ผ่านไปอีกวัน.. กลับโรงแรมนอน.. ก่อนนอนก็นั่งหาข้อมูลของวันต่อไป... ระหว่างที่นั่งหาอยู่ ก็ได้ยินเสียงพลุ... โอ้ว.. อยากออกไปถ่ายพลุ แต่อาการกลัวความหนาว กับ ความขี้เกียจมันมีเยอะกว่า.. เลยเป็นเหตุให้ข้าน้อย หันหน้ามุ่งหาเตียง แล้วหลับลงด้วยความง่วงอย่างรวดเร็ว

ตื่นเช้ามาอีกวัน เป็นวันที่ 1 มกราคม 2010 เบอร์ดี้ตื่นสายตามเคย.. ล้างหน้าแปรงฟันแล้วลงไปหาร้านอาหารของโรงแรมเพื่อกินข้าวเช้าของฟรี.. ซึ่งต้องเดินออกไปนอกตัวตึก เป็นใต้ถุนของตีกสองชั้นอีกหลังหนึ่ง

ซึ่ง...... สกปรก.. และไม่มีอะไรให้กินเท่าไหร่ แต่ก็กินไป กันตาย และประหยัดได้อีก 1 มื้อ เรื่องภาพก็ไม่มีอีกตามเคย แง .. แย่จังเลยเรา..

วันนี้ก็ออกไปเดินเตร็ดเตร่ตามเคย.. วันนี้จะไป Sun Island หรือ Taiyang Dao (ไท่หยางต๋าว - แปลตรงตัวเลยค่ะ tai yang = sun, dao = island) สถานที่จัดแสดงโชว์แกะสลักหิมะทุกปีค่ะ ค่าเข้าชมก็ 150 หยวนค่ะ

ปรากฎว่ามาถึงหน้า Sun Island จะเก็บภาพทางเข้า ฯลฯ ปรากฎว่ากล้องเบอร์ดี้ No Memory Card!!! ครือ เมื่อคืนก่อน เอาออกมาโหลดดูบนเครื่องคอมพ์อ่ะค่ะ แล้วก็คิดแล้วว่า เด๋วคอยดูพรุ่งนี้ต้องลืม.. (คือ คิดได้ตอนกำลังสลึมสลือจะหลับอ่ะค่ะ) แล้วก็ลืมจริง ๆ ฮาาาาาาาาาา

สรุปว่า เบอร์ดี้ต้องไปหาที่ซื้อเมมโมรี่การ์ดใหม่ ซึ่งก็ได้ซื้อสมใจในราคา 120 หยวน (2 GB) ซึ่งก็ไม่แพงมากอย่างที่คิด (คือ ปรกติร้านพวกนี้เค้าจะฟัน ฟัน ฟัน) ซึ่งก็ผ่านไปได้ด้วยดี ก็เข้าไปชมงาน...

ขอบคุณพี่น้อย พี่ป้ากบ และ Oo ที่แวะเข้ามาชม และสำหรับคำชมค่า

แต่ว่า (ขออ้างหน่อยนะคะ) มันหนาวจนขาดจินตนาการในการถ่ายภายมาก.. คือ ขอให้ได้ถ่าย.. มันเจ็บจนไม่อยากจะเซ็ตอะไรแล้ว.. ถ่ายไปตามมีตามเกิด...ไม่ได้เช็ครูปหรืออะไรเลยค่ะ.. มันเลยออกมาแย่กว่าที่คิด น่าจะถ่ายได้ดีกว่านี้ ต้องมีความอดทนมากกว่านี้ เสื้อผ้าร่างกายต้องพร้อมกว่านี้.. ต้องกลับไปแก้มือ

ถ้าพี่สองสายยังสนใจที่จะไปฮาร์บิ้น เบอร์ดี้ยินดีเป็นทัวร์ไกด์ให้ค้าบ

ก็ชมภาพกันต่อนะคะ

ต่อค่ะ บางรูปอาจจะดูเหมือนซ้ำ ๆ นะคะ แต่ถ่ายคนละมุมมาให้ชมรายละเอียดของงานเค้า

ที่จริงโทษความหนาวอย่างเดียวไม่ได้.. ต้องโทษความขยันที่ออกสายมาก เพราะกะว่าจะให้เสร็จจากอันนี้แล้ว ไปต่อ Ice Festival ฝั่งตรงข้ามได้เลย โดยไม่ต้องเสียเวลามาก เพราะความที่กลัวความหนาว..

ที่จริง ฝั่งนี้ของแม่น้ำซงฮวาเจียง ยังมีอีกสองที่ที่ฆ่าเวลาได้ (แต่ก็เอ้าท์ดอร์อีกน่ะแหละค่ะ) ก็คือ สวนเสือไซบีเรียน และ Polarland ที่ Polarland นี่จะรวมสัตว์ขั้วโลกเอาไว้น่ะค่ะ.. อยากไป แต่ หนาวส์สสสสสสสสสสสส เลยเอาแค่นี้แหละ ต้องไปศึกษาใหม่ดี ๆ ว่าแต่ตัวอย่างไรให้ทนหนาวเหมือนชาวบ้านเค้าได้...

ใครมีประสบการณ์ช่วยแนะนำเบอร์ดี้ด้วยนะคะ.. -20 ถึง -30 นี่ต้องแต่งตัวอย่างไรให้อุ่นมากกกกกกกและคล่องแคล่วว่องไวได้

วันนี้ขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ พรุ่งนี้มาต่อกันใหม่ค่ะ

มาดูต่อจากในเฟซบุ๊ค
เห็นรูป บวกอ่านจากที่พีเบอดี้ บรรยาย แอบดีใจนิดนึง ที่ไม่ยอม ติดสอยห้อยตามไปด้วย
ฮ่าๆ

แค่วันก่อนเห็นหิมะที่เซี่ยงไฮ้ ก็แทบจะบ้าตายแล่วว
หนาวววววว งิงิ

แต่จริงๆ ถ้าเราไปด้วยกันน่าจะอุ่นนะคะ กอดกันสองคนน ฮาๆ

อยากไปด้วยง่า:) เค้าชอบเสือดาวหิมะ

แม่เจ้า -20 -30 แข็งอยู่กะที่ตั้งกะ 0 แล้ว คราวก่อนกะเหรี่ยงเมืองร้อนไปเจอแค่ -2 ยังจะแข็งตายคาถนน ลมพัดทีตึงจากหน้าไปถึงนิ้วโป้งเท้า สงกะสัยเจอ -10 นี่จอดอยู่ในห้อง ไม่ได้ไปไหนแล้วง่า:p

แต๊งกิ้วนะจ๊ะที่ตามมาดูต่อ ก็น้องพลอยไม่ยอมหลวมตัวไปกะพี่.. เลยขาดคนให้ความอบอุ่นไปเลย อิอิ พี่อาจจะไปแก้มือปีหน้า สนใจไปให้ความอบอุ่นพี่มั้ยจ๊ะ :d

ไปจิ ปีหน้าพี่จะไปแก้มืออ่ะ ไก่.. ตั้งความหวังไว้นะ.. เสื้อผ้า หน้า ผม ต้องพร้อมงัย -30 ก็ไม่ไหวติง (แข็งไม่ไหวติง ฮาาาา)

ถึงไหนแย้ว... เมื่อวานหายไปวันนึง

มีเรื่องฮาที่นึกขึ้นมาได้ก่อนจะให้ชมภาพต่อค่ะ.. คือว่า ไปเข้าห้องน้ำสาธารณะที่ีนึง พอเข้าไปกี่ห้อง กี่ห้องก็เหมือนกับเค้าไม่ราดน้ำอ่ะค่ะ แต่ว่าไม่ใช่ คือ พอเบอร์ดี้กดราดน้ำ ปรากฎว่าไอ้น้ำขัง ๆ ที่เห็นอยู่นะ มันแข็งเป็นน้ำแข็งไปแล้วค่ะ

แล้วเบอร์ดี้ก็พกผ้าเปียก (baby napkin) ไว้ทำความสะอาดมือไม้ก่อนทานข้าว หรือ เวลาเข้าห้องน้ำค่ะ ทีนี้ พอจะเอามาใช้ตอนเข้าห้องน้ำ... แกะออกมา ปรากฎว่า เป็นผ้าแข็งพร้อมเกล็ดน้ำแข็ง เช็ดแรงก็แสบไปถึงสมองเลยค่ะ ฮาาาาาาาาาา

เห็นแล้วอยากกินน้ำแข็งใส อิอิ:D