[สายน้ำ]

Mission Gunship (The End) ............. (ต่อ)


กลับมาดูที่เรือสัตกูด ผมไม่สามารถบอกได้ว่า ทำไมเรือถึงตะแคงลงพื้น นั่นเป็นส่วนที่อยู่นอกเหนือความรู้ความชำนาญของผม แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ผมต้องคิดหนัก เริ่มจากอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์ที่ติดตั้งไว้ ในครั้งเรือปราบก็หนหนึ่งแล้ว พวกเราต้องไปปรับไปแก้เครื่องมือต่าง ๆ จากสภาพตั้งตรงเป็นสภาพตะแคง มาถึงเรือสัตกูด เราเดินทางไปติดตั้งอุปกรณ์และจัดเตรียมพื้นที่ศึกษาบนเรือทุกจุดทุกระดับความลึก แต่เรือก็ดันอยู่ในสภาพตะแคงหนักกว่าเรือปราบด้วยซ้ำ ทุกจุดศึกษาจึงต้องปรับเปลี่ยนหมด อีกทั้งผมคงต้องตัดบางจุดทิ้งเพราะอยู่ในระดับความลึกมากเกินไปและแสงน้อยเกินไป โดยเฉพาะในห้องต่าง ๆ ตามลำเรือที่คงไม่สามารถเข้าไปข้างในได้ยกเว้นจะฝึกฝนมาพิเศษสุด ๆ (พิเศษมากขนาดครูสอนดำน้ำยังไม่กล้าเข้าครับ)

เรื่องดำเนินมาถึงตอนนี้ แม้ Mission Gunship จะไม่สำเร็จเรียบร้อยทุกประการ แต่อย่างน้อยเรือทั้งสองลำก็ลงไปอยู่ที่พื้นท้องทะเล ในฐานะนักวิทยาศาสตร์ ผมให้ความสนใจในเรือปราบมากกว่า เนื่องจากอยู่ในระดับความลึกที่เหมาะสม นักวิทยาศาสตร์สามารถทำงานได้ เรือลำนี้จะเป็นแหล่งศึกษาใต้ทะเลไทยไปอีกนานแสนนาน สำหรับเรือสัตกูด ผมคงได้แต่รอว่าผู้ที่เกี่ยวข้องจะหารือกันว่าอย่างไร แต่อย่างน้อยผมก็เห็นความตั้งใจจริงจากหลายฝ่าย โดยเฉพาะปตท.สผ.และผู้คนในท้องถิ่นที่ทุ่มเทกันสุด ๆ

นี่ไม่ใช่จุดจบ นี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น ผมเคยเห็นประโยคนี้ในหนังสือหรือในภาพยนตร์หลายเรื่อง แต่ที่ผมยกมาปิดท้ายซีรี่ส์ Mission Gunship ไม่ใช่เพราะเท่ดี แต่ผมเชื่อว่าประโยคนี้เป็นจริงสำหรับโครงการเรือปราบและเรือสัตกูด เพราะยังมีเรื่องอีกมากมายรอให้เรากระทำ ยังมีเวลาอีกยาวนานที่จะท้าทายความมุ่งมั่นที่เราตั้งใจไว้ ผลสำเร็จจะมาช้าทว่ามาแน่หากคุณไม่แปรเปลี่ยนไป ขอเพียงเราเชื่อใจซึ่งกันและกัน เชื่อมั่น และอดทนพยายามครับ




จาก ................... ผู้จัดการออนไลน์ วันที่ 26 มิถุนายน 2554