|
วิธีการปั่นด้ายของชาวเปรูดูง่ายมากๆค่ะ อยู่ที่ไหนก็ถือไปปั่นได้.. http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_14.jpg การย้อมสีที่น่าทึ่งของเขา ที่ทำเอาเราอึ้ง....สีแดง ที่ได้ เขาใช้ เพลี้ยแป้ง ที่ขึ้นอยู่ตามต้นไม้แล้วนำมาเลี้ยง เวลาจะย้อมผ้า ก็นำตัวเพลี้ยแป้งมาบูชายัญ เอ๊ยยย...มาบี้ๆ ก็จะได้สีแดงแปร้ดขึ้นมาทันที พอบีบน้ำมะนาวไปบนเพลี้ยที่บี้แบนแล้ว ก็จะได้สีส้มไปใช้ย้อมด้ายขนอัลปากาอีกสีหนึ่ง.. http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_15.jpg สีบางชนิดก็ได้มาจากพืชไร่ต่างๆที่หาได้ในท้องถิ่น แล้วนำมาต้มด้วยวิธีแบบโบราณ จนได้สีออกมา http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_19.jpg การย้อมสี ก็ทำกันแบบง่ายๆ ไม่มีอะไรยุ่งยาก http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_16.jpg |
ด้ายสีต่างๆจะถูกนำมาถักทอเป็นผ้า ด้วยวิธีง่ายๆอีกเช่นกันค่ะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_17.jpg ผ้าทอพื้นเมืองที่สวยงามของหญิงเปรู... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_18.jpg ผลผลิตที่วางขาย...ได้เสียเงินกันด้วยความสุขสนุกสนาน... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_21.jpg |
บ้านเราพยายามกำจัดเพลี้ยแป้ง ที่เกาะอยู่ตามต้นไม้ แต่ที่เปรู เขาเลี้ยงเพลี้ยแป้งไว้ใช้ย้อมผ้าพื้นเมืองของเขาค่ะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_23.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_24.jpg |
เด็กน้อยน่ารักน่าเอ็นดู...ที่ทำให้การเยี่ยมชม หมู่บ้านผลิตภัณฑ์พื้นเมืองครั้งนี้ จบลงด้วยรอยยิ้ม... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_25.jpg |
เราออกเดินทางจากดินแดนแห่งสายรุ้ง มุ่งหน้ากลับไปที่โอยันไททัมโบ อีกครั้ง เช่นเคย...ระหว่างทาง เราได้จอดรถถ่ายภาพไปตลอดทาง จุดที่สวยที่สุด เป็นจุดที่มองเห็นหุบเขาศักดิ์สิทธิ์ ที่มียอดเขา Chicón ที่ยอดมีหิมะปกคลุมตลอดปี เป็นฉากหลังที่สวยงามและน่าประทับใจ... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_38.jpg นาข้าวในที่ราบเชิงเขา Chicón เจริญงอกงาม เขียวชอุ่ม ปลิวไสวล้อลมเล่น ดูสดชื่นงามตา http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_40.jpg บริเวณนี้ได้ชื่อว่าเป็นอู่ข้าวอู่น้ำ ที่ส่งผลผลิตไปเลี้ยงผู้คนในเปรู http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_41.jpg การเลี้ยงสัตว์บริเวณทุ่งหญ้าเชิงเขา ได้ผลดี เพราะมีหญ้าและน้ำให้สัตว์ได้กินอย่างพอเพียง... http://i835.photobucket.com/albums/z...oadView_23.jpg |
จุดนี้คงมีคนแวะมาถ่ายภาพเป็นประจำ จึงมีชาวพื้นเมืองมาทำห้าง วางของขาย http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_27.jpg คนขายนั่งหลบแดดกันอยู่ที่พื้นข้างศาลา http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_12.jpg |
เมื่อใกล้จะถึงโอยันไทตัมโบ เราก็เริ่มเห็นโบราณสถานของชนเผ่าอินคา ที่ตั้งอยู่บนหน้าผาข้างทาง หนาตามากขึ้นทุกที http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_29.jpg ไกด์บอกว่า สิ่งก่อสร้างที่เห็นนั้น ส่วนมาก เป็นยุ้งฉางสำหรับเก็บผลผลิตพืชไร่ ตามภูมิปัญญาของชาวอินคา ซึ่งสามารถจะเก็บพืชไร่ไว้กินได้ยาวนานกว่า http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_39.jpg ในที่สุด...เราก็แล่นเข้าสู่ชานเมืองของโอยันไตตัมโบ เห็นช่อดอกของป่านศรนารายณ์ชูช่อไสว บนเนินเขาทางเข้าตัวเมือง รถมินิบัสของบริษัทัวร์ พาเราไปส่งที่โรงแรมโอยันไทตัมโบลอดจ์แล้ว ก็จากไป ส่วนไกด์ของเรานั้น ทิ้งเรากลับไปคุสโก ตั้งแต่ก่อนเราจะออกจากเมืองชินเชโรแล้ว ได้ยินว่าภรรยาเขากำลังท้องแก่ ส่วนลูกคนโตก็ยังเล็กอยู่ จึงขอกลับไปดูแลครอบครัวก่อน พรุ่งนี้เช้าเขาจะกลับมารับเราสายหน่อย คือ 9 โมงเช้า... ฉันและบัดดี้หมดแรง...พออาบน้ำเสร็จก็ขึ้นเตียง หลับไปจนถึงเช้าวันใหม่... |
เช้าวันใหม่...ฉันตื่นแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ออกมานั่งเล่นริมสนามในโรงแรมที่พัก คอยเวลาอาหารเช้า และ รถมินิบัสที่จะมารับเรา... http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_09.jpg อากาศสดชื่น...เย็นสบาย เราเล่นอินเตอร์ที่โรงแรมมีให้ใช้ กันอย่างเพลิดเพลิน http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_10.jpg ที่โรงแรมมีเกมโยนเหรียญ ที่เรียกว่า ซาโป (Sapo) ที่ทำเป็นโต๊ะไม้หุ้มด้วยแผ่นโลหะ ด้านบนมีกบทองเหลืองนั่งอ้าปาก และช่องเจาะบนโต๊ะ ที่มีทั้งช่องกังหัน ช่องไม้กระดก และช่องกลมๆ เพื่อให้คนเล่นโยนเหรียญแข่งกัน นัยว่า ถ้าใครโยนเหรียญเข้าปากกบจะได้คะแนนสูงสุด http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_13.jpg ฉันลองโยนเหรียญเล่น...ไม่มีเหรียญใดเข้าปากกบเลยสักอัน แต่วิ่งไปเข้าช่องกลมหมด.... http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_12.jpg |
หุบเขาศักดิ์สิทธิ์...ปิแซค ( (Sacred Valley...Pisac) รถมินิบัสของบริษัททัวร์ มารับเราตรงเวลาเป๊ะ...ไกด์คนเดิมมากับรถด้วย เขาบอกเราว่า วันนี้จะเป็นวันที่สอง ที่เราจะได้เที่ยวในเขต "หุบเขาศักดิ์สิทธิ์ (Sacred Valley)" ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ ตั้งแต่หุบเขาที่ต่ำลงมาจากมาชูปิกชู เมืองโอไทตัมโบ เมืองอูรูบัมบา (ที่มีมาราส มอไร ชิเชโร และปิแซค เป็นเมืองบริวาร) และเลยไปจนถึงเขตเมืองคุสโก เราออกจากโอยันไททัมโบ ลัดเลาะไปตามแม่น้ำสายเดิม ย้อนกลับไปทางอูรูบัมบาอีกครั้ง เมื่อถึงอูรูบัมบาเรายังวิ่งขนานไปกับแม่น้ำไปทางใต้ ไม่ได้แยกไปทางตะวันตกที่เป็นเส้นทางตรงไปยังคุสโก ที่เราได้ไปเยือนมาราส มอไร หรือชิเชโร ที่เราได้ไปมาแล้วเมื่อวานนี้ โดยวันนี้ เป้าหมายของเราคือเมืองปิแซค ก่อนจะย้อนกลับไปเที่ยวที่โอยันไทตัมโบเพื่อเก็บรายละเอียดกันให้จุใจ... |
พอเลยเมืองอูรูบัมบาไปได้ไม่นาน...เราก็เห็นสองข้างทาง มีควันโขมงคลุ้งออกมาเป็นระยะๆ ตามป้ายที่เขียนเป็นภาษาพื้นเมือง ซึ่งไกด์บอกว่า ชาวบ้านกำลังย่างตัวหนูพุก หรือคุ่ย (Cui) ขายเป็นอาหารกลางวันอยู่ พวกเราตาโต โดยเฉพาะน้องก้อยและน้องอ้อยทำตาโตมากกว่าคนอื่นๆ...
http://i835.photobucket.com/albums/z...Lunch_04_1.jpg และแล้ว รถก็จอดลงที่หน้าร้านที่ดูดีที่สุดในละแวกนั้น... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_04.jpg พอลงจากรถ...กลิ่นคุ่ยย่าง หอมหวนยิ่งกว่ากลิ่นไก่ย่างบ้านเรา ก็โชยมาตามลม เมื่อเดินไปดูก็เห็นภาพอย่างนี้.... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_03.jpg |
ดูๆไปแล้ว...คุ่ยที่นำมาย่าง ขนาดใหญ่พอๆกับลูกหมูหันบ้านเรา แถมหน้าตาก็เหมือนกันมาก และหอมกรุ่น ดูไม่น่ากลัวอย่างที่คิด http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_02.jpg ถึงจะดูไม่น่ากลัว...แต่น้องหมอฮวงก็วิ่งหนีไปไหนไม่ทราบ http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_09.jpg ในขณะที่พวกเรารุมถ่ายภาพคุ่ยไป กลืนน้ำลายกันไป... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_10.jpg ลงท้ายก็สั่งคุ่ย 2 ตัว เพื่อพวกเราเอง และ เพื่อไกด์และคนขับรถ แต่คุ่ยยังไม่สุกดี น้องก้อยก็เริ่มจะทนไม่ไหว... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_11.jpg |
เหลืองได้ที่แล้วคร้าบบบบบ.... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_12.jpg อั้มมมมมม..... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_13.jpg ขอมั่งสิจ๊ะ..... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_14.jpg ไกด์ก็ร่วมด้วยช่วยกัน... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_15.jpg |
แต่ยังก่อนค่ะ...การจะทานคุ่ยที่นี่ ต้องมีพิธีรีตองก่อนรับประทาน ฉันเห็นแม่ครัว วิ่งมาเก็บผักชีฝรั่ง และเครื่องเทศบางชนิด ที่ริมรั้วสวนแอปเปิลและแพร์ กลางสนามเขียวขจี วางโต๊ะอาหาร ที่คลุมผ้าไว้เรียบร้อยสวยงาม มีร่มสนามกันแดดกางไว้.... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_18.jpg เราต้องนั่งรอต่อไปอีก จนกว่ากรรมวิธีการกินคุ่ยจะเริ่มขึ้น... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_19.jpg ลูกแพร์ผลโตในสวน... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_28.jpg ผลแอปเปิลออกลูกดกเต็มต้นที่เล็กนิดเดียว... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_29.jpg |
เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง....คุ่ยย่างพร้อมเครื่องเคียงก็ถูกยกออกมาวางที่โต๊ะอาหาร http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_21.jpg ดูไม่ออกเลยค่ะว่าเป็นหนูพุกย่าง...เครื่องเคียงซึ่งประกอบด้วยเส้นพาสต้าและมันฝรั่งต้ม ก็น่าทานมาก http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_22.jpg คนที่มีความสุขที่สุด...ต้องคนนี้ค่ะ...น้องก้อยสุดหล่อของเรา http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_23.jpg ซ้วบบบบบบบบ..... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_24.jpg |
น้องติ๋วก็มีความสุขกับคุ่ยย่างมาก... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_25.jpg น้องอ้อย...ชิมเล็กๆน้อยๆ แต่ชอบเล่นตลกมากกว่า http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_26.jpg แต่ที่กินคุ่ยย่างอย่างมีความสุขสนุกสนาน ต้องไกด์และคนขับรถของเรา ที่สองคนทานไปหนึ่งตัว... http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_27.jpg สรุปเราทุกคนได้ชิมคุ่ยหมด ยกเว้นน้องหมอฮวง ที่ไม่แม้แต่แลเพราะกลัวหนู ส่วนรสชาติของคุ่ยย่างนั้น เรายอมรับกันว่าอร่อยและหอมเครื่องเทศมาก เรียกว่าไก่ย่างบ้านเราชิดซ้ายไปเลยค่ะ... |
ของหวานที่ทางร้านอภินันทนาการให้เรา เป็นผลแพร์ลูกโตที่แม่ครัวเด็ดจากต้นในสวน ปอกเปลือกและนำมาให้เราทานล้างปาก http://i835.photobucket.com/albums/z...h/PearTree.jpg จ่ายเงินแล้วเราก็เดินกลับไปขึ้นรถอีกฟากของถนน ที่แม่ค้าที่เป็นชาวพื้นเมืองแท้ เพิ่งขนคุ่ยออกมาวาง เพื่อเตรียมย่างขาย http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_16.jpg เห็นแล้วดูไม่สะอาด และไม่น่าทาน เหมือนคุ่ยของร้านที่เราทานมาเลยค่ะ http://i835.photobucket.com/albums/z...uiLunch_17.jpg |
เราออกเดินทางเลียบแม่น้ำอูรูรัมบา มุ่งหน้าสู่เมืองปิแซค...แม่น้ำสายนี้เป็นแม่น้ำสายหลักที่หล่อเลี้ยงเมืองในหุบเขาศักดิ์สิทธิ์ตลอดปีตลอดชาติ.. http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_02.jpg รถมินิบัสผ่านตัวเมืองปิแซค แล้วเริ่มไต่ขึ้นเขาสูง ที่อยู่ทางด้านใต้...ภาพที่เห็นจากรถ ที่อยู่สูงขึ้นไป ทำให้เห็นว่าเมืองนี้เป็นเมืองในหุบเขา ที่สวยงามและอุดมสมบูรณ์จริงๆ http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_03.jpg นอกจากเทือกสวนไร่นาที่เขียวขจีแล้ว ฉันยังได้เห็นบ้านพักและรีสอร์ต ตั้งอยู่ที่เชิงเขา ที่นี่คงเหมือนเมืองชิเชโร ที่นักท่องเที่ยวมาพักผ่อน และผู้มีอันจะกินมาสร้างบ้านพักส่วนตัว http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_05.jpg |
ในที่สุด...รถก็จอดบนลานจอดรถ สองฟากทางเดิน มีชาวพื้นเมืองมาขายสินค้าพื้นเมือง ซึ่งมีปริมาณพอๆกับหมวกและแว่นตาดำกันแดด.. http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_04.jpg เราเดินฝ่าแดดที่แผดจ้าไปตามทาง ที่มุ่งหน้าไปยังซากอาคารของชาวอินคา ที่ดูเหมือนจะเป็นป้อมปราการขนาดใหญ่... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_06.jpg ที่จุดนี้...เรามองเห็นหุบเขาเบื้องล่างได้ถนัดตายิ่งขึ้น http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_07.jpg |
เมื่อมองเลยไป...ภาพนาขั้นบันไดของอินคา ที่ใหญ่โตมโหฬารก็ปรากฎแก่สายตา... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_08.jpg เห็นใกล้ๆแค่นั้น แต่ที่ไหนได้....ต้องเดินไปอีกไกลเชียวค่ะ หันหลังไปมอง โอ้...เดินมาตั้งไกลแล้ว ได้ครึ่งทางเอง โชคดีที่แดดเปรี้ยง แต่อากาศเย็นสบาย ฉันจึงเดินไปได้แบบชิวๆ http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_09.jpg อู้วววว...ทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล ถ้าจะให้ฉันปีนขึ้นไปบนยอดเขา ที่มีซากโบราณสถานตั้งอยู่ ฉันคงต้องขอบายแน่ๆค่ะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_10.jpg |
เบื้องล่าง...มองเห็นแม่น้ำอูรูบัมบา ที่ลัดเลาะไปตามหุบผาได้ชัดเจน http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_11.jpg พักเหนื่อย...แล้วก็ถือโอกาสถ่ายภาพ ก่อนที่จะโทรมกันมากไปกว่านี้... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_13.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_14.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_20.jpg |
มองจากมุมนี้ยิ่งใหญ่จริงๆค่ะ...ไกด์บอกเราว่า นาขั้นบันไดเหล่านี้ มีหลักการเหมือนนาก้นกะทะที่มอไร กล่าวคือ ด้านบนกับด้านล่างจะมีอุณหภูมิที่ต่างกัน พืชไร่ที่ปลูก ซึ่งมีทั้งมันฝรั่ง (ที่มีราว 4,000 ชนิด) ข้าวโพด ข้าวสาลี หน่อไม้ฝรั่ง มะเขือเทศ และพืชผักสวนครัวต่างๆ ก็จะปลูกในจุดที่อุณหภูมิเหมาะสมกับพืชนั้นๆ พื้นที่เกษตรกรรมโบราณอายุหลายร้อยปีเหล่านี้ ยังคงใช้ปลูกพืชไร่ มาจนถึงปัจจุบัน...
http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_12.jpg ไม่ใช่แค่หน้าผานี้ที่มีการทำนาขั้นบันได แต่หน้าผาถัดไป ด้านที่ติดกับแม่น้ำอูรูบัมบา ก็มีการทำนาไร่แบบขั้นบันไดเช่นกัน http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_17.jpg เมื่อเราไปยืนอยู่ด้านบนเหนือนาขั้นบันได...เรากลับมองไม่เห็นตัวนาขั้นบันไดเลย แสดงให้เห็นว่า นาขั้นบันไดสร้างอยู่บนหน้าผาที่สูงชันเพียงไร... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_16.jpg |
|
ไกด์เล่าให้เราฟังว่า นาขั้นบันไดเหล่านี้ รากฐานถูกสร้างขึ้นอย่างแข็งแรง จึงมีอายุยืนยาวมาเป็นพันๆปี ด้านล่างสุดของนาขั้นบันได ถูกอัดไว้ด้วยหินที่ถูกจัดวางอย่างเป็นระเบียบหลายชั้น ก่อนจะถมด้วยดินด้านบน และทำเหลื่อมไปเรื่อยๆ แต่น่าจะเป็นจากล่างขึ้นบน ซึ่งจะแตกต่างจากนาขั้นบันไดวงกลม ที่เป็นการทำจากด้านบนลงล่าง... ด้านบนของนาขั้นบันได เป็นวิหารสุริยเทพ ซึ่งเป็นที่ปฏิบัติศาสนกิจ และมีหินที่ทำหน้าที่เป็นปฏิทินของอินคา ที่เรียกว่า Intihuatana เหมือนที่เราเคยเห็นที่มาชูปิคชู รอบนอกจะเป็นป้อมปราการ สำหรับสอดส่องดูความสงบเรียบร้อยโดยรอบบริเวณ การก่อสร้างจะเหมือนกับที่เราได้เห็นที่มาชูปิคชู คือใช้หินต่อกันด้วยสลัก ไม่มีปูนยา และไม่พังทะลาย เพราะแรงแผ่นดินไหว แต่น่าเสียดายที่สเปนผู้รุกราน ได้ทำลายสถานที่นี้ไป ไม่เหมือนมาชูปิกชู ที่ไม่ได้ถูกค้นพบโดยพวกสเปน เสียดายที่พวกเราหมดแรงที่จะปีนขึ้นไปบนวิหารสุริยเทพ และป้อมปราการซึ่งอยู่สูงขึ้นไป...เขาว่านาขั้นบันไดที่บริเวณใต้ป้อมปราการนั้น ถ้ามองจากด้านบนจะเห็นเหมือน ปีกนกกระทา (Partridge) ซึ่งในภาษาอินคา เรียกว่า Pisaca ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ Pisac ซึ่งเป็นชื่อของสถานที่นี้ และหมู่บ้านเชิงเขาแห่งนี้นี่เอง.. |
บริเวณอีกส่วนหนึ่งของซากโบราณสถานแห่งนี้ คือส่วนที่เป็นสุสานของชาวอินคาโบราณ ซึ่งอยู่บริเวณหน้าผา ใต้ป้อมปราการด้านตะวันออก และเหนือนาขั้นบรรไดที่อยู่ด้านบนสุด http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_23.jpg ลักษณะของสุสาน คือการขุดหินบริเวณหน้าผาให้เป็นห้องๆ และนำศพเข้าไปวางไว้ข้างใน http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_27.jpg ห้องที่ใส่ศพ...อยู่ติดๆกันเหมือนห้องแถว ยาวไปตามความยาวของหน้าผา http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_25.jpg ซากศพที่ถูกค้นพบ มีลักษณะตามภาพที่ไกด์ได้นำมาให้เราชม...คือ ศพจะถูกจับนั่ง รอบๆตัวจะเป็นของใช้ที่จำเป็นแก่ชีวิต ทั้งหม้อชามลามไห และเครื่องประดับส่วนตัวของผู้ตาย http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_29.jpg |
ส่วนสำคัญอีกส่วนหนึ่งของซากโบราณอินคาปิแซคแห่งนี้ ก็คือ บ่ออาบน้ำเจ้าหญิง (Princess Bath) ซึ่งทดน้ำมาให้ชุมชมที่นี่ใช้ได้ตลอดปี http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_33.jpg ห้องอาบน้ำที่ยังรักษาสภาพไว้อย่างดี หินที่นำมาจัดเรียงไว้ ฝีมือปราณีต ต่อโดยใช้สลัก ไม่มีช่องว่างให้เห็น เช่นเดียวกับที่เราได้เห็นทราคุสโก และมาชูปิคชู มาแล้ว http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_34.jpg รางน้ำ ที่ต่อมาจากธารน้ำที่ไหลมาจากยอดเขาสูง http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_37.jpg น้ำที่ไหลมาตามรางส่งน้ำ มาเก็บไว้ในบ่อที่สร้างไว้ มีน้ำเต็มตลอดปีตลอดชาติ... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_35.jpg |
แม้ซากโบราณสถานของอินคาแห่งนี้ จะไม่ยิ่งใหญ่เท่ามาชูปิคชู แต่สภาพวิวทิวทัศน์ที่ห้อมล้อมอยู่รอบบริเวณนี้ ทำให้ที่นี่เป็นสถานที่ที่ประทับใจฉันอีกที่หนึ่ง ไม่แพ้มาชูปิกชูเลย http://i835.photobucket.com/albums/z...alley_23_1.jpg เราเดินกลับตามทางเดินเดิม ตามหลังหญิงชาวพื้นเมือง ที่เดินแบกของท่าทางหนักอึ้งนำหน้าเราไป แต่เธอเดินเหมือนปลิวตามลม...คนที่นี่อยู่กับประวัติศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ ยาวนาน ในท่ามกลางธรรมชาติที่งดงาม อากาศที่สดชื่นไร้มลพิษ และจิตวิญญาณที่บริสุทธิ์ผุดผ่อง มีความรักสงบ ยึดมั่นในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่นับถือกันมาตั้งแต่ครั้งบรรพบรุษ แม้จะเคยถูกรุกรานย่ำยีจนบอบช้ำแทบจะสิ้นเผ่าพันธุ์ แต่คนที่เหลืออยู่ ก็ยังสืบเชื้อสายอยู่บนโลกใบนี้สืบต่อมา อย่างสุขสงบและสันติจนถึงทุกวันนี้.... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_41.jpg หญิงชาวพื้นเมืองคนนั้น ปูผ้าและวางสินค้าที่แบกมา เพื่อขายให้นักท่องเที่ยว แบบอยากซื้อก็ซื้อ ไม่อยากซื้อก็ไม่เป็นไร ไม่มีการตื้อหรือยัดเยียดให้ซื้อเหมือนคนบ้านเรา.. http://i835.photobucket.com/albums/z...-Valley_42.jpg |
ลงจากซากโบราณสถานอินคาที่ปิแซคแล้ว รถพาเรามาที่ตลาดในตัวเมือง ที่เรียกว่า Pisac Market ตลาดแห่งนี้มีสินค้าพื้นเมืองขายทุกวัน ส่วนตลาดสดนั้น จะมีเฉพาะวันอังคาร วันพฤหัสบดี และวันอาทิตย์ เท่านั้น ไกด์พาเราเข้าไปในตลาดขายของพื้นเมืองก่อน วัตถุประสงค์หลักคือ จะพาเราไปทานขนมปังพื้นเมืองใส่ไส้นานาชนิด ที่เป็นที่ชื่นชอบของทั้งคนพื้นเมืองเอง และนักท่องเที่ยว http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_17.jpg ไกด์ไปถึงก็ไม่พูดพล่ามทำเพลง ตรงดิ่งเข้าไปหน้าเตาทำขนมปัง และสั่งแม่ค้าให้หยิบขนมปังมาให้ทาน เขาทานไปถามเราไป ว่าอยากจะรับประทานขนมปังไส้อะไร... โอ้...พ่อคุณ มาทานยั่วยวนอย่างนี้ ไม่หิวก็จะต้องขอลองสักหน่อยแล้ว... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_18.jpg ขนมปังนานาไส้ของเขา กรอบนอกนุ่มใน มีทั้งไส้แฮม-ชีส ไส้ไก่ ไส้หวาน และอื่นๆ สำหรับขนมปังไส้แฮม-ชีสที่ฉันได้ทาน ก็อร่อยมากอย่างไกด์ว่าจริงๆ อย่างไรก็ตาม กาแฟที่ฉันสั่งมาทานกับขนมปัง รสชาติไม่ได้เรื่องเลยค่ะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_20.jpg ที่ทำให้ยิ้มออกมา...ก็คือร้านนี้ทำรังสวยงามเอาไว้เลี้ยงคุ่ยโชว์ด้วย ฉันลืมถามไปว่า แล้วร้านนี้ทำขนมปังไส้คุ่ยด้วยหรือเปล่า http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_21.jpg |
จากนั้นไกด์พาเราไปดูการทำเครื่องเงิน (เป็นไปตามธรรมเนียมของไกด์ทั่วไป) คนทำเครื่องเงินสาธิตการทำงานให้เราดูแบบลวกๆ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาจะขายของให้เรา ซึ่งของที่ขายก็ดูธรรมดาๆ แต่ราคาแพงจนซื้อไม่ลง เมื่อไม่มีใครซื้อของ ไกด์ก็พาเราเดินผ่านร้านค้าของพื้นเมืองไป...โอ้! ที่นี่มีของน่าซื้อกว่าเครื่องเงินมากค่ะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_01.jpg เห็นแล้วอยากควักเงินในกระเป๋าออกมาซื้อ... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_02.jpg แต่ไกด์ยังไม่ยอมให้เราซื้อค่ะ.. http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_14.jpg |
ที่ไกด์ยังไม่ให้เราซื้อของ....เป็นเพราะเขาจะให้เวลาเราหนึ่งชั่วโมงสำหรับการซื้อของที่ตลาด โดยพาเราไปส่งที่ตลาดสดพื้นเมืองที่อยู่ติดกันก่อน แล้วนัดแนะพบกันเมื่อหมดเวลาซื้อของ
สัญลักษณ์ของตลาดสดแห่งนี้ คือ Pisonay Tree (ต้นทองหลาง หรือ Indian Coral Tree, genus Erythrina) ซึ่งเป็นต้นไม้ใหญ่อายุน่าจะเป็นร้อยปี มีต้นหนวดฤๅษีห้อยอยู่เต็ม ต้นไม้ใหญ่ขึ้นอยู่ริมจตุรัสหน้าเทศบาลเมือง ซึ่งชาวบ้านจะนำพวกพืชผักผลไม้ และ อาหารมาขาย ในวันอาทิตย์ จะมีทั้งคนขาย และ คนซื้อหนาแน่น ส่วนวันอังคารและพฤหัส ทั้งคนซื้อและคนขายจะน้อยกว่า http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_11.jpg สีสันของตลาดแห่งนี้ได้ใจฉันไปเลยค่ะ.. http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_05.jpg สินค้าที่ขายและคนที่ขาย เป็นผลิตภัณฑ์พื้นเมืองโดยคนพื้นเมืองโดยแท้... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_06.jpg มะเขือเทศ พริก หัวบีทรูท มันฝรั่ง ดูจะเป็นสินค้าหลักของที่นี่... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_07.jpg |
กล้วย ส้ม มะนาว และแอปเปิล ก็มีขายมาก... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_08.jpg เที่ยงกว่าแล้ว...ร้านค้าเลยกางผ้ากันแดด ทำให้ไม่เห็นฉากหลัง ซึ่งเป็นทิวเขาสูงสีเทาทึมๆ ที่ตัดกับสีสันฉูดฉาดของตลาดสด http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_09.jpg คนซื้อมีทั้งคนพื้นเมืองและนักท่องเที่ยว... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_12.jpg ถ้าอยู่เมืองไทยแล้วเดินกลางแดดเปรี้ยงอย่างนี้ ฉันคงเหงื่อหยดติ๋งๆ และร้อนจนทนไม่ได้ แต่ที่นี่เราเดินกันได้สบายๆ http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_13.jpg |
มันฝรั่งสารพัดชนิดที่นำมาวางขาย ให้เลือกซื้อได้ตามใจชอบ... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_22.jpg คนขายกับคนซื้อต่อรองราคากันอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่หน้ายังมีรอยเปื้อนยิ้ม... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_24.jpg หอมแดงหัวโตๆก็มีขาย http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_27.jpg กระเหรี่ยงเดินถ่ายภาพผู้คนในตลาด http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_23.jpg |
ร้านขายอาหารและเครื่องดื่ม มีคนอุดหนุนแน่น...ต้องแอบถ่ายภาพ ไม่อย่างนั้นคนขายจะไล่ไม่ให้ถ่ายภาพค่ะ http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_26.jpg ร้านขายเครื่องดื่ม ซึ่งเข้าใจว่าจะเป็นเครื่องดื่มของชาวอินคา คือน้ำข้าวโพด หรือ Chicha http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_32.jpg คนแน่นเลย ถ้าจะอร่อยนะคะ http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_33.jpg |
คุณยายคนนี้ขายอะไรไม่ทราบค่ะ...แต่คุณยายจับผ้า แล้วชูขึ้นอย่างนั้น น่าจะขายผ้านะคะ http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_31.jpg ส่วนคุณป้าคนนี้ ขายสีย้อมผ้า...ไม่แน่ใจว่า เป็นสีจากผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ หรือสีวิทยาศาสตร์ แต่สีสันสวยมาก http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_35.jpg ตรงพื้นที่คุณยายนั่งขายผ้านั้น เป็นกรวดแบนๆก้อนโตๆ ที่นำมาเรียงในแนวตั้งต่อๆกัน ดูสวยดีค่ะ แต่เวลาฉันเดินอยู่บนทางแบบนี้ จะรู้สึกเจ็บเท้ามาก...ไม่เหมือนพื้นเรียบ ที่คุณป้าขายสีย้อมผ้านั่งอยู่ ซึ่งเรียบดีเดินสบาย ฉันจึงไม่แน่ใจว่า คุณยายนั่งอยู่อย่างนั้น จะสบายดีอยู่หรือไม่... [/CENTER]http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_04.jpg [/CENTER] |
เดินในตลาดสดกันพอแล้ว...เราเร่ไปหาซื้อของฝากกันต่อ http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_10.jpg เดินดูหนึ่งรอบ...ดูของที่ชอบ...ถามราคา...แล้วก็ลองเดินไปดูของร้านอื่น ก่อนจะแวะมาต่อลองราคาของที่ถูกใจและอยากซื้อ http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_15.jpg ถูกใจเสื้อกันหนาวและผ้าคลุมไหลาอัลปาคาแล้วค่ะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_16.jpg ได้ของฝากและของตัวเองมาพอสมควร กระเป๋าเบาไปเยอะ ขอถ่ายภาพกับหญิงพื้นเมืองกับลูกๆ และตัวอัลปากาหน่อยนะคะ (ไม่ฟรี...ต้องจ่ายเงินไป 2 ดอลลาร์ค่ะ) http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_37.jpg |
หมดเวลาเดินดูและซื้อของแล้วค่ะ...ฉันและบัดดี้เดินไปรอที่จุดนัดหมาย "ศูนย์ข้อมูลนักท่องเที่ยว" ประจำเมืองนี้ http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_29.jpg มองออกไปจากศูนย์ฯ แห่งนี้ ก็เห็นความเคลื่อนไหวในตลาดได้สบายๆ... http://i835.photobucket.com/albums/z...G_Pisac_30.jpg |
บ่ายโมงกว่า...เลยเวลาอาหารกลางวันของเราแล้วค่ะ...ไกด์พาเรานั่งรถย้อนกลับไปทางโอยันไทตัมโบ ใช้เวลาราวครึ่งชั่วโมง ก็ถึงร้านอาหารสุดน่ารัก นามว่า "Tunupa" ซึ่งเป็นร้านในสวนสวยเชิงเขา ด้านหน้าเป็นสวนกุหลาบ ไม้ดอกไม้ประดับต่างๆ http://i835.photobucket.com/albums/z...taurant_01.jpg หลังอาคารร้านอาหารที่เป็นรูปตัว L นั้น เป็นลานน้ำพุ และสวนดอกไม้ http://i835.photobucket.com/albums/z...taurant_02.jpg บรรยากาศสดชื่นรื่นรมย์มากค่ะ http://i835.photobucket.com/albums/z...taurant_03.jpg ลงเนินหญ้าไปด้านล่าง เป็นริมฝั่งแม่น้ำอูรูบัมบา ที่ปลูกต้นหลิวที่พริ้วเล่นลมอยู่ชายน้ำ http://i835.photobucket.com/albums/z...taurant_04.jpg |
มีคอกเลี้ยงลามา อัลปากา และ พิกุนยา ให้แขกที่มาทานอาหารได้ชมกันด้วย http://i835.photobucket.com/albums/z...taurant_05.jpg อาหารที่นี่เป็นอาหารพื้นเมืองแบบบุฟเฟต์ ที่รสชาติอร่อย โดยเฉพาะยำปลารสชาติเผ็ดร้อนเหมือนพล่าของไทย ที่ต้องสั่งทำเป็นจานๆ ระหว่างทานอาหาร ก็มีดนตรีพื้นเมืองขับกล่อม... http://i835.photobucket.com/albums/z...taurant_06.jpg หน้าตาพ่อนักร้องนักดนตรีคนนี้ คมคายเชียวค่ะ http://i835.photobucket.com/albums/z...taurant_08.jpg ข้างหลังพ่อหนุ่มนักร้องนักดนตรี มีกองขายของพื้นเมือง ซึ่งพ่อหนุ่มคงเป็นเจ้าของร้านเอง เพราะเห็นคนขาย ต้องไปถามราคาขายจากเขา เมื่อเวลามีการต่อรองราคากันกันไม่ลงตัว http://i835.photobucket.com/albums/z...taurant_07.jpg |
ทานอาหารอิ่มแล้ว ก็ถึงเวลาซื้อของกัน...ต่อรองราคากันสนุกสนานมากค่ะ http://i835.photobucket.com/albums/z...taurant_10.jpg พวกเราแต่ละคน ได้ตุ๊กตาและผ้าพื้นเมือง ไปจากที่นี่หลายชิ้นเลยค่ะ http://i835.photobucket.com/albums/z...taurant_11.jpg |
|
โอยันไทตัมโบ เป็นเมืองเหนือสุดในหุบเขาศักดิ์สิทธิ์ ที่เราใช้เป็นฐานที่พัก เมื่อต้องเดินทางท่องเที่ยวในเขตหุบเขาศักดิ์สิทธิ์ จะไปที่ไหนก็ตาม เราต้องกลับมานอนที่นี่ เหตุผลก็คือ ที่นี่มีที่พักที่ดี สะอาด ปลอดภัย และการคมนาคมสะดวกสบาย ที่ตั้งของโอยันไทตัมโบ อยู่ในหุบเขาที่สูงจากระดับน้ำทะเล 2,792 เมตร อากาศเย็นสบายตลอดทั้งปี ตัวเมืองอยู่ห่างจากคุสโก...เมืองหลวงของอินคา ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ 75 กิโลเมตร (โดยใช้ถนนหลวง) และ 68 กิโลเมตร (โดยใช้ทางรถไฟ) และ 60 กิโลเมตร (โดยใช้เส้นทางเดินของอินคา... Inca Trail) ที่นี่เป็นเพียงเมืองหนึ่งในเขตจังหวัดอูรูบัมบา ซึ่งการปกครองขึ้นตรงกับคุสโก ซึ่งเป็นเมืองเอกในภูมภาคนี้ของเปรู http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_16.jpg ตัวถนนในเมืองปูด้วยก้อนหินที่สร้างตั้งแต่สมัยอินคา และใช้มานานจนถึงทุกวันนี้ http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_19.jpg ถนนในตัวเมือง เป็นถนนแคบๆ รถพอสวนกันได้เท่านั้น http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_20.jpg อาคารบ้านเรือนมีการดัดแปลงเป็นบ้านปูนไปแล้วเป็นส่วนมาก http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_21.jpg |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 06:20 |
vBulletin รุ่น 3.8.10
สงวนลิขสิทธิ์ ©2000-2025, บริษัท Jelsoft Enterprises จำกัด
Ad Management plugin by RedTyger