WayfarinG ไปชมเถอะ แล้วจะรู้สึกทึ่งเจ้าของงานว่า ทำไมช่างเป็นคนที่ละเอียดอ่อนเช่นนี้ ดูแล้ว เข้าใจเลยว่าคนที่เป็นศิลปิน
จริงๆนั้น ช่างมีมุมมองและสายตาที่มองอะไรเป็นศิลปะที่มองอะไรไม่เหมือนคนทั่วไปจริงๆ
ตอนไปเดินดูกับ Vita ดูภาพแล้วหันมาถามกันเองพร้อมกันเลยว่า ถ่ายยังไงน่ะ ทีแรกเข้าใจว่าเจ้าของงานถ่ายซ้อนจากกระจก
เงาแต่ภายหลังจึงทราบว่าถ่ายจากตัวกระจกที่ติดอยู่กับสถานที่เลย แจ๋วจริงๆ โดยเฉพาะการนำมาพิมพ์บนผ้าใบสำหรับวาดสี
น้ำมัน ให้ความรู้สึกว่าภาพนั้นๆ ช่างสวยงามจริงๆ อาจเป็นด้วย concept ของงานที่อยากให้งานแสดงภาพในครั้งนี้ออกมาเป็น
โทนสีนี้นะค่ะ แล้วไหนจะบรรยากาศงานที่น่ารักมากเลย ตอนนั่งรอพี่สองสาย ได้ฟังหนุ่มน้อย(หนุ่มน้อยจริงๆ) เล่นเปียโนอีก
เรียกว่าบรรยากาศโรแมนติกมากๆเลย + กับสถานที่ด้วยนะ ยังคุยกับ vita ว่า เพิ่งรู้ว่าที่นี่มีให้เช่าสถานที่แสดงงานแบบนี้ได้
แต่ติดตรงที่จอดรถนี่หล่ะ
ยังไงต้องให้ คุณ nudie มาแจ้งแถลงไขเองแล้วหล่ะค่ะ แต่ที่อยากรู้คือใช้เวลานานแค่ไหนที่จะต้องเวียนเข้า
เวียนออกวัดพระแก้ว (สนามหลวง) กับ วัดเชียงทอง (หลวงพระบาง) แล้วทำไมถึงมองเห็นมุมเหล่านั้นได้ ทึ่งจริงๆค่ะ
ชื่นชมนะค่ะ
กับมุมมองที่ตัวเองไม่เคยเห็น ต่อไปนี้ถ้าไปทั้ง 2 วัดนี้ จะต้องลองไปสังเกตดูบ้างแล้วหล่ะค่ะ