น้องแม่หอยท่องเดนมาร์ค

[a-bad]

วินด์มิลใหญ่ชะมัด โหยๆ
เหมือนไปเที่ยวด้วยเลย

(แต่อยากไปเองมากกว่าอ่ะ)

[สายรุ้ง]

.. 2 เดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก..  แฟนคลับยังเหลือไหมเนี่ย.. เอาละน่ะ เล่าต่อสักหน่อยนะคะ

[/color]

แฟนคลับยังอยู่คร้าบ พี่แม่หอย มหากาพย์เรื่องนี้ ไตรภาคที่ 3 แล้วนี่ค่ะ ต้องชมให้จบค่ะ ...ว่าแต่อีกกี่เดือนค่ะพี่ 

ยังไงก็อยู่เป็นกำลังจายให้คร้าบ  ฮูเล ฮูเล พี่แม่หอย สู้ สู้   

ชอบ หนูน้อย โมลา โมล่า ตัวน้อย ที่มาทักพี่แม่หอยข้างกระจก จังค่ะ 

กับ รูปหิน ที่เป็นหุ่นคนชูปลา ด้านหน้า อะควาเรี่ยม บ้านเค้าช่างคิดนะค่ะเรื่อง  สัญลักษณ์ หรือ ประติมากรรม

[แม่หอย]

  .. และแล้ว วันเวลาแห่งความสุขที่ออร์ฮูสก็กำลังจะจบลง.. เช้าวันที่ 18 เป็นวันที่ใจหาย เพราะเราจะต้องเดินทางไปโคเปนฮาเกนกันแล้ว.. คุณชายก้องก็รำพึงอยู่นั่นแล้วว่าไม่อยากไปโคเปนฯ เลย อยากอยู่ออร์ฮูสต่อ .. ยิ่งรำพึงเราก็ยิ่งแอบเศร้า.. บรรยากาศอำลาอาลัยอบอวลไปทั้งบ้าน ..

..ตอนเช้า ลงไปเดินเก็บภาพประทับใจในสวนไว้ในความทรงจำ..แอปเปิ้ลร่วงหล่นเต็มสนาม สองสามวันมานี้ไม่มีใครเก็บ เพราะจะไม่มีใครกิน.. แม่หอยพยายามสอดส่ายสายตามองหาร่องรอยของเม่น Hedgehog ที่อยากเห็นมากแต่ยังไม่เคยออกมาให้เห็นตัวจริงๆ สักทีจนจะกลับอยู่แล้ว.. ก็เจอแต่ร่องรอยลูกแพร์ถูกแทะแหว่งอยู่.. ดูท่าจะหมดหวังที่จะได้เห็นซะแล้ว

[แม่หอย]

วันนี้เราสามคนกินมื้อเช้าด้วยกันและใช้เวลาคุยกันนานเป็นพิเศษ ไม่อยากถึงเวลาจาก.. น้องก้องเอากล้องน้อยของแม่หอยมาบันทึกถ่ายวิดีโอไว้ด้วย .. วิดีโอนี้เอามาดูภายหลังต้องอมยิ้มอยู่คนเดียว .. นึกถึงวันเวลาตอนนั้นแล้วอยากไปอีกจังเลยแฮะ ..

เนื่องจากงานนี้มีช่างภาพส่วนตัวก็ย่อมมีภาพแม่หอยกับมื้อเช้าวันสุดท้ายที่บ้าน Mondrupsvej ด้วยสิ.. ดูซิกินกันเละเลย..

[แม่หอย]

แม่หอยต้องเดินทางด้วยรถไฟต้องออกเดินทางล่วงหน้าไปก่อน.. ส่วนนายก้องเธอเป็นวีไอพีมีตั๋วเรือบินจะออกเดินทางทีหลังแม่หอยหลายชั่วโมง อย่างไรก็ตาม รถไฟออกตั้งบ่ายสามโมงกว่า.. เลยยังมีเวลาอ้อยอิ่งอยู่ที่บ้านอีกครึ่งค่อนวัน หลังอาหารมื้อเที่ยงน้องคอร์เล่นกีตาร์ร้องเพลงให้ฟัง .. แน่นอนต้องมีเพลง "Leaving on a jet plane" ให้ฟังกันตามธรรมเนียมอยู่แล้ว  แต่ไม่ต้องห่วงว่าจะโรแมนติคนะจ๊ะ เพราะพี่แกเล่นออกแนวเฮฟวี่..

ระหว่างเล่นกีตาร์และทอดสายตาออกไปในสวนนั้น จู่ๆ คอร์ก็หยุดและร้องขึ้นมาว่า hedgehog.. hedgehog!! .. โอ้พระเจ้า.. hedgehog ที่ใฝ่ฝันอยากเห็นมานาน 2 สัปดาห์ โผล่มาให้เห็นแล้วจริงๆ ..เจ้าสัตว์ตัวน้อยน่ารักคลานกระดุ๊บๆ อยู่ในสนามในสวนหลังบ้าน ทั้งแม่หอยและน้องก้องรีบคว้ากล้องเฮกันไปชะเง้อที่หน้าต่าง ทีแรกคิดว่าจะต้องย่องแอบดูเงียบๆ แต่คอร์บอกให้ลงไปในสวนได้เลย เรากลัวมันจะวิ่งหนี เขาบอกไม่หนี เจ้าตัวนี้มันต้วมเตี้ยมและช้ามาก ถ้าเจออะไรเข้าก็จะทำตัวกลมนิ่งอยู่กับที่.. ในที่สุดเลยได้ถ่ายภาพกันสมใจชนิดใกล้แค่จมูก

มีความสุขมากเลยค่ะ ที่ได้เห็นเจ้าสัตว์น่ารักน่าสงสารนี้..

[สายรุ้ง]

โห เฝ้าดูมานาน คุ้มค่านะค่ะพี่จิน น่ารักจังเลย ยิ่งมาเทียบกับขนาดตัว ดร.ก้องแล้ว 

น้องเม่นดูตัวเล็กน่ารักมากๆเลย          ตัวจี๊ดเดียว  ใกล้ขนาดนั้นเค้าไม่ตกใจจน ขนตั้งหรือค่ะ   

[Sugary]

น่ารักจัง

[แมลงปอ]

กระทู้ติดอันดับแบบนี้ แฟนคลับยังเหนียวหนึบค๊าบบ 

[Vita]

แม่หอยไปเดนมาร์ค อีกรอบแล้วหรอครับ......    เดินทางบ่อยจัง 

[Vita]

#452..............แอปเปิ้ล ไมสีชมพูจังครับ....

[แม่หอย]

  อ๊าววว.. น้องทิดก้อ.. แอปเปิ้ลมีฟามรักไง.. เลยเป็นสีจมพู อิ อิ.. ล้อเล่นนนน... สีแท้จริงเลยนะคะ รูปนั้นมิได้ตบแต่งใดๆ

เจ้า hedgehog น้อยน่ะ (คงเหมือนกันทุกชนิดในตระกูลนี้) เขาจะเป็นน้องขี้กลัว ขี้อาย และต้วมเตี้ยมค่ะ  ทีแรกแม่หอยก็ทำตัวแบบจะดูสัตว์ป่าต้องอย่ารบกวน อย่าให้มันตื่น ต้องแอบซุ่มดูอยู่ห่างๆ ประมาณนั้น เอากล้องของคุณก้องมาเล็งซูมระยะไกลจากบนบ้าน นายคอร์วางกีตาร์แล้วจ้ำลงไปในสวน แม่หอยก็เอะอะว่ารอเดี๋ยวๆ ขอถ่ายรูปก่อน อย่าไปกวนมันเดี๋ยวมันหนีไปก่อน.. นายคอร์ก็ร้องบอก Pi Jin come here, come.. come.. come closer (to the hedgehog นะจ๊ะ) Don't worry! It won't run away. Believe me! ..
ทำเสียงประมาณว่า .. เฮ้ย ยัยแก่แกจะตื่นเต้นอะไรนักหนา  มาดูใกล้ๆ เลยนี่ มาเลย มันไม่หนีไปไหนหรอก..

เราชาวหัวดำสองคนก็ค่อยๆ เขยิบๆ เข้าไปใกล้ๆ ทีละนิด ถ่ายรูปหลายช็อตหลายมุมจนเบื่อก็ได้ พอน้องก้องเลิกเห่อ แม่หอยก็ยึดกล้องมาถ่ายให้มีรูปฝีมือตัวเองไว้ด้วย.. คอร์บอกว่ามันไม่หนีหรอก เวลาจวนตัวจะหยุดนิ่ง ทำตัวกลม เราจะจับก็ได้ .. แต่แม่หอยไม่ยอมให้ใครจับ บอกว่าให้ถ่ายรูปอย่างเดียว เดี๋ยวเขาตกใจ .. น้องเฮดจ์ฮอกน่ารักน่าสงสารมาก นอนนิ่งไม่ขยับเขยื้อนนอกจากตาปริบๆ น่าสงสาร เข้าใจว่าเขาคงกลัว  .. ถ่ายรูปใกล้ชิดเห็นเขามีน้ำตารื้นๆ ก็เลยหยุดและคลานขยับออกมาห่างหน่อย รอดูเงียบๆ เขาก็ค่อยๆ เดินออกไป มุดหายเข้าพุ่มไม้ไปในที่สุด..
คอร์บอกว่าเพราะมันเป็นสัตว์ขี้กลัว ขี้อายยังงี้ เจออะไรตกใจก็หยุดนิ่งทำตัวเป็นก้อนกลม แทนที่จะรีบวิ่งหนี เลยมีเฮดจ์ฮอกถูกรถทับตายหลายตัว   

ในที่สุดก็ได้เห็นเฮดจ์ฮอกตัวเป็นๆ ซะที ปลาบปลื้มประทับใจมากจริงๆ ค่ะ .. คุยกันไปหลายวัน

ขอบคุณแฟนคลับทั้งหลายที่รอคอยติดตามนะคะ .. คอยต่อไปอีกสักหน่อยนะจ๊ะ ใกล้จบแล้ว 

[Sunshine]

มาขอติดตามด้วยค่ะ .... 

[แม่หอย]

  ด้วยความยินดีเลยค่ะ คุณ Sunshine..

[แม่หอย]

.. แม่หอยเดินทางไปสถานีรถไฟโดยมีสองหนุ่มไปส่ง น้องคอร์เป็นสารถีเช่นเคย.. วันสุดท้ายในออร์ฮูสของเรานั้น ท้องฟ้าแจ่มใสดี.. อยากจะถ่ายรูปเก็บไว้ดูสักหน่อย พอควักกล้องขึ้นมาเล็ง น้องคอร์ก็(ดัน)เอื้อเฟื้อโดยการฉีดน้ำล้างกระจกให้ด้วยความปรารถนาดี ปรากฏว่าทำให้เลอะกว่าเดิมซะนี่ ..

[แม่หอย]

  ที่สถานีรถไฟหาที่จอดรถยาก เลยต้องอำลาน้องคอร์ที่หน้าสถานีฯ นั่นเอง ให้น้องก้องช่วยลากสัมภาระไปส่งที่ชานชาลารอขึ้นรถไฟ .. ชักภาพพร้อมสัมภาระไว้เป็นที่ระลึก 1 ภาพ