Alii !......Palau.....สวัสดี...ลาที....ปาเลา

[สายชล]

ตัวเราโยกไปก็โยกมาเพราะไปเจอน้ำโยก หรือ Surg เข้าเต็มๆ เมื่อมองขึ้นไปเห็นคลื่นหัวแตกก้อนโตวิ่งทะยอยเหนือผิวน้ำเข้าไปที่ราบหน้าชายหาด

ตอนขึ้นสู่ผิวน้ำ....เราต้องพยายามหนีให้ไกลจาก Sulf Zone  มิฉะนั้นแล้ว เรือจะเข้าไปรับเราไม่ได้  และจะเป็นอันตรายถูกน้ำซัดไปชนหินหรือแนวปะการังใต้น้ำให้บาดเจ็บเสียหายได้

[สายชล]

ปลาตาหวานหางวงเดือน (Moontail Bigeyes) ที่อาศัยอยู่ใต้เชิงผาใกล้ผิวน้ำ มองเราอยู่ด้วยหน้าตาขี้สงสัย เขาคงนึกว่าเรามาโยกเข้าโยกออกอยู่แถวนี้ทำไมนะ

[สายชล]

ฉลามหลายตัวป้วนเปี้ยนหากินอยู่บนที่ราบของแนวปะการัง.....

เสียดายค่ะที่ถ่ายฉลามครีบขาวไว้ได้ตัวเดียว แบตเตอรี่ทั้งกล้องและไฟของสายชลก็หมดเกลี้ยง  ส่วนคุณสายน้ำนั้นเมาน้ำจนตาลาย ไม่มีแรงแม้แต่จะยกกล้องขึ้นถ่าย  ปล่อยให้เจ้าฉลาม Grey Reef Shark ตัวโตท้องป่อง ยิ้มผ่านหน้าเราไปอย่างสบายอารมณ์.....

[สายชล]

Jojo พาเราถอยออกไปห่างจากแนวปะการัง มาอยู่กลางน้ำ ที่เขาเรียกว่า "Blue Sea"  เพื่อให้พ้นทั้ง Surf และ Surge  เพื่อทำ Safety Stop

[สายชล]

เวลานั้นเป็นช่วงดีที่สุดที่เราจะได้ใกล้ชิดกับปลานานาพันธุ์ที่มาว่ายล้อมรอบตัวเราอย่างใกล้ชิด ยิ่งคุณสายน้ำให้อาหารปลาบ่อยๆ ปลาก็ยิ่งมีมาให้ดูมากมาย

แต่ต้องพยายามว่ายหนีให้พ้น "อาหาร" ของคุณสายน้ำนะคะ ไม่อย่างนั้นละก็....โอ้กกกก.....

[สายชล]

สัตว์ใหญ่ๆก็มีอยู่ค่ะน้องkungkings  แต่เราไม่เห็นเอง  เพราะส่วนมากจะอยู่ลึกๆ  หรือกลางทะเลหรือมหาสมุทรลึกๆค่ะ 

ประชาชนที่นี่ยังชีพอยู่ด้วยการทำงานในกิจการที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวเป็นส่วนใหญ่ การประมงมีบ้างแต่ก็น้อยค่ะ สายชลจึงไม่เห็นเศษอวนหรือแม้แต่สายเบ็ดใต้ทะเลของปาเลาเลย

[kungkings]

พี่สายน้ำใจดี๊ดี... ไปให้อาหารปลาถึง ปาเลาเลย... ถ้านู๋ไปสงสัยจะเมาแบบไม่ต้องดื่มมมมม 
เคยเห็นในสารคดีเขากระโดดจากเรือลงไปขี่เต่าเลยอะคะ...น้ำก็ใสมั่กๆ 
สงสัยพี่สองสายจะต้องจัดทริปเอง...พาพวกเราไปบ้างแล้วละคะ... คนอื่นจัดไม่ดีหร๊อก... อิอิ

[สายชล]

หุๆ....ใครพาไปก็คงเหมือนกันแหล่ะค่ะ เพราะมันเป็นเช่นนั้นเองอยู่แล้ว.....

[สายชล]

ขึ้นมาถึงผิวน้ำ....เจอคลื่นลูกยาวๆรออยู่ ผสมกับกลิ่นเหม็นๆของควันเรือ  สายชลซึ่งไม่เมาคลื่นแต่เมากลิ่นเหม็นๆของน้ำมันและควันเรือก็พลอยเลี้ยงปลาตามไปด้วยอีกคน....

หุๆ....จำได้ว่า เกิดอาการอย่างนี้ครั้งสุดท้ายเมื่อกว่าสิบปีมาแล้ว ตอนไปใช้ Speed Boat  ดำน้ำที่หินมุสัง กระบี่

พอปีนขึ้นเรือได้....ได้เห็นเพื่อนอีกหลายคนที่เกิดอาการเดียวกันกับสองสาย  และหลายคนยังยิ้มได้อยู่

ขาไป....เรือเล็กแล่นคู่กันไปสองลำ แต่เมื่อลำหนึ่งเสีย  ขากลับก็เลยจับคนมาลงเรือรวมกัน ได้สนุกสนานเฮฮากันดี เป็นเรือ "คนแก่" นานาชาติ ที่ซนกันระบิดเถิดเทิง

[สายชล]

เรือต้องวิ่งลัดเลาะไปในลากูนเพื่อกลับเรือใหญ่ที่อยู่ในอ่าวห่างออกไปเกือบ 30 กิโลเมตร  บางช่วงต้องตัดเข้าไปใกล้เกาะที่เขียวขจี

[สายชล]

พอได้ลมเย็นๆที่พัดฉิวๆผ่านหน้า....พวกเราก็กลับมามีชีวิตชีวาขึ้นใหม่อีกครั้ง 

[สายชล]

Chuyo Maru

กว่าเราจะได้ทานข้าวเที่ยงในวันนั้นเวลาก็ผ่านไปบ่ายสามโมงแล้ว ข้าวยังไม่ทันเรียงแถวเข้าที่ดี ก็ถึงเวลาดำน้ำอีกแล้ว

Francesca....สาวชาวอิตาเลียน ที่มาทำมาหากินเป็น Dive Leader ในปาเลา สั่นกระดิ่งเรียกพวกเรามาฟังสรุปเกี่ยวกับจุดดำน้ำในไดฟ์ต่อไป ที่คราวนี้เป็นเรือจมชื่อ Chuyo Maru ซึ่งเป็นเรือปืนที่ใช้ปฏิบัติการชายฝั่ง ( costal freighter) ของญี่ปุ่นที่ถูกยิงจมเมื่อวันที่ 1 เมษายน 1944  ระหว่างการปฏิบัติการ DESCECRATE ONE

เรือจมลำนี้มีขนาดยาว 89 เมตร กว้าง 12.4 เมตร ระวางขับน้ำ 1941ตัน  สร้างในปี 1943 เจ้าของคือ Toyo Kisen Kaisha, Tokyo

เรือจมอยู่ที่อ่าว Malakal ด้านตะวันตก ไม่ไกลจากเรือจม Helmet นัก เรือจมอยู่ที่ความลึก 40 เมตร ดาดฟ้าเรืออยู่ที่ความลึก30 เมตร ส่วนบนสุดของหอสูงที่หัวเรืออยู่ที่ความลึกราว 12 เมตร

ภาพจาก....http://fishnfins.com

[สายชล]

เรือลำนี้มีชื่อเล่นว่า "Lionfish" เพราะนักดำน้ำมักจะได้เห็นปลาสิงโตว่ายไปว่ายมาอยู่ตามลำเรือ

ตามแผนดำน้ำที่วางไว้....เราจะลงดำน้ำไปตามสายทุ่นที่ผูกไว้ที่เก๋งด้านท้ายเรือ แล้วไต่เชือกที่ขึงไว้ที่โคนเสาท้ายเรือไปยังเสาหัวเรือ  แล้วจึงจะไต่กลับไปตามเชือกที่โยงจากปลายเสาด้านหัวเรือไปยังปลายเสาด้านท้ายเรือ

เราทิ้งตัวลงไปตามสายทุ่นสู่ผืนน้ำเบื้องล่างที่มืดมัว และมีตะกอนลอยฟ่องอยู่ทั่วไป ทัศนวิสัยเหลือเพียง 8-10 เมตร ทั้งที่ตามปกติแล้วทัศนวิสัยของที่นี่อาจสูงได้ถึง  30 เมตร 

อย่างไรก็ตาม....ทัศนวิสัยที่นี่ก็ยังดีกว่าที่เรือจม Helmet มาก

[สายชล]

หอยนานาพันธุ์ขึ้นอยู่ทั่วไปตามส่วนต่างๆของตัวเรือ.....

ดังเช่น หอยนางรมหนาม  (Thorny Oyster) ตัวโต....

[สายชล]

 
หอยมุกที่รวมกันอยู่เป็นพวงใหญ่.....