[Super_Srinuanray]

ข้อความดั้งเดิมโดยคุณ ดอกปีบ

ผมเข้าใจว่า สิ่งมีชีวิตทุกชนิดในศูนย์วิจัยนี้มีความสำคัญมากๆ ไม่ว่าจะตัวเล็กหรือใหญ่แค่ไหน ..
ไม่ว่าจะเป็นแพลงตอนตัวเล็กนิดเดียว ขนาดที่ตาเรามองไม่เห็น ..
น้องหอย หรือลูกปลาที่ตัวโตขึ้นมาหน่อย ..

สิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ล้วนมีความสำคัญต่อธรรมชาติมากมายไม่ต่างกัน ไม่ว่าจะมีขนาดเล็กหรือใหญ่แค่ไหน
แม้แต่สิ่งมีชีวิตที่คิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่ที่สุดอย่าง "มนุษย์"
..
..
บางทีเราอาจลืมไปแล้วว่า เมื่อเทียบกับโลกใบนี้ .. เราตัวเล็กนิดเดียว ไม่ต่างอะไรจากแพลงตอน

จับใจ จริงๆ เลยน้องหม่อง

ทุกเรื่องราวที่น้องหม่องถ่ายทอดออกมา เพราะพวกเราเชื่อ และรักในสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม กมากว่าประโยชน์ส่วนตัว
ทำให้พวกเรามีพลัง ในการขับเคลื่อนสิ่งดีๆๆ ออกมา ด้วยใจ

และด้วยความทุ่มเทอย่างที่สุดของหัวหน้าทีม ที่เล็งเห็นประโยชน์ต่อสาธารณชนมากกว่า ลาภยศ สรรเสริญ อาทิเช่น
พี่สายชล-พี่น้อย(พี่แน่งน้อย ยศสุนทร)
พี่สายน้ำ-พี่จ๋อม(พี่สมยศ ยศสุนทร)
พี่จิน-พี่แม่หอย(พี่จินตนา นักระนาด)
ทำให้พวกเราเดินได้อย่างถูกทางและมีกำลังใจในการทำงานสำหรับทุกกิจกรรม และทุกครั้งที่พวกเราลงมือ

ในฐานะที่อยู่และเห็นการทำงานมาตั้งแต่ครั้งที่ปล่อยหอยมือเสือที่ชุมพร ทำให้อยากช่วยกิจกรรมทุกครั้งด้วยความยินดีและเต็มใจทุกครั้ง
แม้ว่า ในการทำงานอาจจะประสบกับอุปสรรคอยู่บ้าง หากไม่นับเรื่องลมฟ้าอากาศ ที่สุดจะควบคุมแล้ว
การควบคุม น้องๆๆ พี่ๆ ที่มีเจตนาในการทำงานที่เหมือนกัน แต่มาจากสิ่งแวดล้อมที่ต่างกัน ก็แสนจะยาก และใช้จิตวิทยาระดับชั้นเซียนทีเดียว

เป็นเรื่องที่ยากที่จะบอก และ snr ก็สามารถสัมผัสได้ด้วยใจ และความรู้สึกได้ด้วยใจเช่นกัน ทุกครั้งที่ได้ทำกิจกรรมดีๆๆแบบนี้

พี่ๆ น้องๆๆ คะ ขออย่าให้การทำงานทุกครั้งเป็นเรื่องสูญเปล่าเลยนะคะ เรามาด้วยใจ ทำด้วยใจ และ ก็ต้องตั้งใจทุกครั้งในการทำงานด้วยค่ะ

ขอบคุณพี่ๆ น้อง ทุกคนที่ทำให้ snr มีบันทึกการเดินทางที่เป็นเรื่องดีๆๆ อีกแล้วค่ะ

ปล. น้องหม่องขา พี่ขอคัดลอก ทุกถ้อยคำของน้อง เอาไปลงในบันทึกส่วนตัวด้วยนะคะ ขออนุญาตค่ะ....