SaveOurSea.NET - ขับรถท่องเที่ยวเทียวไป ทั่วแคว้นแดนไกล...หนองคาย...ลาว...เลย...ภาคที่ 3

SaveOurSea.NET (http://www.saveoursea.net/forums/index.php)

- ท่องเที่ยวทั่วแผ่นดิน (http://www.saveoursea.net/forums/forumdisplay.php?f=5)

อ้างอิง:

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ สายน้ำ (โพส 32223)

ขอบคุณด่าร์ลิ้งค์สายชลมากๆที่ขยันหาข้อมูลมาบรรยายประกอบภาพ มีความทรหดอดทน วิริยะ อุตสาหะ มาก ... ยังมี เปรู - เอกวาดอร์ และยูนนาน คาราวาน fortuner club อีกนะจ๊ะ

ทริปยาว หนองคาย - ลาวเหนือ - เชียงคาน - ภูเรือ - ภูหลวง เที่ยวนี้ เป็นการเดินทางที่สนุกและมีรสชาติมาก มีรถดีมีชัยไปกว่าครึ่ง พอดีได้รถใหม่ ทั้งอึด ทั้งถึก ทั้งซิ่ง เลยไม่รู้สึกเหนื่อยกับการขับรถ ... จริงๆอยากใช้เวลาตะลอนอยู่แถวๆนั้นนานกว่านี้ แต่จากบ้านมาตั้งครึ่งเดือน กลัวลูกจะตัดออกจากกองมรดกเสียก่อน จึงต้องกลับ กทม.อย่างเสียไม่ได้

แต่รอหนาวนี้ คงจะกลับไปเก็บรายละเอียดแถวๆนั้นอีกรอบครับ ... ใครสนใจจะร่วมวงคาราวาน ก็เตรียมลางานไว้ได้เลยนะครับ โดยเฉพาะที่หนองคาย น้อง blue day พร้อมที่จะลางานมาต้อนรับขับสู้กันเต็มที่

ถ้าชอบอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับการผจญภัยของสองสาย และชอบสำนวนการบรรยายที่ได้อรรถรสของคุณสายชล ก็ขอให้คอยติดตามผลงานกันต่อไปในห้อง "ท่องเที่ยวทั่วแผ่นดิน" นี้นะครับ

สนใจทริปหน้าหนาวครับ และรออ่านเรื่องพร้อมรูปทริปอื่นๆด้วยครับ ว่าแต่พี่ทั้งสองทำบุญด้วยอะไร ถึงชีพจรลงเท้าได้อย่างนี้ จะได้ไปทำมั่ง

อ้างอิง:

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ koy (โพส 32235)

5555...ลาออกจากงาน แค่นั้นก็พอค่ะ ไม่ต้องไปทำบุญให้มากมายกว่าปกติ แล้วก็ออกตะเวนเที่ยวเหมือนพี่สองสายได้แล้วล่ะ น้องก้อย... :p

อ้างอิง:

ว่าแต่พี่ทั้งสองทำบุญด้วยอะไร ถึงชีพจรลงเท้าได้อย่างนี้ จะได้ไปทำมั่ง

ทำบุญตามปกติตามแต่โอกาสจะอำนวย และพยายาม "ให้ มากกว่ารับ" ครับ น้องก้อย แต่มันคงไม่ได้เกี่ยวกับเรื่องชีพจรลงเท้าหรอกครับ

สัจจธรรมของชีวิตครับ น้องก้อย .... การทำงานที่ตัวเองไม่ได้รักมาตั้งแต่หนุ่มจนเริ่มจะแก่ ไม่ได้มีโอกาสทำสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำ ไม่ได้มีโอกาสที่จะไปในที่ที่ตัวเองอยากจะไป มันกดดันมาก จนวันหนึ่ง ได้ไปเยี่ยมอดีตผู้บังคับบัญชาของผมที่ป่วยด้วยมะเร็งระยะสุดท้าย ชวนท่านคุยด้วยเรื่องการไปดำน้ำตามที่ต่างๆของเรา ท่านก็ซึมไปและบอกกับเราว่า "ผมอิจฉาคุณ 2 คนมาก มีอะไรหลายๆอย่างที่ผมอยากจะทำในชีวิตนี้ แต่ผมเอาแต่ทุ่มเทกับงาน พอมาคิดได้ มันก็ทำไม่ได้เสียแล้ว" หลังจากนั้น อีกไม่กี่วัน ท่านก็จากไป

ได้ฟังท่านพูดแล้ว ก็ยิ่งเครียด ชีวิตคนเรานั้นไม่แน่นอน จะสั้นหรือยาว เราไม่มีทางรู้ได้ อายุก็ผ่านห้าแยกไปแล้ว ยังไม่มีโอกาสทำในสิ่งที่ตัวเองอยากจะทำเลย ชีวิตของเรา เราควรจะกำหนดได้เองหรือเปล่า ..... มันเลยเป็นที่มาของการ Early Retire ของผม

พี่ Milo15 ก็เป็นอีกท่านหนึ่งที่ให้แง่คิดไว้ไม่น้อย พี่สองสายเคยแปลกใจกับพี่ Milo15 ที่เริ่มเรียนดำน้ำตอนอายุ 65 และด้วยความที่สุขภาพร่างกายที่แข็งแรง จึงดำๆๆๆๆๆ ชนิดไม่บันยะบันยัง ไม่เคย skip ไดฟ์ ท่านบอกว่า ท่านอยากดำน้ำมานานแล้ว เพิ่งจะมีโอกาส และยังจำคำของพี่ Milo15 ได้ไม่เคยลืม เวลาเราไปแซวท่านว่า ลงดำอีกแล้ว ไม่เหนื่อยหรือครับ ท่านตอบว่า "ขอผมเถอะครับ เวลาของผมมันเหลือน้อยแล้ว"

พี่ทั้ง 2 ท่าน ได้ให้แง่คิดสำหรับชีวิตที่ใกล้บั้นปลายของเราไว้ ... อยากจะทำอะไร ก็ให้รีบทำ ถ้ามีโอกาส อย่าได้รอ ... ชีวิตตอนนี้ของเรา 2 คน จึงมีความสุขดี ได้ทำในสิ่งที่เราอยากทำ คือ ดำน้ำ ทำงานรับใช้ทะเล ..... ได้ไปในที่ๆเราอยากไป ตามที่กำลังทรัพย์จะอำนวย โดยเฉพาะเรื่องการขับรถท่องเที่ยวนี่ เป็นความฝันมานานมากแล้ว แต่เพิ่งจะมาเป็นจริงเอาเมื่อปลายปีที่แล้วนี่เอง

ไม่แนะนำให้ใครมาทำตามนะครับ ... แต่สำหรับสองสาย เราเพียงไม่อยากเสียโอกาสในชีวิตของเราเท่านั้นเอง

อยากจะร้องไห้ เมื่อระลึกถึงคำพูดของพี่ผู้ล่วงลับไปแล้วทั้งสองคน....:(

ขอบคุณครับพี่สองสายสำหรับแง่คิด ตอนนี้ผมก็บอกตัวเองบ่อยๆว่า อยากทำอะไรให้รีบทำ เพราะเวลาชีวิตคนเรานั้น สั้นนัก อย่ามัวรั้งรอ