รายงานผลการปล่อยพันธุ์สัตว์น้ำ เก็บขยะ และปลูกป่าชายเลน จ.กระบี่ ธันวาคม 2551

[สายชล]

น้ำใสและไร้กระแสน้ำ ทำให้เรายิ้มได้กับภาพความงามที่เห็นอยู่เบื้องล่าง.....

ดอกไม้ทะเลขึ้นหนาแน่นตามยอดหิน แต่ทุกกอมีปลาการ์ตูนอินเดียน จับจองเป็นเจ้าของบ้านหมดแล้ว เราจึงผ่านเลยไปใต้เชิงผาที่มีดอกไม้ทะเลที่ไร้เจ้าของอยู่มากมาย

[สายชล]

ถึงพื้นที่ราบใต้ทะเล.....เราต้องหาหินมาถ่วงถุงตาข่ายใส่แก้วปลาไว้ไม่ให้ลอยหนีไป

จากนั้นน้องเด็กน้อยก็เปิดปากถุงส่งปลาแจกจ่ายให้พวกเราที่ทะยอยลงดำน้ำและตามไปที่จุดนัดหมาย....

[สายชล]

กลุ่มที่สองนำโดยน้อง Sea Man ตามลงมา พร้อมด้วยกระเป๋าตาข่ายใส่แก้วปลาอีก 20 ใบ  แต่กลุ่มที่สามและสี่นำโดยครูสุวัจน์และครูมร ลงมาแล้วก็พากันหายไปอีกฟากหนึ่งของกองหิน

ความสุขสนุกสนานกับการปล่อยปลาหรือพูดอีกอย่างคือต้อนปลาเข้าบ้านจำนวนรวม 200 ตัว เลยตกมาอยู่กับพวกเรากลุ่มหนึ่งและสองที่มีกันอยู่ 14 คน.....

วิธีการปล่อยปลาการ์ตูนของเรา ก็คือการรับแก้วใส่ปลามาจากน้องเด็กน้อยและน้อง Sea Man แล้วก็ต้องเลือกหากอดอกไม้ทะเลที่ต้องแน่ใจว่าไม่มีเจ้าของอยู่ จากนั้นก็เปิดฝาแก้วกาแฟ แล้วรีบนำไปครอบไว้บนกอดอกไม้ทะเล และต้องนั่งรอจนกว่าปลาการ์ตูนจะลงไปนอนเกลือกกลิ้งกับดอกไม้ทะเลแล้ว จึงค่อยๆยกแก้วออก

[สายชล]

เมื่อยกแก้วออกแล้ว ก็ต้องเฝ้าดูปลาการ์ตูนต่อไปว่าอยู่ดีมีสุขในบ้านใหม่หรือไม่ หากมีตัวไหนว่ายหนีออกจากบ้าน ก็ต้องต้อนกลับเข้าบ้าน เพื่อไม่ให้เป็นเหยื่อของปลานักล่า เช่น ปลาเก๋า ปลานกขุนทอง เป็นต้น

โชคดีที่คราวนี้น้องสามารถให้ปลาค่อนข้างจะมีขนาดใหญ่กว่าทุกครั้ง ทำให้ปลานักล่าไม่ค่อยสนใจจะเข้ามาฉกปลาการ์ตูนไปกินนัก  แต่มาเหนื่อยตรงปลาการ์ตูนช่างกล้าหาญชาญชัยว่ายหนีออกจากบ้านอยู่เรื่อย ต้องเสียเวลาตามต้อนกลับบ้านให้วุ่นวาย.....

[สายชล]

บางคนโชคดีที่พอปล่อยปลาการ์ตูนเข้าบ้านแล้ว ปลาก็อยู่ในบ้านได้เรียบร้อยดี ไม่หนีเที่ยว....

ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ปล่อยได้หลายบ้านหน่อยค่ะ.....

[สายชล]

ปลาการ์ตูนหนีออกจากบ้าน....งานนี้เหนื่อย....

[สายชล]

ปลาที่ไม่ค่อยชอบบ้านใหม่ สังเกตว่าเป็นปลาการ์ตูนลายปล้อง ที่ว่ายไปเรื่อยๆ เขาคงจะพยายามหาบ้านที่เป็นดอกไม้ทะเลขนสั้นที่เราเรียกว่า "เห็ดหลุบ" ที่หาได้ยากแถวๆนี้

[สายชล]

แต่ถ้าเป็นปลาการ์ตูนส้มขาวหรือนีโม จะไม่ค่อยดื้อนัก มักอยู่ในบ้านใหม่อย่างเรียบร้อย.....

ความดีนี้...ต้องยกให้น้องสามารถ ที่พาปลาการ์ตูนไปฝึกให้อยู่กับดอกไม้ทะเล ก่อนที่จะยกมาให้เรานำไปปล่อย...

[สายชล]

ต้องสังเกตดีๆนะคะ....ปะการังดอกไม้ทะเลมีหน้าตาคล้ายๆดอกไม้ทะเล

หากปล่อยปลาในกอปะการังดอกไม้ทะเลละก็...ปลาจะรีบว่ายหนีไปเสียไกล.....

[สายชล]

น่าดีใจที่สายชลได้เห็นปลาการ์ตูนส้มขาวตัวโตอาศัยอยู่ในกอดอกไม้ทะเลอยู่ตัวหนึ่ง.....เข้าใจว่าจะเป็นปลาการ์ตูนที่เหลือรอดชีวิตจากการปล่อยในคราวที่ผ่านมา

นอกจากตัวที่สายชลได้เห็นแล้ว ครูสุวัจน์แจ้งว่ายังพบปลาการ์ตูนที่เราเคยปล่อยไว้อีกหลายกอ ในบริเวณอีกด้านของกองหิน....

[สายชล]

การดำน้ำปล่อยปลาไดฟ์แรกใช้เวลาราว 50 นาที ปลาทั้ง 200 ตัวก็ถูกปล่อยไปจนหมด

ต้นเดือนมีนาคม ปีหน้า....พวกเราที่ได้ลงชื่อไปทำงานที่อันดามันใต้ก็คงจะได้กลับไปเยี่ยมปลาการ์ตูนที่เราได้ปล่อยไว้ที่นี่ค่ะ 

[สายชล]

ภาพงามๆของ Anemone Reef ที่มีเวลาน้อยนิดเก็บมาได้ค่ะ.....

[สายชล]

ขึ้นจากน้ำมาได้...พวกเราหลายคนที่ยังไม่ได้ทานอาหารเช้า ต่างพุ่งเข้าไปมองหาอาหารที่ตัวเองชอบ แล้วก็หยิบมานั่งเคี้ยวกินกันอย่างเอร็จอร่อย

พักบนเรือได้เพียงชั่วโมงเศษๆ....ครูสุวัจน์ก็เรียกให้เราเตรียมตัวลงดำน้ำได้แล้ว 

อืมมมม.....ข้าวยังไม่ทันเรียงเม็ดดีเลยนะคะ....

การจับปลาการ์ตูนที่เหลืออีก 100 ตัว ใส่แก้วกาแฟจึงเริ่มขึ้นอีกครั้ง

น้องสามารถ ยืนดูแลอยู่อย่างใกล้ชิดเช่นเคย โดยมีน้องเคน...ลูกชายคนโตผู้รักทะเลและสรรพชีวิตใต้ท้องทะเลมาตั้งแต่เล็กๆยืนประกบมองดูอยู่ด้วย....

[สายชล]

ตอนตักปลานี่สนุกดีค่ะ....เหมือนกำลังตักขนมลอดช่องสิงคโปร์ขาย.....

[สายชล]

ซื้อไหมคะ....