ความทรงจำอันมีค่ากับ...“ฉลามวาฬ……ยักษ์ใหญ่ใจดีแห่งท้องทะเล”

[สายชล]

ความทรงจำอันมีค่ากับ...ฉลามวาฬ....ยักษ์ใหญ่ใจดีแห่งท้องทะเล

[สายชล]

สายชลเริ่มดำน้ำเป็นเรื่องเป็นราวครั้งแรกเมื่อต้นปี  2530  สมัยนั้น  พวกเรา (สายชล สายน้ำ ญาติพี่น้องและเพื่อนฝูงที่ดำน้ำด้วยกัน)  ยังไม่เคยรู้ว่ามีปลาขนาดใหญ่ที่เรียกว่า  “ฉลามวาฬ”  อยู่ร่วมโลกกับเราด้วย

จนกระทั่งในราวปลายปี 2534  มีข่าว  “ฉลามวาฬ” ติดอวนของชาวประมงที่ชุมพร  และตายไป  ในข่าวบอกด้วยว่า  “ฉลามวาฬ”  เป็นปลาของเทพเจ้าที่ชาวเรือให้ความนับถือมาก  สายชลตื่นเต้นและเศร้าใจไปพร้อมๆกันกับข่าวนี้   น่าสงสารเจ้า  “ฉลามวาฬ”  ที่ได้ชื่อว่าเป็นปลาใหญ่ที่สุดในโลก  กินแพลงตอนเป็นอาหาร   แสนจะสุภาพเรียบร้อยและใจดี  ไม่เคยเป็นพิษเป็นภัยกับมนุษย์และสัตว์น้ำทั่วไป  แต่ต้องมาตายเพราะฝีมือมนุษย์ไม่ว่าจะด้วยความตั้งใจหรือไม่ก็ตาม

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา  สายชลตั้งความหวังไว้ว่า  สายชลคงมีโอกาสได้เห็นฉลามวาฬและได้ช่วยเหลือเขาให้คงอยู่คู่ทะเลไปอีกนานเท่านาน

[สายชล]

นับจากวันนั้นจนถึงวันนี้...ความหวังที่สายชลตั้งไว้ได้เป็นความจริงขึ้นมาแล้ว สายชลได้มีโอกาสพบเห็น และได้ใกล้ชิดกับ ”ฉลามวาฬ” ในน่านน้ำของไทยทั้งบนผิวน้ำและใต้น้ำ รวมแล้ว 23 ครั้ง และในต่างประเทศอีก 1 ครั้ง ถ้าจะนับเป็นตัวก็ได้ 21 ตัว (หลักฐานไม่ครบถ้วน จึงไม่สามารถยืนยันว่าเป็นตัวเดียวกันบ้างหรือไม่) ซึ่งทุกครั้งที่ได้พบเห็นเขา เขานำมาซึ่งความสุขใจ สบายใจ และความประทับใจ ซึ่งสายชลและผู้พบเห็นร่วมกันกับสายชลสามารถรู้สึกได้เสมอมา

[สายชล]

ฉลามวาฬ 21 ตัว กับการพบ 23 ครั้ง


มีเพื่อนๆที่ดำน้ำด้วยกันพูดเสมอว่า  สายชลเป็นคนโชคดีที่ดำน้ำแล้วมักพบเห็นอะไรๆ (ทั้งสัตว์และพืช)  ที่คนอื่นไม่ค่อยจะได้เห็นกัน 

ในระยะหลังๆจึงมีนักดำน้ำติดตามไปดำน้ำกับสายชลบ่อยๆ   เพราะหวังที่จะให้สายชลพาไปพบสิ่งที่เขาใฝ่ฝันอยากจะได้พบ  ซึ่งส่วนมากก็จะเป็นสัตว์ใหญ่ๆ เช่น  ฉลามวาฬ  กระเบน  (ทั้ง Manta  Ray,  Eagle  Ray,  Sting Ray  ตัวใหญ่ๆ)  โรนัน  โรนิน   ฉลามพันธุ์ต่างๆ  ปลาพันธุ์แปลกๆ ทั้งตัวเล็ก ตัวใหญ่ รวมทั้ง “วาฬ” (Whales) สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ใหญ่ที่สุดและหาดูยากในไทย  ซึ่งเมื่อใครได้เห็นก็จะได้เอามาคุยอวดกัน  หรือพูดง่ายๆก็คือเอามาคุยข่มกันนั่นเอง พวกที่ไม่ได้เห็น ถ้ามารยาทดีหน่อยก็จะนั่งเงียบๆ  ใช้วิธีแอบค้อน   ส่วนอีกพวกก็จะเขม่น  และทำเป็นโวยวายๆว่าอีกฝ่ายขี้โม้  โกหก และเชื่อถือไม่ได้   

[สายชล]

อย่างไรก็ตาม ส่วนมากแล้ว สายชลไม่ค่อยทำให้เพื่อนๆผิดหวัง อย่างน้อยๆในการดำน้ำทริปหนึ่งๆ ต้องได้พบเห็นอะไรๆหนึ่งในหลายๆตัวที่บอกข้างต้นเข้าสักตัวจนได้ แต่ที่จัดเป็น “สุดยอด” จริงๆต้องยกให้ “ฉลามวาฬ” ถ้าลองได้เห็น แม้จะเพียงแวบเดียวและไกลจนแทบมองไม่เห็นก็ตาม ได้เอาไปคุยอวดหรือพูดข่ม จนพากันเอียนไปข้างหนึ่งทีเดียว

สำหรับสายชลเอง ก็เก็บเอา “ฉลามวาฬ” ที่ได้พบเห็นมาคุยอวด (ข่มหน่อยๆ)ได้ไม่รู้เบื่อเหมือนกัน จะว่าโชคดีอย่างที่เพื่อนๆบอกเล่ากันก็นับว่ามีส่วนที่เป็นจริงอยู่บ้าง เพราะจริงๆแล้วไม่ได้คิดว่าดำน้ำแล้วจะต้องพยายามเสาะแสวงหาฉลามวาฬอย่างเดียว โดยไม่ดูอย่างอื่นเลย เวลาดำน้ำจะชอบดูไปเรื่อยๆ ไม่ว่าสภาวะแวดล้อมจะเป็นอย่างไร  น้ำจะใส จะขุ่น จะสวยงามด้วยแนวหินปะการัง หรือจะมีเพียงพื้นทราย สายชลก็มีความสุขที่ได้ดำน้ำและหาสัตว์เล็กสัตว์น้อยดูไป ไม่เดือดร้อนกับใครเขา แต่ก็ให้เผอิญไปเจอะเจอสัตว์หาดูได้ยากอยู่เรื่อยไป เพื่อนๆจะพูดว่าเป็นโชคดีของเธอนั่นแหละ เอ้า....เอาละ โชคดีก็โชคดีก็แล้วกันนะคะ ไม่เถียงดีกว่า

[สายชล]

อย่างที่เกริ่นไว้ตั้งแต่ต้นว่า สายชลได้พบเห็นและได้ใกล้ชิดกับ “ฉลามวาฬ” ในน่านน้ำไทยและเทศมาตั้ง 23 ครั้ง จำนวน 21 ตัวด้วยกัน ซึ่งก็ขอย้ำว่าไม่ยืนยันว่าเห็นตัวซ้ำๆกันบ้างหรือเปล่า เพราะไม่มีหลักฐานพิสูจน์แน่ชัดว่า  ลายข้างๆเหงือกอันที่ห้าของแต่ละตัวมันซ้ำกันบ้างหรือไม่ บางตัวที่จำได้ เช่นหางมีแผลและเห็นติดกันสองเที่ยวดำน้ำ (dive) โดยที่มีรูปถ่ายและ V.D.O.เก็บไว้เป็นหลักฐาน ก็จะรู้และไม่นับซ้ำกันแน่นอน

เป็นธรรมดาของนักดำน้ำเห็นอะไรแล้วต้องเล่า ถ้าคนอื่นไม่เห็นด้วยแล้วละก็ยิ่งคุยสนุกใหญ่ ข่มได้เป็นข่มอย่างที่เคยบอกไว้ข้างต้น สายชลก็อยากเล่าเรื่อง “ฉลามวาฬ” ที่ได้พบเห็นทั้ง 21 ตัว ให้เพื่อนๆได้อ่านสนุกๆ ส่วนใครจะชื่นชมหรืออิจฉาหรือเหน็บแนมแกมประชดอย่างไรก็เชิญตามสะดวกนะคะ แต่ขอให้เชื่อเถอะค่ะว่าที่เล่าเป็นเรื่องจริงมีพยานแวดล้อมทั้งที่เป็นคนรูปถ่าย และ/หรือ V.D.O. ถ้าเป็นคนก็เรียกมาสอบถามได้ ถ้าเป็นภาพถ่ายหรือ V.D.O ก็มาขอชมได้ค่ะ


เริ่มเรื่องเลยดีกว่านะคะ

[สายชล]

ฉลามวาฬตัวแรกในชีวิต.....นึกว่าเรือดำน้ำ (Dive# 122 )
 
วันที่......................................12 ธันวาคม 2535
เวลา.....................................10.20 น.
สถานที่................................. ด้านตะวันตกของเกาะสี่ สิมิลัน
สภาพทั่วไป...........................ท้องฟ้าแจ่มใส น้ำทะเลเรียบ ลมสงบ อุณหภูมิของอากาศและน้ำประมาณ 30 และ 26 องศาเซลเซียส ตามลำดับ ทัศนวิสัย 30 เมตร มีกระแสน้ำปานกลาง
ลักษณะการพบ......................ขณะดำน้ำเที่ยวอยู่ที่ความลึก 25 เมตร

พวกเราจำนวน 13 คนใช้เรือของ Andaman Pearl ( Dive Master II ในปัจจุบัน) ไปดำน้ำที่ด้านตะวันตกของเกาะสี่ สิมิลัน นับเป็น Dive ที่ 6 ในจำนวน 8 Dives ของเราในทริปนี้ ในวันนั้น สภาพอากาศดี น้ำใสมาก กลุ่มของเรามีด้วยกัน 6 คน (สายน้ำ...สายชล...ลูกชาย...ลูกสาว..น้องกู๋ และสมพร..dive Leader ของเรา) เมื่อโดดลงจากเรือใหญ่แล้ว ได้ว่ายไปตามกระแสน้ำซึ่งแรงพอควร เราทิ้งตัวลงไปเรื่อยๆ จนถึงพื้นทรายใต้น้ำที่ความลึก 25 เมตร

ขณะเพลิดเพลินกับการชมปลาในหมู่ปะการังแข็งที่เกาะอยู่ตามทิวหินผา สายชลเผอิญมองขึ้นไปที่ผิวน้ำ แล้วก็ต้องตลึงกับสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่ที่ระดับความลึกประมาณ 10 เมตร ครั้งแรกที่เห็นนึกว่าเป็นเรือดำน้ำที่มีลายจุดขาว สะท้อนแสงสวยงาม แต่เมื่อพิจารณาอยู่สักครู่ จึงรู้ว่าเป็น “ฉลามวาฬ”

เขามีขนาดใหญ่มาก ความยาวประมาณเกือบ 10 เมตร กำลังลอยตัวอ้าปากกินแพลงตอนอยู่อย่างเพลิดเพลิน สายชลตื่นเต้นดีใจมากกับเจ้า “ฉลามวาฬ” ตัวแรกที่เห็น ได้ชี้ชวนให้ทุกคนดูทุกคนได้เห็น....ยกเว้นแต่ตากล้องที่เป็น Buddy ตลอดชีพของสายชล คือคุณสายน้ำที่มัวแต่เมาน้ำก้มหน้าอาเจียนอยู่โอ้กอ้ากๆ แถมมือหนึ่งจับกล้องถ่ายรูปไว้แน่น ดึงเท่าไรก็ไม่ปล่อยและไม่ยอมเงยหน้ามองดูอะไรทั้งสิ้น เพราะตาลายไปหมด เลยทำให้เราไม่มีรูปมาอวด....ช่างน่าเสียดายแท้ๆ

เมื่อขึ้นมาบนเรือ พวกเราที่เห็น “ฉลามวาฬ” เพียงกลุ่มเดียว ได้เล่าให้กลุ่มอื่นๆฟังอย่างตื่นเต้น แต่ไม่มีใครเชื่อเราเลย เพราะก่อนหน้านั้นไม่เคยมีใครได้เคยเห็นหรือได้ยินเรื่องพบเห็น “ฉลามวาฬ” ใต้น้ำในเมืองไทยมาก่อนเลย.....

[สายชล]

ฉลามวาฬตัวที่ 2.....ไร้เดียงสา (Dive# 198 )

วันที่............................6 กุมภาพันธ์ 2538
เวลา...........................14.20 น.
สถานที่.......................เกาะตาชัย ด้านตะวันออกเฉียงใต้
สภาพทั่วไป................ท้องฟ้าแจ่มใส มีลมพัดอ่อนๆ คลื่นสูงประมาณ 1 – 2 เมตร อุณหภูมิของอากาศ 30  องศาเซลเซียส
ลักษณะการพบ...........ขณะอยู่บนเรือที่จอดอยู่

สายชลและเพื่อนๆนักดำน้ำจำนวน 8 คน พร้อมนักข่าวและผู้ติดตามอีก 5-6 คน ใช้เรือ Jonathan ไปดำน้ำที่หมู่เกาะสิมิลัน เกาะบอน และเกาะตาชัย โดยมีเป้าหมายสุดท้ายคือ กองหินริเชลิว ระหว่างที่สายชลรอจะลงดำ Dive ที่ 7 ของทริปที่เกาะตาชัย“ฉลามวาฬ” ขนาด 3 เมตร ได้โผล่ขึ้นมาที่ผิวน้ำใกล้ๆกับเรือของเราที่ผูกอยู่กับทุ่น เข้าใจว่าเขาคงลอยตัวตามมากินอาหารที่ลอยอยู่เหนือคลื่น โดยไม่สนใจกับพวกเราที่ส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดกันลั่นเรือ และดูประหนึ่งเด็กน้อยไร้เดียงสาที่สนใจแต่ว่าเมื่อหิวก็ต้องกินๆ

มีนักดำน้ำสองศรีพี่น้องชาย-หญิง ได้กระโดดลงไปจากเรือ พยายามที่จะว่ายโต้คลื่นเพื่อจะตามเขาให้ทัน ปรากฏว่าเขาว่ายไปสบายๆไม่เดือดร้อน แต่กว่าสองพี่น้องจะตามทันก็เล่นเอาหอบตัวโยน และปีนกลับขึ้นเรืออย่างกระปลกกระเปลี้ย ครานี้...สายชลได้ภาพถ่ายของเขาไว้เป็นที่ระลึกด้วย

ในเวลาต่อมา เราลงดำน้ำเพื่อตามไปดูเขาข้างล่างที่ใต้น้ำ แต่ไม่พบแม้เงา เมื่อกลับขึ้นเรือ เจอคลื่นสูงกว่า 2เมตร ทำให้เราต้องเดินทางกลับสิมิลันแทนที่จะไปริเชลิวต่อ

[สายชล]

ฉลามวาฬตัวที่3.......น่าสงสาร (# 203)

วันที่.............................2 กุมภาพันธ์ 2538
เวลา............................10.40 น.
สถานที่..........................เกาะบิดะนอก พีพี
สภาพทั่วไป...................ท้องฟ้าแจ่มใส ลมสงบ ทะเลเรียบ อุณหภูมิของอากาศและน้ำประมาณ 32 และ 26 องศาเซลเซียสตามลำดับ น้ำค่อนข้างใส มองเห็นได้ไกลประมาณ 10 เมตรไม่มีกระแสน้ำ
ลักษณะการพบ..............ขณะดำน้ำอยู่ใต้น้ำลึก 20 เมตร


พวกเราซึ่งประกอบด้วยตัวสายชล สมาชิกในครอบครัวและเพื่อนๆรวม 8 คน ใช้เรือของบริษัท Seafan ที่กระบี่ ออกไปดำน้ำที่ พีพี ซึ่งเป็น dive แรกของวันที่สองในทริปนี้ สายชลต้องรับหน้าที่เป็นตากล้อง แทนตากล้องเจ้าเก่า...คุณสายน้ำ ที่เป็นบัดดี้กัน เหตุเพราะคุณสายน้ำเมาน้ำ (อีกแล้ว) จนตาลาย น้ำหูน้ำตาไหล ไม่สามารถจะถ่ายรูปได้

ขณะที่สายชลทำหน้าที่ปิดท้ายขบวน และกำลังหยุดถ่ายรูปปะการังอ่อนบริเวณด้านทิศใต้ของเกาะบิดะนอกอยู่เพียงลำพังที่ความลึกประมาณ 20 เมตร มีฉลามวาฬขนาดเกือบ 3 เมตร ว่ายตรงรี่เข้ามาหาสายชล ลักษณะของเขาเหมือนเพิ่งเกิดได้ไม่นาน และอาจจะพลัดหลงจากแม่และกำลังเที่ยวมองหาแม่อยู่ (เขาอาจจะเข้าใจผิด คิดว่าสายชลเป็นแม่ของเขา เพราะขนาดตัวสายชลก็ประมาณน้องๆ “แม่ฉลามวาฬ” เชียวนะคะ... )

เผอิญมีฝรั่งแก่ๆสองสามีภรรยาโผล่พ้นเหลี่ยมผามาอยู่ข้างๆสายชลอย่างโฉ่งฉ่างมาก เจ้าฉลามวาฬตัวน้อยก็เลยผละจากไป สายชลเคาะถังอากาศเพื่อเรียกระดมพลนักดำน้ำร่วมกลุ่ม ที่ว่ายล่วงหน้าไปเพื่อแจ้งข่าว และให้คอยอยู่ตรงบริเวณนั้น เพียงครู่เดียว ฉลามวาฬตัวน้อยก็หวนกลับมาอีก คราวนี้ สายชลไม่รอช้า ว่ายพุ่งเข้าไปหาและตามถ่ายภาพเขาไว้ทันที

[สายชล]

แต่ไม่ทราบว่าฝรั่งเกือบสิบคนโผล่มาจากไหน ตรงเข้าล็อคครีบข้างของฉลามวาฬน้อยไว้ทั้งสองด้าน จนเขาขยับตัวว่ายไปไหนไม่ได้อยู่สักครู่ จึงปล่อยเขาไป สายชลและ Buddy (ที่หายเมาเป็นปลิดทิ้งทันทีที่เห็นฉลามวาฬตัวแรกในชีวิต) ได้ช่วยกันถ่ายรูปเก็บไว้เป็นหลักฐาน ก่อนที่ฉลามวาฬตัวนั้นจะจากไปอย่างสติแตกและอ่อนเปลี้ยเพลียแรงดูช่างน่าสงสารยิ่งนัก

พวกเราโกรธฝรั่งกลุ่มนั้นกันมาก เมื่อขึ้นมาที่ผิวน้ำ ฝรั่งกลุ่มนั้นยังได้ตามขึ้นมาขอให้เราอัดรูปที่ถ่ายฉลามวาฬไว้ได้ให้กับพวกเขาด้วย แต่เมินเสียเถอะ พวกเราปฏิเสธ แถมมีรายการต่อว่าต่อขานกลับไปในสิ่งที่เขาได้กระทำไม่ดีกับเจ้าฉลามวาฬน้อยตัวนั้น

[สายชล]

ฉลามวาฬตัวที่ 4....อดใจไม่ไหวDive# 211)


วันที่.......................................6 เมษายน 2538
เวลา......................................16.50 น.
สถานที่................................. เกาะตาชัยด้านตะวันออก (ริมหาด)
สภาพทั่วไป...........................แดดเริ่มอ่อนแสง ลมสงบ ทะเลเรียบ อุณหภูมิของอากาศและน้ำประมาณ 30 และ 25 องศาเซลเซียส ตามลำดับ น้ำค่อนข้างใส  มองเห็นได้ไกลประมาณ 20 เมตร ไม่มีกระแสน้ำ
ลักษณะการพบ......................บริเวณใต้น้ำที่ความลึก 27 เมตร

เป็นการลงดำน้ำ Dive ที่ 3 ในวันแรกของทริปที่มีกำหนด 4 วัน พวกเราใช้เรือ 2 ลำ คือ “Diana” (ที่จมไปแล้วเมื่อปี 2541) และ “Carina” ของบริษัท ภูเก็ต ไดเวอรส์ จำนวนคนที่ไปทั้งหมด 30  คน เรากระโดดลงจากเรือทั้งสองลำ และว่ายไปได้สักครู่ ก็ได้พบฉลามวาฬ ขนาด 8 เมตร ว่ายอยู่ที่ระดับความลึกประมาณ 27 เมตร เขางามสง่าเหลือเกินค่ะ จนสายชลอดใจไม่ได้

ต้องขอสารภาพผิดค่ะ สายชลได้ขึ้นไปลอยอยู่เหนือตัวเขา จับครีบหลังด้วยมือหนึ่ง อีกมือก็ลูบไล้ตัวเขาด้วยความรักและเอ็นดู ทั้งๆที่รู้ว่าการกระทำดังกล่าวไม่สมควรจะกระทำ (แต่ขอสักครั้งในชีวิตเถอะนะคะ)

ฉลามวาฬตัวนั้นวนเวียนอยู่กับเราเกือบ 10 นาที แล้วก็จากไป คราวนี้มีคนไม่เห็นฉลามวาฬ 2 คน คือคุณสายน้ำ....ซึ่งทำหน้าที่ตากล้องเป็นบัดดี้ของสายชล เป็นหนึ่งในสองคนนั้น (อีกแล้วค่ะ) เราเลยไม่มีรูปของฉลามวาฬที่งามสง่าตัวนั้นมาให้ชม

เมื่อขึ้นมาบนเรือ พวกที่ได้เห็นฉลามวาฬก็ส่งเสียงเฮฮาคุยกันลั่น ในขณะที่คนไม่เห็นสองคนนั้น นั่งนิ่งเงียบ แต่แอบค้อนตาประหลับประเหลือก มีนักดำน้ำมือใหม่ที่เพิ่งเรียนจบ และออกทริปครั้งแรกและก็ได้พบประสบพักตร์กับฉลามวาฬตัวนี้ได้มาสารภาพให้สายชลฟังว่า...."เมื่อเห็นฉลามวาฬอ้าปากกว้างหันไปหาเหมือนจะงาบผมเข้าปากไปทั้งตัว...ผมตกใจจนปัสสาวะราดในน้ำเลยครับ"

[สายชล]

ฉลามวาฬตัวที่ 5.....ตามมาส่ง (Dive# 231 )

วันที่.............................13 สิงหาคม 2538
เวลา............................14.50 น.
สถานที่.........................หินแพชุมพร
สภาพทั่วไป..................ท้องฟ้าแจ่มใส ลมสงบ ทะเลเรียบ อุณหภูมิของอากาศและน้ำประมาณ 32 และ 26 องศาเซลเซียสตามลำดับ น้ำค่อนข้างใส มองเห็นได้ไกลประมาณ 15 เมตรมีกระแสน้ำเล็กน้อย
ลักษณะการพบ.............ขณะอยู่บนเรือ และดำน้ำอยู่ที่ความลึก 15 เมตร


สมาชิกดำน้ำคราวนี้มีด้วยกัน 12 คน เราใช้เรือของ “หาดทรายรี รีสอร์ท” ไปดำน้ำวันที่สองของทริปหลังจาก Dive แรกที่หินแพ จบลง เราได้เลื่อนเรือไปหลังเกาะง่ามใหญ่ด้านเหนือเพื่อเตรียมดำอีกหนึ่งDive ระหว่างคอยเวลาลงดำครั้งต่อไป ลูกของสองสายและเด็กๆหลายคนได้ลงไป Snorkel กันอย่างเพลิดเพลิน เมื่อว่ายกลับมาที่เรือ เราได้เห็นฉลามวาฬ ขนาด 3 – 4 เมตร ว่ายตามมาส่งเด็กๆ แล้วก็ลอดใต้ท้องเรือ มุ่งตรงไปยังกองหินแพ ทุกคนตื่นเต้นกันมาก เราจึงตัดสินใจย้ายเรือไปที่หินแพ และลงดำน้ำที่นั่นเพื่อตามเขาไปทันที

เราไม่ผิดหวังค่ะ เพราะฉลามวาฬตัวนั้นได้ว่ายมาทักทายพวกเรากลุ่มที่อยู่ข้างหน้า ที่มีอยู่ด้วยกัน 4 คน ด้วยท่าทางน่ารักน่าเอ็นดู ก่อนจะว่ายหายไปในอีก 5 นาทีต่อมา....เสียดายอีกแล้วค่ะ คุณสายน้ำที่ทำหน้าที่ตากล้องหลงไปอยู่กับกลุ่มหลัง เราจึงพลาดรูปของฉลามวาฬไปอีกครั้ง...เสียดายนะคะ

[สายชล]

ฉลามวาฬตัวที่ 6....... ห้อมล้อมด้วยบริวาร (Dive# 266 )

วันที่............................2 มีนาคม 2539
เวลา ..........................10.40 น.
สถานที่.......................กองหินริเชลิว      
สภาพทั่วไป ................ท้องฟ้าแจ่มใส ลมสงบ ทะเลเรียบ อุณหภูมิของอากาศ 32องศาเซลเซียส
ลักษณะการพบ............จากบนเรือที่ผูกยึดไว้กับทุ่น

พวกเราจำนวน 20 คน ได้ใช้เรือ“Carina” ของบริษัท ภูเก็ต ไดเวอส์ เดินทางไปสิมิลัน เกาะบอน ตาชัย และ ริเชลิว ในวันที่ 2 ของทริป เราได้มาลอยเรืออยู่ที่กองหินริเชลิว เราหวังกันเป็นอย่างมาก ว่าจะได้พบกับฉลามวาฬ แต่เมื่อลงดำใน dive แรก เราก็ต้องผิดหวัง แต่โชคช่วยอีกแล้วค่ะ เมื่อขึ้นมาพักอยู่บนเรือได้สักครู่ เราก็เห็นฉลามวาฬ ขนาด 10 เมตร ว่ายกระโดงหลังโผล่พ้นน้ำขึ้นมาอยู่ข้างๆเรือของเรา และยังมีบริวาร คือ โลมา 3 ตัว พร้อมกับปลาช่อนทะเลอีกฝูงใหญ่ว่ายตามมาเป็นขบวน พวกเราตื่นเต้นดีใจกันมาก และมีความหวังที่จะได้ไปพบพวกเขาทั้งขบวน ในการดำ dive ต่อไป

เราต้องผิดหวังค่ะ เพราะทั้ง dive ถัดมาและ dive ต่อๆไป ตลอดทริปนั้น เราไม่ได้พบเขาอีกเลย

[สายชล]

ฉลามวาฬตัวที่ 7....เจ้าจอมเกเร และ ฉลามวาฬตัวที่ 8....ว่ายผ่านรวดเร็ว (Dive# 283 )


วันที่.............................7 เมษายน 2539
เวลา ...........................11.50 น.
สถานที่........................กองหินริเชลิว
สภาพทั่วไป.................ท้องฟ้าแจ่มใส ลมสงบ ทะเลเรียบ อุณหภูมิของอากาศและน้ำประมาณ 30 และ 25 องศาเซลเซียส ตามลำดับ น้ำค่อนข้างใส
                  แต่มีตะกอนและแพลงตอนลอยอยู่ทั่วไป มองเห็นได้ไกลประมาณ 18เมตร
ลักษณะการพบ............ขณะดำน้ำทีความลึก 10 เมตร และ 27 เมตร

พวกเรา 14 คน ใช้เรือ “หรรษา” ของบริษัท ภูเก็ต ไดเวอส์ เดินทางไปอันดามันเหนือ ในวันสุดท้าย และเป็น dive ที่ 10 ของทริปนั้น เราตัดสินใจดำน้ำกันที่กองหินริเชลิวด้านเหนือ เมื่อเราลงดำลงไปเพียง 5 นาที ขณะยังอยู่ที่ยอดหินใต้น้ำ ความลึกเพียง 10 เมตร เราเห็นกระเบนยักษ์ ( Southern Sting Ray ) ตัวกลมใหญ่ ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 2 เมตร หางขาดกุดหมด ไม่เหลือแม้ตอ มองคล้ายๆกับจานบิน พุ่งตรงมาหาเราทางด้านขวามือ

เมื่อเข้ามาใกล้ๆ เราเห็นเชือกผูกคล้องจมูกทั้งสองข้างที่อยู่ด้านบนลำตัวของเขาด้วย เข้าใจว่ากระเบนตัวนั้นคงถูกชาวประมงจับได้ แล้วนำขึ้นเรือ และเพื่อไม่ให้เขาหนี ชาวประมงจึงจับตัดหาง เอาเชือกผูกจมูกผูกยึดติดไว้ แต่เขาคงดิ้นรนจนหลุดแล้วก็กระโดดน้ำหนีมาได้

[สายชล]

ขณะเรากำลังสนใจอยู่กับกระเบน และพยายามจะเข้าไปตัดเชือกเพื่อให้เขาพ้นจากความรำคาญและเจ็บปวด     ปรากฏว่ามีเจ้าฉลามวาฬขนาด  4 เมตร  พุ่งตรงเข้ามาหา ทำท่าเหมือนโกรธแค้นหรือจะชวนเราเล่นก็ไม่แน่ใจ    พวกเราพากันหลบ  เขาก็เลยว่ายไปติดซอกหิน  ดิ้นกระแด่วๆอยู่นาน  กว่าจะหลุดออกมาได้   

เมื่อเขาหลุดออกมาแล้ว   ก็ยังพุ่งเข้าหาเราอีก   พวกเราต้องเลิกสนใจเจ้ากระเบนจานบินตัวนั้น  หันมาสนใจเจ้าฉลามวาฬแทน     

[สายชล]

ฉลามวาฬตัวนั้นยังคงวนเวียนอยู่กับเรา ไม่ยอมไปไหนไกล สายชลลองกวักมือล่อให้เขาเข้ามาหาใกล้ๆเพื่อถ่ายรูป เขาก็เข้ามาหาจริงๆ เราต้องหลบหลีกเขากันอุตลุดไปหมด เราหัวเราะขำกับนิสัยประหลาดๆของเขา โชคดีที่คราวนี้มีกล้องอยู่ในมือ.....สายชลได้รูปถ่ายของเขาไว้เป็นที่ระลึกหลายรูป

[สายชล]

ใน  dive  เดียวกันนี้  ที่ความลึกประมาณ  27  เมตร  เราได้เห็นฉลามวาฬขนาด  8 เมตร  ว่ายผ่านไปอย่างรวดเร็ว  จนจับภาพไม่ทัน  แต่เราแน่ใจว่า  เป็นคนละตัวกับเจ้าจอมเกเรที่เราได้เห็นก่อนหน้านี้  เพราะขนาดและพฤติกรรมแตกต่างกันมาก

[สายชล]

ฉลามวาฬตัวที่ 9......ไปไหนไปกัน (Dive# 325, 326 )

วันที่....................................14 เมษายน 2540
เวลา....................................8.40 น. และ 13.05
สถานที่................................กองหินริเชลิวด้านเหนือ
สภาพทั่วไป.........................ท้องฟ้าแจ่มใส ลมสงบ ทะเลเรียบ อุณหภูมิของอากาศและน้ำประมาณ 30 และ 25 องศาเซลเซียส ตามลำดับ น้ำค่อนข้างใส มองเห็นได้ไกลประมาณ 20 เมตร ไม่มีกระแสน้ำ
ลักษณะการพบ....................ขณะดำน้ำที่ความลึก 15 - 20 เมตร

ด้วยเรือ “Carina” ของ บริษัท ภูเก็ต ไดเวอส์ พวกเรา 20 ชีวิต รอนแรมไปในทะเลอันดามันเหนือ จนถึงกองหินริเชลิว ในวันที่สามของทริปเราตื่นแต่เช้าและลงดำ dive แรกของวันนั้น ด้วยความหวังเต็มเปี่ยมว่าจะได้พบฉลามวาฬอย่างที่ได้พบในปีก่อนหน้านั้น

แล้วเราก็ไม่ผิดหวังค่ะ เขาคอยเราอยู่แล้วที่ระดับความลึก เพียง 5 เมตร ฉลามวาฬตัวนี้มีขนาดประมาณ 5.5 เมตร ที่หางมีรอยแผลสดๆ เหมือนเคยถูกเชือกมัดที่โคนหาง เขาว่ายน้ำช้าๆ นำเราไปเกือบตลอด dive จนกระทั่งมีนักดำน้ำมือใหม่ไปจับหาง เขาสบัดและว่ายหายไป (นักดำน้ำคนนั้นถูกตีมือสองที และถูกคาดโทษว่าถ้าทำเช่นนั้นอีกจะไม่ได้ดำน้ำตลอดทริป)

[สายชล]

ใน dive  ต่อมา     เขากลับมาคอยเราอีกแล้วค่ะ   รอยแผลที่หางเขาทำให้เราจำเขาได้ดี   แต่ dive นี้  แทนที่เราจะตามเขาๆกลับตามเรา  กล่าวคือ  พอเรากระโดดลงไปจากเรือ   เราก็แทบจะไปยืนอยู่บนหัวฉลามวาฬเจ้าเก่าพอเขาเห็นเรา  เขาก็ดำน้ำลึกหนีเราไป 

[สายชล]

แล้วก็มาโผล่ข้างหลังเรา  และตามเราไปตลอดทาง  คุณสายน้ำ....Buddy เจ้าเก่าของสายชล  วันนั้นทำหน้าที่ตากล้องถ่าย  V.D.O  และอยู่ปิดท้ายนั้น  คราวนี้โชคดี  ได้อยู่กับเขาเต็มอิ่มเกือบตลอด Dive   (ชดเชยที่พลาดไปหลายรายการ)