[สายน้ำ]

มีความจำเป็นที่จะต้องบอกเล่าถึงความเป็นมาและความสำคัญของโลซิน กองหิน หรือ เกาะกลางน้ำของไทยแห่งนี้ แบบพอสังเขป


โลซิน ถือเป็นเกาะสุดท้ายก่อนสุดเขตน่านน้ำของไทย ที่มีความสำคัญทางภูมิศาสตร์มากมาย ตั้งอยู่บนจุดตัดระหว่างเส้นรุ้งที่ 7 องศา 19 ลิปดาเหนือ และเส้นแวงที่ 101 องศา 59 ลิปดาตะวันออก อยู่ในทะเลอ่าวไทย ไม่ปรากฎว่าอยู่ในจังหวัดใด เหตุเพราะห่างจากหาดสุกรีในเขตอำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี ประมาณ 72 กิโลเมตร ห่างจากฝั่งจังหวัดนราธิวาส ไปทางตะวันออกราว 106 กิโลเมตร และอยู่ห่างจากท่าเรือสงขลาประมาณ 180 กิโลเมตร

คุณวินิจ รังผึ้ง เคยเขียนถึงโลซินไว้ใน นสพ.ผู้จัดการ ว่า "โลซิน เป็นกองหินโผล่น้ำเล็กๆ กลางทะเลน่านน้ำจังหวัดปัตตานี ที่มีเพียงประภาคารตั้งอยู่โดดเดี่ยวอันเดียวเท่านั้น ซึ่งดูแล้วก็ไม่น่าจะมีความสำคัญอย่างใด และในทางการเดินเรือนั้น หินที่โผล่ขึ้นมากลางทะเลอันเวิ้งว้าง มักจะถูกเรียกว่าเป็นหินโสโครก เพราะเป็นอันตรายต่อการเดินเรือในสมัยก่อน ซึ่งในช่วงนั้นเรือเดินทะเลไม่ได้มีอุปกรณ์นำร่องอย่างจีพีเอส เรดาห์ โซนาร์ ซาวเดอร์ ที่ทันสมัยเหมือนเช่นปัจจุบัน เรือที่ไม่รู้พิกัด ก็อาจจะวิ่งมาชนหินกลางทะเลเหล่านี้อับปางลงได้ง่ายๆ และ อาจจะด้วยเหตุนี้ก็เป็นได้ ที่ทำให้ทางกองทัพเรือต้องมาสร้างประภาคาร เพื่อเป็นสัญญาณเตือนให้เรือที่วิ่งผ่านไปมาได้รู้ว่าตรงนี้มีหินโผล่น้ำอยู่ ทำให้ไทยเราได้ใช้ในการอ้างกรรมสิทธิ์เขตแดนทางทะเล ที่แทนจะวัดจากชายฝั่งสงขลา หรือชายฝั่งปัตตานีออกไป ไทยเราก็ยืดระยะออกมาวัดจากหินโลซิน หรือเกาะโลซินแห่งนี้ออกไปอีก 200 ไมล์ทะเล ทำให้เรามีสิทธิอันชอบธรรมในแหล่งก๊าซธรรมชาติมูลค่านับแสนล้านในพื้นที่ทับซ้อนทางทะเลร่วมกับประเทศมาเลเซีย ซึ่งไทยและมาเลเซีย ก็ได้เจรจาตกลงกำหนดให้เป็นพื้นที่พัฒนาร่วมเพื่อใช้ประโยชน์ร่วมกันอย่างเป็นธรรมในปัจจุบัน"


แล้วทำไมเราถึงต้องบากบั่นข้ามน้ำข้ามทะเลมาดำน้ำที่นี่กัน ....