จบครับสำหรับโครงการเยาวชนสัมผัสชีวิตใต้ท้องทะเล การที่เราได้มาเข้าร่วมกับโครงการนะครับ จุดประสงค์เราไม่ใช่เพื่อมาดำน้ำ มาเรียนดำน้ำฟรี แต่เรามาเพื่อสร้างจิตสำนึก การหวงแหนธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่เรามีอยู่ ไม่ใช่เป็นผู้ได้เพียงอย่างเดียว แต่เราต้องเป็นผู้ให้บ้าง เราได้หลายสิ่งหลายอย่างจากทะเลมามากพอแล้วนะครับ ทั้งอาหารซีฟู้ดมื้อหรู น้ำที่ใช้อาบและกิน หรือแม้กระทั่งอากาศที่เราหายใจอยู่ ล้วนแต่ได้มาจากทะเลทั้งสิ้น สิ่งเหล่านี้เราผลิตขึ้นมาได้เองก็จริง แต่คงไม่มีใครไปนั่งผสมไฮโดรเจนกับออกซิเจนเพื่อทำน้ำดื่มหรอกครับ เราต้องปล่อยให้ทะเลเจ็บปวด และโดดเดี่ยวมานานแล้วนะครับ ทะเลก็เปรียบเสมือนกับคนแก่ๆ ที่พอยังมีลมหายใจอยู่ รอลูกๆหลานๆมาดูแลเอาใจใส่ แต่ลูกหลานก็ไม่ได้ว่าจะไม่แวะมาเยี่ยมเลยนะครับ แวะมา แต่บางคนนำทั้งสิ่งที่ไม่ต้องการ สิ่งที่ใช้แล้ว หรือแม้กระทั่งความทุกข์ ความเศร้ามาให้ทะเล พอมาถึงวันนี้ พวกเราขอสัญญาว่าจะไม่ปล่อยให้ทะเลเจ็บปวดหรือเดี่ยวดายอีกแล้วครับ
"คนไม่สามารถสร้างทะเลได้ แต่คนทำได้ถ้าจะให้ทะเลอยู่กับคนไปนานๆ"
ภาพสองภาพนี้ผมว่ามันดูเข้ากันดนะครับ กับความโดดเดี่ยวอ้างว้างของทะเล
แสดงกระทู้
คราวนี้เป็นเรื่องบังเอิญที่ดีมากๆเลย เพราะเราได้เจอกับเต่าทะเลเพิ่งออกจากรังสดๆร้อนๆ ตัวเล็กๆ ดุ๊กดิ๊กๆ
