รายงานผลการปฏิบัติงานโครงการเยี่ยมหอยมือเสือ และ เก็บขยะ พัทยา เดือนตุลาคม 2551

[แม่หอย]

ได้ทราบจากพี่สายชลแล้วรอมาดูรูปหลานๆ ด้วยเหมือนกันค่ะ.. ก็คิดว่าน่าจะเป็นไปได้ เพราะพวกลูกๆ เราก็โตๆ อายุหลายขวบกันแล้ว .. ได้วางไข่กันไปไม่รู้กี่รอบแล้วแน่ๆ  สำคัญคือหลานๆ ที่เกิดจะสามารถฝ่าฟันภัยตามธรรมชาติจนมีชีวิตรอดอยู่ในบริเวณนั้นได้มากสักเท่าไรเท่านั้นเองค่ะ ..

ดีใจจัง ชื่นใจที่ได้เห็นลูกๆ ของพวกเราเติบโตสวยงาม.. ขอบคุณสมาชิกทุกคนนะคะที่ร่วมแรงร่วมใจกันมาโดยตลอด..

[แม่หอย]

สำหรับการสังเกตลูกหอยที่เกิดในธรรมชาติ กับหอยที่นำจากโรงเพาะไปปล่อยในทะเลที่เกาะไผ่นั้น .. พวกที่อยู่ในโรงเพาะนานๆ จะมีเปลือกบาง เกล็ดเปลือก (scutes) กร่อนหรือบางตัวแทบไม่เหลือเกล็ด  ซึ่งหอยมือเสือชนิด Tridacna squamosa  นี้ ตามธรรมชาติแล้วจะมีเกล็ดเปลือกขนาดใหญ่สวยงามบนสันตามแนวรัศมีเปลือก.. หือ.. อธิบายยากจัง..

ดังนั้นถ้ามีขนาดเล็ก เกล็ดเปลือกสมบูรณ์ ก็เป็นไปได้ที่จะเป็นลูกหอยธรรมชาติ แต่ถ้าตัวเล็กแต่เกล็ดเปลือกกร่อนหมด อาจเป็นหอยแคระแกร็น .. อันนี้ต้องดูลักษณะและสภาพแวดล้อมอื่นๆ ประกอบด้วยค่ะ

ได้เริ่มแล้วบ้าน้ำลาย ..บรรยายต่อ.. ลูกหอยที่ได้จากการเพาะพันธุ์นำไปปล่อยในธรรมชาติ ไม่ใช่จะเปลือกกร่อนขี้ริ้วขี้เหร่ไปทั้งหมดนะคะ  หากนำไปอนุบาลในทะเลไว้ก่อนปล่อยสัก 7-8 เดือน ก็จะมีลักษณะเปลือกสวยสมบูรณ์ อ้วนท้วน มีเกล็ดงามๆ ช่วยให้ดูตัวใหญ่ขึ้น ช่วยป้องกันตัวเองจากศัตรูได้.. อย่างเช่นชุดที่เราได้ไปปล่อยที่สิมิลันไงคะ..

พอดีแม่หอยเพิ่งไปปฏิบัติภารกิจที่ชุมพรมาหมาดๆ มีภาพลูกหอยเปรียบเทียบพวกที่อยู่ในบ่อเลี้ยงกับพวกที่อนุบาลในทะเลให้ชมค่ะ ตามไปดูได้ที่นี่นะคะ..
http://www.coastalaqua.com/webboard/index.php?topic=1926.msg3361#new

[Sri_Nuan.Ray]

แอบไปชม ตามที่พี่จิน Link มาแล้วค่ะ  ปลื้มกับผลงานเล็กๆๆ ของพวกเราที่พัทยา และผลงานของพี่จินด้วยค่ะ

ทำให้พวกเรามีกำลังใจอีกโขเชียว  

[Sri_Nuan.Ray]

พี่น้อยพี่จ๋อมขา  รอชมภาคต่อเนื่องนะคะ จะกลับมาชมต่ออีก 3-4 วันค่ะ

คิดว่า คงจะมีพี่ๆ น้องๆๆ มาต่อคิวกันอีกเพียบเลยค่ะ....  

[สายชล]

คุณสายน้ำยั้งๆยังไม่รายงานต่อ......เพราะรอชมภาพและเรื่องของน้องหอยมือเสือของอีกสองกลุ่มอยู่เช่นกันค่ะ.....

หายจ้อยไปไหนกันหมดคะ....

[สายน้ำ]

ต่อดีกว่าครับ ....

ที่เกาะไผ่จะหนักไปทางดูแลหอยมือเสือ จึงไม่ได้สนใจเรื่องเก็บขยะมากนัก แต่อย่างไร ก็แทบจะไม่มีขยะอะไรให้เก็บอยู่ดี

ฟ้าเปิด คลื่นลมสงบ .... จากนั้น เราก็ไปลงฝึกปรือทักษะการดำน้ำกันที่เรือคราม

น้ำไหลพองาม นอกจากพวกเรา ก็มีกลุ่มคุณตะวันลับฟ้าพานักเรียนมาลงดำที่นี่เหมือนกัน จึงทำให้มีประชากรนักดำน้ำค่อนข้างหนาแน่นที่เชือกทุ่น

จากปลายเชือกทุ่น เป็นธรรมเนียมที่ต้องลงไปทัชดาวน์ที่พื้นทรายท้ายเรือ บริเวณที่เคยเป็นหางเสือและใบจักรเรือมาก่อน

[สายน้ำ]

บนกราบเรือ ..... ไม่แน่ใจว่า เจ้าสิ่งนี้ เคยเป็นกว้านเชือก หรือท่อน้ำดับเพลิงของเรือคราม แต่ตอนนี้ เป็นอย่างนี้แล้ว

[สายน้ำ]

เรื่องความใส ไม่ต้องพูดถึง ในเมื่อเรือใหญ่วิ่งเฉียดทั้งวัน และนักดำน้ำจำนวนน่าจะซัก 40 กว่าคนได้ในขณะนั้น

แต่ตะกอนที่ลอยฟุ้งก็ยังไม่สามารถบดบังความงามของสิ่งมีชืวิตหลายชนิดที่มาเกาะอาศัย แถมยังช่วยเป็นเครื่องประดับประดาเรือครามให้สวยงามยิ่งขึ้น

[สายน้ำ]

กัลปังหาสีส้ม และฟองน้ำ ดูเหมือนจะเป็นผู้อาศัยที่พบเห็นได้แทบทุกจุดของเรือคราม

[สายน้ำ]

หอบังคับการ จะกลายสภาพเป็นเหมือนซุ้มดอกไม้ไปเสียแล้ว

ในภาพเป็นด้านข้างด้านหนึ่งของหอบังคับการ

[สายน้ำ]

ตรงจุดที่เคยเป็นขอบหน้าต่างของห้องบังคับการชั้นบนสุด ซึ่งหลังคาพังยุบตัวลงไปแล้วนั้น ก็มีสภาพสวยงามไม่แพ้กัน

[สายน้ำ]

รู้สึกว่า พวกเราแทบทุกกลุ่มจะไปชุมนุมอยู่บริเวณหอบังคับการพร้อมๆกัน ทั้งๆที่ลงน้ำไม่พร้อมกัน

ถ้ามีโอกาส ถ่ายภาพให้ใครได้ โดยไม่มีตีนกบของเพื่อนฝูงห้อยลงมาบัง ผมจะเก็บภาพให้ทันที

ถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นน้อง bird9774 ....

[สายน้ำ]

และนี่คือ น้อง Reef และ น้องโลมา ....

[สายน้ำ]

ที่เรือคราม ก็ไม่มีอะไรให้ทำ ถือเสียว่า ลงไปเพื่อฝึกทักษะการดำน้ำก็แล้วกัน

ไดฟ์สุดท้ายของวันแรก คลื่นลมก็ยังเงียบ คุณสายชลจึงตัดสินใจเลยจากเกาะไผ่ ไปลงดำกันที่เกาะกลึงบาดาลกันสักครั้ง ซึ่งสภาพของพื้นที่ทั่วไป ใกล้เคียงกับหินยักกระโดงที่เกาะริ้นมาก

มีปะการังอ่อนสีหวานๆ กอเล็กๆขึ้นประปราย

[สายน้ำ]

น้ำขุ่น เหมือนน้ำราดหน้าใส่ไข่ ทำให้ระยะการมองเห็นสั้นลงมาก

ระหว่างทาง ผ่านปะการังดำหลากสี และปะการังหนัง หรือ ปะการังสีทอง หลายจุดทีเดียว