กระดานข่าว Save Our Sea.net

ผ่านไปแล้วแบบเย็นชุ่มฉ่ำใจ .... คือ ค่ายเยาวชนนักนิยมธรรมชาติ รักษ์ทะเล ที่เกิดขึ้นจากความร่วมมือของสมาชิกชมรมนักนิยมธรรมชาติและสมาชิกของ www.saveoursea.net เมื่อวันที่ 25 - 27 พฤษภาคม 2551

เดิมตั้งใจจะใช้สถานที่บริเวณชายหาดของ อช.หาดวนกร และเกาะจาน แต่เนื่องจากฝนไม่เป็นใจ นำพายุมาพัดถล่มเสียจนเต๊นท์กระจายตีลังกา ข้าวของเสื้อผ้าของหน่วยลาดตระเวณกล้าตายเปียกปอนไปหมด  แผนสำรองจึงต้องถูกนำมาใช้อย่างฉุกละหุก  ย้ายไปใช้พื้นที่ทั้งบ้านพักและชายหาดของสถานีฝึกนิสิตวนศาสตร์ ห้วยยาง ของ ม.เกษตรฯ แทน และนอกจากลมและฝนแล้ว  คลื่นลูกโตๆยังผลัดกันถาโถมเข้ามาที่ชายหาด รายการฝึกใช้หน้ากากดำน้ำและสนอร์เกิ้ล รวมทั้งรายการออกไปดำน้ำที่เกาะจานจึงต้องถูกยกเลิกหมด

ความผิดหวังในใจ ทั้งของเด็กที่มาเข้าค่ายและบรรดาพี่เลี้ยง ย่อมมีบ้างเป็นเรื่องธรรมดา  แต่ช่วงเวลาที่ได้ทุ่มเทให้แก่กันทั้ง 3 วันสามารถทำให้ความสุขสนุกสนานเข้ามาแทนที่ และได้ทำให้ค่ายครั้งนี้ อบอวลไปด้วยความสนุกปนเสียงหัวเราะที่ตามมาตลอดเวลา

อย่างไรก็ตาม ถึงแม้จะไม่ได้ออกทะเลตามแผน แต่เป้าหมายของการจัดค่ายครั้งนี้สามารถบรรลุได้อย่างที่คาดหวังทุกประการ ..... ไม่ว่าจะเป็นจากกิจกรรมสันทนาการ  ทัศนศึกษา รวมทั้งการบรรยายจากวิทยากรทุกๆท่าน สาระความรู้เหล่านั้น ได้ซึมซาบเข้าไปในจิตใจและความทรงจำของเด็กทุกๆคน และกลายเป็นจิตสำนึกที่จะร่วมอนุรักษ์ทะเลและสภาพแวดล้อมกันต่อไป

สำหรับผู้ที่มาร่วมงานค่ายเยาวชนครั้งนี้ ประกอบไปด้วย เยาวชน จำนวน 40 คน จาก :

  1.  รร. กุยบุรีวิทยาคม  จ. ประจวบฯ  จำนวน 5 คน
  2.  รร. เตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการปราณบุรี  จ. ประจวบฯ  จำนวน 6 คน
  3.  รร. ประจวบวิทยาลัย  จ. ประจวบฯ  จำนวน 6 คน
  4.  รร. ยางชุมวิทยา  จ. ประจวบฯ  จำนวน 2 คน
  5.  รร. สามร้อยยอด  จ. ประจวบฯ  จำนวน 5 คน
  6.  รร. อ่าวน้อยพิทยาคม  จ. ประจวบฯ  จำนวน 4 คน
  7.  รร. สามัคคีวิทยาคม  จ. ประจวบฯ  จำนวน 1 คน
  8.  รร. ดำรงค์ราษฎร์สงเคราะห์  จ. ประจวบฯ  จำนวน 2 คน
  9.  รร. ดัดดรุณี  จ. ฉะเชิงเทรา  จำนวน 5 คน
10.  รร. หอวังนนท์  จำนวน 3 คน
11.  รร. พระหฤทัยคอนแวนต์  จำนวน 1 คน

มี อาจารย์ จำนวน 6 คน และนักเรียนจาก จ.เชียงราย จำนวน 2 คน  มาร่วมสังเกตการณ์

โดยเยาวชนจาก จ.ประจวบฯ หลายคน เคยผ่านค่ายเยาวชนในป่ากุยบุรี มาแล้ว

เหล่าพี่เลี้ยง ประมาณโดยรวมๆแล้วน่าจะ 40 คนได้ เป็นอาสาสมัครจาก SOS จำนวน 14 คน และที่เหลือเป็นสมาชิกของชมรมนักนิยมธรรมชาติ ที่มีทั้งอาสาสมัครเป็นพี่เลี้ยง และฝ่ายโภชนาการ ซึ่งรวมบางคนที่เป็นลูกครึ่งทั้งสมาชิกชมรมฯ และสมาชิก SOS ด้วย

กิจกรรมในวันแรก  เรานัดทำพิธีเปิดค่ายฯกันที่ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงชายฝั่งประจวบคีรีขันธ์์ .... โดยเริ่มกิจกรรมด้วยการให้เยาวชนและพี่เลี้ยงบางส่วนวิ่ง 50 เมตร ฝ่าฝนมายังห้องประชุมของศูนย์ฯ ติดๆกับโรงเพาะหอย เนื่องจากทางศูนย์ฯไม่อนุญาตให้รถบัสเข้ามาด้านใน  ส่วนเยาวชนจาก จ.ประจวบฯ จะทะยอยกันมาทีละโรงเรียน ซึ่งกว่าจะมากันครบ ก็ 9 โมงกว่าๆ

เมื่อพร้อมหน้าพร้อมตากันแล้ว  กิจกรรมสันทนาการก็เริ่มขึ้นด้วยเสียงเพลงจากราชพร ซึ่งเป็นทั้งศิลปินรับเชิญ  พิธีกร และผู้ดำเนินรายการ ชนิด Three in one เลยทีเดียว

การละลายพฤติกรรมของเยาวชนด้วยกิจกรรมสันทนาการประเภทร้องๆเต้นๆ เป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับการทำค่ายเยาวชน ซึ่งมีเยาวชนมาจากต่างโรงเรียนกัน  นอกจากช่วยให้ผ่อนคลายแล้ว ยังสามารถช่วยทำให้เด็กๆรู้จักสนิทสนมกันได้เร็วขึ้นอีกด้วย

แต่ก่อนจะส่งไปให้เด็กๆปฏิบัติกัน  คุณๆพี่เลี้ยงก็ต้องออกวาดลวดลายเป็นตัวอย่างให้ดูเสียก่อน แล้วจึงให้เด็กทำตาม

ถ้าเด็กๆให้ความร่วมมืออย่างดี  ความสนุกครึกครื้นและเสียงหัวเราะจะตามมาอย่างรวดเร็ว

การให้เด็กจดจำสิ่งของประจำตัวของเพื่อนคนอื่นๆอย่างเกมส์นี้  เป็นอุบายที่จะช่วยทำให้เด็กๆสามารถจำชื่อเพื่อนให้ได้นั่นเอง .... มีพี่เลี้ยงหลายคนผสมโรงด้วย

เมื่อบรรยากาศผ่อนคลาย และเด็กๆเริ่มคุ้นเคยกัน  ก็มาถึงอะไรที่เป็นพิธีการเสียบ้าง ....

ผู้ก่อการจากคน 2 กลุ่ม คือ น้องต้น จากชมรมนักนิยมธรรมชาติ และคุณสายชล จาก SOS ได้กล่าวต้อนรับเยาวชนที่มาเข้าค่าย และกล่าวถึงวัตถุประสงค์และเป้าหมายของการจัดค่ายเยาวชนครั้งนี้

แล้วก็ถึงคิวของ ผ.อ.ศูนย์ฯ .... เจ้าของสถานที่ และวิทยากรรับเชิญ

ไม่ใช่ใครที่ไหน .... แม่หอยของหมู่เฮานั่นเอง

ความสำคัญของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ ..... ท่าน ผอ.มอบหมายให้คุณมนตรี บัวบาล เป็นผู้ให้ความรู้แก่เยาวชน

หลังจากนั้น น้องๆเยาวชน  ครู และพี่เลี้ยงก็แยกๆกันไปชมบ่อเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำประเภทต่างๆ โดยมีเจ้าหน้าที่คอยอธิบายอย่างใกล้ชิด

ฝนหยุดแล้ว ..... ถึงเวลาไปชมแนวป่าชายเลนและช่วยกันปลูกเสริมป่าชายเลน ซึ่งพื้นที่ของจุดที่จะลงปลูกไม้ชายเลนมีไม่มากนัก  เราจึงต้องแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มใหญ่ โดยกลุ่มหนึ่งไปเดินชมธรรมชาติป่าชายเลนตาม Walkway และอีกกลุ่มหนึ่ง มาลงย่ำเลนเพื่อปลูกไม้ชายเลน และจะสลับกัน

ทางศูนย์ฯ ไม่มีเวลาพอที่จะเพาะกล้าไม้ไว้ให้  จึงได้จัดเตรียมฝักโกงกางไว้ให้แทน โดยมีคุณอู๋ เป็นผู้บรรยายถึงคุณประโยชน์และความสำคัญของป่าชายเลน พร้อมแนะนำวิธีปักฝักโกงกางอย่างละเอียด

เยาวชนชุดนี้ให้ความสนใจกับการบรรยายทุกๆเรื่อง เพราะบางเรื่องเป็นเรื่องใกล้ตัว อยู่กับมันทุกวัน แต่ไม่เคยได้รู้ถึงความสำคัญของสิ่งเหล่านั้น อย่างเรื่องป่าชายเลนนี้ก็เช่นกัน

ศูนย์ฯมีแนวลำคลองอยู่รอบๆ และปกติ ทางศูนย์ฯเองก็ปลูกเสริมแนวป่าชายเลนตามแนวข้างลำคลองเหล่านั้นอยู่เป็นประจำแล้ว

ดังนั้น จุดที่ทางศูนย์ฯจัดไว้ให้พวกเราปลูกไม้ชายเลนคือ มุมหนึ่งของริมลำคลองหลังบ่อเพาะเลี้ยงนั่นเอง .... ความยากลำบากคงไม่ได้อยู่ที่ตอนลงไปย่ำเลน แต่น่าจะอยู่ที่ตรงที่จะต้องตะกายขึ้นลงเขื่อนริมคลองต่างหาก .... แต่ก็ไม่เกินความสามารถของเยาวชนและพี่เลี้ยงไฮเปอร์กลุ่มนี้อยู่แล้ว

มีการแบ่งหน้าที่กันเองเป็นอย่างดี ....

พวกหนึ่งจะอยู่ด้านบนก่อน เพื่อช่วยกันมัดฝักโกงกางเข้ากับไม่ไผ่ที่จะใช้ปักลงในเลนพร้อมกัน เพื่อช่วยค้ำยันฝักโกงกางไว้จนกว่ารากจะช่วยยึดลำต้นสู้กระแสน้ำได้

พี่เลี้ยงที่นำโดยน้องเด็กน้อยและเด็กอีกชุดหนึ่ง จะลงไปเคลียร์พื้นที่ที่มีเศษไม้ท่อนใหญ่ๆที่ไหลตามน้ำมากองขวางทางอยู่

และเมื่อพร้อมก็ลงมือปักกันเลย

เก้ๆกังๆกันอยู่พักหนึ่ง .... จะลงดีหรือไม่ลงดี .... จะเลอะหรือไม่เลอะ .... จะหล่นหรือไม่หล่น

แล้วก็ลงไปเละเทะร่วมกัน

ไม่ว่าจะเป็นพื้นที่ของใคร ถึงจะไม่ใช่หน้าบ้านตัว .... แต่ทุกคนล้วนทำด้วยใจ เพื่อทะเลและแผ่นดินของไทยด้วยกันทั้งนั้น

น้องคนนี้ ฉีกออกไปอีกมุมหนึ่ง .... ก้มหน้าก้มตาปักๆๆๆๆ แถมยังย้ายฝักที่เพื่อนๆที่กลัวเลนปักเอาไว้ชิดเขื่อน ออกไปปักใหม่ในที่ที่เหมาะสม

ผลงานบางส่วน ... ที่เราสามารถติดตามผลได้ไม่ยากนัก หากเดินทางลงใต้เมื่อไร เพียงแค่แวะเข้าไปนิดเดียว ก็ได้ชื่นชมผลงานกันแล้ว

เสร็จแล้วก็ล้างแข้งล้างขากันซะ เพื่อเตรียมพร้อมที่จะไปเดินชมป่าชายเลนกันต่อไป

Walkway ผ่านแนวป่าชายเลนของศูนย์ฯ นั้น  วัตถุประสงค์หลักที่สร้างไว้น่าจะเป็นทางเดินไปยังเครื่องสูบน้ำที่ตั้งอยู่ที่ปลายทางเดินซึ่งยื่นออกไปในทะเลนั่นเอง ....

ในทุกวันนี้กลับใช้ประโยชน์ได้มากกว่านั้น  ถึงทางเดินจะแคบ และมีระยะทางไม่มากนัก เดินกันครู่เดียวก็สุดแล้ว แต่กลับสามารถใช้เป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติป่าชายเลนได้เป็นอย่างดี  และเหตุผลที่ต้องแบ่งเป็นกลุ่มย่อยก็เพราะ จะลำบากมากๆถ้าจะต้องเดินสวนกันบนเส้นทางนี้

มีอะไรน่าสนใจเยอะแยะ กลุ่มไหนๆเดินมา ก็ต้องชี้ชวนกันดูสัตว์หลายๆชนิดกันตลอดเวลา

ที่ยั๊วเยี๊ยไปหมดเห็นจะเป็นปูผู้แทน (ปูก้ามดาบ) ที่ชูมือกันสลอนบนหน้าเลน

ที่ประทับใจเด็กๆ แต่เป็นที่เจ็บใจของแม่หอย คือ ....... เจ้าปลาตีนตัวโตๆ นี่แหล่ะ

ลมค่อนข้างแรง  สองสายจึงไม่ได้เดินตามออกไปยังเครื่องสูบน้ำที่ตั้งอยู่ปลายทางเดิน  แต่สามารถดูภาพจากกระทู้ของน้อง Seaman ในห้องนั่งเล่นได้

ย้อนกลับมาถึงต้นทาง .... แม่หอยกรุณาบรรยายสรุปเกี่ยวกับป่าชายเลนให้เด็กและพี่เลี้ยงฟัง รวมทั้งตอบข้อซักถามด้วย

ผ่านมาหมดทุกกิจกรรมที่จะต้องร่วมกันทำที่ศูนย์ฯแล้ว  ทุกคนมารวมกันที่ห้องประชุมเพื่อพักผ่อนและร่วมรับประทานอาหารกลางวัน

ก่อนลาจากกัน .... แม่หอยกล่าวความในใจให้เยาวชนที่มาเข้าค่ายได้ทราบหลายเรื่อง ที่เด่นสุดเป็นเรื่องความประทับใจที่ได้เห็นปลาตีนตัวโตๆ .... ประทับใจแม่หอยอย่างไร ไปถามกันเอาเองครับ

ของที่ทางกลุ่มผู้จัดทำค่ายเยาวชนมอบให้แม่หอยเป็นการตอบแทนน้ำใจ เป็นหนังสือเล่มโตๆ 2 เล่ม พร้อมโปสเตอร์จากกระทรวงทรัพย์ฯปึกหนึ่ง โดยให้เยาวชนคนหนึ่งเป็นตัวแทนมอบให้แม่หอย แล้วจึงลาจากกัน

ระหว่างนี้  เราได้มองเห็นปัญหาที่เกิดจากฝนที่ตกอย่างหนัก  ลมแรงจัด  คลื่นลูกโต  ดังนั้น การที่จะไปกางเต๊นท์พักแรมที่แนวหาดของ อช.หาดวนกร จึงไม่น่าจะเหมาะสมและปลอดภัย  ทำให้ตามกำหนดการเดิมที่จะไปพักที่อุทยานฯ  ฝึกการใช้หน้ากากดำน้ำและท่อสนอร์เกิ้ล รวมทั้งการออกทะเลไปเกาะจาน ต้องยกเลิกทั้งหมด และได้ติดต่อขอใช้ที่พักในสถานีฝึกนิสิตวนศาสตร์ ห้วยยาง ของ ม.เกษตรฯ ที่อยู่ใกล้ๆกันแทน

เมื่อคืนก่อนที่พวกเราไม่ถึงสิบคน นอนพักในเต๊นท์ยกพื้นของ อช.หาดวนกร ต้องผจญกับฝนที่ตกหนักและลมที่กรรโชกแรงจัด จนน้ำฝนเล็ดลอดเข้ามาทำให้เครื่องนอนเปียกปอนไป  และขณะที่กำลังออกจากห้องประชุมของศูนย์วิจัยฯ  ลมและฝนได้กระหน่ำลงมาอย่างหนักตามวาจาสิทธิ์ของแม่หอยที่กล่าวอวยพรเด็กๆไว้ก่อนหน้า .....

เราต้องขับรถไปแวะขนของทั้งของสองสาย และของน้องๆจาก กทม.ที่เพิ่งมาถึงตอนเช้ามืด ที่เก็บไว้ในเต๊นท์ โดยไม่ได้นึกถึงเลยว่า ฝนที่กำลังตกนี้จะมีผลอะไรกับสมบัติของพวกเราหรือไม่

เมื่อไปถึง .... ต้อง ตะลึงตึ่งตึงๆๆๆ ..... เต๊นท์ของสองสายยังอยู่ในสภาพดี เพราะถูกผูกโยงไว้อย่างดี แต่พอเปิดเข้าไป พบว่า ลมที่แรงจัดได้อัดน้ำลอดเข้าไปนองอยู่บนพื้น  ของที่ตากและผึ่งไว้ก็ไม่มีโอกาสแห้ง  แต่เต๊นท์ที่น้องๆเก็บของไว้นี่สิ  โค่นตีลังกาหงายหลังไป 1 หลัง ส่วนอีกหลังนั้น หลังคายุบลงมากองอยู่บนเป้ของน้องๆ  ทุกอย่างเปียกโชกหมด .... พวกเราช่วยกันเก็บและย้ายของท่ามกลางสายฝน เพื่ออพยพไปพักที่เรือนนอนของสถานีฝึกนิสิตวนศาสตร์

เรือนพักของเยาวชนทั้งชายและหญิง จะตั้งอยู่ติดกับโรงอาหาร  ส่วนของพี่เลี้ยงทั้งของชมรมฯ และ SOS จะอยู่ในเรือนนอนหลังเล็กที่อยู่ถัดไป ซึ่งนอกจากจะนอนสบาย  ห้องน้ำแยะ แล้ว  ยังมั่นใจได้ว่า ถ้าทั้งลมทั้งฝนกระหน่ำลงมา ก็ไม่สามารถกล้ำกรายเข้ามายังสมบัติของพวกเราได้อีกแล้ว

ช่วงเย็น หลังจากที่เก็บของให้เข้าที่  อาบน้ำอาบท่ากันแล้ว  ทุกคนไปรวมตัวกันที่โรงอาหาร เพื่อรับประทานอาหารเย็นและทำกิจกรรมกันต่อไป

การจัดที่นั่งให้นั่งแยกกันไปตามกลุ่มที่ถูกจัดแบ่งไว้  จะคละกัน พยายามไม่ให้เด็กจากโรงเรียนเดียวกันอยู่กลุ่มเดียวกัน และพี่เลี้ยงก็จะผสมกันทั้งพี่เลี้ยงจากชมรมฯ และพี่เลี้ยงจาก SOS

บรรดาพี่เลี้ยงและเด็กๆจะช่วยกันลำเลียงข้าวปลาอาหารไปยังโต๊ะของกลุ่มตัวเอง

เป็นธรรมเนียมของชาวค่าย .... ก่อนจะลงมือทานอาหาร  จะต้องมีตัวแทนพี่เลี้ยงออกมากล่าวนำทุกคน ในการพิจารณาอาหาร  เพื่อให้ได้สำนึกถึงคุณค่าของอาหารทุกอย่างที่เราจะกินเข้าไป

วันนี้ เป็นหน้าที่ของพี่ต้า ....

อิ่มหนำสำราญแล้ว ก็เป็นรายการกิจกรรมเข้าจังหวะเพื่อย่อยอาหารกันสักเล็กน้อย

เมื่อซักซ้อมตระเตรียมกันพร้อมแล้ว  ก็ถึงเวลาที่เด็กๆต้องออกมาแสดงท่าทางประกอบการนำเสนอคำขวัญและชื่อของกลุ่ม

กลุ่มนี้  ล่มมากที่สุด และเรียกเสียงฮาได้มากที่สุด

... และต้องขอโทษที่ไม่สามารถนำภาพมาเสนอได้ครบทุกกลุ่ม เนื่องจากแสงไม่ถึงมืดไปบ้าง ไม่ชัดบ้างครับ

รายการสุดท้าย ตามคิวจะต้องเป็นการนำเสนอสไลด์ และการบรรยายเรื่องราวเกี่ยวกับทะเลและแนวปะการัง โดยป้าสายชล  แต่เนื่องจากเกาะจานก็ไม่ได้ไป  น้ำก็ไม่ได้ดำแล้ว  อุปกรณ์การนำเสนอของที่นี่ยังไม่อำนวยอีกด้วย  เพราะโปรเจคเตอร์ไม่มี  จะต่อคอมพิวเตอร์กับทีวีโดยตรงก็ทำไม่ได้ เพราะทีวีแขวนอยู่สูงไปสายต่อไม่ถึง

คุณสายชลจึงเปลี่ยนแผน เป็นการพาเด็กๆลงไปใต้ทะเลด้วยจินตนาการของตัวเอง โดยการให้หลับตา และนึกว่าตัวเองได้ลงไปแหวกว่ายอยู่ใต้ทะเล พร้อมกับบรรยายนำว่าได้พบเห็นสัตว์นานาชนิด และหลังจากนั้น จึงได้ฉายวิดิโอจากกล้อง เรื่องทะเลไทยและปัญหาผลกระทบต่างๆ และวิดิโอเกี่ยวกับสัตว์ชนิดต่างๆในแนวปะการัง ซึ่งเด็กๆให้ความร่วมมือและให้ความสนใจเป็นอย่างมาก ก่อนจะแยกย้ายกันไปพักผ่อน

เช้าตรู่ของวันที่สอง .... ฝนตั้งเค้าครึ้มๆอยู่กลางทะเล ยังมาไม่ถึงฝั่ง  บนฟ้าพอจะยังมีช่องให้แสงอาทิตย์สาดออกมาได้

มองผ่านกิ่งสนออกไปในทะเลใต้ดวงอาทิตย์ มองเห็นเกาะจานอยู่ลางๆ

พวกเด็กๆและพี่เลี้ยงตื่นกันแต่เช้าเพื่อออกมาสูดอากาศ และรับแสงอาทิตย์ยามเช้าบริเวณชายหาด  และคงจะมาดูทะเลด้วยความหวังที่จะได้ลงเล่นน้ำกันบ้างในวันนี้

ลมอ่อนลง  คลื่นลูกเล็กลง .... มาลุ้นบ่ายนี้กันอีกทีดีกว่า

กิจกรรมเริ่มต้นที่โรงอาหาร .... ถึงแม้จะอึดอัดบ้าง แต่การที่จะไปเริ่มต้นที่กลางแจ้งก็ไม่มั่นใจว่าจะต้องหอบข้าวปลาหนีฝนกันหรือเปล่า

กิจกรรมเข้าจังหวะ เพื่อกระตุ้นอะดรีนาลีน

พี่เลี้ยงเดินทางมาสมทบกันครบหมดแล้ว  จึงให้มีการถ่ายภาพร่วมกัน

และให้มีการแนะนำตัวเองทีละคน ชนิดมุขใครมุขมัน ....

กิจกรรมสำรองที่นำขึ้นมาเป็นกิจกรรมจริงแทนการออกไปดำน้ำที่เกาะจานคือ ทัศนศึกษาที่ Aquarium ของอุทยานวิทยาศาสตร์หว้ากอ

ก่อนเข้าชม  พี่ต้น บรรยายให้ทราบถึงที่มาและวัตถุประสงค์ของทัศนศึกษาครั้งนี้ และแนะนำให้รู้จักกับเจ้าหน้าที่ที่จะนำชมและบรรยายให้พวกเรา

เริ่มจากปลาในแนวป่าชายเลน ....

ปลาในแนวปะการัง .....

 :)

ในตู้ใหญ่ .... ฉลามหูดำ ว่ายเรื่อยเปื่อยอย่างหงอยๆ

หูช้างตัวนี้ ไม่ทราบว่าครีบมันเปื่อยเอง หรือโดนนักล่าร่วมตู้หยอกเอา

จุดเด่นของที่นี่คือ อุโมงค์ใต้น้ำ นี่แหล่ะครับ ....

วันนี้เป็นวันเสาร์ จึงไม่ได้มีแต่เพียงกลุ่มเราเท่านั้น  แต่มีนักเรียนอีกหลายกลุ่มที่มาทัศนศึกษาเช่นเดียวกัน เพียงแต่กลุ่มเราพิเศษกว่า ตรงที่มีคนบรรยายให้ด้วย .... แต่เลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องมาแออัดยัดเยียดกันอยู่ในอุโมงค์นี้ เพราะทุกคนจะชื่นชมกันอยู่เป็นเวลานาน ไม่ค่อยยอมเคลื่อนไปข้างหน้ากัน

กลุ่มของพวกเราเดินพ้นอุโมงค์ออกมาชม Touch Pool ที่ด้านนอกอยู่พักหนึ่ง  พอมีการดำน้ำให้อาหารปลา กลุ่มเราก็เดินย้อนกลับ พยายามจะเข้าไปในอุโมงค์เพื่อชมเจ้าหน้าที่ลงดำ Scuba ให้อาหารปลาในตู้

แต่คนหนาแน่นเหลือเกิน  ทำให้เข้าใจพวกปลากระป๋องได้ดีเลยว่ารู้สึกยังไง ......

พวกเราเหล่าพี่เลี้ยงจาก SOS ก็ดำน้ำเห็นปลาชนิดที่มีอยู่ในตู้มานับไม่ถ้วนครั้งกันทุกคน แต่ก็ยังอดไม่ได้ที่จะแห่ตามชาวบ้านเข้าไปดูคนดำน้ำในตู้เลี้ยงปลา

ก่อนจบรายการ  มีการบรรยายสรุป และกล่าวขอบคุณพร้อมอำลากันเล็กน้อย

มาทราบจาก Feedback ของเด็กนักเรียนประจวบฯหลายๆคน ว่าเคยมาที่นี่หลายครั้งแล้ว แต่ครั้งนี้ได้สาระความรู้มากที่สุด .... ได้ยินแล้วชื่นนนนจายยยย .....

หลังอาหารกลางวันก่อนเดินทางกลับที่พัก .... มีการเก็บภาพหมู่ตามธรรมเนียม

เมื่อกลับถึงที่พัก .... ฝนที่ตกพรำๆมาตลอดเช้าหยุดสนิท  แดดเปรี้ยง  ลมเปลี่ยนทิศหอบเมฆฝนลงทะเล  คลื่นลูกเล็กลง  แล้วจะให้ทำอะไรหรือครับ ....

.... ประกวดก่อกองทราย และเล่นน้ำทะเลน่ะสิครับ .... เอ้า ..เฮ

น้องเค้าแบ่งงานกันเป็นสองพวก ... พวกนึงทำหน้าที่กอบทรายเปียกเอาไปส่งให้เพื่อนบนหาด

ไหนๆก็ไม่ได้ใช้ดำน้ำแล้ว  ตีนกบใครไม่รู้ เอามาใช้เป็นอุปกรณ์ขนทรายซะเลย

วิธีลำเลียงทรายขึ้นฝั่ง  หลายคนจะใช้วิธีกอบเอาไว้ในวงแขน ....

น้องคนนี้ไอเดียบรรเจิด  โกยมาใส่ไว้ในชายเสื้อ แล้วอุ้มไปส่ง .... ดูแล้วน่าจะได้ปริมาณทรายมากกว่ากอบไว้ด้วยแขนนะครับ

ส่วนอีกพวกที่ทำหน้าที่ก่อร่างสร้างรูป ก็ดูเหมือนจะมีการแบ่งหน้าที่ย่อยออกไปอีก เป็นสถาปนิกผู้ออกแบบ  วิศวกรโครงสร้าง  นักตบแต่ง  ช่างก่อสร้าง ฯลฯ

เป็นรูปเป็นร่างขึ้นเรื่อยๆ ....

 ;)

 ;D

 :o

สำเร็จในที่สุด  :)

 :)

 ;)

 :D

กลุ่มนี้เค้าบอกว่ามีฉลามวาฬด้วย แต่อยู่ใต้ทราย มองเห็นแต่ครีบหลังเท่านั้น

ถึงเวลาบันเทิงแล้ว  ลงน้ำโต้คลื่นกันดีกว่า

พี่ๆน้องๆกระโดดเล่นคลื่นกันอยู่แบบนี้ได้เป็นชั่วโมงไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย โดยมีพวกพี่เลี้ยงที่ว่ายน้ำแข็งๆคอยเป็นการ์ดอยู่ด้านนอก เพื่อความปลอดภัยของน้องๆ

พี่เลี้ยงอีกกลุ่มหนึ่งที่ว่ายน้ำไม่แข็งหรือไม่ก็ขี้เกียจตัวเปียก  นั่งเฝ้าดูน้องๆอยู่ใต้ร่มไม้เหนือหาด

เหนื่อยๆขึ้นมา ก็มีน้ำหวานใส่น้ำแข็งอยู่บนรถเข็นที่พี่ๆเตรียมมาไว้บริการน้องๆ

เดินขึ้นจากน้ำมาไล่ๆกัน แต่ยังไม่ยอมขึ้นมาบนหาด  แต่กลับไปมุงดูอะไรกันอยู่ไม่ทราบ

พอทะยอยกันเดินออกมา จึงทราบว่า ช่วยกันจับนายแอ้มหมกทรายนั่นเอง .... โสน๊าน่า

ก่อนอาหาร มีกิจกรรมเข้าจังหวะเช่นเคย แต่คราวนี้ มีพี่เลี้ยงบางส่วนออกไปโชว์ด้วย

หลังอาหารมีการแจกรางวัลของกิจกรรมก่อกองทราย และตอบปัญหาที่แม่หอยฝากมาถาม

 :)

ฝนไม่ตกแล้ว  คืนนี้จึงไปทำกิจกรรมรอบดวงเทียนที่ริมหาดได้ ...

... เป็นเกมส์ที่ต้องออกแรงกันหน่อย ซึ่งมาทราบทีหลังว่า เกมส์ประกอบเพลงนี้ มีน้องไอนุคนเดียวที่เต้นได้ ... น่าสงสารน้องๆที่ต้องเต้นตามจริงๆเล๊ย

เพลงนี้ก็มันส์  สองสายหัวเราะกลิ้งอยู่ด้านหลัง .... ดูดีๆสิ ใครออกไปดิ้นน่ะ

ตามมาด้วยการนำเสนอของแต่ละกลุ่มถึงสิ่งที่ได้พบเห็น ประสบการณ์ และความประทับใจที่ได้รับจากการเข้าค่ายครั้งนี้

ค่ายดำเนินมาจนใกล้ถึงวันสุดท้ายแล้ว  เด็กๆได้พบได้เห็น ได้เรียนรู้ในหลายๆสิ่งที่วิทยากรและพี่เลี้ยงพยายามถ่ายทอดให้จนหมดแล้ว ..... ป้าสายชลจึงออกมาบรรยายสรุปถึงเรื่องราวและปัญหาต่างๆที่เกิดจากน้ำมือมนุษย์และส่งผลกระทบถึงทะเล ซึ่งส่งผลกระทบกลับมายังการดำรงชีพของมนุษย์อีกต่อหนึ่ง รวมถึงความคาดหวังของชมรมฯ และ SOS ที่มีต่อตัวน้องๆเยาวชน ซึ่งกำลังจะกลายเป็นผู้ใหญ่ในเวลาอันใกล้นี้ ในการช่วยกันอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมต่อๆไป

มาถึงรายการสุดท้าย คือ พี่คุยกับน้อง และรับขวัญด้วยการผูกข้อมือ

ที่ชอบมากๆคือ ท่านั่งของผู้อาวุโสของกลุ่มนี้ .....

 :)

 ;D

 ;)

 :D

รุ่งเช้าของวันสุดท้ายแล้ว .... ผมออกไปตามหาดวงตะวันเช่นเคย แต่วันนี้มีเมฆก้อนใหญ่บังอยู่  มีเพียงแสงสาดลอดออกมาเท่านั้น

มีน้องๆหลายๆคนออกมาเดินดูผลงานการก่อกองทราย เพราะอยากรู้ว่า ข้ามไปคืนนึงแล้ว จะถูกคลื่นซัดหายไปหมดหรือไม่

ที่ยังอยู่แบบไม่สะดุ้งสะเทือน เห็นจะเป็น 2 กลุ่มนี้ เพราะเล่นไปก่อกันอยู่เหนือหาดโน่น คลื่นจึงซัดไปไม่ถึง

ที่ยังพอดูแล้วรู้ว่าเป็นรูปอะไร เพราะถูกคลื่นซัดหายไปบ้าง

แต่ที่แน่ๆ  ฉลามวาฬน่ะ ว่ายหายไปครึ่งตัวแล้ว

ขณะที่กำลังมองหากองทรายที่สื่อถึงอควาเรี่ยม  ซึ่งหายไปจนดูแทบไม่ออกแล้วว่าเคยหน้าตาเป็นอย่างไร

ได้ยินเสียงกรี๊ดลั่นหาด  จนต้องรีบหันไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น .... ปรากฎว่า มีน้องผู้หญิงคนนึงร้องพร้อมเต้นเร่าๆไล่สุนัขสองตัวที่มายืนปัสสาวะรดกองทรายที่กลุ่มของเธอช่วยกันทำขึ้นมาจนได้ที่ 1

กองนี้ไงครับ ....

กลับไปที่โรงอาหาร .... หลังอาหารเช้า  พี่เลี้ยงที่ต้องเดินทางกลับตั้งแต่ช่วงเช้า ถูกนำตัวมาประจาน

มุมจ่ายอาหาร ที่มีป้าแอ๊ดของเด็กๆ หรือ แปร๊ดของน้องๆ เป็นผู้อำนวยการ ... กองทัพต้องเดินด้วยท้อง ถ้าไม่มีหน่วยนี้  น้องๆคงไม่มีแรงมาเต้นแร้งเต้นกาแน่ๆ

มุมล้างจาน ที่พี่ๆน้องๆจะมาช่วยกันล้างหลังอาหารทุกมื้อ

วกกลับมาริมทะเลอีกครั้ง .... เริ่มรายการด้วยการร้องรำทำเพลงเชื่อมสามัคคีกัน

ต้นเสียงอยู่ตรงนี้ .....

แล้วให้เด็กๆแยกย้ายกันไปจับกลุ่มกับเพื่อนๆที่มาจากโรงเรียนเดียวกัน เพื่อช่วยกันคิดว่า หลังจากจบค่ายนี้แล้ว จะนำสิ่งที่ได้รับจากการเข้าค่ายนี้ ไปทำอย่างไรต่อไปกับที่โรงเรียนและชุมชนของตัวเอง แล้วนำมาเสนอต่อที่ประชุมของค่าย

บรรดาพี่เลี้ยงก็ใช้เวลาในช่วงที่ให้การบ้านน้องๆไปนี้ มานั่งคุยกันถึงปัญหา และสรุปผลของการทำค่ายครั้งนี้

ใช้เวลาพอสมควร ก็ให้น้องๆออกมานำเสนอทีละโรงเรียน

แล้วก็มีรายการให้เดินไปแตะที่ตัวคนที่ตัวเองอยากใช้เป็นแม่แบบในเรื่องต่างๆตามที่พี่ต้นจะบอก

ถึงเวลาอำลากันจริงๆแล้ว .... สำหรับชาวค่ายต้องใช้วิธีร่ำลาแบบเวียนเทียนรอบวง

ภาพหมู่ใหญ่ก่อนลาจาก .....

ภาพหมู่เล็ก ....  พี่เลี้ยงจาก SOS และพี่เลี้ยงลูกครึ่งชมรมฯ ผสม SOS

มารอส่งน้องๆขึ้นรถกลับบ้านจนคนสุดท้าย ....

การทำค่ายเยาวชนนักนิยมธรรมชาติ - รักษ์ทะเล ของสมาชิกชมรมนักนิยมธรรมชาติ และสมาชิก www.saveoursea.net ในครั้งนี้ นับได้ว่าประสบผลสำเร็จตามเป้าหมายที่กำหนดไว้ ถึงจะไม่ครบทั้ง 100 %  .....  กิจกรรมหลักต้องถูกยกเลิกไปบ้าง และกิจกรรมสำรองต้องถูกนำมาใช้ แต่จากความร่วมมือร่วมใจของเยาวชนที่มาเข้าค่ายและพี่เลี้ยงทุกๆคน  ทำให้ค่ายเยาวชนครั้งนี้ผ่านไปได้ด้วยดี

ต้องขอขอบคุณ

1.  เยาวชนทั้ง 40 คน ที่ทำตัวมีชีวิตชีวา ทำให้การทำกิจกรรมต่างๆมีสีสัน รวมทั้งตั้งใจรับสาระต่างๆที่วิทยากรมอบให้

2.  อาจารย์ทุกท่าน ที่คัดเลือกเด็กคุณภาพกลุ่มนี้มาให้เรา

3.  แม่หอย ที่เสียสละเวลาอันมีค่ามาคอยดูแลให้ความรู้แก่เยาวชน ทั้งที่ศูนย์ฯ และที่หว้ากอ และคณะเจ้าหน้าที่ ที่ศูนย์ฯ ที่มาคอยดูแลและอำนวยความสะดวกทุกเรื่องในระหว่างที่ทำกิจกรรมอยู่ในศูนย์ฯ

4.  น้องต้น และบรรดาพี่เลี้ยงจากชมรมนักนิยมธรรมชาติทุกคน

และ สุดท้ายคือ บรรดาพี่เลี้ยงจาก SOS ทั้ง 12 คน ที่เสียสละเวลาส่วนตัวและเวลาทำงาน ไปร่วมกันทำกิจกรรมค่ายเยาวชนจนสำเร็จลุล่วง ด้วยความหวังว่า เยาวชนเหล่านี้ จะเป็นกำลังสำคัญในการอนุรักษ์ทะเลไทยและสิ่งแวดล้อมร่วมกับพวกเราต่อไปในวันข้างหน้า......

ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกิจกรรมนี้ค่ะ  :-*

.....ยินดีและได้เป็นส่วนหนึ่งของงานนี้.....และคงได้ไปร่วมกิจกรรมอื่นอีกในอนาคตครับ..... :-* :D

จุใจจัง ขอบคุณค่ะ พี่สายน้ำ ....
ดีใจที่เห็นรอยยิ้มทุกคนค่ะ... :-* :-*

ขอโทษทีครับที่มาสรุปช้าไป .... อย่างที่บอกครับ เครื่องคอมพ์เดี้ยงไปทั้ง 2 เครื่องเลย  พอหายเดี้ยง ก็รีบปั่นรูปปั่นโพสต์นี่แหล่ะครับ  กว่าจะมาสรุปได้  กระทู้เฮฮาของน้อง Seaman ก็ยาวไปถึงประจวบฯแล้ว .... ยังมีรูปเหลือนิดหน่อย เดี๋ยวจะตามไปแจมที่กระทู้น้อง Seaman ครับ

เค้าว่ายิ้มมากๆ ทำให้หน้าอ่อนไปสิบปี.. เห็นหน้าพี่เลี้ยงแต่ละคนยิ้มอย่างงี้.. รับรอง..ปิ๊งไปอีกหลายปี..  :-* :-*

มีข่าวดีมาบอก.....ลำดวนเพิ่งทำความสะอาดภายในรถตู้เย็นซิ่ง และได้พบหมวกสีน้ำเงิน ตัวอักษรด้านหน้าหมวกขึ้นต้นด้วยตัว N  ด้านในหมวกมีถุงสีดำหุ้มห่อกล้องถ่ายภาพ Digital จิ๋วไว้เรียบร้อย ในช่องเก็บของหลังเบาะรถ.... :)

เจ้าของหมวกและกล้องได้นั่งรถตู้เย็นซิ่งกลับจากประจวบฯ มากับสองสายและเพื่อนๆ เข้าใจว่าเธอคงดื่มด่ำกับรสหมึกย่างรสอร่อยล้ำ จึงทิ้งหมวกและกล้องซุกไว้ในช่องเก็บของ แล้วก็นั่งหม่ำหมึกย่างอย่างเพลิดเพลิน พอถึงเซ็นทรัล พระราม 2 เธอก็ลงรถไปไม่เหลียวแลหมวก (ที่ได้รับเป็นรางวัลที่เรียนดำน้ำเก่งเป็นที่ 1 ของรุ่น) และกล้องที่คาดว่าจะถ่ายภาพสวยๆจากงานค่ายเยาวชนรักษ์ทะเลที่ประจวบฯไว้ได้มากมาย

ท่านใดรู้ตัวว่าเป็นเจ้าของหมวกและกล้องถ่ายภาพ ดังกล่าวข้างต้น....โปรดมารับได้ที่บ้านสองสายนะคะ.... ;D

มีผู้ประกาศตามหา กล้องถ่ายรูป อยู่ที่ Website ชมรมนักนิยมธรรมชาติ  ครับ

http://www.naturethai.org/forum/forum_posts.asp?TID=712&PN=1&TPN=5

โอออ..หอยมือเสือโตขนาดนั้นเลยหรือนี่..

ขอบคุณ พี่สองสาย และ SOS ที่ให้โอกาส ไปเป็นพี่เลี้ยง  ;)
ดีใจที่ได้ไปเป็นพี่เลี้ยงค่ะ ..ถึงแม้จะไม่ค่อยได้ช่วยอะไรเลย  :(

จริงๆ อยากไปให้ทันตั้งแต่เช้า เพราะอยากดูการเพาะพันธุ์สัตว์น้ำ และไปปลูกป่าชายเลนด้วย ... แต่ติดงาน ไปไม่ได้จริงๆค่ะ ... เลยต้องตามไปตอนเย็นแทน ....

น้องระมาดคะ....เข้าไปอ่านใน NatureThai แล้ว และจริงๆก็ทราบแล้วว่าเป็นหมวกและกล้องของใครค่ะ ตอนนี้จะแกล้งอำเล่นๆ เลยยังไม่อยากโทรไปบอก  ถ้าเจ้าตัวไม่เข้ามาอ่านหรือไม่มีใครโทรไปบอกก็คงจะยังอีกนานกว่าจะทราบนะคะ....อิๆ.... 

 :) ;D :)

ขอบคุณน้อง Sunshine เช่นกันค่ะ....เท่าที่เห็นน้องมีความสุขสนุกสนาน และทำให้น้องในกลุ่มพลอยมีความสุขไปด้วย เพียงแค่นั้น พี่ก็ถือว่าน้องประสบความสำเร็จในการทำหน้าที่พี่เลี้ยงแล้วล่ะค่ะ

เราคงจะมีนัดล้างตากันอีก....คอยติดตามข่าวดีๆนะคะ.....

...ล้างตา....ล้างตา ... ล้างตา .... อย่าเร็วนักนะค่ะ เผื่อมีลุ้น :) :) :)

อยากล้างตาด้วย 2 คนจ้า... :) :) :)

ได้ทั้งสามคนจ้า....ว่าแต่หนูแมลงปอจะกลับมาเมื่อไรจ๊ะ จะได้จัดล้างตาไว้รอรับ.... ;D  

ถ้าไม่พลาด ก็ประมาณ สิงหาคมนะค่ะ  แต่เอาเวลาที่เหมาะสมสำหรับงานของพี่และส่วนรวมดีกว่าค่ะ.....หนูแค่ตัวเสริมเมื่อสามารถนะค่ะ ทำไรไม่ค่อยเป็นหรอกค่ะ...
ขอบคุณค่ะพี่ .... :-X :-X

อิๆ...ทำเป็นถล่มตัวนะหนูแมลงปอ.... ;)

หนูน่ะกำลังหลักของค่ายเยาวชนเลยต่างหาก.... :-*  

 :-*  :-*  :-* ..... ขวัญใจน้องๆ และ ชาวค่ายครับ

เย้ ๆ ! ไชโย   :-X  :)  ;)

ขอบคุณมากคะพี่สายชล คือแบบว่าหมวกหายก้อไม่กล้าตามหาเพราะ ตัวเองก้อเสียใจแล้ว ก้อกลัวคนให้เสียใจไปด้วย  :'(

สุดท้ายได้ทั้งหมวกและกล้องคืนดีใจจังเลย แล้วคงจริงอย่างพี่สายชลบอก มัวแต่เพลิดเพลินลิ้มรสหมึกย่าง กับพักสายตาก่อนลงรถ เลยทำให้เกิดอาการมึนๆ เหมือนโดนยา ยังไงยังงั้น  อิอิอิ  ;D

ถ้ายังไงฝากไว้บ้านสองสายก่อนนะคะ แล้วจะไปรับของกลางคืนหลังวันที่ 18 พค ขอบคุณคะ

พี่สายชลจ๋า...ของนู๋ 1 นะ บังคับได้... อีก 1 มะช่ายของนู๋จ๊ะ ต้องถามก่อง อิอิ...
แต่ยังงัยนู๋ก็อยากทำดีจ๊ะ ทุกอย่างเท่าที่จะทำได้  :-* :-* :-*

ขอบคุณมากครับ     :) ;) ;D :-* :-* :-*

อิๆ...เจ้าของมาทวงสมบัติคืนแล้ว ตั้งอีกหลายวันแน่ะกว่าจะไปรับของ เดี๋ยวต้องเก็บค่ารักษาทรัพย์ด้วยแล้วล่ะ น้อง Equal.....

 :) ;D :)


น้องกุ้ง จ๊ะ.....ขอบคุณในน้ำใจของหนูจ้ะ.... :-*

 :D เข้ามาชมภาพถ่ายสวย ๆ เรื่องเล่างาม ๆ ค่ะ 

ขอบคุณค่ะน้อง Color.....เดี๋ยวถ้าว่าง คุณสายน้ำจะนำภาพไปโพสใน NatureThai ค่ะ

กลับมาบ้านแล้วค่า รายงานตัวก่อน เพราะ กำลังจะไปอีกแล้วค่า  ฮิฮิ   งานเต็มโต๊ะเลยค่ะ กลับจากไปเที่ยวมา เพิ่งได้เข้ามาดูตอน

เที่ยงวันนี้พร้อมทานข้าวด้วย   ขอบคุณพี่สองสายนะค่ะที่มีเรื่องและภาพงามๆสวยๆ ใสๆ มาให้ชมกัน  ชมรวดเดียวจบเลย  เหมือน

เพิ่งปิดค่ายเมื่อวานเลยนะค่ะ ความสนุกยังอยู่ในใจอยู่เลย คิดถึง น้องๆจังค่ะ   คิดถึงตลกหน้าตายของนายแอ้ม กับท่าสุดสวยของ

แดมมี่ น้องต้อม และ สหายและพี่เลี้ยงทุกคน  เสน่ห์ของค่ายอีกอย่างก็คือ  การได้กลับมาเจอกันของพี่ๆน้องๆในค่ายนี่หล่ะค่ะ 

เพราะเราก็จะมีเรื่องราวสนุกสนานร่วมกัน    :-* :-* :-* :-*

ยินดีต้อนรับทีม สาว....สาว....สาว....กลับบ้านจ้ะ.... :-*

นายแอ้ม นี่น่าจะเปลี่ยนชื่อเป็น Giant นะคะ เพราะทั้งรูปร่างหน้าตาท่าทางกวนโอ๊ยดูช่างเหมือนกันเด๊ะ   ตอนสายชลกำลังหัวเราะงอหายกับคำพูดให้ศีลให้พรของน้องแม่หอย ก่อนจะลาจากกันที่ศูนย์ฯ คลองวาฬ  ยังจำได้ว่านายแอ้มที่นั่งอยู่ในวงกับเพื่อนๆ หันมาหาสายชลที่นั่งอยู่ด้านหลัง  พร้อมยิ้มแสยะๆ และเอื้อนเอ่ยวาจา.....

"พี่ๆ.....หัวเราะมากๆระวังจะฉี่ราดนะ....."

มันน่า.....จริงๆเลยนะคะ

สงสัยว่าจะไม่มีเวลาไปโพสภาพใน NatureThai แล้วล่ะค่ะ เพราะไม่มีเวลาย่อภาพ อีกทั้งเข้าบ้านนั้นยากจังค่ะ  ติดไว้ก่อนนะคะ กลับมาค่อยว่ากันใหม่อีกที..... ;D

พี่สายชลคะ
 ;) ;) ;) ;)ถ้าทาง Equal ไม่มารับของคืน ??? ??? ??? ??? ???
 
หนูขอรับหมวกไปใช้แทนนะคะ  ;D ;D ;D ;D ;D

5555555555555555555555555555

อิๆ....ได้เลยจ้ะ....ได้เลย.... :-* :-* :-*

บัตรได้แล้วนะจ๊ะ....จะไปรับเมื่อไร หรือจะรอไปรับในงาน TDEX เลยจ๊ะ.... 8)

ตื่นเต้นจัง ตื่นเต้น ตื่นเต้น ตื่นเต้น  :)

โอ๊ยยยยย อยากไปหาวันนี้เรยยยยยยยยย (เบอร์ 5 บ้าเห่อ)

อยากมีค่ายแบบนี้อีก  นู๋ขอสมัครล่วงหน้าเลยน้า

พาเพื่อนๆไปด้วย