|
ยิ้มได้หน่อยที่ได้เห็นดงปะการังและฟองน้ำขึ้นประชันความงามกัน |
อ้าว! แนวปะการังโดนฤทธิ์เดชของอะไรเข้าอีกแล้ว ฝีมือธรรมชาติหรือมนุษย์กันคะ? กิ่งปะการังเขากวางหักกระจาย เราต้องจับกิ่งที่ดูเหมือนหักได้ไม่นาน มาปักและตั้งให้รับแสง ระหว่างก้มๆ เงยๆ ปลูกปะการังอยู่นั้น น้องปลาหมอทะเลตัวเขื่อง ว่ายออกจากโพรงใต้ปะการังโขด แล้วมาจ้องมองดูเราอย่างสนอกสนใจและไม่กลัวเกรง ไม่แน่ใจว่านิสัยน้องปลาเป็นมิตรมากกว่าปกติ หรือว่าน้องปลาตาไม่ดี หรือสมองได้รับความกระทบกระเทือน จนไม่รู้ว่าที่เห็นนั้นมนุษย์หรือว่าปลาพะยูนกันแน่ https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds |
กระเสน้ำพาเราไหลเรื่อยๆ ไปทางทิศเหนือ ใต้ทะเลช่วงนี้สะอาดสะอ้าน ไม่มีงานให้ทำ เราจึงได้ชื่นชมความงามของใต้ทะเลโลซินอย่างสบายใจ https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds |
ลอยตัวไปเรื่อยๆ จนใกล้จะถึงจุดที่เราจะต้องไปไหว้พี่ไมโล จู่ๆ กระแสน้ำก็พัดอู้ๆ อย่างแรง จนเราว่ายต่อไปข้างหน้าไม่ไหว จึงตัดสินใจไหว้พี่ไมโลด้วยพวงมาลัยดอกมะลิ ดอกรัก และดาวเรือง ที่น้องจอม แม่ครัวเรือวีนัสจัดเตรียมไว้ให้ แล้วใช้เศษซากปะการังวางทับไว้จนมิด เพื่อไม่ให้ลอยไปให้เป็นอันตรายกับปลาหรือสัตว์ทะเลอื่นๆ ที่อาจจะมากัดกินเชือกพลาสติกที่ร้อยพวงมาลัย น่าแปลกที่จุดที่เราไหว้พี่ไมโล อยู่ใกล้ ๆ กับเชือกปากอวนยัดไส้เหล็กสลิง ยาวหลายสิบเมตร มีขนาดใหญ่เท่าข้อมือ และมีตุ้มเหล็กขนาด 5 กก. ถ่วงไว้เป็นระยะๆ ที่เคยทำความเสียหายให้กับแนวปะการังบริเวณนี้จนราบเรียบเป็นบริเวณกว้าง เราเคยพาพี่ไมโลมาดูเชือกปากอวนเส้นนี้ ที่ทำให้พี่ไมโลถึงกับอึ้งกับพลังทำลายล้างแนวปะการังจนเสียหายยับเยิน พี่ไมโลถามเราว่าจะนำเชือกเส้นนี้ขึ้นสู่ผิวน้ำไหม เราต้องห้ามไว้ เพราะมันหนักเกินกำลังที่เราจะนำขึ้นสู่ผิวน้ำ และนำไปเก็บบนเรือได้ เชือกปากอวนยังคงอยู่ที่เดิม แต่น่าดีใจที่เริ่มมีปะการังแข็งนานาชนิดเติบโตปกคลุมเส้นเชือกไปบางส่วนแล้ว ลดอุจาดทัศน์ที่ไม่น่าดูไปได้มากโข https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds |
ใกล้หมดเวลาดำน้ำสำหรับไดฟ์แรกแล้ว เราเปลี่ยนระดับความลึกไปที่ตื้นขึ้น ปะการังด้านตะวันตกเฉียงเหนือของกองหินกระโจมไฟ ในช่วงความลึก 10-15 เมตร ยังสวยงามและสมบูรณ์อยู่มาก ไม่เหมือนช่วงน้ำที่ลึกกว่านั้น ที่มีร่องรอยการถูกทำลายอย่างชัดเจน ระหว่างเราพักทำ Safety Stop แล้วเงยขึ้นไปที่ผิวน้ำนั้น ก็เห็นคลื่นสูงและปั่นป่วนที่ผิวน้ำ ถ้าคลื่นสูงอย่างนี้ เราคงจะขึ้นเรือลำบากแน่ๆ จริงดังคาดค่ะ กว่าเราจะขึ้นเรือได้ ก็ทุลักทุเลและเหนื่อยกันมากๆ https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds |
โลซินกองจม
รายงานอากาศของแต่ละสำนัก ที่แจ้งว่าคลื่นลมจะพัดผ่านแถวอ่าวไทยตอนใต้ ในวันเสาร์ที่ 3 กันยายน นั้น เห็นท่าว่าจะไม่แม่นยำเสียแล้ว เพราะลมเริ่มเข้าตั้งแต่เช้าวันศุกร์ คลื่นก็ดูจะสูงกว่าจะเป็นคลื่นจากแรงลม เราจึงวางแผนกันว่า ถ้คลื่นยังมีแนวโน้มจะสูงขึ้นแล้ว หลังการลงดำน้ำไดฟ์ที่สองที่กองจมแล้ว เราจะให้น้องนี ผู้จัดการเรือวีนัส สั่งกัปตันใหนำเรือเข้าไปจอดหน้าเมืองนราธิวาสทันทีที่ทุกคนขึ้นจากน้ำแล้ว เพื่อหลีกเลี่ยงอันตรายจากการขึ้นลงเรือ เที่ยงเศษ เรากระโดดลงน้ำ เหนือกองจมที่กัปตันทำหมายไว้แล้ว ทัศนวิสัยใต้น้ำที่กองจมน้อยกว่าที่กองหินกระโจมไฟ เข้าใจว่า น่าจะเป็นตะกอนจากซากปะการังที่ตายและเริ่มย่อยสลายกลายเป็นทราย ลอยขึ้นมาตามกระแสน้ำที่พัดมาจากกองหินกระโจมไฟ แต่แนวปะการังที่นี่ยังคงสวยงามและสมบูรณ์อยู่เช่นเคย https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds |
ปะการังอ่อนยังมีให้เห็นได้ที่โลซิน แต่สีหวานๆอย่างสีม่วง สีส้ม หรือสีโอลด์โรส (Old Rose) นั้น ไม่ค่อยจะเห็นแล้ว มีแต่สีแดงหรือสีชมพูให้เห็นเท่านั้น ปะการังโต๊ะใหญ่ๆ สีเขียวเข้ม สลับสีเขียวอ่อน ตัดกับฟองน้ำครกสีแดงอมชมพู ยังมีให้เห็นได้ทั่วไป https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds |
ความสวยงามและอุดมสมบูรณ์ของแนวปะการังที่โลซินกองจมอยู่ในอัตราเกือบเต็มร้อย เมื่อเทียบกับช่วง 4-5 ปีที่ผ่านมา แต่พูดถึงปริมาณปลาต้องเรียกว่า ?ติดลบ? ไม่ว่าจะเป็นฝูงปลา หรือปลาที่อยู่โดดเดี่ยว หรือว่ายเป็นคู่ๆ ฝูงปลากลางน้ำ ก็เหลือเพียงปลาค้างคาวไม่กี่ตัว ปลากะพงเหลืองฝูงเล็กๆ ก็ไปหลบอยู่ใต้กอปะการังโต๊ะ ฝูงปลาสากยักษ์ และปลากะมง ก็ไม่เห็นแม้แต่เงา ปลาใหญ่ๆ ที่เคยพบเป็นประจำ ทั้งฉลามวาฬ โรนัน โรนิน แมนตาเรย์ หรือแม้แต่นกแก้วหัวโหนก หรือ กระเบนนก ซึ่งมักพบเป็นประจำ ไปคราวนี้ก็ไม่ได้เห็นเลยสักตัว ที่น่าขำคือ ปลาหมอทะเลที่ได้เห็นสองตัว ท่าทางเซื่องๆ ซึมๆ เชื่องช้า มึนงง และดูเหงาๆ https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds |
ดีหน่อยที่ดาวมงกุฏหนามลดน้อยลงไปมาก เมื่อเทียบกับที่ผ่านๆ มา ปะการังซีดขาวจากดาวมงกุฏหนามจึงไม่มีน้อยมาก และปะการังฟอกขาวจากอุณหภูมิน้ำที่ร้อนขึ้นก็ไม่มีเลยสักกอ https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds |
กระแสน้ำก็แรง งานก็ไม่ค่อยจะมีให้ทำ ปลาก็ไม่มีให้ดู พวกเราเลยลอยไปก็ลอยมาอยู่ใต้น้ำกันจนเบื่อ พอขึ้นมาบนผิวน้ำก็เจอคลื่นลูกโตๆ ขึ้นเรือก็ลำบาก เลยตัดสินใจได้ไม่ยาก ขอลาจากโลซิน ไปหางานทำแถวปะการังเทียมที่นราธิวาสดีกว่า? https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds https://hosting.photobucket.com/imag...720&fit=bounds |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 02:51 |
vBulletin รุ่น 3.8.10
สงวนลิขสิทธิ์ ©2000-2024, บริษัท Jelsoft Enterprises จำกัด
Ad Management plugin by RedTyger