(t.t) ทำไมมีเค้า น้อยม๊ากกกกกก

เรื่องเล่าของพี่ๆ เยอะแล้วละ ขอส่งเป็นภาพความประทับใจและความรู้สึกเล็กๆน้อยๆ กับการได้มาร่วมกิจกรรมกับ sos ครั้งแรก และรรยากาศทั่วๆไปในการทำงานครั้งนี้แล้วกันนะครับ (ถึงแม้ว่าจะรู้สึกว่าได้งานน้อยมากก็ตามที)

เริ่มด้วยการได้รู้จักพี่ๆ ใหม่ๆในกลุ่ม ทั้งพี่อ้นและพี่หมอ และพี่ที่ชักนำเข้าวงการ พี่1+พี่ตุ๊กตา และที่ขาดไมได้พี่น้อย ผู้เปิดโอกาสในการมาเข้าร่วมกิจกรรมดีๆแบบนี้

ได้เห็นการทำงานของ Mr.Jame ซึ่งมาทำการสำรวจเกี่ยวกับ DNA ของปลาเศรษฐกิจ (จากที่สอบถามท้ายเรือตอนทำการเก็บตัวอย่าง ซึ่งอยากบอกว่า Jame เหลือเกินว่าผมฟังไม่รู้เรื่องเลยครับ แต่จับใจความได้แค่ที่บอก) และสิ่งมีชีวิตอื่นๆใต้ท้องทะเลไทย ซึ่งทำให้รู้ว่าปลาชนิดเดียวกันแต่แหล่งอาศัยคนบะที่ก็มีความแต่กต่างกันมาก รวมถึงการมาเยี่ยมชมขบวนรถถัง แหล่งพักพิงใหม่ของสัพสัตว์ใต้ท้องทะเล

และจากที่ได้ดำผุดดำว่ายบริเวณบ้านใหม่ของสิ่งมีชีวิตหลากหลายสายพันธ์ก็ทำให้รู้สึกได้งว่าพวกมันคงชอบบ้านหลังใหม่อยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว

......ดูภาพน้ำขุ่นๆ ราดหน้าๆแล้ว กลับมาดูน้ำใสๆที่โลซินต่อดีกว่า ว่ามันมีอะไรดีทำไมถึงอยากไปกันทั้งๆที่นั่งเรือก็นาน ไกลก็ไกล คงเป็นเพราะความสมบรูณ์ของสภาพแวดล้อมใต้ผืนน้ำที่มีปะการังแข็งหลากหลายสายพันธ์และประการังอ่อนบางชนิด ทำให้เป็นแหล่งหาอาหารของปลานาๆชนิด รวมถึงกลายเป็นถิ่นอาศัยของปลาฝูงใหญ่ๆ รวมถึงปลาตัวใหญ่ๆเช่นกัน

.......แต่โลซินเมื่อปี 52 ค่อนข้างแตกต่างกับวันนี้อย่างเห็นได้ชัด จากจำนวนปะการังอ่อน ความหนาแน่นของปะการังถ้วยส้ม เทียบกันไม่ได้เลยกับเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ในขณะที่ปะการังแข็งก็ยังคงความสมบรูณ์ได้ใกล้เคียงกับสมัยนั้น

* นี่คือภาพเมื่อ 2 ปีก่อน

และนี่คือภาพในปัจจุบันของโลซิน ที่มีเพียงแค่ปะการังแข็งที่ยังคงความสมบรูณ์ไว้ได้เหมือนเมื่อก่อน แต่ปะการังอ่อนนั้นแทบไม่เหลือให้ได้เห็นอีกเลย

แต่ถึงอย่างไร.....โลซิน ก็ยังคงความมีมนต์คลั่งในเรื่องของสัตว์ขนาดใหญ่ และจำนวนที่มาก จนบางทีอยากตั้งฉายาให้กับโลซินเลยว่า " โลซิน ถิ่น หลามวาฬ " เพราะจากการที่ได้ไปโลซินมาทั้ง 2 ครั้ง ก้ได้พบทั้ง 2 ครั้ง หรือแทบจะเรียกว่า 100% ก็ได้ เพียงแต่ครั้งนี้ มาแค่ตัวเดียวและมีเหตุการณ์ที่พวกเราไม่มีใครอยากให้เป็นอย่างที่เห็นๆกัน

น่าเสียดายที่ครั้งนี้มีโอกาสได้เจอฝูง jack ฝูงใหญ่ได้แต่ตื่นเต้นเลยถ่ายวิดิโอเก็บไว้อย่างเดียว (ไดฟ์ที่หลงไปหาพี่ๆกลุ่มอื่น น่าอายจิงๆ) แต่ก็ทำให้ได้เจอกับเจ้านกแก้วหัวโหน้ก โหนก ระหว่างทาง ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ไม่คิดเลยว่าจะเจอที่โลซินถึง 6 ตัว (เจอที่ละตัว 2 ตัว) และอย่างน้อยก็ได้เจอของสามัญของโลซินอีกอย่างคือเจ้าทากปุ่ม กะทากขน (มั่ง)

ปิดท้ายด้วยภาพการทำงาน (จิงๆ) และภาพหมู่ของกลุ่ม 2 ที่ ลอ ปี แล้วกันคับ

สุดท้ายขอขอบคุณพี่ๆทุกท่านที่ให้ความเป็นกันเอ้ง กันเอง (เหลือเกิน) พี่จ๋อม พี่น้อย ที่เปิดโอกาสและสร้างสรรค์สิ่งดีๆเพื่อท้องทะเลไทย และสุดท้ายความอนุเคราะห์ของพี่ 1 และพี่ตุ๊กตาที่เสียสละเลนส์ไวด์มาให้ใช้ ขอบคุณครับ

ขอบคุณพี่หนึ่งและน้องอูเช่นกันครับ สำหรับภาพสวยๆและคำบรรยายสนุกๆ ..

อยากให้ทั้งสองคนรวมถึงสมาชิกในกลุ่มได้มีโอกาสมาทำกิจกรรมร่วมกันอีกจริงๆนะครับ เพราะนอกจากความอิ่มอกอิ่มใจที่ได้ทำงานร่วมกันแล้ว ยังสัมผัสได้ถึงมิตรภาพดีๆที่สวยงามไม่แพ้ท้องทะเลที่โลซินอีกด้วย

นอกจากหัวใจอนุรักษ์และการเสียสละเพื่อท้องทะเลไทยแล้ว ผมว่า "มิตรภาพ" นี่แหละที่เป็นตัวช่วยทำให้เราสนุกสนานกับการทำงานในทุกๆครั้ง

แล้วเจอกันใหม่นะครับผม ..