มาต่อกันดีกว่า แต่ก็จะมีสิ่งที่สวยงามสอดแทรกให้ได้พบเห็นมากมาย ไม่ว่าจะเป็นปลา หรือว่าปะการังต่างๆ งามสมคำล่ำลือ

สาหร่ายพวงองุ่น(Caulerpa racemosa (Forsskal) J. Agardh 1873 ; var. macrophysa (Sonder ex Kutzing) Taylor)

ปัจจุบันได้นำมาเพาะเลี้ยงเพื่อการค้า ปกติก็ไม่ค่อยได้พบเห็น
คงเป็นเพราะความห่างไกล จึงคงความหลากหลาย ไม่ถูกทำลาย

น่าเสียดายไม่น้อยถ้าสิ่งที่สวยงามและความหลากหลายของโลซิน ต้องเสียหายไปกับน้ำมือของมนุษย์ทั้งทางตรง หรือทางอ้อม ได้แต่หวังว่าจะคงความงามให้เห็นกันไปนานเท่านาน แต่ก็แบบดีใจกับโครงการ "สิ่งเล็กๆที่เรียกว่า รักษ์" คงต้องช่วยกันพักดันให้มากยิ่งขึ้น จากเล็กๆไปหาวงใหญ่ๆ เป็นไอเดียที่ชอบมากครับ

ว่ามาซะยาวจะมาเข้าเรื่อง เจ้าปะการังโขดรูปนี้ เค้าเกาะโครงเหล็กประภาคารอันที่เก่าที่พังลงมา กะมงสงสัยว่าเค้าจะอายุเท่าไหร่น่า มีโอกาสได้ถามน้องโดม "ถึงกับร้องออกมาว่า" น่าจะประมาณ 3 ปีครับ ซึ่งความกว้างเค้าไม่น่าจะเกิน 15 ซม. คิดเล่นๆเอาว่า ที่เราเห็นกันอยู่ก้อนโตอะ จะอายุเท่าไหร่ ที่แน่ๆคงอายุมากกว่าผมซึ่งพึ่งผ่านเบญจเพสมาแปบเดียว อิอิ

มองดูเวลาที่ขอมือ และลีดเดอร์คู่ใจ ถึงเวลาที่เราต้องทำการพักน้ำแล้ว แต่ยังมีอะไรๆให้เราได้ดูเพื่อเป็นการค่าเวลาก่อนที่จะหัวพ้นน้ำ และกลับขึ้นเรือ

เช่นกัน ถึงเวลาที่อันดามัน มาก่อนกวนแล้วครับ เดียวดึกๆกลับมาต่อนะครับ

อ่านแล้วเพลินจังเลยค่ะ เรื่องราวและภาพสวยๆจากพี่ก้อยและพี่กระมงให้คนที่ไม่ได้ไปดูนะคะ ภาพพี่หลามหลายจุดสวยมากเลย อยากเจอสักครั้ง...... สุดท้ายนี้เคารพและคิดถึงลุงไมโลค่ะ ขอให้ลุงมีความสุขกับท้องทะเลนะคะ (^/\^)

พักนี้อันดาแสบขึ้นมาก เลยครับพี่น้อย

ขอบคุณครับคุณ Nuu-Tahn มาต่อกันดีกว่าครับ

หลังจากเราดำไนท์ไดฟ์ที่กองใต้ของโลซินเรียบร้อย เรือก็ออกเพราะตอนเช้าเรามีนัดดำน้ำใกล้กับตัวจังหวัดนราธิวาส
ห่างออกเพียง 9 ไมท์ทะเล ถ้าจำไม่ผิดนะครับ เช้านี้เลยได้ภาพเช่นนี้มาแทน เป็นเช้าเงียบสงบอากาศดี ไม่มีคลื่นลม

ไดฟ์แรกของเราก็คือตู้รถไฟ และตู้รถขยะ ได้ทำงานสมใจ เพราะมีอวนติดอยู่จำนวนมากพอดู แต่ก็มีเวลาไม่มาก เพราะความลึกอยู่ที่ 21 เมตรนิดๆ ตลอดแนวเลยครับ ทำงานกันจนเต็มเหยียดของเวลา แต่ละคนแข็งขันกันมาก ไม่เรียกไม่เลิก เรียกแล้วก็มีอิดออด ฮ่าๆๆๆ ขำตัวเอง ว่าป่าวน้องน้ำผึ้ง แทบจะไม่ได้เงยหน้าดูอะไรกันเลย หันมาอีกทีก็เจอเจ้าแมงกะพรุนมากวนใจตอนเวลาพักน้ำ พอให้ได้หลบหลีก เพราะเสียวว่าเค้าจะมาพาดคอ

ปีที่แล้วคงจะได้ข่าวกองทัพบกนำรถถังมาทิ้งเพื่อเป็นบ้านให้น้องปลาได้อาศัยหลบภัย เป็นโอกาสที่ดีจะได้เห็นเป็นบุญตา ต้องขอบคุณพี่แก่น ที่ได้พาเรามาดำณ บริเวณนี้
จุดนี้ห่างจากจุดแรก 300-400 เมตร มีรถถังอยู่จำนวน 25 คัน จากสภาพที่เห็นหนึ่งปีก็เริ่มมีอะไรขึ้นมาให้เราได้ชื่นใจ แต่เท่าที่สังเกตุ
ไม่พบอวนให้เราได้ทำงาน จะมีมากเป็นพิเศษคงจะเป็นลูกปลาเล็กปลาน้อยเต็มไปหมด เหมือนจะเป็นโลป้องกันรถถังเลย

มีเจ้าถิ่นอาศัยกันเป็นครอบครัว พร้อมจะให้กำเนิดอีกหลายชีวิตในเวลาไม่ไกลนี้