[สายชล]

ผมอ่านปาฐกถานี้จบและได้ข้อคิดหลายอย่างมากมาย ..

หลายๆครั้งที่ผมเห็นความตั้งใจของพี่สองสายที่บ้านหลังนี้ ถูกถ่ายทอดผ่านการทำกิจกรรม ผ่านงานเขียน ข่าวสาร รายงานต่างๆครั้งแล้วครั้งเล่า .. ปาฐกถานี้เหมือนจะให้คำตอบกับผมว่า ทำไมพี่ทั้งสองถึงได้มีพลัง มีความพยายามอุตสาหะ ขนาดนี้

ผมถือโอกาสนี้แทนสมาชิก sos ขอบคุณพี่สองสายด้วยปาฐกถานี้ ผมเชื่อว่าพี่ทั้งสองกับคุณวันชัยคงคิดหลายๆอย่างเหม ือนๆกัน ..
ใช่ไหมครับพี่ ..

อ่านแล้วแทบพูดอะไรไม่ออก....ตอบอะไรแทบไม่ได้เลยค่ะน้องปี๊บ....


อาจจะเพราะสิ่งที่ คุณวันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ ได้พูดไปนั้น มันช่างตรงกับใจเรา


อีกทั้งประโยคที่คุณวันชัยอ้างคำพูดของ คุณกุหลาบ สายประดิษฐ์ที่ว่า...

ในเวลาสงบ ท้องฟ้าโปร่ง สว่างจ้าด้วยแสงตวัน ใคร ๆ ก็แลเห็นว่าเรายืนอยู่ที่ไหน เวลาพายุกล้าฟ้าคนอง ผงคลีฟุ้งตลบไปในอากาศ ไม่เห็นตัวกัน ต่อพายุสงบฟ้าสว่าง ไคร ๆ ก็จะเห็นอีกครั้งหนึ่งว่า เรายืนอยู่ที่เดิม และจักอยู่ที่นั่น...

ช่างซาบซึ้งและกินใจเราเหลือเกิน....



เราคงจะตอบน้องปี๊บได้เพียงว่า....


เรารักทะเลและสิ่งแวดล้อม...เราจึงอยากจะรักษ์ทะเลและสิ่งแวดล้อมไว้ ให้คงความสวยงามและอุดมสมบูรณ์อย่างยั่งยืน เพื่อตัวเราเอง และลูกหลานเราในอนาคต


และการจะทำให้สิ่งๆนี้ดำรงอยู่ได้ มันเหมือนพลังส่งให้เราต้องทำหน้าที่ ที่พร้อมจะสละได้ทุกอย่าง สู้ได้ทุกเมื่อ....


เราจะอยู่ตรงนี้...และจะไม่หนีไปไหน...ตราบจนถึงวัน ที่ผืนน้ำและผืนทรายกลบหน้าเรา...