บรรยากาศน่าสนุกจัง :):):)

ติดตามชมอยู่นะครับน้องวิ ..

เห็นบรรยากาศเลยว่า ทำค่ายในลักษณะนี้ไม่ง่ายเลย แต่พี่ก็เชื่อนะว่าเราสนุกและก็ได้แรงบันดาลใจเปี่ยมล้นชัวร์ๆ
ต้องขอบคุณน้องด้วยที่เอาความรู้สึกและมุมมองของน้องมาถ่ายทอดให้พวกเราฟังครับ :o

เรื่องราวยังไม่จบเพียงเท่านี้นะค้า
เดี๋ยวพรุ่งนี้มา ต่อนะค่ะ

ขอบคุณค่ะพี่ ดอกปีบและพี่kungkings ที่ติดตามชมหนังสั้นเรื่องนี้ 555+
อย่าเบื่อที่จะอ่านน้าค่ะ

28 เมษายน 2552 ตื่นเช้ามากเพราะกลัวว่าน้ำจะไม่ไหล ทำภารกิจส่วนตัวเรียบร้อยแล้วก็ไปกินข้าวกัน วันนี้จะมีการดำน้ำ 2 ไดร์ฟติด ตื่นมาอากาศเมาบกก็ดีขึ้นแล้ว เราก็เตรียมตัวที่จะลงไปสู่ทะเลอีก ไดร์ฟแรกของวันนี้ฉันสอบแล้วก็สอบ สอบจนหมดแล้ว ครูบอกว่าไดร์ฟที่ 2 จะพาเที่ยว เย้ๆๆๆ พอขึ้นจากไดร์ฟแรกหนูก็รู้ตัวแล้วว่าเมาบกอีกแล้ว ไม่ไหว อยากจะอ้วก แต่เห็นเพื่อนๆถ่ายรูปกันหนูก็ไม่ยอมน้อยหน้า ถ่ายบ้างดิ๊ แล้วพักได้แปบเดียวก็ลงสู่ไดร์ฟสุดท้ายแล้ว ปกติกลุ่มของหนูบัดดี้จะไม่ค่อยอยู่เป็นคู่เท่าไหร่เพราะจะมัวๆไปแต่ไหงวันสุดท้ายกลับคู่ได้ซะงั้น และ2 ไดร์ฟสุดท้ายให้ไปเป็นคู่ แต่ก็เป็นกลุ่มใหญ่นะแหละ แต่วันสุดท้ายนี้จะโดนทั้งฟินตีหัว มือปัดหน้ากาก และอะไรอีกมากมาย แล้ววันนี้ก็ได้เห็นสิ่งมีชีวิตแปลกใหม่แต่ไดร์ฟสุดท้ายไม่ค่อยมีอะไรให้ดูเท่าไหร่ ดำไปดำมา บัดดี้ฉันหาย มองซ้ายมองขวาไม่เจอ พระเจ้า!!ตินไปไหน ตกใจแทบแย่ที่แท้เขาลงไปเก็บขยะ ไม่บอกไม่กล่าว แล้วเราก้ขึ้นมาข้างบนก็เที่ยงกว่าๆแล้ว พอถึงฝั่งพี่ๆก็ให้กินข้าวเลย ไม่ต้องอาบน้ำเพราะมีกิจกรรมต่อ

วันนี้มีกีฬาพิสดารมากมายให้พวกเราได้เล่นเพิ่มชิพและตัดชิพได้หน้าตาเฉย กติกาที่เผลอโหดร้ายเกิ๊น มีกีฬาส่งยาง เป่ายิ่งฉุบ เกมวิ่งเปี้ยวผ้าถุง แล้วก็อีกมายมาย ฮาที่สุด เล่นเกมส์จบก็ซื้อของกินกัน แล้วก็ปล่อยเป็นเวลาคิดการแสดง แต่พอจะขึ้นไปอาบน้ำน้ำก็ไม่มาแงๆๆ เซ้งอ่า เราเลยได้อาบน้ำ 3 ขวด ขวดขนาด 05. ลิตร พระเจ้า!! เท่านั้นก็บ้าตาย พออาบน้ำอาบท่าเสร็จแต่ละกลุ่มก็รวมตัว ทะเลาะกันบ้าง ตีกันบ้างสีสันของกลุ่มดี 55+ อาทิตย์ที่กำลังตกของวันนี้สวยงามมาก เป็นแสงสุดท้ายที่งดงามจริงๆ ขณะที่พวกเรากำลังทำงานกันอยู่นั้นพวกเราก็ต้องรีบไปกินข้าวก่อน กับข้าววันนี้อลังการมาก มีปู หอย กุ้ง ปลาหมึก และอีกมากมาย เยอะกว่าทุกวันที่เคยมี มีสับปะรดแสนหวาน แล้วเราก็สุขใจกับอาหารค่ำนี้

เมื่อเรียบร้อยแล้วเราก็ไปนั่งตรงเวทีใหม่ เตรียมการประกวดเทพีและประกวดโครงการ เริ่มที่การให้เทพีเดินโชว์ตัว แล้วก็กล่าวทักทาย จากนั้นก็ถ่ายรูปแล้วจึงเสนอโครงการ โครงการแต่ละโครงการก็เก่งเหมือนกันแหล่ะ เทพีอะตอมก็ชนะไปค่า มีการเปิดเพลงให้น้องๆเต้นกันพอสนุกสนาน แล้วก็มีการแสดงของแต่ละกลุ่ม ทุกกลุ่มแสดงได้ลื่นไหลดี และทีมกุ่ย(พี่สต๊าฟ)ก็ยังกุ่ยกันจนนาทีสุดท้าย 55+ “ชิบ ปี้ชิบ ปี้ชิบปี้ชิบ....” จากนั้นก็เข้าสู่พิธีอำลาดูภาพตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกันจนถึงเวลานี้ แล้วก็จับมือเป็นวงกลมพูดแสดงความรู้สึกความประทับใจที่มีต่อเพื่อนต่อท้องทะเล ก่อนจะลาจากกันในพรุ่งนี้ทำไมมันเศร้าจัง หนูไม่ได้พูดอะไรออกไป คงเป็นเพราะว่าพูดไม่ออกมั้ง กลัวพูดแล้วคงร้องไห้ สิ่งที่หนูรู้สึกในตอนนั้น หนูรู้สึกว่า มันจะเป็นไปได้อย่างไรที่เรา ต่างคนต่างที่ต่างความคิดต่างนิสัย จะมารวมตัวเพื่ออยู่ด้วยกัน เวลา 7 วันเหมือนมันจะยาวนาน แต่เอาเข้าจริงๆมันดูสั้นเหลือเกิน แล้วจากพรุ่งนี้ไปใครจะร้องเพลงให้ฟังล่ะ แล้วหมิงจะมีคนให้ขี่หลังไหม แล้วหนูจะทะเลาะกับใครที่ไหน แล้วจะแย่งกุ้งใครดี ไม่มีโมที่น่ารักมาเทคกันอีก ความรู้สึกเหล่านี้มันทำให้จุก น้ำตาที่คิดว่าคงไม่ไหลแต่มันก็ไหลออกมาเสียมากมาย

จากนั้นก็เป็นการผูกข้อมือใต้แสงเทียนจากท่านผู้ใหญ่และพี่ๆกุ่ย หนูมีความรู้สึกอยากจะให้โลกหยุดหมุน แล้วหยุดเวลาไว้ที่ตรงนี้สักหน่อย แต่คงเป็นอย่างนั้นไม่ได้ แล้วพอผูกข้อมือเสร็จเราก็ไปปล่อยโคมกัน ตอนนั้นจำไม่ได้ว่าอธิษฐานอะไรไป เกาะยามนี้ดูช่างสุขสันต์ที่สุด เสียงคลื่นกระทบฝั่งแสงดาวระยับ แสงโคมพราวตา มีเธอกับฉัน เพื่อนกันมากมายที่ตรงนี้ ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าทะเลเป็นอะไรที่มากมายกว่าน้ำเค็มๆ เป็นมันเป็นบ้านและเป็นหัวใจของเรา for sea ทุกคน เราจะยังคงดูแลมันต่อไปตราบใดที่ยังมีทะเลให้เรารักษ์ คืนนี้หนูไม่ได้รีบนอน เรานั่งเขียนโปสการ์ดให้เพื่อนๆ เขียนสมุทรบันทึกให้เพื่อนๆ นั่งคุยกัน จนเกือบสว่างครูก็ไล่ให้ไปนอน...........

ตื่นเช้ามา ทานอาหารเป็นกลุ่มๆๆ

หลังจากจบการดำน้ำ ก็บ่ายกว่าๆ เราก็มาถ่ายรูปเป็นที่ระทึก!!

เปลี่ยนมุมสักหน่อยค่ะ

มาดูเด็กๆๆถ่ายรูปกันน้าค่ะ

เอ่อ....ครูพี่อ้วนก็เล่นกับเขาด้วย คิคิ

อาทิตย์ตกแล้วที่เกาะทะลุ หาดมุกหันหน้าไปทางทิศตะวันตก

ก่อนหน้านี้ฝนตกด้วย บรรยากศดีที่สุด

ทานข้าวเย็นแสนสำราญกับข้าวเพี้ยบ
ดูสีหน้าแต่ละคน บ่งบอกถึงความสุข

การประประกวดเทพีชาวเกาะ

ความสุขสันต์เล็กๆของเด็กๆ
เต้นกันเรียกเหงื่อ

การแสดงของแต่ละกลุ่ม

พวกเราตั้งใจแสดงน่าดู

แสดงได้ไม่น้อยน่ากันเลยล่ะค่ะ

พิธีเทียน ครูผูกข้อมือพวกเรา พร้อมๆกับอวยพรให้เด็กๆโชคดี
คืนสุดท้ายที่พวกเราจะได้อยู่ด้วยกัน........

จับมือ....อำลา....ส่งเข้านอน

29 เมษายน 2552 เกือบ 6 โมง ฉันตื่นนอน เก็บข้าวของใส่กระเป๋า แล้วก็ออกมากินข้าวเช้า มื้อเช้าวันนี้เป็น อาหารแบบอเมริกัน หลังจากทานข้าวเช้าเรียบร้อยก็เป็นการคัดเลือกประธานรุ่น 7 ผลการคัดเลือกก็คือเจ๊บลูได้รับเลือกนั่นเอง มีพี่วิคกี้และเจมส์มี่เป็นรองประธาน แล้วก็แจกเกียรติบัตร ถ่ายรูปแล้วก็เดินทางออกจากเกาะกัน ขากลับเรามีโอกาสเดินผ่านป่าน้อย(หนูเรียกอย่างนั้นนะ) ไปยังอ่าวใหญ่เพื่อขึ้นเรือกลับเกาะ ขากลับนั้นเร็วมาก หนูละอยากให้เวลานั้นผ่านไปช้าๆเหลือเกิน “ไม่อยากไกลไม่อยากจากผองเพื่อน จากแต่กายขออย่าให้ใจเราจาก อยากเธอคิดถึงฉัน อยากให้เราคิดถึงกันตลอดไป” รถออกจากประจวบแล้วพวกเราต่างเขียนบันทึกให้กันและกัน บ้างก็หลับ แต่ฉหนูไม่อยากหลับเลยจริงๆ อยากเก็บเวลาสุดท้ายให้นานที่สุด ตอนขากลับนั่งรถแล้วรู้สึกว่าจะเมา มีการร้องรำทำเพลงมากมายจริงๆ แซวกันได้อีก แล้วบ่ายกว่าๆเราก็แวะที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำหว้ากอแล้วก็ได้กินข้าวที่นั่น จากนั่นเราก็เดินเที่ยวชมโลกใต้น้ำเทียม ที่จริงถ้าได้เห็นสัตว์เหล่านี้ตอนใต้น้ำจะดีใจมาก ชมไปก็สนุกและแปลกใหม่ดี จากนั้นก็ขึ้นรถแล้วก็มีการเรียนการเขียนล๊อกบุ๊ค จากกนั้นก็เป็นเวลาตื่นเต้นคือการเฉลยโมนิโต้ ใครเป็นโมใครคงไม่ลืมนะ เล่นไปเรื่อยๆจนถึงที่พักทานข้าวเย็นที่เขาย้อย กับข้าวมื้อสุดท้ายของเราก็อร่อยดี.....พอขึ้นมาก็มาเล่นโมนิโต้กันต่อ จนเล่นเสร็จก็จะถึงปตท.สผ.แล้วนะ หว้า.....ไม่อยากจากกันเลย แล้วสุดท้ายเมื่อหมดเวลาเราก็ต้องจากกัน.........
แล้วหวังว่าเราคงได้พบกันอีก
ขอบคุณทีมกุ่ยทุกท่านที่สร้างสรรค์สิงดีๆเพื่อพวกเรานะ
ขอบคุณเพื่อนๆที่เขียนเรียงความแล้วพาตัวเองมายังค่ายนี้ ฉันเองประทับใจทุกคน ชอบทุกช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน อาจมีทะเลาะกันบ้าง แกล้งกันบ้าง แต่นั่นฉันว่าเป็นสีสันของชีวิตเรา คราวนี้เราได้เพิ่มเติมสีฟ้าครามให้กับชีวิตเราเองแล้วนะ เราจะต้องเป็นคนที่คอยดูแลทะเลต่อไป ให้ทะเลได้ยิ้มได้ ให้หัวใจเรายังมีชีวิต เพราะทะเลคือหัวใจของเรา

เช้าสุดท้ายของค่ายนี้.........
ทะเลก็ยังสดใสเช่นเคย แต่หนูแอบเศร้านิดๆที่จะจากลาที่นี่ไปแล้ว
ทะเลที่นี่คงคิดถึงพวกเราเหมือนกัน.....

จะอีกนานไหมที่เราจะได้มายืนตรงจุดนี้อีก.........

เดินทางกลับซะแล้ว............
คงคิดถึงกันไปอีกนานแสนนาน ตราบเท่าที่ทะเลยังคงความเค็ม 55+

ทะเลอยู่ในใจของพวกเรา
แล้วเราคงจะได้ตอบแทนทะเลอีก

ขอบคุณทะเลไทย และ "พรหมลิขิต" ที่ทำให้หนูมีความทรงจำดีๆ
บางที่ความรู้สึกทั้งหลาย มันก็บรรยายเป็นตัวอักษรไม่ได้

ขอบคุณแรงบันดาลใจสำคัญ นั้นก็คือพี่ๆแห่งบ้านsos
พี่ๆทำให้หนูมีกำลังใจสร้างสรรค์สิ่งดีๆ มีคำแนะนำดีให้หนูตลอด
สิ่งที่หนูจะตอบแทนบ้านหลังนี้ได้คือ หนูได้บอกเล่าเรื่องราวและประสบการณ์ให้พี่ๆได้รู้
ได้เห็นในมุมมองของหนู ขอบคุณที่มาร่วมเป็นส่วนหนึ่งของหนูค่ะ

รักษ์ทะเล

วิ 12/05/2552
ปล.พรุ่งนี้ไปโรงเรียนแล้ว

บ๊ายบาย เกาะทะลุที่รัก.............

ต้องขออภัยด้วยนะค่ะ ที่ไม่มีภาพใต้น้ำมาเสนอให้พี่ๆได้ดู

แต่ถ้าหนูได้รับเมื่อไหร่จะมาให้ดูนะค่ะ

ไม่เป็นไรครับ ภาพบนบกก็ได้บรรยากาศดีมากแล้ว :)

ใครคนนึง เคยบอกว่า ก่อนจะ "รัก" ได้ ต้อง "รู้สึก" ก่อน
และพอรักแล้ว "รักษ์" ก็ตามมาเอง :rolleyes:

ขอบคุณสำหรับประสบการณ์และความรู้สึกผ่านตัวอักษรผ่านมุมมองน้องสาวคนเล็กของ SOS

เป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำอีกอันนึงเลยนะคะน้องวิ :)

ขอบคุณค่าพี่เบลูก้าน้อย พี่ดอกปีบ ^_^
ทุกๆข้อความของพี่ๆทำให้หนูรู้สึกอบอุ่นจริงๆค่ะ

โรงเรียนเปิดแล้ว ต้องฟิตหนักน่าดู ........

http://www.yenta4.com/cutie/upload/2...89e377da27.gif
ดูสนุกสนาน ดีจังเลย

ยินดีด้วยอีกครั้งค่ะ ที่หนูวิได้รับประสบการณ์ประทับใจสมหวัง..

แต่แหม .. มาถึงหว้ากอแล้ว ศูนย์ประมงฯ อยู่แค่จมูกเอง.. ไม่ยักรู้ว่ากิจกรรมค่ายพามาถึงนี่..

ดีใจด้วยอีกคนค่ะ....ในที่สุด สิ่งที่หวังก็เป็นจริงเนอะ555555
โชคดีจัง ที่มีโอกาสตั้งแต่ตอนเรียนเนี่ย.....

http://www.saveoursea.net/boardapr20...fault/kiss.gif http://www.saveoursea.net/boardapr20...fault/kiss.gif http://www.saveoursea.net/boardapr20...fault/kiss.gif

โอ้ย อยากเจอป้าจินจัง!!
แล้วพี่ๆค่ะ สักวันเราจะไปดำน้ำกันนะค่ะ 555+ ความฝันอีกอัน

ขอบคุณค่าทุกท่านที่ติดตามชมผลงาน ก๊ากกกก
รักพี่สายชล รักป้าจิน รักพี่ตุ๊กแก...ผา รักพี่เป้ รักพี่Sugaryรักทุกคนเล้ย

อีกไม่นานคงได้เจอกันแน่ๆๆๆ
ความฝันหนูมีเยอะ แต่ตอนนี้ต้องมุ่งสู่วิทยาศาสตร์ทางทะเลค่ะ!!!

จุ๊บๆๆ

สมหวังงงงงงงงงงงง.....เพี้ยงงงงง
ป.ล.จะไม่สมหวัง ถ้าไม่มีความพยายาม....จริงๆน๊ะ555

อย่ารอให้จนพี่แก่หงำเสียก่อนนะจ๊ะ

ค่ะ จะต้องสู้เต็มที่ค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ.............

สู้ๆ
.......(ร้องเพลงรอ)สักวันหนึ่งเราจะโต เราจะโต....

เพิ่งเห็นว่า...น้องหลายคนหน้าตาคุ้นๆ ....มีเด็กประจวบด้วยรึเปล่าจ๊ะ?

คาดว่าไม่น่ามีค่ะ พี่ติ๋ว
มีแต่เด็กชุมพร(ค่ายร่วม)

ส่วนใหญ่มีเด็ก กทม ภาคเหนือ3 คน ภาคกลางเยอะหน่อยค่ะ แล้วก็ภาคใต้ นคร ภูเก็ต ค่ะ

สงสัยมันคงเป็นมุมกล้องที่ทำให้เหมือนแฮ๊ะ(....รูป#8)

ขอบคุณค่ะ

เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ยินคนพูดถึง "ความฝัน" กันซักเท่าไหร่
ล่าสุดก็เพิ่งได้ยินจากน้องวินี่แหละ ..

เป็นกำลังใจให้น้องได้เดินตามเส้นทางความฝันของตัวเองอย่างที่ตั้งใจครับ