กระดานข่าว Save Our Sea.net

สืบเนื่องมาจากกระทู้โครงการฯ อันดามันใต้ที่เบริ์ดเดย์เอาภาพที่ถ่ายมาด้วยฝีมือที่ไม่ค่อยจะมี เนื่องจากยังเป็นเด็กอ่อนหัด อาศัยแต่ดีเด่นด้านอุปกรณ์ (เมื่อเทียบกับฝีมือ) แต่ก็ได้รับกำลังใจจากพี่สายชลให้มาตั้งกระทู้ใหม่

ชมกันก่อนค่ะ กับเรือโชคศุลี ยามนี้เบริ์ดเดย์ต้องหงอยเหงาเศร้าสร้อยอยู่บนเรือเพียงลำพัง (โสน้าหน้า อยากซ่าส์ดีนัก)

ต่อด้วยหาดหลีเป๊ะที่พี่ชายสองคนของเราได้หายตัวไปไม่ยอมกลับขึ้นเรือ (สงสัยมัวแต่ไปตามสาว topless จนไม่อยากกลับ) เห็นว่าจะไปนวดเพื่อคลายความเมื่อย อืมม์.... เกือบจะได้ไปเป็นชาวเกาะเสียแล้วพี่ท่าน

อย่างที่พี่สายชลว่าไว้ในกระทู้สรุปผลโครงการค่ะ หาดเต็มไปด้วยฝาหรั่ง ใจหนึ่งก็ดีใจนะคะที่เห็นชาวต่างชาติชอบเมืองไทย แต่อีกใจหนึ่งก็กังวลว่าเค้าจะไม่ช่วยเราดูแลรักษา แต่ของแบบนี้ เรื่องเชื้อชาติบอกกันไม่ได้ว่าเป็นพวกทำลายหรืออนุรักษ์ สิ่งที่ตามมาจากความเจริญของการท่องเที่ยว คือ ขยะค่ะ ถ้าไม่มีการจัดการดี ๆ แล้วขนขยะกลับฝั่งกันไม่หมด ก็น่าเศร้า

ทางเดินผ่ากลางเกาะนั้น มีกองขยะที่มีกลิ่นของอาหารทะเลที่กำลังส่งกลิ่นมาดามหอมชื่นใจ เบริ์ดเดย์อยากให้มีการแยกขยะสดแล้วนำไปฝังกลบ ส่วนขยะที่ไม่สามารถย่อยสลายได้ต้องนำกลับฝั่ง ไม่งั้น คงมีงานให้ SOS ทำกันปีละหลาย ๆ รอบ ณ สถานที่แห่งเดียวกันเป็นแน่แท้ (เอ้า...บ่นเป็นคนแก่เลยวุ้ย)

ภาพที่สอง เมื่อ SOS ยกพลขึ้นบกไปสำรวจเกาะ

ถล่มตัวจังจ๊ะ  เป็นตากล้องประจำกลุ่มเลยนะ   รอชมสีสรรต่อจ้า ;D ;D

แสงสุดท้ายของวัน กับหาดที่ยังคลาคล่ำไปด้วยผู้คน หลีเป๊ะในวันนี้กับเมื่อ 10 ปีก่อนที่เบริ์ดเดย์เคยมาเยี่ยมเป็นครั้งแรก (ง่ะ แสดงถึงอายุของคนโพสต์นะเนี่ย) แตกต่างกันราวกับฟ้ากับเหว สมัยนั้นมีบังกาโลเพียงสองแห่งบนเกาะ บังกะโลสร้างด้วยใบจาก ไฟฟ้าปั่นและเปิดเวลา 1 ทุ่ม และปิดตอน 6 โมงเช้า อย่าว่าแต่พัดลมเลยค่ะ ทั้งหลังมีเพียงไฟสีส้ม 1 ดวงที่ให้ความสว่างถึงห้องน้ำด้วย

เมื่อก่อนนี้ร้านโรตีก็เป็นเพียงรถเข็น เดี๋ยวนี้เป็นร้านใหญ่โต มีแพนเค้ก และอาหารฝรั่งอีกมากหลายจนตาลายไปหมด

รูปที่สองเป็นน้องหมาหน้าตาน่ารัก เจ้าของบอกว่าเป็นลูกผสมไซบีเรียน หน่วยก้านใช้ได้ Oo และเพื่อน ๆ จาก SOS อีกหลาย ๆ คนเข้าไปแหย่น้องหมาเล่นเป็นที่สนุกสนาน

อาหารว่างช่วงพักน้ำ โปรดสังเกตุพี่สายชลของพวกเรา พี่คงเบื่อกล้องเสียแล้ว มะม่วงน้ำปลาหวานมันน่ามองน่าหม่ำ อืมม์.... พูดแล้วน้ำลายไหล คิดถึงน้ำปลาหวานของ Yoyo จัง

ส่วนคุณแมลงปอที่ทุกทริปที่ผ่านมา ได้ยินกิตติศัพท์ว่าเป็นผู้มีใจบุญที่สุด เนื่องจากคุณแมลงปอจะเลี้ยงปลาวันละ 3 เวลาหลังอาหาร ทริปนี้กลับแข็งแรงดี อาจจะเป็นเพราะมะม่วงน้ำปลาหวานรึปล่าวหนอ อ้อ ภาพนี้ให้การสนับสนุนโดยคุณ Oo นะคะ

ขอแทรกด้วยภาพทิวทัศน์จากบนเรือค่ะ รูปแรกเป็นเกาะไข่ เกาะสุดท้ายที่เราแวะ พี่ Seaman ตากล้องฝีมือเยี่ยมอีกท่านหนึ่ง งานนี้รับอาสาถ่ายภาพให้พวกเราทำบ้ากันจนพี่ Ngow เก๊กแมนขรึมไว้ไม่อยู่ (หลังจากสำเร็จมาหลายทริป - อันนี้เป็นเสียงยืนยันมาจากหลาย ๆ ท่าน รวมถึงพี่สองสายด้วย) พี่ Ngow ได้กระโจนเข้ามาขอร่วมวงศ์ไพบูลย์ ต้องตามดูรูปจากคุณ Seaman ต่อไปค่ะ

เอาอีกๆ อย่าเพิ่งรีบจบนะครับพี่เบิร์ด  :)
..
..
...

รอเพื่อนๆพี่ๆโพสกันให้หมดก่อน มีรูปในสต็อคเหมือนกัน จะได้เอามาโพสแจมเล่าบรรยากาศความสนุกหลังเวลางานของชาว SOS เสียหน่อย

จริงอย่างพี่เบิร์ดว่า พี่ชายร่างใหญ่ใจดี พี่เหน่ง seaman มีรูปเจ๋งสุดๆแล้ว รีบเอามาโชว์เร็วนะครับพี่ รอลุ้นด้วยคน  :-*

สุดท้าย .. เพิ่งทราบว่าแมลงปอชอบให้อาหารปลาแฮะ มีเพื่อนแล้วๆ  ;D

ได้เลยครับน้องดอกปีบ รอชมภาพจากท่านอื่น ๆ ด้วยค้าบ ถ้าไม่รังเกียจ ท่านใดอยากโพสต์ภาพจากทริปอันดามันใต้ก็เชิญเลยค่ะ แทรกรูปและเรื่องราวได้เลยนะคะ  :D   ;D

ต่อไป น่าจะเป็น ทิวทัศน์รอบ ๆ บริเวณ Anemone Reef ค่ะ เห็นเรือลำจิ๊ดเดียว

ลงไปดูใต้ทะเลกันบ้างดีกว่า ก็อยากที่เกริ่น ๆ ไว้ข้างต้นนะคะ ภาพใต้น้ำก็มีไม่ค่อยเยอะ ด้วยสาเหตุแรก คือ ตาฟาง ประกอบกับฝีมือไม่ค่อยมี แถมอาการที่ว่า เอากล้องมาแต่ลืมเอาสายรัดข้อมือมา ไดฟ์แรก ๆ เลย แห้วค่ะ ไดฟ์หลัง ๆ ได้รับความเมตตาจากน้อง Janny ให้ยืมสายรัดข้อมือ จนกระทั่งตัวเองต้องเอาเชือกฟางไปผูกแทน  :( ขอบคุณอีกครั้งนะคะน้อง Janny

เอาค่ะ ร่ายมาเสียยืดยาว เด๋วท่านผู้ชมจะขี้เกียจอ่าน

ย้ายมาจากกระทู้โครงการ ตามที่พี่น้อยแนะนำค่ะ ภาพแรกก็เป็นปลาการ์ตูนส้มขาว ที่พ่อคุณแม่คุณทั้งหลายหวงถิ่นเป็นนักเป็นหนา ตัวจ้อยเท่านี้ ออกมาซ่าส์เสียอย่างไม่เกรงกลัวอะไรทั้งสิ้น สังเกตุว่า ทุกครั้งที่เข้าไปใกล้ปลาการ์ตูน มันจะหันมาจ้องเราตลอดทำให้ส่วนใหญ่ได้ภาพแบบหน้าตรงไม่สวมหมวก ไม่สวมแว่นตาตลอด คราวหน้าจะหาเพื่อน ๆ มาช่วยรุมหลอกล่อ น้องปลาจะได้งง ๆ อิอิ

กะรังหัวโขน ซึ่งไปเจอข้อมูลมาว่าอยู่ในวงศ์ Stonefish แต่รูปทรงดันเหมือนวงศ์ปลากะรังซะนี่ บางทีก็เห็นน้องเก๋า/กะรัง นอนอยู่ในปะการังจาน หรือฟองน้ำยักษ์ ดูเหมือนจะพร้อมเสิร์ฟงัยไม่รู้ อิอิ  :)

ทริปนี้ไนท์ไดฟ์แรกเนี่ย พี่ Seaman ของเราบอกว่าจะพาไปชม Dinner Table ใจก็ตุ๊ม ๆ ต่อม ๆ ว่าอืมม์จะเจอเหตุการณ์แบบคุณ SKY ที่เหมือนช่างภาพ NG ที่ ผู้ล่าโฉบจากหัวไหล่ไปหาเหยื่อที่อยู่ไม่ไกลนัก โอย...

ลงไปก็ได้เห็นค่ะ บาราคูดา แบบว่าตัวใหญ่ค่ะ แต่ท่าทางนักดำน้ำจะพลุกพล่านไปหน่อย การจราจรเกิดวุ่นวายทำให้น้องสากไม่สามารถทำมาหากินได้ตามปรกติ เอาง่าย ๆ ว่า ปลาสากเจอนักดำน้ำเป็นฝูงปลาสากหนี เมอร์เรย์ยักษ์เจอนักดำน้ำเป็นฝูงเมอร์เรย์ยักษ์ก็หนีมุด มุด มุด เลยค่ะ ในใจปลาทั้งหลายที่หากินกลางคืนเนี่ย คงสรรเสริญกันอยู่ในใจ อืมม์  :o  :o

ไหน ๆ ก็กล่าวถึงเมอร์เรย์ยักษ์แล้ว ก็โพสต์รูปพี่น้องสายพันธุ์เดียวกันก็แล้วกันนะคะ เมอร์เรย์ขี้ขลาด (ตาขาว) ค่ะ

มาต่อกันด้วยหมึกกระดองค่ะ ตัวเดียวกันแต่ถ่าย 2 shots สีเพี้ยนไปเพี้ยนมา ปรกติจะเห็นหมึกกระดองมาเป็นคู่เนาะ แต่ตัวนี้สงสัยกำลังหาอยู่ เสียดายมาก ๆ ที่ไดฟ์แรก ๆ ไม่สามารถเอากล้องลงไปได้ ได้เจอหมึกยักษ์ตั้ง 3 ตัวแน่ะค่ะ  :'(  :'(

ขอตัวเดินทางไปทำงานก่อนนะคะ แล้วจะมาโพสต์ต่อค่ะ (แหม ทำอย่างกะมีคนมารอดูงั้นแหละ  :-[ ๗

เรื่องราวสนุกจังนะ....

...

เฮีย Seaman ก็ ไม่สนุกเหรอคะ รอดูภาพของพี่ Seaman อยู่ รับประกันความสุข 100 เท่า 555555.... ว่าแต่ว่า เฮียอย่าลืมส่งชื่อที่อยู่ร้านขายอุปกรณ์ดำน้ำที่ฮ่องกงมาให้ด้วยเด้อค่ะ

อ่านเพลินเลยพี่เบิร์ด รีบๆเอามาลงต่ออีกน๊า ^^

ปล. นูดี้ขาวส้มตัวนั้น มันอ้วนตุ้บจริงๆเลยเน๊าะ :D~

(แอบชอบรูปกินมะม่วงอ่ะ รู้สึกตัวเองดูแอ๊บแบ๊วดี 5555555555555  :-X)

ขอบคุณค่ะน้องเบลูก้าน้อย เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งว่าน้องแอบแอ๊บแบ๊วในรูปที่กินมะม่วงกัน พี่ก็รู้สึกว่าพี่แอบผ่องเหมือนกัน อิ๊อิ๊

ค่ะ ต่อกันด้วย ปูแมงมุมตัวจ้อย กับปูไม่แต่งตัวค่ะ น้องปูแมงมุมตัวจ้อยถึงจะจิ๋วแต่เธอไม่กลัวใคร ไม่วิ่งจู๊ดหนีหายไปไหน ส่วนปูไม่แต่งตัวเนี่ยพบเห็นบนพื้นทราย ก็ป้องกันตัวเต็มที่เหมือนกัน คิด ๆ ก็คิดถึงปูนึ่งที่เราทานกันบนเรือเนอะ (เอ้า ไปเรื่องกินอีกจนได้)

มาค่ะ มาดูปูแต่งตัวกันบ้าง ตัวแรกก็น่าร๊ากมิใช่หยอก แต่ไม่ค่อยอยู่เฉยโฟกัสยากนิดส์นึงค่ะ ส่วนตัวที่สองปูแต่งตัวกระเทยยักษ์ หน้าตาขึงขังเอาเรื่อง แต่รักสวยรักงาม สงสัยต้องทานฮอร์โมนมากกว่านี้หน่อยจะได้ดูเป็นหญิงมากขึ้น  เอ๋อ เบริ์ดเดย์ว่า เหมือนกระเทยไทยยักษ์ใส่วิกผมบลอนด์อ่ะค่ะ    :(  หินก้อนนั้น มีปูแต่งตัวรวม ๆ กันประมาณ 3 ตัวได้

หนูดีพันธุ์เดียวกัน รูปแรกนู๋ดีตัวนี้อยู่ร่วมชายคากับภรรยาหลวงและภรรยาน้อย ส่วนรูปที่สองก็ได้แต่หวังว่าจะหาคู่ได้ในเร็ววัน  ทำไมผู้ชายสมัยนี้ชอบมีกิ๊กกันจริงจริ๊ง

ต่อมาเก๊าะ หนูดีอีกนั่นแหละ เหลืองสด ทำให้นึกถึง jello ของเมืองนอก สีเงี้ยสดแบบนี้เลยค่ะ ดีว่าปากคาบเร็กอยู่ ม่ายงั้นคงเผลอละเมอคว้าหนูดีมาเคี้ยวเป็นแน่แท้

ส่วนอีกตัวเป็นหนูดีตัวผอมเพรียว ทำให้เบริ์ดเดย์คิดว่า นอกจากสายพันธุ์แล้ว เมตาบอลิสซึมก็คงจะมีผลกับสัตว์เหมือนกับคนเนอะ (คิดไปโน่น)

ตัวแรกเนี้ยมันเล็กกกกกกกกกกมากกกกกกกกกกก มันโฟกัสไม่ได้อ่ะค่ะ พี่เบิ๊ดชี้ให้ดู ตาดีจริงๆ เลย ส่วนตัวที่สองเป็นตัวอวบอ้วนเหมือนขนมกินได้ อย่างที่น้องเบลูก้าน้อยว่าน่ะค่ะ มันอ้วนตุ้บจริง ๆ

หนูดีตัวสุดท้าย ไปโพสต์ไว้ในหน้าโครงการฯ พี่แม่หอยคอนเฟิร์มว่า เป็นหนูดีค่ะ แต่มันดูเหมือนตะขาบเนาะ

ไฮไลท์ของไนท์ไดฟ์ที่ 3 คือเจ้าสามตัวนี้ค่ะ แต่เอารูปมาลงเพียงสองตัวเท่านั้น  คิดถึงสลัดกุ้งมังกร คิดถึงเทปันยากิกุ้งมังกร อืมม์ แต่บ้านเราเป็นสัตว์สงวนหรือเปล่าคะ ที่เมืองนอกเค้ามีเยอะมาก แต่เค้าก็ทำประมงแบบอนุรักษ์ คือ จะมีการออกกฎหมายกำหนดขนาดของกุ้งมังกรที่สามารถจับได้ เค้าจะมีเวอร์เนียวัดขนาดเลยค่ะ ถ้ายังโตไม่พอ ก็ต้องโยนคืนทะเลไป เมื่อไหร่เมืองไทยเราจะทำให้กฎหมายเราศักดิ์สิทธิ์เหมือนต่างประเทศเนี่ย

ใกล้หมดมุขแล้วค่ะ อิอิ บอกแล้วสต๊อกภาพมีน้อย เจ้า Yellow Box Fish เนี่ย ที่จริงเจอหลายตัวนะคะ แต่ว่าขี้อายแล้วก็ไวอย่างกับปรอท บวกกับฝืมือขั้นมาร ถ่ายไม่ได้ซักที จนมาได้ shot สุดท้าย ที่พอดูได้เป็นตัว Yellow Box Fish ค่ะ    แล้วก็ม้าน้ำซึ่งตัวใหญ่ และคุณ sky พบถึง 2 ตัว แต่เบริ์ดเดย์ถ่ายได้ตัวเดียวอ่ะ บอกแล้ว ตาไม่ดี (ยายเลยขอแยกทาง)

โรคมีกิ๊กระบาดลงไปถึงใต้ทะเลแล้วหรอ หนูดีนี่อินเทรนจิงๆเลย  ;)

สุดท้ายแล้วครับ คราวนี้มุขหมดขนานแท้ ภาพในสต๊อกหมดแล้วค่ะ     :(

น้องปลาสิงโตค่ะ ก็เจอเยอะมาก แต่ว่าไม่เท่าไดฟ์ในวันสุดท้ายที่เห็นลือกันว่าเจอกันเป็นสลัมปลาสิงโตเลยค่ะ แล้วแต่ละตัวก็กร่างมากๆ แบบว่าฉันว่ายอยู่ของฉันดีดี มาทางนี้ก็หลบเอาเองก็แล้วกัน ไม่หลบโดนเงี่ยงมีพิษ ไม่รู้ด้วย

ภาพและเรื่องสนุก :D :D :D
อ่านแล้ว...ตลกและขำดี แฝงด้วยของกินตลอด
เหมือนเรื่องทัวร์กินใต้น้ำ ....555555  :-X :-X :-X :-X :-X

เวลาเราเห็น หนูดี ก็อยากหยิบมันมากินตลอดเลยยยยย :-* :-*

น่ากลัวมากเลยครับพี่น้อง เห็นน้องนูดี้แล้วหิวขึ้นมากันเป็นทิวแถว  :-X

แต่รูปพี่เบิร์ดเก็บบรรยากาศไนท์ไดฟ์ดีจริงๆ  :)
ขอบคุณๆที่นำมาให้ัรับชมนะครับ

นึกถึงร้านนายดำเลยแฮะ ......อยากหม่ำอีกอ่ะ..... ;D ;D ;D

เออ...คือว่า ใจบุญแบบนี้ไม่เอาได้ป่ะ...ไม่อยากเป็นขี้เมาเลยอ่ะ เหนื่อยจิงจิงอ่ะ ...  ??? ???
ขอบคุณดอกปีบที่เป็นเพื่อนกัน .... แต่ไม่เมาดีกว่าเนอะ จะได้มีแรงลัลล๊า ทำงานอ่ะ แหะ แหะ  :) :) :)

ขอบคุณเบิร์ดเดย์จ้า.... ชมภาพและเรื่องราวแล้วอมยิ้มไปด้วยตลอดเลยแฮะ :-* :-* :-*

ขอบคุณผู้ชมทุกท่านที่มาให้กำลังใจนะคะ

ก็ตอนดำน้ำมันหิว อะไรมันก็เลยน่ากินไปหมดเลยงัย เห็นขาตัวเองบวม ๆ แล้วยังนึกถึงขาหมูนางรองเลย หุหุ ขอหมั่นโถวลูกซิ

 ;D ตามมาอ่านแล้วอมยิ้มสุขใจไปด้วยค่ะ เล่าเรื่องได้สนุกน่ารักจัง .. ขอบคุณนะคะ

เข้ามาชมอีกรอบค่ะ.... :) ;D :)


ภาพสวย  เล่าเรื่องได้สนุกจริงๆจ้ะ.....


Keep on shooting.....Keep on  walking.....Keep on diving..... :D 8) :o  

พี่เบิร์ดนี่อารมณ์ขัน ร่าเริงดีจริงๆ  :-X
เห็นด้วยกับพี่ๆทั้งสอง เล่าเรื่องสนุก ได้อารมณ์มากมาย

ขอบคุณแมลงปอเช่นกันครับ มีสูตรแก้เมาเรือดีๆอย่าลืมกระซิบบอกกันบ้างนะครับ เมาทีไรพลังตัดอวนลดไปเยอะเลย  :(

Journey has finished, friendship is remained  :-*

 :-X :-X :-X :-X :-X :-X 

เออแฮะ....นึกว่าเป็นคนเดียว มีเพื่อนเยอะจริงๆ ลงน้ำแล้วหิวเนี่ย.....
นี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว ไปกินข้าวกับปลา ปู กุ้ง หอย หมึก รวมถึงหนูดี ดีกว่า5555 (จินตนาการ ซ๊ะงั้น ของจริงก็ข้างแกง+ส้มตำข้างรพ.เหมือนเดิม)

ว้าว  หนูได้ข้อคิดดีๆแล้วว่า  อย่าหิวจนตาลายก่อนดำน้ำ  มิฉะนั้นขาตัวเอง  จะกลายเป็นขาหมู 55+

ส่วนเรื่องนักท่องเที่ยงฝรั่ง  อันนี้ที่อื่นหนูไม่ทราบนะค่ะ 
แต่ตอนที่หนูไปค่ายวิทยาศาสตร์ทางทะเล ไปบางแสนเน่า!!  ค่ะ  พวกหนูไปเก็บขยะ   หนูก็เห็นฝรั่งผู้หญิงคนหนึ่งเก็บขยะมากมาย  ทั้งถุงพลาสติก  ขวดน้ำ  ถุงขนม
ที่เธอไม่ได้เป็นคนทิ้ง  เหมือนเป็นจิตสำนึกของเธอที่มีต่อทะเลเลย   แต่พอเหลียวมองคนไทยแถวนั้นก็กลับนิ่งเฉย  หนูว่าถ้าทุกคนที่ไปเที่ยวกัน ณ ขนะนั้น   ลุกมาเก็บขยะกัน  หาดคงสะอาดทันตาเห็น

อยากให้ทุกคนช่วยกันคนละไม่คนละมือ  อย่างที่พี่SOS ทำกันอยู่ทุกวันนี้จริงๆ

อ่าน+ดูรูปพี่เบิร์ดเดย์เล่าแล้วอมยิ้มมีความสุขไปด้วยเลย  :-*

ขอบคุณ พี่แม่หอย, พี่สายชล ค่ะ ที่ติดตามชมและให้กำลังใจ

ขอบคุณน้องดอกปีบ พี่ว่าฮายังงัยก็ไม่เท่าซีรี่ส์ของ Oo อ่ะ

แต๊งกิ้ว Oo ที่ตามมากินขาหมูหมั่นโถว และ  ติ๋วติ้ว ที่คอยเป็นพยาบาลให้ทำให้ซ่าส์ได้ต่อเนื่อง

ขอบคุณน้อง Marine_wi ที่แวะมาอ่านและทักทายกัน พี่ก็เห็นเองหลายครั้งว่าฝรั่งเขามีจิตสำนึกที่ดีกว่าค่ะ

ขอบคุณน้อง Frappe ที่ติดตามชมและคอยตามมาขำในกระทู้อันดามันใต้ทุกกระทู้

หวังว่าจะได้เจอกันในโอกาสอันใกล้นี้และได้ร่วมรับใช้ทะเลด้วยกันนะค้าบบบบบ พี่น้อง

Live Aboard  หนแรก แต่คงไม่ใช่ มือใหม่เอากล้องลงน้ำหนแรกแน่ๆเลย

ชอบรูปกุ้งค่ะ  อ่านเพลินดี  คราวนี้มีคนมาเล่าเรื่องเยอะดีจัง ได้หลายมุมมอง

เยี่ยมค่ะ   

ได้ทราบข่าวเรื่องน้อง เบิรด์เหมือนกัน หวังว่าคง หายดีแล้ว

Take care สุขภาพด้วยนะค่ะ ;) ;)

เบิร์ดเดย์เอ๊ย!!
ลีลาเล่าเรื่องด้วยภาพและตัวอักษรของน้อง
ไม่แพ้ลีลาการเล่าด้วยตัวเองเลย......อ่ะ....
สวย....และ....ฮาาาาาาา

เป็นกระทู้สร้างความสุขความฮาได้ดีจริงๆเลยค่ะ ชอบๆ  :) :)

แล้วก็ชอบชื่อ พี่ เบิร์ดเดย์ด้วย น่ารักจัง

แล้วก็ ม้าน้ำสีสวยจังเลย หลังอานด้วย