รายงานผลการปฏิบัติงานโครงการเก็บขยะ / ตัดอวน ที่ จ.ชุมพร กรกฎาคม 2551

[kungkings]

ดีจังที่ได้ไปคะ...

[สายชล]

ภาพต่อไปนี้เป็นภาพตัดออกมาจากกล้อง VDO ค่ะ.....

[สายชล]

 

[สายชล]

หอยมือเสือเหล่านี้ ส่วนมากมีขนาดราว 25 - 28 ซม. ค่ะ

[สายชล]

นึกว่าจะไม่มีอวนให้ตัดที่เกาะง่ามน้อย สายชลเลยใส่เลนส์ Close-up ให้กล้อง.....ที่ไหนได้ มีอวนให้เก็บมากมาย

ที่พบแล้วแสนเศร้าคือ ปลาสารพัดชนิดไปติดอยู่ในอวน

นานๆทีจะเห็นปลาผีเสื้อไปติดในอวนอย่างนี้.... 

[สายชล]

เสียดายที่เรามาช่วยช้าไปหน่อย....ปลาพวกนี้ตายหมดแล้ว.....

[สายชล]

เจ้าปูทะเลตัวโตโชคดีกว่าพวกปลา ที่ยังมีชีวิตรอดอยู่.....

[Sri_Nuan.Ray]

อึ่มมมม จำได้ล่ะ ที่นี้นี่เองที่พี่น้อย ไปช่วยกัน แกะปลาปักเป้า ที่มันพองลม   แล้วพี่น้อย โดนหนามมันตำนี่เอง

เป็นอะไร มากไหมค่ะ พี่ มีผลข้างเคียง ถึงตอนนี้หรือเปล่าจ๊ะ ....จำได้ว่า พี่น้อยให้น้องถ่ายรูป แต่ว่า กล้อง มันทรยศ จ๊ะ

มาทำงานเอาตอนปลายๆ Dive นี่เอง.....

[สายชล]

อวนญี่ปุ่นเส้นบางๆใสๆ ที่อันตรายร้ายเหลือ.....

คราวนี้พบว่าเป็นอวนผืนยาวลากตั้งแต่พื้นทรายโยงขึ้นไปบนกองหินสูง.....

มีปลาติดอยู่หลายตัว....

[สายชล]

ที่เศร้ามากก็คือ....ปลาปักเป้าหนามทุเรียนตัวโตเข้าไปติดอยู่ในอวน แล้วพองตัวด้วยความตกใจ

ขณะที่เห็น....ปลาปักเป้ายังมีชีวิตอยู่   น้องติ่งและสายชลเข้าไปช่วยกันตัดเอ็นอวนที่รัดตัวจนฝังเข้าไปในเนื้อปลาปักเป้า   

[สายชล]

ที่เห็นแล้วน้ำตาจะร่วงก็คือ เส้นเอ็นพาดฝังลึกกลางตาทั้งสองข้างของปลาปักเป้า จนทำให้ตาบอดทั้งสองข้าง.....

ขณะตัดอวนบริเวณตาของเขา....สายชลเผลอเอานิ้วมือไปไว้ใกล้ปากของปลาปักเป้า  เขาคงเจ็บและตกใจจึงงับนิ้วกลางซ้ายของสายชลแล้วกัดเต็มแรง  สายชลร้องโอ๊ยดังลั่นด้วยความเจ็บและตกใจ พร้อมกับสบัดมือจนนิ้วหลุดออกจากปากปลาปักเป้า  เป็นอย่างนี้อยู่สองครั้ง 

เมื่อถอดถุงมือออกเพื่อดู ปรากฎว่าเนื้อที่นิ้วกลางแหว่งเป็นรอย  เลยบีบให้เลือดออกเพื่อไล่เชื้อแบคทีเรีย แล้วขึ้นมาเช็ดด้วยแอลกอฮอล และใส่ยาเบทาดีน

แห่ะๆ....จึงไม่ได้ถูกหนามปลาปักเป้าหนามทุเรียนตำค่ะน้องติ่ง  แต่ถูกกัดซะจนเนื้อหลุด

[kungkings]

ตรงนี้แหละคะที่นู๋ตื่นเต้นและดีใจที่สุดสำหรับการได้มาในทริปนี้...เพราะเห็นปลาเป็นๆ ติดอวนญี่ปุ่นหลายตัวมาก ทุกคนต่างก็ทำงานแข่งกับเวลาเพื่อช่วยชีวิตน้อยๆ กันอย่างขันแข็ง แล้วนู๋ก็ได้ยินเสียงเหมือนอะไรสักอย่างดักปี๊ปๆ พอมองหาก็สบตากะปลาปักเป้าตัวนึงพอดี เห็นตามันกระพริบ โอ้...ยังไม่ตายนี่นา...และรู้สึกว่าประสบการณ์อันน้อยนิดแบบนู๋มันคงต้องใช้เวลานานมากอาจช้าไปสำหรับการช่วยชีวิตเพราะมันพันอวนซะรอบตัวขยาดน้าน เลยต้องหันไปสะกิดพี่นู๋ติ่งเพื่อผลักภาระ... อิอิ แล้วนางฟ้าเอ้ยพี่น้อยก็ผ่านมา... ขนาดมืออาชีพยังต้องใช้เวลานานมากกว่าจะแล้วเสร็จ มิหนำซ้ำพี่น้อยยังโดนตอดอีก เฮ้อ... ความดีมันช่างทำยากแบบนี้นี่เอง...  
โอ๊ะโอ๋...พี่น้อยของนู๋ช่างลึกซึ้งจริงๆ น่าทึ่งมากเลยคะ....

[สายชล]

พอช่วยกันตัดอวนจนหมดแล้ว.....สายชลต้องจับปลาปักเป้าไปวางไว้ในโพรงถ้ำ เพื่อรอให้เขายุบตัวจนมีขนาดปกติ  

หากปล่อยให้เขาพองตัวลอยไปตามยะถากรรม  เขาจะลอยขึ้นไปจนถึงผิวน้ำ ซึ่งถ้าเหงือกลอยอยู่เหนือผิวน้ำ เขาจะไม่ได้รับอ๊อกซิเจน และหากถูกแดดแรงๆ เขาก็จะถูกแดดแผดเผาแล้วก็ตายอย่างเอนจอนาถ

[Sri_Nuan.Ray]

พี่น้อยขา   น้องรู้แล้ว ว่า ต่อไป เวลาจะไปตัดอวนก็ควรต้องระวัง เรื่องกล้อง ที่มันพะรุงพะรัง ด้วยค่ะ
หาก มัวแต่ ทำงาน แล้ว กล้องมันเกะกะ มันอาจจะเสียชีวิต เหมือนปลาที่เรากำลังช่วย ก็ได้ค่ะ

"""""" ยินดีค่ะ พี่น้องกุ้ง ที่ได้เป็น ซุปเปอร์ Cat-Girl มาช่วย ปลาปักเป้าตัวนี้""""

[Sri_Nuan.Ray]

ถ้าปลาตาบอด จะหากิน ได้อย่างไร ค่ะ เนี่ย  น่าสงสารจัง.....