|
อย่าไปว่าผู้ขายเลยครับ มันอยู่ที่ผู้บริโภคมากกว่าละมั๊ง
เพราะคนเรามันมีจุดอ่อนที่อยากหรู อยากเด่น แบบเพลงดาวมหาลัย ผู้ขายก็ต้องหาจุดเด่นที่ต้องโฆษณาเพื่อให้ขายได้ในราคาที่แพง และกำไรที่มากขึ้น มีให้เห็นเยอะแยะที่รู้ว่ามันแพงแต่ก็ยังอยากกิน เพราะ..... อย่างไก่ทอดป้าแฉ่ง ชิ้นละ20 ก็กินไม่ได้ ต้องเป็นเคเอฟซี ชิ้นละ 60 มันต้มมันทอดถุงละ 10 บาทก็กินไม่ได้ แต่ต้องกิน เฟร้นซ์ไฟรด์ ถุง 50 แกงจืดหม้อละไม่กี่บาทกับน้ำสุกี้ขวดไม่ถึงร้อยก็กินไม่ได้ ต้องไปกิน สุกี้ยากี้ โต๊ะละเป็นพัน จากผักกุ้งมัดละ 10 บาทก็มาขาย 5 ต้น 40 บาท แต่ก็อยากซื้อ ไอติมก้อน 10 บาทกินแล้วติดคอ ต้องกิน สเวนเซ่น ก้อนละ 40 ข้าวแกงไทยจาน 30 บ่นแล้วบ่นอีก แต่อาหารข้าวห่อสาหร่ายของญี่ป่น คำละ 20 ไม่บ่นสักคำยังชมว่า ร้านนี้ถูกจังเลย แล้วยังงี้ คุณว่าจะโทษใครระหว่าง ผู้ผลิต กับผู้บริโภค หมายเหตุ อย่าให้ต้องลงไม้ลงมือแบบพณฯท่านผู้ดีในสภาเลยนะครับ แค่คิดนอกกรอบ (ล้อเล่นน่า) |
คือ ชาวนาเกลือ ที่เห็นในปัจจุบัน ส่วนมากเป็นลูกจ้าง ครับ ส่วนเจ้าของก็มีทั้งที่ลงทำเองแบบบ้านๆ และที่ก้าวสู่ระดับอุตสาหกรรมขนาดเล็กถึงกลาง ที่เป็นที่ต้องการของตลาดและส่งออกจนผลิตไม่ทันคือจำพวกเกลือสปา เจ้าของนาเกลือ รวย ครับ รวย ยิ่งทำเป็นเกลือสปาแพ็คเกจงามๆ แล้ว ผลิตไม่ทันครับ เพราะทุกสิ่งอย่างในชีวิตของเราใช้เกลือ สบู่-แชมพูก็ใช้เกลือ อาหารก็เกลือ ขนมก็เกลือ เครื่องปรุงก็เกลือ งานทอย้อมสีต่างๆ ก็ใช้เกลือ ยารักษาโรคก็ใช้เกลือ หมักดองก็ใช้เกลือ ฯลฯ
|
เอ้ออออ.....แล้วคนเค็มๆที่เขาเรียกว่า "เค็มเหมือนเกลือ" นี่ เพราะกินเกลือมากกว่าคนปกติ หรือกินมากเกินไปหรือเปล่าคะ........................:confused:
|
หุๆ กลายเป็นกระทู้บทความทางวิชาการไปแล้ว
|
1 Attachment(s)
ขอบคุณทุกท่านทีให้ข้อคิดครับ
Zoopod : การที่รัฐ ขาดความจริงจัง จริงใจและต่อเนื่องในการแก้ปัญหา ทุกวันนี้ เราต้องพึ่งตัวเองครับ ตุ๊กแกผา : ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีทั้งด้านดี และ ดีน้อย(หรือหลายคนอาจใช้คำว่า ไม่ดี) เกลือก็คงเหมือนกัน เราก็นึกถึงสุภาษิตนี้ "อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ" ไง คิดว่าเกลือจะสำคัญต่อร่างกายมากกว่าพิมเสนมังครับ หรือผมจะเข้าใจผิด :) ในตำรายาไทยบอกไว้ว่า พิมเสนการบูรช่วยให้นอนหลับสนิท แต่คนชอบเอาไปใส่ในรถ นั่นเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้รถชนกัน ดังนั้นห้ามใช้ในรถเด็ดขาด Mr.can : แล้วยังงี้ คุณว่าจะโทษใครระหว่าง ผู้ผลิต กับผู้บริโภค ผมว่าใครเห็นแต่ประโยชน์ส่วนตัว เหนือกว่าประโยชน์ส่วนรวมก็น่ายกย่องทั้งนั้นละครับ ก็เราไหว้เงิน นี่ครับ ไม่ได้ไหว้ความดี :D Lord of Death : เจ้าของนาเกลือ รวย ครับ รวย ยิ่งทำเป็นเกลือสปาแพ็คเกจงามๆ แล้ว ผลิตไม่ทันครับ น่ายินดีนะครับ หากเขารวยอย่างสุจริต และไม่เบียดเบียนธรรมชาติ สายชล : เอ้ออออ.....แล้วคนเค็มๆที่เขาเรียกว่า "เค็มเหมือนเกลือ" นี่ เพราะกินเกลือมากกว่าคนปกติ หรือกินมากเกินไปหรือเปล่าคะ....................... ไม่ทราบว่าทำไมถึงเรียกพฤติกรรมอย่างนี้ว่าเค็มนะครับ เมื่อเรียกว่าเค็ม ก็คงต้องเหมือนเกลือ เพราะจะเค็มเหมือน น้ำตาลก็คงไม่เห็นถาพ แต่ที่แน่ๆ มีหลายอย่างที่เข้าปากเราโดยไม่รู้ตัวอย่างในรูปที่แนบมา ตัวหนังสือก็เล็ก เท่าลูกมด เอ หรือเท่า ลูกปิ๊กมี่กันแน่ กฏหมายห่วงแต่ความเค็มของเกลือ แล้ว MSG นี่กินได้ไม่อั้นแบบคลุกข้าวกินแบบชาวเขมร เลยหรือไงไม่ทราบ |
คุณปลื้มค่ะ ข้อมูลทางวิชาการ น้องไก่บอกไปแล้ว
ว่าแต่ถ้าคุณปลื้มอยากรู้จากคนที่ทำโดนตรง ว่างอาทิตย์ไหนจะพาไปหา พี่ชาย คนหนึ่งที่ โคกขามค่ะ ได้ไปดูวิธีการทำเกลือมาแล้วว่าจะต้องพักน้ำเกลือกี่บ่อ กี่วัน กว่าจะได้มาเป็น กองๆอย่างที่เห็น ที่บ้านก็ใช้เกลือจากที่นี่อยู่ค่ะ นำมาบดให้ละเอียดเอง พี่สันต์ไม่ชอบใช้ เกลือ จากซุปเปอร์มาร์เก๊ตค่ะ ว่าแต่ใครสนใจไปบ้าง ก็ลงชื่อไว้นะค่ะ จะได้ ประสานไปทางโน้นว่าว่างพาชมได้วันไหน ไปเช้ากลับเย็นก็ได้ค่ะ เอ ไม่รู้ช่วงนี้ เป็นช่วงนกต่างถิ่นบินมาหรือเปล่า เพราะที่นี่ เป็นแหล่งดู นกชั้นเยี่ยมด้วยค่ะ แถมมีซาก น้องวาฬให้ดูด้วยอยู่ที่ โรงเรียนในบริเวณนั้นค่ะ |
ขอบคุณครับคุณสายรุ้ง สนใจจะไปครับ ได้ทุกวันยกเวนวันอาทิตย์นี้ครับ
ที่มาของความสนใจเรื่องเกลือและนำตาลปึกคือ ที่อัมพวาจะมีสินค้าจากกรุงเทพฯ และภาคเหนือจำหน่ายเป็นจำนวนมาก บางทีก็มีของเล่นจากประเทศจีนจำหน่าย แต่หากจะได้ของพื้นบ้านเช่นเกลือดี หรือนำตาลดีๆ กลับไม่มีจำหน่าย หรือมีก็ดูไม่ชวนซื้อ ไม่น่ามอง ในประเทศญี่ปุ่น สินค้าโอทอปหรือของที่ระลึกแต่ละเมืองจะสวยงาม หลากหลายไม่ซ้ำกัน ขนมบางอย่างหน้าตาดีชวนซื้อ แม้ว่ารสชาติไม่ถูกปากนัก ผมจึงอยากให้อัมพวา หรือบางน้อย มีสินค้าที่เป็นของพื้นบ้าน หน้าตาน่าซื้อ ไม่เฉพาะแต่ขนมหวาน แต่น่าจะมี เกสรเกลือ น้ำตาลปึกใส่ห่อน่ารัก ฯลฯ หน้าตาดีๆ จำหน่ายเป็นของฝากที่ทุกคนต้องคิดถึง มากกว่าขายของเล่นจากเมืองจีน เท่านั้นเองครับ |
"อย่าเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ" พิมเสนในที่นี้น่าจะหมายถึงมะม่วงหรือเปล่าครับ เพราะถ้าเอาไปแลกเกลือ ก็คงไม่คุ้ม เพราะ แพงกว่าเยอะ ไม่แน่ใจนะครับ
|
มาช่วยกันหาคำตอบครับ ว่าเป็นของใช้ หรือของกิน :)
พิมเสนรวยรสเร้า เสาวคนธ์ กลั้วเกลือกเกลือแกมกล ใช่เชื้อ ทุรชาติโฉดเฉาฉงน ทำเทียบ ปราชญ์นา ตัวลิงให้ห่มเสื้อ ห่อนรู้ลวดลาย |
หรือบทนี้
พิมเสนมีรสเร้า เสาวคนธ์ ไปเกลือกกลั้วเกลือกล ใช่เชื้อ เป็นไทยไป่ทำงาน งามชาติ ตนนา คบทาสท่านจักเกื้อ กับหน้าตัวไฉน ฯ |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 21:27 |
vBulletin รุ่น 3.8.10
สงวนลิขสิทธิ์ ©2000-2025, บริษัท Jelsoft Enterprises จำกัด
Ad Management plugin by RedTyger