ้าน .... หน้าต่างติดกัน

 ;D

อันนี้ คฤหาสน์ ของเพื่อนบ้าน

 ;D

 :D

 :)

 :)

 ;)

 :)

 :)

 :)

พอดี เพื่อนบ้าน(ใหม่) ไม่ค่อยสบาย เดี๋ยวพาไปหมอก่อนนะ.......... ระหว่างที่ไม่อยู่ ขอเชิญชม สวนหย่อมในหมู่บ้านไปพลาง ๆ ก่อนละกัน  :-*

 :) สวนที่หมู่บ้าน กว้าง หลาย เอเคอร์ (นับไม่ถูก) กร๊ากๆๆๆๆ

 :)

นี่ไง มีซุ้มประตูด้วย..... นั่นไง เห็นหลังไวๆๆๆ ผู้รับเหมา โครงการ เด๋ว ไปเรียกมาคุยด้วยนะ

คนนี้วิศวกร กะสถาปนิก

คนนี้มัณฑนากร

2 คนนี้ เป็นกรรมกร  :-X :-X   กะยายแม่บ้าน .................. แล้วอย่าลืม มาเยี่ยมพวกเราบ้างนะจ๊า

จบจากกิจกรรมทางน้ำ ก็เปลี่ยนบรรยากาศ มาขึ้นบกกันบ้าง........ ขอเริ่มต้นด้วย หัวเรี่ยวหัวแรง ทั้ง 3 ท่าน ในงานนี้ค่ะ

ตามด้วยผู้ร่วมขบวนการ

 :'(

 :-*

กับการร่วมทำกิจกรรม...ปลูกป่าชายเลน...  ;D ;D

รูปสวยจริง ๆ ค่ะ ขอบคุณมาก ๆ เลยที่เอามาฝากเพื่อน ๆ ดู :-*

สวย ๆ แจ่ม ๆ กันทั้งนั้นเลยค่ะ ... เพื่อทะเลไทยลุยแค่ไหนสมาชิก sos ก็ทำได้อยู่แล้ว

นี่ขนาดไม่ได้ไปด้วย ยังได้ของฝากมาด้วยเลย ขอบคุณมากนะคะ
ว่าแต่ว่า ทำไมต้องเป็นรูปครอบครัวลิงน้อออ ....
หรือว่าเป็นตัวแทนแต่ละคนที่ลงนาม? ใครจะเป็นตัวไหนแย่งกันเอาเองเน้อ

ขอขอบคุณท่านเจ้าของค่าย "ศิษย์ Oceanrealm" มากครับ สำหรับภาพ Super Macro ของสมาชิกทั้งหลาย รวมทั้งภาพใต้น้ำด้วยครับ

เห็นรูปแล้ว...อยากดำน้ำอ่า...

คึดถึงพี่สองสาย คิดถึงไนโตรเจนจังเลย...

ตอนนี้แอบประท้วงที่บ้าน ด้วยการใส่ BC นั่งทำงาน...ปิ้วววววววววววว

ภาพแจ่ม สุดยอดเหมือนเดิมนะจ๊ะ ...ครูกอล์ฟจ๋า  ;) ;) ;)

ไว้มาร่วมกันทำกิจกรรมดีดีแบบนี้อีกนะจ๊ะ..  :-*








ส่วนครอบครัวเจ้าจ๋อ คิดเอาเองนะท๊อปว่าใครเป็นใคร.. คริคริ

หุๆ...เห็นภาพลิงแล้วคิดถึงลิงของ SOS......... ;D

คนอะไร ซนเป็นลิง..... :-X

ลิงจั๊กจั๊ก ใช่ป่ะคะ  :-*  :-*



ปิ๊ด ปิ๊ว

พี่ Topping ได้ PC เร็วดีจัง


รูปพี่ Ocean realm ชัดเจนมากเลยจ้ะ เก็บรายละเอียดหมดจดจริงๆ โดยเฉพาะรูปสมาชิก
 :-* :-* :-*

รูปชัดมากกกกกกกกกกค่ะพี่กอล์ฟ ถ่ายได้ถ้วนทั่วทั้งบนบกและใต้น้ำ  สุดยอดไปเลย :-* :-* :-*
แต่แอบเห็นว่าจริงๆใน CD มีรูปอาหารด้วย เพียบบบบ เอิ๊กกกก :-X

เพิ่งไปเห็นในเวบ pantip วันนี้ ว่าตกลงเจ้ากระเบนน้อยที่เจอที่เกาะยุงเป็นกระเบนไฟฟ้าน้อย :( :(

ไอ่เราก็นึกว่ากระเบนธรรมดานะเนี่ย เฮ้อ ชีวิต ความรู้น้อยเจง เจง :(

ทริปอันดามันใต้ของเรา... พอจะแวะไปเยี่ยมลูกๆ หลานๆ ของเราได้มั้ยคะพี่สองสาย  :-*



คิดถึงซะแล้วค่ะ

ได้สิจ๊ะ.....พี่สองสายตั้งใจจะพาไปเยี่ยมปลาการ์ตูนและม้าน้ำที่เรานำไปปล่อยอยู่แล้วจ้ะน้องอุ้ม.... :-*

วู้ฮู้  (http://www.naturethai.org/forum/smileys/penquin/pen1_100.gif)

ชะแว๊บมาอ่านค่ะ :D
ดีจังค่ะ...ได้เรียนรู้เรื่องราววิธีการการปล่อยปลาการ์ตูน กับม้าน้ำ
...ที่มี technic รายละเอียดเฉพาะ อย่างนี้นี่เอง

...ที่ผ่านมาเคยปล่อยแต่ปลาไหล(ทำบุญ)ริมคลองค่ะ..อิอิ
...แค่เทออกจากถุงเอง
ตอนแรกเข้าใจผิด นึกว่าน่าจะเหมือนๆกันค่ะ...hee hee :-[

แถมภาพต่าง ๆ ก็สวย ....อิน ไปเรยค่ะ :P

 :-* :-*

เย้ ได้ไปเยี่ยมลูกๆด้วย  :-* :-*

ไหง เราเป็นกรรมกรหว่า  :'(  :'(  :'(

อย่างเราต้องเรียกว่าคนรับใช้ กร๊ากๆๆๆๆ  :-X  :-X  :-X

โทษทียาว ๆๆๆๆๆๆๆ เลยครับ เพราะช่วงนี้ไม่ค่อยได้แว๊ปมาเลย วันนี้เริ่มต้นฤดูพักผ่อน (หรือเหนื่อยกว่าเดิมก็ไม่รู้) เลยดูซะละเอียด เลยไปเห็นคำถาม
ซึ่งเจ้าลูกชายชื่อว่า ten, เท็น ครับ เป็นหลานคนที่ 10 ของปู่กะย่า

พร้อมกับขออนุญาตก๊อปภาพผมกับลูกนะครับบบบบบบ ขอบคุณงาม ๆ ครับบบบบบบบบ

อ่านให้ชื่นใจกับผลงานที่พวกเราได้มีส่วนร่วมนะครับ .... จากครูสุวัจน์


ที่ อ่าวนาง 2552.02.15                  
                  15 กุมภาพันธ์ 2552

เรื่อง   รายงานการติดตามผลการปล่อยม้าน้ำ

เรียน   ผู้อำนวยการ ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่งกระบี่
สำเนาส่ง   คุณแน่งน้อย ยศสุนทร (saveoursea.net)

   เนื่องจาก เมื่อวันที่ 6 ธันวาคม 2551 ที่ผ่านมากลุ่ม saveoursea.net โดยคุณแน่งน้อย ยศสุนทร ร่วมกับ บริษัท อ่าวนางสคูบา จำกัด ได้รับการอนุเคราะห์จาก ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่งกระบี่ให้ นำม้าน้ำและปลาลงปล่อยในทะเลกระบี่ (ม้าน้ำจำนวน 300ตัว)
   หลังจากการนำม้าน้ำและปลาลงปล่อยแล้ว บริษัท อ่าวนางสคูบา จำกัด ได้ทำการติดตามและประเมินผล  โดยเฉพาะในส่วนของม้าน้ำ ในบริเวณใกล้เคียงกับจุดเดิมที่ทำการปล่อย โดยมีรายละเอียดดังนี้
   12 ธันวาคม 2551 เราได้พบลูกม้าน้ำ จำนวน 1 ตัว โดยมีขนาดโตขึ้นเพียงเล็กน้อย และสีได้เปลี่ยนจากสีดำเป็นสีเหลือง
   22 ธันวาคม 2551 พบลูกม้าน้ำจำนวน 10 ตัว ส่วนใหญ่พบที่ความลึก 14 เมตร ขนาดโตขึ้นจากเดิมเล็กน้อย และมีสีเปลี่ยนไปตามสีของสิ่งแวดล้อมและภูมิประเทศ
   26 ธันวาคม 2551 พบลูกม้าน้ำจำนวน 15 ตัว ในขนาดที่แตกต่างกัน ตั้งแต่ 1.5 – 2 นิ้ว
   9 กุมภาพันธ์ 2552 พบลูกม้าน้ำจำนวน 8 ตัว มีขนาดโตขึ้นวัดได้ ลำตัวยาวประมาณ 3 นิ้ว

สรุปผลการประเมินพอที่จะเรียนให้ทราบได้มีดังนี้  จำนวนรอด คาดว่ามีเกิน 10% เราไม่อาจทำการสำรวจได้ในทุกๆจุดที่ปล่อย เนื่องด้วยข้อจำกัดของการดำน้ำ และจำนวนนักดำน้ำ มีการพัฒนาการและการเจริญเติบโตอย่างสังเกตได้ชัด
ท่านสามารถติดตามการประเมินผลได้ อีกช่องทางหนึ่งคือที่ www.aonangscuba.com/html/event.html#report

   จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบ และขอขอบพระคุณอีกครั้งสำหรับการอนุเคราะห์พันธุ์ปลาและม้ำน้ำในครั้งนี้



                     ขอแสดงความนับถือ


                     นายสุวัจน์ หาญณรงค์
                     บริษัท อ่าวนางสคูบา จำกัด

ดีใจเนอะ ..  :-* :-*

 :) :) :)
 ;) ;) ;)
 :-* :-* :-*

ดีใจมากเลยค่ะ....


เป็นไปได้มั้ยคะ ที่จำนวนม้าน้ำ อาจจะมีมากกว่านี้ก็ได้ เพียงแต่เจ้าม้าน้ำนี้ พรางตัวเก่งเหลือเกินทำให้หลุดรอดสายตาไปบ้าง

มาร่วมดีใจด้วยคนครับผม  :-* :-*

ต้องสารภาพตรงๆครับ ว่ายังจำภาพตอนที่ปล่อยม้าน้ำได้ดี
กระแสน้ำแรง ม้าน้ำบางตัวใช้หางเกี่ยวกิ่งกัลปังหาตัวแทบจะปลิวไปตามแรงน้ำ บางตัวลอยตามกระแสหลุดออกมาจากกิ่งอื่นๆที่สมาชิกได้ช่วยกันปล่อย
ได้แต่นึกเอาใจช่วย
ไม่รู้ว่าจะเหลือรอดกันเป็นจำนวนเท่าไหร่ ..

แต่ได้รับข่าวดีนี้ เจ้าม้าน้ำน้อยทั้งหลายได้เติบโตขึ้นแล้ว บางตัวเปลี่ยนจากสีดำเป็นสีเหลือง หล่อๆสวยๆซะด้วย ดีใจๆ

นึกถึงกิจกรรมปล่อยสัตว์ทะเล รู้ว่ามันยากแต่บางครั้งเราก็สามารถมองเห็นผลสำเร็จของงานอย่างเป็นรูปธรรมได้
ซึ่งเป็นกำลังใจที่ดีมากๆเลยครับ
;D

ดีจัง... ;D ;D ;D

 ;D

คิดตึ้งป้ากบจัง....  :-* :-* :-*

Huray
ดีใจที่ปลอดภัยกันดี ขอให้โตไวๆกันนะ  ;D

 :-* :-* :-*
ไม่เฉพาะพวกเราชาว SOS จะดีใจชื่นใจนะคะ เจ้าหน้าที่ผู้เกี่ยวข้องที่ได้พยายามประคบประหงมลูกๆ จนโตให้นำออกสู่ทะเลได้เขาก็มีความสุขค่ะ..
http://www.coastalaqua.com/webboard/index.php?topic=2675.0

ความสุขของคนทำงานอยู่ตรงผลของงานที่ออกมาให้ชื่นใจอย่างนี้เอง...... ;D


ดีใจกับน้องสามารถ.... สุวัจน์....พวกเราทุกคนที่ไปร่วมกันทำงาน...และทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้เราตลอดเวลาค่ะ..... :)


รัก SOS ขึ้นอีกเยอะเลย...... :-*

สุขใจ...ที่ได้เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ ซึ่งมีแต่กิจกรรมดี ๆ ให้ทำ  :-* :-* :-*

 :-* :-* :-*.....เติมรัก....เติมกำลังใจให้กันวันละนิด.....จิตแจ่มใส..... :-* :-* :-*

อ่านแล้วหัวใจพองฟู  :-* :-* :-*

ดีใจมากๆๆๆ

ขอบคุณบ้าน SOS ที่ให้ได้ทำอะไรดีๆแบบนี้ค่ะ

ชื่น..น...น....น....น.....น...ใจจังเลยค่ะ :-*

แล้วไอ้เจ้าม้าน้ำหัวดื้อตัวที่ต้องให้ครูมรเอากลับไปฝึกที่ศูนย์ใหม่เป็นไงบ้างอ่ะค่ะ ละลายพฤติกรรมได้บ้างมั้ย จะได้ไปอยู่รวมกะเพื่อนๆม้าน้ำตัวอื่นซะทีอ่ะค่ะ  ;)

พี่อ๋อไง้ไปติดตามผลซิค๊าบ

ปล ลากไปด้วยน่ะ   ;D  ;D