[สายชล]

นั่นสิคะ....


มนุษย์เราก็เป็นเช่นนี้เอง.....ตอนเขาอยู่ก็ไม่ค่อยจะเห็นค่า มาน้ำตาไหลกระวนกระวายโหยหา ก็ตอนรู้ว่าใกล้จะสูญเสียของดีของรักไปแล้ว....


หุย...ฮา....