|
ฟักแม้วที่นี้ใหญ่ได้ใจ แต่มะเขือยาวกลับเล็กๆบิดๆเบี้ยวๆชอบกลค่ะ... http://i1198.photobucket.com/albums/...ps3d57c216.jpg ส่วนผลไม้ ก็เป็นผลไม้พื้นๆ ซึ่งน่าจะนำเข้ามาจากจีนมากกว่าจะเป็นผลผลิตของเมืองนี้ ส่วนสตรอเบอรี่ที่ได้ยินว่าเป็นผลไม้เลื่องชื่อของที่นี่ ก็ยังไม่มีวางขายให้เห็น http://i1198.photobucket.com/albums/...ps89d3030f.jpg เมืองนี้ได้ยินว่ามีการปลูกดอกไม้เมืองหนาวได้ดี มีผลผลิตมาก จนส่งไปขายที่เมืองอื่น ทั่วประเทศ แต่ที่ได้เห็นวางขายอยู่นั้น มีแต่ดอกเบญจมาศและดอกเมย์เมียว (คล้ายๆดอกเบญจมาศ แต่เล็กกว่า) http://i1198.photobucket.com/albums/...psb44d3d2a.jpg http://i1198.photobucket.com/albums/...ps4bd57627.jpg |
ดอกมะลิที่นี่ก็มี แต่หน้าตาเหมือนดอกมะลิป่า หรือ มะลิวัลย์ ที่ถูกนำมาร้อยหัวร้อยท้ายด้วยด้ายเป็นสาย ยาวราวครึ่งฟุต แล้วนำมามัดรวมกัน 4-5 เส้น ขายเหมือนพวงมาลัยบ้านเรา http://i1198.photobucket.com/albums/...ps4b437c76.jpg พวกน้องๆจากศิลปากร นำโดยน้องปอ ดูจะสนใจอาหารสดของที่นี่มากกว่าค่ะ ได้ยินมาว่า ขนมจีนของที่นี่อร่อยถูกใจมาก รวมทั้งถั่วทอด แป้งทอด และข้าวเหนียว http://i1198.photobucket.com/albums/...psf9746d8e.jpg |
แสงทองเริ่มจับขอบฟ้า...แม่ค้าก็เริ่มทยอยเก็บของที่วางขายเกลื่อนกลาดอยู่กลางถนน http://i1198.photobucket.com/albums/...ps258369e6.jpg http://i1198.photobucket.com/albums/...ps83145c0d.jpg ที่ต้องรีบเก็บของ ก็เพราะมีรถยนต์และจักรยานยนต์เริ่มเข้ามาวิ่งบนถนน แล้วระดมบีบแตรไล่แม่ค้าและคนซื้อดังลั่นไปหมด http://i1198.photobucket.com/albums/...psfeb2fdc6.jpg http://i1198.photobucket.com/albums/...ps5de7a176.jpg |
ตลาดเริ่มวาย...แล้วจะอยู่ไปใย ไม่มีอะไรจะให้ดูแล้วค่ะ http://i1198.photobucket.com/albums/...psc8eec919.jpg เราเดินย้อนกลับไปทางที่เดินมา ถนนหนทางยังเงียบสงบ ไม่เหมือนกับเมื่อเย็นวานที่สับสนวุ่นวาย http://i1198.photobucket.com/albums/...ps2ce1a8eb.jpg หอนาฬิกาตื่นทั้งวันทั้งคืน เพื่อรับใช้บ้านเมืองและชาว พิน อูล วิน...ดูเวลาใกล้จะหกโมงเช้าแล้ว ท้องฟ้ายังสลัวมัวซัวอยู่เลยค่ะ http://i1198.photobucket.com/albums/...psb9333672.jpg ร้านค้าทั่วไปยังไม่เปิดทำการ... http://i1198.photobucket.com/albums/...ps8e2faaed.jpg |
ประตูสุเหร่าก็ยังไม่เปิด http://i1198.photobucket.com/albums/...ps573f69d7.jpg ถ้าสายๆ คงถ่ายภาพสุเหร่าโดดๆอย่างนี้ไม่ได้ เพราะรถราแลผู้คนคงขวั่กไขว่ไปมา (เหมือนสายไฟที่ระโยงระยาง เหมือนใยแมงมุม) http://i1198.photobucket.com/albums/...ps7aad28c3.jpg และแล้วไม่นาน....การจรจรเริ่มสับสนวุ่นวาย http://i1198.photobucket.com/albums/...ps522c9f4b.jpg |
ใกล้เวลานัดหมายทานอาหารเช้า ตามสไตล์ชาว พิน อูล วิน...เรารีบเดินไปที่ร้านน้ำชาเจ้าดังที่สุดของเมือง ชื่อติดหราว่า "๋Myitt Tathit Tea Shop" ร้านนี้อยู่ห่างจากสุเหร่าเพียง 50 เมตร และ อยู่ประชิดติดหลังโรงแรมที่เราพักนั่นเอง http://i1198.photobucket.com/albums/...pse074d04c.jpg ยังไม่ทันจะเจ็ดโมงดี ร้านก็แน่นแล้วค่ะ ที่เห็นอยู่นี่แค่หนึ่งในสามของร้านเท่านั้นค่ะ...คนหน้าตาแปลกปลอมนั่น พยายามบอกเราว่าเป็นทหารเก่าของเมือง พูดมาก(แบบไม่รู้เรื่อง)ซะจนเราต้องย้ายโต๊ะหนี http://i1198.photobucket.com/albums/...psc1090b98.jpg อาหารทะยอยมาแล้วค่ะ...เห็นแล้วนึกว่าอยู่ในเมืองแขก เพราะมีทั้งโรตี นาน กะหรี่ปั๊บ แกงถั่วที่เรียกว่า "ดาล (Dal)" http://i1198.photobucket.com/albums/...psb7db45fa.jpg ที่ถูกใจมาก....โรตีราดเนย ได้นมข้นมาจิ้มด้วย ยิ่งอร่อยเหาะไปเลยค่ะ http://i1198.photobucket.com/albums/...ps53b7ffd9.jpg |
คนชอบอาหารแขกอย่างสายชล รับประทานไปยิ้มไป น้องๆที่ร่วมโต๊ะคนอื่นๆก็เคี้ยวกันตุ่ยๆเลยค่ะ http://i1198.photobucket.com/albums/...ps9234da53.jpg ทานอาหารที่นี่ ต้องสั่งชามาดื่มแก้เลี่ยน เพราะรสชาติกลมกล่อม ถ้าสั่งกาแฟ จะได้เนสกาแฟ Three in One มาดื่มให้เสียอารมณ์ http://i1198.photobucket.com/albums/...ps04b4f6db.jpg ทานเสร็จก็แยกย้ายกันไปเข้าห้องน้ำในโรงแรมของใครของมันให้เรียบร้อย เพราะเดี๋ยวจะต้องไปขึ้นรถไฟเดินทางยาวไกลทีเดียวค่ะ... http://i1198.photobucket.com/albums/...ps6beed2b2.jpg http://i1198.photobucket.com/albums/...ps6f1a3abd.jpg |
สถานีรถไฟ พิน อูล วิน (Pyin Oo Lwin) แปดโมงเช้า....ล้อรถเริ่มเคลื่อน ไม่นานนักก็ถึงสถานีรถไฟ พิน อูล วิน ที่เก่าแก่ ซึ่งได้ยินว่าจะถูกรื้อทิ้ง เพื่อสร้างใหม่ให้ใหญ่โตมโหฬาร เป้าหมายหลักของการใช้บริการรถไฟของพม่าครั้งนี้ก็คือ การเดินทางไปชมความมหัศจรรย์ของ สะพานรถไฟก๊กเต๊ก หรือ ก๊อกเต๊ก (Gokteik) ซึ่งเป็นสะพานรถไฟที่ยาวที่สุด สูงที่สุดและเก่าที่สุดของประเทศพม่า แถมยังได้ครองตำแหน่งสะพานรถไฟที่สูงที่สุดในอาเซียน และเป็นอันดับสองของโลก และปลายทางก็คือเมือง สีป่อ (Hsipaw) หรือ เมืองธีบอ (Thibaw) เมืองท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงของรัฐฉาน (Shan State) หลังถ่ายภาพรวมหน้าสถานีรถไฟแล้ว เราก็แยกย้ายกระจัดกระจายไปถ่ายภาพสถานี เดินเล่น และซื้อหาของกินของใช้เล็กๆน้อยในตลาดสดหน้าสถานี...สายชลเลือกไปถ่ายภาพสถานี และวิถีชีวิตของผู้คนที่เดินไปเดินมาอยู่แถวๆสถานีรถไฟค่ะ http://i1198.photobucket.com/albums/...ps8d0cfc72.jpg สถานีรถไฟฟ้าแห่งนี้ อยู่เหลือระดับน้ำทะเล 3,506 ฟุต หรือราว 1,062 เมตร http://i1198.photobucket.com/albums/...ps24689e7e.jpg เขาเขียนว่าอะไรบ้างก็ไม่ทราบได้ค่ะ.. http://i1198.photobucket.com/albums/...pscb73f1a1.jpg |
โครงสร้างภายในสถานี ดูโปร่งโล่งสบาย...เห็นแล้วเสียดายที่จะถูกรื้อทิ้ง http://i1198.photobucket.com/albums/...ps8621f67d.jpg ในช่วงฤดูหนาว ที่นี่คงเย็นมาก จึงต้องมีเตาผิงแบบฝรั่ง ไว้ในห้องที่ทำการพนักงานรถไฟ http://i1198.photobucket.com/albums/...psb5e339a3.jpg ส่วนที่พักผู้โดยสาร เปิดโล่ง เย็นสบายดี แต่ช่วงฤดูหนาว ลมเย็นๆโชยมา คงจะหนาวน่าดู http://i1198.photobucket.com/albums/...ps6f6a54a3.jpg |
ต้นสนสูงใหญ่ ขนาดต้องแหงนหน้ามองยอด คงจะอยู่เคียงข้างสถานีแห่งนี้มานาน เมื่อสถานีถูกรื้อทำลาย ต้นสนใหญ่จะยังยืนอย่างสง่างามเหมือนในยามนี้ไหมหนอ http://i1198.photobucket.com/albums/...ps216e736f.jpg ตู้ไปรษณีย์เก่าแก่อยู่คู่สถานีมานาน ก็น่าจะถูกย้ายออกไป http://i1198.photobucket.com/albums/...pse7b6a0fa.jpg นั่งคอยคุณสายน้ำและพวกเราเกือบทั้งกลุ่ม ที่ออกไปเดินเล่นและซื้อของในตลาดค่ะ... http://i1198.photobucket.com/albums/...psc4aeec72.jpg |
| เวลาทั้งหมดอยู่ในเขตเวลา GMT +7 และเวลาในขณะนี้คือ 13:53 |
vBulletin รุ่น 3.8.10
สงวนลิขสิทธิ์ ©2000-2024, บริษัท Jelsoft Enterprises จำกัด
Ad Management plugin by RedTyger