แจ้งข่าวคุณลุงไมโล เกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต
 

เกิดเหตุวันนี้ บนเส้นทางที่คุณลุงไมโล เดินทางไปบ้านที่จังหวัดพะเยา มีข้อมูลเพิ่มจะแจ้งให้ทราบครับ

ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง ด้วยครับ

สองสายได้สอบถามไปยังพี่แดงใหญ่ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิท ก๊วนเข้าป่าของพี่พจน์แล้ว ได้รับการยืนยันว่า...พี่พจน์ได้จากพวกเราไปแล้วจริงๆ


เป็นข่าวเศร้าที่สุดของสองสายในรอบหลายปีที่ผ่านมาค่ะ....


ด้วยคุณงามความดี....ที่พี่พจน์ได้กระทำมาตลอดชั่วชีวิตนี้....ขอดวงวิญญาณของพี่พจน์จงเดินทางไปสู่สุคติในสรวงสวรรค์


และโปรดรับทราบว่า สองสายรักและเคารพพี่พจน์ประดุจพี่ชายคนหนึ่งของเรา


หากชาติหน้ามีจริง...ขอให้เราได้เกิดมาเป็นพี่น้องกันจริงๆ ได้ร่วมกันทำสิ่งดีๆให้กับทะเล และได้ไปกางเต๊นท์นอน และเที่ยวป่าด้วยกันอีกนะคะ

http://www.saveoursea.net/forums/att...1&d=1269407230

http://www.saveoursea.net/boardapr20...ch=23155;image

http://www.saveoursea.net/boardapr20...ch=21111;image

http://www.saveoursea.net/boardapr20...ch=21163;image

ทีแรกก็ไม่เชื่อ แต่เมื่อได้โทร.เช็คกับพี่แดง ภรรยาของพี่วี เพื่อนรักที่เข้าป่ากับพี่ Milo15 เป็นประจำ ยืนยันได้ว่าเป็นเรื่องจริงเสียแล้วครับ แต่รายละเอียดยังไม่ทราบ


พี่ Milo15 เป็นคนสุขภาพแข็งแรง ท่านจึงเป็นห่วงสุขภาพของน้องๆแทบทุกคน โดยเฉพาะของสองสาย .... เราจะไม่มีวันลืมความกรุณาที่พี่ Milo15 มีต่อเราตลอดไปครับ


ขอให้ดวงวิญญาณที่สุขสงบของพี่ Milo15 จงไปสถิตในแดนสวรรค์เถิดครับ


มีความคืบหน้าอย่างไร ขอให้ช่วยกัน update ผ่านกระทู้นี้นะครับ

ขอภาวนาว่าไม่ใช่เรื่องจริงน่ะครับ เมื่อเช้ายังคุยกันอยู่เลย...ครับ

พี่สองสายก็ภาวนา ขอให้พี่พจน์อย่าจากเราไปจริงๆค่ะน้องเจ.....:(

ต้องขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวลุงไมโลอย่างยิ่งครับ...

และก็คงขาดกำลังคนในการรักาาทะเลไปอีกหนึ่งท่านครับ

ขอให้ดวงวิญญาณของลุงไมโลจงไปสู่สุขติด้วยครับ

นึกถึงวันที่เคยไปดำน้ำด้วยกัน ภาพวันที่เห็นลุงไมโลยิ้มอย่างมีความสุขแล้วใจหายค่ะ

ขอให้คุณลุงไมโลไปสู่สุขคติ พักผ่อนอย่างเป็นสุขตลอดกาลนะคะ
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวลุงไมโลด้วยค่ะ

เพิ่งทราบข่าวเมื่อ 2 ทุ่ม ตกใจมากครับ เมื่อ 2-3 วันก่อนยัง คุยโทรศัพท์กันอยู่เลย

ไม่อยากเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง ขอให้ลุงสุพจน์ไปสู่สุขคตินะครับ

เปิดหน้าบ้านค้างไว้ ไม่ได้ Refresh หน้าจอ จนกระทั่งพี่เบิ๊ดแจ้งข่าวให้ทราบขณะที่คุยกันอยู่.. ตกใจมากจนพูดอะไรไม่ออก ภาพของคุณลุงไมโลผุดขึ้นมาในความทรงจำเหมือนในหนังไม่มีผิด

ครั้งสุดท้ายที่เจอคุณลุง คือ ทริปอันดามันเหนือ ยังนั่งคุยกันอย่างสนุกสนานเรื่องเข้าป่า และ ยังได้ยินพี่เบิ๊ดกล่าวถึงคุณลุงเสมอ ๆ แม้แต่ตอนที่คุณลุงโทรตามเพื่อน ๆ หลาย ๆ คนให้ไปลงชื่อทริปชุมพร...

สุขภาพคุณลุงแข็งแรงมาก คุณลุงยังเล่าให้ฟังว่าออกกำลังกายอย่างไรบ้าง ถึงยังได้แข็งแรงกระฉับกระเฉงอย่างนี้

ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของคุณลุง และขอไว้อาลัยให้กับการจากไปของคุณลุงด้วยค่ะ..

ลุงคะ...เบิ๊ดไม่อยากเชื่อเลย
ก่อนไปฟิลิปปินส์ลุงยังโทรคุยกับเบิ๊ดอยู่เลยเรื่องเกียร์แบ็กใบใหม่ของลุง
ว่าลุงจะสกรีนชื่อ milo15 ลงไปยังงัย ((เบิ๊ดยังติดค้างฟอนท์ตัวหนังสือลุงอยู่เลย))

ส่วนล็อกบุ้ค เราคุยกันตอนทริปอันดามันใต้ เพราะเบิ๊ดไรท์ซีดีไปให้ลุงแล้วบอกลุงว่า
ลุงต้องทำแบบนี้นะ แล้วต้องอย่างนี้นะ ลุงทำหน้าแบบ..งง งง..
เบิ๊ดเลยบอกลุงว่า นั่นแน่...ลุง งง ใช่มั๊ย งั้นทริปหน้าเบิ๊ดเข้าเล่มมาให้ลุงเลยดีกว่า
ลุงรอรับได้เลย
...
แต่...ลุงไม่อยู่รอรับอะไรจากเบิ๊ดอีกแล้ว...ไม่เป็นไรเบิ๊ดจะเอาไปให้ลุงนะคะ
ลุงรู้มั๊ย...ลุงทำเบิ๊ดร้องไห้...
อย่างน้อยเบิ๊ดก็ยังได้รู้จักลุง ได้คุยกันหัวเราะกันและร่วมทริปกันนับเป็นบุญของเบิ๊ด
ที่ได้รู้จักลุงค่ะ....
...
ลุงคะ...ขอให้ลุงไปสู่สุขคติ...ขอให้ลุงไปสู่ภพภูมิที่ดี...รักลุงนะคะ

ลูกปูกะตอย
 

จะคิดถึงคำแนะนำดี ๆ ในการใช้ชีวิตที่ลุงเคยสอนเรามาโดยตลอด
ขอให้ลุงไปสู่สุขคติภพค่ะ rip

ขอให้ลุงไปสู่สุขคตินะคะ และขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของลุงด้วย

ยังรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงหัวเราะดังของลุงอยู่ข้างหูเลยนะคะ พูดไม่ออกแล้วค่ะ
ชาติหน้ามีจริงขอให้เราได้มาเจอ ได้มารู้จักกันอีกนะคะลุง t_t

พี่เบิ๊ด วาดรูปฉลามวาฬให้ลุงด้วยนะ
เหมือนตอนนั้นที่พี่เบิ๊ดวาดให้ลุงในสมุดอ่ะ หวานเห็นลุงไมโลยิ้มอย่างมีความสุขมากเลยหล่ะ

ลุงต้องชอบแน่ๆเลย
t_t

ลุงไมโลครับ ..

ในความทรงจำ
ลุงเป็นผู้ชายที่แข็งแรงมากคนนึงที่ผมได้เคยรู้จัก ..
เวลาไปทำงานด้วยกัน ผมจะเห็นลุงตื่นก่อนทุกๆคนและมาคอยนั่งยิ้มรอต้อนรับสมาชิกบนเรือทุกๆเช้า ..
ลุงทำงานเต็มที่ทุกครั้งจนคนหนุ่มๆยังอาย และคอยเป็นสัญลักษณ์ที่พิสูจน์ว่าอายุเป็นเพียงตัวเลขเสมอ ..
เรื่องราวทุกอย่างที่ลุงเล่า เป็นสิ่งที่เด็กๆอย่างพวกเรามักจะคอยฟังอย่างสนุกและตื่นตาตื่นใจ ..
ผมยังจำตอนที่ลุงเจอฉลามวาฬพร้อมๆกับพวกเราได้ดี เสียงหัวเราะอย่างมีความสุขของลุงดังก้องอยู่ในหูพวกเราเสมอ เหมือนเพิ่งได้ยินเมื่อวาน ..

วันนี้ ..
ผมได้ข่าวว่าลุงจากไปแล้ว ผมไม่รู้หรอกว่าระหว่างผืนฟ้าและผืนน้ำ ลุงชอบท่องเที่ยวไปที่ไหนมากกว่ากัน แต่ผมแค่รู้ว่า วันนี้ลุงได้พักแล้ว และลุงก็จะได้ไปทุกที่ที่อยากไป ..
หลับให้สบายนะครับลุงไมโล ..
ผมเชื่อว่า เวลาที่พวกเราทำงาน เราจะคอยนึกเสมอว่า เราจะทำงานเผื่อลุงด้วยทุกครั้ง ..

เป็นอีกคนนึงที่รักลุงครับ ลุงไมโล ..

ลุงไมโลคะ

หนูจำได้ว่า คุณลุงชอบให้หนูยิ้ม ชอบให้หนูทำตัวร่าเริงสดใส
แต่ .. ในตอนนี้ คุณลุงกำลังทำให้หนูร้องไห้ :'(

หนูไม่อยากจะเชื่อเลยว่า คุณลุงได้จากพวกเราไปแล้ว
หนูอยากให้สิ่งที่เกิดขึ้น มันเพียงแค่ฝันไป ..

แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ ..

..

หลับให้สบายนะคะลุง
เรื่องราวของคุณลุงไมโลคนนี้ จะอยู่ในความทรงจำของหนูตลอดไปค่ะ

และอีกคำที่หนูไม่เคยได้บอกลุงเลย .. หนูรักลุงนะคะ :')

รู้ข่าวเศร้านี้จากเฟซบุ๊ค รู้สึกตกใจมากๆเลยครับ ไม่คิดว่าจะปุบปับอย่างนี้ ถึงผมจะรู้จักลุงได้ไม่ถึงปี แต่รู้สึกเหมือนรู้จักลุงมานาน รู้สึกว่าลุงเป็นญาติผู้ใหญ่อีกคนนึง

หลังจากทริปอันดามันใต้ ก็ยังโทรศัพท์พูดคุยกับลุงสองสามครั้ง ปรึกษาเรื่องอุปกรณ์ดำน้ำ และบอกลุงว่าอยากตามลุงเข้าไปลุยป่าซึ่งเป็นกิจกรรมที่ลุงชอบ นอนกางเต็นท์ในป่าทุ่งใหญ่นเรศวร ลุงยังบอกว่าไว้ถ้ามีโอกาสจะพาไปดำน้ำจืดที่เขื่อนศรีนครินทร์กับทีมทำสารคดี ลุงยังเป็นคนโทรมาบอกผมให้แจ้งเพื่อนๆว่าทริปชุมพรเปิดให้ลงชื่อแล้ว และก็ยังคิดดีใจว่าเดือนหน้าจะได้ไปทริปและเจอลุงอีก

ชีวิตคนเราไม่แน่นอนเลย แต่ลุงไมโลใช้ชีวิตได้คุ้มค่ามาก ผมยังบอกลุงว่าถ้าผมอายุเท่าลุงแล้วยังสามารถใช้ชีวิตที่สดชื่น กระตือรือล้นอย่างนี้ จะเป็นชีวิตที่คุ้มจริงๆ

ลุงครับ ไปสู่สุคตินะครับ

ถ้าใครมีข้อมูลเรื่องสถานที่จัดงานฯ รบกวนแจ้งด้วยนะครับ

เพิ่งกลับมาจากต่างจังหวัดตะกี๊เองค่ะ
จึงรีบเปิดเข้ามาในบ้าน SOS ตามกิจวัตรประจำวัน ด้วยใจชื่นบาน


แต่กลับตกใจกับข่าวการจากไปอย่างไม่มีวันกลับของคุณลุงแสนใจดี ที่จะเข้ามาแชทกับพวกเราใน Live chat แต่เช้าาาาาาาาา .. ใจหายค่ะ ＞︿＜ พี่ Moohin+ ยังช็อคเลยค่ะ คุณลุงเพิ่งขับเรือให้พวกเราเมื่อทริปอันดามันใต้มีนาที่ผ่านมา ... ︸_︸

...
และกำลังเครื่องติดมากๆ จนอาสาจะขับเรือให้พี่สองสายตลอดไป
ด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มและเบิกบานมากๆ (ด้วยความสนุก) จำได้ติดตาเลยค่ะ.. ╯０╰ อึ้งไปหมดพูดอะไรไม่ออก ทำไมต้องเป็นคนดีๆและน่ารักอย่างลุงด้วย.. สงสารและขอแสดงความเสียใจกับภรรยาของลุงอย่างสุดซึ้ง

ลุงบอกว่า "ลุงแก่แล้วถึงได้ตื่นตั้งแต่เช้า"
ลุงบอกว่า "เฮ้ย กิ๋นแป้งมากเกินไปก็ไม่ดีหวะ"
ลุงบอกว่า "ขับเรือไมมันยากกว่าขับเครื่องบินจังหว่า"
ลุงบอกว่า "เนี๊ยะอากาศบนเรือแบบนี้ กรุงเทพฯ ไม่มี ลุงชอบมันบริสุทธิ์ดี"
ลุงบอกว่า "ลุงกินแค่นี้แหละ กำลังลดความอ้วนอยู่"
ลุงบอกว่า "จะขับเรือให้กับ sos"

เท่าที่ได้สัมผัสกับลุงแค่เพียงทริปเดียว
รู้สึกถึงความอบอุ่นครับลุง
ขอลุงหลับให้สบายนะครับ..
จะเป็นกำลังใจให้ครอบครัวลุงนะครับ
rip.

ครูติ๊ก.....มีไรบอกลุงนะไม่ต้องเกรงใจอายุลุงนะ....จะให้ลุงทำไรบอกได้นะ
คือคำบอกกล่าวของลุง....ผมจำได้ทุกวันนี้....ลุงคนนี้น่านับถืออย่างสูง
ลุงทำงานกับกลุ่มผม....มาสองครั้งแล้ว.....ลุงช่างขยัน...และดูแลน้องๆเป็นอย่างดี
ลุงทำทุกอย่างไม่เคยบ่นเลยครับ.....ลุงอารมณ์ดีตลอดเวลา....บางครั้งก้อทำให้น้องๆๆ
หัวเราะได้.....ถึงวันนี้ลุงจะจากไปแล้ว แต่ลุงไม่เคยจากไปจากใจผม.........
ผมจะจำลุงไว้ในใจตลอดไป และเป็นแบบอย่างของพวกเราทุกคน.................
ลุงครับหลับให้สบายครับ ขอให้ดวงจิตของลุงสู่สวรรค์ชั้นฟ้า....รักลุงมากครับ

ขอให้ลุงหลับสบายนะค่ะ ...ลุงผู้ใจดีมีเมตตาด้วยรอยยิ้มที่จริงใจเสมอมา...
พวกเราจะระลึกถึงลุงเสมอค่ะ....

น้อง Udomlert เช็คมาได้ว่า .....

ญาติๆได้จองศาลา 4 วัดพระศรีรัตนมหาธาตุฯ บางเขน ไว้ เพื่อสวดพระอภิธรรม 7 วัน

รายละเอียดอื่นๆ ถ้าได้ทราบเพิ่มเติม จะได้แจ้งให้พี่ๆน้องๆทราบต่อไปครับ

ภรรยาคุณุลุง พาคุณลุงมากลับมาถึงกรุงเทพวันนี้ คาดว่ายังคงรดน้ำไม่ทัน คงต้องรอน้าพระราชทานอาบวันพรุ่งนี้ ณ วัดพระศรีฯ บางเขน ศาลา 4 เวลา จะแจ้งให้ทราบต่อไปครับ

ทราบข่าวเพิ่มเติมว่า คุณลุงอยู่ในสภาพดีมากเหมือนคนนอนหลับ ขนาดแว่นยังไม่หลุด ไม่มีบาดแผลตามร่างกาย เหตุที่คุณลุงเสียชีวิตเกิดจากหลังคารถยุบลงมาทับ ทำให้คอคุณลุงหัก ครับ

ขอบคุณที่มาแจ้งข่าวค่ะน้องจิ๋วและน้องโบ้....


พี่พจน์เป็นชายที่เนี้ยบมาก รักความสะอาดและเป็นระเบียบเรียบร้อย เมื่อจากไปแล้วยังอยู่ในสภาพที่ดีมาก ไม่มีบาดแผลให้เห็นอย่างที่น้องโบ้บอกไว้เช่นนี้ พี่พจน์คงจากไปอย่างมีความสุข...


พรุ่งนี้...ขอให้พวกเราเตรียมตัวไปรดน้ำพี่พจน์กันด้วยนะคะ


ถ้าผู้ใดไปไม่ถูก หรือไปเองไม่สะดวก....ให้มารวมพลที่บ้านสองสายนะคะ อย่างน้อยก็มีรถตู้และรถเก๋งพาไปงานได้สัก 12 คน

ยังไม่ีเคยเจอคุณลุงเลยค่ะ..แต่เห็นข้อความคุณลุงอยู่บนเวปของ sos ตลอด..
เสียใจด้วยนะคะ ขอให้คุณลุงหลับสบายค่ะ..

คุณลุงขา...ทำไมไม่อยู่ด้วยกันนานๆ กว่านี้ละคะ...

หมียังจำภาพที่ลุงสอนให้ใช้ไดว์คอมได้ (ถึงแม้ว่าตอนนี้หมียังใช้ไม่ค่อยคล่องก็ตาม)
หมียังจำกางเกงใส่อุปกรณ์แสนเท่ของลุงได้เป็นอย่างดี และคิดอยู่เสมอว่าอยากมีบ้าง
คิดว่าเมื่อเจอลุงในทริปต่อไป จะให้ลุงสอนใช้ไดว์คอมใหม่ และถามร้านตัดกางเกงของลุงอีกครั้งว่าอยู่ที่ไหน....................

แต่ตอนนี้ลุงคงตอบหมีไม่ได้แล้ว

ขอให้ลุงหลับให้สบายนะคะ

ได้ทราบข่าวจาก Facebook และน้องเบิ๊ดเมื่อคืนนี้..
ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวของคุณลุง หรือแม่หอยน่าจะต้องเรียกว่าคุณพี่ตามพี่สองสาย
แม้จะไม่เคยรู้จักตัวจริง ไม่เคยพบตัวจริงกันเลย แต่เราได้พูดคุยกันทาง SOS โดยพี่ให้ความเป็นกันเองและโอบอ้อมอารีมีน้ำใจให้ทุกคนรวมทั้งแม่หอยเสมอ..
เช้านี้คิดอยู่ว่าไม่อยากเข้ามา SOS เลยเพราะต้องร้องไห้แน่ๆ
และก็เป็นความจริงค่ะ ..
ได้เห็นรูปที่พี่น้อยนำมาโพสต์ประกอบไว้ในกระทู้นี้ แม่หอยน้ำตาไหลอยู่เดี๋ยวนี้..
เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้พบพูดคุยกับพี่ที่น่ารักจริงๆ ทั้งๆ ที่เรามีอะไรที่สนใจเหมือนๆ กัน ทั้งเรื่องรักทะเล การแค้มปิ้ง เดินป่า ต้นไม้ไทยๆ ฯลฯ..

..ขอวิญญาณพี่ไปสู่สุคติภพ พักให้สบายนะคะ..

Udomlert
 

เช็คข่าวจากใครไม่ได้ เลยไปวัดพระศรีมหาธาตุกับ น้อง j ประมาณ 10 โมง
เลยโทรไปที่ รพ.แพร่ทราบว่า ศพลุงยังอยู่ที่ รพ. และญาติไปอยู่กันที่ สภ.อ.เมือแพร่ เลยโทรไปที่ร้อยเวร แล้วขอพูดกับญาติ ได้คุยกับป้าแดงว่า ลุงคงมาถึงวัดเย็นนี้ครับ แต่ยังไม่ทราบกำหนดการ คาดว่าคงรดน้ำพรุ่งนี้ครับ

เย็นนี้นัด j ไปอีกครั้ง มีข่าวเพิ่มเติมจะแจ้งอีกทีครับ
ขอให้ลุงไปสู่สุคติ...คิดถึงลุงครับ อย่างอื่น...พูดไม่ออกครับ

Udomlert
 

ศาลา 4 เข้าไปแล้ว อยู่สุดหัวมุม ก่อนเลี้ยวขวาครับ วัดพระศรีอยู่ถนนพหลโยธิน
ซ้ายมือ (จาก ม.เกษตร) ก่อนอนุสาวรีย์หลักสี่ครับ เลยกรมทหารราบที่ 11 ที่อยู่คนละด้าน

ไม่เคยมีโอกาสได้เจอกับลุง Milo แต่ก็เสียใจครับ ที่คนที่มีจิตใจดีงามต้องมาจากเราไป

ขอให้ดวงวิญญาณคุณลงไปสู่สุขคติภพครับ และขอให้กำลังใจครอบครัวของคุณลุงด้วยครับ

พึ่งทราบข่าว ตอนนี้ยังอยู่ที่ฟิลิปปินส์ รู้สึกเสียใจกับการจากไปของลุงไมโลมากค่ะ ทุกครั้งที่ไปทริปก็ได้ฟังลุงเล่าประสบการณ์ต่างๆให้ฟังอย่างสนุกสนาน ขอให้คุณลุงพักผ่อนอย่างสงบนะคะ

วันนี้เพิ่งได้ทราบข่าวร้าย ก็เลยอยู่ใน mode เศร้าเกือบทั้งวัน

ผมเคยพูดกับลุงไมโลและเพื่อนๆ ว่า ลุงเป็น IDOL ของผม
เป็นผู้ที่ผมอยากจะยึดเป็นแบบอย่าง
ผมเคยคิดว่าชีวิตผมกับลุงก็มีส่วนคล้ายๆ กัน...
เป็นทหารเหมือนกัน...
เป็นครูเหมือนกัน ครูนักบิน กับครูแพทย์...
เป็นคนที่ห่ามๆ รักอิสระ รักธรรมชาติ รักเพื่อน จริงใจ ไม่ถือตัว และตรงไปตรงมา...
เป็นนักดำน้ำที่มีแนวทางอนุรักษ์...
เป็นสมาชิก SOS...

ลุงสอนผมให้ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า กล้าทำในสิ่งที่อยากทำ ถ้ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง

ผมยังจำได้ เราเจอกันครั้งแรกในทริป ผมเห็นรายชื่อสมาชิกท่านหนึ่งมียศ พล.อ.ต. ผมก็อยากทราบว่าเป็นใคร เมื่อทราบแล้วก็ทำให้ผมรู้สึกประหลาดใจและประทับใจมาก เพราะลุงมีความเป็นกันเองกับทุกคน ไม่ถือตัวว่ามียศถาบรรดาศักดิ์ ไม่ถือตัวแม้กระทั่งความอาวุโส ลุงพูดคุยให้ความเป็นกันเองกับทุกคนเหมือนเป็นเพื่อนร่วมทริป...

เราเคยได้คุยกันหลายเรื่อง ผมถามลุงว่าทำไมเพิ่งมาดำน้ำ ถามชีวิตและประสบการณ์ที่ผ่านมา ลุงชวนให้ผมเรียนเป็นนักบิน เราเคยนัดกันว่าลุงจะพาผมไปดูครูสอนนักเรียนฝึกบินในสนาม.. ผมก็ยังรอวันนั้น...วันที่จะไม่มีอีกแล้ว...

ผมเป็นแพทย์ที่ทำงานกับผู้ป่วยและร่างกายของผู้ที่ผ่านความตายไปแล้ว ได้เห็นสัจจธรรมมาก็มากว่าคนที่เสียชีวิตจากการเจ็บไข้ได้ป่วย อาจเป็นได้ตั้งแต่เด็กที่เพิ่งลืมตาดูโลก คนในวัยศึกษา คนที่กำลังทำงานสร้างตัว คนที่ผ่านการเวลามามากมาย คนที่ร่างกายครบอายุขัย ผมเข้าใจว่าทุกคนก็ต้องมีวันนั้นของชีวิต แต่เหตุการณ์ของลุง ผมก็ยังปรับใจได้ไม่ทัน...

ขอให้ลุงไมโลจงสู่สุขคติในสัมปรายภพ สุขสงบ และรับรู้ถึงความรู้สึกรักและอาลัยจากน้อง ๆ ชาว SOS ด้วยเทอญ...

Udomlert
 

ลุงยังมาไม่ถึงกรุงเทพฯ ครับ เจ้าหน้าที่ที่วัดแจ้งว่า ญาติแจ้งขอเลื่อนเป็น 4/5/53
เข้าใจว่ายังติดกระบวนการทางคดี โดยจะมาถึงพรุ่งนี้ประมาณ 15.00 ตั้งที่ศาลา 2 อาบน้ำ(พระราชทาน) 16.00-17.00 แล้วบรรจุโกศ
ส่วนวันที่ 5 ไม่แน่ใจว่าจะมีสวดพระอภิธรรมหรือเปล่าเพราะป็นวันฉัตรมงคลครับ พรุ่งนี้จะสอบถามให้อีกทีครับ

02 พ.ค. 10 เวลา 0826 ผมไม่คิดว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้ยินเสียง ลุงสุพจน์....ขณะที่ผมกำลังทำงาน อยู่ที่ ร.11 ลุงสุพจน์ ได้โทรมาหาและพูดว่า "นาย..ทำอะไร อยู่ ลุงกำลังเดินทางไปที่บ้าน จ.พะเยา เพราะคนงานที่ พะเยา โทรมาบอกว่า ลูกเห็บตกใส่หลังคาบ้านเสียหายหนัก เลยต้องรีบเดินทางไปดูและฝากดูข่าวสาร ทาง SOS ด้วย ไม่ได้นำ notebook มาด้วย"
ผมตอบว่า "ตอนนี้เข้าเวรอยู่ ที่ ร.11 ลุงไม่ต้องห่วงจะช่วยดูข่าวสารให้ครับ"
ลุงสุพจน์ พูดว่า " เมื่อไร เรื่องประท้วง มันจะจบกัน สักที...นายเลยไม่ได้ไปดำน้ำกับเราเลยช่วงนี้..จุ๋มสบายดีหรือเปล่า"
ผมตอบว่า " จุ๋ม..สบายดีครับ...ขอให้ลุงเดินทางด้วยความปลอดภัยนะครับ"
...ผมไม่คิดว่าจะเป็นการพูดคุยกันกับลุงสุพจน์..เป็นครั้งสุดท้าย.....
....เมื่อประมาณ 2 ทุ่ม..ขณะที่ผมและจุ๋มกำลังนั่งทานอาหารเย็นกันอยู่...ได้ข่าว จากครูโอ๊ด..ซึ่งเป็นครูสอนดำน้ำ พวกเรา..ว่าลุงสุพจน์ เสียชีวิตแล้ว..รถตกเขาที่ จ.แพร่...เราตกใจมาก..ทำอะไรไม่ถูก..ไม่คิดว่าท่านจะจากเราไปรวดเร็วอย่างนี้..
และ..เราได้หวดคิดถึงเรื่องเก่าๆ ที่เราได้รู้จักกันซึ่งได้คุยกับจุ๋มว่า.....
.....ท่านเป็นแบบอย่างที่ดีหลายๆอย่างที่เราต้องศึกษาและนำมาปฏิบัติ...ท่านเรียน OW รุ่นเดียวกันกับเรา(เป็นรุ่นที่อายุมากที่สุด 5 คนรวมกัน 250 ปี)ซึ่งเป็นครั้งแรกที่เราได้รู้จักกับท่าน.....ท่านเป็นแบบอย่างที่ดีในระบบความปลอดภัยในการดำน้ำ เนื่องจากท่านเคยเป็นครูการบิน F-FIGHT ซึ่งท่านได้นำกฎนิรภัยการบินมาประยุกต์และมาสอนแนะนำเป็นประจำเมื่อไปดำน้ำด้วยกัน...ท่านสอนให้เรารู้จักประหยัดการใช้จ่ายเปรียบเสมือนพี่ชายหรือญาติผู้ใหญ่ของเราและสิ่งที่ดีๆอีกมากมายหลายๆสิ่ง..ที่ไม่สามารถจะกล่าวไว้ในที่นี้...และที่สำคัญคือ เป็นผู้ที่นำเราเขามารู้จักกับ..SOS..
....นับว่าเราโชดดีมากที่ได้รู้จักกับ..ลุง MILO 15
..นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
.......สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา.....
.....ขออำนาจบุญกุศลที่ลุงสุพจน์ได้ทำมาเป็นภารวะปัจจัยเป็นนิสัยตามส่งให้เกิดปัญญาญาณในชาติหน้าตลอดชาติอย่างยิ่ง จนถึงพระนิพพานเทอญ...นาย&จุ๋ม

อ่านข้อความ "อาลัย" จากพี่ๆทุกคนแล้วยิ่งน้ำตาไหล เข้าไปใหญ่

สงสารลุงจังเลย..

สาธุ ขอให้ลุงไมโลรับรู้ได้ถึง "ความรู้สึกจากพวกเราทุกคน" ที่บ้าน sos นี้ทีเถอะนะคะ

เราทุกคนรักลุงค่ะ >_<