Coelacanth ปลาดึกดำบรรพ์

สายน้ำ

Moderator
Hero Member

ออฟไลน์

เพศ: ชาย

กระทู้: 3501

เรารักในหลวง

Coelacanth ปลาดึกดำบรรพ์

« เมื่อ: กรกฎาคม 01, 2006, 04:11:51 PM »

ปลาดึกดำบรรพ์

สวนสัตว์น้ำอความารีน ฟูกุชิม่า อวดภาพถ่ายใต้น้ำ เป็นปลาซีลาแคนต์ ซึ่งเป็นปลาดึกดำบรรพ์ ดำว่ายอยู่ในน้ำลึก 165 เมตร บริเวณเกาะสุลาเวสีของอินโดนีเซีย เป็นพื้นที่ห่างไกล ภาพถ่ายด้วยพาหนะบังคับระยะไกลที่ติดกล้องวิดีโอไว้ ผลงานการสำรวจร่วมกันของศูนย์วิจัยมหาสมุทรของญี่ปุ่น กับสถาบันวิทยาศาสตร์อินโดนีเซีย (ภาพ-เอเอฟพี)

จาก น.ส.พ.ข่าวสด วันที่ 1 ก.ค. 49


	บันทึกการเข้า

"ทุกวันนี้ประเทศไทยยังมีทรัพยากรพร้อมมูล ทั้ง ทรัพยากรธรรมชาติและทรัพยากรบุคคล ซึ่งสามารถนำมา ใช้เสริมสร้างความอุดมสมบูรณ์และเสถียรภาพอัน ถาวรของบ้าน เมืองได้เป็นอย่างดี ข้อสำคัญจะต้องรู้จักใช้ทรัพยากรนั้นอย่างฉลาด โดยมุ่งถึงประโยชน์แท้จริงที่จะเกิดแก่ประเทศชาติ" ..... พระราชดำรัส

สายน้ำ

Moderator
Hero Member

ออฟไลน์

เพศ: ชาย

กระทู้: 3501

เรารักในหลวง

Re: Coelacanth ปลาดึกดำบรรพ์

« ตอบ #1 เมื่อ: กรกฎาคม 01, 2006, 04:30:03 PM »

สนใจเรื่องปลาชนิดนี้มานานแล้วครับ เนื่องจากจะมีข่าวออกมาเป็นระยะๆถึงการพบปลาดึกดำบรรพ์ชนิดนี้� วันนี้มีข่าวลง น.ส.พ.อีก จึงใช้โอกาสนี้หาข้อมูลเพิ่มเติมมาเล่าสู่กันอ่านเสียเลย

เรื่องจากจากเว็บไซท์ www.ipst.ac.th ของ� สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี (สสวท.)� สำหรับภาพมาจาก http://www.ucmp.berkeley.edu ครับ�

พบแหล่งอาศัยใหม่ของปลาดึกดำบรรพ์

นักชีววิทยาสัตว์โบราณได้พบซากฟอสซิลของปลาดึกดำบรรพ์ coelacanth ซีลูแคนท์ เป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2382 รูปร่างของครีบที่ปรากฏมีความละม้ายคล้ายคลึงกับกระดูกแขนและขาของสัตว์บกมาก จนทำให้นักชีววิทยาหลายคนมีความคิดว่า coelacanth คือบรรพสัตว์ของสัตว์โลกที่มีกระดูกสันหลังทุกชนิด การวัดอายุของซากหินดังกล่าวได้แสดงให้เห็นว่า coelacanth ได้เคยมีชีวิตอยู่ในมหาสมุทรเมื่อ 4,000 ล้านปีก่อนนี้ คือในยุค Devonian ก่อนไดโนเสาร์จะเกิดถึง 200 ล้านปี และแถบที่มันอาศัยอยู่มักเป็นทะเลน้ำตื้น ซากฟอสซิลที่ขุดพบในเวลาต่อมาแสดงให้เห็นว่า มันมีรูปร่างและขนาดต่างๆ กันตั้งแต่ 2 นิ้ว จนกระทั่งถึง 2 เมตร และได้ดำรงชีพอยู่บนโลกอย่างน้อยก็นาน 60 ล้านปี คือจนกระทั่งถึงเมื่อ 245 ล้านปีก่อนนี้ เมื่อโลกถูกอุกกาบาตขนาดใหญ่พุ่งชนจนทำให้ 95% ของสิ่งมีชีวิตบนโลกสูญพันธุ์ และนั่นก็หมายความว่า coelacanth ได้สูญพันธุ์ไปด้วย เพราะไม่มีใครพบซากของมันที่มีอายุน้อยกว่า 245 ล้านปีเลย

�

�

ดังนั้น ข่าวการเห็นปลา coelacanth โดย Majorie Courtenay-Latimer ที่ตลาดปลาในเมือง East London ของประเทศแอฟริกาใต้ เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2481 จึงเป็นข่าวที่โลกตื่นเต้นมาก เพราะ James Leonard Brierly Smith แห่งมหาวิทยาลัย Rhocle ที่เมือง Grahams-town ได้ระบุว่ามันคือ coelacanth ตัวจริงและของจริง

โลกต้องคอยอีกนานถึง 14 ปี จึงได้เห็น coelacanth เป็นๆ ตัวที่สอง เมื่อชาวประมงบนเกาะ Comoro ซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของเกาะ Madagascar ได้รายงานว่า เขาจับมันได้ที่ระดับน้ำลึก 168 เมตร และการสำรวจทะเลรอบเกาะ Comoro ในเวลาต่อมาก็ได้ทำให้เรารู้ว่าหมู่เกาะ Comoro คือแหล่งอาศัยของปลา coelacanth

ในปี 2535 ที่เมือง Quelinzane ซึ่งอยู่ห่างจากเกาะ Comoro 500 กิโลเมตร ก็มีรายงานการจับ coelacanth ตัวเมียที่มีลูกในท้องถึง 26 ตัว ได้ที่ระดับน้ำลึก 50 เมตร และเมื่อ 4 ปีก่อนนี้ Arnaz Mehta Erdman ได้รายงานการเห็นปลา coelacanth ที่ตลาดปลา Bershali ในเมือง Manado บนเกาะ Sulawesi ของอินโดนีเซีย ซึ่งอยู่ห่างจากเกาะ Comoro ถึง 6,000 กิโลเมตร

และเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2543 ขณะที่ P.C.R. Venter ดำน้ำลงไปสำรวจถ้ำใต้น้ำที่ St. Lucia ในอ่าง Sodwana ของประเทศแอฟริกาใต้ เขาได้สังเกตเห็นว่าที่ระดับลึก 104 เมตร มีปลา coelacanth เป็นๆ 3 ตัว ว่ายน้ำอยู่ เขารู้สึกตกตะลึงมาก เพราะบริเวณดังกล่าวอยู่ห่างจากเกาะ Comoro ถึง 24,000 กิโลเมตร เขากับเพื่อนจึงได้วางแผนดำน้ำลงไปสำรวจสถานที่นั้นอีก ในอีก 1 เดือนต่อมา พร้อมกับเตรียมกล้องวิดีโอสำหรับบันทึกภาพของปลาด้วย และเขาก็ได้รายงานในวารสาร South African Journal of Science ฉบับที่ 96 ให้โลกรู้ว่า ทะเลนอกฝั่งของประเทศแอฟริกาใต้ก็มี coelacanth อาศัยอยู่เช่นกัน

อันที่จริง ชาวประมงบนเกาะ Comoro ได้รู้จักปลา coelacanth มานานแล้ว แต่ไม่เคยตระหนักว่า มันเป็นสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่โลกลืม พวกเขามักพบมันติดมากับแห และเรียกมันว่าปลา ngombessa เนื่องจากว่าเนื้อของมันมีรสเลี่ยนและมักทำให้ผู้บริโภคท้องเสีย เขาจึงทิ้งมันกลับลงในทะเล

�

การศึกษาธรรมชาติของ coelacanth แสดงให้เห็นว่า มันสามารถอาศัยอยู่ได้ทั่วในน้ำเค็มและน้ำจืดที่เค็มเล็กน้อย และการที่โลกมีจำนวนของมันไม่มากนักเพราะระบบการสืบพันธุ์ปลาชนิดนี้ไม่เหมือนปลาชนิดอื่น คือมันไม่ได้วางไข่นอกตัวปลาเพราะนักชีววิทยาได้พบว่า ไข่ของมันซึ่งเป็นไข่ปลาที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกเพราะมีเส้นผ่าศูนย์กลางยาวถึง 9 เซนติเมตร หลังจากที่ได้รับการผสมพันธุ์ ก็จะฝักเป็นตัวและลูกปลาก็จะยังคงอาศัยอยู่ในท้องของแม่มัน จนกระทั่งคลอดเช่น คน การศึกษาปลา coelacanth 200 ตัว ได้แสดงให้เห็นว่ามีปลาเพียง 2 ตัวเท่านั้นที่มีครรภ์ และขนาดของครรภ์ชี้บอกให้นักชีววิทยารู้ว่า ลูกปลาอาจมีขนาดลำตัวยาวได้ตั้งแต่ 3 ถึง 36 เซนติเมตร และตราบจนบัดนี้ นักชีววิทยาก็ยังไม่รู้ว่าหลังจากคลอดแล้ว ลูกปลาว่ายน้ำไปที่ใด นอกจากนี้ เขาก็ยังไม่รู้อีกว่า coelacanth เริ่มสืบพันธุ์ตั้งแต่เมื่อใด หรือผสมพันธุ์อย่างไร ทั้งนี้เพราะ coelacanth ตัวผู้ไม่มีอวัยวะสืบพันธุ์ที่ชัดเจนนั่นเอง ถึงอย่างไรก็ตาม นักชีววิทยาก็ประมาณว่า coelacanth จะเติบโตเต็มที่เมื่อมันมีอายุได้ 12 ปี และอาจจะมีชีวิตยืนนานได้ถึง 20 ปี ส่วนอัตราการเจริญเติบโตของมันนั้นช้ามาก ทั้งนี้เพราะเหงือกของมันมีขนาดเล็ก ทำให้ไม่สามารถหายใจเอาออกซิเจนเข้าไปเลี้ยงร่างกายมันได้มาก ซึ่งมีผลทำให้อัตราการเผาผลาญพลังงานในตัวของมันทำงานช้าไปด้วย มันจึงว่ายน้ำช้ามาก

คำถามอีกคำถามหนึ่งที่นักชีววิทยาใคร่รู้คำตอบมากคือ เหตุใดจึงไม่มีใครพบซาก coelacanth ที่มีอายุน้อยกว่า 75 ล้านปี ซึ่ง Han Fricke แห่ง Max Planck Institute for Behavioral Physiology ที่เมือง Seewiesen ในเยอรมนีก็ได้เสนอคำตอบว่า คงเป็นเพราะมันมีจำนวนไม่มาก ดังนั้น การพบซากของมันจึงเป็นเรื่องยาก และที่ไม่ได้พบเลยนั้นก็คงเป็นเพราะ coelacanth ได้อพยพย้ายถิ่นไปอยู่ในที่ที่ซากของมันไม่สามารถกลายสภาพเป็นหินได้ ทั้งนี้เพราะ Fricke ได้พบว่า บรรดาเกาะต่างๆ ที่อยู่ในช่องแคบ Mozambique นั้น เป็นเกาะที่เกิดจากการระเบิดของภูเขาไฟเมื่อ 5 ล้านปีก่อนนี้เอง และสภาพดินภูเขาไฟแถบนั้นไม่สามารถทำให้กระดูกของปลา coelacanth กลายสภาพเป็นหินได้เลย

ข่าวการพบแหล่งอาศัยของ coelacanth แหล่งใหม่นอกฝั่งของประเทศแอฟริกาใต้ ได้ทำให้ Fricke และคณะวางแผนจะลงไปศึกษาปลา coelacanth ในบริเวณนั้นอย่างใกล้ชิด โดยหวังจะเปรียบเทียบธรรมชาติของปลา coelacanth ที่พบในทะเลนอกเกาะ Madagascar เกาะ Sulawesi และที่พบนอกฝั่งแอฟริกาใต้กัน

ซึ่ง ณ วันนี้ ข้อมูลชีวิตของ coelacanth ในช่องแคบ Madagascar เป็นข้อมูลที่โลกรู้ดีที่สุดว่าปลาสีน้ำเงินจุดขาวบางพันธุ์นี้ ใช้ชีวิตที่เรียบง่ายในแต่ละวัน ในเวลากลางวันมันจะหลบอยู่ในถ้ำใต้น้ำ เพื่อหลบหนีกระแสน้ำใต้ทะเลที่ไหลผ่านเกาะ Comoro อย่างรุนแรง พอตกกลางคืนมันจะว่ายออกจากถ้ำ และดำลึงลงไปเพื่อหาอาหาร ทั้งๆ ที่ในบริเวณน้ำลึกระดับนั้น แทบไม่มีปลาใดๆ อาศัยอยู่เลย แต่มันก็สามารถหาอาหารพอมีชีวิตอยู่ได้ ทั้งนี้เพราะในวันหนึ่งมันต้องการอาหารเพียง 20-30 กรัมเท่านั้นเอง และการที่กระเพาะอาหารของมันย่อยอาหารช้า ได้ทำให้มันรู้สึกอิ่มนาน เหตุผลอีกประการหนึ่งก็คือ สมองของมันมีเซลล์ประสาทที่สามารถรับสัญญาณสนามไฟฟ้าจากเหยื่อได้ ดังนั้น การหาอาหารในที่มืดจึงไม่มีปัญหาใดๆ และเวลามันอ้าปากงับเหยื่ออันได้แก่ ปลาหมึกและปลาขนาดเล็กอื่นๆ กล้ามเนื้อปากที่แข็งแรงของมันทำให้เหยื่อหลุดรอดคมปากได้ยาก

ในการลงทะเลเพื่อศึกษาชีวิตของ coelacanth นอกเกาะ Comoro เมื่อปีกลายนี้ Fricke ได้เก็บรวบรวม DNA ของมันมาได้ 15 ตัว และในเดือนมีนาคมปีหน้า เขาก็มีแผนจะเก็บรวบรวม DNA ของ coelacanth นอกฝังของประเทศแอฟริกาใต้ด้วย การสำรวจที่ใช้เวลานาน 2-3 สัปดาห์นี้ มุ่งหวังจะตอบคำถามว่า สถานที่ใหม่นี้เป็นแหล่งอาศัยของ coelacanth จำนวนมากหรือไม่ และ DNA ของ coelacanth จากทะเลนี้แตกต่างจาก DNA ของ coelacanth ในอินโดนีเซีย และเกาะ Comoro อย่างไร

�

ซึ่งผู้เชี่ยวชาญเรื่องปลาหลายท่านเชื่อว่า DNA ที่ได้คงไม่แตกต่างกัน ทั้งนี้เพราะ coelacanth ทั้งของอินโดนีเซียและแอฟริกาใต้ต่างก็เป็น coelacanth ที่หลงถิ่น เพราะถูกกระแสน้ำที่ไหลรุนแรงพัดพามันจากเกาะ Comoro สู่ทะเลต่างๆ ทั่วโลก

แต่ถ้าความคิดของผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้ถูกต้อง นั่นก็หมายความว่า เราอาจจะพบ coelacanth หลงถิ่นในทะเลของฟิลิปปินส์ หรือเกาะ Tahiti ในมหาสมุทรแปซิฟิกก็ได้

ปริศนาปลาดึกดำบรรพ์พันธุ์นี้จึงเป็นปัญหาที่ยังไม่มีคำตอบอย่างสมบูรณ์ ทั้งนี้เพราะจำนวนปลาที่เราพบในสถานที่แต่ละแห่งไม่มาก การมีข้อมูลน้อยคงไม่สามารถอธิบายความจริงได้ครอบคลุมนัก ดังนั้น นักชีววิทยาทุกคนจึงต้องทำใจ

[/color]


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: กรกฎาคม 01, 2006, 05:32:47 PM โดย สายชล »	บันทึกการเข้า

สายน้ำ

Moderator
Hero Member

ออฟไลน์

เพศ: ชาย

กระทู้: 3501

เรารักในหลวง

Re: Coelacanth ปลาดึกดำบรรพ์

« ตอบ #2 เมื่อ: กรกฎาคม 01, 2006, 04:37:02 PM »

ปลาดึกดำบรรพ์ที่โลก "ลืม"

� � � � � ย้อนอดีตไปเมื่อ ๔๐๐ ล้านปีก่อนโน้น ได้มีปลาพันธุ์หนึ่งถือกำเนิดเกิดมาบนโลก และเมื่อโลกถูกอุกกาบาตขนาดใหญ่พุ่งชนที่แหลม Yucatan ในประเทศ Mexico เมื่อ ๓๔๐ ล้านปีต่อมา ความรุนแรงในการที่โลกถูกถล่มครั้งนั้นได้ทำให้สิ่งมีชีวิตต่าง ๆ ร่วม ๙๙% รวมทั้งไดโนเสาร์ด้วย ต้องสูญพันธุ์ไปและปลาพันธุ์ Coelacanth ชนิดนั้นก็เป็นปลาที่คนทั้งโลกได้คิดว่าสูญพันธุ์ไปแล้วเช่นกัน เพราะเคยเห็นแต่ซากดึกดำบรรพ์ (fossil) ของมันเท่านั้น

� � � � � ดังนั้น เมื่อ Majorie Courtnay Latimer ซึ่งขณะนั้นทำงานเป็นพนักงานประจำที่พิพิธภัณฑ์เล็ก ๆ แห่งหนึ่งในเมือง East London ประเทศแอฟริกาใต้ได้เห็นปลาสีน้ำเงินลำตัวยาวประมาณ ๒ เมตร มีครีบ ๔ ครีบ และหนักประมาณ ๑๐๐ กิโลกรัม ที่ตลาดในวันที่ ๒๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๑ เธอก็ตระหนักได้ทันทีว่าเธอได้เห็นปลาที่ไม่ธรรมดาแล้ว เธอจึงซื้อปลาตัวนั้นแล้วสเก็ตซ์ภาพปลาที่เธอเห็นส่งไปให้ J.L.B. Smith ศาสตราจารย์ผู้เชี่ยวชาญเรื่องปลาแห่งมหาวิทยาลัย Rhodes ทันที

� � � � � เมื่อ Smith เห็นภาพของปลา เขารู้สึกประหลาดใจมากเหมือนกับได้เห็นไดโนเสาร์เป็น ๆ เดินอยู่บนถนนในเมือง เพราะปลาตัวนั้นคือ Coelacanth ปลาดึกดำบรรพ์ที่ใคร ๆ ก็คิดว่าได้สูญพันธุ์ไปแล้ว Smith จึงตั้งชื่อปลานั้นว่า Latimeria Chalumnae ตามชื่อของผู้พบและบริเวณที่พบปลาคือ ปากน้ำ Chacuman

� � � � � การพบ Coelacanth ได้รับการพาดข่าวหน้าหนึ่งในหนังสือพิมพ์ทั่วโลกและวงการวิทยาศาสตร์ก็ได้ยอมรับว่า นั่นคือการพบทางชีววิทยาที่สำคัญมากที่สุดการค้นพบหนึ่งของศตวรรษที่ ๒๐

� � � � � เพื่อเป็นการยืนยันว่า โลกยังมี Coelacanth หลงเหลืออยู่ การค้นหา Coelacanth ตัวที่สอง สาม สี่.....จึงเป็นเรื่องจำเป็น และอีก ๑๔ ปีต่อมา Smith ก็ได้ข่าวว่ากะลาสี Ahmed Hussein จับปลา Coelacanth ตัวที่สองได้ในบริเวณเกาะ Comoros ซึ่งตั้งอยู่ใกล้เกาะ Madagascar ในมหาสมุทรอินเดีย และโลกก็รู้ตั้งแต่นั้นมาว่า ทะเล Comores Archipelago คือแหล่งอาศัยของฝูงปลา Coelacanth

� � � � � การศึกษาชีวิตของปลาชนิดนี้ ทำให้เรารู้ว่ามันชอบอาศัยอยู่ในถ้ำใต้ทะเลที่ลึกตั้งแต่ ๑๕๐-๓๐๐ เมตร ในน้ำที่มีอุณหภูมิ ๑๕-๑๗ องศาเซลเซียส มันชอบพักผ่อนในเวลากลางวันและออกหากินเวลากลางคืน อาหารหลักของมันคือ ปลาตัวเล็ก ๆ และปลาหมึก ตัวเมียเวลาตั้งครรภ์จะมีไข่ประมาณ ๒๐ ฟอง และไข่ใช้เวลานาน ๑๓ เดือน จึงจะฟักเป็นตัว ลูกปลา Coelacanth ตัวที่แข็งแรงมักจะทำร้ายและกินพี่น้องของมันตัวที่อ่อนแอกว่า ครีบทั้ง ๔ ของมันสามารถโยกสลับไปมาทำให้มันว่ายน้ำถอยหลังได้ หงายหลังได้และว่ายตัวตั้งตรงกับพื้นน้ำก็ได้

� � � � � การเป็นสัตว์หายากและสูงค่าได้ทำให้ Coelacanth เป็นสัตว์ที่โลกต้องอนุรักษ์และโลกก็รู้อีกว่าทะเลบริเวณเกาะ Comoros คือถิ่นอาศัยของปลา Coelacanth เพียงถิ่นเดียวที่โลกมี

� � � � � จนกระทั่งถึงวันที่ ๓๐ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๑ นี้เอง โลกก็ได้ตกตะลึงอีกเป็นครั้งที่สอง เมื่อ Mark Erdman นักนิเวศวิทยาด้านปะการังแห่งมหาวิทยาลัย California ที่ Berkeley ในสหรัฐอเมริกาได้รายงานการเห็นปลา Coelacanth ในตลาดของเมือง Manado ซึ่งตั้งอยู่บนเกาะ Sulawesi ในประเทศอินโดนีเซีย Coelacanth เอเชียตัวนี้มีลำตัวสั้นกว่า Coelacanth ฉบับแอฟริกา คือมีลำตัวยาวเพียง ๑.๒๗ เมตร และหนักเพียง ๒๙.๒ กิโลกรัม เท่านั้นเอง แต่ข้อมูลที่ทำให้คนทั้งโลกประหลาดใจคือ Sulawesi อยู่ห่างจาก Comoros ถึง ๑๐,๐๐๐ กิโลเมตร การพบแหล่งอาศัยของ Coelacanth สองแห่งที่อยู่ห่างไกลกันมาก ทำให้ทุกคนอดสงสัยไม่ได้ว่า โลกคงมีแหล่งอาศัยของ Coelacanth อีกมากมายหลายแห่งที่เรายังไม่พบเป็นแน่

� � � � � ในวารสาร Nature ฉบับวันที่ ๖ มกราคม ที่ผ่านมานี้ H. Fricke และ คณะแห่ง Max-Planck-Institute ในเยอรมนีได้รายงานการพบ Coelacanth อีก ๒ ตัว ในทะเลที่ห่างจากเมือง Manado ๓๖๐ กิโลเมตร

� � � � � การวิเคราะห์ Mitochondrial DNA ของปลา Coelacanth อินโดนีเซีย ซึ่งมีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Latimeria menadoensis ทำให้เรารู้ว่า Coelacanth เอเชีย และ Coelacanth แอฟริกา เป็นปลาพันธุ์เดียวกัน และ DNA ของมันได้เริ่มแตกต่างกันเมื่อประมาณ ๑.๘-๑๑ ล้านปีก่อนนี้เอง

� � � � � เมื่อคณะนักวิจัยได้ใช้เรือดำน้ำดำลงไปที่ระดับลึก ๔๐๐ เมตร ๓๔ ครั้งในทะเลตอนเหนือของเกาะ Sulawesi ก็ได้เห็นปลา Coelacanth ๒ ตัว ในถ้ำหินปูนใต้ทะเลที่ระดับลึก ๑๕๕ เมตร ซึ่งน้ำในบริเวณนั้นมีอุณหภูมิ ๑๗.๘-๒๐.๑ องศาเซลเซียส และปลามีลำตัวยาว ๑๒๐ กับ ๑๔๐ เซนติเมตร

� � � � � สภาพของถ้ำใต้ทะเลของแหล่งอาศัยก็แตกต่างกัน เพราะถ้ำในทะเล Comores นั้น มีมากมาย แต่ถ้ำในทะเล Sulawesi มีจำนวนน้อยกว่า ส่วนน้ำในถ้ำใต้ทะเล Comores ก็ไหลช้า ประมาณ ๑ น็อต ในขณะที่ถ้ำใต้น้ำของอินโดนีเซียมีกระแสน้ำไหลเร็วด้วยความเร็วประมาณ ๓-๔ น็อต ซึ่งอาจมีผลทำให้ปลา Coelacanth แถวเกาะ Comoros ว่ายน้ำช้า และร่างกายของมันเผาผลาญพลังงานช้าตามไปด้วย ดังนั้น จึงอาจจะเป็นไปได้ว่า หากเรานำ Coelacanth จากเกาะ Comoros มาปล่อยในทะเลแถวเกาะ Sulawesi ปลาเหล่านั้นจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน นอกจากนี้คณะนักวิจัยยังตรวจพบอีกว่า ปลา Coelacanth อินโดนีเซียที่พบใหม่นี้ คงได้มาอาศัยอยู่ในทะเลแถบนี้ได้นานไม่เกิน ๑๐๐,๐๐๐ ปี แต่แหล่งที่มันอพยพมาหรือที่จะอพยพต่อไป จะเป็นที่ใดไม่มีใครรู้ ซึ่งก็นับว่าเป็นเรื่องดีเพราะการไม่รู้ที่ที่มันอยู่ เป็นวิธีอนุรักษ์ที่ดีที่สุด

� � � � � ในหนังสือ A Fish Caught in Time : The Search for The Coelacanth ที่ Samantha Weinberg เรียบเรียงและจัดพิมพ์โดย Fourth Easte, London ซึ่งออกวางตลาดเมื่อเร็ว ๆ นี้ Weinberg ได้บรรยายประวัติการพบ Coelacanth ไว้อย่างประทับใจว่า ในทุกขั้นตอนของการศึกษาชีวิตของปลาพันธุ์นี้ จะมีการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง เช่น เมื่อมีการพบเห็นครั้งแรกนั้น รัฐบาลฝรั่งเศสได้ออกกฎหมายบังคับให้ส่ง Coelacanth ส่วนใหญ่ไปปารีสเพื่อให้นักชีววิทยาฝรั่งเศสเท่านั้นศึกษา และส่วนน้อยส่งเข้าพิพิธภัณฑ์ และสำหรับ Coelacanth อินโดนีเซียก็เช่นกัน เมื่อ Erdman พบ เขาได้มอบซากปลาให้นักวิจัยอเมริกันและอินโดนีเซียศึกษาร่วมกัน แต่คนที่ตั้งชื่อปลาคือ L. Pouyoud แห่งฝรั่งเศส ซึ่งได้ตั้งชื่อปลาว่า L. Menadoensis โดยหาได้ใช้ชื่อของ Erdman แต่อย่างใดไม่

� � � � � จะอย่างไรก็ตาม ข้อมูลที่เราได้ทุกวันนี้ แสดงให้เห็นอย่างค่อนข้างชัดเจนแล้วว่า Coelacanth มิได้เป็นต้นตระกูลของสัตว์ ๔ เท้า แต่ประการใด

� � � � � ส่วนเหตุผลที่ทำให้ Coelacanth มีอายุยืนนานถึง ๔๐๐ ล้านปีนั้น D. Jablonski แห่งมหาวิทยาลัย Chicago ในสหรัฐอเมริกาได้ให้คำตอบว่า ถึงแม้ ๙๙% ของสิ่งมีชีวิตที่เคยมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ ได้สูญพันธุ์ไปแล้วก็ตาม โดยเฉพาะสัตว์หลายเซลล์นั้นจะมีชีวิตอยู่ได้นาน หนึ่งถึงสิบล้านปี แต่ Coelacanth ก็ไม่ได้สูญพันธุ์ตาม ทั้งนี้ อาจจะมีสาเหตุมาจากการที่มันชอบอาศัยอยู่ในน้ำลึก และเฉพาะตามถ้ำภูเขาไฟใต้น้ำเท่านั้นก็ได้ นอกจากเหตุผลนี้แล้ว การที่ร่างกายของมันเผาผลาญออกซิเจนได้ช้าที่สุดในบรรดาสิ่งมีชีวิตที่มีกระดูกสันหลังทั้งหมด ทำให้มันต้องการอาหารน้อย ดังนั้น ถึงแม้เหยื่อจะมีไม่มาก แต่มันก็สามารถครองชีวิตอยู่ได้ เหล่านี้คือเหตุผลที่ทำให้มันเป็นสัตว์ดึกดำบรรพ์ที่โลก (เคย) ลืม

*******************************************************

ผู้เขียน ศ. ดร.สุทัศน์ ยกส้าน ภาคีสมาชิก ประเภทวิทยาศาสตร์กายภาพ สาขาวิชาฟิสิกส์ สำนักวิทยาศาสตร์

คัดจาก www.royin.go.th ของราชบัณฑิตยสถาน


	บันทึกการเข้า

แม่หอย

Sr. Member

ออฟไลน์

เพศ: หญิง

กระทู้: 441

Re: Coelacanth ปลาดึกดำบรรพ์

« ตอบ #3 เมื่อ: กรกฎาคม 01, 2006, 09:15:38 PM »

ตามมาอ่านด้วยความสนใจค่ะ.. ขอบคุณพี่สายน้ำมากๆ ที่กรุณาสละเวลาคัดลอกมาให้ความรู้แก่พวกเรา


	บันทึกการเข้า

RRT

Full Member

ออฟไลน์

เพศ: ชาย

กระทู้: 150

Re: Coelacanth ปลาดึกดำบรรพ์

« ตอบ #4 เมื่อ: กรกฎาคม 03, 2006, 01:11:29 AM »

ตามมาสนใจด้วยคนครับ
ผมรู้จัก ปลาปลาซีลาคานท์ ครั้งแรกผ่านหนังสือบทเรียนชีววิทยามตอน ม.5 ครับ
รู้สึกว่ามันน่าสนใจตั้งแต่ตอนนั้น เพราะเป็นซากดึกดำบรรพ์ ที่มีชีวิตเพียงชนิดเดียวในโลก

ขอบคุณพี่สายน้ำมากครับที่หาข้อมูลมาให้อ่าน


	บันทึกการเข้า

สบายใจเมื่อไป สิมิลัน แดนฝันของผม

หน้า: [1] ขึ้นบน

พิมพ์

Save Our Sea > General Category > สรรพชีวิตแห่งท้องทะเล (ผู้ดูแล: สายชล, สายน้ำ) > หัวข้อ: Coelacanth ปลาดึกดำบรรพ์

« หน้าที่แล้ว ต่อไป »

	ผู้เขียน	หัวข้อ: Coelacanth ปลาดึกดำบรรพ์ (อ่าน 16205 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้