Scubaครั้งแรก.....เริ่มต้นเพื่อรักษ์ทะเล
 

หลังจากที่ได้ค่ายเรียนดำน้ำฟรีของมูลนิธิเพื่อทะเล
โดยมี ปตท.สผ.เป็นผู้สนับสนุนหลัก

มีนักเรียนร่วมเรียนดำน้ำ 31 ชีวิตด้วยกัน
การเดินทางครั้งนี้ รวมพี่เลี้ยงและคุณครู น้องค่าย ก็ร้อยกว่าคนได้

เรามาเริ่มต้นผจญภัยไปด้วยกันนะค่ะ

ปล.ภาพมีไม่ค่อยเยอะนะค่ะ แล้วจะมาลงเรื่อยๆค่ะ

เว็บบอร์ดเก่าค่ะhttp://www.saveoursea.net/boardapr20...p?topic=1816.0

วันที่ 23 เมษายน 2552
หนูเดินทางมาถึง ปตท.สผ. เที่ยงกว่าๆ ได้รับการต้อนรับอย่างดี เลี้ยงดูด้วยข้าวน้ำพร้อม
พอมาถึงเราก็ยังงงกันอยู่ เพื่อนใหม่ก็หน้าแปลก เอ้ย! แปลกหน้ากันอยู่ ยังไม่กล้าทักทายกัน แอบเขินนิดๆ
ไม่ค่อยกล้าคุยกับเพื่อนใหม่เท่าไหร่

เจอครูอ้วน(พี่อินทรีย์แดง) ใจดีค่ะ พูดคุยกับน้องๆ แล้วก็มีพี่ลินดา คอยใหพวกเราลงทะเบียน
วันนี้เรียนทั้งวันเลย 3 บท สอนโดยคุณครูศรันต์ แล้วก็ดูวีดีโอจากสถาบันpadi
มีบ้างคนแอบหลับด้วยค่ะ อันที่จริงหนูก็ง่วงนะค่ะ แต่เกรงใจคุณครูผู้ยิ่งใหญ่ของเรา

วันแรกหนูเพิ่งได้เห็นอุปกรณ์ดำน้ำต่างๆ ก็ไม่ค่อยคุ้นหน้าคุ้นตาเท่าไหร่
ยกเว้นหน้ากาก เคยได้ใช้ตอนสน๊อกเกิ้ล อยากจะจับต้องมันเต็มที่แต่ ต้องใจเย็นๆไว้

พอเรียนจบแล้วก็ออกเดินทางจากกรุงเทพสู่ทะเล จากเมืองหลวงสู่โลกสีคราม

หลับบนรถ

24 เมษายน 2552 พอใกล้สว่างฉันก็เห็นชายทะเลซะแล้ว ความมืดยังครอบคลุมที่นี้อยู่ ดูน้ำทะเลยามใกล้สว่างช่างมีพลังน่าดึงดูดยิ่งนัก “น้องๆครับตื่นกันได้แล้วครับ” เสียงพี่นักรบ(พี่สต๊าฟ)ปลุกให้เราตื่น มาถึงชุมพรแล้ว ณ ศูนย์ศึกษาและวิจัยทางทะเล ชุมพร ได้ข่าวว่าเราจะอยู่ค่ายกับเด็กชุมพร 1 วัน มีเพื่อนๆจากชุมพรมาตอนรับพวกเราด้วย แต่สภาพพวกเราแต่ละคนไม่ไหวเอาเสียเลย งุนงงและโทรมมาก แล้วเราก็เดินขึ้นเนินนรกไปยังที่พัก เนื่องจากมีเพื่อนที่มีชื่อซ้ำกัน 3 ชื่อ ก็เลยต้องมีการตั้งชื่อให้ใหม่ โดยมี กีฟซ่า กิ๊บซี่ กิฟท์เก๋ เจมส์มี เจมม่า และ บู่มบู้ม บู๊มบูม คู่สุดท้ายเรียกยาก ขนาดเจ้าของชื่อยังจำชื่อตัวเองไม่ได้คิดดูเหอะ เราเอาของไปเก็บที่พัก จัดกลุ่มให้นอน ไปอาบน้ำอาบท่าให้สบายตัว ห้องน้ำมีน้อยจังเลยแต่ก็พอดีให้พวกเราอาบน่ะแหละ น้ำเสร็จก็มากินข้าว หนูมาช้าเลยโดนร้องเพลงทำโทษเลย “ตรงต่อเวลา.......”

ข้าวเช้าวันนี้มีไข่ดาวอีกแล้ว กินไข่ดาว 3 มื้อติดกันเลย เหอะๆ กินข้าวแล้วก็เล่นเกมส์กับเพื่อนใหม่ จากนั้นก็นับเลขจับกลุ่มใหม่โดยมีเพื่อนชุมพรอยู่ในกลุ่มด้วย มีทั้งหมด 6 กลุ่ม หนูอยู่กลุ่ม5อีกแล้ว มีงานให้เราสร้างสรรค์ปะการังด้วยกระดาษลัง พวกเราก็ทำกันด้วยเวลาเพียง 20 นาที แล้วก็ออกไปรายงาน หนูว่านะทุกกลุ่มน่ะ เก่งมากๆเลยล่ะงานออกมาเจ๋งอ่ะ อ่อลืมบอกไปมีการบรรยายเรื่องของศูนย์วิจัยด้วย แล้วก็สอนการทำฐานปะการังด้วยท่อพีวีซี ให้ทำกลุ่มละ3 แผง กลุ่มหนูตอนแรกเหมือนจะล่ม แต่สุดท้ายก็สำเร็จเรียบร้อย พอทำเสร็จแล้วก็มานั่งกินข้าว มีการท่องกลอนก่อนกินข้าวด้วย แล้วเราก็ไปสู่การปลูกปะการังของจริงกัน น่าตื้นเต้นจริงๆ มีการกล่าวเปิดงานโดยผู้จัดโครงการและรองผู้ว่าจังหวัดชุมพรกล่าวต้อนรับพวกเรา แต่ก่อนจะได้ไปปลูกต้องพายเรือคยักไปที่เกาะมะพร้าว ลำละ 3 คนพายกันไปเอง หนูไปกับพี่เซาฟาน(ปัตตานี)และพี่บลู(กรุงเทพ) หนูไม่ได้พายในตอนขาไป สบายมาก แต่เรือดันล่มตั้งแต่ยังไม่ออกจากฝั่งเลยนี่สิ หน้าแตกเลย แถมเสื้อชูชีพกับสน๊อกเกิ้ลราขึ้น เราไปถึงเกาะมะพร้าวแล้ว น้ำใสแจ๋ว เราเอาปะการังใส่ไปในช่องเล็กๆจากนั้นก็ทำการติดตั้งมันลงไปในทะเล คืนปะการังเขากวางสู่บ้าน เย้ๆๆ ซึ้งๆ ได้ทำความดีแล้ว แต่ว่ามีน้องคนหนึ่งเกิดอุบัติเหตุไม่รู้ว่าใคร ถึงขั้นต้องกลับฝั่ง แต่ได้รู้ตอนหลังคือไอ้หมิง(จันทบุรี)กลุ่มหนูนะเอง ตอนขากลับหนูต้องพายเรือกลับกับพี่เซาฟาน 2 คน โดยให้เจ๊บลูนั่งสบาย พายไปร้องเพลงไป เม้าไปสนุกมากมาย แต่ขากลับพายเหนื่อยมากเพราะมันต้านกระแสน้ำ ไม่ไหวจริงๆ กล้ามขึ้นเป็นมัดๆ พุงยุบได้เลย 555 กว่าจะถึงฝั่งได้ก็ทุลักทุเลน่าดู แล้วเราก็ไม่สามารถนั่งรถกลับได้เพราะพวกเราตัวเปียก จึงต้องเดินกลับ แต่แหมๆทางเดินกลับก็กันดารได้อีก ขวัญ(ชุมพร)บอกว่ามาที่นี่แล้วต้องมาที่มาขึ้นลิฟต์ไม่งั้นมาไม่ถึงที่นี้ พระเจ้า!!ทางชันมาก นี่มันปีนเขาขึ้นไปที่สถานที่พักนี่ ไหนล่ะลิฟต์มีแต่เชือกหลายเส้น โหดสุดๆ แต่ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ วันนี้ครบรสเลย ว่ายน้ำ พายเรือ ดำน้ำ ปลูกปะการัง ปืนเขา 555+

พอถึงที่พักเราก็อาบน้ำชำระร่างกายกัน แล้วก็มากินข้าว วันนี้นั่งกินข้าวเป็นวงใหญ่แถมมีการผูกข้อมือติดกันด้วย แล้วจะกินกันยังไงเนี่ยะ ขนาดให้กินปกติฐานัน(กรุงเทพ)ยังกินหก พอผูกมือติดกันปุ๊บ ฐานันทำหกมาก แถมยังพาให้หนูทำข้าวหกอีก แต่ก็สนุกกันไปอร่อยไปอีกแบบ เราได้เล่นเกมตั้งหลายเกมสนุกจัง จากนั้นก็เป็นการบรรยายเรื่องปะการรังจากคุณพี่โด่ง ดร.ปิ่นศักดิ์สุดหล่อ แล้วก็เรื่องของโครงการ บี6/27 จาก ปตท.สผ. มีการสอบถามเรื่องการทำงานของพี่ๆเขาด้วย หลายคนสนใจและตื่นเต้นจริงๆ แล้วก็ปิดกิจกรรมด้วยทุกกลุ่มออกมาพูดความรู้สึกตลอด 1 วันที่ผ่านมา หนูรู้สึกสุขใจมาก เพื่อนๆน่ารักกันแล้วก็เป็นกันเอง คอยดูแลพวกเราอย่างดี แล้วเราก็ถ่ายรูปกัน เด็กๆชุมพรก็ร้องเพลงกันไปสุขสันต์เฮฮามาก แล้วคืนนี้เราก็ได้นอนเต็นท์กัน ร้อนอ่า ได้ยินเสียงจิ้งหรีดส่งก่อนนอน แล้วก็มันนี่ล่ะที่คอยปลุก คืนนั้นหนูนอนกับกิ๊บซี่(กรุงเทพ) ........

ยาวขนาดนี่จะเบื่อที่จะอ่านกันไหมค่ะนี่

เพิ่งได้มาถ่ายรูปก็เย็นวันที่สองเองค่ะ

ชมทะเลยามเย็นที่ชุมพรนะค่ะ

รูปพวกเราส่วนหนึ่งค่ะ

ครูศรันต์ ครูใหญ่ของเรา
สอนวันแรกที่ปตท.สผ. (23/04/2009)

รูปทำกิจกรรมอยู่กองกลาง ยังไม่ได้เอามาเลยค่ะ
กล้องของหนูเป็นรูปเก็บตกค่ะ

สีสันของค่ายเรา

25 เมษายน 2552 ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงพี่มินท์(สต๊าฟ)ปลุก จะแปรงฟันน้ำก็ไม่มา แย่ๆ เป็นเรื่องเดียวที่เซ็งสุดชีวิต เราต้องแปรงฟันด้วยน้ำ 1 แก้ว รู้ซึ้งถึงคุณค่าของน้ำ!! จากนั้นเราต่างเก็บของใส่กระเป๋า เพราะวันนี้เราจะต้องออกจากชุมพรไปเกาะทะลุกันแล้ว พอเก็บของแล้ว เราก็เดินลงเนิน มีการอำลาเรากับเพื่อนๆชุมพร จับมืออำลาพอเป็นพิธี น้องหมิงที่บาดเจ็บหลังจากกลับโรงพยาบาลก็มาแล้ว ตอนนี้รถก็พร้อมเคลื่อนขบวนออกจากชุมพรแล้ว มีการเขียนชื่อในกระดาษจับโมนิโต้เขียนบนรถ นั่งรถไปร้องเพลงต่อเพลงไป ดูการ์ตูนด้วย เวลาก็เดินไปพร้อมๆกับรถบัสติดแอร์2ชั้นก็เคลื่อนที่ไปบนถนน พอมองเห็นทะเลแล้วหัวใจหนูพองโตมากค่ะๆ พีเป็นอย่างหนูไม่ค่ะ หัวเต้นเต้นเป็นจังหวะทะเลเลย

แล้วเราก็มาถึงประจวบแล้ว ถึงท่าเรือและก็กินข้าวเช้ากัน เป็นข้าวต้มกินกันริมทะเลสวยๆ พออิ่มกันดีแล้วพวกเราก็เดินไปยังท่าเรือ ไปนั่งในเรือที่แสนสบายพวกเรานั่นเริ่มบ้ากล้องกันแล้ว ต่างจากวันแรกมาก ใครมีกล้องก็หยิบมาถ่ายกันยกใหญ่ รูปดีๆเริ่มไม่มี แล้วก็ได้ขึ้นไปชั้นบนของเรือไปถ่ายรูปเกาะทะลุงามๆด้วย แล้วเราก็มาถึงเกาะกัน มีเจ้าโดนัทมาตอนรับด้วย เมื่อจัดที่พักของแต่ละคนแล้ว ก็นำของไปเก็บที่พัก เปลี่ยนชุดเป็นชุดว่ายน้ำแล้วเราก็ไปกินข้าวกัน กว่าจะกินข้าวเสร็จก็บ่ายกว่าๆแล้ว จับโมนิโต้ด้วย แล้ววันนี้เราก็เรียนรู้วิธีการใส่อุปกรณ์ต่างๆ รู้จักวิธีการประกอบ อุปกรณ์ทั้งหมด ตอนแรกก็ยังไม่ค่อยคล่อง ถูกบ้างผิดบ้าง แต่คุณครูก็ค่อยๆสอนไป แล้วก็ถึงเวลาที่พวกเราจะได้ไปเรียนรู้ภาคปฏิบัติกันแล้ว เราต้องใส่อุปกรณ์แล้วแบกเดินลงทะเลไป หึม หนักขั้นเทพ จะล้มให้ได้เลย แล้วเราก็ฝึกไปจนเย็นนู้น เกือบ 6 โมงเย็น ช้ากว่ากลุ่มไหนๆ แต่ก็เรียนล่วงหน้ากลุ่มอื่นล่ะ 555+ แล้วเราก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด

แล้ววันนี้ก็มาเรียนภาคทฤษฎีกันต่อ แต่ว่ากว่าจะได้เรียนไฟก็ดับแล้วดับอีก จนครูศรันต์ต้องสอนโดยไม่ต้องดูวีดิโอ กว่าจะได้เรียนกว่าจะจบก็ดึกเหลือเกิน ครูก็ยังสอนไม่จบ 5 บท เลยให้พวกเราไปนอนก่อน เพื่อสุขภาพที่ดี ครูบอกว่าถ้านอนไม่พอจะทำให้การดำน้ำหมดสนุกได้!!!

เช้าแรกที่ชุมพร
ครูอ้วนขอบคุณพี่ๆจากชุมพร พวกเราเตรียมตัวไปเกาะทะลุ

จับไม้จับมือ อำลากันแล้วนะเพื่อนๆจากชุมพร

กินข้าว..........ชายทะเล

ทะเลงามๆที่ประจวบ อ.บางสะพานน้อย ต.ทรายทอง
ดูสีของทรายสิ ไม่ได้ขาวนวล แต่มันเป็นสีแดงๆส้มๆ รึเหมือนสีทอง ตามชื่อตำบลก็ไม่รู้นะ ทรายทอง!!

เดินไปท่าเรือกัน!!
กระเป๋าหนักน่าดู

บนเรือ แอร์เย็นฉ่ำ ไม่เมาเรือด้วยค่ะ ดีใจ

ครูอ้วน อินทรีแดงแห่งบ้านsos และmarine_wi

นี่แหล่ะ เกาะทะลุ ถึงแล้ว!!!

มีนักท่องเที่ยวมาดำน้ำอยู่ก่อนแล้ว

นั่งเรือไปยังหน้าหาดมุก

เจ้าโดนัทที่มาตอนรับพวกเรา

หมาทะเลอิอิ

หมาประจำเกาะทะลุ เจ้าถิ่นที่น่ารัก
ปล.มันชอบลงน้ำทะเลม๊ากมาก

เห็นทะเลแล้วดีใจที่สุดเลยยยยยยยยย

สีสันงดงามมาก

พี่น้ำชี้แจงรายละเอียด

แล้วพวกเราก็ตั้งใจฟังพี่น้ำน่าดู

มีหมาทะเลก็ต้องมีแมวเกาะ
รูปแรกจัดท่าเป็นอย่างดี มันชื่อทองมี
รูปที่2 ถ่ายคู่กับโดนัท กำลังเล่นกันดุเดือด

น้องหมิง หอยมือเสือบาด ขาเป๋เลย
ต้องมีคนให้ขี่หลัง แล้ววิก็เป็นอีกคนที่ให้น้องเขาขี่หลัง แมนๆๆๆ

26 เมษายน 2552 ตื่นแล้ว แปรงฟัน ทำภารกิจให้เรียบร้อย เช้าวันนี้จะมีการเรียนต่อจากเมื่อวาน เราก็ไปกินข้าวกัน นั่งกินกันเป็นกลุ่มๆ ตอนนี้หนูกลายเป็นหญิงแมนไปแล้วที่ต้องคอยแบกเจ้าหมิงไปไหนมาไหน ระหว่างกินข้าวก็จะมีการเทคแคร์ดูแลโมนิโต้ เอาข้าวเอาน้ำเอาขนมมาให้ พอกินเสร็จพวกเราก็ย่อยอาหารด้วยการเล่นกัน วิ่งไล่จับกัน บางคนก็นั่งชมทะเลไปเรื่อย ลืมบอกไปเลยว่าพวกเราแต่ละกลุ่มจะมีธงประจำกลุ่ม และชิพคะแนนของแต่ละกลุ่ม หน้าที่ของพวกเราก็คือการรักษาสิงเหล่านี้ให้ดีไม่ให้หายไป พวกเราก็ดูแลอย่างดี แต่เมื่อไหร่ถ้าเผลอก็ “ธงหายไปเลยหายไปในอากาศ ลอยไปกับสายลม....” 555+ แถมยังต้องเอาชิพมาแลกธงคืนอีกเฮ้อๆๆ

เช้านี้พวกเรียนกันต่อ พอเรียนแล้วก็ทำข้อสอบไฟนอลกัน พอเรียบร้อยแล้วก็ทำข้อสอบกันจนเสร็จ แล้วเราก็เตรียมตัวลงสู่ทะเลเพื่อการปฏิบัติต่อไป วันนี้เรานั่งแพออกไปจากฝั่งที่ความลึกประมาณ 3-5 เมตร พอฝึกไปได้สักพักก็มีคนป่วย หนูเป็นตะคริวที่ท้องสาเหตุมาจากตะกั่วรัดแน่นเกิ๊น เมโกะ(กรุงเทพ)หายใจไม่ออก เล้งอ้วก 55+ จนหนูกับเมโกะต้องกลับขึ้นฝั่ง คนอื่นๆก็ฝึกกันต่อไป แต่สักพักก็ถูกเรียกตัวให้ไปฝึกต่อ แต่โชคดีที่ยังมีเพื่อนฝึกด้วย แต่มันก็เย็นพอสมควรล่ะ พอขึ้นมาจากการฝึกก็ดีใจที่ยังเห็นเพื่อนๆรออยู่ ซึ้งและประทับใจที่สุดในโลก(ขุน(เชียงใหม่)บอกว่าไม่มีเรือกลับ ไม่ได้ตั้งใจรอ เหอะๆ) แล้วพอกลับถึงฝั่งก็อาบน้ำกัน

แล้วก็มากินข้าวเย็นกัน ทุกมื้อต่อจากนี้ไปทุกกลุ่มก็จะมีครูมาทานข้าวด้วยกัน กับข้าวส่วนใหญ่ก็อาหารทะเล หมู หมึก กุ้ง ปลา อะไรประมาณนั้น ลืมบอกอีกค่ะ คือก่อนหน้านี้พี่ๆทีมกุ่ย(ทีมสต๊าฟ)ซึ่งประกอบด้วย พี่กฤษ พี่มินท์ พี่โอปอ พี่พูน พี่นักรบ บอกให้ไปคิดท่าและชื่อเกาะประจำกลุ่มมา (งานเยอะมากๆ) พอกินข้าวเสร็จเราก็คิดชื่อกลุ่มแล้วก็ท่าประจำกลุ่มกัน กลุ่มหนูชื่อกลุ่มหอยเม่น เพิ่งรู้ทีหลังว่าเขาไม่เรียกว่าหอยเม่นเพราะมันไม่ใช่หอยแต่ต้องเรียกว่าเม่นทะเล กว่าจะทานข้าวเสร็จก็ 2 ทุมกว่าแล้ว วันนี้มีพี่เจ้าหน้าที่มาบรรยายเรื่องของฉลามกบที่เราจะทำการปล่อยในวันพรุ่งนี้แล้วใครมีข้อสงสัยอะไรก็ถาม แล้วก็มีพี่โด่งมาช่วยตอบคำถามเกี่ยวกับเรื่องของมุมนักเพาะพันธุ์ที่มีความเห็นต่ออควาเรียมนั้นก็มีข้อดี แต่ถึงอย่างไรมันก็เป็นข้อถกเถียงที่ใครๆก็เถียงกัน

แล้วก็จบกิจกรรมด้วยการโชว์ท่าเต้นประจำกลุ่ม กลุ่มปาปริก้า กลุ่มปาไหลไฟฟ้า กลุ่มพะยูน กลุ่มแพลงตอน และกลุ่มหอยเม่น ทุกกลุ่มน่ารักกันจริงๆ แถมคุณครูยังร่วมสร้างสีสันด้วย ฮามากๆ กว่าจะได้เข้าที่พักก็เกือบ 4 ทุ่ม พอเข้าห้องไปกว่าจะได้นอนก็เที่ยงคืน 55+ วันนี้พวกเรานั่งทำของให้โมนิโต้ด้วยล่ะ แล้วก็เม้ากันหลายเรื่องมากมาย

เช้าวันใหม่ ที่เกาะทะลุ ทะเลส้วยสวย

เช้าๆว่างๆ หาอะไรทำสบายใจ
วิ่งเล่นสบายใจ

ธงที่เราต้องรักษา เอามารวมกันไว้ ก่อนจะเที่ยวเล่น เดี๋ยวธงหาย
ซวยคนเฝ้าธง!!!

พอบทเรียนเริ่ม สภาพพวกเราก็จะเป็นฉะนี้
ต่างจากภาพข้างบนโดยสิ้นเชิง คิคิ

ว่างๆก็ถ่ายรูปกัน
ชายในหมู่หญิง หญิงๆตรึม!!

กลุ่มเกาะพะยูน
เกาะปลาไหลไฟฟ้า
ทำท่าทางสุดๆเล้ย

เกาะปาปิก้า กับเกาะแพลงตอนก็ไม่ยอมแพ้
แต่เกาะหอนเม่นไม่มีใครถ่ายรูปให้ เศร้าๆๆๆ

27 เมษายน 2552 ตื่นตอนเช้าพบว่าน้ำไม่ไหลเฮ้อ จะอะไรกันหนักกันหนา น้ำไม่ไหล ไฟก็ดับอีก แต่ก็ยังดีที่ฉันแปรงฟันทัน กินข้าวเช้าเหมือนเคย การเทคโมนิโต้ก็เหมือนเดิม แต่ดูเหมือนจะเข้มข้นขึ้น ได้ข่าวว่าโก้(กรุงเทพ)ได้กินขนมปังไส้น้ำปลา คนเทคแคร์ก็ช่างแกล้งเสียมากกว่า คนอื่นๆก็โดนแกล้งเหมือนกัน วันนี้จะมีการถ่ายรูปรวมที่ชายหาด เราใส่เสื้อค่ายสีเขียวสดใส แล้วก็ถ่ายรูปเล่นกันสักพักก็เตรียมตัวลงสู่ทะเลกันวันนี้เราจะ open water แล้ว

ช่วงสายเราก็ไปลงทะเลที่เกาะทะลุทิศตะวันออกกัน ความลึกก็ประมาณ 7-10 เมตร ก็มีการสอบและซ่อมบางอย่างที่ทำไม่ได้ คุณครูก็จะคอยช่วยดูแลพวกเรา พอจากไดร์ฟเช้า ก็มาพักกินข้าวแล้วก็พักกันนานเลย ระหว่างพักก็พูดคุยกันสนุกสนาน บางคนก็หลับ(เป็นการชาร์ตแบตให้กับตัวเอง) จากนั้นก็จะมีการปล่อยฉลามกบคืนสู่บ้านมันคงจะดีใจน่าดู ที่ได้กลับสู่ท้องทะเลบ้านที่มันควรอยู่ และอยู่ตลอดไปจนชั่วชีวิตของมัน ไม่ควรจะเป็นอาหารให้กับคนใจร้าย มันควรจะมีความสุขกับบ้านของมัน เราเรียนรู้วิธีที่จะปล่อยปลา กลุ่มละ 2 ตัว แล้วเมื่อเราได้รับฉลามแล้ว เราก็ก้าวลงสู่ท้องทะเล ตอนนี้เวลาจะลงทะเลฉันรู้สึกมั่นใจมากขึ้นแล้ว การประกอบอุปกรณ์ก็ดีขึ้นกว่าเดิม เวลาจะลงสู่ท้องทะเลก็แค่เราปล่อยตัวปล่อยใจตามสบาย คิดซะว่าเราได้ก้าวไปสู่อ้อมกอดของทะเล ซึ่งทะเลได้อ้าแขนรอรับเราอยู่

เมื่อเราได้ปล่อยฉลามเรียบร้อยก็มีการทดสอบเล็กน้อย จากนั้นครูโก้ก็พาเราท่องเที่ยวไปในโลกใต้ท้องทะเล ความรู้สึกเมื่อยามอยู่ใต้ทะเล มันคือความสุขใจอย่างหนึ่ง เหมือนกับเราบินได้ เหมือนกับเราได้พบเจอโลกใหม่ เหมือนกับเราได้มีเพื่อนใหม่ และเหมือนกับ “หัวใจฉันเป็นสีคราม” มันอาจอธิบายความรู้สึกเหล่านี้ออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ หนูไม่รู้ว่าจะหาสิ่งใดมาบรรยาย ว่าดีใจแค่ไหนกับการดำน้ำครั้งแรก แต่ถึงอยู่ในน้ำหนูก็ไม่ได้กลัวขนาดนั้น ก็ในเมื่อข้างๆกายยังมีครูมีเพื่อน อุ่นใจและมันทำให้หัวใจพบกับความรัก(ช่วยซึ้งหน่อยนะ) เราลอยโบยบินไปในโลกสีคราม แล้วเวลาที่แสนสุขก็หมดลง ความรู้สึกนี้ต่างจากวันแรกๆที่ได้ลงน้ำมาก เพราะว่าตอนนั้นรู้สึกว่าอยากจะขึ้นตลอด แต่ ณ เวลานี้กลับต้องพูดว่า “หมดเวลาแล้วเหรอ กำลังสนุกอยู่เลย” จากนั้นก็นั่งแพกลับมาที่หาด ร้องเพลงกลับกันสุขใจ ระหว่างนั้นก็เกิดการแกล้งกันขึ้น คือมีคนเอาน้ำทะเลใส่ขวดแล้วมาแกล้งเพื่อน เตอร์กับพี่วิคกี้(อยุธยา)โดนเต็มๆ 555+

พวกเราอาบน้ำกันเรียบร้อยก็มากินข้าวเย็นกัน น้ำทะเลใส่น้ำแดงใครเอามาแกล้งก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าโดนไปหลายคน มื้อเย็นก็มีการพูดคุยกันสนุกสนาน ติน(กรุงเทพ)ถามครูว่าทำไมรู้สึกว่านั่งเฉยๆแล้วอยากจะอ้วก ครูสองก็บอกว่านั่นละคืออาการเมาบก หนูก็รู้สึกอย่างนั้นเหมือนกันแต่ก็ไม่กล้าถาม จนแน่ใจอาการตัวเองว่าก็เป็นเอาหนักเหมือนกัน ครูสองว่าทางแก้คือไม่มีเดี๋ยวหายเอง แต่ว่าดมยาดมพอให้หายมึนไปก่อน วิ ติน ขุน ก็คืออาการเดียวกัน แล้วมีการคิดการแสดงบ้างและคิดโครงการเล็กน้อย วันนี้มีการประกาศผลคะแนนสอบปรากฏว่ามีคนตก 2 คน ก็คือ อะตอม(น่าน)และเมโกะ จนสองคนนี้ต้องไปทำการซ่อมด้วยการตอบปากเปล่า พวกเราก็นั่งรอไป

ผลปรากฏว่า ทั้ง 2 คนนั้นสอบผ่านแล้ว แล้วต่อไปก็เป็นการพูดความรู้สึกกับการดำน้ำครั้งแรก เริ่มจากกลุ่มอะตอมก่อนเลย ตอนแรกก็พูดกันดีหรอก แต่พอมาถึงโอม(กรุงเทพ)นี่เริ่มแรงและก็แรงขึ้นเรื่อยๆถึงแพรว(กรุงเทพ)ร้องไห้อ่ะจนหนูยังตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น ค่ายมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ! อึ้งมากว่าทำไมเพื่อนๆแรงกันจัง จนรู้เมื่อเห็นเค้กนั่นล่ะก็อ๋อเลยที่เดียว สรุปคือไม่มีคนตก แต่เป็นการเซอร์ไพรส์วันเกิดอะตอม ค่ายนี้ทำไมชอบต้มคนอื่นนะ แล้วจากนี้ก็มีการเป่าเทียน แจกเค้กแล้วก็พูดถึงประสบการณ์ของแต่ละคนจริงๆ บางคนซึ้งบางคนตลก แต่ทุกอย่างมันก็เต็มไปด้วยความประทับใจของเรานั่นแหล่ะ นึกแล้วก็ใจหายเหลือเวลาอีกแค่ 2 วันเท่านั้นเองที่เราจะได้อยู่ด้วยกัน เวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกิน คืนนี้เราก็ไปเข้าห้องนอนและหลับก่อนใคร แต่หมิงกับเจมส์มี่ยังนั่งร้องเพลงกันอยู่เลย แต่หนูเมาจนไม่ไหวแล้วก็เลยหลับไปเลย..........

อรุณเบิกฟ้า นกกาโบยบิน.......
เช้าของอีกวัน สีสันสวยงามประทับใจ

วันแรกๆจะมีแต่รูปเรียบร้อย
หลังๆเริ่มฉายแวว นักบ้ากล้องตัวยง

ทะเลมองมุมไหน ก็งดงามเสมอ

วิ + เจมส์มี่

ที่เกาะทะลุก่อนที่เราจะไปดำน้ำ

กลุ่มของหนู
ครูสอง กับครูโก้

รูปนี้ดูดีๆ มีเจ้าโดนัทอยู่ด้วย 55+
เกือบมองไม่เห็นแน่ะ

ทะเล้ ทะเล สุขใจจริงๆ