View Full Version : เฮฮาพร้อมสาระกับทริปดำน้ำเก็บขยะตัดอวน โลซิน 13-16 พค. 54
ขอสวมวิญญานช่างภาพมือโปร(เบชั่น) ขั้นเทพออโต้ (โหมดอัตโนมัติตลอดศก) มาเล่าเรื่องอย่างไม่เป็นทางการเกี่ยวกับกิจกรรมเก็บขยะตัดอวนที่โลซินเมื่อวันที่ 13-16 พค. 2554 พร้อมแวะเยี่ยมลุงไมโล ภาพอาจไม่ใสกิ๊ก แต่จิตใจคนถ่ายใสซื่อ
ตลอดสี่คืนสามวันที่อยู่บนเรือโชคศุลี สภาพอากาศเป็นใจเสียเหลือเกิน ทะเลราบเรียบ ต่างจากเมื่อสองปีก่อนลิบลับ
สิ่งที่ตั้งใจว่าอยากจะพบเจอก็ได้เจอ ทั้งอวน(ใจจริงไม่อยากเจอเพราะมันหมายถึงภาระต่อท้องทะเล) ฉลามวาฬ แถมด้วยสิ่งที่ไม่อยากเจอคือคนเข้าไปลวนลามน้องลายจุดอีกต่างหาก
ให้ภาพเล่าเรื่องดีกว่านะครับ
นกแก้วหัวโหนก ก็เจอ คนที่ดีใจมากที่สุดเห็นจะไม่พ้นเบิ๊ด เหมือนได้เจอญาติผู้ใหญ่ เลยเผลอยกมือไหว้ไปหนึ่งหน
ไหว้พระเถอะลูก ของแท้มีฟันนำหน้า แถมตดเศษปะการังใส่ไว้ดูต่างหน้า
อวนก็ได้เจอ บางผืนครอบปะการังเขากวาง ทำให้ตัดได้ลำบาก แต่ด้วยการทำงานเป็นทีมและใจมุ่งมั่น เราก็เอาชนะมันได้
จากข้อมูลที่น้องโอโพสต์ไว้ในเฟ๊ซบุ๊ค (เป็นข้อมูลที่ติ๋วจดรวบรวมไว้) "ทริปตัดอวนโลซิน ของชาว SaveOurSea.net 3 วัน ตัดอวนได้ 73 กก. เศษอวน+ลอบ 20 กก. เหล็ก 9 กก. เอ็นเบ็ด 6 กก. และอื่นๆอีกมากมายย" อื่นๆอีกมากมายได้แก่ท่อแป๊บยาวเกือบสิบเมตร ไม่รู้ว่าขนขึ้นมาได้ยังไง (ใครมีรูปก็มาโพสต์ด้วยเด้อ)
เหมือนพันธ์ทิพย์เลยใต้ มีการปาดกันด้วย ยังไงก็อย่าลืมเอาภาพเด็ดของแต่ละคนมาใส่รวมกันด้วยนะ
น้องใหม่ หน้าใหม่ ได้เรียนรู้การตัดอวน และการทำงานร่วมกัน ผ่านไปแค่สามสี่วัน จากตอนแรกเหมือนเป็นคนแปลกหน้า และหน้าแปลก น้ำแข็งก็ละลายหายพลัน เหมือนรู้จักมักจี่กันมาหลายปี
conundrum
24-05-2011, 22:35
เด๋ว จะเอารูปมาโพสท์ในกระทู้นี้ด้วยครับ ^_^
ไผเป็นไผ เดาเอาเองก็แล้วกันนะ
(ภาพที่สองของอันนี้ เป็นภาพที่บาดใจอย่างยิ่ง ทำให้คนที่ยังเดียวดายเอกา รู้สึกอิจฉาที่ซู้ด)
ส่วนภาพที่สาม คำบรรยายภาพ "ตัดทั้งทริปได้อวนแค่เนี๊ยะ ไม่ hairy ไปเหรอเพ่"
ภาพที่สี่ "สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารักษ์" สอดแทรกสิ่งที่่นักดำน้ำควรทำ และไม่ควรทำ เพื่อรบกวนให้ทะเลให้น้อยที่สุด
ได้เลยครับเดียวจัดให้ ให้พี่ก้อย ให้ครูหนึ่ง ฉายกันไปก่อนเลยครับ อิอิ
และแล้ว สิ่งที่เราเฝ้าคอยก็ปรากฎโฉม น้องฉลามวัยกระเตาะเพศเมีย ความยาวห้าเมตรก็โฉบผ่านมาให้พวกเราได้ตื่นเต้น ยลโฉมอย่างใกล้ชิดสิบกว่านาที
อ้อ ใครมีภาพฉลามวาฬ ช่วยกันโพสต์ภาพและข้อมูลการพานพบได้ในเว็บ http://www.whaleshark.org/ นะครับ เขารวบรวมข้อมูลเพื่อทำวิจัยอยู่ http://www.whaleshark.org/
ใกล้ชิด สนิทสนมมาก ทุกภาพที่ถ่ายมา ไม่ได้ซูมเลย บางครั้งก็ต้องคอยหลบไม่ให้หางน้องลายจุดเหวี่ยงมาโดน
มีคลิปวิดีโอให้ดูด้วย
http://www.facebook.com/video/video.php?v=10150197479291881&comments
แต่ก็ดันมีนักดำน้ำสาวคนหนึ่ง เข้าไปลวนลามน้องลายจุด จนเธอหนีหายไปไม่หวนกลับมา
http://www.youtube.com/watch?v=kJ7vSUMY-Ug
kJ7vSUMY-Ug
ไว้พรุ่งนี้มาโพสต์ฺต่อนะครับ เลยเวลานอนของเด็กอนามัยแล้ว (ปกติเข้านอนตอนสี่ทุ่ม เพราะต้องตื่นเช้า) ระหว่างนี้พี่น้องที่ยังไม่นอน ก็เชิญโพสต์ภาพต่อได้เลยนะครับ
ขอปันไปแปะใน facebook นะครับ
ค่ารูปขอจ่ายเป็น ไปนัด dinner กะน้องนุชให้นะครับ
เผื่อพี่ก้อยจะได้นัดกันไปจูจุ้บกันกลางทะเล ครั้งหน้ากะเขามั่ง
จากโลซิน เรายังได้แวะไปเยี่ยมเยียนตู้รถไฟ และรถถังกันด้วย (รู้สึกอายจัง ภาพที่ถ่ายมาทั้งมืด ทั้งมัว สงสัยเทพออโต้คงต้องไปศึกษาวิธีการถ่ายรูปกับมือโปรตัวจริงแล้ว)
และนี่คือมวลหมู่สมาชิกทริปนี้ครับ แบ่งตามกลุ่มดำน้ำ
น้องโดมและคุณเจมส์ ผู้เชี่ยวชาญจากสงขลนครินทร์
ภาพถัดไปก็คือกลุ่มเปิดซิงฉลามวาฬ ดำน้ำกันมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ ก็เพิ่งมาพานพบสาวเจ้าลายจุดในทริปนี้เป็นครั้งแรก
โลซิน จนกว่าเราจะพบกันอีก.........
เชิญพี่ๆเพื่อนๆ น้องๆเอารูปมาลงกันต่อได้เลยนะครับ ไม่ต้องเกร็ง ช่วงนี้พี่สองสายงานยุ่งมาก เลยเปิดโอกาสให้พวกเราได้มาช่วยกันเล่าเรื่องราวอันแสนประทับใจไว้ในบ้าน sos และถ้าได้ลองโพสต์ภาพและข้อมูลก็จะเข้าใจว่า พี่น้อยและพี่จ๋อมต้องใช้เวลามากขนาดไหนในการเืลือกภาพ หาข้อมูลมาประกอบ ขนาดผมเล่าแบบไม่เป็นทางการและมีสาระนิดหน่อย(หรือเปล่า)อย่างนี้ ยังต้องใช้เวลาพอดูเลยครับ
ขอบคุณครับพี่ก้อยสำหรับรูปและเรื่องราวดีๆ เห็นด้วยกับพี่ก้อยเลยว่าการรายงานผลการปฏิบัติในแต่ละครั้งการไม่ใช่เรื่องง่ายๆครับ ต้องใช้เวลาและพลังงานระดับนึงเลยทีเดียว พี่ๆน้องๆเอารูปมาลงต่อได้เลยนะครับผม
ความสุขอีกอย่างหนึ่งจากการที่ได้ไปทำงานทุกครั้งก็คือ ได้ย้อนกลับมาฟังเรื่องราวและดูรูประลึกถึงบรรยากาศ และความสนุกสนานจากที่เราได้ไปใช้เวลาด้วยกันสามสี่วัน .. ขอบคุณทุกๆคนอีกครั้งนะครับ
ขอบคุณค่ะน้องก้อย....ภาพของน้องก้อยครั้งนี้พี่ว่าสวยและคมชัดกว่าที่ผ่านๆมามาก ดูแล้วชื่นใจและสุขใจมากๆค่ะ...
ยอมรับว่าการทำรายงาน ที่ต้องลงเรื่องที่มีสาระและลงภาพประกอบด้วยนั้น เป็นเรื่่องที่ต้องใช้เวลา...พลังงาน...และความอดทนมากจริงๆค่ะ...
มีใครจะรับงานนี้ต่อจากสองสายบ้างไหมคะ....:p
มาต่อของพี่ก้อยเลยนะครับ แต่ของกะมงขอเป็น โลซินในดวงใจ
ทำไมต้องเป็นโลซินในดวงใจ คงมีหลายคนสงสัย เดียวกะมงจะเล่าให้ฟังครับ
กะมงมีโอกาสดำน้ำมาหลายๆที่ แต่ก็มีอีกหลายๆที่เช่นกันที่ยังไม่ได้ไปสัมผัสพบเห็น ได้แต่อ่านบทความของคนอื่นแล้วก็ฝันว่าสักวันหนึ่งจะได้ไปยลโฉม
ที่นี้ก็เช่นกันคือ โลซิน เป็น 1 ในดวงใจ ที่อยากมามากๆ คิดฝันและวางแผนไว้ว่าถ้ามาที่นี้จะขอถ่ายรูป ประภาคาร ให้จุใจไปเลย ยอมตื่นแต่เช้าหาแสงสวยๆ
ซึ่งก็สุดแสนจะง่วงนอน อิอิ หวังว่าคงเป็นรูปที่จะทำให้ใครหลายๆคนประทับใจเช่นกันนะครับ
อีกประการหนึ่งเป็นครั้งแรกเช่นกันที่ได้ร่วมงานกับ พี่สองสาย และสมาชิก sos ในการช่วยทำความสะอาดทะเล ที่เป็นทริปยาวๆ เป็นเกียรอย่างสูงครับ
แถมได้ดำน้ำกับคู่ซี้ "ป๋าติ๊ก" หวังว่าแฟนคลับจะไม่เข้าใจผิดในสองเรานะครับ อิอิ พี่แก่ก็ชวนทุกครั้งมาเป็นเวลาช้านานแล้ว ครั้งเป็นลงตัวหลายๆอย่าง
แต่ก็เกือบไม่ได้หน้าค่าตา เพราะเฉาก๋วยของดำที่ใครๆต้องเบิ้ล 2 รวมทั้งผมด้วย อิอิ (ขอบ่นหน่อย ) แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
ภาพแรกของการมาเยือนจุดดำน้ำที่ต้องเดินทางไกลแสนไกล ไม่ทำให้ผิดหวังเลย ภาพต่อมาก็เช่นกัน น้ำที่ใส่สะอาดเหมือนกับฝั่งอันดามัน แถมด้วยไม่มีคลื่นลมมากวนใจ ที่นี้มันคือไข่มุขแห่งอ่าวไทยอย่างแท้จริง ในความคิดของผม
สองไดฟ์แรก สำรวจขยะ และไดฟ์ไซท์ไปในตัว ขยะพบแต่ไม่มากเท่าที่ควร "น่าจะดีใจหรือเสียใจดีน่า" แต่ที่น่าเสียดายคือแนวปะการังเขากวางที่เป็นขึ้นชื่อ ได้เสียหายผลมาจากการระเบิด เป็นหลุมๆ บางจุดก็ตายราบ ซึ่งก็เป็นที่น่าเสียดาย
ส่วนที่เหลือก็ยังคงทำหน้าที่ของเข้าต่อไป หวังว่าจะเพิ่มขึ้นๆ รอดพ้นจากฝีมือมนุษย์ที่เป็นตัวการสำคัญในการทำร้ายล้าง ฮ่าๆๆ ไปโน้นเลย
เมื่อลงตัวไดฟ์ที่สามก็ได้เวลาพกพากล้องตัวน้อยลงน้ำ แต่ก่อนลงข่าวดีก็ได้แจ้งมาว่าพบน้องจุด ซึ่งก็เป็นรางวัลที่มาเร็วอย่างที่หลายๆคนบอก แต่ก็น้อมรับด้วยจิตใจพองโต พองโตจนขีดสุดเมื่อได้เจอตัวเป็นๆใกล้จนมองเห็นดวงตาเค้าจัดเจน
วนไปวนมา อยู่ 3 รอบ ซึ่งก็พอมีเวลาที่จะได้เห็นเธอในทุกๆด้าน
ต้องขอบคุณของขวัญจากท้องทะเลที่แสนจะล่ำค่า หรืออาจเป็นการรับขวัญของลุงไมโล สำหรับน้องใหม่ทุกๆคนที่ตั้งใจมาทำเรื่องดี ซึ่งตัวกะมงก็ไม่มีโอกาสได้พบเจอตัวท่านเลยนะครับ ได้แต่ตามอ่านบ้างในที่นี้
หลังที่เธอจะจากไป ทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่าของท้องทะเล และฟองอากาศของนักดำน้ำทั้งหลาย
ช่างภาพกิตติมศักดิ์ ประจำ sos ที่นายแบบนางแบบต่างรอคอย
วันรุ่งขึ้นกลับเข้าสู่โหมดปกติ คือค้นหาสิ่งที่อาจเป็นอันตรายต่อสภาพแวดล้อม แต่ก็ได้ผ่านไปเห็นกลุ่มของ Dr.James ซึ่งก็กำลังทำงานอย่างขันแข็ง วัดและสำรวจความหนาแน่นของปะการัง พร้อมทั้งถ่ายวิดีโอประกอบ
ส่วนกลุ่มเราก็ได้นัดหมาย เพื่อจะไปเก็บกู้อวนผืนใหญ่ ระหว่างก็เก็บไปเลื่อยๆ
พบเจอเชือกปากอวนที่เก่าจนเกินกู้ มีมากพอสมควร พบปะการังเสียหายเป็นแนวกว้าง แต่ไม่แน่ใจว่ามากจากสาเหตุอะไร
ลดลงให้ได้แบบนี้จะดีกว่าไหมครับ
ก๊ากกกก.....ปรับอารมณ์ไม่ทันเลย...จากน้ำกระโดดขึ้นบก แถมยังมึการชี้คนท้อง แล้วยังไปดำน้ำอีก...(จริงๆแล้ว คุณสายน้ำออกลูกได้ทุกเช้า...สาย...บ่าย...เย็น...และก่อนนอนค่ะ ออกเท่าไร ก็ไม่หมดสักที)
ขอบคุณน้องกะมงสำหรับภาพงามๆ...คำพูดสวยๆค่ะ รอชมต่อนะคะ...
มาต่อกันดีกว่า แต่ก็จะมีสิ่งที่สวยงามสอดแทรกให้ได้พบเห็นมากมาย ไม่ว่าจะเป็นปลา หรือว่าปะการังต่างๆ งามสมคำล่ำลือ
สาหร่ายพวงองุ่น(Caulerpa racemosa (Forsskal) J. Agardh 1873 ; var. macrophysa (Sonder ex Kutzing) Taylor)
ปัจจุบันได้นำมาเพาะเลี้ยงเพื่อการค้า ปกติก็ไม่ค่อยได้พบเห็น
คงเป็นเพราะความห่างไกล จึงคงความหลากหลาย ไม่ถูกทำลาย
น่าเสียดายไม่น้อยถ้าสิ่งที่สวยงามและความหลากหลายของโลซิน ต้องเสียหายไปกับน้ำมือของมนุษย์ทั้งทางตรง หรือทางอ้อม ได้แต่หวังว่าจะคงความงามให้เห็นกันไปนานเท่านาน แต่ก็แบบดีใจกับโครงการ "สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า รักษ์" คงต้องช่วยกันพักดันให้มากยิ่งขึ้น จากเล็กๆไปหาวงใหญ่ๆ เป็นไอเดียที่ชอบมากครับ
ว่ามาซะยาวจะมาเข้าเรื่อง เจ้าปะการังโขดรูปนี้ เค้าเกาะโครงเหล็กประภาคารอันที่เก่าที่พังลงมา กะมงสงสัยว่าเค้าจะอายุเท่าไหร่น่า มีโอกาสได้ถามน้องโดม "ถึงกับร้องออกมาว่า" น่าจะประมาณ 3 ปีครับ ซึ่งความกว้างเค้าไม่น่าจะเกิน 15 ซม. คิดเล่นๆเอาว่า ที่เราเห็นกันอยู่ก้อนโตอะ จะอายุเท่าไหร่ ที่แน่ๆคงอายุมากกว่าผมซึ่งพึ่งผ่านเบญจเพสมาแปบเดียว อิอิ
มองดูเวลาที่ขอมือ และลีดเดอร์คู่ใจ ถึงเวลาที่เราต้องทำการพักน้ำแล้ว แต่ยังมีอะไรๆให้เราได้ดูเพื่อเป็นการค่าเวลาก่อนที่จะหัวพ้นน้ำ และกลับขึ้นเรือ
เช่นกัน ถึงเวลาที่อันดามัน มาก่อนกวนแล้วครับ เดียวดึกๆกลับมาต่อนะครับ
อันดาของป้าน้อย....กวนพ่อกะมงอีกแล้ววว....:p
Nuu-TaHn
25-05-2011, 21:24
อ่านแล้วเพลินจังเลยค่ะ เรื่องราวและภาพสวยๆจากพี่ก้อยและพี่กระมงให้คนที่ไม่ได้ไปดูนะคะ ภาพพี่หลามหลายจุดสวยมากเลย อยากเจอสักครั้ง...... สุดท้ายนี้เคารพและคิดถึงลุงไมโลค่ะ ขอให้ลุงมีความสุขกับท้องทะเลนะคะ (^/\^)
พักนี้อันดาแสบขึ้นมาก เลยครับพี่น้อย
ขอบคุณครับคุณ Nuu-Tahn มาต่อกันดีกว่าครับ
หลังจากเราดำไนท์ไดฟ์ที่กองใต้ของโลซินเรียบร้อย เรือก็ออกเพราะตอนเช้าเรามีนัดดำน้ำใกล้กับตัวจังหวัดนราธิวาส
ห่างออกเพียง 9 ไมท์ทะเล ถ้าจำไม่ผิดนะครับ เช้านี้เลยได้ภาพเช่นนี้มาแทน เป็นเช้าเงียบสงบอากาศดี ไม่มีคลื่นลม
ไดฟ์แรกของเราก็คือตู้รถไฟ และตู้รถขยะ ได้ทำงานสมใจ เพราะมีอวนติดอยู่จำนวนมากพอดู แต่ก็มีเวลาไม่มาก เพราะความลึกอยู่ที่ 21 เมตรนิดๆ ตลอดแนวเลยครับ ทำงานกันจนเต็มเหยียดของเวลา แต่ละคนแข็งขันกันมาก ไม่เรียกไม่เลิก เรียกแล้วก็มีอิดออด ฮ่าๆๆๆ ขำตัวเอง ว่าป่าวน้องน้ำผึ้ง แทบจะไม่ได้เงยหน้าดูอะไรกันเลย หันมาอีกทีก็เจอเจ้าแมงกะพรุนมากวนใจตอนเวลาพักน้ำ พอให้ได้หลบหลีก เพราะเสียวว่าเค้าจะมาพาดคอ
ปีที่แล้วคงจะได้ข่าวกองทัพบกนำรถถังมาทิ้งเพื่อเป็นบ้านให้น้องปลาได้อาศัยหลบภัย เป็นโอกาสที่ดีจะได้เห็นเป็นบุญตา ต้องขอบคุณพี่แก่น ที่ได้พาเรามาดำณ บริเวณนี้
จุดนี้ห่างจากจุดแรก 300-400 เมตร มีรถถังอยู่จำนวน 25 คัน จากสภาพที่เห็นหนึ่งปีก็เริ่มมีอะไรขึ้นมาให้เราได้ชื่นใจ แต่เท่าที่สังเกตุ
ไม่พบอวนให้เราได้ทำงาน จะมีมากเป็นพิเศษคงจะเป็นลูกปลาเล็กปลาน้อยเต็มไปหมด เหมือนจะเป็นโลป้องกันรถถังเลย
มีเจ้าถิ่นอาศัยกันเป็นครอบครัว พร้อมจะให้กำเนิดอีกหลายชีวิตในเวลาไม่ไกลนี้
เอารูปในน้ำหมดซะแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะหันหัวเรือกลับเข้าฝั่งซึ่งก็ต้องใช้เวลาอีกไม่น้อยกว่า 8 ชม.
เราจึงมีเวลาที่สรุปผลงาน และก็มาเก็บความทรงจำกันด้วยภาพ เป็นเวลาอันเหมาเจาะเพราะเย็นย้ำพอดี
กะมงชอบท้องฟ้าตอนเย็นใกล้มืดจังครับ มีความรู้สึกสงบอย่างบอกไม่ถูก
ต้องขอบคุณพี่สองสาย อีกครั้งนะครับที่ทุมเทหลายๆกำลัง ในการทำกิจกรรมดีๆเช่นนี้ โดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน
หวังเป็นอย่างสูงที่จะได้เห็นกิจกรรมไปนานๆ
ขอบคุณสมาชิก sos ทุกคน ที่เป็นกำลังสำคัญในการขับเคลื่อน และมีใจที่เสียสละ
ขอบคุณ กิจกรรม "สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า รักษ์" ทำให้กะมงได้เริ่มต้นในบางสิ่ง
หวังว่าคงได้เจอกันอีกนะครับ ถ้าอันดามัน มีคนดู อิอิ
เก็บตกอีกซักนิด กับคู่แท้ หรือกิ่งทองใบหยก หรือคู่เหมือน ประจำทริปนี้ :d:d:d
รอดูรูปและเรื่องราวที่กะมงอาจจะตกหล่อน จากหลายๆคนอยู่นะครับ
เล่าเรื่องได้ประทับใจครับ ขอบคุณพี่สองสาย และสมาชิกที่ร่วมกิจกรรมทุกท่าน คิดถึงโลซินอีกแว้ว
ถ่ายทอดได้ยอดเยี่ยมเลยคุณกระมง
คิดว่าเราหาคนที่จะมาช่วยพี่น้อยพี่จ๋อมรายงานผลงานกิจกรรมเราได้แล้วนะครับ....คุณกะมงนี่เอง ภาพสวย เนื้อหาดี ช่วยเติมสาระให้กระทู้ได้ครบ เยี่ยมครับกะมง
ขอบคุณครับพี่กะมง พี่เราฝีมืออยู่แล้ว .. ช่วยเชียร์ให้พี่มาช่วยพี่สองสายเขียนอีกแรงนะครับ
พี่ป๋าติ๊ก ไม่ทันไรคิดถึงโลซินอีกแล้วเหรอคร้าบบบบบบ :p
ยอดเยี่ยมกระเทียมดอง ทั้งภาพและเนื้อหาสาระ...:)
มามะ...น้องกะมง...มาช่วยพี่สองสายเขียนรายงานผลการปฏิบัติการของพวกเราชาว sos....
แต่ข้อแม้ "หวังว่าคงได้เจอกันอีกนะครับ ถ้าอันดามัน มีคนดู"...นี่สิ คราวหน้า เห็นที่ต้องให้น้องกะมงหอบทั้งภรรยาคนงาม (น้องก้อย) และลูกสาว (น้องอันดามัน) ขึ้นเรือไปกับเราด้วย แล้วเราก็ผลัดกันดูน้องอันดามันแทนน้องกะมงและน้องก้อยนะคะ...
ขอบคุณครับ ขอบคุณทุกๆคนครับ รู้สึกดีใจจังที่มีคนชอบ ปกติก็ไม่ค่อยได้เขียนเลย สังเกตุจาก fb ตัวเองจะมีแต่รูปซะส่วนใหญ่
เหตุผลอย่างที่พี่น้อยว่าเลยครับ
"ยอมรับว่าการทำรายงาน ที่ต้องลงเรื่องที่มีสาระและลงภาพประกอบด้วยนั้น เป็นเรื่่องที่ต้องใช้เวลา...พลังงาน...และความอดทนม ากจริงๆค่ะ"
สำหรับกะมงคงต้องใช้กำลังภายในเยอะกว่ามากครับ อิอิ
แต่ก็ยินดีครับถ้ามีโอกาส จะพยายามเข้าร่วมกิจกรรมคร้บ
ส่วน (แต่ข้อแม้ "หวังว่าคงได้เจอกันอีกนะครับ ถ้าอันดามัน มีคนดู"...นี่สิ คราวหน้า เห็นที่ต้องให้น้องกะมงหอบทั้งภรรยาคนงาม
(น้องก้อย) และลูกสาว (น้องอันดามัน) ขึ้นเรือไปกับเราด้วย แล้วเราก็ผลัดกันดูน้องอันดามันแทนน้องกะมงและน้องก้ อยนะคะ...)
นึกถึงวันที่อันดาไปบ้านพี่น้อยแล้ว ผมละกลัวเรื่อโชคศุลีจะไม่มีที่ให้อันดาเก็บเสียงเวลาร้องครับ ฮ่าๆๆ
conundrum
29-05-2011, 00:25
อ่าาาา หลังจากโดนหลายคนทวงถาม ถึงรูป ก็ขอแจมในกระทู้นี้ด้วยละกันครับ (พึ่งจะมีเวลาทำรูปเสร็จ)
conundrum
29-05-2011, 00:56
โลซิน ครั้งนี้ โชคดีที่เราได้เจอทะเลสีคราม น้ำใสสะอาด โดยเฉพาะกองที่ แม้ว่าจะมีตะกอนบ้าง แต่ก็ไม่มาก
conundrum
29-05-2011, 01:00
ขยะใต้ทะเล ก็ไม่เยอะอย่างที่คาดคิดเอาไว้ แต่ก็มีให้ได้ทำงานกัน
conundrum
29-05-2011, 01:04
และก็พอมีขยะให้ต้องเก็บติดไม้ติดมือเกือบทุกไดฟ์
conundrum
29-05-2011, 01:08
อวนก็มีให้ตัด พอได้ลุ้นว่าจะติดดีคอม หรือไม่ติดดีคอม :d
conundrum
29-05-2011, 01:13
พอถึงไดฟ์ที่สอง ก็มีใครก็ไม่รู้มาทักทายพวกเรา
conundrum
29-05-2011, 01:15
น้องสาว ขาว อวบ อึ๊ม ^_^
พอได้ปลุกหัวใจของใครหลาย ๆ คนที่เพิ่งเคยพบเจออนงค์นางนี้เป็นครั้งแรกในชีวิตให้ลุกพองโตขึ้นมาได้
conundrum
29-05-2011, 01:16
แต่หลังจากนั้น ทุกคนก็เกิดอาการเซ็งสุดขีด เนื่องจากอะไรนั้น รู้ ๆ กันอยู่ :mad:
conundrum
29-05-2011, 01:20
เอาเหอะ! แค่นี้ก็ทำให้ทุกคนชื่นใจแล้วแหละ ว่าประเทศไทยยังมีเธออยู่จริง ๆ
conundrum
29-05-2011, 01:23
Happy กันถ้วนหน้า พอถึงวันที่สองเรา ก็เน้นไปที่ โลซิน กองจม ซึ่งก็ไม่มีขยะมากนัก
conundrum
29-05-2011, 01:30
ยังมีความสวยงามอยู่ แม้ว่าน้ำจะขุ่นไปนิด
conundrum
29-05-2011, 01:31
วันที่สาม เราลงสำรวจกองตู้รถไฟกัน ก็ต้องออกแรงกันพอสมควร แถมต้องคอยหลบเจ้าแมงกระพรุนพวกนี้ไปด้วย
conundrum
29-05-2011, 01:32
ถัดจากตู้รถไฟ ไดฟ์ต่อมาเราก็พาเด็ก ๆ มาสำรวจรถถังกัน
conundrum
29-05-2011, 01:35
บรรดานู๋ ๆ ที่ไม่มีรถถังขับที่บ้าน ก็เลยดีใจใหญ่ ^_^
conundrum
29-05-2011, 01:37
น้ำค่อนข้างขุ่นไปซักหน่อย ดังนั้น Visibility จึงค่อนข้างจำกัด
conundrum
29-05-2011, 01:41
ไดฟ์สุดท้าย เราลงที่เกาะลอปี ก็เจอกับน้ำที่ค่อนข้างใส แต่ก็แรงพอดู
conundrum
29-05-2011, 01:43
พอดำไปซักหน่อย ก็พบกับด้านที่น้ำนิ่ง ไม่มีกระแส แต่ขอโทษ ขุ่นสุด ๆ ดังนั้นบางทีมจึงเปลี่ยนใจ ดำน้ำต้านกระแสแทน ซึ่งก็มีบางคนที่ต้องพึ่งพาอาศัยเพื่อน ๆ
conundrum
29-05-2011, 01:45
ไดฟ์สุดท้าย ก็ได้ขยะติดไม้ติดมือขึ้นมาอีกพอสมควรเหมือนกัน
ก็ต้องขอขอบคุุณสมาชิกทุกท่านที่ทำให้โครงการนี้เกิด และดำเนินโครงการไปได้ด้วยดีครับ
น้ำค่อนข้างขุ่นไปซักหน่อย ดังนั้น Visibility จึงค่อนข้างจำกัด
ขอบคุณครับ น้อง Conundrum .... ได้มาอีกบรรยากาศนึง
น้ำไม่ใช่ค่อนข้างขุ่นล่ะครับ มันขุ่นจัดเลย เหมือนน้ำราดหน้าใส่ไข่ครับ
ขอบคุณเช่นกันจ้ะน้องหนึ่ง....ภาพแจ่ม บรรยายสนุก
ที่อ่านแล้วก็ขำก๊าก "ถัดจากตู้รถไฟ ไดฟ์ต่อมาเราก็พาเด็ก ๆ มาสำรวจรถถังกัน....บรรดานู๋ ๆ ที่ไม่มีรถถังขับที่บ้าน ก็เลยดีใจใหญ่ ^_^ "
คิกๆ...คิดถึง "วันเด็ก" และ "นู๋ๆ" ของน้องหนึ่งนี่ น่ารักน่าเอ็นดูทั้งนั้นเลยล่ะค่ะ...:p
ขอบคุณครับหนึ่ง ที่มาอัพโหลดรูปและเรื่องให้ ทำให้ภาพและเนื้อเรื่องหลากหลายขึ้น
conundrum
30-05-2011, 00:29
ด้วยความยินดีครับโผมมมม
orifec_a31
30-05-2011, 14:23
(t.t) ทำไมมีเค้า น้อยม๊ากกกกกก
orifec_a31
30-05-2011, 14:35
เรื่องเล่าของพี่ๆ เยอะแล้วละ ขอส่งเป็นภาพความประทับใจและความรู้สึกเล็กๆน้อยๆ กับการได้มาร่วมกิจกรรมกับ sos ครั้งแรก และรรยากาศทั่วๆไปในการทำงานครั้งนี้แล้วกันนะครับ (ถึงแม้ว่าจะรู้สึกว่าได้งานน้อยมากก็ตามที)
เริ่มด้วยการได้รู้จักพี่ๆ ใหม่ๆในกลุ่ม ทั้งพี่อ้นและพี่หมอ และพี่ที่ชักนำเข้าวงการ พี่1+พี่ตุ๊กตา และที่ขาดไมได้พี่น้อย ผู้เปิดโอกาสในการมาเข้าร่วมกิจกรรมดีๆแบบนี้
orifec_a31
30-05-2011, 14:42
ได้เห็นการทำงานของ Mr.Jame ซึ่งมาทำการสำรวจเกี่ยวกับ DNA ของปลาเศรษฐกิจ (จากที่สอบถามท้ายเรือตอนทำการเก็บตัวอย่าง ซึ่งอยากบอกว่า Jame เหลือเกินว่าผมฟังไม่รู้เรื่องเลยครับ แต่จับใจความได้แค่ที่บอก) และสิ่งมีชีวิตอื่นๆใต้ท้องทะเลไทย ซึ่งทำให้รู้ว่าปลาชนิดเดียวกันแต่แหล่งอาศัยคนบะที่ก็มีความแต่กต่างกันมาก รวมถึงการมาเยี่ยมชมขบวนรถถัง แหล่งพักพิงใหม่ของสัพสัตว์ใต้ท้องทะเล
orifec_a31
30-05-2011, 14:50
และจากที่ได้ดำผุดดำว่ายบริเวณบ้านใหม่ของสิ่งมีชีวิตหลากหลายสายพันธ์ก็ทำให้รู้สึกได้งว่าพวกมันคงชอบบ้านหลังใหม่อยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว
orifec_a31
30-05-2011, 15:08
......ดูภาพน้ำขุ่นๆ ราดหน้าๆแล้ว กลับมาดูน้ำใสๆที่โลซินต่อดีกว่า ว่ามันมีอะไรดีทำไมถึงอยากไปกันทั้งๆที่นั่งเรือก็นาน ไกลก็ไกล คงเป็นเพราะความสมบรูณ์ของสภาพแวดล้อมใต้ผืนน้ำที่มีปะการังแข็งหลากหลายสายพันธ์และประการังอ่อนบางชนิด ทำให้เป็นแหล่งหาอาหารของปลานาๆชนิด รวมถึงกลายเป็นถิ่นอาศัยของปลาฝูงใหญ่ๆ รวมถึงปลาตัวใหญ่ๆเช่นกัน
.......แต่โลซินเมื่อปี 52 ค่อนข้างแตกต่างกับวันนี้อย่างเห็นได้ชัด จากจำนวนปะการังอ่อน ความหนาแน่นของปะการังถ้วยส้ม เทียบกันไม่ได้เลยกับเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ในขณะที่ปะการังแข็งก็ยังคงความสมบรูณ์ได้ใกล้เคียงกับสมัยนั้น
* นี่คือภาพเมื่อ 2 ปีก่อน
orifec_a31
30-05-2011, 15:19
และนี่คือภาพในปัจจุบันของโลซิน ที่มีเพียงแค่ปะการังแข็งที่ยังคงความสมบรูณ์ไว้ได้เหมือนเมื่อก่อน แต่ปะการังอ่อนนั้นแทบไม่เหลือให้ได้เห็นอีกเลย
orifec_a31
30-05-2011, 15:26
แต่ถึงอย่างไร.....โลซิน ก็ยังคงความมีมนต์คลั่งในเรื่องของสัตว์ขนาดใหญ่ และจำนวนที่มาก จนบางทีอยากตั้งฉายาให้กับโลซินเลยว่า " โลซิน ถิ่น หลามวาฬ " เพราะจากการที่ได้ไปโลซินมาทั้ง 2 ครั้ง ก้ได้พบทั้ง 2 ครั้ง หรือแทบจะเรียกว่า 100% ก็ได้ เพียงแต่ครั้งนี้ มาแค่ตัวเดียวและมีเหตุการณ์ที่พวกเราไม่มีใครอยากให้เป็นอย่างที่เห็นๆกัน
orifec_a31
30-05-2011, 15:37
น่าเสียดายที่ครั้งนี้มีโอกาสได้เจอฝูง jack ฝูงใหญ่ได้แต่ตื่นเต้นเลยถ่ายวิดิโอเก็บไว้อย่างเดียว (ไดฟ์ที่หลงไปหาพี่ๆกลุ่มอื่น น่าอายจิงๆ) แต่ก็ทำให้ได้เจอกับเจ้านกแก้วหัวโหน้ก โหนก ระหว่างทาง ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ไม่คิดเลยว่าจะเจอที่โลซินถึง 6 ตัว (เจอที่ละตัว 2 ตัว) และอย่างน้อยก็ได้เจอของสามัญของโลซินอีกอย่างคือเจ้าทากปุ่ม กะทากขน (มั่ง)
orifec_a31
30-05-2011, 15:44
ปิดท้ายด้วยภาพการทำงาน (จิงๆ) และภาพหมู่ของกลุ่ม 2 ที่ ลอ ปี แล้วกันคับ
สุดท้ายขอขอบคุณพี่ๆทุกท่านที่ให้ความเป็นกันเอ้ง กันเอง (เหลือเกิน) พี่จ๋อม พี่น้อย ที่เปิดโอกาสและสร้างสรรค์สิ่งดีๆเพื่อท้องทะเลไทย และสุดท้ายความอนุเคราะห์ของพี่ 1 และพี่ตุ๊กตาที่เสียสละเลนส์ไวด์มาให้ใช้ ขอบคุณครับ
ขอบคุณพี่หนึ่งและน้องอูเช่นกันครับ สำหรับภาพสวยๆและคำบรรยายสนุกๆ ..
อยากให้ทั้งสองคนรวมถึงสมาชิกในกลุ่มได้มีโอกาสมาทำกิจกรรมร่วมกันอีกจริงๆนะครับ เพราะนอกจากความอิ่มอกอิ่มใจที่ได้ทำงานร่วมกันแล้ว ยังสัมผัสได้ถึงมิตรภาพดีๆที่สวยงามไม่แพ้ท้องทะเลที่โลซินอีกด้วย
นอกจากหัวใจอนุรักษ์และการเสียสละเพื่อท้องทะเลไทยแล้ว ผมว่า "มิตรภาพ" นี่แหละที่เป็นตัวช่วยทำให้เราสนุกสนานกับการทำงานในทุกๆครั้ง
แล้วเจอกันใหม่นะครับผม ..
โอ๊ว!!! ว๊าว !!!!! ภาพจาก S90 หรือนี่ ..... น้อง orifec_a31 ฝีมือฉกาจฉกรรไม่เบาเลย ทำให้ผมรู้สึกภาคภูมิใจไปด้วยที่ใช้ทั้งกล้องทั้งเฮ๊าซิ่งรุ่นเดียวกันกับของน้อง แต่ยังไม่เคยทรงเครื่องเต็มยศแบบเดียวกันเลย
ขอบคุณที่นำภาพมาแชร์ ของสองสายใกล้จะเสร็จแล้ว คงจะโพสต์สรุปผลการปฏิบัติงานของพวกเราได้ในเร็วๆนี้ครับ
รูปสวยโดนใจจังครับ ครูหนึ่ง
น้องอูด้วยครับ นึกออกละว่าใครมาดำข้างๆ คนเดียว
สุดยอดไปเลยจ้ะน้องอู....ทั้งคำบรรยายและภาพถ่ายระดับ "มือโปร"
ไปด้วยกันครั้งแรกก็ประทับใจกับความน่ารักและเป็นกันเองของน้องอูแล้วจ้ะ และยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่่ได้ร่วมทางไปกับ "คนหลงทาง ถึงสองรอบ ทั้งจากหินจมมาหินลอย และที่เกาะลอปีจ้ะ..
ว่างเมื่อไร...ไปดำน้ำทำงานกันอีกนะจ๊ะน้องอู...
สำหรับจุดที่มีปะการังอ่อนงามๆที่เคยหายไปเมื่อปีก่อนนั้น บัดนี้ได้กลับมาเกาะใหม่ ทั้งสีส้ม สรชมพู สีแดง เพียงแต่พวกเราหลายคนว่ายลึกผ่านเลยไป หรือว่ายไปไม่ถึงบ้างนะคะ
ส่วนทุ่งปะการังแข็งนั้น...ส่วนที่ถูกระเบิดจนราบเรียบเมื่อปีที่แล้วนั้น ไม่ได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาเลย แต่ส่วนที่ฟอกขาว กลับฟื้นคืนชีพเกือบร้อยเปอร์เซนต์ ดูสวยงามและสมบูรณ์มากๆ จนพวกเรายิ้มได้เมื่เห็น
คุณสายน้ำกำลังเร่งมือทำภาพโลซินอยู่ค่ะ เสร็จแล้วจะมารายงานผลการทำงานพร้อมภาพประกอบนะคะ
orifec_a31
30-05-2011, 22:23
ขอบคุณครับผม จิงๆแล้วขอแก้ตัวนิดหนึ่งครับ ตอนอยู่ลอปี พอดีเป็นแนวหน้าครับมีพี่หมอตามมาห่างๆ คับผม เลยมาเจอพี่น้อยกะพี่จ๋อมอะคับ
ขอบคุณพี่หนึ่งและน้องอู สำหรับภาพสวยๆ เจ๋งเป้ง
ขออนุญาต นำรูปไปแปะใน fb นะครับ
ขอบคุณมากอูสำหรับภาพและเรื่อง คิดว่าถ้าเป็นไปได้ หลังจากกลับจากแต่ละทริป เราน่าจะช่วยกันเอาภาพมาใส่กันอย่างนี้ เป็นการเล่าเรื่องอย่างไม่เป็นทางการ ก็ไม่เลวนะครับ อาจจะเป็นตัวเสริมจากรายงานอย่างเป็นทางการที่พี่น้อยและพี่จ๋อมทำทุกทริปอยู่แล้ว
เห็นด้วยค่ะน้องก้อย...ที่ผ่านๆมาก็เห็นว่ามาเล่าเรื่อง และลงภาพกันบ้าง บางครั้งก็เงียบหายไปกันหมด (แล้วแต่อารมณ์และความรู้สึกหรือเปล่าจ๊ะ)
ต่อไปก็ขอให้นำเรื่องและภาพมาลงกัน ให้ครึกครื้นสนุกสนาน สร้างสีสันให้กับบ้านเรา (โดยไม่ต้องให้สองสายคอยกระตุ้นเตือน) ก็จะดีใจและขอบคุณมากๆค่ะ
conundrum
31-05-2011, 10:38
ผมว่าส่วนหนึ่งก็คือ สมาชิกส่วนมาก ก็อยากจะรอให้พี่สองสาย post สรุปรายงานโครงการ ให้เสร็จก่อน แล้วจึงค่อยมาเล่าเรื่อง หรือลงภาพ ตามกระทู้ในเรื่องเล่าชาวทะเล นัยนึงก็คือให้เกียรติพี่สองสายในฐานะหัวหน้าโครงการ และผมก็เืชื่อว่าสมาชิกทุกท่าน (รวมถึงตัวผมเองด้วย) ก็รอดูรูปจากสรุปรายงานโครงการอยู่
ผมเชื่อว่าหลังจากกลับมาจากการทำงานแล้ว หลายคนก็เล็ง ๆ จด ๆ จ้อง ๆ รอเปิดกระทู้แบบนี้อยู่เหมือนกันครับ
ขอบคุณที่ให้เกียรติค่ะ...แต่ขืนรอพี่สองสาย ก็มีหวังจืดชืดกันพอดี..;)
ที่ผ่านมา...ก็ให้ลงกันก่อนได้เลยในห้อง "เรื่องเล่าชาวทะเล" ค่ะ เพราะในห้องกิจกรรมฯ ที่จะต้องทำรายงานเสนอนั้น จะต้องเป็นทางการหน่อยๆน่ะค่ะ (บางทีก็เซ็ง ที่จะต้องมาเล่าอย่างเป็นทางการ หลังๆนี่ก็แหวกประเพณี เล่าไปแบบสบายๆเหมือนกันค่ะ)..:rolleyes:
vBulletin® v3.8.10, Copyright ©2000-2024, vBulletin Solutions, Inc.