|
มีการถ่ายภาพเดี่ยว ภาพคู่ และภาพหมู่กันตามธรรมเนียม....เห็นตากล้องและคนช่วยเชียร์ตากล้อง ซึ่งไม่ใช่อื่นไกล สารถีของเราเองแล้ว ก็อดยิ้มไม่ได้ค่ะ http://i1198.photobucket.com/albums/...ps0e3d4135.jpg http://i1198.photobucket.com/albums/...ps26f32597.jpg http://i1198.photobucket.com/albums/...ps5d17ffe9.jpg |
ตะวันเกือบจะลับขอบฟ้า เมื่อเราเดินทางไปถึงร้านอาหารจีนในตัวเมืองพิน อูล วิน...เราขอบคุณและร่ำลาสารถีและม้าที่พาเราเที่ยวรอบเมืองที่ใช้เวลาเกือบสองชั่วโมง http://i1198.photobucket.com/albums/...pscd17f4d3.jpg ขอนั่งพักเหนื่อย ก่อนจะทานช้าวเย็นค่ะ http://i1198.photobucket.com/albums/...ps85d1b266.jpg |
ทานข้าวเย็นที่แสนอร่อยเสร็จแล้ว (ขออภัย ลืมถ่ายภาพอาหารเพราะหิวจนตาลาย) ...เราก็ไปเดินเล่นกัน ตั้งใจว่าจะไปให้ถึงร้าน Golden Triangle เพื่อทานครัวซอง เค๊ก และชา... http://i1198.photobucket.com/albums/...ps7b4f7c05.jpg http://i1198.photobucket.com/albums/...psb7b66e43.jpg http://i1198.photobucket.com/albums/...ps66698ab0.jpg http://i1198.photobucket.com/albums/...ps14e7c16b.jpg |
แต่ปรากฎว่า เดินผ่านโรงแรมที่เราจะพัก ไปได้ไกลแค่หอนาฬิกา เราก็เดินต่อไปไม่ไหวแล้ว จึงเดินย้อนกลับมาแถวหน้าโรงแรมที่พัก เพื่อนั่งคอยกระเป๋าเดินทางที่อยู่ในรถบัส และเช็คอินเข้าห้องพักโรงแรม.... ระหว่างนั่งคอย...เราสังเกตเห็นร้านเล็กๆริมถนนเปิดไฟสว่างจ้า มีคนเข้าคิวรอซื้อของอยู่ร่วมสิบคน และยังมีคนทยอยเข้ามาซื้ออยู่เรื่อยๆ ด้วยความสงสัยว่าร้านนี้ขายอะไร เราจึงขอโผล่หน้าเข้าไปดูสักหน่อย ดูแล้วจึงถึงบางอ้อ...ร้านขายหมาก นั่นเอง คนที่นี่ยังนิยมกินหมากกันมาก เรียกว่าเสพติดกันเลยทีเดียวค่ะ คืนนั้น...กว่าเราจะเช็คอินเข้าพักใน โรงแรมเมย์เมียวได้ ก็กว่าสองทุ่มแล้ว โรงแรมแห่งนี้เป็นโรงแรมที่เพิ่งสร้างเสร็จและเปิดดำเนินการ เมื่อเดือนเมษายนปีนี้เอง สภาพห้องพักของที่นี่จึงดูดี สะอาดสะอ้าน มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบครัน ดูแล้วราวกับห้องพักโรงแรม 4 ดาว ไม่ใช่ 2 ดาว อย่างที่ถูกจัดระดับ เสียดายที่เราไม่ได้ถ่ายภาพไว้ ทั้งนี้เพราะเหนื่อยและเพลีย จนไม่อยากทำอะไร...นอกจากนอน.... |
เกาะขอบจอ รมชมต่อครับ
|
ขอบคุณน้องเด็กน้อยแทนพี่สายชลด้วยครับที่คอยติดตามและเข้าบ้านนี้อย่างสม่ำเสมอ ... นึกว่าบรรดาสมาชิกเก่าๆจะไม่มีใครสนใจบ้านหลังนี้เสียแล้ว |
ขอบคุณค่ะน้องเด็กน้อย ที่น่ารักเสมอต้นเสมอปลายค่ะ...:) |
ผมต้องขอบคุณ พี่สองสายมากกว่าครับ
ไปเที่ยวก็มีรูป สวยๆ พร้อมคำบรรยาย กลับมาให้ทุกคนในบ้านได้ ติดตาม ชื่นชมครับ |
อย่างไรก็ต้องขอบคุณน้องเด็กน้อย สำหรับน้ำใจที่มีให้แก่กันเสมอมาค่ะ...:) เรื่องนี้อยากเขียนและลงภาพออกมาเร็วๆ...เพราะประทับใจกับทริปนี้มาก และในเดือนกุมภาพันธ์ปีหน้า จะกลับไปเที่ยวที่พม่าอีกรอบ ถ้าไม่รีบลงเรื่อง จะกลายเป็นดินพอกหางหมูไปค่ะ... |
วันที่ 2....พิน อูล วิน-สะพานรถไฟก๊กเต๊ก-สีป้อ-มัณฑะเลย์ เมื่อคืนนอนหลับสลบไสลไม่ได้สติไป ตั้งแต่ยังไม่ห้าทุ่มดี ทำให้การตื่นตั้งแต่ตีสามในเช้าวันใหม่ ไม่ได้เป็นเรื่องที่ลำบากยากเย็นนักสำหรับสายชล เมื่อเก็บของและนำไปวางไว้ที่ล๊อบบี้ของโรงแรมในตอนตีห้าแล้ว สองสายก็ออกเดินดุ่มๆจากโรงแรม มุ่งหน้าไปทางหอนาฬิกา ที่ตลาดเช้าขาย-สายหยุด ของเมืองพิน อูล วิน ตั้งอยู่ ตามที่ได้รับการบอกเส้นทางจากน้องอาร์ตมาตั้งแต่เย็นวาน... อย่างไรก็ตาม....กว่าจะไปถึงตลาดได้ เราต้องใช้ภาษาใบ้ถามทางกับชาวเมืองอยู่ถึงสองสามยก ... ตลาดสดที่นี่ ไม่ต่างจากตลาดสดในชนบทของไทย และของประเทศเพื่อนบ้านอื่นๆรอบๆไทย คือวางสินค้าซึ่งส่วนมากเป็นพืชผักผลไม้ไว้กับพื้นถนน อย่างดีก็มีกระดาษหนังสือพิมพ์หรือผ้าพลาสติกลองกันเปื้อนไว้ชั้นหนึ่ง...และเนื่องจากท้องฟ้ายังมืดมิด เจ้าที่ไม่มีไฟฟ้าโยงมาใช้ จำต้องอาศัยตะเกียง เทียน หรือ ไฟฉาย ส่องให้แสงสว่าง http://i1198.photobucket.com/albums/...ps7ddc23e4.jpg พืชผักผลไม้ของที่นี่ หน้าตาไม่ได้ต่างจากของบ้านเรานัก http://i1198.photobucket.com/albums/...pscbe939b5.jpg http://i1198.photobucket.com/albums/...ps483b270f.jpg |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 04:59 |
vBulletin รุ่น 3.8.10
สงวนลิขสิทธิ์ ©2000-2024, บริษัท Jelsoft Enterprises จำกัด
Ad Management plugin by RedTyger