ขับรถท่องเที่ยวเทียวไป ทั่วแคว้นแดนไกล...หนองคาย...ลาว...เลย...ภาคที่ 2
สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เชียงขวาง...หลวงพระบาง..วังเวียง...เวียงจันทน์ |
หลังจากท่องเที่ยวพักผ่อนอย่างมีความสุข อยู่ที่หนองคายกับน้องดื้อได้สองวันกับสามคืน (อ่านรายละเอียดได้ที่ http://www.saveoursea.net/forums/showthread.php?t=2005)... สองสายก็พร้อมจะขับรถลุยเข้าไปในประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวแล้วค่ะ เราจะข้ามเข้าลาว ผ่านทางสะพานมิตรภาพไทย-ลาว ที่หนองคาย มุ่งสู่เวียงจันทน์ จากนั้น จะใช้เส้นทางเอเชียหมายเลข 13 มุ่งหน้าขึ้นเหนือผ่านวังเวียง ขึ้นไปที่เมืองกาสี ภูคูน จากนั้นแยกขวา สู่เส้นทางหมายเลข 7 มุ่งสู่เมืองโพนสะหวัน แขวงเชียงขวาง ก่อนจะย้อนกลับทางเดิมมาเข้าทางหลวงหมายเข 13 เพื่อไปหลวงพระบาง ส่วนขากลับ..ก็จะใช้เส้นทางหมายเข 13 กลับออกมาพักที่วังเวียง ก่อนจะล่องใต้มาเวียงจันทน์ และกลับเข้าไทยที่หนองคาย... |
เช้าวันที่สาม...ที่หนองคาย สองสายต้องตื่นแต่เช้ามืด เพราะวันนี้เรามีนัดกับสมาชิก "ฟอร์จูนเนอร์คลับ" อีกเกือบ 60 คน ที่โรงแรมโรยัลแม่โขง โรงแรมใหญ่ของเมืองหนองคาย http://i835.photobucket.com/albums/z...ng-Khai_04.jpg เมื่อไปถึงที่โรงแรม รถโตโยต้าฟอร์จูนเนอร์ 24 คัน รถกระบะดีเมกซ์และสปอร์ตไรเดอร์อีกรุ่นละคัน จอดคอยอยู่ในลานจอดรถ... คุณอานนท์ เจ้าของบริษัททัวร์ที่เป็นผู้จัดทริป ตรงเข้ามาต้อนรับ พร้อมกับนำสติ๊กเกอร์มาติดที่รถของเรา เจ้ากระต่ายขาว มีเลข 15 ติดทั้งข้างรถและหลังรถอย่างเท่เลยล่ะค่ะ.... ป้ายที่อยู่ท้ายรถ มีชื่อ "สายน้ำ" เป็นภาษาลาว และมีข้อความกำกับไว้ชัดเจนว่า "ขับชิดขวา" เพื่อเตือนใจให้คนขับรถชาวไทยไม่หลงลืม ไปขับชิดซ้ายในลาวละก็ จะยุ่งกันใหญ่... http://i835.photobucket.com/albums/z...g-Kwang_11.jpg |
มีการแจกวิทยุแดง (Walky-Talky) ให้ใช้ติดต่อกันคนละเครื่อง และสติ๊กเกอร์ประกันภัยรถยนต์ ให้กับเจ้าของรถทุกคัน จากนั้นก็มีการสรุปเกี่ยวกับกฎระเบียบในการขับรถของกองคาราวาน ซึ่งสรุปคร่าวๆ ได้ความว่า... ..รถยนต์ทุกคันจะต้องวิ่งเป็นแถวเป็นแนว ห้ามแตกแถว เรียงตามลำดับก่อนหลัง ..ต้องขับรถห่างกันพอเบรคได้ไม่ชนท้ายกัน ..ห้ามแซงกันเอง หรือจอดรถโดยไม่มีเหตุผลและไม่บอกไม่กล่าว ..ก่อนจะขับเคลื่อนรถออกไป จะต้องเปิดไฟหน้าตลอดเวลา เพื่อให้รถอื่นรู้ว่าเป็นรถในขบวนคาราวาน ..ถ้ารถถึงสี่แยกไฟแดง ให้เปิดไฟกระพริบ ถ้ารถเจอไฟแดง ให้ขับฝ่าไฟแดงไปจนท้ายขบวนผ่านไฟ เว้นแต่จะมีรถท้องถิ่นคั่นอยู่ข้างหน้า และติดไฟแดงอยู่ ให้หยุดรอจนกว่าจะไฟเขียว และแจ้งหัวขบวนให้ทราบ เพื่อรอด้วย ..ต้องฟังและปฏิบัติตามคำสั่งการของสตีาฟในรถนำขบวนหรือรถปิดท้าย (รถซ่อมบำรุง) ซึ่งจะใช้เบอร์รถ 00 และ 99 ตามลำดับเท่านั้น... จากนั้น..ก็มีการถ่ายภาพหมู่สมาชิกซึ่งต่างหอบพ่อแม่และลูกหลานมาร่วมขบวน รวมๆแล้วราว 60 คน อายุมากสุดก็ราว 70 ปี อ่อนสุดนั้นยังเป็นเบบี้ อายุเพียง 8 เดือนเศษ แต่ทุกคนก็แข็งแรง มีความสุข สนุกสนาน พร้อมสู้กับการนั่งรถนานๆได้อย่างอดทน... อ้าวววว...ในภาพหายไปไหนตั้งหลายคนล่ะคะเนี่ย... http://i835.photobucket.com/albums/z...ng-Khai_07.jpg ถึงเวลาเคลื่อนขบวนแล้วค่ะ...ทุกคนขึ้นรถของตัวเอง คนขับนั่งประจำที่ รถแล่นเข้าต่อแถวเรียงลำดับเป็นระเบียบเรียบร้อย http://i835.photobucket.com/albums/z...ng-Khai_11.jpg เมื่อทุกอย่างพร้อม..รถทั้ง 25 คัน ก็แล่นออกจากโรงแรม ตั้งแถวเพื่อเตรียมแล่นขึ้นสะพานมิตรภาพไทย-ลาว ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงแรมมากนัก.. http://i835.photobucket.com/albums/z...ng-Khai_12.jpg |
"กระต่ายขาว เบอร์ 15" พร้อมแล้วค่ะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...ng-Khai_13.jpg ขบวนรถเริ่มผ่านด่านศุลกากรและตำรวจตรวจคนเข้าเมืองของไทยประจำหนองคาย และแล่นขึ้นสะพานมิตรภาพไทย-ลาว.. http://i835.photobucket.com/albums/z...ng-Khai_14.jpg รถวิ่งชิดซ้าย ฉิวๆขึ้นสะพานข้ามไปฝั่งลาว..เห็นเมฆเป็นริ้วๆเต็มท้องฟ้า วันนี้ถ้าจะไม่เห็นแดดแล้วล่ะค่ะ.. http://i835.photobucket.com/albums/z...ng-Khai_15.jpg แล้วก็ถึงด่านตรวจคนเข้าเมืองของลาว โดยเราไม่ต้องลงจากรถให้เสียเวลา เพราะสต๊าฟของคุณอานนท์ได้จัดการให้เราสำเร็จเรียบร้อย.. เย้ๆ...ถึงลาวแล้วค่ะ...เห็นภาษลาวที่เขียนอยู่ไหมคะ แปลได้ความว่า "สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ยินดีต้อนรับ" http://i835.photobucket.com/albums/z...ng-Khai_18.jpg |
สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เป็นประเทศเล็กๆ ที่มีประชากรเพียงประมาณห้าล้านคน ในขณะที่มีแผ่นดินที่กว้างใหญ่กว่า 236,800 ตารางกิโลเมตร นับเป็นอาณาจักรที่เต็มไปด้วยขุนเขาและสายน้ำ พอเราเข้าไปในอาณาจักร์ของลาวแล้ว ขบวนคาราวานของเราก็มีรถตู้ของตำรวจทางหลวงเปิดไฟแว้บ มาช่วยนำขบวนรถของเราตลอดทางทั้งไปและกลับ มีตำรวจยศร้อยโทของลาวเป็นผู้ควบคุมมา เราขับรถชิดขวา ไปตามถนนไฮเวย์คอนกรีตชั้นดี รถวิ่งได้นิ่มก้นมาก แต่พักเดียว ถนนไฮเวย์ก็หมดลง รถแล่นปุเลงๆเข้าถนนลาดยางแคบๆ ถนนปุๆปะๆ รถราก็วิ่งกันขวั่กไขว่ แต่พอเห็นรถตู้ติดไฟแว้บ รถทั้งที่วิ่งอยู่ข้างหน้าและที่สวนมา จะหยุดแอบให้ขบวนรถของเราหมด อย่างไรก็ตาม การขับรถก็ไม่สะดวกสบายเหมือนที่วิ่งในบ้านเราเลย http://i835.photobucket.com/albums/z...g-Kwang_03.jpg เมื่อรถเริ่มไต่ขึ้นเขา..การขับรถก็ยิ่งลำบาก เราจะต้องพยายามตามติดรถที่อยู่ข้างหน้าให้ทัน มิฉะนั้น รถอื่นจะไม่หลบให้เรา แม้จะเปิดไฟหน้าแสดงว่าเป็นรถในขบวนก็ตาม.. วิ่งลุยฝุ่นไปได้สักพัก ขบวนก็แวะจอดให้พักเพื่อเข้าห้องน้ำ ที่ปั๊มใหญ่ไม่ไกลจากวังเวียงนัก.. http://i835.photobucket.com/albums/z...g-Kwang_05.jpg |
การจะเข้าห้องน้ำ ถ้าไม่เติมน้ำมัน ต้องเสียเงินคนละ 1,000 กีบ หรือ 5 บาท แต่เราเข้าฟรีหมดทุกคน...ห้องส้วมสะอาดดี มีแต่ส้วมนั่งยองๆนะคะ โอ้..คนแก่ลุกนั่งลำบากมากๆเลยล่ะค่ะ http://i835.photobucket.com/albums/z...g-Kwang_08.jpg รถกระบะดีแมกซ์ เบอร์ 00 ทำหน้าที่ทั้งรถซ่อมบำรุง...รถปิดท้ายขบวน...และรถเสบียง พอขบวนรถหยุด ก็จะมีชา กาแฟ ของว่าง เครื่องดื่มชูกำลัง และผ้าเย็น นำมาแจกจ่าย... ขบวนรถไปจอดทานข้าวเช้าผสมข้าวเที่ยง ที่ปากทางเข้า เมืองวังเวียง..กุ้ยหลินเมืองจีน ที่เราจะมาแวะเที่ยวและค้างคืนตอนขากลับ ต้องขออภัยนะคะ ที่ไม่ได้ถ่ายภาพอาหารมื้อแรกในลาวมาให้ชม เพราะสองสายหิวจนตาลาย และอาหารก็ช่างอร่อยถูกปากมากๆ โดยเฉพาะตำแตง และผัดผักสลัดน้ำ (Watercress) |
พอพ้นวังเวียน...ถนนหมายเลข 13 ก็ไต่ระดับสูงขึ้นไปๆ ขบวนคาราวานขับขึ้นเขาตามกันเป็นทิวแถว ถนนที่คดเคี้ยวไปมา ผ่านภูเขารูปร่างแปลกๆ และหุบเหวลึก ที่มีหมอกเมฆสวยงาม อืมมมมม!....เสาไฟที่เมืองลาวอยู่ชิดติดถนน และสายไฟระโยงระยางข้ามถนนไปมา น่าเวียนหัว..... แต่สองสายไม่มีเวลาจะชื่นชมความงามกันนัก เพราะคนหนึ่งต้องตั้งสติและสมาธิกับการจับพวงมาลัยขับรถ ส่วนอีกคนต้องคอยเป็นคนนำทาง (Navigator) ตาสอดส่าย 360 องศา คอยดูทั้งถนนข้างหน้า...ซ้าย...ขวา...และหลัง เพื่อบอกให้คนขับเร่ง..เบรค..แซง..หลบ แถมยังต้องคอยรายงานผ่านวิทยุแจ้งเตือนอันตรายให้ทั้งรถข้างหน้า ข้างหลัง และรถบัญชาการ 00 เพื่อทราบ...และตอบคำถามต่างๆของ 00 และรถคันอื่นๆ... เป็นประสบการณ์แปลกใหม่ แต่ก็มีความสุขสนุกสนานมากค่ะ... |
รถแล่นผ่านเมืองกาสี เพื่อมุ่งหน้าสู่เมืองภูคูน ก่อนจะถึงภูคูนเราแวะที่จุดพักรถ "ภูเพียงฟ้า" เพื่อแวะเข้าห้องน้ำ ดื่มกาแฟและชมวิวที่สวยงามกัน http://i835.photobucket.com/albums/z...iang-Fa_05.jpg เสียดายที่ "ภูเพียงฟ้า" ในวันนั้น มีหมอกเยอะไปหน่อย ทำให้ได้ภาพสลัวมัวซัว แถมลมก็แรงและเย็นมากๆ ทำให้เราไม่กล้าจะเดินออกไปถ่ายภาพกันที่ริมหน้าผา คงจะต้องมาแก้มือใหม่ ตอนขากลับแล้วล่ะค่ะ http://i835.photobucket.com/albums/z...iang-Fa_04.jpg เข้าห้องน้ำ(เสียเงินคนละ 5 บาท)แล้ว..ก็ดื่มกาแฟแก้ง่วงกันหน่อย.. http://i835.photobucket.com/albums/z...iang-Fa_06.jpg |
จากภูเพียงฟ้า...เราผ่านภูคูน ซึ่งเป็นจุดแยกของเส้นทางหมายเลข 13 ที่จะตรงไปเมืองหลวงพระบาง กับเส้นทางหมายเลข 7 ที่จะตรงไปเมืองโพนสะวัน เมืองหลวงของแขวงเชียงขวาง และเลยไปจนถึงพรมแดนติดเวียตนาม ด้วยระยะทางราว 400 เมตร ไปทางตะวันออกเฉียงเหนือของเมืองเวียงจันทน์ เราไปถึงโรงแรมเชียงขวางในเมืองโพนสะหวัน ซึ่งเป็นที่พักของเราในวันแรกนี้ ก็เกือบจะสองทุ่มแล้ว อากาศที่ลดลงเหลือ 6 องศาเซลเซียส ทำให้เราหนาวเข้ากระดูกดำ จนสั่นงั่กๆยามขนของลงจากรถขึ้นห้องนอน หลังทานข้าวเย็นเสร็จก็เกือบสี่ทุ่ม คืนนั้นเราอาบน้ำร้อนๆแล้วก็ขึ้นเตียงหลับเป็นตาย.. เช้าวันใหม่ จึงเห็นหน้าตาโรงแรมที่พักว่ามีสีฟ้าอ๋อยดีแท้.. http://i835.photobucket.com/albums/z...l/Hotel_01.jpg หน้าโรงแรมเป็นถนนใหญ่กว้างขวาง บ้านเรือนก็ดูเจริญดี.. http://i835.photobucket.com/albums/z...l/Hotel_03.jpg รถตุ๊กๆหน้าตาเหมือนที่หนองคาย ดูจะเป็นพาหนะหลักของที่นี่.. http://i835.photobucket.com/albums/z...l/Hotel_04.jpg ทานข้าวเช้าเสร็จ เราต้องนำรถออกไปเติมน้ำมันที่ปั๊มน้ำมันที่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมนัก..เสร็จแล้วก็ต้องนำไปจอดเตรียมตัวเข้ากองคาราวาน |
เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 09:38 |
vBulletin รุ่น 3.8.10
สงวนลิขสิทธิ์ ©2000-2024, บริษัท Jelsoft Enterprises จำกัด
Ad Management plugin by RedTyger