|
ทุติยบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จาก โอยันไทตัมโบ ถึง คุสโก"
ทุติยบท....สู่แดนดินถิ่นอินคา "จาก โอยันไทตัมโบ ถึง คุสโก" |
รถไฟของ Perurail ที่พาเรามาจากมาชูปิคชู แล่นเข้าสถานีรถไฟโอยันไทตัมโบ (Ollantaytambo)....รถมินิบัสที่ไกด์นำมารับ พาเราผ่านเข้าตัวเมือง ไปส่งยังโรงแรมที่พัก http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_01.jpg โรงแรมตั้งอยู่ทางด้านใต้ของตัวเมือง เป็นโรงแรมเล็กๆ แต่น่ารัก แค่ประตูโรงแรม ก็ทำให้เราหลงรักซะแล้ว... http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_35.jpg ขอถ่ายภาพหน้าโรงแรมกันหน่อยค่ะ...ตากล้องก็ขอส่งเงาไปอยู่ในภาพด้วย http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_02.jpg |
สนามหญ้าและสวนดอกไม้เล็กๆในโรงแรม ทำให้โรงแรมเล็กๆแห่งนี้ดูน่ารักยิ่งขึ้น... http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_03.jpg อาคารที่พักของโรงแรม แบ่งออกเป็นหลายอาคาร สีสันของอาคารช่างสดใสดีแท้... http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_04.jpg ด้านข้างโรงแรมด้านตะวันออก มองเห็นเขาที่มีโบราณสถานของชาวอินคาตั้งอยู่ บนหน้าผาสูงชัน http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_05.jpg ด้านข้างโรงแรมด้านตะวันตก อยู่ไม่ไกลจากแม่น้ำอูรูบัมบา และเทือกเขาสูงชัน ที่มีเมฆคลุมอยู่ต่ำๆเกือบตลอดเวลา... http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_06.jpg |
ซอกเล็กซอกน้อยของโรงแรม ปลูกดอกไม้ประดับไว้...เห็นแล้วสดชื่นรื่นอุรา http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_07.jpg บนหลังคาอาคารห้องพัก มีกังหันลมน่ารักๆประดับอยู่ http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_14.jpg ชาวอินคานับถือทั้งพระอาทิตย์และพระจันทร์...แต่ฉันสงสัยว่าวัวกระทิงเกี่ยวอะไรด้วยไหมนะ http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_18.jpg ที่สวนสวยก็มีวัวกระทิงที่ประดับประดาเนื้อตัวอย่างสวยงาม แบบเดียวกับที่เห็นบนหลังคา วางตกแต่งอยู่บนพื้นหญ้าด้วย... http://i835.photobucket.com/albums/z...n-Hotel_15.jpg |
เรานำสัมภาระเก็บเข้าห้องพักแล้ว ก็เดินกลับไปขึ้นรถบัส ที่จอดคอยอยู่ที่ข้างถนนหน้าโรงแรม เพื่อออกเที่ยวต่อทันที...เป้าหมายสำหรับวันนี้ คือการไปดูการทำนาเกลือ ที่ Maras Salt Mine การไปชมการทำเษตรขั้นบันไดแบบอินคาที่ Moray และการไปเยี่ยมเยือนดินแดนแห่งสายรุ้ง Chinchero ซึ่งทั้งหมดนี้ เป็นส่วนหนึ่งของ "หุบเขาศักดิ์สิทธิ์ (Sacred Valley)" ที่โด่งดังของเปรู... รถเคลื่อนที่จากหน้าโรงแรม แล่นไปตามถนนที่มุ่งหน้าออกไปนอกเมืองทางด้านใต้ เมื่อมองไปที่เขาสูงด้านข้างโรงแรมด้านตะวันตก ที่ติดกับแม่น้ำอูรูบัมบา...ฉันเห็นร่องน้ำที่เหมือนงูเลื้อย จากยอดเขาลงมาถึงพื้น ก่อนจะไหลลงแม่น้ำอูรูบัมบา ที่ไหลไปถึงมาชูปิกชูที่เราไปเยือนมาแล้ว... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_34.jpg ส่วนด้านตะวันออก...บนหน้าผาสูงชัน เราเห็นอาคารที่ชาวอินคาสร้างไว้เมื่อหลายร้อยปีก่อน ได้ชัดเจนกว่าตอนที่ได้เห็นจากในโรงแรม http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_21.jpg รถแล่นจากเนินเขา อันเป็นที่ตั้งของตัวเมืองโอยันไทตัมโบ ลงสู่ที่ราบลุ่มของแม่น้ำอูรูบัมบา ถนนวิ่งขนานไปกับทางรถไฟและแม่น้ำ เกือบตลอดทางไปจนถึงเมืองชื่อเดียวกับแม่น้ำ ที่เราได้ผ่านไปแล้ว เมื่อตอนจะขึ้นรถไฟไปมาชูปิคชู รถแล่นไปได้สักพักเดียว...ไกด์ก็มาบอก ให้เราสั่งอาหารมื้อเที่ยงทั้งคาวหวาน ที่อยากจะทานไว้ก่อนล่วงหน้า เพื่อจะได้สั่งให้ร้านจัดเตรียมอาหารไว้ให้เราทานร้อนๆ ในแบบที่เราชอบทันที ที่ไปถึงเมือง Chinchero ...แหะๆ ร้านอาหารที่ว่า คงไม่ใช่ร้านอาหารข้างทางร้านนี้หรอกนะคะ... |
เมื่อผ่านเมืองอูรูบัมบานั้น ฉันสังเกตว่า บนหน้าผาของเขาสูงรอบๆตัวเมือง มีการนำหินขึ้นไปเรียง หรือ นำสีขึ้นไปทาเป็นตัวอักษร หรือข้อความต่างๆอยู่หลายแห่ง ถามไกด์ก็ได้ความว่า เป็นการประกาศตัวของคนกลุ่มต่างๆในเมืองนี้ เพื่อเป็นการโฆษณากลุ่ม หรือกิจการของตัวเองกลายๆ....ความพยายามของท่าน (ผู้มีมือบอนทั้งหลาย) ช่างสูงส่งดีแท้ พ่อเจ้าประคุณเอ๋ย...!!! http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_26.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_27.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_28.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_34.jpg |
รถมินิบัสของเราแล่นข้ามแม่น้ำอูรูบัมบา แล้วเริ่มไต่ขึ้นเขาสูงไปเรื่อยๆ ธรรมชาติที่เห็นเริ่มเปลี่ยนไป มองเห็นยอดเขาสูงที่มีหิมะปกคลุม แสงแดดเจิดจ้าลอดผ่านมาตรงที่ว่างของเมฆที่หนาทึบ http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_30.jpg รถเริ่มเลี้ยวเข้าทางแยก ที่เป็นถนนลูกรังแบบทางหลวงชนบท ที่สองข้างทางเป็นทุ่งหญ้า มีฝูงสัตว์หากินอยู่หลายชนิด สลับกับไร่นาที่ปลูกผักนานาชนิด ข้าวโพดและมันฝรั่ง http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_31.jpg ฝูงแกะและเล็มหญ้าอ่อนอยู่อย่างเพลิดเพลิน.. http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_52.jpg สวยเหลือเกินค่ะ.. http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_33.jpg |
เราขอให้คนขับรถหยุดรถ เพื่อลงไปถ่ายภาพทิวทัศน์สวยๆ... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_37.jpg เด็กๆและสุนัขงงๆ ที่เห็นเรากรูลงจากรถ ลงมาถ่ายภาพกันชุลมุน... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_41.jpg เด็กๆคงซุบซิบกัน....หน้าตาคนพวกนี้ประหลาดดีนิ....:) http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_42.jpg เจ้าหมาขนฟูน่ารัก ก็เดินมาสำรวจคนหน้าตาและรูปร่างประหลาด... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_46.jpg |
ภาพหมู่ของพวกเรากับวิวสวยๆของทุ่งหญ้าและภูเขา.....ที่เราทำมือกันอย่างนั้น คงจะเลียนแบบท่าทางของตัวลามา อัลปากา หรือ วิกุนยา ที่ได้เคยเห็นมาแล้ว http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_40.jpg โพสท่าได้ถึงใจที่สุด ต้องยกให้น้องอ้อยค่ะ...ท่านี้ ทำไว้ก่อนที่กังนัมสไตล์จะออกมาซะอีกนะคะ http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_39.jpg แล้วก็ทำท่ากระโดดกัน ตามความนิยม...แต่บัดดี้กับฉันกระโดดไม่ขึ้น ขอเป็นตากล้องให้แทน... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_44.jpg พวกเราสนุกสนานเฮฮา...กลับไปเป็นเด็กกันอีกครั้ง... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_45.jpg |
เราขึ้นรถเดินทางต่อไป ภาพทิวทัศน์สองข้างทาง ทำให้การเดินทางเป็นไปด้วยความสดชื่น http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_49.jpg มีต้นป่านศรนารายณ์เหมือนที่บ้านเราด้วย... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_35.jpg ขึ้นรถไปได้เพียงพักเดียว เราก็ขอให้รถจอดอีก เพราะเห็นสุนัขน่ารักสามตัว กำลังวิ่งเล่นอยู่กับคนพื้นเมือง...พอลงจากรถได้ น้องหมอฮวง ก็เดินนำหน้าน้องๆไปถ่ายภาพสุนัข.... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_43.jpg แต่คราวนี้สุนัขไม่ได้เชื่องอย่างเจ้าสองตัวแรกที่เราได้เห็น มันหันมาเห่าโฮ่งๆ แล้ววิ่งรี่เข้ามาหา...เท่านั้นเอง วงก็แตก น้องหมอฮวงวิ่งหน้าตั้ง นำทุกคนวิ่งกลับขึ้นรถ ฉันซึ่งยังนั่งอยู่ในรถ หัวเราะงอหายกับภาพที่ได้เห็น ยิ่งหวนนึกไปถึง ตอนที่เจ้าอัลปากาวิ่งไล่หมอฮวง ที่พิพิธภัณฑ์ในเมืองคุสโก ฉันก็ยิ่งหัวเราะจนน้ำตาไหล.... |
เหมืองเกลือแห่งเมืองมาราส (Maras Salt Mine) รถแล่นขึ้นไปบนยอดเขา ที่มีหุบเหวลึกอยู่เบื้องล่างลิบๆ.....ไกด์ของเราบอกว่า ข้างล่างคือเขตของเหมืองเกลือแห่งเมืองมาราส อีกหนึ่ง แห่งภูมิปัญญาของชาวอินคาเปรู... http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_05.jpg ไกด์ให้คนขับรถหยุดที่ริมถนนเหนือปากหุบเหว เพื่อให้เราลงได้ลงไปดูเหมืองเกลือในมุมสูง....โอ้โฮ! มองดูแล้ว ละลานตาไปหมด http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_02.jpg เห็นแล้วก็ทึ่งในภูมิปัญญาของชาวอินคาโบราณ ที่สร้างเหมืองเกลือหรือบ่อเกลือ ในหุบผานี้ขึ้นมา ด้วยการทดน้ำเค็มที่ไหลออกมาจากถ้ำแห่งหนึ่ง แล้วนำมาเก็บกักไว้ในบ่อตื้นๆหลายๆบ่อ ที่ทำแบบนาขั้นบันไดลดหลั่นกันไป แล้วใช้แสงแดดทำให้น้ำระเหย เหลือแต่เกลือไว้ให้เก็บ เพื่อใช้กันในเมืองมาราส และที่เหลือส่งไปขายทั่วจักรวรรดิ์อินคา ช่างน่าทึ่งกับความช่างคิด...ความพยายาม และความอดทนของชาวอินคาจริงๆค่ะ บ่อเกลือเหล่านี้บางส่วนเป็นบ่อที่สร้างมาแต่โบราณกาล และใช้มาจนถึงปัจจุบัน โดยได้ถูกสร้างเพิ่มเติมจนมีจำนวนราว 3,000 บ่อ ในวันนี้ |
เมื่อถ่ายภาพจนพอใจแล้ว...เราก็ขึ้นรถที่ค่อยๆไต่ลงไปเบื้องล่าง ที่มีทั้งที่ทำการ ร้านค้า และโบสถ์เล็กๆตั้งอยู่เหนือบ่อเกลือ การจะไปชมบ่อเกลืออย่างใกล้ชิดนั้น ต้องเดินลงไปด้านล่าง ซึ่งจะเดินไปตามถนน หรือเดินลงบันไดไป ก็เลือกได้ตามอัธยาศัย... http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_03.jpg ฉันเลือกที่จะเดินไปตามถนนรถวิ่ง และต่อด้วยทางเดินเท้าที่เดินสบายกว่า ไม่ต้องชักเท้าขึ้นลงไปตามบันไดให้ปวดขา แต่มีหลายคนที่พอใจจะเดินไปตามทางเล็กๆ แล้วเดินลงบันไดไป... http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_04.jpg เราลงไปถึงจุดที่ใกล้ชิดติดกับเหมืองเกลือที่สุด http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_13.jpg ดูๆไปแล้วเหมืองเกลือแห่งนี้ ก็เหมือนการทำนาเกลือบ้านเรา เพียงแต่ไม่ใช้น้ำทะเล แต่เป็นน้ำพุเค็มที่ไหลออกมาจากถ้ำ ถูกทดให้ไหลเข้าบ่อหนึ่งไปยังอีกบ่อหนึ่ง และตัวบ่อ ที่ทำเหมือนนาขั้นบันได จะทำให้น้ำไหลล้นจากด้านบนลงด้านล่าง ไม่จำต้องใช้ระหัดวิดน้ำเค็มเข้านา... |
เกลือพวกนี้ก็คงเหมือนเกลือสินเธาว์บ้านเรา แต่คนที่มาราสนี้โชคดี ที่ไม่ต้องขุดดินลงไปให้เหนื่อย และไม่ต้องเอาดินกับน้ำมาต้มจนเหลือแต่เกลือเหมือนบ้านเรา http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_10.jpg สีสันของบ่อเกลือแต่ละบ่อไม่เหมือนกันเลยนะคะ บ่อที่น้ำเริ่มระเหยไปเกือบหมด จะกลายเป็นเกลือสีขาว ส่วนที่ยังมีน้ำอยู่ก็เป็นสีเขียวอ่อนแก่ แตกต่างกันออกไป ดูสวยงามแปลกตา... http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_12.jpg ในหุบผาที่อยู่ต่อเนื่องกับบ่อเกลือข้างล่าง...เรามองเห็นแม่น้ำอูรูบัมบา ทอดโค้งผ่านไปอยู่ลิบๆ http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_47.jpg ขอถ่ายภาพไว้เป็นที่ระลึกหน่อยนะคะ.... http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_15.jpg |
ภายในโบสถ์คริสต์เล็กๆ ที่อยู่เหนือบ่อเกลือ... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_54.jpg แดดร้อนมาก...ฉันต้องหลบไปนั่งอยู่หน้าโบสถ์ แล้วก็ขยับไปนั่งในโบสถ์ ที่ร่มและลมโกรกเย็นสบาย http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_16.jpg พวกเราเมื่ออยู่ใกล้วัดแล้ว ไม่ว่าวัดไทยวัดเทศ ก็รู้สึกสบายใจกันทั้งนั้นค่ะ http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_20.jpg |
จากบ่อเกลือ...เราเดินกลับขึ้นมาแถวร้านค้าเกลือ และร้านขายของที่ระลึก เสียดายไม่ได้ซื้อเกลือมาชิมว่ารสชาติเป็นเช่นไร แต่ก็ได้ถ่ายภาพกับหน้าต่างร้านขายเกลือ ที่สีสันสดใสดีแท้... http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_19.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_18.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...lt-Mine_17.jpg |
จากเหมืองเกลือมาราส...รถพาเราย้อนกลับออกมาทางเดิม จนถึงทางแยกเข้าตัวเมืองมาราส http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_24.jpg เมืองมาราสเป็นเมืองโบราณที่สำคัญของอินคา จนเข้าสู่ยุคล่าอาณานิคม ตกเป็นของสเปญแล้ว ก็ยังมีความสำคัญอยู่ http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_31.jpg ปัจจุบัน...ตัวเมืองเงียบเหงา บ้านเมืองเก่าๆโทรมๆ ฝุ่นฟุ้งกระจาย ยามลมพัดผ่าน... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_32.jpg |
บ้านเรือนและกำแพงเมืองในถนนสายหลัก เขาว่าเป็นแบบโคโรเนียล แต่ปัจจุบัน มีการเอาดินมาทำเป็นตัวบ้านและกำแพงกันมากขึ้น http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_35.jpg ชาวพื้นเมืองยังนิยมแต่งตัวแบบพื้นเมือง แบกสัมภาระบนหลัง และเดินไปนู่นมานี่ http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_33.jpg รถเริ่มแล่นออกไปนอกเมือง....ผ่านเรือกสวนไร่นา ที่สวยงามอีกครั้ง http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_36.jpg |
เกษตรกรรมแบบอินคา ที่ Moray Terrace ถึงแล้วค่ะ...พื้นที่เกษตรกรรมของชาวอินคาโบราณ มอไร เทอร์เรซ (Moray Terrace) ซึ่งอยู่ในเขตของเมืองอูรูบัมบา เช่นเดียวกับเหมืองเกลือมาราส http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_10.jpg รถมินิบัสของเรา ต้องจอดในลานจอดรถ ให้เราลงเดินไปชมวิธีทำการเกษตรของอินคาโบราณกัน http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_09.jpg ป้ายบอกที่ตั้งของมอไร ซึ่งอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลถึง 3,550 เมตร...น่าแปลกใจ ทำไมเราไม่รู้สึกหนาวหรือร้อนเลยค่ะ เมื่ออยู่ที่บริเวณความสูงระดับนี้ http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_22.jpg |
woo chill mak mak
|
ถึงเวลาปูเสื่อรอดูรูปแจ่มๆอีกแล้ว ภาพสวย สีสดมากๆเลยครับพี่ ดูแล้วก็อยากกลับไปอีก
เสียดายไม่มีใครถ่ายภาพได้ทัน ตอนพวกเราถอยกรูดขึ้นรถเพราะโดนหมาเฝ้าไร่ไล่กวดนะครับ |
http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_03.jpg มอไร เทอร์เรซ...นาแบบขั้นบันได อีกหนึ่งสถานที่ ที่แสดงถึงความเป็นอัจฉริยะของชาวอินคา ซึ่งเมื่อเราได้เห็น และได้ฟังเรื่องราวความเป็นมาจากไกด์แล้ว ก็อดทึ่งไม่ได้ http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_01.jpg ไกด์บอกว่า...ชาวอินคาทำนาขั้นบันไดนี้ เพื่อปลูกพืชผลทางการเกษตร ที่แต่ละชนิด มีความต้องการอุณหภูมิและแสงแดดที่แตกต่างกันไป โดยเลือกที่ดินบริเวณหุบเขาสูง ขุดและปรับดินด้านบน เป็นรูปทรงน้ำเต้า เป็นขั้นบันไดลงไปข้างล่างสักห้าหกชั้น ต่อจากนั้น จะขุดดินเป็นขั้นบันได รูปทรงกลมก้นกะทะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_02.jpg อุณหภูมิที่ปากหลุมถึงก้นหลุม แตกต่างกันราว 15 องศาเซลเซียส ชาวอินคาก็จะลงพืชไร่ ในแต่ละขั้นบันได แตกต่างกันไปตามอุณหภูมิที่พืชไร่นั้นต้องการ http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_08.jpg |
มีผู้สันนิษฐานว่า...มาไร อาจจะเป็นศูนย์เกษตรกรรมของชาวอินคา ที่ทำขึ้นเพื่อทดลองปลูกพืชไร่ชนิดต่างๆ http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_07.jpg ด้านบน...จะมีอุณหภูมิที่ต่ำกว่าด้านล่าง น่าจะใช้ปลูกพวกพืชไร่เมืองหนาว ส่วนด้านล่างที่เป็นก้นกะทะ มีอุณหภูมิสูงกว่า จะปลูกพืชเขตอบอุ่น http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_05.jpg มองเห็นมนุษย์ที่ลงไปยืนอยู่ ที่บริเวณก้นกะทะไหมคะ...เห็นแล้ว ก็จะเห็นถึงความยิ่งใหญ่ของมาไรเทอเรซที่สร้างโดยมนุษย์เผ่าอินคาได้เป็นอย่างดี... http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_02.jpg |
http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_21.jpg ขึ้นมาจากส่วนที่ปลูกพืชสวนไร่นาแล้ว...เรามาชื่นชม กับส่วนที่เป็นการปศุสัตว์กันบ้าง... http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_13.jpg ที่นี่มีการเลี้ยงสัตว์ จำพวกแกะ ลา และ หมูไว้ให้เราชม... http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_16.jpg น่ารักดีค่ะ...เลี้ยงหมูในทุ่งหญ้า http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_20.jpg |
พวกก๊วนที่ไม่ยอมแก่ของเรา ไปซุ่มอยู่นอกเขต เชือกที่กั้นไว้...สักพักเดียว...ก็ลอดเชือกกั้น เข้าไปถ่ายภาพกับสัตว์ใกล้ๆ.. http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_14.jpg ตอนแรกก็อยู่ห่างๆจากสัตว์...แต่แล้วก็เดินไปใกล้ๆสัตว์ เพื่อถ่ายภาพกันให้ชัดๆ http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_17.jpg กล้าๆกลัวๆว่าจะต้องวิ่งหนี (เหมือนวิ่งหนีหมา) อีกหรือเปล่า http://i835.photobucket.com/albums/z...Terrace_19.jpg |
เมืองแห่งสายรุ้ง.....ชินเชโร (Chinchero) หิวข้าวแล้วค่ะ...เราขึ้นรถบัส เพื่อไปทานข้าวกัน ที่เมือง ชินเชโร (Chinchero) หรือ "เมืองแห่งสายรุ้ง" ที่ได้ชื่อว่าเป็นเมืองตากอากาศ ที่สวยงามแห่งหนึ่งของเปรู http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_28.jpg สองข้างทางที่ไปสวยอีกแล้วค่ะ ขนาดหิวๆ...ก็ขอหยุดถ่ายภาพกันไปตลอดทาง http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_25.jpg อยากมีบ้านอยู่แถวนี้จริงๆเลยค่ะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...ad-View_26.jpg |
ถึงแล้ว...ร้านอาหารในสวนของเรา ซึ่งตั้งอยู่ในชานเมือง Chinchero ซึ่งอยู่ห่างไปทางใต้ของอูรูบัมบาราว 15 กิโลเมตร และอยู่ห่างจากคุสโกไปทางตะวันตกเฉียงเหนือราว 30 กิโลเมตร http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_01.jpg ร้านอาหารคือบ้านที่ชั้นล่างทำเป็นห้องอาหารสวยน่ารัก ส่วนข้างบน เป็นห้องพัก ข้างนอกดูโทรมๆ แต่ข้างในสวยจับใจ จนคิดว่า ทำไมเราไม่ค้างคืนซะที่นี่นะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_02.jpg ตัวห้องอาหาร มองเห็นสวนสวย มีทั้งไม้ดอก ไม้ประดับ พืชสวนครัวและสมุนไพร ที่นำมาใช้ทำอาหารให้เราทาน http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_04.jpg ฝาผนังห้องอาหาร ประดับประดาอย่างสวยงาม... http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_03.jpg |
อาหารที่นี่...ทั้งหน้าตาและรสชาติ ทานแล้วมีความสุขมากค่ะ... อาหารคาวนั้น มีทั้งเนื้อวัว เนื้อหมู อัลปากา และไก่ ให้เลือกรับประทานตามสั่ง (ล่วงหน้า)... http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_05.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_06.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_07.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_08.jpg |
ของหวานล้างปาก...มีทั้งผลไม้ และขนมเค๊ก http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_09.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_10.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_11.jpg |
ทานเสร็จ...ออกมาเดินชมสวน แล้วฉันก็รำพึงรำพันซ้ำอีกว่า "ทำไมเราไม่นอนค้างคืนกันที่นี่" http://i835.photobucket.com/albums/z...D_Lunch_12.jpg |
ขอบคุณค่ะน้องก้อย...ดูภาพแล้วคิดถึงทุกคนมากๆ และอยากไปเที่ยวด้วยกันอีกนะคะ... |
อ่านเพลิน...จะตีสองครึ่งแล้ว ไม่รู้ตัวเลย
รูปภาพสวยมากมายเลยค่ะพี่น้อยพี่จ๋อม ^_____^ |
เห็นรูปอาหารแล้ว ยังรู้สึกถึงความอร่อยติดริมปากอยู่เลยครับ ... ภาพอาจจะมีสีสันต่างกันไปบ้าง ... ที่สีสันจัดจ้านปะแร๊ดแต๊ดแต๋นั้น มาจากกล้อง Canon S90 ตัวจิ๋ว ส่วนที่สีสันออกแนวปกติ จะมาจาก Nikon D7000 กับ D90 ครับ |
อ้างอิง:
|
อ้างอิง:
|
ขอบคุณที่มาติดตามอ่านค่ะ น้องอ้อย น้องก้อย น้องกุ้ง น้องกาฟ น้องเก่ง และคุณสายน้ำ อ่านเรื่องกันต่อนะคะ.... |
ทานอาหารกันอิ่มหนำสำราญแล้ว ก็ถึงเวลาเที่ยวต่อ.... ใน เมืองชินเชโร...ซึ่งเป็นเมืองท่องเที่ยวที่ดังอีกเมืองหนึ่ง ในเขตหุบเขาอูรูบัมบา สำหรับชาวเปรู เมืองนี้ได้ชื่อว่า "ดินแดนแห่งสายรุ้ง (Land of the Rainbow)" เนื่องจากมีภูมิประเทศที่สวยงาม ในหน้าฝนจะเกิดรุ้งบ่อยๆ และเนื่องจากอยู่สูงเทียมฟ้า คือสูงถึง 3,780 เมตรจากระดับน้ำทะเล จนเหมือนง่ายที่จะจับสายรุ้งไว้ในมือ แต่น่าแปลก ที่ชาวอินคากลับกลัวสายรุ้ง ไม่กล้าแม้แต่จะมอง...เพราะรุ้งจะทำให้มีอันเป็นไป ถ้าอ้าปาก...รุ้งจะทำให้ฟันผุหลอ...ถ้าชี้มือไปที่สายรุ้ง...รุ้งจะเข้าไปทำลายกระดูก หรือ หญิงพรหมจารีย์อยู่ใกล้ๆกับรุ้ง...รุ้งก็จะมาจับตัวไป มองไปทางไหนในชินเชโร...เราจะเห็นภูเขาล้อมรอบไปหมด ยอดเขาที่สูงที่สุดมีหิมะปกคลุมอยู่ทั้งปีทั้งชาติ มีนามว่า Chicón ซึ่งสูงถึง 5,300 เมตร และถือเป็นส่วนหนึ่งใน "หุบเขาศักดิ์สิทธิ์ Sacred Valley" |
ชินเชโรเป็นหมู่บ้านที่สำคัญอีกแห่งหนึ่ง ของอินคาโบราณ...ปัจจุบันเป็นเมืองท่องเที่ยว จึงมีรีสอร์ตมาตั้งอยู่มากมาย จนมีคนเรียกกันอีกชื่อหนึ่งว่า "เมืองแห่งรีสอร์ต" ในวันอาทิตย์จะมีตลาดนัด ที่ชาวพื้นเมืองนำสินค้ามาขายกันเต็มลานหน้าที่ทำการของเทศบาลเมือง สินค้าส่วนใหญ่จะเป็นผ้าทอจากขนอัลปากา และพืชผักผลไม้ ในเขตอบอุ่นและหนาว... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_06.jpg บ้านและกำแพงในเมืองนี้ ส่วนมากฐานรากยังเป็นหินตั้งแต่สมัยอินคา แล้วมาต่อเติมข้างบนด้วยดินเหนียวหรือปูน ซึ่งยังสามารถเห็นได้ทั่วไปสองข้างถนน... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_02.jpg รถสามล้อเครื่องที่นี่ สีสันแสบทรวงจริงๆค่ะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_03.jpg มี SOS ในชินเชโรด้วยนะคะ... |
ไกด์จะพาเราไปชมการทอผ้าจากขนอัลปากา และชมผลิตภัณฑ์จากกลุ่มแม่บ้านในชินเชโรกันค่ะ เราต้องลงเดินจากรถบัส เข้าไปในหมู่บ้าน Winayaway ซึ่งทุกบ้านมีผู้หญิงทั้งสาวแก่และเด็ก นั่งทำผลิตภัณฑ์พื้นเมือง ไว้จำหน่ายให้นักท่องเที่ยว..
http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_04.jpg บ้านทุกหลัง จะมีป้ายแขวนไว้แสดงว่ามีการแสดงผลิตภัณฑ์อะไรเพื่อให้ผู้สนใจทราบ... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_05.jpg ป้ายหน้าร้านบางแห่งทำได้น่ารักดีค่ะ.... http://i835.photobucket.com/albums/z...enter_05_1.jpg |
ร้านที่เราจะเข้าไปชม ร่มรื่นและจัดได้สวยงามดีค่ะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_07.jpg แต่พอผ่านซุ้มไม้หลังประตูเข้าไป ก็เจอกับเจ้าหนูพุก (Guinea Pig) หรือเรียกว่า "คุ่ย (Cui)" ที่เลี้ยงไว้ เพื่อเป็นอาหารพื้นเมืองสุดโปรดของชาวเปรู...น่ารักออกอย่างนี้ จะทานกันลงหรือคะ... http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_08.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...enter_08_1.jpg http://i835.photobucket.com/albums/z...-Center_09.jpg |
เราถูกต้อนให้ไปนั่งชมการทอผ้าอัลปากา เริ่มต้นตั้งแต่การทำความสะอาดขนอัลปากา (ด้วยแชมพูสระผมธรรมดาๆ)..การย้อมสี (ด้วยผลิตภัณฑ์ธรรมชาติ)...การปั่นด้าย (แบบไปไหนก็หอบไปทำได้)...ไปจนถึงการทอผ้าขึ้นลาย (ด้วยเครื่องมือง่ายๆ)...โดยมีเด็กสาวพื้นเมือง แต่งหน้าทาปากสวยงาม มาอธิบาย และสาธิตการทำให้เราฟัง ด้วยภาษาอังกฤษที่ชัดเจนและน่ารักน่าเอ็นดู |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 07:15 |
vBulletin รุ่น 3.8.10
สงวนลิขสิทธิ์ ©2000-2024, บริษัท Jelsoft Enterprises จำกัด
Ad Management plugin by RedTyger